Rivage - Comblain-au-pont - Ourthe naar Aywaille - Amblève.

Uitnodiging:


Het zal weer rap woensdag zijn, daarom hier mijn oproep woensdag stapdag. Als je graag met de bende meestapt moet je er wat voor doen, dus, ik en ons Annie vandaag onze fysiek op peil gehouden in de Puiveldse bossen, want lui wordt je...enz.

Woensdag nog eens richting de Provincie Luik om te beginnen stappen in Rivage. Vandaar langs de "roches noires" naar Comblain-au-pont, de Ourthe over om via Oneux en Hoyemont te eindigen in Aywaille. kaarten 49 / 1.2 en 49 / 3.4

Treinuren : Vanuit St niklaas met den dubbeldekker van 06.30u rechtstreeks naar Brussel (Belsele 06.35u Sinaai 06.38u Lokeren 06.44u en Dendermonde 07.08u)
: Vanuit Brussel met den I.C.Oostende-Eupen tot Liége Gm en vervolgens met den E.C.Luxembourg tot Rivage met aankomst om 09.40u
: Als alles normaal verloopt, 's avonds vertrek te Aywaille om 17.13u

Zal iets goed uitstippelen, voor elk wat wils, op en af en soms een dorpje door. Volgens de vooruitzichten zal het weer meezitten, Hilaire




Relaas der feiten:
18 november 2009


Een goed weertje ginder tussen Ourthe en Amblève. Hoge bewolking met veel streepjes zon en op de kam een fris briesje. Een temperatuur om echt te genieten in de paadjes met luchtkussens van dik opgewaaide herfstbladeren. Nog maar eens vroeg op stap, en stipt, om 09.40u van E.C. Luik – Luxemburg gestapt te Rivage met de wetenschap dat we maar om 17.13u Aywaille moesten verlaten. Veel nog onbekende wegeltjes genomen en ons nooit moeten overhaasten. Gelukkig wilde Karel met zijn Gsm wat beeldjes schieten ( de anderen hadden ons laten stikken).


Relaas van de tocht: Uit het station Rivage, twee honderd meter verder daar waar de Amblève in de Ourthe eindigt, over de Amblève en vervolgens over de Ourthe om te klimmen naar “reserves naturelles du Chession et du Vignoble” aan de zwarte rotsen. Wij “au-dessous des Roches Noires” gebleven om via het bos met de vele arduinen sculpturen Comblain-au-Pont binnen te vallen. Daar terug de Ourthe over om deze definitief te verlaten richting oosten, onder het dorpje Oneux, steeds stijgend, om uit te komen in Hoyemont 200m. hoger dan de vallei. Ogen tekort om de kilometers verre dorpjes te tellen in een 360° panorama, prachtig! Daarvoor doen we HET!! Ons uit de wind gezet in een boer zijn veldschuur om onze boterhammen te eten. Terug op stap door het rustige dorpje Hoyemont nu noordwaarts en zakkend door de weilanden naar de boerderij (zonder naam) die 100m. dieper en twee kilometer verder als een stekkendoosje voor ons lag, een zeer mooi groen dal. De veeboer tegen gekomen, deze was eerst een beetje argwanend omdat we over zijn weiland kwamen, maar na de kennismaking met een goed gevoel ons stip-stip-stip paadje gevolgd. Nu naar het gehucht Chambralles om naar beneden schuivend op dik liggende herfstbladeren te belanden aan de Amblève te Martinrive. Hadden er nog niet genoeg van, terug zuidwaarts en klimmend naar het dorp Awan om even een “bonjour” te gaan zeggen aan ons meestappend hondje (van weken geleden). Ten laatste, dalend door het mooie “bois de Bougneuse Hé” naar ons eindpunt, Aywaille aan de Amblève voor de voetwassing aan de brug en de trapjes.

Met ons vijven, gezellig binnen in ons stamcafé, genoten van 99cl. Orval (per persoon) en de goudgele klompjes oude kaas .. lekker … echt lekker!!
Juicht stappers Juicht!! Goed nieuws voor ons … de treinen op de lijn 43 Luik –Marloie gaan bij de nieuwe uurregeling om het uur rijden i.p.v. om de twee uur. D.w.z. langs de Ourthe-vallei (Melreux - Hotton – Barvaux – Bomal – Sy en Hamoir) op stap vôôr 10u, wat een luxe. Ben bezig om de drankgelegenheden rond die stations te sensibiliseren om meer Orval te stockeren. Dus, blijf je soigneren, vôôr de stapdag, matig het eten- drankgebruik en geen seks...neen dames…ook niet thuis.
Tot één van deez dagen voor de nieuwe oproep, Hilaire



Nabeschouwing:


Klaar en duidelijk geen bende maar een keurgroep van fijnproevers geselecteerde Spoortrippers. De afwezigen ... enz. Dus wij op pad, onder begeleiding van onze grote leider terwijl ik hem tracht te volgen op de kaart maar raak hem voortdurend kwijt. Niet getreurd stappen is onze leuze, altijd vooruit en omhoog, niet te geloven dat er zoveel meters omhoog lopen, er is blijkbaar minder bergaf in de wereld? Waar zitten de filosofen om dit uit te leggen. Ik moet sluiten, ik moet mijn aperitief nog nuttigen. Tussendoor nog enige goede punten sprokkelen en we kunnen er weer tegen.
Dag beren tot in den draai!