Uitnodiging:
Zij die dachten dat ik versleten was en van mij verlost waren..vergeet het, hier is hij weer met woensdag weer beter weer zeker in 't zuiden des Lands, meer bepaalt in de "Gaume". ('t slechte weer komt woensdag van 't noorden over GB naar hier - wij zitten veilig diep zuiders)
Sporen met onze E.C.Vauban van Brussel noord naar Marbehan om daar in een prachtig en uitgestrekt woud onze tocht te doen.
Gaan er met z'n allen iets uitzoeken welke past bij de weersomstandigheden ter plaatse, kunnen zelfs in 't begin of op 't einde een busje doen om zo eens andere locaties door te stappen..ik breng alle tec-bus gegevens mee.
Wat de stafkaarten betreft : breng maar alles mee aangaande de 67 en 68.
Treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel Nd en daar overstappen op den International naar Lux/ France/ Suisse (E.C.Vauban) - voor het treincomfort moeten jullie het niet laten (2X Luxe met slaapgelegenheid).
Met veel stapgoesting en ontdekkingsdrang, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
06 juni 2012
Twee weken op rij een kleine bezetting, toch met zevenen en met volle goesting om deze verre verplaatsing te doen. Wilden eerst vanuit Habay richting Arlon stappen maar door de vertraging bij aankomst te Marbehan was de tec-bus foetsie. Ons kunnen ze daarmee niet foppen, vlug een andere stafkaart genomen en het vooropgesteld parcours opgeslagen voor later. Het weer !! van alles wat. Eerst frisjes, dan warm en af en toe wat regen zonder echt nat te worden, ook hiermee kunnen ze ons niet thuishouden.
Marbehan – Forêt de Rulles – Marbehan
Relaas van de tocht: Start aan het station van Marbehan om 10.20u, tussen de spoorlijn en het waterloopje “rau de Mellier” naar de spooronderdoorgang om achter de goederenkoer het “Forêt de Rulles” in te duikelen. Dit groot woud hebben gans de stapdag niet verlaten, eerst stapten we noordwaarts en stroomopwaarts mee met de grote beek “la Mandebras” dit langs de rechterkant. Na 3 km verlieten we de beekbedding om haaks rechts op te klimmen naar de “Côtes de Mandebras” om zo te gaan zoeken naar de merkwaardige boom “Chêne des quatre fils Aymon”. Intussen was het middag en etenstijd om zo onze brooddoos leeg te plunderen. Met nieuwe opgebouwde krachten terug op weg, onder de autostrade door, Links de secundaire baan op richting Thibessart om vijfhonderd meters verder nogmaals haaks rechts af te slaan via de kleine beek “Goutelle des Haies” naar de iets grotere “Ri Grand Ru”. Dit prachtig afwisselend en wildrijk oord gevolgd door links van de beek en noordelijk te genieten van de natuurpracht in gezelschap van niet al te schichtige reeën. (de foto’s van William geven dit mooi in beeld) Na twee kilometer deze open beekbedding verlaten om nu eens links haaks af te slaan om langs het afgespannen naaldbomenbos “Bois de Rulles” tot tegen de snelweg uit te komen. Nu rechts richting Thibessart, eventjes zicht op dit dorp, de kleine onderdoorgang van de lawaaierige autostrade genomen naar de grote vijver van “trou du bois”. Niet ver hiervandaan ontspringt de “rau de Mandebras” welke ook deze vijver voedt. Uit het valleitje gekropen naar het “bois de Courtelle” om via een donker naaldboombos op zoek te gaan naar “Rau de la Chamison”. Hier de zware houthakkerswerktuigen en de omgezaagde “dertig meters” ontweken om zuidelijk en via deze kleine waterloop af te zakken naar ons begin en eindpunt, het station van Marbehan.
Een kleine zes uur zuurstof snuiven, men zag het in dichte drommen hangen onder het bladerdek..daarna een uur genoten van de goed geserveerde bolle glazen Orval. Volgens Miryam wordt haar voorraad steeds goed aangevuld, bevinden ons daar niet ver van de plaats waar het “Edel- nat” gebrouwen wordt. Omdat we voor deze “Godendrank” blijven supporteren en het met veel smaak drinken kregen we elk een Orval- glas kado. Om 17.00u met den I.C. terug huiswaarts, er is veel gedut tussen Marbehan en Brussel. Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden stappers
Amaaai weeral treinen in vertraging, dus busje weg, dus weeral moeten improviseren ter plaatse, maar zo kennen we hem op zijn best onze GG. Wat doet hij dat goed(ook dank zij mijn medewerking hé). Ondanks zijn grote medische check up ging hij gedreven van start met een ongenadig door sommigen moeilijk bij te houden tempo!!! Maar het was een mooie frisse trip in de natuur met soms een spatje regen maar niks om triest van te worden. Ook werden er geintjes uitgehaald in de groep al moet ik zeggen dat wanneer ik naast of achter iemand loop ze bijzonder argwanend zijn, het vertrouwen in mij is bij momenten zoek. De afsluiter is er een om te herhalen, Orval in overvloed fris of temperé voor elk wat wils, bovenop gaf de waardin er nog een set Orval glazen bij van service gesproken. Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE William
