Uitnodiging:
Hallo medestappers
Door een technisch mankement van onze GG kan deze geen wandeling leiden
gedurende enige tijd.
Door onder de sloef te liggen kan de Tgg (Tijdelijke grote goeroe), bemerk
vooral de hoofd en kleine letters in de titel!
Dus zal ik ondergetekende aan de durvers in het verloren lopen een voorstel
doen. We gaan de aarde onder de voet lopen, de wolken boven onze hoofden
houden, de weiden links en het bos rechts. We zien dan wel waar we uitkomen.
Vertrekken in Sint-Niklaas om 06,39 naar Brussel Noord. De normale vaste
rit. Daar een koffie gaan drinken, of de ramen gaan poetsen bij de dames!
Daar de trein naar Luik om 08: .. In Luik nemen we de trein naar Luxemburg,
afstappen in Poulseur.
Zoeken dan onze weg door berg en dal. Einde voorzien te Tilff.
Goed weer voorspeld, terras staat buiten klaar, een kleinigheid drinken en
terug naar huis, moe en tevreden zoals het hoort.
De groeten
De nieuwe tGG.
Relaas der feiten
29 augustus 2012
Ontvangen
mailtje:
Groeten
aan de GG( en aan alle anderen van de ploeg ook hein...) en wens hem een
spoedig herstel.
Rita
Le
Bolus
4500
Huy
Poulseur
– Tilff
Het beloofde
een prachtige zonnige dag te worden. Negen kleine dappere stappers, waren
bereid hun vege lijf en leden in de weegschaal te leggen om mij te volgen,
waarvoor dank.
Een copy van
een wandeling ons voorgedaan door onze grote leider met dank, overgoten met
enige eigen toetsen.
Om 09:40
stopte ons treintje te Poulseur. Het spoor over, het pleintje links laten
liggen, eerste recht de baan oversteken en direct aan een stevige klim
beginnen. Van 120m boven de zeespiegel naar 240m over ongeveer 1km. Blozende
kaken en enige zuchten. De trend was gezet het zou er in te vliegen zijn.
Steeds rechtdoor tot het Bois d’ Anthisnes.
Daar het grote “bois” in voor enige uren, gelukkig was de temperatuur
daar best dragelijk. Nu richting Targnon, voortdurend noord aanhouden, tot Rond
Bati. , Jack en Rusell zitten op de bank, de rest aan een tafel en Karel op een
boomstronk. De brooddozen moeten leeg.
Karel bleef
de hele dag een beetje in contact met het thuisfront om de toestand van Hilaire
op te volgen. Later op de dag zou blijken dat hij reeds zijn blikken had laten
vallen op enige jongere exemplaren van het verplegend korps. Om kort te zijn,
zijn dagen zijn daar geteld. Hij moet naar huis om te herstellen. De
uitdrukking: een oude vos verleert zijn streken niet is denk ik hier wel op
zijn plaats. Die nieuwe klep doet haar blijkbaar werk al goed!
Terug op
stap, blijven verder noord stappen richting Enclos du Maréchal. Even Les
Grandzées binnen het mooie kasteel gaan bekijken, waar de zoon des huizes te
taak van alarmbel op zich nam door op papa te roepen. Wij weg van het domein,
enige stappen terug voor de kapel opnieuw het bos in. Een stukje natuur in waar
nog lang zal over nagepraat worden. Prachtige vallei, bronnetje word beekje,
geen ontkomen aan. Omhoog via een touw, of gewoon op handen en voeten en zich
vasthouden aan al wat onderweg enige steun kon geven. Zijn woorden “HIERVOOR DOEN WE HET”, waren op hun
plaats. Na enige kronkels verder en blijven klauteren eruit geraakt, onder een
hoogspanningsleiding waar we moesten zijn. Even pauzeren en aan mekaar zeggen
dat we het toch goed hadden gedaan. Hij zal fier op ons zijn.
De volgende
kaart pakken en verder. Tilff ligt nog niet aan onze voeten. Nog even
doorbijten, want er moet nog een heuvel worden overwonnen! We laten de rotsen
van Faucon recht liggen. Door het Bois de Nomont, het Boid de Famelette. Genoeg
bos voor vandaag, via de weg zakken naar het station van Tilff.
Vanzelfsprekend
nog geen trein huiswaarts nemen, maar het fijne terras aan de oever van de
L’Ourthe aandoen; de liefhebbers in de zon, de anderen onder de parasol.
Klokslag 16:00 ter plaatse na een fijne stapdag.
Proficiat
aan al de medestappers, vooral de beide dames niet vergeten, want het was een
wandeling die aan de ribben kleeft. Mijn dank voor de hulp bij het kaartlezen
aan Eric. De beide fotografen Etienne en Karel. Frans die deze beide kerels
voortdurend achter de voeten zat, het was nodig! Al de anderen voor hun inzet
en vertrouwen. Ikzelf heb de taak op mij genomen om er eentje te drinken op zijn
snelle genezing, de patroon heeft rekening bijgehouden tot hij wederkeert.
Een
tegenslag, geen Orval, maar niet getreurd er was iets anders naar ieders wens
met een knabbeltje kaas.
De groeten,
ik hoop dat mijn spitsbroeder de Tgg er volgende week iets moois van maakt.
tGG
Herman
Nabeschouwing:
Ik ga mezelf de grond niet
inboren, de medestappers ook niet blijkbaar!
Dus Geen Nabeschouwing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten