zondag 14 december 2008

Van Spa naar Coo

Uitnodiging:

WE zijn GOE bezig, WE geven er nog een lap op !!! WE moeten er wel wat voor doen. Wie zijn WE ? Ons stappersclubje dat elke woensdagmorgen met veel overtuiging aan de start staat. Natuurlijk profiteren WE van de weersomstandigheden, bij sneeuwval hebben we boven de 500m meer kans op een dik pakje witte vlokken. Iedere streek en ieder seizoen heeft z’n charme, daar spelen we gretig op in. Voorbeeld : nu de bruisende NINGLINSPO en de kolkende CHEFNA stroomopwaarts verkennen is avontuurlijker dan wanneer beiden droog staan. Hebben deze herfst meestal gekozen voor grote bossen met loofbomen zoals eik en beuk, die geven de mooiste kleuren…de foto’s liegen er niet om.

Nu ter zake : Gaan ons dee’s week wat verder in de vallei van de Ambléve begeven met start en aankomst in het toeristisch stadje COO waar alles in het teken staat van water : watervallen voor de toeristen, spaarbekkens voor drinkwater en afdammingen van water voor het opwekken van stroom. De dagen gaan maar open en toe en met de vooruitzichten op sneeuwbuien ’s nachts en woensdag overdag droog met zonnige perioden, (daarnet het weerbericht gezien) heb ik gekozen om panorama’s op te zoeken rond COO, meer bepaald de kant van Stoumont en La Gleize. Zo is het eens wat anders. Woensdagmorgen kunnen we nog altijd beslissen, dit volgens het weer. Coo--Coo, of, Spa – Coo, beginnen waar we verleden week geëindigd zijn, nl. promenade des Artistes, het arboretum en Bèrinzenne, de Vecquèe kruisen en zo naar de dorpen Andrimont en Ruy en zo via La gleize naar het station Coo. Kaarten 49 / 3.4 – 49 / 7.8 en 50 / 5.6.


De treinuren zijn dezelfde als verleden week : ttz. Sint niklaas vertrek om 06.35u naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende, tot Liége gm of Verviers ( volgens de keuze)

We zien elkander woensdagmorgen goed uitgeslapen om een dag sneeuwpret te beleven, Hilaire

Enkele toemaatjes : SEQUOIA boom = uit noord-Amerika = meer dan 100m hoog en 8,5m dikte = zijn hout wordt “redwood” genoemd = de vezelachtige barst beschermd de boom tegen verbranding.( gezien in arboretum Tahanfagne boven Spa )
Foto’s van de paarden van verleden week = Przewalskipaarden = niet als trekpaard maar om te grazen in natuurreservaten (mongools ras) meerdere stichtingen in de wereld beschermen dit ras.

Relaas der feiten:

10 december 2008

Man…man..man.., weer met volle longen genoten. Wat voor anderen miserie is, sneeuw en mist op slecht berijdbare wegen, was voor ons achten de derde woensdag op rij een om in te lijsten. Hetgeen geprogrammeerd stond, quasi alles verwezenlijkt, behalve het streepje zon om van de panorama’s te kunnen genieten. ’S Nachts had het bij gesneeuwd en lag alles weer maagdelijk wit tot in de toppen van de bomen. Door de gesloten hemel waren de veengebieden mysterieuze plekjes vol spookbeelden. (zie achtergrond) Dank aan Danny, Etienne en Jacky, drie van onze medestappers die plaatjes schieten, kan iedereen meegenieten en/of lichtjes vloeken omdat ze er niet bijwaren. Deze week weerom meerdere prentjes die men enkel kan maken bij deze uitzonderlijke weersomstandigheden, en, zij hebben er “oog” voor of worden door ons “getipt”.

Relaas van de staptocht : Gezellig babbelend in warme treinen, geen last van files of slechte wegen, om 10.10u afgestapt te Spa- Gèronstére. Direct op zoek naar de “Rau de Picherotte” waar de “Promenade des Artistes” naast loopt. Nu door het “arboretum de Tahanfagne”. Vanaf daar wisten we dat het een ganse tocht spoorzoeken zou zijn. Iets voor de middag aangekomen aan de b.b.q. de Bèrinzenne, intussen 300m. hoger dan de start. Goed ingeduffeld weer op zoektocht, de Vecquèe gekruist, tot het kruis ter ere van veenschilder Pottier in het “bois la Vecquèe”. (zie foto) (waar gaan ze later dat van Michel neerplanten). Afgezakt naar de dorpjes Andrimont en Ruy in de vallei van de Roannai waar bij helder weer mooie vergezichten, nu niet dus. (aan elkander beloofd om eens terug te komen) Terug omhoog naar een heel natuurrijk veengebied “Fagne de Bellare” (weer 200m. hoogte verschil) Niet gekozen om de g.r.5 te volgen naar Stavelot maar via het “bois de la Borzeu” naar de woonkern Ster hoog boven Coo. De vele kilometers sneeuwtrappen met daaronder onbekende grondlagen, meestal modderslikken of gladde boomwortels, begonnen hun tol te eisen. Vonden wat we zochten, de kabelbaan naar de waterval van Coo. Niet in z’on bakje gaan zitten maar zigzaggend steilaf, dus uiterst voorzichtig naar beneden en het “nu” zielige Coo. Enkel de krachtig en bruisende waterval was de moeite. Toch één open taverne gevonden om de wachttijd te overbruggen . Gelukkig voor ons daar onze vriend Frans een belangrijke mededeling “in petto” had, “morgen donderdag is het mijn verjaardag”. Wij luidkeels “scholl” gezegd en “lang zal hij leven “ gezongen. Proficiat aan ons Franske.

Ons laten neerploffen in een warm en proper treinstel om onze stramme spieren op temperatuur te laten komen en iedereen beloofd om volgende week er weer bij te zijn richting Bouillon. Hilaire
Niet belangrijk maar toch eens meegeven : Net geen 20km. maar 600m. klimmen (1 x 300m. + 1 x 200m. +100m. tussendoor) 5 1/2u onderweg = geen 4km. p/u kunnen halen door de moeilijkheidsgraad van het parcours.


Nabeschouwing:

- Voor de mooie vergezichten doen we het. Zo was het ons voorgesteld en beloofd!
Zij die de beelden bekeken hebben weten wel beter. Ik weet het, hij kan het weer niet maken, maar belofte maakt schuld! Er zijn er al voor minder van hun voetstuk geschoten.
- We moesten ons weer haasten om op tijd binnen te zijn, we hadden dan ook niet de nodige tijd om voldoende anti stoffen te nemen tegen de kou! De ziekenboeg zal er wel bij varen, de sociale zekerheid minder.
Frans zag ons verdriet en heeft dan een toernee betaald. Leve Frans!

- Alle gekheid op een stokje: Hij word beter met de dag (zoals Orval).
Leve onze grote voortrekker.
Applaus stijgt op vanop alle banken.

De groeten en tot stappens.