Ninglinspo – La Reid – Becco – Theux / Hoegne.

Uitnodiging:



Ik zeg altijd, één verloren woensdag is er één te veel, met jaloezie naar de foto's gekeken en het relaas gelezen van ons jongens en ik zag dat het goed was...stappen in het "echte Ardennerwoud"...een paar minpunten, geen noemenswaardige klimpartijtjes, geen gehucht of dorpje door, en, den draad over moet ook niet, de laatste keer zijn we er langs geweest…het kan.

Voor de woensdag die komt, met den tec-bus lijn 42a vanuit Aywaille langs de Amblève naar het gehucht Sedoz even buiten Remouchamps waar de Ninglingspo in de Amblève uitmondt.
Vandaar naar “roches Crahay” en “point de vue Drouet” richting gehucht Vert Buisson en de bijna 600m. lange tunnel van beukenhaag...dan zal het ongeveer middag zijn en zitten we op het hoogste punt van de dag.
Vóór de noen “up stairs” en na de boterhammen “down stairs”.
Kiezen dan, volgens de goesting en het weer voor

a) via La Reid en Marteau naar Spa,
b) via La reid en Becco naar de treinhalte te Franchimont, of
c) via La Reid en Becco een beetje noordelijker langs Jevoumont naar de stopplaats Theux.

“Timen” dat we op tijd aan de treinhaltes zijn om te genieten van onze “Apres Promenade” te Pepinster of Verviers. Eén kaart 49 3/4

Treinuren: Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas om 06.30u naar Brussel Noord (een lekker potje koffie) en om 08.06u met den I.C. naar Luik en vervolgens naar Aywaille.

Maak dat je er bij bent, Hilaire



Relaas der feiten:
20 oktober 2010


Gelooft je ’t niet,..’t is waar…2 x ons regenkledij moeten overtrekken om 2 x 2 minuten een regenbui te overwinnen terwijl het in ons Vlaanderen bijna een ganse dag heeft geregend… Goed weer moet je verdienen.
Na het “soft- uitstapje” van verleden week met veel plat en enkel bos, nu voor een vrij moeilijke stapdag gekozen vol afwisseling. Wat het aantal meestappers betreft, ’t gaat terug de goede kant op…nu met zevenen en weldra met meer wanneer de verlofperiode voorbij is en de gedwongen tijdelijke afwezigen terug aansluiten. ’T is leuk om af en toe andere gezichten en andere klap te horen.

Ninglinspo – La Reid – Becco – Theux / Hoegne

Relaas van de tocht: Hadden geluk bij de start in ‘t gehucht Sedoz waar de Ninglinspo in de Amblève uitmondt, ‘t had jacht geweest daags voordien in gans het gebied rond de Ninglinspo. Deze gevolgd tot de “Cascade la Chaudiére” om daar het wilde riviertje te verlaten om aan de moeilijkste klimpartij van de dag te beginnen met mooie rotspartijtjes zoals “Roches Crahay” en de nog veel hogere uitkijkpost van “points de vue Drouet” DAARVOOR DOEN WE HET!!. In cijfers uitgedrukt : na 1 kilometer klauteren 200m. hoger dan daar waar de Ninglinspo opgeslorpt wordt door de Amblève. Eventjes uitrusten, onze Jacky en William mooie prentjes laten maken om de Jaloezie van de afwezigen aan te wakkeren. Verder opwaarts, nu minder steil nog 100m. hoger tot waar de Ninglinspo ontspringt in het grote “bois de la Porallée”. Met tamelijke eetlust ons genesteld aan het “pavillon J. Gillet”, links van het gehucht Vert Buisson…en of het gesmaakt heeft, na zulk een inspanning, hoog op de kam en in ’t zonnetje. De ingenomen verse vitaminen deden hun werk, nu naar de 600 meters lange “beukenhaag tunnel” en zo naar het gehucht Queue-du-bois, langs de “Chap. du Bon Air” en de “Ferme de la Chapelle”. Nu een ganse periode geen dicht bos meer maar wel golvend weiland richting het dorp La Reid. Noordwaarts een ganse afstand de G.R. 5 volgend, nu fel dalend naar en over een beekje, opnieuw klimmend naar het volgende dorpje Becco en steeds uitkijkend naar klare vergezichten, achter het “Parc à Gibier” naar de bouwvallige oude hoeve “Fme de Chicheu” met terug meer weiland tot even vóór het gehucht Hodbomont. Nu met een forse draai Oostwaarts de fel gewassen beek “Rau de Wayot” langs en over, naar ons eindpunt, het stationnetje van Theux, even buiten het mooi dorp aan de Hoegne.
Goed “getimd” aangekomen om met zijn allen goedknikkend te besluiten om naar Verviers te sporen om daar in ons favoriete Taverne “Hotel de la Gare” na te genieten…onmisbaar na zulk een mooi tocht. In een gezellige sfeer en goed bediend ons O Zo onmisbaar “Gerstenat” tot ons genomen, dit onder de strenge blikken van de opgezette everzwijn- hert- en reekoppen. (zeer mooi Ardennen interieur)
Wat daar allemaal ter sprake komt, ge wilt ’t niet weten.., of toch wel, o.a. Onze Michel snurkt ook in z’n slaap, zoals zovelen, enkel niet beweert hij "als hij op zijn Madame ligt".
Geniet van alles wat hierna komt, zowel de verzamelde foto’s als de nabeschouwingen van onzen Herman, tot de volgende oproep.
Hilaire
(de weerblik vooruit voorspelt, midden volgende week een hoogdrukgebied over ons Land, probeer er bij te zijn, ’t zal jullie goed doen).



Nabeschouwing:


Een goede lezer heeft genoeg aan een half woord! Dus al wie onze leider zijn geschriften leest heeft gelezen dat hij nog altijd groen moet zien van "jaloezie". Omdat hij er eens één week niet bij was! De sukkel. Het is niet aan iedereen gegeven om een tocht te kunnen uitcijferen die ons een ganse dag door het bos leidt. Het is veel gemakkelijker (en iedereen weet dat) om overal recht door te trekken en dan te doen of het gewild is en uitgezocht. pffffttt!
Nu dan over deze week, de medestappers hebben kunnen vaststellen dat onzen DUC niet zo vast meer ter hand is. Bij het uitmeten van de te stappen afstand was zijn hand niet zo vast meer! Hij beefde zowaar en lukte er slechts na de derde poging in om al zuchtend op zijn toestel te kijken en het al zuchtend weer weg te leggen. Hij wilde ons niet zeggen hoe ver het was, hij schatte 20km. Knap staaltje meettechniek, dat kan schatten.
Hij zou beter minder Orval drinken en met het gespaarde geld zich een modern toestel aanschaffen, daar dan nieuwe kaarten bij en zijn zuchten zullen verdwijnen.
Voor dit advies zal ik hem geen kosten aanrekenen!
De groeten en tot wederhoren "zucht"