Uitnodiging:
Eén groot hogedrukgebied boven ons hoofdjes, veel zon, 's nachts koud en overdag een flinke opwarming. Zijn woensdag weer bij de gelukkigen op de flanken van het Ardennenriviertje Amblève. Gaan nog eens hogerop om prachtige panorama's te aanschouwen nu de bossen nog als "doorkijkblousjes" zijn. DAARVOOR DOEN WE HET !!.
Starten doen we in COO om direct de Amblèvevallei uit te klauteren om richting La Gleize en Stoumont te stappen, kunnen terugkeren langs de andere kant van het rotsachtige riviertje naar COO ofwel in de omgeving van Stoumont blijven en daar in de omgeving te eindigen om met de tec-bus lijn 42a naar Aywaille te pendelen.
Samen met mijn twee trouwe "helpers" kiezen we het parcours uit op de trein...als zij een verschillend gedacht hebben, beslis ik wel (zou ervan verschieten moesten ze hetzelfde gedacht hebben).
Stafkaart : normaal genoeg met één kaart 49 / 7.8.
Treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel nd (St Niklaas vertrek om 06.29u)
: (wie goesting heeft, tijd voor een bakje koffie) aansluiting met den I.C. komende van Oostende naar Liége Gm. (vertrek Brussel nd om 08.06u)
: Vervolgens met den E.C.van Liège Gm. naar COO (vertrek te Liège Gm om 09.18u).
Goesting voor onze "PANORAMA-tocht"? tot woensdag, wees fit en uitgeslapen, Hilaire
Relaas der feiten:
23 maart 2011
Met tien stappers, ze waren gewaarschuwd, wees fit en uitgeslapen maar er zijn er die nooit luisteren, zelfs niet naar wijze raad. Spijtig dat er zoveel niet bij waren, een “afwezigheidlijst” bijna zo groot als bij de “openbare diensten”.
Goed gekozen met dit prachtig lenteweer, meer dan 26° warm bij hoognoen, heldere hemel en kurkdroog maar wel een hoge moeilijkheidsgraad, veel klimwerk met soms nijdige klauterpartijtjes en steile afdalingen langs “geitenpaadjes” met meestal een verbluffend leuk resultaat : na 300m klimmen een wijds en/of diep panoramisch zicht… DAARVOOR DOEN WE HET !! het wild had ook onze kant gekozen, zie maar naar de mooie beelden geschoten door onze Freddy, Jacky en gelegenheidstrekker Tony. (onze Herman zal ze wel van gepaste tekst voorzien)
Relaas van de tocht:
Om tien uur op pad, uit de Amblève – vallei (links of rechts) altijd een ferm klimmetje, eerst naar de “point de vue de Ster” nog hoger dan de “belvedère Thiry” aan de stoeltjeslift met een prachtige overzicht op Grand COO. Nu door het “bois de L’Ancre” en “bois de dessus Roanne” ons laten zakken naar “Croix des Tchans” en het gehucht Roanne. Daar een goed plekje in de zon gekozen (26°) om krachten bij te vullen. Terug op stap , de grote beek “Le Roannay” over om de volgende kam aan te vallen, we zagen het zo voor ons liggen, het gehucht Borgoumont en het achterliggend “bois Jacques Mathieu” waar we doormoesten. Dat overwonnen, terug naar beneden langs een beekje vol keien, door het gehucht Hassoumont en het aangrenzend dorp La Gleize met zijn verleden uit WO II (Museum en tank). Steeds dieper de vallei in naar de Amblève, eerst onder de spoorweg, langs de kleine woonkern La Venne naar de imposante spoorwegbrug over de grote rivier Amblève. Wij als dwergjes over de oude versleten en nostalgische ijzeren- spoorwegbrug nevens de hoge boogbrug. De tijd geteld, al onze moed bijeen geraapt om de laatste maal uit de smalle vallei te benen, door het “bois de Stalons”, (getrakteerd door moeder everzwijn met haar biggetjes). Boven gekomen moeten uitblazen, daar ons een poosje vastgelopen tegen den hogen draad van een reservaat voor wolfshonden om ons spectaculair te laten afzakken naar het “spaarwaterbekken” diep beneden ons (over een afstand van 250m – 150m dieper). Gelukkig iedereen zonder lichamelijke schade “op den platten” geraakt om zo de laatste twee kilometers aan de rand van het spaarbekken de “waterval van Coo” te bereiken. Een stapdag om voort te vertellen..zo nieuw en spannend mooi.
Hadden maar een klein uurtje over om ons rechtover de treinstopplaats Coo op een zonnig terras te nestelen, genietend van de warme lentezon. Vastgesteld dat mijn adjunct Herman vaster in zijn schoenen staat wanneer hij niet door onze William getart wordt.
Tot volgende week, misschien al naar de “bosanemonen” of “wilde narcissen”, Hilaire
Nabeschouwing:
Ik ben bekeerd, tot inkeer gekomen ik ga mijn leven omgooien. Niemand nog pijn doen (tenzij men er om vraagt), niemand onnodig schoffelen (nog enkel op uitdrukkelijk verzoek), zeker niemand nog beledigen (alleen als het echt nodig is).
Onze grote voortrekker en leider is bij dezen buiten vervolging gesteld (gezien de lovende kritiek over mijn persoontje).
Ons minzaam maar raar duo is voorlopig dus veilig, maar blijft binnen schootsafstand.
Rest nog de grote afwezige (op ziekenbezoek, op een woensdag) ons Godie was hem zo graag kwijt geweest, maar hij moest en zou meegaan de William!
Kijk ik doe mijn best, maar zulk een arrogantie, zulk een slecht voorbeeld voor de jongere aankomende stapper is niet te tolleren. Ik moest snel even mijn gal doorspoelen of ik ga nog lelijke dingen schrijven over hem, en dat zo kort al na mijn bekering. Het zal uiteindelijk zijn schuld zijn als ik niet slaag in mijn opzet.
Ik ga stoppen en mij in de zon zetten, iets lekkers drinken en hem even vergeten, misschien kom ik dan toch nog in aanmerking voor de Nobelprijs voor de vrede. Het zal zijn schuld zijn als ik hem weer mis, de William!
Ach ja, en dan moet ik nog straf schrijven, juig beste lezers moest zijn, juich, juich, juich.
Het is en blijft een oude spelling! Maar hij die zonder fouten kan schrijven mag de eerste T werpen. Zij die zonder fouten kunnen schrijven mogen zich aan bieden, ik ben altijd bereid om bij te leren. Edoch de lijst is lang en de leerling onervaren.
De groeten tot in de zon.
zaterdag 26 maart 2011
zondag 20 maart 2011
Jalhay – Stuwdam Gileppe – Limbourg
Uitnodiging:
Van den enen uithoek van 't land naar den anderen, van den westhoek Ieper naar den oosthoek Limbourg. Iedere woensdag iets anders, keuze en suggesties genoeg..maar in de late namiddag trachten we altijd naar hetzelfde...Belgische bieren en kazen blijven verbazen, te veel keuze om op te noemen (lees : proeven)..stappers weten waarom !!.
Woensdag goed weer, de lente is aan 't ontluiken, de natuur gaat ons binnenkort weer overspoelen met haar frisse kleurlijke planten en bloemen...hopelijk geen natuuruitspattingen zoals in Japan, wat een schrijnende beelden en veel menselijk leed, we wensen die mensen veel sterkte toe om hun normale leven weer op te bouwen.
Wat volgende woensdag betreft : Afstappen van de trein te Dolhain- Gileppe om 09.43u, stappen naar de Middeleeuwse vestingstad Limbourg en zo richting stuwdam van de Gileppe. Een jaarlijks terugkerende mooie tocht, heb gezocht naar wat nieuwe paadjes, en gevonden. Beetje weiland, veel loofbos en een niet te onderschatten moeilijkheidsgraad, keren terug naar de Stopplaats Dolhain- Gileppe.
Hebben maar 1 stafkaart nodig : 43 / 5.6 (ik hoop dat onze William al een 1/20.000 heeft).
Treinuren : met den dubbeldekker vanuit St niklaas (vertrek om 06.29u) naar Brussel noord. (tijd voor een kopje koffie) vervolgens vertrek Brussel nd om 08.06u met den I.C. komende van Oostende naar Verviers central om daar het omnibusje te nemen naar onze startplaats.
Veel te laat..heel veel te laat !!, de nabeschouwingen van onze Herman. Tot woensdagmorgen op de trein, maakt dat je fit bent, geen uitvluchten zoeken, Hilaire
Relaas der feiten:
16 maart 2011
Woensdagmorgen “Mens erger je niet” gespeeld met onze spoorweg.
Niet te veel over zagen daar we altijd wel een gepaste oplossing of alternatief in ons “leidershoofd” hebben. We dachten te Verviers het omnibusje te nemen naar Dolhain-Gileppe. Daar starten maar de I.C. naar Eupen heeft onderweg “slepertje” gespeeld zodat de aansluiting in het water van de Vesder is gevallen. Dan maar mee met de tec-bus lijn 390 die de “Hoge venen” aandoet, afgestapt te Jalhay aan de poort van het “Westhertogenwald”. Alle ongemakken van daarvoor vlug vergeten ware het niet er een “Kwiestenbiebel” zijne rugzak liet staan in de bus. In kort beraad bijeen, een paar tf-jes naar de tec-dienst, gezien dat de autobus tot aan het grensdorpje Rocherath bolde, dan terug een rit naar Verviers moest doen en om 11.55u opnieuw Jalhay aandoen. Rugzak moest daar weer bijzijn en opgepikt worden
Gelukkig ligt gans die regio op één stafkaart, wij een plaatselijk wandelingetje uitgestippeld en om 11.30u terug aan de bushalte, onze boterhammetjes daar opgegeten zodat we geen overtollige tijd verspilden. Onze verstrooide meestapper, vol zenuwen en bang (voor moeder de vrouw) afwachtend, met rust gelaten tot de buschauffeur hem zijn persoonlijke spullen teruggaf.. daarna hem meermaals zijn zaligheid gegeven… hoe kwam dat nu..
”Ha ja hé, onze sporadische meestapper Freddy was één van zijn billen aan ’t showen, daarbij nog een rondborstige zwarte madam in de buurt…mijne kluts kwijt en mijne rugzak vergeten..sorry, ’t zal niet meer gebeuren”.
Professionals zoals we zijn, gauw een alternatieve route uitgedokterd richting “Lac de la Gileppe” om daar aan te sluiten op het voorziene parcours.
Jalhay – Stuwdam Gileppe – Limbourg.
Relaas van de tocht:
In de voormiddag een tochtje van iets meer dan vijf kilometer rond het gehucht Herbiester en “Croix du Baron” tot aan de eerste bossen van “Les Grands Champs”. Hoognoen en na de trubbels met ons tienen vertrokken vanuit het dorp Jalhay naar het grote woud “Hertogenwald Occidental”, het jachtgebied “Le Chéneu” in om het “Lac de la Gileppe” beneden ons te zien liggen. Ons naar beneden laten glijden tot de inham van het meer en via een sympathiek wegje naar de stuwdam. Bij zulk een zonnig weertje zeker de moeite om bekijken vanaf de “Belvédère”. Even verpozen, nu afzakkend naar de veel kleinere “Barrage de la Borchêne”, langs de “Ancien Carr. Bouchatte” naar de boerderijen van het gehucht La Pierresse. Daar definitief het woud uit, terug het weiland in om een prachtig vergezicht te krijgen van het dorpje Goè en de Machtige kerk van Limbourg. Langs het dorp Goè met zijn scheve kerktoren om een laatste klim te doen naar de oude middeleeuwse vestingstad Limbourg. Tijd genomen om de vele oude huizen en steegjes uit de 17è en 18è E. langs te wandelen. Al wat waardevol is, is geklasseerd en/of beschermd erfgoed. Tenslotte ons laten afzakken naar het onderliggende dorpje Dolhain, ingesloten door de “Vesdre”.
Een dagtocht welke chaotisch was begonnen toch nog geslaagd kunnen noemen met dank aan ons meestappers. Ook nog een geschikte kroeg gevonden in Dolhain om de “emoties” van de dag door te spoelen en nog tevreden huiswaarts te keren..al is het zo dat dit de “dag van de vergeten rugzak” zal blijven.
Geniet nog na van de mooie beelden geschonken door onze Freddy, Jacky en William en tot volgende woensdag, Hilaire.
Nabeschouwing:
Er zijn mijlpalen (dit zijn dagen waar men over blijft vertellen, in het geheugen gegrift) in de geschiedenis, woensdag was er zo eentje. In feite hadden we het moeten zien aankomen en er de nodige conclusies uit trekken.
Er was ten eerste al, niet het voorziene loc aan onze vertrektrein. Iedere iets of wat clevere spoorman weet dan dat dit het begin van een ketting is.
Ten tweede werken, altijd en overal, met de nodige vertraging welke enkel maar kan vermeerderen. Met als resultaat, aansluiting het spoorwegbos in, en een niet te genieten leider (te mijden). Een voortrekker welke op wolkjes van gramschap loopt, wordt ook voortdurend door medetrekkers op de juiste temperatuur gehouden. Dit is een herkende kunst!
Met de tec op stap is altijd een beetje reizen. Er was een voorstelling aan boord, “heb je mijn been al gezien”, met de benodigde uitleg over de techniek van het juiste gebruik van het hulpstuk. Grote en fonkelende ogen bij de medereizigers.
En dan een dringende kreet, AFSTAPPuuuiii!!! Iedereen graait ave en goed samen. Dag bus van den TEC.
Een klein stemmetje vraag onze aandacht “ik heb mijne rugzak op de bus vergeten”!!
Onze grote voortrekker welke al de eene beproeving na de andere had mogen ondergaan moest nu de kelk tot de laatste drup ledigen. Zijn gelaatskleur veranderde iedere seconde, wel mooi om zien. We moeten dit zeker herhalen!
Voor de rest niks nieuws onder de zon, stappen en zagen, zagen en verder stappen, ge kent dat venten “on the road”, willen indruk maken op die eene dame.
Ten derde, tot Brussel alles vrij normaal. Maar, maar er was een kraantje op het spoor gedonderd! Spijtig!
In plaats van iets vroeger thuis, iets later, maar wat geeft het. We zijn op pensioen, tijd is er voor ons voldoende!
De groeten, de lentezon is op komst iedere dag iets langer licht en warmte.
Van den enen uithoek van 't land naar den anderen, van den westhoek Ieper naar den oosthoek Limbourg. Iedere woensdag iets anders, keuze en suggesties genoeg..maar in de late namiddag trachten we altijd naar hetzelfde...Belgische bieren en kazen blijven verbazen, te veel keuze om op te noemen (lees : proeven)..stappers weten waarom !!.
Woensdag goed weer, de lente is aan 't ontluiken, de natuur gaat ons binnenkort weer overspoelen met haar frisse kleurlijke planten en bloemen...hopelijk geen natuuruitspattingen zoals in Japan, wat een schrijnende beelden en veel menselijk leed, we wensen die mensen veel sterkte toe om hun normale leven weer op te bouwen.
Wat volgende woensdag betreft : Afstappen van de trein te Dolhain- Gileppe om 09.43u, stappen naar de Middeleeuwse vestingstad Limbourg en zo richting stuwdam van de Gileppe. Een jaarlijks terugkerende mooie tocht, heb gezocht naar wat nieuwe paadjes, en gevonden. Beetje weiland, veel loofbos en een niet te onderschatten moeilijkheidsgraad, keren terug naar de Stopplaats Dolhain- Gileppe.
Hebben maar 1 stafkaart nodig : 43 / 5.6 (ik hoop dat onze William al een 1/20.000 heeft).
Treinuren : met den dubbeldekker vanuit St niklaas (vertrek om 06.29u) naar Brussel noord. (tijd voor een kopje koffie) vervolgens vertrek Brussel nd om 08.06u met den I.C. komende van Oostende naar Verviers central om daar het omnibusje te nemen naar onze startplaats.
Veel te laat..heel veel te laat !!, de nabeschouwingen van onze Herman. Tot woensdagmorgen op de trein, maakt dat je fit bent, geen uitvluchten zoeken, Hilaire
Relaas der feiten:
16 maart 2011
Woensdagmorgen “Mens erger je niet” gespeeld met onze spoorweg.
Niet te veel over zagen daar we altijd wel een gepaste oplossing of alternatief in ons “leidershoofd” hebben. We dachten te Verviers het omnibusje te nemen naar Dolhain-Gileppe. Daar starten maar de I.C. naar Eupen heeft onderweg “slepertje” gespeeld zodat de aansluiting in het water van de Vesder is gevallen. Dan maar mee met de tec-bus lijn 390 die de “Hoge venen” aandoet, afgestapt te Jalhay aan de poort van het “Westhertogenwald”. Alle ongemakken van daarvoor vlug vergeten ware het niet er een “Kwiestenbiebel” zijne rugzak liet staan in de bus. In kort beraad bijeen, een paar tf-jes naar de tec-dienst, gezien dat de autobus tot aan het grensdorpje Rocherath bolde, dan terug een rit naar Verviers moest doen en om 11.55u opnieuw Jalhay aandoen. Rugzak moest daar weer bijzijn en opgepikt worden
Gelukkig ligt gans die regio op één stafkaart, wij een plaatselijk wandelingetje uitgestippeld en om 11.30u terug aan de bushalte, onze boterhammetjes daar opgegeten zodat we geen overtollige tijd verspilden. Onze verstrooide meestapper, vol zenuwen en bang (voor moeder de vrouw) afwachtend, met rust gelaten tot de buschauffeur hem zijn persoonlijke spullen teruggaf.. daarna hem meermaals zijn zaligheid gegeven… hoe kwam dat nu..
”Ha ja hé, onze sporadische meestapper Freddy was één van zijn billen aan ’t showen, daarbij nog een rondborstige zwarte madam in de buurt…mijne kluts kwijt en mijne rugzak vergeten..sorry, ’t zal niet meer gebeuren”.
Professionals zoals we zijn, gauw een alternatieve route uitgedokterd richting “Lac de la Gileppe” om daar aan te sluiten op het voorziene parcours.
Jalhay – Stuwdam Gileppe – Limbourg.
Relaas van de tocht:
In de voormiddag een tochtje van iets meer dan vijf kilometer rond het gehucht Herbiester en “Croix du Baron” tot aan de eerste bossen van “Les Grands Champs”. Hoognoen en na de trubbels met ons tienen vertrokken vanuit het dorp Jalhay naar het grote woud “Hertogenwald Occidental”, het jachtgebied “Le Chéneu” in om het “Lac de la Gileppe” beneden ons te zien liggen. Ons naar beneden laten glijden tot de inham van het meer en via een sympathiek wegje naar de stuwdam. Bij zulk een zonnig weertje zeker de moeite om bekijken vanaf de “Belvédère”. Even verpozen, nu afzakkend naar de veel kleinere “Barrage de la Borchêne”, langs de “Ancien Carr. Bouchatte” naar de boerderijen van het gehucht La Pierresse. Daar definitief het woud uit, terug het weiland in om een prachtig vergezicht te krijgen van het dorpje Goè en de Machtige kerk van Limbourg. Langs het dorp Goè met zijn scheve kerktoren om een laatste klim te doen naar de oude middeleeuwse vestingstad Limbourg. Tijd genomen om de vele oude huizen en steegjes uit de 17è en 18è E. langs te wandelen. Al wat waardevol is, is geklasseerd en/of beschermd erfgoed. Tenslotte ons laten afzakken naar het onderliggende dorpje Dolhain, ingesloten door de “Vesdre”.
Een dagtocht welke chaotisch was begonnen toch nog geslaagd kunnen noemen met dank aan ons meestappers. Ook nog een geschikte kroeg gevonden in Dolhain om de “emoties” van de dag door te spoelen en nog tevreden huiswaarts te keren..al is het zo dat dit de “dag van de vergeten rugzak” zal blijven.
Geniet nog na van de mooie beelden geschonken door onze Freddy, Jacky en William en tot volgende woensdag, Hilaire.
Nabeschouwing:
Er zijn mijlpalen (dit zijn dagen waar men over blijft vertellen, in het geheugen gegrift) in de geschiedenis, woensdag was er zo eentje. In feite hadden we het moeten zien aankomen en er de nodige conclusies uit trekken.
Er was ten eerste al, niet het voorziene loc aan onze vertrektrein. Iedere iets of wat clevere spoorman weet dan dat dit het begin van een ketting is.
Ten tweede werken, altijd en overal, met de nodige vertraging welke enkel maar kan vermeerderen. Met als resultaat, aansluiting het spoorwegbos in, en een niet te genieten leider (te mijden). Een voortrekker welke op wolkjes van gramschap loopt, wordt ook voortdurend door medetrekkers op de juiste temperatuur gehouden. Dit is een herkende kunst!
Met de tec op stap is altijd een beetje reizen. Er was een voorstelling aan boord, “heb je mijn been al gezien”, met de benodigde uitleg over de techniek van het juiste gebruik van het hulpstuk. Grote en fonkelende ogen bij de medereizigers.
En dan een dringende kreet, AFSTAPPuuuiii!!! Iedereen graait ave en goed samen. Dag bus van den TEC.
Een klein stemmetje vraag onze aandacht “ik heb mijne rugzak op de bus vergeten”!!
Onze grote voortrekker welke al de eene beproeving na de andere had mogen ondergaan moest nu de kelk tot de laatste drup ledigen. Zijn gelaatskleur veranderde iedere seconde, wel mooi om zien. We moeten dit zeker herhalen!
Voor de rest niks nieuws onder de zon, stappen en zagen, zagen en verder stappen, ge kent dat venten “on the road”, willen indruk maken op die eene dame.
Ten derde, tot Brussel alles vrij normaal. Maar, maar er was een kraantje op het spoor gedonderd! Spijtig!
In plaats van iets vroeger thuis, iets later, maar wat geeft het. We zijn op pensioen, tijd is er voor ons voldoende!
De groeten, de lentezon is op komst iedere dag iets langer licht en warmte.
zondag 13 maart 2011
Heuvelland en over de Schreve (Westouter H + T)
Uitnodiging:
Naar het Heuvelland en de Schreve.
Afgesproken met onze William om te starten en eindigen in Westouter en zo richting Zwarte Berg/ Rode Berg te stappen, hij zal er iets gepast uitzoeken.
Wat de treinuren betreft: zijn al een paar keer achter de frontlinie gaan wandelen, bijgevolg, met den I.C. van St Niklaas naar Kortrijk (vertrek te fsn. om 07.26u en flk om 07.36u en te fgsp om 08.00u) vervolgens aansluiting te Kortrijk naar Ieper en daarna de bel-bus naar Westouter (15 minuten bus)
vanuit Belsele om 07.08u en Sinaai 07.11u met de L-trein naar Lokeren om daar over te stappen op de I.C. trein.
Zal mijn best doen om een geschikte kroeg te vinden, dit moet zeker lukken (ben in onderhandeling) maar... veel gesloten tijdens de winterperiode. Een herberg vinden zal niet moeilijk zijn maar spijtig genoeg zonder warme schotel.
Stuur eens een mailtje al je meestapt, ik moet melden met hoevelen we zijn om de bel-bus te nemen. Dank u en tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
09 Maart 2011
Het was lang geleden dat we nog eens een “Familie-uitstap” hadden, blij dat er nog eens zoveel vrouwvolk bij was. Natuurlijk was het leuk, eens andere klap, een ander geluid met de Dames erbij, veel gekwebbel alsof er een zwerm trapganzen overtrokken.
Het weer zat niet bepaald mee, al moet gezegd, heel slecht was het niet en hoe later op de dag hoe beter het werd. De verplaatsing liep goed op de sporen met daarbij tweemaal een stipte bel-bus richting de schreve.
Met tienen vol motivatie naar het Heuvelland met begin en einde te Westouter, start om tien uur en geëindigd in ons gereserveerde kroeg om 15.30u. Ons nooit moeten haasten en onderweg nog tijd om een volle fles “Godendrank op basis van Sleedoorn” uit te druppelen… een geschenk van de verleden maand jarige Sonja…in volle natuur en uit volle borst een lofzang voor haar gezongen. H..H..H…Hoera ( eventjes verschoten, fles zat een ganse dag bij William in zijn rugzak maar er was niets uit )
Heuvelland en over de Schreve (Westouter H + T)
Relaas van de tocht:
Begonnen in Westouter, twee kilometer van de schreve, onze kroegbaas eventjes gegroet en wij gerustgesteld dat in de late namiddag spijs en drank zou klaar staan. Langs de Hellegatbeek naar het vervallen kotje in “katje in Piepersbos” en zo naar het Hellegatbos en de Rode Berg met mooi vergezicht op het dorpje Loker waar we naartoe stapten. Tijd om de Kerk eens binnen te bezichtigen, verder naar het “Locre Hospice Cemetery”, over de Hellebeek en “demi-retour” naar het laag gelegen Lokerhof. Zo langs een zaadboomgaard en het bos “Eeuwenhout”.
We dachten een goede plek gevonden te hebben in een veldschuur om onze boterhammen op te eten maar werden eruit gegooid door de “preiboer” omdat we geen Polen waren die zijn werk kwamen doen. Op zoek naar iets anders, rond het domein Behagel, Frankrijk binnen om ons ergens in een graskant te nestelen…gelukkig geen neerslag en uit de wind.
Terug op stap, nu naar het bosrijk gebied van de volgende heuvel “Mont Noir”, op en af langs veel spekgladde en modderige paadjes. Via de “Schomminkelstraete” naar de panorama’s van de Baneberg met zijn stoeltjeslift en wijngaarden. De laatste maal afdalen door het “Hellegatbos” en “katje in Piepersbos”, wel langs andere wegeltjes dan in de voormiddag (soms met plankjes). In de Hellegatbeek onze schoenen proper gemaakt en zo Westouter om net nog op tijd een “Askruisje” te gaan vragen in de Sint Eligiuskerk, ’t was niet voor niets “Aswoensdag”.
Anderhalf uur tijd om dit alles door te spoelen.. ga zelf eens niet uitgebreid rapporteren over “ons genieten” in de Westouterkroeg. De foto’s van onze Dany, Sonja en William en de commentaar van onze Herman zeker bekijken en lezen op de Websites, hij mag hem eens uitleven. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Je vraagt je soms af wat onze oude maar nog goed bij zijn verstand(?) zijnde leider bezielde om een Williametje voor één dag aan het bewind te laten. Het kleinste kind weet dat als je goed weer wilt twee dozijn eieren bij de arme klaren ruim volstaan om de zon te zien en de regen weg te blazen. Je krijgt dus geen zon als je een dozijn Orvals op je eentje zit uit te lurken. Komt daarbij nog dat hij zich na het nuttigen van dergelijke hoeveelheid alcohol vergrijpt aan een veel jongere medestapper. Ik zal niet zeggen minderjarig, maar het is er toch niet ver af. Ik stel voor dat we deze onverlaat inpakken in een oud verpakkingspapiertje, er een begeleidend kaartje bijsteken over al zijn afwijkingen (het zal een brief worden). Hem dan opsturen naar Libië. Ik ben zeker dat Moammar Mohammed al-Qadhafi voor zulke kerels een martelaarsschap zal voorzien.
Het ga hem goed, we zullen zijn lach missen!
Ik ga sluiten en dromen van mooie warme dagen. de groeten
Naar het Heuvelland en de Schreve.
Afgesproken met onze William om te starten en eindigen in Westouter en zo richting Zwarte Berg/ Rode Berg te stappen, hij zal er iets gepast uitzoeken.
Wat de treinuren betreft: zijn al een paar keer achter de frontlinie gaan wandelen, bijgevolg, met den I.C. van St Niklaas naar Kortrijk (vertrek te fsn. om 07.26u en flk om 07.36u en te fgsp om 08.00u) vervolgens aansluiting te Kortrijk naar Ieper en daarna de bel-bus naar Westouter (15 minuten bus)
vanuit Belsele om 07.08u en Sinaai 07.11u met de L-trein naar Lokeren om daar over te stappen op de I.C. trein.
Zal mijn best doen om een geschikte kroeg te vinden, dit moet zeker lukken (ben in onderhandeling) maar... veel gesloten tijdens de winterperiode. Een herberg vinden zal niet moeilijk zijn maar spijtig genoeg zonder warme schotel.
Stuur eens een mailtje al je meestapt, ik moet melden met hoevelen we zijn om de bel-bus te nemen. Dank u en tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
09 Maart 2011
Het was lang geleden dat we nog eens een “Familie-uitstap” hadden, blij dat er nog eens zoveel vrouwvolk bij was. Natuurlijk was het leuk, eens andere klap, een ander geluid met de Dames erbij, veel gekwebbel alsof er een zwerm trapganzen overtrokken.
Het weer zat niet bepaald mee, al moet gezegd, heel slecht was het niet en hoe later op de dag hoe beter het werd. De verplaatsing liep goed op de sporen met daarbij tweemaal een stipte bel-bus richting de schreve.
Met tienen vol motivatie naar het Heuvelland met begin en einde te Westouter, start om tien uur en geëindigd in ons gereserveerde kroeg om 15.30u. Ons nooit moeten haasten en onderweg nog tijd om een volle fles “Godendrank op basis van Sleedoorn” uit te druppelen… een geschenk van de verleden maand jarige Sonja…in volle natuur en uit volle borst een lofzang voor haar gezongen. H..H..H…Hoera ( eventjes verschoten, fles zat een ganse dag bij William in zijn rugzak maar er was niets uit )
Heuvelland en over de Schreve (Westouter H + T)
Relaas van de tocht:
Begonnen in Westouter, twee kilometer van de schreve, onze kroegbaas eventjes gegroet en wij gerustgesteld dat in de late namiddag spijs en drank zou klaar staan. Langs de Hellegatbeek naar het vervallen kotje in “katje in Piepersbos” en zo naar het Hellegatbos en de Rode Berg met mooi vergezicht op het dorpje Loker waar we naartoe stapten. Tijd om de Kerk eens binnen te bezichtigen, verder naar het “Locre Hospice Cemetery”, over de Hellebeek en “demi-retour” naar het laag gelegen Lokerhof. Zo langs een zaadboomgaard en het bos “Eeuwenhout”.
We dachten een goede plek gevonden te hebben in een veldschuur om onze boterhammen op te eten maar werden eruit gegooid door de “preiboer” omdat we geen Polen waren die zijn werk kwamen doen. Op zoek naar iets anders, rond het domein Behagel, Frankrijk binnen om ons ergens in een graskant te nestelen…gelukkig geen neerslag en uit de wind.
Terug op stap, nu naar het bosrijk gebied van de volgende heuvel “Mont Noir”, op en af langs veel spekgladde en modderige paadjes. Via de “Schomminkelstraete” naar de panorama’s van de Baneberg met zijn stoeltjeslift en wijngaarden. De laatste maal afdalen door het “Hellegatbos” en “katje in Piepersbos”, wel langs andere wegeltjes dan in de voormiddag (soms met plankjes). In de Hellegatbeek onze schoenen proper gemaakt en zo Westouter om net nog op tijd een “Askruisje” te gaan vragen in de Sint Eligiuskerk, ’t was niet voor niets “Aswoensdag”.
Anderhalf uur tijd om dit alles door te spoelen.. ga zelf eens niet uitgebreid rapporteren over “ons genieten” in de Westouterkroeg. De foto’s van onze Dany, Sonja en William en de commentaar van onze Herman zeker bekijken en lezen op de Websites, hij mag hem eens uitleven. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Je vraagt je soms af wat onze oude maar nog goed bij zijn verstand(?) zijnde leider bezielde om een Williametje voor één dag aan het bewind te laten. Het kleinste kind weet dat als je goed weer wilt twee dozijn eieren bij de arme klaren ruim volstaan om de zon te zien en de regen weg te blazen. Je krijgt dus geen zon als je een dozijn Orvals op je eentje zit uit te lurken. Komt daarbij nog dat hij zich na het nuttigen van dergelijke hoeveelheid alcohol vergrijpt aan een veel jongere medestapper. Ik zal niet zeggen minderjarig, maar het is er toch niet ver af. Ik stel voor dat we deze onverlaat inpakken in een oud verpakkingspapiertje, er een begeleidend kaartje bijsteken over al zijn afwijkingen (het zal een brief worden). Hem dan opsturen naar Libië. Ik ben zeker dat Moammar Mohammed al-Qadhafi voor zulke kerels een martelaarsschap zal voorzien.
Het ga hem goed, we zullen zijn lach missen!
Ik ga sluiten en dromen van mooie warme dagen. de groeten
zondag 6 maart 2011
Wellin - Wellin
Uitnodiging:
Nog geen "themawandelingen" a.d.z. lentebloemen en/of jaarlijks terugkerende "klassiekers", de wegrenners zijn er wel al aan begonnen maar wij moeten nog een beetje wachten naar de ontluikende lente en zomer.
Ik zit al een paar maanden met deze wandeling in mijn gedachten, het moet er uit, woensdag sporen we naar Jemelle om daar de tec-bus lijn 29 te nemen naar Wellin, een mooi tochtje van een klein halfuur via Rochefort en Han sur Lesse. 's Avonds terug met dezelfde tec-bus vanuit Wellin waar we onze "àpres promenade" genoten hebben. (we kunnen 's morgens al eens kijken op welk terras we gaan zitten.. 't zal goed weer zijn)
Verheug er jullie maar al op, een prachtige wandeling die ik al eens gedaan heb voor een zestal jaren...
van Wellin richting Daverdisse, terug via de mooie dorpjes Sohier en Lomprez naar Wellin.
Treinuren: Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas om 06.29u naar Brussel nd en om 07.42u met den E.C. Vauban naar Jemelle en daar om 09.34u naar Wellin met daar aankomst om 10.02u - vertrek terug Wellin om 17.03u.
Stafkaarten: enkel de 59 / 5.6 ( 'k beschik ook over de wandelkaart van Wellin )
Gauw nog wat informatie voor de tweede week van maart (9 maart) 'k zal aan onze William vragen om een dagtrip uit te stippelen in het heuvelland rond Loker en Westouter...en eens een uurtje later vertrekken voor de langslapers.
Geniet bij het lezen en het bekijken op "Picasa webalbums Herman" en het "Blog van de Spoortrippers" prachtig werk van onzen Herman, als 't goed zeg ik het ook. Laat ons hopen dat het ellebogenwerk van mijn toekomstige vervangers niet uit de hand loopt...rivaliteit moet er zijn maar ik duld geen achterbaks gedoe om aan de macht te komen, volgende woensdag zullen we dat rustig uitpraten zoals normale mensen dat doen, Hilaire
Relaas der feiten:
02 maart 2011
Wel een ganse dag zonneschijn maar nog geen “lentewarmte”, toch vermelden dat we al twee vlinders hebben zien “vlinderen” waarvan de vleugeltjes nog maar pas droog waren o.a. een prachtig Citroentje (moet gezegd, weken later dan normaal).
Voor de zoveelste keer dit jaar nog eens iets nieuws uitgestippeld..en als onze William deze tocht goed vindt, dan moet het wel “superbe” zijn.. is niet gauw tevreden weet je wel.
‘k Ga niet overdrijven, toch nog maar eens een proficiat aan den ijzerenweg en de tec-bussen, ons vijf aansluitingen van ongeveer tien minuten zonder problemen gehaald.!!
Start te Wellin aan het gemeentehuis om 10.05u, ons gaan aanmelden in het Informatiebureel bij de “good looking women” om aan te duiden welk parcours we in gedachten hadden, kon spijtig genoeg niet meestappen.
Relaas van de tocht:
Vanaf de woonkern van Wellin gestaag naar omhoog langs een tweekilometer lang asfaltbaantje, immer zuiders met de reeds fel schijnende zon in ons aangezicht. Gauw een dikke honderd meter hoger dan het dorp dat alsmaar kleiner werd. Nu langs een draaihek een jachtgebied in van hoofdzakelijk naaldbomen met bossen namen als “Gaumont fosse”, “Quartié au Dorè” tot het prachtige uitzicht van “Tienne de Chassepierre”. Het grote woud dat we hier bewonderen vormt de uitloper van de echte Ardennen met daartussen de vallei van de Lesse. Even op het bankje in volle zon, nu een kleine honderd meter tamelijk steil naar beneden om het beekje “Rau de Wèri” door te waden, zeer natuurlijk maar nat. Daar al een schouderklopje gekregen van sommige meestappers, zelfs van degenen waarvan ik het minst verwachtte. Verder zuidelijk naar “Tienne des Hayons”, “Colèvrou” en “la Fagne”, meer gemengd bos, gaan zoeken naar de verharde wandelweg “Chemin du Comble de Chaumont”, weer honderd meter geklommen. ’t Werd tijd om een plekje in de zon uit te kiezen om, gezien de moeilijkheidsgraad, ons te versterken..smakelijk jongens en meisje, in volle zuivere natuur met enkel het geluid van smullen en slurpen..”DAARVOOR DOEN WE HET !! lui wordt je vanzelf…enz. beseften goed dat we weer eens bij gelukkigen waren. De rugzak een klein kilootje minder van drank en spijs, nu in een grote bocht westers langs de bronnetjes van “ri de Rogifosse” in het bos “Renauchamps”. Gelukkig zijn mijn 2 adjuncten goed opgeleid, ‘k was eventjes mis door de eerste felle zonnestralen..ze hadden het gezien. De N 835 over aan het gesloten “Repos des Chasseurs” naar het gehucht Fays Famenne, tijd genoeg, eventjes pauze om onze dorst te lessen, was blij dat onze Jacky zelf voorstelde om er een “ommetje” aan te breien, dacht zeker dat de Familie Thys zou “gepast” hebben na drie woensdagen “non actif”. Verder in een grote bocht, nog altijd “plein bois”, met name “Le grand Vivier” met veel gekapte delen en veel “Guè’s”.. was me dat daar modder- ploeteren in de sporen van de grote machines. Aan “rau d’Holène” noordwaarts deze beek volgen om uit het woud te klauteren naar het dorp Sohier, terug in open Famenne. Iedereen maakt fouten, ook zij, die niet door de mooie dorpskern maar buitenom, verder naar het gehucht Barzin gingen. Langs twee rijen lindebomen naar de “Kapel van de zeven Smarten”, vervolgens langs een boerendreef naar het dorp Lomprez om aan het riviertje “Ri d’Ave” ons modderig onderstel af te wassen en zo te eindigen waar we een kleine zes uur voordien waren begonnen, het dorp Wellin.
Wellin, in Ardeense normen een tamelijk grote gemeente, gelukkig voor ons toch één “Brasserie- Restaurant” open. Sommigen van ons schoorvoetend binnen, hadden naar de prijslijst gekeken..eigenaardig toch, de meest bemiddelden onder ons hadden de grootste drempelvrees..of, hoe krijg je een fortuin samen..gelukkig had ik het geld van de busreis “terug” al ontvangen bij de “heenreis”. Eens binnen, niets dan lof, den Orval iets duurder maar “ho zo goed”, meer dan zes maand oud, met “klasse” geserveerd door een kenner in een mooi ”etablissement”, ook de gele klompjes supergoed. ’t Was goed dat het goed was…man..man..man..lekkerrrr !!
Nog veel plezier met het fotokijken (dank aan Jacky en William) en de nabeschouwingen van onze Herman.
Als het maar gauw woensdag is, nog eens richting Loker en Westouter, Hilaire
Nabeschouwing:
Volgens onze grote voortrekker is er sprake van enige rivaliteit, alsook ellebogenwerk, en we gaan dat eens rustig uitpraten.
Maar hij zegt ook en dit zijn is een citaat van hem "prachtig werk van onzen Herman, als 't goed zeg ik het ook".
Der valt dus niks te klappen, geen ellebogen te verslijten en de rivaal ligt uitgeteld! Prachtig werk van onze leider, hij mag blijven.
De groeten, ik zie de zon blinken in mijn gevuld glas. Leve de paus van Rome!
Nog geen "themawandelingen" a.d.z. lentebloemen en/of jaarlijks terugkerende "klassiekers", de wegrenners zijn er wel al aan begonnen maar wij moeten nog een beetje wachten naar de ontluikende lente en zomer.
Ik zit al een paar maanden met deze wandeling in mijn gedachten, het moet er uit, woensdag sporen we naar Jemelle om daar de tec-bus lijn 29 te nemen naar Wellin, een mooi tochtje van een klein halfuur via Rochefort en Han sur Lesse. 's Avonds terug met dezelfde tec-bus vanuit Wellin waar we onze "àpres promenade" genoten hebben. (we kunnen 's morgens al eens kijken op welk terras we gaan zitten.. 't zal goed weer zijn)
Verheug er jullie maar al op, een prachtige wandeling die ik al eens gedaan heb voor een zestal jaren...
van Wellin richting Daverdisse, terug via de mooie dorpjes Sohier en Lomprez naar Wellin.
Treinuren: Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas om 06.29u naar Brussel nd en om 07.42u met den E.C. Vauban naar Jemelle en daar om 09.34u naar Wellin met daar aankomst om 10.02u - vertrek terug Wellin om 17.03u.
Stafkaarten: enkel de 59 / 5.6 ( 'k beschik ook over de wandelkaart van Wellin )
Gauw nog wat informatie voor de tweede week van maart (9 maart) 'k zal aan onze William vragen om een dagtrip uit te stippelen in het heuvelland rond Loker en Westouter...en eens een uurtje later vertrekken voor de langslapers.
Geniet bij het lezen en het bekijken op "Picasa webalbums Herman" en het "Blog van de Spoortrippers" prachtig werk van onzen Herman, als 't goed zeg ik het ook. Laat ons hopen dat het ellebogenwerk van mijn toekomstige vervangers niet uit de hand loopt...rivaliteit moet er zijn maar ik duld geen achterbaks gedoe om aan de macht te komen, volgende woensdag zullen we dat rustig uitpraten zoals normale mensen dat doen, Hilaire
Relaas der feiten:
02 maart 2011
Wel een ganse dag zonneschijn maar nog geen “lentewarmte”, toch vermelden dat we al twee vlinders hebben zien “vlinderen” waarvan de vleugeltjes nog maar pas droog waren o.a. een prachtig Citroentje (moet gezegd, weken later dan normaal).
Voor de zoveelste keer dit jaar nog eens iets nieuws uitgestippeld..en als onze William deze tocht goed vindt, dan moet het wel “superbe” zijn.. is niet gauw tevreden weet je wel.
‘k Ga niet overdrijven, toch nog maar eens een proficiat aan den ijzerenweg en de tec-bussen, ons vijf aansluitingen van ongeveer tien minuten zonder problemen gehaald.!!
Start te Wellin aan het gemeentehuis om 10.05u, ons gaan aanmelden in het Informatiebureel bij de “good looking women” om aan te duiden welk parcours we in gedachten hadden, kon spijtig genoeg niet meestappen.
Relaas van de tocht:
Vanaf de woonkern van Wellin gestaag naar omhoog langs een tweekilometer lang asfaltbaantje, immer zuiders met de reeds fel schijnende zon in ons aangezicht. Gauw een dikke honderd meter hoger dan het dorp dat alsmaar kleiner werd. Nu langs een draaihek een jachtgebied in van hoofdzakelijk naaldbomen met bossen namen als “Gaumont fosse”, “Quartié au Dorè” tot het prachtige uitzicht van “Tienne de Chassepierre”. Het grote woud dat we hier bewonderen vormt de uitloper van de echte Ardennen met daartussen de vallei van de Lesse. Even op het bankje in volle zon, nu een kleine honderd meter tamelijk steil naar beneden om het beekje “Rau de Wèri” door te waden, zeer natuurlijk maar nat. Daar al een schouderklopje gekregen van sommige meestappers, zelfs van degenen waarvan ik het minst verwachtte. Verder zuidelijk naar “Tienne des Hayons”, “Colèvrou” en “la Fagne”, meer gemengd bos, gaan zoeken naar de verharde wandelweg “Chemin du Comble de Chaumont”, weer honderd meter geklommen. ’t Werd tijd om een plekje in de zon uit te kiezen om, gezien de moeilijkheidsgraad, ons te versterken..smakelijk jongens en meisje, in volle zuivere natuur met enkel het geluid van smullen en slurpen..”DAARVOOR DOEN WE HET !! lui wordt je vanzelf…enz. beseften goed dat we weer eens bij gelukkigen waren. De rugzak een klein kilootje minder van drank en spijs, nu in een grote bocht westers langs de bronnetjes van “ri de Rogifosse” in het bos “Renauchamps”. Gelukkig zijn mijn 2 adjuncten goed opgeleid, ‘k was eventjes mis door de eerste felle zonnestralen..ze hadden het gezien. De N 835 over aan het gesloten “Repos des Chasseurs” naar het gehucht Fays Famenne, tijd genoeg, eventjes pauze om onze dorst te lessen, was blij dat onze Jacky zelf voorstelde om er een “ommetje” aan te breien, dacht zeker dat de Familie Thys zou “gepast” hebben na drie woensdagen “non actif”. Verder in een grote bocht, nog altijd “plein bois”, met name “Le grand Vivier” met veel gekapte delen en veel “Guè’s”.. was me dat daar modder- ploeteren in de sporen van de grote machines. Aan “rau d’Holène” noordwaarts deze beek volgen om uit het woud te klauteren naar het dorp Sohier, terug in open Famenne. Iedereen maakt fouten, ook zij, die niet door de mooie dorpskern maar buitenom, verder naar het gehucht Barzin gingen. Langs twee rijen lindebomen naar de “Kapel van de zeven Smarten”, vervolgens langs een boerendreef naar het dorp Lomprez om aan het riviertje “Ri d’Ave” ons modderig onderstel af te wassen en zo te eindigen waar we een kleine zes uur voordien waren begonnen, het dorp Wellin.
Wellin, in Ardeense normen een tamelijk grote gemeente, gelukkig voor ons toch één “Brasserie- Restaurant” open. Sommigen van ons schoorvoetend binnen, hadden naar de prijslijst gekeken..eigenaardig toch, de meest bemiddelden onder ons hadden de grootste drempelvrees..of, hoe krijg je een fortuin samen..gelukkig had ik het geld van de busreis “terug” al ontvangen bij de “heenreis”. Eens binnen, niets dan lof, den Orval iets duurder maar “ho zo goed”, meer dan zes maand oud, met “klasse” geserveerd door een kenner in een mooi ”etablissement”, ook de gele klompjes supergoed. ’t Was goed dat het goed was…man..man..man..lekkerrrr !!
Nog veel plezier met het fotokijken (dank aan Jacky en William) en de nabeschouwingen van onze Herman.
Als het maar gauw woensdag is, nog eens richting Loker en Westouter, Hilaire
Nabeschouwing:
Volgens onze grote voortrekker is er sprake van enige rivaliteit, alsook ellebogenwerk, en we gaan dat eens rustig uitpraten.
Maar hij zegt ook en dit zijn is een citaat van hem "prachtig werk van onzen Herman, als 't goed zeg ik het ook".
Der valt dus niks te klappen, geen ellebogen te verslijten en de rivaal ligt uitgeteld! Prachtig werk van onze leider, hij mag blijven.
De groeten, ik zie de zon blinken in mijn gevuld glas. Leve de paus van Rome!
Abonneren op:
Posts (Atom)