Landelies - ruines van de Abdij van Aulne - Thuin

Uitnodiging:

Voor Ik, de leider, nu eens met een lange ij, is het niet altijd gemakkelijk, noodgedwongen mijn programma moeten aanpassen omdat men eerst opteerde om gezamenlijk te gaan stappen op 15 april, nu dit week-end gewijzigd, dus 8 april, gelieve nu niet meer te veranderen.

Zouden naar Thuin gaan op aanraden van onze vriend William. wat de stafkaarten betreft, 52 / 1.2 en 52 / 3.4 Er zijn daar verscheidene mooie parcours te doen, ik zou kiezen voor aan te vangen in Landelies, zo naar aulne en via hourpes eindigen in Thuin, het mooie oude stadje aan de Samber met zijn Belfort en zijn panoramische zichten. Het is in het centrum zelf dat we gaan nagenieten van de tocht.

wat de treinen aangaat : St niklaas vertrek om 07.30u met de I.C.trein naar brussel zuid (sinaai 07.37u - lokeren 07.43u - aankomst te brussel z/m om 08.43u) vertrek te Brussel zuid om 09.09u naar Charleroi om daar over te stappen op het dieseltje richting Thuin, met aankomst Landelies om 10.20u.
Moeten 's avonds maar vertrekken om 17.32u te Thuin om op normaal uur thuis te zijn.

Aanvraag biljetten, Heen en terug Thuin.

Niet nodig om jullie schoofzak voor 's avonds mee te nemen, in brass,taverne,restaurant L' impérial is er keuze genoeg. Graag ontvang ik van jullie een berichtje indien jullie meestappen en ook een schoteltje stekken bij aankomst. Heb beloofd aan de waard morgenavond te bellen om het aantal personen te melden, dit in verband met de plaatsreservatie, Hilaire


Relaas der feiten:
8 april 2009

Veel afwezigen, meestal noodgedwongen en met pijn in ’t hert, anderen omdat ze geen goesting hadden, toch nog met tienen aan de start voor een tocht die we goed kennen en waarvan we weten dat iedereen hem aankan. Het weer was niet al te gunstig, regenkledij steeds bij de hand maar neerslag zonder echt nat te worden.

Relaas van de uitstap.: even buiten de stad Charleroi, afgestapt in het dorpje Landelies (L-trein naar Erquelinnes aan de franse grens). Direct uit de vallei van de Sambre klimmend naar het dak van het dorpje om ons daarna, in het “bois domanial de Leernes”, te laten afzakken naar een grote bocht van de rivier aan “ècluse nr 8 en de enorm grote ruines van de Abdij van Aulne, een plaats om even te vertoeven. Danny, Jacky, Marie-Jeanne en William losten af om mooie plaatjes te schieten. Verder onder de Spaanse boog naar het “bois du Prince”, eens niet de aangeduide wandelwegen genomen maar hogerop kronkelende paadjes opgezocht naar “bois de la Grattiére”. Goed gekozen, want … veel bosanemonen en boshyacinten gezien. Nu tussen het bos en het weiland, een één kilometer lang wegeltje ontdekt, bestrooit met omgevallen bomen op het pad. Aan de twee grote vijvers gezocht naar een droge schuilplaats om te eten. Niet gevonden, dan maar in een aanpalend dicht bos aan de visvijver ons genesteld. Vastgesteld dat er hier ook “bospoepers” zijn, hier geen beenhouwer van “vlees en bloed” maar waarschijnlijk een visser van “oester en paling”. Hebben daar de boodschap van de Paus nog niet ontvangen dat het “capootje” niet helpt tegen aids. Willy heeft ze op één hoopje gelegd om te drogen, dan kan hij ze (lees = den bospoeper) nog eens gebruiken. Terug op stap, nu “ferme de l’Abbaye”, dus, langs de andere kant de overblijfselen van de oude Abdij opgezocht. Nog maar eens aan de Samber in de “bois d’Aulnes” aan sluis nr 7 en de spoorwegstopplaats Hourpes. Daar naar het jaagpad van de rivier om deze ongeveer vier kilometer te volgen met aan weerszijden een steile kam en nog maar eens een schilderachtige handgedraaide sluis (nr 6). Aan de spoorwegbrug “pont de la Frégenne” , klauterend naar omhoog in het gelijknamige bos met overwegend “grove den” en … mooie panorama’s te bewonderen van het ommuurt stadje Thuin met een in het oogspringende Belfort. Voor de laatste maal naar het water, deze over om via de stadstrappen “intro muros” stipt op tijd op de afspraak en de gedekte tafel van taverne L’Impèrial aan te komen.

De oude vestingstad Thuin is zeker de moeite om eens op een zomerse zaterdag te verkennen…doen hé? . Gaan de afwezigen niet te veel doen watertanden, maar toch vermelden, genoten van “drank en spijs” in de proper en gezellige brasserie onder het Belfort. De roze uitbaters ons “als toemaatje” getrakteerd met een “dègustief”. Man …man…man…lekkerrrrrrr… Sorry aan klein Willytje, moet wel pijnlijk zijn als je dit leest en er niet bijbent. Aan André van Sonja een spoedige genezing.
Tot volgende woensdag, een zalige en goed paasweekend, niet vergeten, eerst je zondeke’s biechten, Hilaire

Flinke natrap

Hallo, beste stapgenoten! Wegens een groot aantal foto's en laattijdige inzending (William) zijn we hier dan toch nog. Met een flinke portie soul op de achtergrond, twee vliegen in een klap dus.
Dit zou kunnen geweest zijn een mooie wandeling, maar!
De woorden van Hem "eens niet de aangeduide wandelwegen genomen". Ja hallo, ze wisten het gewoon niet meer, dan maar "een één kilometer lang wegeltje ontdekt". Bekijk de foto's en wijs mij de wegeltje.
Deze was ook goed "bestrooit met omgevallen bomen op het pad". Deze dutskens lagen er wel al 100 jaar, dag pad!
En dan als klap op de vuurpijl,het wel gekende "dik over dun zeker". Het wegeltje moet daar toch liggen he.
Het zijn fijne mannen. Ja beste lezers zijn adjunct was er ook terug bij, ze hebben er weer poefen op gegeven. Twee handen op een buik.
Mijn vrouw zegt "dat ik geen oude wandellaars uit de gracht mag trekken", beter laten verdrinken dus.
Ook mag ik geen wraakgevoellens koesteren tegen die twee onverlaten welke mijn mooie wandeling de grond in boorden. Maar ja zo zijn ze "ze zien de naald in een ander zijn oog, maar niet de den in eigen oog".
Zo, dit lucht op, ik voel me al iets beter nu.
Om te eindigen nog een positieve noot. Den aprês was af, en nog beter daarna afwaarts naar de trein.
Beste spoortrippers, de groeten en tot volgende week, het vuur is terug aangewakkerd.

ps: Sommige spreuken zijn variatie's op eigen en gekende thema's.