Uitnodiging:
Regenen, met bakken uit de lucht, veel wind, maar tegen woensdag als we moeten gaan stappen zal het rustiger en droger zijn.
Wij zullen er zeker niet voor thuisblijven, met goede uitrusting en vol goesting op post voor een volle dag natuursnuiven.
We vertrekken vanuit St niklaas om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord. Vandaar met de eerste aansluiting naar Luik en Verviers.
Mijn vooropgesteld plan : vanaf de Baraque Michel naar Eupen. Met de stafkaart 43 / 5.6, de wandelkaart "hoge venen" en bijhorende G.r's kunnen we op de trein een besluit nemen.
Afspraak woensdagmorgen op het eerste verdiep van de eerste 1èklas (normaal vijfde rijtuig), groetjes,Hilaire
Relaas der feiten:
25 november 2009
Ik zal de stapdag moeten verwoorden in superlatieven: een tocht buiten categorie, door de hoge venen op een dag dat alle slootjes, grachten en beken kolkend overliepen. Al onze spieren in werking om ons langs de veenpollen een weg te banen. Gelukkig iedereen in optimale conditie en met perfecte uitrusting. Het weer schitterend begonnen, aangename temperatuur, een felle losse wind en streepjes zon over de vlakten, de laatste twee uur in het dichte woud een mals regentje waar de zuivere lucht ons in de brandgangen tegenkwam. Zijn een beetje beschaamd om te vermelden dat wij er bij waren en andere vaste waarden “toevallig” afwezig. Hiervoor bedank ik ons Annie omdat ik altijd mee mag en al het andere moet wijken voor “DE woensdag”. Als je naar de foto’s kijkt van onzen Danny en Etienne kan men indenken welke mooie stapdag wij hebben gehad. Met de tec-bus vanuit Verviers ons laten afzetten aan de Baraque Michel om te starten om 10.15u.
Relaas van de tocht:
Begonnen aan de Baraque Michel met het lezen van de melding “plankjes in slechte staat”. Door het grootste veengebied richting Helle (tussen Grande Fagne en Fagne Wallonne). Onder de gladde en soms rotte of afgebroken latten zocht het regenwater van de laatste dagen de bedding van het riviertje op. Daar waar de bedding het gevaarlijkst werd, deze verlaten om op te klimmen naar het “Geitzbusch”. Vanaf dit mooie stuk pijnboombos een prachtig uitzicht over het grote veengebied. Met zevenen achter elkaar langs een kronkelend paadje en fel gewassen grachtjes over en door om uit te komen aan het “pavillon de chasse Portfays”. Na twee uur intens stappen schoven de sneetjes boterham er met veel smaak in. Nu even op het asfalt naar de “Pont de Soor” om rechts van het bruisende riviertje zelf een wegeltje te maken dat na twee kilometer plassentrappen uitkwam aan het chalet van “Pont de Hasebusch”. Vanaf daar het open veen verlaten om in het “Hertogenwald” de brandgangen op te zoeken. Intussen was de hemel dicht en begon het lichtjes te regenen, (een paar man hun poncho overgetrokken wat niet nodig leek enkel tijdverlies). Ons laten afzakken tot de zwarte brug “Pont de Guerrier”, aan de samenvloeiing van Helle en Soor, om daar een laatste maal nog iets te nuttigen en de resterende vijf kilometer af te haspelen met de wetenschap dat we ons niet moesten haasten om tegen vier uur binnen te zijn in “trefpunt”. Nog een paar maal korte nijdige klimmetjes op en af naar en langs de Weser (Vesdre), een bosrijke afsluiter vóór we de stad Eupen binnen stapten.
Voorwaar ik zeg U : Niet aan beginnen indien niet ernstig!!.
Goed ontvangen door de goedlachse dienster van het café waar we al decennia lang een praatje doen met de kroegbaas. Eén minpunt, hebben geen Orval of Rochefort. Niet getreurd, veel “Scholl en Hoerageroep” bij de traktatie van onzen Patrick (al verjaart) en onzen Frans (verjaardag binnenkort) Twee X drie X Hoera en lang zullen ze meegaan!!. Een contente leider nodigt uit voor volgende woensdag, Hilaire.
Nabeschouwing:
Wij de afwezigen waren blij dat we er niet bij waren, een droeve wandeling door een grauw en troosteloos landschap, en zonder waardige afsluiter!
Je begint het te verliezen leider!
En laat ons Annie er buiten, deze dame is veel te goed voor jou. Ga maar eens enkele maanden terug en zeg dan nog eens dat je er altijd bij bent. Juiste data is gekend op de redactie.Vuile Geotrupes Stercorarius, hypocriet, scheve lavabo enz.
Aan alle andere stappers een droge zondag gewenst en tot achter de bocht!
zaterdag 28 november 2009
zaterdag 21 november 2009
Rivage - Comblain-au-pont - Ourthe naar Aywaille - Amblève.
Uitnodiging:
Het zal weer rap woensdag zijn, daarom hier mijn oproep woensdag stapdag. Als je graag met de bende meestapt moet je er wat voor doen, dus, ik en ons Annie vandaag onze fysiek op peil gehouden in de Puiveldse bossen, want lui wordt je...enz.
Woensdag nog eens richting de Provincie Luik om te beginnen stappen in Rivage. Vandaar langs de "roches noires" naar Comblain-au-pont, de Ourthe over om via Oneux en Hoyemont te eindigen in Aywaille. kaarten 49 / 1.2 en 49 / 3.4
Treinuren : Vanuit St niklaas met den dubbeldekker van 06.30u rechtstreeks naar Brussel (Belsele 06.35u Sinaai 06.38u Lokeren 06.44u en Dendermonde 07.08u)
: Vanuit Brussel met den I.C.Oostende-Eupen tot Liége Gm en vervolgens met den E.C.Luxembourg tot Rivage met aankomst om 09.40u
: Als alles normaal verloopt, 's avonds vertrek te Aywaille om 17.13u
Zal iets goed uitstippelen, voor elk wat wils, op en af en soms een dorpje door. Volgens de vooruitzichten zal het weer meezitten, Hilaire
Relaas der feiten:
18 november 2009
Een goed weertje ginder tussen Ourthe en Amblève. Hoge bewolking met veel streepjes zon en op de kam een fris briesje. Een temperatuur om echt te genieten in de paadjes met luchtkussens van dik opgewaaide herfstbladeren. Nog maar eens vroeg op stap, en stipt, om 09.40u van E.C. Luik – Luxemburg gestapt te Rivage met de wetenschap dat we maar om 17.13u Aywaille moesten verlaten. Veel nog onbekende wegeltjes genomen en ons nooit moeten overhaasten. Gelukkig wilde Karel met zijn Gsm wat beeldjes schieten ( de anderen hadden ons laten stikken).
Relaas van de tocht: Uit het station Rivage, twee honderd meter verder daar waar de Amblève in de Ourthe eindigt, over de Amblève en vervolgens over de Ourthe om te klimmen naar “reserves naturelles du Chession et du Vignoble” aan de zwarte rotsen. Wij “au-dessous des Roches Noires” gebleven om via het bos met de vele arduinen sculpturen Comblain-au-Pont binnen te vallen. Daar terug de Ourthe over om deze definitief te verlaten richting oosten, onder het dorpje Oneux, steeds stijgend, om uit te komen in Hoyemont 200m. hoger dan de vallei. Ogen tekort om de kilometers verre dorpjes te tellen in een 360° panorama, prachtig! Daarvoor doen we HET!! Ons uit de wind gezet in een boer zijn veldschuur om onze boterhammen te eten. Terug op stap door het rustige dorpje Hoyemont nu noordwaarts en zakkend door de weilanden naar de boerderij (zonder naam) die 100m. dieper en twee kilometer verder als een stekkendoosje voor ons lag, een zeer mooi groen dal. De veeboer tegen gekomen, deze was eerst een beetje argwanend omdat we over zijn weiland kwamen, maar na de kennismaking met een goed gevoel ons stip-stip-stip paadje gevolgd. Nu naar het gehucht Chambralles om naar beneden schuivend op dik liggende herfstbladeren te belanden aan de Amblève te Martinrive. Hadden er nog niet genoeg van, terug zuidwaarts en klimmend naar het dorp Awan om even een “bonjour” te gaan zeggen aan ons meestappend hondje (van weken geleden). Ten laatste, dalend door het mooie “bois de Bougneuse Hé” naar ons eindpunt, Aywaille aan de Amblève voor de voetwassing aan de brug en de trapjes.
Met ons vijven, gezellig binnen in ons stamcafé, genoten van 99cl. Orval (per persoon) en de goudgele klompjes oude kaas .. lekker … echt lekker!!
Juicht stappers Juicht!! Goed nieuws voor ons … de treinen op de lijn 43 Luik –Marloie gaan bij de nieuwe uurregeling om het uur rijden i.p.v. om de twee uur. D.w.z. langs de Ourthe-vallei (Melreux - Hotton – Barvaux – Bomal – Sy en Hamoir) op stap vôôr 10u, wat een luxe. Ben bezig om de drankgelegenheden rond die stations te sensibiliseren om meer Orval te stockeren. Dus, blijf je soigneren, vôôr de stapdag, matig het eten- drankgebruik en geen seks...neen dames…ook niet thuis.
Tot één van deez dagen voor de nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Klaar en duidelijk geen bende maar een keurgroep van fijnproevers geselecteerde Spoortrippers. De afwezigen ... enz. Dus wij op pad, onder begeleiding van onze grote leider terwijl ik hem tracht te volgen op de kaart maar raak hem voortdurend kwijt. Niet getreurd stappen is onze leuze, altijd vooruit en omhoog, niet te geloven dat er zoveel meters omhoog lopen, er is blijkbaar minder bergaf in de wereld? Waar zitten de filosofen om dit uit te leggen. Ik moet sluiten, ik moet mijn aperitief nog nuttigen. Tussendoor nog enige goede punten sprokkelen en we kunnen er weer tegen.
Dag beren tot in den draai!
Het zal weer rap woensdag zijn, daarom hier mijn oproep woensdag stapdag. Als je graag met de bende meestapt moet je er wat voor doen, dus, ik en ons Annie vandaag onze fysiek op peil gehouden in de Puiveldse bossen, want lui wordt je...enz.
Woensdag nog eens richting de Provincie Luik om te beginnen stappen in Rivage. Vandaar langs de "roches noires" naar Comblain-au-pont, de Ourthe over om via Oneux en Hoyemont te eindigen in Aywaille. kaarten 49 / 1.2 en 49 / 3.4
Treinuren : Vanuit St niklaas met den dubbeldekker van 06.30u rechtstreeks naar Brussel (Belsele 06.35u Sinaai 06.38u Lokeren 06.44u en Dendermonde 07.08u)
: Vanuit Brussel met den I.C.Oostende-Eupen tot Liége Gm en vervolgens met den E.C.Luxembourg tot Rivage met aankomst om 09.40u
: Als alles normaal verloopt, 's avonds vertrek te Aywaille om 17.13u
Zal iets goed uitstippelen, voor elk wat wils, op en af en soms een dorpje door. Volgens de vooruitzichten zal het weer meezitten, Hilaire
Relaas der feiten:
18 november 2009
Een goed weertje ginder tussen Ourthe en Amblève. Hoge bewolking met veel streepjes zon en op de kam een fris briesje. Een temperatuur om echt te genieten in de paadjes met luchtkussens van dik opgewaaide herfstbladeren. Nog maar eens vroeg op stap, en stipt, om 09.40u van E.C. Luik – Luxemburg gestapt te Rivage met de wetenschap dat we maar om 17.13u Aywaille moesten verlaten. Veel nog onbekende wegeltjes genomen en ons nooit moeten overhaasten. Gelukkig wilde Karel met zijn Gsm wat beeldjes schieten ( de anderen hadden ons laten stikken).
Relaas van de tocht: Uit het station Rivage, twee honderd meter verder daar waar de Amblève in de Ourthe eindigt, over de Amblève en vervolgens over de Ourthe om te klimmen naar “reserves naturelles du Chession et du Vignoble” aan de zwarte rotsen. Wij “au-dessous des Roches Noires” gebleven om via het bos met de vele arduinen sculpturen Comblain-au-Pont binnen te vallen. Daar terug de Ourthe over om deze definitief te verlaten richting oosten, onder het dorpje Oneux, steeds stijgend, om uit te komen in Hoyemont 200m. hoger dan de vallei. Ogen tekort om de kilometers verre dorpjes te tellen in een 360° panorama, prachtig! Daarvoor doen we HET!! Ons uit de wind gezet in een boer zijn veldschuur om onze boterhammen te eten. Terug op stap door het rustige dorpje Hoyemont nu noordwaarts en zakkend door de weilanden naar de boerderij (zonder naam) die 100m. dieper en twee kilometer verder als een stekkendoosje voor ons lag, een zeer mooi groen dal. De veeboer tegen gekomen, deze was eerst een beetje argwanend omdat we over zijn weiland kwamen, maar na de kennismaking met een goed gevoel ons stip-stip-stip paadje gevolgd. Nu naar het gehucht Chambralles om naar beneden schuivend op dik liggende herfstbladeren te belanden aan de Amblève te Martinrive. Hadden er nog niet genoeg van, terug zuidwaarts en klimmend naar het dorp Awan om even een “bonjour” te gaan zeggen aan ons meestappend hondje (van weken geleden). Ten laatste, dalend door het mooie “bois de Bougneuse Hé” naar ons eindpunt, Aywaille aan de Amblève voor de voetwassing aan de brug en de trapjes.
Met ons vijven, gezellig binnen in ons stamcafé, genoten van 99cl. Orval (per persoon) en de goudgele klompjes oude kaas .. lekker … echt lekker!!
Juicht stappers Juicht!! Goed nieuws voor ons … de treinen op de lijn 43 Luik –Marloie gaan bij de nieuwe uurregeling om het uur rijden i.p.v. om de twee uur. D.w.z. langs de Ourthe-vallei (Melreux - Hotton – Barvaux – Bomal – Sy en Hamoir) op stap vôôr 10u, wat een luxe. Ben bezig om de drankgelegenheden rond die stations te sensibiliseren om meer Orval te stockeren. Dus, blijf je soigneren, vôôr de stapdag, matig het eten- drankgebruik en geen seks...neen dames…ook niet thuis.
Tot één van deez dagen voor de nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Klaar en duidelijk geen bende maar een keurgroep van fijnproevers geselecteerde Spoortrippers. De afwezigen ... enz. Dus wij op pad, onder begeleiding van onze grote leider terwijl ik hem tracht te volgen op de kaart maar raak hem voortdurend kwijt. Niet getreurd stappen is onze leuze, altijd vooruit en omhoog, niet te geloven dat er zoveel meters omhoog lopen, er is blijkbaar minder bergaf in de wereld? Waar zitten de filosofen om dit uit te leggen. Ik moet sluiten, ik moet mijn aperitief nog nuttigen. Tussendoor nog enige goede punten sprokkelen en we kunnen er weer tegen.
Dag beren tot in den draai!
zondag 15 november 2009
Van Florenville, via Lacuisine en La Semois terug.
Uitnodiging:
Het ziet er goed uit voor DONDERDAG, we horen niets meer van een staking en het weer kan de "pot op", voorspellen weinig of geen regen.
Eens naar een gans andere kant van de Ardennen, tegen de Gaume aan, naar Florenville aan de Semois, zo doorsteken naar Chiny, de Semois verlaten om het dorp Suxy aan de Vierre te kruisen en tot slot eindigen in Marbehan. Een ganse boterham maar de moeite om doen.
stafkaarten : beginnen met 67 /7.8, dan 67 /3.4, vervolgens 68 /1.2 om te eindigen met 68 /5.6
treinuren : den dubbeldekker vertrek St niklaas om 06.30u naar Brussel noord om daar om 07.42u de I.C. vauban te nemen naar Libramont met aansluiting naar Florenville met aankomst aldaar om 10.14u.
Soigneer jullie, maak dat je er bij bent, Hilaire
Relaas der feiten:
12 november 2009
Nog maar eens op ontdekkingstocht… en geslaagd, behalve daar waar we niets aan kunnen veranderen… het weer. Miezerig nevelig, soms uitvallende mist maar niet koud. Er zullen er een paar op hun “sjiek” bijten als ze de prentjes van Danny gezien hebben. Zeker Michel, moeten buigen voor zijn Yvonne nu het een ganse dag langs de Semois te stappen was, en Willy, die zijn leider niet geloofde wanneer die een aangepaste route voorstelde. Etienne en Karel om familiale redenen afwezig en Frans..hebben we steeds het raden naar..“komt hij of komt hij niet !?” … Zijn die schaapjes nu nog niet op het droge?. De vooropgestelde tocht van Florenville naar Marbehan uitgesteld tot volgende zomer, iets over de limiet wat de kilometers betreft en met dit donker weer niet aan te raden. Toch nog met zevenen, in alle “harmonie” ons plan op het treintafeltje gelegd en alleman goedkeurend ja geknikt. Nog iets, Guido de tijd gegeven om zijn uitstap naar Corsica te laten navertellen.
Relaas van de tocht: na meer dan 200km. trein stipt om 10.14u van het dieseltje gestapt te Florenville. De eerste maal de Semois over te Lacuisine, (onze tafel gereserveerd voor op het einde), langs de fel gewassen rivier. De N85 en de spoorlijn over naar het mistig duistere “forêt des Epioux”. Al het grillige wat de Ardennen te bieden heeft passeert de revue, (zie de natuurbeelden). Meedalend met de grote beek “rau de Tamljan” naar ons aller Semois aan de “forges Roussel” waar we onze honger hebben gestild. ( Ruines van een oude smederij) Nogmaals van de rivier weg om de oeverrotsen over te steken en daarna terug te keren om een drietal meanders af te ronden. Een laatste maal klimmend uit de vallei om terecht te komen in een enorme oppervlakte weilanden met honderden dikbillen van alle ras rond een paar grote boerderijen. De eerste woonkern van de dag, de Semoisbrug over, het gehucht Laiche binnen. Steeds tussen de malse weiden en mooie runderen, langs de supergrote boerderij “ferme de Prés Richaux” naar de volgende Semoisbrug in het dorpje Martué. In alle sereniteit en rust dit pareltje doorgewandeld. Een laatste maal een wei door om in Lacuisine te eindigen, in de veranda van “Le Beau Séjour” met zicht op, hoe kunt u het raden…Le Semois.
Ondanks het mistige uitzicht toch genoten van dees voor ons onbekende mysterieuse paadjes. Na een uurtje dorstlessen nog even een kwartuurtje voetwerk om, bijna in het donker, op het warme dieseltje naar Libramont te sporen.
Nog een aangenaam weekend en tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Haha, zondag morgen de pc ronkt als een spinnende kat, mijn aperitief lokt en lonkt, de potten en pannen rammelen op de achtergrond. Het is gestopt met regenen de zon doet een poging om mijn humeur nog beter te maken!
Zoals er al te lezen was bij ons webalbum de wandeling was top. Dus geen commentaar, dit is nochtans een uitgelezen dag om iemand eens ruig te schoffelen, onderuit te halen door de modder sleuren en dan al bleitend achterlaten.
Spijtig, ik zit met meer dan jaloerse gedachten op te loeren naar de foto's van William, het is gewoon niet eerlijk!
We zullen hem hebben de sloeber, ons hier zijn reis voorschotelen alsof het naast de deur is. Onze enige en grootste troost is dat hij ginder warm zit heel warm het kan er niet warm genoeg zijn. hij kan er niet goed tegen en de droge lever zal dan toeslaan en er is ginder geen ORVAL.
Tot een volgende keer!
Het ziet er goed uit voor DONDERDAG, we horen niets meer van een staking en het weer kan de "pot op", voorspellen weinig of geen regen.
Eens naar een gans andere kant van de Ardennen, tegen de Gaume aan, naar Florenville aan de Semois, zo doorsteken naar Chiny, de Semois verlaten om het dorp Suxy aan de Vierre te kruisen en tot slot eindigen in Marbehan. Een ganse boterham maar de moeite om doen.
stafkaarten : beginnen met 67 /7.8, dan 67 /3.4, vervolgens 68 /1.2 om te eindigen met 68 /5.6
treinuren : den dubbeldekker vertrek St niklaas om 06.30u naar Brussel noord om daar om 07.42u de I.C. vauban te nemen naar Libramont met aansluiting naar Florenville met aankomst aldaar om 10.14u.
Soigneer jullie, maak dat je er bij bent, Hilaire
Relaas der feiten:
12 november 2009
Nog maar eens op ontdekkingstocht… en geslaagd, behalve daar waar we niets aan kunnen veranderen… het weer. Miezerig nevelig, soms uitvallende mist maar niet koud. Er zullen er een paar op hun “sjiek” bijten als ze de prentjes van Danny gezien hebben. Zeker Michel, moeten buigen voor zijn Yvonne nu het een ganse dag langs de Semois te stappen was, en Willy, die zijn leider niet geloofde wanneer die een aangepaste route voorstelde. Etienne en Karel om familiale redenen afwezig en Frans..hebben we steeds het raden naar..“komt hij of komt hij niet !?” … Zijn die schaapjes nu nog niet op het droge?. De vooropgestelde tocht van Florenville naar Marbehan uitgesteld tot volgende zomer, iets over de limiet wat de kilometers betreft en met dit donker weer niet aan te raden. Toch nog met zevenen, in alle “harmonie” ons plan op het treintafeltje gelegd en alleman goedkeurend ja geknikt. Nog iets, Guido de tijd gegeven om zijn uitstap naar Corsica te laten navertellen.
Relaas van de tocht: na meer dan 200km. trein stipt om 10.14u van het dieseltje gestapt te Florenville. De eerste maal de Semois over te Lacuisine, (onze tafel gereserveerd voor op het einde), langs de fel gewassen rivier. De N85 en de spoorlijn over naar het mistig duistere “forêt des Epioux”. Al het grillige wat de Ardennen te bieden heeft passeert de revue, (zie de natuurbeelden). Meedalend met de grote beek “rau de Tamljan” naar ons aller Semois aan de “forges Roussel” waar we onze honger hebben gestild. ( Ruines van een oude smederij) Nogmaals van de rivier weg om de oeverrotsen over te steken en daarna terug te keren om een drietal meanders af te ronden. Een laatste maal klimmend uit de vallei om terecht te komen in een enorme oppervlakte weilanden met honderden dikbillen van alle ras rond een paar grote boerderijen. De eerste woonkern van de dag, de Semoisbrug over, het gehucht Laiche binnen. Steeds tussen de malse weiden en mooie runderen, langs de supergrote boerderij “ferme de Prés Richaux” naar de volgende Semoisbrug in het dorpje Martué. In alle sereniteit en rust dit pareltje doorgewandeld. Een laatste maal een wei door om in Lacuisine te eindigen, in de veranda van “Le Beau Séjour” met zicht op, hoe kunt u het raden…Le Semois.
Ondanks het mistige uitzicht toch genoten van dees voor ons onbekende mysterieuse paadjes. Na een uurtje dorstlessen nog even een kwartuurtje voetwerk om, bijna in het donker, op het warme dieseltje naar Libramont te sporen.
Nog een aangenaam weekend en tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Haha, zondag morgen de pc ronkt als een spinnende kat, mijn aperitief lokt en lonkt, de potten en pannen rammelen op de achtergrond. Het is gestopt met regenen de zon doet een poging om mijn humeur nog beter te maken!
Zoals er al te lezen was bij ons webalbum de wandeling was top. Dus geen commentaar, dit is nochtans een uitgelezen dag om iemand eens ruig te schoffelen, onderuit te halen door de modder sleuren en dan al bleitend achterlaten.
Spijtig, ik zit met meer dan jaloerse gedachten op te loeren naar de foto's van William, het is gewoon niet eerlijk!
We zullen hem hebben de sloeber, ons hier zijn reis voorschotelen alsof het naast de deur is. Onze enige en grootste troost is dat hij ginder warm zit heel warm het kan er niet warm genoeg zijn. hij kan er niet goed tegen en de droge lever zal dan toeslaan en er is ginder geen ORVAL.
Tot een volgende keer!
vrijdag 6 november 2009
Dinant - ParLesHauteurs - Hastiére-Lavaux
Uitnodiging:
Je gaat het zien !!! Tegen woensdag is alle regen uit de lucht verdwenen...en nog goed nieuws, vriend Willy-tje gaat woensdag terug de stapschoenen aanbinden om ons te vervoegen..;heb hem beloofd om het niet "te moeilijk" te maken en dat iedereen gaat supporteren voor hem.
Een uitstap op uitnodiging : vriend karel verblijft met zijn familie in hen "Gîte" boven Hastiére-sur-Meuse, vraagt om langs te komen en daar onze tocht te eindigen.
Samengevat zit het zo : Vertrekken in Dinant (niet de Maasbrug over) maar zuid/westwaarts richting Hastiére om te eindigen boven de Maasvallei in het gehucht Inzémonts. Familie De Maere zal ons daar ontvangen en nadien ons naar Dinant brengen met hun personenwagens.
Stafkaart : 53 / 7.8
Treinen : Vertrek St niklaas om 07.30u Belsele 07.34u Sinaai 07.37u Lokeren 07.44u en Dendermonde 08.08u
: Brussel noord vertrek om 08.42u met eventueel een koffiestop te Namur en vervolgens verder naar Dinant.
Relaas der feiten:
04 november 2009
Weer een goede opkomst voor een niet “alle week” woensdag stapdag. Ons mindere kilometers gekoppeld aan een promotiecampagne op uitnodiging van vriend Karel en zijn familie. Hebben een oud boerderijtje gekocht en opgeknapt “ferme le Crupet” boven Hastiére-sur-Meuse, in het gehucht Inzémonts, vijf kilometer van de Franse grens en Givet. Dit met veel noeste arbeid omgebouwd tot een grote, mooi en gerieflijke “Gîte”.
Relaas van de tocht: We werden in het station van Dinant opgewacht door Karel en zijn schoonbroer Patrick (met hond) totaal met elf (zonder hond. Omdat we een uurtje later aan de trip begonnen en tijdig op onze afspraak moesten zijn, werd het een dag zonder veel kilometers en geen ommetjes. Niet over de Maasbrug maar via de uitgestippelde wandeling “Dinant par les Hauteurs”. Na deze klim en achterom kijkend de citadelstad zien liggen in al zijn glorie. Nu onder de N97 (snelweg) door het “bois de Freyr” om boven uit te komen in een enorm groot akkergebied. Intussen hadden we al smakelijk gegeten, met elven op één boomstam (zien eten doet eten) gauw melden dat de foto’s van Dany, Etienne en Willy-tje zijn (waarvoor dank) Toemaatje: het klein ronde mannetje is Willy – terug in ons midden. Via dat plateau naar Hastiére waar we sterk dalend langs een glibberig pad, rotsachtig en met natte herfstbladeren, het dorp binnenschoven. Nog een mooie laatste steile klim naar Hastiére-Lavaux en zo naar het gehucht Inzémonts. Tijd genomen om de mooie uitzichten in de Maasvallei op te nemen. De eerste indruk van de door Karel aangewezen “ferme” was “rustig en natuurlijk”, in een mooi kader.
Het ontvangstcomité stond ons op te wachten, onze stapschoenen uitgedaan en op één rij gezet, plaats genomen aan één grote tafel, de Orval en het andere lekkers in ruime mate aanwezig. Na de eerste “drink” een rondleiding door het ganse verblijf, gevolg, het kreeg door ons “grote onderscheiding”. Ons tijdig naar het station Dinant laten vervoeren om de twee chauffeurs nog een Orval te kunnen aanbieden. Ik denk dat Michel dit overdreven vond, heb twee uur moeten zagen (sorry voor de anderen) om mijn centen te krijgen (dan nog met een list).
Nogmaals dank aan de Familie De Maere – Peeters, zullen het verblijf promoten waar nodig.
Wat volgende week betreft, mijn licht opgestoken, het zal te stappen zijn op dinsdag, reden: woensdag zondagsdienst en donderdag kans op staking, Hilaire (wie weet beter?)
Tot woensdag op de trein!! Hilaire
Nabeschouwing:
Een trip om in te lopen, Willy terug uit blessure, en je zag het snel de routine was er niet meer! Niet zo snel meer op de trein, bagage niet meer ordentelijk kunnen plaatsen, resultaat, thermos uit zijn vorig leven om zeep, hij kon nog net zijn tranen bedwingen. Later, als de eenparige beweging "voet voor voet" terug kwam sprak zijn glimlach boekdelen. Nog later bij het nuttigen van het noodzakelijke levensvocht begonnen zijn ogen terug te blinken. Hij kan het nog!
Stappers alle landen ik zeg het u: Willy is back
En voor onze grote ge weet wel, hij zal u terug in de gaten houden, alsof hij nooit is weg geweest.
Vanuit de achterhoede, je weet wel die zonderlingen, kwam er wel een gonzen, zou Willy al verjaard zijn dit jaar?
Vanuit Lochristi hou jullie taai (zoals de bokken van Sinaai) en droog. Tot stappens!
Je gaat het zien !!! Tegen woensdag is alle regen uit de lucht verdwenen...en nog goed nieuws, vriend Willy-tje gaat woensdag terug de stapschoenen aanbinden om ons te vervoegen..;heb hem beloofd om het niet "te moeilijk" te maken en dat iedereen gaat supporteren voor hem.
Een uitstap op uitnodiging : vriend karel verblijft met zijn familie in hen "Gîte" boven Hastiére-sur-Meuse, vraagt om langs te komen en daar onze tocht te eindigen.
Samengevat zit het zo : Vertrekken in Dinant (niet de Maasbrug over) maar zuid/westwaarts richting Hastiére om te eindigen boven de Maasvallei in het gehucht Inzémonts. Familie De Maere zal ons daar ontvangen en nadien ons naar Dinant brengen met hun personenwagens.
Stafkaart : 53 / 7.8
Treinen : Vertrek St niklaas om 07.30u Belsele 07.34u Sinaai 07.37u Lokeren 07.44u en Dendermonde 08.08u
: Brussel noord vertrek om 08.42u met eventueel een koffiestop te Namur en vervolgens verder naar Dinant.
Relaas der feiten:
04 november 2009
Weer een goede opkomst voor een niet “alle week” woensdag stapdag. Ons mindere kilometers gekoppeld aan een promotiecampagne op uitnodiging van vriend Karel en zijn familie. Hebben een oud boerderijtje gekocht en opgeknapt “ferme le Crupet” boven Hastiére-sur-Meuse, in het gehucht Inzémonts, vijf kilometer van de Franse grens en Givet. Dit met veel noeste arbeid omgebouwd tot een grote, mooi en gerieflijke “Gîte”.
Relaas van de tocht: We werden in het station van Dinant opgewacht door Karel en zijn schoonbroer Patrick (met hond) totaal met elf (zonder hond. Omdat we een uurtje later aan de trip begonnen en tijdig op onze afspraak moesten zijn, werd het een dag zonder veel kilometers en geen ommetjes. Niet over de Maasbrug maar via de uitgestippelde wandeling “Dinant par les Hauteurs”. Na deze klim en achterom kijkend de citadelstad zien liggen in al zijn glorie. Nu onder de N97 (snelweg) door het “bois de Freyr” om boven uit te komen in een enorm groot akkergebied. Intussen hadden we al smakelijk gegeten, met elven op één boomstam (zien eten doet eten) gauw melden dat de foto’s van Dany, Etienne en Willy-tje zijn (waarvoor dank) Toemaatje: het klein ronde mannetje is Willy – terug in ons midden. Via dat plateau naar Hastiére waar we sterk dalend langs een glibberig pad, rotsachtig en met natte herfstbladeren, het dorp binnenschoven. Nog een mooie laatste steile klim naar Hastiére-Lavaux en zo naar het gehucht Inzémonts. Tijd genomen om de mooie uitzichten in de Maasvallei op te nemen. De eerste indruk van de door Karel aangewezen “ferme” was “rustig en natuurlijk”, in een mooi kader.
Het ontvangstcomité stond ons op te wachten, onze stapschoenen uitgedaan en op één rij gezet, plaats genomen aan één grote tafel, de Orval en het andere lekkers in ruime mate aanwezig. Na de eerste “drink” een rondleiding door het ganse verblijf, gevolg, het kreeg door ons “grote onderscheiding”. Ons tijdig naar het station Dinant laten vervoeren om de twee chauffeurs nog een Orval te kunnen aanbieden. Ik denk dat Michel dit overdreven vond, heb twee uur moeten zagen (sorry voor de anderen) om mijn centen te krijgen (dan nog met een list).
Nogmaals dank aan de Familie De Maere – Peeters, zullen het verblijf promoten waar nodig.
Wat volgende week betreft, mijn licht opgestoken, het zal te stappen zijn op dinsdag, reden: woensdag zondagsdienst en donderdag kans op staking, Hilaire (wie weet beter?)
Tot woensdag op de trein!! Hilaire
Nabeschouwing:
Een trip om in te lopen, Willy terug uit blessure, en je zag het snel de routine was er niet meer! Niet zo snel meer op de trein, bagage niet meer ordentelijk kunnen plaatsen, resultaat, thermos uit zijn vorig leven om zeep, hij kon nog net zijn tranen bedwingen. Later, als de eenparige beweging "voet voor voet" terug kwam sprak zijn glimlach boekdelen. Nog later bij het nuttigen van het noodzakelijke levensvocht begonnen zijn ogen terug te blinken. Hij kan het nog!
Stappers alle landen ik zeg het u: Willy is back
En voor onze grote ge weet wel, hij zal u terug in de gaten houden, alsof hij nooit is weg geweest.
Vanuit de achterhoede, je weet wel die zonderlingen, kwam er wel een gonzen, zou Willy al verjaard zijn dit jaar?
Vanuit Lochristi hou jullie taai (zoals de bokken van Sinaai) en droog. Tot stappens!
Abonneren op:
Posts (Atom)