Uitnodiging:
Frank de weerman heeft het bevestigd, het weer waagt zich aan een nieuw winteroffensief. Die koudeprik gaan we van nabij bekijken, voelen en betasten en uiteraard vastleggen in digitale beelden. Een betere plek dan de "Hoge venen" kunnen we daarvoor niet uitkiezen, starten op het hoogste punt in de Oost-Kantons, schouwen ter plaatse hoe het "speelveld" erbij ligt en met de aanwezige spelers bakenen ons terrein af en zetten ons doelen uit.
Als leider duld ik woensdag geen "mietjes" in ons gezelschap, verzorg jullie goed, uitgeslapen en uitrusting o.k., het zal er hard "aantoegaan". DAARVOOR DOEN WE HET !!!, Hilaire
Met de wandelkaart van de "Hoge venen" en de daaromliggende stafkaarten zetten we onze strategie uit : kaart 50 / 1.2 -- 50 / 5.6 -- 49 / 3.4 en 43 / 5.6.
Voor alle zekerheid toch nog eens de treinuren meegeven : St-Niklaas vertrek om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel Noord / vervolgens naar Verviers Centraal met den I.C. van Oostende - Eupen om in Verviers de autobus te nemen naar "hogere oorden".
Relaas der feiten:
27 Januari 2010
Wij waren woensdag weeral op de “place to be”, we zijn daarvoor niet ver moeten reizen, ik heb nog altijd een goed kontact met de weergoden en m’n natuurlijke wijsheid en ondervinding leidt me meestal in de goede richting.
Terwijl het hier in ons “Vlaanderenland “ grauw, grijs en ongezond was, vertoefden wij op meer dan 600 meter hoogte in open mistvrije en meestal zonnige landschappen waar we ons eigen “zat draaiden” om het werk van de natuur te koesteren. De vele foto’s van Jacky en William spreken boekdelen. Maandagnacht had het gesneeuwd op de “Hoge venen” en door het intense vriezen van dinsdagnacht kregen we niet alledaagse taferelen voorgeschoteld, prachtig.
Spijtig genoeg hebben er maar zes stappers van geprofiteerd, zij die wettig afwezig waren betuigen we ons medeleven, de anderen, “eigen schuld, dikken bult”. Op de bus van Verviers naar de Baraque Michel zagen we het gebeuren, hoe hoger hij ons voerde hoe dikker het pelletje sneeuw en hoe breder de streepjes zon werden.
Hoge venen (Baraque Michel) – Hoegne – Spa.
Relaas van de tocht : Met veel goesting begonnen met stappen aan de “Fischbach” Kapel, één kilometer over de plankjes tot “Croix des Fiancés”, daar de vlakte verlaten, het groot dennenwoud in langs het pad “La Vecquée” dalend naar de 150m. lager gelegen “Hoegne” aan de “Passerelle du Centenaire”. De eerste zeven kilometers lagen onder ons voeten en met gemak verteerd. De volgende drie km., in de bedding van de bevroren rivier met de vele rotsblokken, duurden even lang als de zeven km. daarvoor. Stroomafwaarts 160m. zakken over de verschillende “passerelles” (kleine houten bruggetjes), aan weerskanten van het water tot de “passerelle de Belleheid”. Al onze spieren in werking gesteld om met voorzichtige tred en genietend waar het kon dit natuurparadijs door te klauteren. Een oogje in ’t zeil gehouden bij Herman tot we vaststelden dat hij zijn trauma verwerkt heeft. (Remember z’n duikeling aan de “Statte”, luttele kilometers ervandaan) Konden daarna terug een beetje opschieten, nu over de A25 / E42, door het dorp Sart, op de steile bedding van “Hé de Sart” met onder ons het riviertje “Rau du Wayai”, vervolgens door het “bois de la Hé du Pouhon” naar het “Lac de Warfa”. Het water van de grote beek bevoorraad dit bekend meer van Warfa in het gehucht Nivezé. Ook de overloop van deze waterplas draagt dezelfde naam “Rau de Wayai” welke we nog drie kilometer volgden om te eindigen aan onze klaarstaande omnibustrein in de “Cul de sac” Spa-Geronstère.
In “Hotel de la Station” rechtover het treinstation van Verviers Centraal, op ons vertrouwd plekje, nagenoten van deze geslaagde stapdag. Naar sommigen van onze clubleden een sms-je gedaan met de veelzeggende woorden “pelletje sneeuw, streepje zon en volle glazen Orval…man…man…man…lekkerrrrr!" Ik zou mij als leider nog meer moeten doen gelden, ik had graag een ganse dag in de “Hohes Venn” gebleven, we moeten dan wel ’s avonds een bus nemen en zijn dan één uur later thuis. Voor sommigen kon dit niet, ze hadden wel goesting om na hun zoveelste trappist te blijven hangen, geen namen noemen te delicaat... de Madammen lezen mee.
Mijn “raderen” zijn al aan ’t werken voor de stapdag van volgende woensdag, Hilaire
Nabeschouwing:
We gaan niet zagen vandaag het was mooi(punt).
Maar geachte lezers, vinden jullie ook niet dat onze grote voortrekker oud wordt?
Wortelen dat we hem niet volgen, zagen dat hij in de sneeuw wil verankeren. Annie meiske krijg dat thuis! Maar zoals hierboven aangehaald ik ga het niet doen.
Alles ziet wit, alles is rustig. Ik ga het zo laten, mijn mes slijpen, want vergis u niet dit is slechts een tijdelijke wapenstilstand. Ik zal mijn pijlen een beetje meer richten op die andere onverlaat, met zijn kaarten van voor 14-18.
Voorwaar, voorwaar ik zeg u: Hij die zij arm over haar schouder legt, hij zal door mijn pijlen vergaan.
Hij weze bij deze gewaarschuwd!
HaHa de groeten en wees lief voor mekaar, uitzonderingen niet te na gesproken!
zaterdag 30 januari 2010
zondag 24 januari 2010
Hamoir - Barvaux
Uitnodiging:
Met een tamelijk grote bende is het aangewezen om nog eens te eindigen in Barvaux aan de Ourthe. De laatste maal, tussen Kerst en Nieuw is het ons daar goed bevallen in "Brasserie - Restaurant - Le KARAWA".
Stel voor om nu te vertrekken aan het station Hamoir om door het toeristisch ourthe dorpje te stappen en zo tussen de rivier en de beek "Rau de Neblon" op te klimmen in het "bois Hé de la Crête" naar het hoogste punt van de dag, gelegen voorbij het gehucht Hermanne. Denk om daar af te zakken naar het gehuchtje Bergerie, langs de "Ancien Moulin" en zuidwaarts richting Tohogne. Blijven zakken naar "rocher de Glawans" aan de Ourthe zoals de laatste keer maar nu niet langs het water naar Durbuy maar naar Barvaux s/Ourthe. Kaarten 49 / 5.6 en 55 / 1.2
Nog dit : pic-nic voor 's avonds beslis je zelf...
Bijtijds uit jullie keef om den "dubbeldekker" te nemen in St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord en daar over te stappen op de E.C.Vauban met vertrek om 07.42u naar Marloie om onze aansluiting te halen met het omnibustreintje naar Hamoir.
Eindbestemming Heenreis : Hamoir Vertrekstation : Barvaux s/O.
Verwacht jullie met een uitgeslapen en vrolijk bakkes, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
20 januari 2010
Nee, wij worden dat nooit beu, en ja, als het maar vlug woensdag is … en maar klagen dat de tijd vliegt. Geluk moet je afdwingen, als leider is het niet altijd gemakkelijk om de juiste route op de juiste plaats uit te stippelen. Doe je deze uitstap bij donker miezerig weer, dan verdwijnen de mooie panorama’s in het niets. De schouderklopjes van men gezelschap deden deugd, zelfs de geboren kritische kritiekaster van ons clubje zal in zijn nabeschouwingen vol lof zijn.
Eén ganse dag ver weg van stakingen, sluitingen, moorden en verkrachtingen allerhande. Wij “het gewone volk” mogen zich daar niet mee bemoeien … de politiekers gaan dit oplossen, ze zijn daar dagelijks mee bezig, mediageil als ze zijn, tijdens hun aanwezigheid in de spelletjes op T.V … moeten daar in sommige gevallen maar 5 minuten politieke moed voor hebben. Zwijg, kijk en luister naar ons Ministers, Ceo’s, Managers, Rechters, Pleiters en andere Schriftgeleerden. … Het komt allemaal goed!!
Het weer maakt veel goed en daarover gaan we zeker niet klagen, nog maar net over de Maas en daar was ze al, het zonnetje aan de blauwe lucht. Bijgevolg, alle regenkledij diep onderin onze rugzak. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in goed gezelschap, die allen hetzelfde nastreven, genieten van de natuur en het lichaam gezond houden, veel tetteren en lachen en kwinkslagen uitdelen en onze Bourgondische afkomst niet verloochenen.
Relaas van de tocht:
Om tien uur van het omnibusje gestapt te Hamoir (vroeg begonnen is ... enz. enz.) langs de fel gewassen en snel vliedende Ourthe, door het oude dorpsgedeelte waar vroeger het leven zich afspeelde aan de oevers, naar het zijriviertje “Le Néblon” en vervolgens tot het “Ancien Chateau du Fourneau”, nu het “maison Communale”. Direct het bos in van “Hé de la Crête” om ons op te warmen aan de schuin oplopende klim naar de open vlakte en het gehuchtje Hermanne met de netjes gerenoveerde natuurstenen oude huisjes. Moesten nog hoger, tot 200m boven de Ourthe-vallei, via Bergerie en Petit-Houmart zakkend naar de “Ancien Moulin” van “rau de Nansenioule”. De oude watermolen volledig in verval, bemerk de zeer mooie foto’s van dit kleine valleitje welke ’s winters verstoken blijft van zonnestralen. Geen wonder dat we daar, met zicht op “de kom”, onze boterhammen hebben opgegeten om dan met gevulde maag terug klimmend, voor sommigen geen meevaller, naar “de vergezichten van de dag”, boven op de kam van het dorpje Tohogne, verrukkelijk mooi.
DAARVOOR DOEN WE HET!!
Lui wordt je vanzelf.. Verder via “Croix de Herbert”, in een grote bocht langs “aux Six Bonniers”, terug dalend het bos in om ons te laten zakken naar de Ourthe aan “rocher de Glawans”. Onderweg genoten van de spontaan aangeboden Godendrank van vriend William, straf spul op smaak gebracht met de vruchten van de sleedoorn. man..man..man..lekkerrrr..(volgens Godi heeft hij nog een paar flessen in zijnen kelder). Met veel moed en babbel onze laatste drie kilometer aangevangen langs de rivier, onder de rotspartij “à la roche Plissée” zo naar ons eindpunt Barvaux. Proper als we zijn ons schoeisel afgewassen om geen praat achter ons te krijgen.
Toch één foutje gemaakt, nagelaten te telefoneren naar ons taverne/restaurant aan de kerk te Barvaux, gevolg: tijdelijk gesloten wegens renovatiewerken… dank voor het begrip van de meestappers aan mij, ons moeten tevreden stellen met wat voorhanden was, Orval te weinig maar toch nog ander goeds…daarna richting Waasland nog veel gebabbeld en gelachen.
Jacky en William hun foto’s nog niet in m’n bezit, het schijnt dat William sukkelt met zijn machien, tot ziens, Hilaire
Nabeschouwing:
Een reporter moet altijd en overal eerlijk in zijn dus:
1. Ik weet dat ik te laat ben.
2. Ik had belangrijker werk te doen nml. er moest nog een receptie doorgenomen worden deze morgen, de laatste in een lange rij.
Niet getreurd echter het is zo weer Nieuwjaar.
3. Mijn vingers volgden even mijn hersens niet of omgekeerd, dus even uitgesteld.
Dan nu mijne dames en heren
Onze leider is een grote babbelaar, hij roept iedereen samen, hij jammert en zaagt tot niemand met een beetje menselijkheid in zijn lijf nog durft thuis te blijven.
Groot was onze verwondering. Hij was zijn echtgenote vergeten in te lichten. Jaja draaien en keren uitleg met bloemen en zonder lachen en snotteren, ppfffttttt!
Ne prutser Amen!
En dan nog zo een knap figuur tweede in bevel! Mijne kop af als een dezer dagen de flikken hem niet komen opladen! Er zijn daar bekentenissen gevallen van verleidingen onder en naast een douche, mam man!
Altijd den eerste met de foto's, dixit wie is er weeral als eerste met zijn foto's.
Jawadde gisteren binnengekomen ook een uitleg in alle kleuren met streepkes derbij, ppfffttttt! Ne Prutser Amen
Vooruit, achteruit ik ga een Orvalleke snoepen, de groeten en tot als de zon schijnt!
Met een tamelijk grote bende is het aangewezen om nog eens te eindigen in Barvaux aan de Ourthe. De laatste maal, tussen Kerst en Nieuw is het ons daar goed bevallen in "Brasserie - Restaurant - Le KARAWA".
Stel voor om nu te vertrekken aan het station Hamoir om door het toeristisch ourthe dorpje te stappen en zo tussen de rivier en de beek "Rau de Neblon" op te klimmen in het "bois Hé de la Crête" naar het hoogste punt van de dag, gelegen voorbij het gehucht Hermanne. Denk om daar af te zakken naar het gehuchtje Bergerie, langs de "Ancien Moulin" en zuidwaarts richting Tohogne. Blijven zakken naar "rocher de Glawans" aan de Ourthe zoals de laatste keer maar nu niet langs het water naar Durbuy maar naar Barvaux s/Ourthe. Kaarten 49 / 5.6 en 55 / 1.2
Nog dit : pic-nic voor 's avonds beslis je zelf...
Bijtijds uit jullie keef om den "dubbeldekker" te nemen in St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord en daar over te stappen op de E.C.Vauban met vertrek om 07.42u naar Marloie om onze aansluiting te halen met het omnibustreintje naar Hamoir.
Eindbestemming Heenreis : Hamoir Vertrekstation : Barvaux s/O.
Verwacht jullie met een uitgeslapen en vrolijk bakkes, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
20 januari 2010
Nee, wij worden dat nooit beu, en ja, als het maar vlug woensdag is … en maar klagen dat de tijd vliegt. Geluk moet je afdwingen, als leider is het niet altijd gemakkelijk om de juiste route op de juiste plaats uit te stippelen. Doe je deze uitstap bij donker miezerig weer, dan verdwijnen de mooie panorama’s in het niets. De schouderklopjes van men gezelschap deden deugd, zelfs de geboren kritische kritiekaster van ons clubje zal in zijn nabeschouwingen vol lof zijn.
Eén ganse dag ver weg van stakingen, sluitingen, moorden en verkrachtingen allerhande. Wij “het gewone volk” mogen zich daar niet mee bemoeien … de politiekers gaan dit oplossen, ze zijn daar dagelijks mee bezig, mediageil als ze zijn, tijdens hun aanwezigheid in de spelletjes op T.V … moeten daar in sommige gevallen maar 5 minuten politieke moed voor hebben. Zwijg, kijk en luister naar ons Ministers, Ceo’s, Managers, Rechters, Pleiters en andere Schriftgeleerden. … Het komt allemaal goed!!
Het weer maakt veel goed en daarover gaan we zeker niet klagen, nog maar net over de Maas en daar was ze al, het zonnetje aan de blauwe lucht. Bijgevolg, alle regenkledij diep onderin onze rugzak. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in goed gezelschap, die allen hetzelfde nastreven, genieten van de natuur en het lichaam gezond houden, veel tetteren en lachen en kwinkslagen uitdelen en onze Bourgondische afkomst niet verloochenen.
Relaas van de tocht:
Om tien uur van het omnibusje gestapt te Hamoir (vroeg begonnen is ... enz. enz.) langs de fel gewassen en snel vliedende Ourthe, door het oude dorpsgedeelte waar vroeger het leven zich afspeelde aan de oevers, naar het zijriviertje “Le Néblon” en vervolgens tot het “Ancien Chateau du Fourneau”, nu het “maison Communale”. Direct het bos in van “Hé de la Crête” om ons op te warmen aan de schuin oplopende klim naar de open vlakte en het gehuchtje Hermanne met de netjes gerenoveerde natuurstenen oude huisjes. Moesten nog hoger, tot 200m boven de Ourthe-vallei, via Bergerie en Petit-Houmart zakkend naar de “Ancien Moulin” van “rau de Nansenioule”. De oude watermolen volledig in verval, bemerk de zeer mooie foto’s van dit kleine valleitje welke ’s winters verstoken blijft van zonnestralen. Geen wonder dat we daar, met zicht op “de kom”, onze boterhammen hebben opgegeten om dan met gevulde maag terug klimmend, voor sommigen geen meevaller, naar “de vergezichten van de dag”, boven op de kam van het dorpje Tohogne, verrukkelijk mooi.
DAARVOOR DOEN WE HET!!
Lui wordt je vanzelf.. Verder via “Croix de Herbert”, in een grote bocht langs “aux Six Bonniers”, terug dalend het bos in om ons te laten zakken naar de Ourthe aan “rocher de Glawans”. Onderweg genoten van de spontaan aangeboden Godendrank van vriend William, straf spul op smaak gebracht met de vruchten van de sleedoorn. man..man..man..lekkerrrr..(volgens Godi heeft hij nog een paar flessen in zijnen kelder). Met veel moed en babbel onze laatste drie kilometer aangevangen langs de rivier, onder de rotspartij “à la roche Plissée” zo naar ons eindpunt Barvaux. Proper als we zijn ons schoeisel afgewassen om geen praat achter ons te krijgen.
Toch één foutje gemaakt, nagelaten te telefoneren naar ons taverne/restaurant aan de kerk te Barvaux, gevolg: tijdelijk gesloten wegens renovatiewerken… dank voor het begrip van de meestappers aan mij, ons moeten tevreden stellen met wat voorhanden was, Orval te weinig maar toch nog ander goeds…daarna richting Waasland nog veel gebabbeld en gelachen.
Jacky en William hun foto’s nog niet in m’n bezit, het schijnt dat William sukkelt met zijn machien, tot ziens, Hilaire
Nabeschouwing:
Een reporter moet altijd en overal eerlijk in zijn dus:
1. Ik weet dat ik te laat ben.
2. Ik had belangrijker werk te doen nml. er moest nog een receptie doorgenomen worden deze morgen, de laatste in een lange rij.
Niet getreurd echter het is zo weer Nieuwjaar.
3. Mijn vingers volgden even mijn hersens niet of omgekeerd, dus even uitgesteld.
Dan nu mijne dames en heren
Onze leider is een grote babbelaar, hij roept iedereen samen, hij jammert en zaagt tot niemand met een beetje menselijkheid in zijn lijf nog durft thuis te blijven.
Groot was onze verwondering. Hij was zijn echtgenote vergeten in te lichten. Jaja draaien en keren uitleg met bloemen en zonder lachen en snotteren, ppfffttttt!
Ne prutser Amen!
En dan nog zo een knap figuur tweede in bevel! Mijne kop af als een dezer dagen de flikken hem niet komen opladen! Er zijn daar bekentenissen gevallen van verleidingen onder en naast een douche, mam man!
Altijd den eerste met de foto's, dixit wie is er weeral als eerste met zijn foto's.
Jawadde gisteren binnengekomen ook een uitleg in alle kleuren met streepkes derbij, ppfffttttt! Ne Prutser Amen
Vooruit, achteruit ik ga een Orvalleke snoepen, de groeten en tot als de zon schijnt!
zondag 17 januari 2010
Trooz - Pepinster
Uitnodiging:
Hier zijn we weer met meer weer, woensdag laat vanuit het zuiden opnieuw witte vlokjes...dus trekken wij naar het oosten 's Lands. 'k denk met jullie goedkeuring te vertrekken langs de vallei van de "Vesdre" op de omnibuslijn van Liège gm naar Verviers Central. De stopplaatsen liggen daar dicht bijeen, t.t.z. Trooz, Fraipont, Nessonvaux en Pepinster, allen met de vesder als verbinding.
Als we de kaarten 42 / 7.8 en 49 / 3.4 open leggen, zien we dat er veel keuze is, zowel bos als open veld met veel panorama's wanneer we uit de riviervallei klimmen.
Eindigen naar eigen keuze in één van de hierboven aangehaalde stationnetjes of steken door naar de spoorlijn Spa - Verviers in de Hoegne-vallei met de stopplaatsen Franchimont, Theux en Juslenville...keuze zat dus. Degenen die hun biljet moeten invullen, Heenreis tot Verviers is altijd goed.
De treinuren : Blijven op zekerheid spelen met dit weer : met den dubbeldekker vanuit St. niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel Noord, daar tijd voor een lekkere koffie, om 08.06u van de Noord naar Liège Gm met den I.C. oostende - Eupen. Te Luik aansluiting naar ons bestemmingsplaats.
Nog iets, hoe is dat met onze "zeer toevallige meestappers"? we bedoelen hiermee ons Sonja, M-J en Willy, jullie kunnen geen uitvluchten blijven zoeken van... te gevaarlijk wegens sneeuw of ijzel...als je een boodschap doet in 't stad, heb je meer kans op vallen dan in 't veld of bos. Blijven het prettig vinden om mooie mailtjes van jullie te krijgen en M-J haar "Blog" te doorbladeren, waarvoor dank, maar voor wanneer is de echte Nieuwjaarsknuffel en die voor donderdag 14 Januari... of dacht je dat we die dag vergeten waren? Begin maar al te bellen naar elkander om een geschikte woensdag te vinden...niet te lang wachten.
Relaas der feiten:
13 januari 2010
Wie deze streek kent weet dat het de moeite is maar zeer moeilijk. Tussen Luik en Verviers kronkelt de Vesder in een diepe bedding met daarlangs, links of rechts, een baan en een spoorlijn met meerdere tunnels en spoorwegbruggen over de rivier. Komende van de Oost-kantons heeft ze al een lange weg afgelegd richting Maas. Wie rechts uit de vallei naar het hoogste punt van de kam wil klauteren om prachtige panorama’s te bewonderen moet meer dan 200m. hoogteverschil overbruggen op een tamelijk korte afstand.
Een paar maal goed bezweet bovengekomen omdat ik me te warm had aangekleed, de lange onderbroek was overdreven. Het weer was gunstig maar niet zo idyllisch als verleden week. Sneeuw was er nog maar niet meer op de aangevroren boomtakken, ook de zon was niet op de afspraak. De foto’s van Jacky en William zijn de getuigen, groot is het verschil met de blauwe en grijze lucht. Daartegenover geen enkel druppeltje of vlokje neerslag (als je sommige foto’s ziet, niet letten op het ventje met zijn poncho aan, kreeg ’s middags een bericht dat het in het Waasland sneeuwde en kroop daarom onder zijn tentje. Een raar beeld als er geen druppeltje neerslag valt.)
Dit keer was de deelname om diverse redenen laag: sommigen op doktersbevel, anderen waren vergeten dat we telkens op een woensdag gaan stappen, geen nood, wij waren er en dat is het voornaamste.
Trooz – Weser/Vesdre/Vesder – Pepinster.
Relaas van de tocht: Vroeg begonnen = half gewonnen, weer eens stipt op uur van het omnibusje gestapt. Om 09.40u op pad om dadelijk te gaan kijken naar het “Chateau de Fenderie” tegen een rotsflank, kasteel voor het eerst opgetrokken in 1650. De woonkern van Trooz verlaten, N61 oversteken en pal zuid aan de eerste klim begonnen naar “ferme sur Noirefalise”. Verder naar “Croix Henrard” om op zoek te gaan naar de beek “Rau de Herlatte” waarlangs een verwaarloosde kruisweg opklimt naar het Bedevaartsoord Banneux. Na acht intense stapkilometers was het al na twaalven, toevallig passeerden we een kantine van een manège waarvan de deur niet op gesloten was en we bijgevolg rustig onze knapzak binnen konden leegmaken. Terug op stap om ons te laten afdalen naar de Vesder langs de “Rau des Trois Bois”, een enig mooie slink die het “bois de Fraipont” en het “bois de Tancrémont” in twee splijt. Toen we de Vesdre beneden ons zagen vloeien zijn we in het ruige bos van Tancrèmont nogmaals gaan klimmen om uit te komen boven op de kam, aan het ons goed bekende “Chap. du Vieux Bon Dieu de Tancrèmont”. Ons opgeladen om af te dalen naar het 200m lager gelegen Pepinster, eerst langs een “Ancien fort” uit WO II (10 tot 29 Mei 1940), verder langs het groot ommuurde domein van “Chateau de Chalseche” met z’n eigen Kapel. Diep onder ons bemerkten we de “Hoegne” die zich in het gehucht Mousset in de Vesder stort, onze uitstap eindigde wat verder aan het station van Pepinster.
Met de gedachte dat we dit keer niet zoveel kilometers hadden afgelegd, maar wel met een grotere moeilijkheidsgraad, met enorme tevredenheid genoten van onze “Apres promenade”. Ook de terugkeer liep op vlotte spoorwegwieltjes, onmiddellijke aansluiting te Luik met een supersnelle trein naar Brussel Noord en met een beetje haast onze aansluiting naar St. Niklaas om één uur vroeger thuis te komen (althans degenen die rechtstreeks naar huis gegaan zijn)
Wat informatie over het kasteel te Trooz: Wanneer Victor Hugo in 1840 op doorreis was daar, beschreef hij dit kasteel, de rivier en vallei als betoverend en verrukkelijk. Tot één van dees dagen voor een nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Met een "Dalwhinnie" bij de hand, olijven op een bordje, een pc die zoemt als in zijn gloriedagen, de zon door de ramen en een echtgenote die spint als een tevreden poes, terwijl ze vol liefde mijn middagmaal bereid. Zeg nu zelf zijn wij geen tevreden venten. In goede (vandaag) en slechte (vergeten) tijden.
Een mens zou vergeten dat er leiders moeten gebroken en vergruisd worden.
Adjuncten de grond in geboord en plat getrapt!
Het leven van een vrije reporter gaat over een pad van rozen zonder de doornen.
Ik zou al hun slechte eigenschappen kunnen opnoemen in de verf zetten en uitvergroten. Maar ik weet dat ze al levenslang hebben en nooit in aanmerking zullen komen voor strafvermindering.
Dus zal ik verder genieten van deze zonovergoten dag nog een kleinigheid bijschenken een glimlach op de lippen vormen en straks een tuksken doen.
Het leven is nog zo slecht niet.
De groeten en tot ziens!
Hier zijn we weer met meer weer, woensdag laat vanuit het zuiden opnieuw witte vlokjes...dus trekken wij naar het oosten 's Lands. 'k denk met jullie goedkeuring te vertrekken langs de vallei van de "Vesdre" op de omnibuslijn van Liège gm naar Verviers Central. De stopplaatsen liggen daar dicht bijeen, t.t.z. Trooz, Fraipont, Nessonvaux en Pepinster, allen met de vesder als verbinding.
Als we de kaarten 42 / 7.8 en 49 / 3.4 open leggen, zien we dat er veel keuze is, zowel bos als open veld met veel panorama's wanneer we uit de riviervallei klimmen.
Eindigen naar eigen keuze in één van de hierboven aangehaalde stationnetjes of steken door naar de spoorlijn Spa - Verviers in de Hoegne-vallei met de stopplaatsen Franchimont, Theux en Juslenville...keuze zat dus. Degenen die hun biljet moeten invullen, Heenreis tot Verviers is altijd goed.
De treinuren : Blijven op zekerheid spelen met dit weer : met den dubbeldekker vanuit St. niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel Noord, daar tijd voor een lekkere koffie, om 08.06u van de Noord naar Liège Gm met den I.C. oostende - Eupen. Te Luik aansluiting naar ons bestemmingsplaats.
Nog iets, hoe is dat met onze "zeer toevallige meestappers"? we bedoelen hiermee ons Sonja, M-J en Willy, jullie kunnen geen uitvluchten blijven zoeken van... te gevaarlijk wegens sneeuw of ijzel...als je een boodschap doet in 't stad, heb je meer kans op vallen dan in 't veld of bos. Blijven het prettig vinden om mooie mailtjes van jullie te krijgen en M-J haar "Blog" te doorbladeren, waarvoor dank, maar voor wanneer is de echte Nieuwjaarsknuffel en die voor donderdag 14 Januari... of dacht je dat we die dag vergeten waren? Begin maar al te bellen naar elkander om een geschikte woensdag te vinden...niet te lang wachten.
Relaas der feiten:
13 januari 2010
Wie deze streek kent weet dat het de moeite is maar zeer moeilijk. Tussen Luik en Verviers kronkelt de Vesder in een diepe bedding met daarlangs, links of rechts, een baan en een spoorlijn met meerdere tunnels en spoorwegbruggen over de rivier. Komende van de Oost-kantons heeft ze al een lange weg afgelegd richting Maas. Wie rechts uit de vallei naar het hoogste punt van de kam wil klauteren om prachtige panorama’s te bewonderen moet meer dan 200m. hoogteverschil overbruggen op een tamelijk korte afstand.
Een paar maal goed bezweet bovengekomen omdat ik me te warm had aangekleed, de lange onderbroek was overdreven. Het weer was gunstig maar niet zo idyllisch als verleden week. Sneeuw was er nog maar niet meer op de aangevroren boomtakken, ook de zon was niet op de afspraak. De foto’s van Jacky en William zijn de getuigen, groot is het verschil met de blauwe en grijze lucht. Daartegenover geen enkel druppeltje of vlokje neerslag (als je sommige foto’s ziet, niet letten op het ventje met zijn poncho aan, kreeg ’s middags een bericht dat het in het Waasland sneeuwde en kroop daarom onder zijn tentje. Een raar beeld als er geen druppeltje neerslag valt.)
Dit keer was de deelname om diverse redenen laag: sommigen op doktersbevel, anderen waren vergeten dat we telkens op een woensdag gaan stappen, geen nood, wij waren er en dat is het voornaamste.
Trooz – Weser/Vesdre/Vesder – Pepinster.
Relaas van de tocht: Vroeg begonnen = half gewonnen, weer eens stipt op uur van het omnibusje gestapt. Om 09.40u op pad om dadelijk te gaan kijken naar het “Chateau de Fenderie” tegen een rotsflank, kasteel voor het eerst opgetrokken in 1650. De woonkern van Trooz verlaten, N61 oversteken en pal zuid aan de eerste klim begonnen naar “ferme sur Noirefalise”. Verder naar “Croix Henrard” om op zoek te gaan naar de beek “Rau de Herlatte” waarlangs een verwaarloosde kruisweg opklimt naar het Bedevaartsoord Banneux. Na acht intense stapkilometers was het al na twaalven, toevallig passeerden we een kantine van een manège waarvan de deur niet op gesloten was en we bijgevolg rustig onze knapzak binnen konden leegmaken. Terug op stap om ons te laten afdalen naar de Vesder langs de “Rau des Trois Bois”, een enig mooie slink die het “bois de Fraipont” en het “bois de Tancrémont” in twee splijt. Toen we de Vesdre beneden ons zagen vloeien zijn we in het ruige bos van Tancrèmont nogmaals gaan klimmen om uit te komen boven op de kam, aan het ons goed bekende “Chap. du Vieux Bon Dieu de Tancrèmont”. Ons opgeladen om af te dalen naar het 200m lager gelegen Pepinster, eerst langs een “Ancien fort” uit WO II (10 tot 29 Mei 1940), verder langs het groot ommuurde domein van “Chateau de Chalseche” met z’n eigen Kapel. Diep onder ons bemerkten we de “Hoegne” die zich in het gehucht Mousset in de Vesder stort, onze uitstap eindigde wat verder aan het station van Pepinster.
Met de gedachte dat we dit keer niet zoveel kilometers hadden afgelegd, maar wel met een grotere moeilijkheidsgraad, met enorme tevredenheid genoten van onze “Apres promenade”. Ook de terugkeer liep op vlotte spoorwegwieltjes, onmiddellijke aansluiting te Luik met een supersnelle trein naar Brussel Noord en met een beetje haast onze aansluiting naar St. Niklaas om één uur vroeger thuis te komen (althans degenen die rechtstreeks naar huis gegaan zijn)
Wat informatie over het kasteel te Trooz: Wanneer Victor Hugo in 1840 op doorreis was daar, beschreef hij dit kasteel, de rivier en vallei als betoverend en verrukkelijk. Tot één van dees dagen voor een nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Met een "Dalwhinnie" bij de hand, olijven op een bordje, een pc die zoemt als in zijn gloriedagen, de zon door de ramen en een echtgenote die spint als een tevreden poes, terwijl ze vol liefde mijn middagmaal bereid. Zeg nu zelf zijn wij geen tevreden venten. In goede (vandaag) en slechte (vergeten) tijden.
Een mens zou vergeten dat er leiders moeten gebroken en vergruisd worden.
Adjuncten de grond in geboord en plat getrapt!
Het leven van een vrije reporter gaat over een pad van rozen zonder de doornen.
Ik zou al hun slechte eigenschappen kunnen opnoemen in de verf zetten en uitvergroten. Maar ik weet dat ze al levenslang hebben en nooit in aanmerking zullen komen voor strafvermindering.
Dus zal ik verder genieten van deze zonovergoten dag nog een kleinigheid bijschenken een glimlach op de lippen vormen en straks een tuksken doen.
Het leven is nog zo slecht niet.
De groeten en tot ziens!
zondag 10 januari 2010
Saint Hubert - Lomme - Poix Saint Hubert
Uitnodiging:
Iedereen uitgefeest, alle katers buitengezet in de vrieskou, terug het hoofd koel en de voeten warm om aan een nieuw stapjaar te beginnen.
Woensdag trekken we naar midden Ardennen om een ganse dag tussen de 4 à 500 meters te blijven hangen, dit in de omgeving van Saint Hubert.
Met de stafkaarten 59 / 3.4 , 59 / 7.8 en 64 / 3.4 hebben we genoeg om ons goesting te doen, welke trip juist kiezen ter plaatse volgens de weersomstandigheden en de dikte van het sneeuwtapijt.
De treinuren : St niklaas vertrek om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord met aansluiting om 07.42u met de E.C.Vauban naar Libramont.
Dit is tot nu toe de kortste oproep, niet bang zijn, het zal weer eens "Af" zijn, tot woensdag, goed voorzien van warme drank en een degelijke uitrusting om de bijtende kou te overwinnen, Hilaire
Relaas der feiten:
6 januari 2010
Eerste stapdag van 2010 was een succesdag met tien deelnemers die de grote hoeveelheid afvalstoffen in hun lichaam, verzameld tijdens de feestdagen, kwijt wilden. Nochtans, slecht weer om zich te verplaatsen, veel gladde wegen met als gevolg lange files en veel klaagzang op de openbare weg. Wij spoorden met twee warme luxe–treinen meer dan 200km. van huis, diep in het hartje van de Ardennen, om op het voorzien aankomstuur onze tocht aan te vangen, waarvoor dank aan het openbaar vervoer.
Relaas van de tocht: Met de tec-bus lijn 162b tot de grote Basiliek van Saint Hubert. Meteen klimmend in noordelijke richting langs “bois du Fays” met een laatste zicht op het stadje St. Hubert om binnen te treden in het enorme “Forêt du Roi Albert” en even te verpozen, op 540meter hoogte, aan het “monument Roi Albert”. Nog steeds goed vriezend maar “en plein de soleil” ons verheugd op de mooie natuurplaatjes van aangevroren sneeuw en ochtendnevel… superbe. Wat mag en kan een natuurmens als wij nog meer verlangen… genieten in de hoogste graad. Vanaf nu westwaarts richting Mirwart door een machtig gemengd woud, ingedeeld in vele bossen zoals “bois de Lesterny”, zo langs “bois de ri Bellerose”, daar een laagje sneeuw van de gevelde boomstammen geveegd om ons brooddoos te ledigen en te genieten van de dampende warme dranken. Even onze capaciteit als kaartlezers nodig om door het “fagne de Stan” te slalommen. Delen bos gekapt of uitgedund en daardoor met de zware machines paden bijgemaakt. Bevonden ons halfweg tussen Arville en Mirwart, nu in een grote bocht, steeds tussen de 4 à 500m. in een overwegend loofbos naar de “Chap. au Cheni du Mont”. Een laatste maal de rugzak even afgezet om verse krachten in te nemen om zo de laatste vier kilometers vol goede moed en in sterk dalende lijn af te stappen tot de kolkende “Lomme”. Na vijf en een half uur intens stapplezier terug in de bewoonde wereld met aan de ene kant het bruisende water en de andere kant de spoorlijn die ons huiswaarts moet voeren. Eindbestemming van deze trip, het gehucht Poix St. Hubert met de onbewaakte stopplaats.
Enkele toemaatjes:
1) veel deelnemers (tien) één onbegrijpelijke afwezige (Francine) en Michel die een stevige knuffel overhad voor zijn teruggevonden vriend Jacky.
2) traject goed gekozen op het juiste moment, ganse dag woud, tamelijk hoog met een pelletje sneeuw en een blauwe lucht en tussenin de bevroren ochtendmist.( zie de mooie natuurprentjes )
3) Een verwarmde afsluiter bij “Mamy Confiture”, met z’n allen aan een grote tafel, versierd met bijna 3-jaar oude amberkleurige Orval, geschonken met een 2cm. dik schuimlaagje en daarnevens de goudgele klompjes Abdijkaas…man..man..man…lekkerrrrr…
Francineke toch…wat heb je laten voorbij gaan… Eén gemiste woensdag is er één teveel.!!
Tot de volgende oproep, kruipt dicht bij elkaar tegen de bijtende kou, Hilaire
Nabeschouwing:
Weer een jaar gestart, al de goede wensen hebben we op zak, we zullen wel zien wat er van komt. Ze werden met de glimlach gegeven (door sommigen), en met warmte ontvangen door mij. Mijn messen zijn geslepen en al de andere wapens liggen klaar!
Een lekkere ouderwetse staptocht door een pelletje sneeuw en in een streepje zon. (citaat van oudste stapper) Op de foto's is te zien dat onze achterhoede terug herenigd is na een tijd van partnerverzorging, ziekte, kwetsuren en huiswerk. Het doet deugd als je weet dat deze stielmannen hun job met de moed der wanhoop verderzetten. Ondanks de jaloerse blikken van sommigen, door iedereen gekende medestapper.
Het ga jullie allemaal goed dit jaar!
Iedereen uitgefeest, alle katers buitengezet in de vrieskou, terug het hoofd koel en de voeten warm om aan een nieuw stapjaar te beginnen.
Woensdag trekken we naar midden Ardennen om een ganse dag tussen de 4 à 500 meters te blijven hangen, dit in de omgeving van Saint Hubert.
Met de stafkaarten 59 / 3.4 , 59 / 7.8 en 64 / 3.4 hebben we genoeg om ons goesting te doen, welke trip juist kiezen ter plaatse volgens de weersomstandigheden en de dikte van het sneeuwtapijt.
De treinuren : St niklaas vertrek om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord met aansluiting om 07.42u met de E.C.Vauban naar Libramont.
Dit is tot nu toe de kortste oproep, niet bang zijn, het zal weer eens "Af" zijn, tot woensdag, goed voorzien van warme drank en een degelijke uitrusting om de bijtende kou te overwinnen, Hilaire
Relaas der feiten:
6 januari 2010
Eerste stapdag van 2010 was een succesdag met tien deelnemers die de grote hoeveelheid afvalstoffen in hun lichaam, verzameld tijdens de feestdagen, kwijt wilden. Nochtans, slecht weer om zich te verplaatsen, veel gladde wegen met als gevolg lange files en veel klaagzang op de openbare weg. Wij spoorden met twee warme luxe–treinen meer dan 200km. van huis, diep in het hartje van de Ardennen, om op het voorzien aankomstuur onze tocht aan te vangen, waarvoor dank aan het openbaar vervoer.
Relaas van de tocht: Met de tec-bus lijn 162b tot de grote Basiliek van Saint Hubert. Meteen klimmend in noordelijke richting langs “bois du Fays” met een laatste zicht op het stadje St. Hubert om binnen te treden in het enorme “Forêt du Roi Albert” en even te verpozen, op 540meter hoogte, aan het “monument Roi Albert”. Nog steeds goed vriezend maar “en plein de soleil” ons verheugd op de mooie natuurplaatjes van aangevroren sneeuw en ochtendnevel… superbe. Wat mag en kan een natuurmens als wij nog meer verlangen… genieten in de hoogste graad. Vanaf nu westwaarts richting Mirwart door een machtig gemengd woud, ingedeeld in vele bossen zoals “bois de Lesterny”, zo langs “bois de ri Bellerose”, daar een laagje sneeuw van de gevelde boomstammen geveegd om ons brooddoos te ledigen en te genieten van de dampende warme dranken. Even onze capaciteit als kaartlezers nodig om door het “fagne de Stan” te slalommen. Delen bos gekapt of uitgedund en daardoor met de zware machines paden bijgemaakt. Bevonden ons halfweg tussen Arville en Mirwart, nu in een grote bocht, steeds tussen de 4 à 500m. in een overwegend loofbos naar de “Chap. au Cheni du Mont”. Een laatste maal de rugzak even afgezet om verse krachten in te nemen om zo de laatste vier kilometers vol goede moed en in sterk dalende lijn af te stappen tot de kolkende “Lomme”. Na vijf en een half uur intens stapplezier terug in de bewoonde wereld met aan de ene kant het bruisende water en de andere kant de spoorlijn die ons huiswaarts moet voeren. Eindbestemming van deze trip, het gehucht Poix St. Hubert met de onbewaakte stopplaats.
Enkele toemaatjes:
1) veel deelnemers (tien) één onbegrijpelijke afwezige (Francine) en Michel die een stevige knuffel overhad voor zijn teruggevonden vriend Jacky.
2) traject goed gekozen op het juiste moment, ganse dag woud, tamelijk hoog met een pelletje sneeuw en een blauwe lucht en tussenin de bevroren ochtendmist.( zie de mooie natuurprentjes )
3) Een verwarmde afsluiter bij “Mamy Confiture”, met z’n allen aan een grote tafel, versierd met bijna 3-jaar oude amberkleurige Orval, geschonken met een 2cm. dik schuimlaagje en daarnevens de goudgele klompjes Abdijkaas…man..man..man…lekkerrrrr…
Francineke toch…wat heb je laten voorbij gaan… Eén gemiste woensdag is er één teveel.!!
Tot de volgende oproep, kruipt dicht bij elkaar tegen de bijtende kou, Hilaire
Nabeschouwing:
Weer een jaar gestart, al de goede wensen hebben we op zak, we zullen wel zien wat er van komt. Ze werden met de glimlach gegeven (door sommigen), en met warmte ontvangen door mij. Mijn messen zijn geslepen en al de andere wapens liggen klaar!
Een lekkere ouderwetse staptocht door een pelletje sneeuw en in een streepje zon. (citaat van oudste stapper) Op de foto's is te zien dat onze achterhoede terug herenigd is na een tijd van partnerverzorging, ziekte, kwetsuren en huiswerk. Het doet deugd als je weet dat deze stielmannen hun job met de moed der wanhoop verderzetten. Ondanks de jaloerse blikken van sommigen, door iedereen gekende medestapper.
Het ga jullie allemaal goed dit jaar!
zondag 3 januari 2010
Eupen - Westhertogenwald - Stuw Gileppe - Limbourg
Uitnodiging:
Wat is hij mager geworden, den almanak, laatste woensdag van 2009. Twee dagen vóór nieuwjaarsdag, de gelegenheid om onze fysiek op pijl te houden zodat we de kalorierijke feesttafel met veel goesting kunnen aanvallen.
Wat al een tijdje geleden is, de afdamming van de Gileppe en het Middeleeuws stadje Limbourg, nu eens in omgekeerde richting. d.w.z. van Eupen via de stadtgraben richting Membach om zo het Westhertogenwald te doorkruisen naar de afdamming van de Gileppe. Verder naar het oude stadje Limbourg om te eindigen in de stopplaats Dolhain-Gileppe aan de Vesder. Daar het L-treintje nemen naar Verviers om bij vele t-lichtjes na te genieten in de gezellige kroeg.
Stafkaart : 43 /5.6 treinen : met den dubbeldekker van St niklaas (vertrek om 06.30u) naar Brussel noord en vervolgens met den I.C. Oostende - Eupen (vertrek Brussel nd 08.06u - aankomst Eupen 09.48u)
Met veel goesting en overgave, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
30 december 2009
De laatste woensdag van een geslaagd stapjaar 2009. Aangevangen met dezelfde “spirit” als altijd, gisteren nogal wat afwezigen : de kleinkinderen moeten opvangen, de kroketten moeten helpen draaien voor deze avond, er zijn er die nu nog maar hun kerstboom afhebben… moet allemaal kunnen , als jullie de huisvrede maar bewaren.
Met zessen van de “Harde Kern” plus Guy , een goede kennis van mij die ook wou proeven van onze tochten. En het weer … de warme kledij in onze rugzak gehouden maar de regenvest steeds aan en uit.. een kwakkelweer zoals ze zeggen. Iets uitgezocht dat nooit verveeld, nu in omgekeerde richting…moet al iets doen om de Fam. Thys te vriend te houden, zij met één luxetrein van Gent naar Eupen.
Relaas van de tocht : Weer eens stipt op uur in het Bahnhof Eupen, om amper na 1000m. in het weiland te staan aan de stadsgrachten (niet om te grazen) maar stappen richting Membach. Sommigen hun buikje goed intrekken om door de smalle hekjes te kunnen (is het daarom dat Willy-tje niet meer meestapt). De weiden goed afgezoomd met dubbele haag, moeten in mei-juni eens terugkomen als dit in bloei staat. Onder het dorp Membach door naar “Chap. St. Quirin” aan het brugje van de bruisende Vesder. Het “Westhertogenwald” in voor vijf kilometer, begonnen aan de eerste felle klim langs mooi draaiende holle wegen in een gemengd en luchtig uitgedund woud, over de kruin afzakkend naar de “Barrage de la Gileppe”. Zoals gepland aangekomen over twaalven om onze boterhammen op te peuzelen in de beschutte “Belvedère” met uitzicht op de stuwdam. De meesten van ons met de lift de hoge uitkijktoren op om nog een betere kijk te hebben op dit gigantisch kunstbouwwerk. Wisten wat ons nog te wachten stond, met verse ingenomen krachten naar het kleinschalige “Barrage de Borchéne”, deze fel gewassen en overgelopen beek twee kilometer gevolgd om daarna aan de volgende klim te beginnen, door het “bois de Goé” en “bois de Hèvremont”. Uit dit bos gesukkeld, door het gehucht Hévremont om de tweede weilandenstrook van de dag te overwinnen. Via een steil rotsig dus glibberig paadje met aflopend regenwater naar de “ferme de Halloux” waar een mooi panorama op ons lag te wachten, DAARVOOR DOEN WE HET !!. Nog twee kilometer tot het Middeleeuws stadje Limbourg, binnen gestapt langs de “Chateau Porte d’Ardenne”. Zeker naar de foto’s van onze huisfotografen kijken om je een beeld te vormen van dit geheel beschermde Patrimonium. Ons ten laatste laten zakken naar de Vesder en het stationnetje Dolhain-Gileppe om daar het omnibusje te nemen naar Verviers Central.
Geen afsluiter bij kaarslicht, spijtig maar niet getreurd, iets gevonden in de buurt om ongestoord met ons zevenen al klinkend het jaar af te sluiten. Moet dringend afsluiten, ons Annie roept dat den Irish-coffee staat te pronken, iets dat ze supergoed kan schenken. Een aangenaam en lekker eindejaarsfeest, tot volgend jaar, dan vliegen we er weer in!!, In naam van alle spoortrippers tot volgend jaar en vergeet niet de verzamelde foto’s en de nabeschouwingen van vriend Herman te bekijken.
Nabeschouwing:
De dag van vrede is voorbij, een jaar begonnen. Wat denk je van vrienden voor het leven? Michel Michel Michel hij heeft zijn vriend (gij dus) verraden.
Weten dat gij zot zijt van water en dan voor die eene keer dat je er niet bij kan zijn, water van boven van onder van opzij een ganse dag naast: beken, riviertjes, meren. Zou het expres zo gekozen zijn? Er is al voor minder oorlog gevoerd! Tweede in bevel die Zuidafrikaander zat mee in het complot! (zie foto) Het is maar dat ge het weet!
Op de compilatie (laatste foto) zie je duidelijk de samenzwering ontstaan om zijn beste vriend voor schut te zetten. De volksjury zal oordelen, en veroordelen!
Aan alle andere stappers van goede voet het ga jullie goed in 2010, steekpenningen om iemand te kelderen worden in dank aanvaard!
Wat is hij mager geworden, den almanak, laatste woensdag van 2009. Twee dagen vóór nieuwjaarsdag, de gelegenheid om onze fysiek op pijl te houden zodat we de kalorierijke feesttafel met veel goesting kunnen aanvallen.
Wat al een tijdje geleden is, de afdamming van de Gileppe en het Middeleeuws stadje Limbourg, nu eens in omgekeerde richting. d.w.z. van Eupen via de stadtgraben richting Membach om zo het Westhertogenwald te doorkruisen naar de afdamming van de Gileppe. Verder naar het oude stadje Limbourg om te eindigen in de stopplaats Dolhain-Gileppe aan de Vesder. Daar het L-treintje nemen naar Verviers om bij vele t-lichtjes na te genieten in de gezellige kroeg.
Stafkaart : 43 /5.6 treinen : met den dubbeldekker van St niklaas (vertrek om 06.30u) naar Brussel noord en vervolgens met den I.C. Oostende - Eupen (vertrek Brussel nd 08.06u - aankomst Eupen 09.48u)
Met veel goesting en overgave, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
30 december 2009
De laatste woensdag van een geslaagd stapjaar 2009. Aangevangen met dezelfde “spirit” als altijd, gisteren nogal wat afwezigen : de kleinkinderen moeten opvangen, de kroketten moeten helpen draaien voor deze avond, er zijn er die nu nog maar hun kerstboom afhebben… moet allemaal kunnen , als jullie de huisvrede maar bewaren.
Met zessen van de “Harde Kern” plus Guy , een goede kennis van mij die ook wou proeven van onze tochten. En het weer … de warme kledij in onze rugzak gehouden maar de regenvest steeds aan en uit.. een kwakkelweer zoals ze zeggen. Iets uitgezocht dat nooit verveeld, nu in omgekeerde richting…moet al iets doen om de Fam. Thys te vriend te houden, zij met één luxetrein van Gent naar Eupen.
Relaas van de tocht : Weer eens stipt op uur in het Bahnhof Eupen, om amper na 1000m. in het weiland te staan aan de stadsgrachten (niet om te grazen) maar stappen richting Membach. Sommigen hun buikje goed intrekken om door de smalle hekjes te kunnen (is het daarom dat Willy-tje niet meer meestapt). De weiden goed afgezoomd met dubbele haag, moeten in mei-juni eens terugkomen als dit in bloei staat. Onder het dorp Membach door naar “Chap. St. Quirin” aan het brugje van de bruisende Vesder. Het “Westhertogenwald” in voor vijf kilometer, begonnen aan de eerste felle klim langs mooi draaiende holle wegen in een gemengd en luchtig uitgedund woud, over de kruin afzakkend naar de “Barrage de la Gileppe”. Zoals gepland aangekomen over twaalven om onze boterhammen op te peuzelen in de beschutte “Belvedère” met uitzicht op de stuwdam. De meesten van ons met de lift de hoge uitkijktoren op om nog een betere kijk te hebben op dit gigantisch kunstbouwwerk. Wisten wat ons nog te wachten stond, met verse ingenomen krachten naar het kleinschalige “Barrage de Borchéne”, deze fel gewassen en overgelopen beek twee kilometer gevolgd om daarna aan de volgende klim te beginnen, door het “bois de Goé” en “bois de Hèvremont”. Uit dit bos gesukkeld, door het gehucht Hévremont om de tweede weilandenstrook van de dag te overwinnen. Via een steil rotsig dus glibberig paadje met aflopend regenwater naar de “ferme de Halloux” waar een mooi panorama op ons lag te wachten, DAARVOOR DOEN WE HET !!. Nog twee kilometer tot het Middeleeuws stadje Limbourg, binnen gestapt langs de “Chateau Porte d’Ardenne”. Zeker naar de foto’s van onze huisfotografen kijken om je een beeld te vormen van dit geheel beschermde Patrimonium. Ons ten laatste laten zakken naar de Vesder en het stationnetje Dolhain-Gileppe om daar het omnibusje te nemen naar Verviers Central.
Geen afsluiter bij kaarslicht, spijtig maar niet getreurd, iets gevonden in de buurt om ongestoord met ons zevenen al klinkend het jaar af te sluiten. Moet dringend afsluiten, ons Annie roept dat den Irish-coffee staat te pronken, iets dat ze supergoed kan schenken. Een aangenaam en lekker eindejaarsfeest, tot volgend jaar, dan vliegen we er weer in!!, In naam van alle spoortrippers tot volgend jaar en vergeet niet de verzamelde foto’s en de nabeschouwingen van vriend Herman te bekijken.
Nabeschouwing:
De dag van vrede is voorbij, een jaar begonnen. Wat denk je van vrienden voor het leven? Michel Michel Michel hij heeft zijn vriend (gij dus) verraden.
Weten dat gij zot zijt van water en dan voor die eene keer dat je er niet bij kan zijn, water van boven van onder van opzij een ganse dag naast: beken, riviertjes, meren. Zou het expres zo gekozen zijn? Er is al voor minder oorlog gevoerd! Tweede in bevel die Zuidafrikaander zat mee in het complot! (zie foto) Het is maar dat ge het weet!
Op de compilatie (laatste foto) zie je duidelijk de samenzwering ontstaan om zijn beste vriend voor schut te zetten. De volksjury zal oordelen, en veroordelen!
Aan alle andere stappers van goede voet het ga jullie goed in 2010, steekpenningen om iemand te kelderen worden in dank aanvaard!
Abonneren op:
Posts (Atom)