Uitnodiging:
Mag het eens iets anders zijn? Om sommigen van ons “ter wille” te zijn zouden we eens naar de “Westhoek” trekken meer bepaald “’t Heuvelland”. Kan jullie al de treinuren meegeven en zal dan van hier uit een “belbus” van “de lijn” bestellen om ter plekke te geraken.
Niets is mij te veel maar dan zou ik graag weten met hoeveel we ongeveer zullen zijn…graag ontvang ik een berichtje daaromtrent.
Wat de wandelkaarten betreft, stafkaart 28 / 5.6 en/of (niet noodzakelijk) g.r. 5a (west) g.r.128 Wie wandelkaarten heeft van de streek Loker – Kemmel en omgeving kan ze meebrengen.
St Niklaas vertrek om 07.26u met de I.C.trein naar Kortrijk / Belsele om 07.09u en Sinaai 07.12u met de L-trein naar Lokeren om daar dezelfde I.C. naar Kortrijk te nemen, vertrek Lokeren om 07.36u ( Jacky kan aansluiting nemen in Gent Damp.?) Hebben in Kortrijk een halfuurtje tijd om een koffietje en onze aansluiting naar Ieper.
Relaas der feiten:
24 november 2010
We zouden eens iets anders doen: een voorstel om naar de Kemmelberg te trekken en daar een flinke toer te maken, geen probleem, ik zoek dat wel uit en zal m’n best doen om alles tot in de puntjes te regelen. Vanuit Ieper met een bel-bus lijn Ieper-Zuid naar Kemmel en ’s avonds terug… veel inschrijvingen, maandagavond de bel-bus bestelt en dinsdagavond het aantal reizigers mee gedeeld zoals afgesproken met de bel-bus telefoonlijn..en welle woensdagmorgen op weg.
Aangekomen in Kortrijk met wat vertraging, wel onze koffie gemist, zouden met 5 minuten vertraging vertrekken naar Ieper: wachten aansluiting dubbeldekker komende van St Niklaas. Geen probleem, kalm blijven Hilaire, hebben 10 minuten over om in Ieper de aansluiting te nemen…kalm blijven, minuten vlogen voorbij, den dubbeldekker stond al 15 minuten binnen in Kortrijk als we dan toch maar vertrokken zijn…reden: te lang en te ingewikkeld om uit te leggen, zeker aan de “leken” onderons.
Kalm blijven Hilaire..ik met m’n gsm naar de bel-bus centrale gebeld om te melden dat we met vertraging in Ieper zouden aankomen en gevraagd om te wachten naar ons…met goed gevolg…zou de busbestuurder inlichten…joe moegt gerust ziene…
Kalm blijven Hilaire, tot er iemand uit ons kliekske opmerkte.. beter was dat je dit en dat…
Niet meer kalm blijven Hilaire…uit mijn krammen geschoten…
Enfin, wij met 18 minuten vertraging in Ieper binnengelopen…busje was weg…kalm nog eens naar de centrale gebeld, nog eens alles uitgelegd met antwoord…dan moeie die bus vonovond ook nie…niee. Reizen al jaaaaren met trein en tec-bus naar de Wallonie…hebben zulke dingen nog nooit tegengekomen…einde hoofdstuk.
Gelukkig had onze William een wandelkaart van de streek rond Ieper bij en vlug een vervangende wandelroute samengesteld. IEPER en terug. Bij aanvang van de trip, in de verte en mooi in de zon…DE KEMMELBERG. (misschien iets voor later)
Relaas van de tocht:
Vertrek aan het station te Ieper, de spoorlijn over en langs het voormalige kanaal Ieper-Komen, een jaag- en bijlanderpad gevolgd om zo het drassige Molenbos in te trekken. Eerst langs volkssterrenwacht “Astrolab Iris”, naar de “Caterpillar Crater” en “Hill 60”. ( woordje uitleg : deze heuvel is de belangrijkste getuigenis van het oorlogslandschap, werd vier jaar lang bitter gevochten, zowel boven als ondergronds. Op 7 juni 1917 werden “Hill 60 en Catterpillar” met zware mijnladingen opgeblazen..zie de grote mijnkrater) ons een put gezocht, uit de wind, om onze “bokes” op te eten. Verder op stap, door het bos “Zwarte leen”, langs hoeve “Kemphof” en hoeve “het Pappotje” aan het Provinciedomein Gasthuisbossen, zo naar de hoeve “Lindegoed” om daar het Hoge bos” in te ploeteren. (een korte les gekregen van een Boomchirurg, hangend hoog in de kruin van een Es, was zaadjes aan het plukken voor de voortplanting van de loofboomsoort). Even op de grote baan Ieper-Menen, langs kasteel Hooge (nu gerenommeerd hotel) Nog maar eens een Militaire begraafplaats langs om in zeer drassig gebied de “Drieblotenbeek” over te steken om via vele draaihekjes door te steken naar de “Zillebeekvijver”. (deze grote vijver is gegraven rond 1295 en bevat drie bronbeekjes – levert dus al 700 jaar drinkwater op – heden wordt dagelijks 6000 m3 water gezuiverd in de nieuwe installatie – de oude is nu “Beschermd Industrieel Erfgoed” – we mochten eventjes een kijkje nemen). Langs het nieuwe zuiveringsstation naar de grote waterplas “Verdronken Weide” welke ook de nieuwe installatie voedt. Ieper binnen aan de Rijselse Poort en de vestingen. Kuierend langs de stadswallen hebben onzen Dany, Jacky en William mooie beeldjes gemaakt voor ons – applaus voor degenen die er iets voor doen, en wij kunnen nagenieten. Bemerk ook de “Leeuwentoren” en de “Predikherentoren” aan de overkant van de wal.
Met ons tienen aan één grote tafel in een kroeg niet ver van ’t station, genietend van de lekkere biertjes van hoge gisting…zeker het eerste kuipje, een traktatie van onze Jarige Patrick…3 x Hiep..hiep..hiep..Hoera …en lang zal hij leven enz..
Toch nog een geslaagde uitstap gehad, met dank aan de deskundige uitleg van onze William, den man die alles weet over “den Groten Oorlog” (nou ja, bijna alles).
Tot de volgende keer, Hilaire
Nabeschouwing:
Moest het zo droef niet zijn ik zou er mee kunnen lachen. Wegens afwezig geen bijtende commentaar, geen medestappers door het slijk (mijn hart bloed). Wel een gepaste bijdrage. Tot wederhoren.
In Flanders Fields is een gedicht van de Canadese militaire arts en dichter John McCrae (30 november 1872 – 28 januari 1918). De definitieve versie schreef hij op 8 december 1915.
McCrae stierf toen hij nog tijdens de oorlog in een veldhospitaal werkte, aan longontsteking en hersenvliesontsteking. Hij werd 45 jaar oud.
Het oorspronkelijke gedicht
In Flanders fields(lieutenant-kolonel John McCrae, 1872-1918)
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
Vertalingen naar het Nederlands
De kollebloemen van Vlaanderen (Rachel Schaballie, 1919)
Vlaanderens hart bloedt in zijn kollebloemen open,
tussen de kruisjes door, die, rij naast rij geplant,
het simpel teeken zijn, waaronder wij steeds hoopen,
dat onze milde dood de vree werd voor dit land.
Bij rooden dageraad volgden wij in het blauwe
den zoeten leeuwerik, wiens jubel werd gestoord
door schroot en vloek en klacht. Tot men ons kwam houwen
en op dit Vlaamsche veld ons streven werd gesmoord.
Gij, die nu na ons leeft, wij reiken u de toortsen,
verheft ze naar het licht, elk roepe een nieuwen held:
verbreekt gij onze trouw, dan wordt in wreedste koortsen
ons 't heilig verbod te slapen in dit veld:
in elken kollebloem zouden wij blijvend bloeden!
In Vlaanderens velden
“In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
die onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend
ook al hoor je ze nauwelijks te midden van het kanongebulder
aan de grond.
Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden en werden bemind en nu liggen we
in Vlaanderens velden
Neem ons gevecht met de vijand weer op:
Tot u gooien wij, met falende hand
de toorts; aan u om haar hoog te houden
Als gij breekt met ons die sterven
zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
in Vlaanderens velden.”
zaterdag 27 november 2010
Barvaux - Barvaux
Uitnodiging:
Met de nattigheid van de laatste dagen, 't loopt letterlijk en figuurlijk de spuigaten uit, niet gemakkelik om kiezen. 't Zal overal wel erg drassig zijn maar toch hoop ik er iets fatsoenlijks uit te kiezen. Laat ons starten op de lijn van Marloie naar Liége gm. om af te stappen in het station Barvaux of Bomal aan de Ourthe. Met de stafkaarten 55 ( aantal 4) kunnen we alle kanten uit, morgen rest me nog wat tijd om er degelijks uit te pikken. Sorry voor zo weinig uitleg, woensdagmorgen op de trein tekenen we dat wel uit.
Treinuren : Met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel noord om daar de aansluiting te nemen om 07.42u met den E.C. Vauban tot Marloie.
Volgens de weersvoorspellingen woensdag droog weer met zonnige perioden maar tamelijk fris, Top en tof om te stappen, tot dan, Hilaire
Relaas der feiten:
17 november 2010
Na de zware regen van de laatste dagen getracht om een beetje hogerop te stappen en zo de modderpaadjes langs de beekjes te vermijden. Is ons tamelijk gelukt, dit keer geen zon, wel hoge bewolking met tamelijk goed zicht en een temperatuur rond de 8°….En welle weg.
Groepsfoto (cheeeeeees) ook daar waren de beekjes vol. zeer vroege Kerst, kies zelf maar os en ezel. nie altijd even gemakkelijk, toch leuk. zeg nu zelf, schoon hé. Heyd
Relaas van de tocht: Om 09.50u gestart aan de treinhalte te Barvaux, langs het spoor naar “Domaine de Hotemme” waar we in de namiddag nog eens terugkeerden. Noordelijk door het gemengd bos naar het vakantiehuis “Mont des Pins” in het gelijknamige natuurreservaat. Even opzij voor de zware machines die de gekapte bomen verzamelden, om dan naar de hoogte van “Mont Pelè” te klauteren. Vandaar uit een mooi zicht over de Ourthe-vallei met in het dal de mistwolken welke gevormd werden door de verdamping van de vochtigheidsgraad der laatste dagen.DAARVOOR DOEN WE HET!! Dany, Jacky en William in hun nopjes om zoiets “niet alledaags” in hun klein toestelletje te steken en mee te brengen naar “’t Waasland”. Op de kam gebleven tot de “Belvedère” met uitzicht op het dorp Bomal aan de Ourthe. Dalend tot tegen de woonkern van Bomal om dan rechtsomkeer te maken, je raadt het al, terug omhoog naar de weiden van “Fond de Grandhon”, vervolgens oostwaarts naar de afgrond van “Carrière de Préalle” tegenaan het dorp Aisne. Van hier af zagen ’t verste punt van de dag liggen, nl. “Col de Rideux”, achter het mooie dorp Heyd en 200m. hoger dan het Aisne-dal. Laverend door het dorp Heyd, straatje in steegje uit, tot de rand van “Bois de Wèris”. Terugkerend tussen bos en wei, weten van vroeger dat we daar tweemaal een weidraad moeten openen en dichtdoen om vóór ons de weidse vlakte in te trekken en af te dalen naar het gehucht Loheré (daar de groepsfoto genomen). Via de vroegere “Fme de Hotemme”, nu omgebouwd tot het natuurcentrum “Pays d’Aisne et Ourthe”, tijd over om eens binnen te wippen voor informatie en dan via het wandelpark van dit goed onderhouden domein naar ons einddoel, Barvaux.
Zeker geen te lange afstand, had graag boven Heyd eens rond “Hé des Pourceaux” gestapt, maar door een “trage start” ’s morgens ons schema overhoop. Gevolg, tijd zat om na te genieten met de acht maanden oude Orval op gepaste temperatuur…Zalig smakelijk .. één minpunt, deze van Beervelde die de andere van Lochristi 2 x trakteerde, wij zaten erbij en keken ernaar…ba, je sluit toch niemand uit. Nog iets, hebben me afgejaagd om m’n laatst kuipje trappist met smaak uit te drinken om vast te stellen dat we een kwartuur te vroeg op het perron stonden…ik begin mijn greep op de groep te verliezen.
Tot volgende oproep, geniet van de fotoreportage en lees de nabeschouwingen van onze Herman.
Nabeschouwing:
Geen, wegens te lui, te laat en te veel andere dingen te doen dit blog te laat aangevuld om op enige zinnige manier mijn medestappers te kelderen.
Maar niet getreurd er volgen nog mooie dagen voor de schrijver en voor de lezers!
Groeten.
Met de nattigheid van de laatste dagen, 't loopt letterlijk en figuurlijk de spuigaten uit, niet gemakkelik om kiezen. 't Zal overal wel erg drassig zijn maar toch hoop ik er iets fatsoenlijks uit te kiezen. Laat ons starten op de lijn van Marloie naar Liége gm. om af te stappen in het station Barvaux of Bomal aan de Ourthe. Met de stafkaarten 55 ( aantal 4) kunnen we alle kanten uit, morgen rest me nog wat tijd om er degelijks uit te pikken. Sorry voor zo weinig uitleg, woensdagmorgen op de trein tekenen we dat wel uit.
Treinuren : Met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel noord om daar de aansluiting te nemen om 07.42u met den E.C. Vauban tot Marloie.
Volgens de weersvoorspellingen woensdag droog weer met zonnige perioden maar tamelijk fris, Top en tof om te stappen, tot dan, Hilaire
Relaas der feiten:
17 november 2010
Na de zware regen van de laatste dagen getracht om een beetje hogerop te stappen en zo de modderpaadjes langs de beekjes te vermijden. Is ons tamelijk gelukt, dit keer geen zon, wel hoge bewolking met tamelijk goed zicht en een temperatuur rond de 8°….En welle weg.
Groepsfoto (cheeeeeees) ook daar waren de beekjes vol. zeer vroege Kerst, kies zelf maar os en ezel. nie altijd even gemakkelijk, toch leuk. zeg nu zelf, schoon hé. Heyd
Relaas van de tocht: Om 09.50u gestart aan de treinhalte te Barvaux, langs het spoor naar “Domaine de Hotemme” waar we in de namiddag nog eens terugkeerden. Noordelijk door het gemengd bos naar het vakantiehuis “Mont des Pins” in het gelijknamige natuurreservaat. Even opzij voor de zware machines die de gekapte bomen verzamelden, om dan naar de hoogte van “Mont Pelè” te klauteren. Vandaar uit een mooi zicht over de Ourthe-vallei met in het dal de mistwolken welke gevormd werden door de verdamping van de vochtigheidsgraad der laatste dagen.DAARVOOR DOEN WE HET!! Dany, Jacky en William in hun nopjes om zoiets “niet alledaags” in hun klein toestelletje te steken en mee te brengen naar “’t Waasland”. Op de kam gebleven tot de “Belvedère” met uitzicht op het dorp Bomal aan de Ourthe. Dalend tot tegen de woonkern van Bomal om dan rechtsomkeer te maken, je raadt het al, terug omhoog naar de weiden van “Fond de Grandhon”, vervolgens oostwaarts naar de afgrond van “Carrière de Préalle” tegenaan het dorp Aisne. Van hier af zagen ’t verste punt van de dag liggen, nl. “Col de Rideux”, achter het mooie dorp Heyd en 200m. hoger dan het Aisne-dal. Laverend door het dorp Heyd, straatje in steegje uit, tot de rand van “Bois de Wèris”. Terugkerend tussen bos en wei, weten van vroeger dat we daar tweemaal een weidraad moeten openen en dichtdoen om vóór ons de weidse vlakte in te trekken en af te dalen naar het gehucht Loheré (daar de groepsfoto genomen). Via de vroegere “Fme de Hotemme”, nu omgebouwd tot het natuurcentrum “Pays d’Aisne et Ourthe”, tijd over om eens binnen te wippen voor informatie en dan via het wandelpark van dit goed onderhouden domein naar ons einddoel, Barvaux.
Zeker geen te lange afstand, had graag boven Heyd eens rond “Hé des Pourceaux” gestapt, maar door een “trage start” ’s morgens ons schema overhoop. Gevolg, tijd zat om na te genieten met de acht maanden oude Orval op gepaste temperatuur…Zalig smakelijk .. één minpunt, deze van Beervelde die de andere van Lochristi 2 x trakteerde, wij zaten erbij en keken ernaar…ba, je sluit toch niemand uit. Nog iets, hebben me afgejaagd om m’n laatst kuipje trappist met smaak uit te drinken om vast te stellen dat we een kwartuur te vroeg op het perron stonden…ik begin mijn greep op de groep te verliezen.
Tot volgende oproep, geniet van de fotoreportage en lees de nabeschouwingen van onze Herman.
Nabeschouwing:
Geen, wegens te lui, te laat en te veel andere dingen te doen dit blog te laat aangevuld om op enige zinnige manier mijn medestappers te kelderen.
Maar niet getreurd er volgen nog mooie dagen voor de schrijver en voor de lezers!
Groeten.
zondag 14 november 2010
Heverleebos + Meerdaalbos + Mollendaalbos = MEERDAALWOUD!
Uitnodiging:
Zijn er deze keer vroeg bij, doe ik omdat elk er zich op kan voorbereiden en geen uitvluchten kan naar voor brengen aangaande…te vroeg op… te laat thuis… te moeilijk… te veel kilometers…enz.
Gaan er een leuke wandeling van maken in het “Meerdaalwoud” en “Heverleebos”
Beginnen doen we bij het afstappen van de trein te Sint Joris weert, eindigen doen we aan de rand van Heverleebos bij de vijvers van de Zoete waters. Daar gaan we nagenieten, onze dorst lessen en wie wil een schoteltje leegstekken.
Bij het uitstippelen van de tocht maken we gebruik van de kaart 32 / 5.6 en de wandelkaart van de streek.
Nu nog treinuren doorgeven:
- Vertrek Lokeren 08.17u Sinaai 08.23u Belsele 08.25u naar Sint Niklaas met aansluiting en vertrek te Sint Niklaas om 08.42u naar Leuven.
- Info voor Fam. Thys, Gent Sint Pieters vertrek om 08.24u naar Leuven (met den I.C. Oostende – Eupen).
- Wat onze Jacky betreft hij kan opstappen te Lokeren of eventueel de P 7010 nemen te Beervelde om 07.45u naar Brussel en daar overstappen op de trein naar Leuven (I.C. naar Eupen)
- De bedoeling is om samen, te Leuven, de trein te nemen om 09.58u naar Sint Joris Weert (aankomst om 10.12u.)
- Maandag krijgen jullie nog meer informatie aangaande de wandeling en de avonduren, tot ziens, Hilaire
Relaas der feiten:
10 november 2010
- Spijtig voor de “wettige afwezigen”, kunnen enkel nagelbijtend en mijmerend kijken naar de prachtige foto’s van onze Jacky en Willy-tje ( vriend Michel opgepast…gezien hoeveel keer uwe Jacky een fotootje heeft genomen van Willytje). Een traan weggepinkt voor degenen die er graag waren bij geweest, o.a. de Fam. Van Marcke – Vermeulen en Zus (zijn gaan bijklussen – nooit genoeg). Onze Dany bezet wegens familiale omstandigheden en ons Francine moest thuisblijven voor de stielmannen (volgens onze Herman zijn het goede werkers maar presteren maar één dag per week – toevallig de woensdag). Een middenvinger opgestoken voor de “onwettige thuisblijvers”.
Heverleebos + Meerdaalbos + Mollendaalbos = MEERDAALWOUD :
Strekt zich uit ten zuiden van Leuven tot de grens van Vlaams- en Waals Brabant. Een goed onderhouden gemengd woud doorkruist met soms lange rechte dreven afgezoomd met kanjers van Beuken en Eiken met daartussen lopend kleine smalle kronkelende paadjes en wat zeer afwisselend is, de vele diepe holle wegen. Je moet goed kaart kunnen lezen om daar niet in een rondeke te lopen, sommigen onder ons denken dat enkel een natte vinger in de lucht steken om de windrichting te bepalen al genoeg is.
- Verloop van de tocht:
Begonnen te St – Joris – Weert, op aanvraag van onze Guido richting Scouts- huis “De Kluis” met z’n vijvers, dan langs de taalgrens en de gemeente Nethen naar “fme des Douze Bonniers” en ons p.n. plaats aan het lokaal v.d. Vlaamse Gemeenschap “Het Spoor”. Niet te lang vertoeft onder het afdak, de wind nogal snedig en koud, terug op pad via de “Warande vijvers” naar de grote baan N.25 welke het woud in tweeën snijdt. Nu langs bosjes grove den met daartussen de hoge droge varens in herfststemming (prachtige foto’s). Meermaals een kleine rustpauze genomen, nu langs het “Militair Domein” westwaarts richting het dorp Sint –Joris –Weert om vervolgens 90° noordwaarts te draaien, mee met de “Herculesdreef” naar het “Meerdaalhof”, tot de “Kapel O.L.V. van Steenbergen” met haar gekende waterbron. Aan de oevers van de grote vijvers van de “Zoete Waters”, over de plankjes naar ons eindpunt.
- In een fraaie Brasserie aan de “Zoete Waters”, aan één grote tafel van tien, goedlachs en met veel dorst en honger, genoten van de “suggesties” die ons aangeboden werden. Het was goed .. dat het goed was, met dank aan de leuke bende.
- Intussen was het heel donker geworden, dorst en honger gestild, een kwartiertje doorstappen naar het stationnetje van Oud - Heverlee, gelukkig niet langs het kleine smalle en diepdonker wegeltje..zou te gevaarlijk geweest zijn, zeker voor de “tweelaatstlopenden”, hadden dan zeker hun treintje gemist en misschien “iets” opgelopen..geen zorgen volgens hen, is een ziekte van de moderne tijden.
- Deze iets minder zware trip was een goede test voor de “gekwetsten”, onze Willy eindelijk terug, houden zo, is het stappen en Orval drinken nog niet verleerd. Ook onze Etienne lijkt hersteld van zijn knieleed, nog niemand kan hem kloppen bij “het eerste kuipje ledigen”. Nog meer goed nieuws: Onze Frans zou binnen enkele weken terug aansluiten, gelukkig ook “ten Huize” Lenaerts alle leed voorbij.
- Tot later, Hilaire.
Nabeschouwing:
Dreigende wolken, koude wind! Maar we konden ons hart verwarmen met de aanwezige dames. En inderdaad door iedereen vastgesteld dat het groepje achterlopers regelmatig versterkt werd met nog een notoire achterloper onze Willy. Gedenk vrienden achterlopers "twee is een koppel, drie is teveel" of gaan we nog meer rare toeren zien. Te volgen.
Bomen en nog eens bomen, bladeren om in te schoppen met hopen, modder om te pletsen, speciaal voor iemand zonder getten.
Onze grote voortrekker blijkt nu een volgeling te zijn van Aartsbisschop Léonard, begrijpe wie kan! Of zou hij in stilte, zoals alle grote zondaars stilaan zijn pad aan het voorbereiden zijn in de hoop van in zijn volgend leven terug te komen als een rijke boerenzoon en veel meiden op het hof?
Gedenk de spreuk: De beste boswachter was eerst een groot stroper!
En zijn vriend William dan, we weten allemaal wat hij in zijn vorige was, ik wil er niet bijzijn als die terugkomt. Moeders hou jullie dochters maar al binnen, en sluit jezelf ook maar op.
Staptocht goed om ieder jaar éénmaal te stappen, afsluiter goed om wekelijks te herhalen.
Ik ga er mee stoppen, kan mijn voeten al wassen door over mijn gazon te stappen, water tot aan mijn enkels. En dan te bedenken dat ik allergisch ben aan water!
De groeten.
Zijn er deze keer vroeg bij, doe ik omdat elk er zich op kan voorbereiden en geen uitvluchten kan naar voor brengen aangaande…te vroeg op… te laat thuis… te moeilijk… te veel kilometers…enz.
Gaan er een leuke wandeling van maken in het “Meerdaalwoud” en “Heverleebos”
Beginnen doen we bij het afstappen van de trein te Sint Joris weert, eindigen doen we aan de rand van Heverleebos bij de vijvers van de Zoete waters. Daar gaan we nagenieten, onze dorst lessen en wie wil een schoteltje leegstekken.
Bij het uitstippelen van de tocht maken we gebruik van de kaart 32 / 5.6 en de wandelkaart van de streek.
Nu nog treinuren doorgeven:
- Vertrek Lokeren 08.17u Sinaai 08.23u Belsele 08.25u naar Sint Niklaas met aansluiting en vertrek te Sint Niklaas om 08.42u naar Leuven.
- Info voor Fam. Thys, Gent Sint Pieters vertrek om 08.24u naar Leuven (met den I.C. Oostende – Eupen).
- Wat onze Jacky betreft hij kan opstappen te Lokeren of eventueel de P 7010 nemen te Beervelde om 07.45u naar Brussel en daar overstappen op de trein naar Leuven (I.C. naar Eupen)
- De bedoeling is om samen, te Leuven, de trein te nemen om 09.58u naar Sint Joris Weert (aankomst om 10.12u.)
- Maandag krijgen jullie nog meer informatie aangaande de wandeling en de avonduren, tot ziens, Hilaire
Relaas der feiten:
10 november 2010
- Spijtig voor de “wettige afwezigen”, kunnen enkel nagelbijtend en mijmerend kijken naar de prachtige foto’s van onze Jacky en Willy-tje ( vriend Michel opgepast…gezien hoeveel keer uwe Jacky een fotootje heeft genomen van Willytje). Een traan weggepinkt voor degenen die er graag waren bij geweest, o.a. de Fam. Van Marcke – Vermeulen en Zus (zijn gaan bijklussen – nooit genoeg). Onze Dany bezet wegens familiale omstandigheden en ons Francine moest thuisblijven voor de stielmannen (volgens onze Herman zijn het goede werkers maar presteren maar één dag per week – toevallig de woensdag). Een middenvinger opgestoken voor de “onwettige thuisblijvers”.
Heverleebos + Meerdaalbos + Mollendaalbos = MEERDAALWOUD :
Strekt zich uit ten zuiden van Leuven tot de grens van Vlaams- en Waals Brabant. Een goed onderhouden gemengd woud doorkruist met soms lange rechte dreven afgezoomd met kanjers van Beuken en Eiken met daartussen lopend kleine smalle kronkelende paadjes en wat zeer afwisselend is, de vele diepe holle wegen. Je moet goed kaart kunnen lezen om daar niet in een rondeke te lopen, sommigen onder ons denken dat enkel een natte vinger in de lucht steken om de windrichting te bepalen al genoeg is.
- Verloop van de tocht:
Begonnen te St – Joris – Weert, op aanvraag van onze Guido richting Scouts- huis “De Kluis” met z’n vijvers, dan langs de taalgrens en de gemeente Nethen naar “fme des Douze Bonniers” en ons p.n. plaats aan het lokaal v.d. Vlaamse Gemeenschap “Het Spoor”. Niet te lang vertoeft onder het afdak, de wind nogal snedig en koud, terug op pad via de “Warande vijvers” naar de grote baan N.25 welke het woud in tweeën snijdt. Nu langs bosjes grove den met daartussen de hoge droge varens in herfststemming (prachtige foto’s). Meermaals een kleine rustpauze genomen, nu langs het “Militair Domein” westwaarts richting het dorp Sint –Joris –Weert om vervolgens 90° noordwaarts te draaien, mee met de “Herculesdreef” naar het “Meerdaalhof”, tot de “Kapel O.L.V. van Steenbergen” met haar gekende waterbron. Aan de oevers van de grote vijvers van de “Zoete Waters”, over de plankjes naar ons eindpunt.
- In een fraaie Brasserie aan de “Zoete Waters”, aan één grote tafel van tien, goedlachs en met veel dorst en honger, genoten van de “suggesties” die ons aangeboden werden. Het was goed .. dat het goed was, met dank aan de leuke bende.
- Intussen was het heel donker geworden, dorst en honger gestild, een kwartiertje doorstappen naar het stationnetje van Oud - Heverlee, gelukkig niet langs het kleine smalle en diepdonker wegeltje..zou te gevaarlijk geweest zijn, zeker voor de “tweelaatstlopenden”, hadden dan zeker hun treintje gemist en misschien “iets” opgelopen..geen zorgen volgens hen, is een ziekte van de moderne tijden.
- Deze iets minder zware trip was een goede test voor de “gekwetsten”, onze Willy eindelijk terug, houden zo, is het stappen en Orval drinken nog niet verleerd. Ook onze Etienne lijkt hersteld van zijn knieleed, nog niemand kan hem kloppen bij “het eerste kuipje ledigen”. Nog meer goed nieuws: Onze Frans zou binnen enkele weken terug aansluiten, gelukkig ook “ten Huize” Lenaerts alle leed voorbij.
- Tot later, Hilaire.
Nabeschouwing:
Dreigende wolken, koude wind! Maar we konden ons hart verwarmen met de aanwezige dames. En inderdaad door iedereen vastgesteld dat het groepje achterlopers regelmatig versterkt werd met nog een notoire achterloper onze Willy. Gedenk vrienden achterlopers "twee is een koppel, drie is teveel" of gaan we nog meer rare toeren zien. Te volgen.
Bomen en nog eens bomen, bladeren om in te schoppen met hopen, modder om te pletsen, speciaal voor iemand zonder getten.
Onze grote voortrekker blijkt nu een volgeling te zijn van Aartsbisschop Léonard, begrijpe wie kan! Of zou hij in stilte, zoals alle grote zondaars stilaan zijn pad aan het voorbereiden zijn in de hoop van in zijn volgend leven terug te komen als een rijke boerenzoon en veel meiden op het hof?
Gedenk de spreuk: De beste boswachter was eerst een groot stroper!
En zijn vriend William dan, we weten allemaal wat hij in zijn vorige was, ik wil er niet bijzijn als die terugkomt. Moeders hou jullie dochters maar al binnen, en sluit jezelf ook maar op.
Staptocht goed om ieder jaar éénmaal te stappen, afsluiter goed om wekelijks te herhalen.
Ik ga er mee stoppen, kan mijn voeten al wassen door over mijn gazon te stappen, water tot aan mijn enkels. En dan te bedenken dat ik allergisch ben aan water!
De groeten.
zondag 7 november 2010
Mariambourg - Roche – à – Lomme / Dourbes / La Haute Roche / Vierves – sur – Viroin / Nismes - Mari
Uitnodiging:
Een moeilijke keuze deze keer, toch gekozen voor afwisseling met veel gemengd bos en regelmatig een dorpje door, zeker nu het nog aangename temperaturen zullen zijn zonder noemenswaardige neerslag. Ik kan nog geen voorlopige beschrijving geven van de tocht daar we een druk weekeinde achter ons hebben. Tegen woensdagmorgen zal alles, zoals naar gewoonte bij mij, in 't potlood op de kaart staan. Het zal kiezen zijn tussen een paar trippen in de omgeving van Couvin.
Kaarten : 57 / 7.8 - 58 / 5.6 en 62 / 3.4 (beschik over een wandelkaart van "Viroinval" en g.r.125).
Treinuren: Degenen die in St niklaas opstappen, mogen indien ze dat wensen, vertrekken met de trein van 06.47u naar Antwerpen om daar de rechtstreekse trein naar Charleroi te nemen.(treinen zullen niet druk bezet zijn wegens schoolvakantie)
: Ofwel zoals wij, met den dubbeldekker die vertrekt vanuit St Niklaas om 06.29u. om vervolgens over te stappen te Brussel Zuid op de trein komende van Antwerpen naar Charleroi (vertrek Brussel Zuid 08.09u - aansluiting bij onze groep van de stappers komende van Gent St P)
: Aansluiting te Charleroi om 09.09u naar Couvin.
Tot woensdagmorgen, fris en opgewekt, Hilaire
Relaas der feiten:
03 november 2010
Nogmaals met acht natuurminnende stappers, milde temperatuur, wel zwaar bewolkt maar weinig neerslag, zonder zonneschijn deze keer. De foto’s van Dany, Jacky en William in het teken van de herfstkleuren.Genieten dus. Verleden week zeer mooi met een paar kilometers onder ons gemiddelde, nu woensdag jl. terug een prachtige trip maar een paar kilometers boven de middelmaat (waarvoor mijn verontschuldigingen, verleden week geen gezeur, nu wel – tot ze hun eerste Orval in hun pollen hadden). Nog iets wat me van het hart moet…wat zijn onze betrachtingen na de stapuren? Zo rap mogelijk onze dorst lessen, liefst zo dicht mogelijk bij de treinhalte … en de kroeg moet ook genoeg Orval in voorraad hebben, wanneer dit niet lukt zijn er nog altijd onze favoriete plekjes onderweg. Sorry als dit een beetje bazig overkomt, beter dan aan ieder lid vragen waar hij het liefst naartoe wil. (hoofdstuk afgesloten)
Deze paragraf is niet van mij persoonlijk maar toch ook goed : “De mens vestigt zich in een streek, maar de natuur legt zijn wetten op. De natuur is gul, schenkt het heldere water van haar bronnen, het licht van haar zonovergoten hellingen, vruchten uit haar bossen en weiden. Maar de natuur laat zich niet bedwingen, biedt weerstand door het ruwe karakter van haar klimaat en het geweld van het wassende water van haar rivieren”
Relaas van de tocht: 09.45u. De passerelle over in het station van Mariembourg om langs de grote beek “La Brouffe” naar de eerste vóór ons liggende bosheuvel “Tienne aux Pauquis” te stappen. Deze kalkrots is één groot “natuurreservaat”, na een paar stevige klimpartijtjes aangekomen daar waar we wilden, aan het kruis van de “Roche –à- Lomme” DAARVOOR DOEN WE HET!! Diep beneden ons de samenvloeiing van “t witte- en ’t zwarte water”, welke daarna als Viroin verder meandert richting “La Meuse” en France. Een beetje op onze stappen teruggekeerd, nu naar het ingesloten dorpje Dourbes, O zo rustig en stil. De bedoeling was om ons krachten bij te vullen bij de Ruine van het kasteel boven op “La Haute Roche”, met deze herfstkleuren prachtig om te aanschouwen. Na het wegsteken van ons lege brooddoos, op de rug van de kam gebleven richting “La Rouge Croix” om ons te laten zakken tot vóór de grote baan N99 aan het dorpje Vierves. Hier halfweg, tijd om terug te keren langs “Roche du Pas”, zo naar “Croix Sauvage” door het res. nat. Les Sangles” tot de toeristische spoorlijn en de Viroin. (Deze periode geen treinverkeer – enkel ’t zomers). Door de vrij lange tunnel en langs de Viroin zo naar het stationnetje van Nismes om uit te komen onder “Roche –à – Lomme” waar we vier uur voordien bovenop stonden. Nu niet meer naar de hoogte van “Tienne aux Pauquis” maar in een grote bocht en mooie dreef rond de kam naar ons eindpunt, het station van Mariembourg.
Onze spelregels gerespecteerd, rechtover het station van Mariembourg, met genoeg Orval, nagenoten van de tocht. Wij weeral bij de gelukkigen, nu moeten klinken en drinken op de geboorte van het derde kleinkind van Godelieve en Dany…dat Woutje een gezond en goed leven mag hebben!! Hiep…Hiep…Hiep…Hoera!! Ook aan de mama en papa, proficiat!!. Dorst gelest en uitgerust naar onze trein, te Charleroi en Brussel onze aansluiting o.k. dus tijdig thuis en iedereen tevreden.
William, denk er aan, het is vandaag je laatste vrije dag, tijdig thuis zijn, maken dat alles in orde is, je hebt genoeg geprofiteerd van je Single- zijn. Gij hebt de poesjes goed verzorgd, in je nakie en met je zak op de rug naar boven.
Trieste mededeling: de echtgenote van Michaël de Meersman is overleden, de uitvaartplechtigheid is nu zaterdag om 11u in de Hoofdkerk van Waasmunster.
Volgende week, terug stapdag op woensdag 10 nov. (daags voor de Nat. Feestdag) Zal er iets “NORMAAL” uitzoeken in het Meerdaalwoud, zeker een uurtje later vertrekken en ’s avonds de mogelijkheid om een schoteltje te nemen. Treinuren en verdere uitleg volgen binnen enkele dagen. Tot dan, Hilaire.
Nabeschouwing:
Eerst een rechtzetting, 11 november is geen Nat. Feestdag MAAR Wapenstilstand 1914 - 1918. Het moet just zijn! Heel de wereld kan dit lezen.
Zoals deze wandeling ons een kleurenpracht leverde zo zijn er niet veel, dit moest gezegd. Ge ziet wel als het goed is kan ik het ook zeggen. En nog wel in twee regels!
Ik wil maar zeggen dat ik goed geslapen heb, dat ik goed gezind ben, dat de zon schijnt en dat ik vandaag eens niks slecht over iemand ga schrijven. Zelfs over de duivel in persoon niet. Misschien later als het donker is en regent en mijn glas leeg, dan ja, dan.
Tot volgende week dan maar, we gaan weer gezellig in de afgevallen bladeren schoppen. Salut!
Een moeilijke keuze deze keer, toch gekozen voor afwisseling met veel gemengd bos en regelmatig een dorpje door, zeker nu het nog aangename temperaturen zullen zijn zonder noemenswaardige neerslag. Ik kan nog geen voorlopige beschrijving geven van de tocht daar we een druk weekeinde achter ons hebben. Tegen woensdagmorgen zal alles, zoals naar gewoonte bij mij, in 't potlood op de kaart staan. Het zal kiezen zijn tussen een paar trippen in de omgeving van Couvin.
Kaarten : 57 / 7.8 - 58 / 5.6 en 62 / 3.4 (beschik over een wandelkaart van "Viroinval" en g.r.125).
Treinuren: Degenen die in St niklaas opstappen, mogen indien ze dat wensen, vertrekken met de trein van 06.47u naar Antwerpen om daar de rechtstreekse trein naar Charleroi te nemen.(treinen zullen niet druk bezet zijn wegens schoolvakantie)
: Ofwel zoals wij, met den dubbeldekker die vertrekt vanuit St Niklaas om 06.29u. om vervolgens over te stappen te Brussel Zuid op de trein komende van Antwerpen naar Charleroi (vertrek Brussel Zuid 08.09u - aansluiting bij onze groep van de stappers komende van Gent St P)
: Aansluiting te Charleroi om 09.09u naar Couvin.
Tot woensdagmorgen, fris en opgewekt, Hilaire
Relaas der feiten:
03 november 2010
Nogmaals met acht natuurminnende stappers, milde temperatuur, wel zwaar bewolkt maar weinig neerslag, zonder zonneschijn deze keer. De foto’s van Dany, Jacky en William in het teken van de herfstkleuren.Genieten dus. Verleden week zeer mooi met een paar kilometers onder ons gemiddelde, nu woensdag jl. terug een prachtige trip maar een paar kilometers boven de middelmaat (waarvoor mijn verontschuldigingen, verleden week geen gezeur, nu wel – tot ze hun eerste Orval in hun pollen hadden). Nog iets wat me van het hart moet…wat zijn onze betrachtingen na de stapuren? Zo rap mogelijk onze dorst lessen, liefst zo dicht mogelijk bij de treinhalte … en de kroeg moet ook genoeg Orval in voorraad hebben, wanneer dit niet lukt zijn er nog altijd onze favoriete plekjes onderweg. Sorry als dit een beetje bazig overkomt, beter dan aan ieder lid vragen waar hij het liefst naartoe wil. (hoofdstuk afgesloten)
Deze paragraf is niet van mij persoonlijk maar toch ook goed : “De mens vestigt zich in een streek, maar de natuur legt zijn wetten op. De natuur is gul, schenkt het heldere water van haar bronnen, het licht van haar zonovergoten hellingen, vruchten uit haar bossen en weiden. Maar de natuur laat zich niet bedwingen, biedt weerstand door het ruwe karakter van haar klimaat en het geweld van het wassende water van haar rivieren”
Relaas van de tocht: 09.45u. De passerelle over in het station van Mariembourg om langs de grote beek “La Brouffe” naar de eerste vóór ons liggende bosheuvel “Tienne aux Pauquis” te stappen. Deze kalkrots is één groot “natuurreservaat”, na een paar stevige klimpartijtjes aangekomen daar waar we wilden, aan het kruis van de “Roche –à- Lomme” DAARVOOR DOEN WE HET!! Diep beneden ons de samenvloeiing van “t witte- en ’t zwarte water”, welke daarna als Viroin verder meandert richting “La Meuse” en France. Een beetje op onze stappen teruggekeerd, nu naar het ingesloten dorpje Dourbes, O zo rustig en stil. De bedoeling was om ons krachten bij te vullen bij de Ruine van het kasteel boven op “La Haute Roche”, met deze herfstkleuren prachtig om te aanschouwen. Na het wegsteken van ons lege brooddoos, op de rug van de kam gebleven richting “La Rouge Croix” om ons te laten zakken tot vóór de grote baan N99 aan het dorpje Vierves. Hier halfweg, tijd om terug te keren langs “Roche du Pas”, zo naar “Croix Sauvage” door het res. nat. Les Sangles” tot de toeristische spoorlijn en de Viroin. (Deze periode geen treinverkeer – enkel ’t zomers). Door de vrij lange tunnel en langs de Viroin zo naar het stationnetje van Nismes om uit te komen onder “Roche –à – Lomme” waar we vier uur voordien bovenop stonden. Nu niet meer naar de hoogte van “Tienne aux Pauquis” maar in een grote bocht en mooie dreef rond de kam naar ons eindpunt, het station van Mariembourg.
Onze spelregels gerespecteerd, rechtover het station van Mariembourg, met genoeg Orval, nagenoten van de tocht. Wij weeral bij de gelukkigen, nu moeten klinken en drinken op de geboorte van het derde kleinkind van Godelieve en Dany…dat Woutje een gezond en goed leven mag hebben!! Hiep…Hiep…Hiep…Hoera!! Ook aan de mama en papa, proficiat!!. Dorst gelest en uitgerust naar onze trein, te Charleroi en Brussel onze aansluiting o.k. dus tijdig thuis en iedereen tevreden.
William, denk er aan, het is vandaag je laatste vrije dag, tijdig thuis zijn, maken dat alles in orde is, je hebt genoeg geprofiteerd van je Single- zijn. Gij hebt de poesjes goed verzorgd, in je nakie en met je zak op de rug naar boven.
Trieste mededeling: de echtgenote van Michaël de Meersman is overleden, de uitvaartplechtigheid is nu zaterdag om 11u in de Hoofdkerk van Waasmunster.
Volgende week, terug stapdag op woensdag 10 nov. (daags voor de Nat. Feestdag) Zal er iets “NORMAAL” uitzoeken in het Meerdaalwoud, zeker een uurtje later vertrekken en ’s avonds de mogelijkheid om een schoteltje te nemen. Treinuren en verdere uitleg volgen binnen enkele dagen. Tot dan, Hilaire.
Nabeschouwing:
Eerst een rechtzetting, 11 november is geen Nat. Feestdag MAAR Wapenstilstand 1914 - 1918. Het moet just zijn! Heel de wereld kan dit lezen.
Zoals deze wandeling ons een kleurenpracht leverde zo zijn er niet veel, dit moest gezegd. Ge ziet wel als het goed is kan ik het ook zeggen. En nog wel in twee regels!
Ik wil maar zeggen dat ik goed geslapen heb, dat ik goed gezind ben, dat de zon schijnt en dat ik vandaag eens niks slecht over iemand ga schrijven. Zelfs over de duivel in persoon niet. Misschien later als het donker is en regent en mijn glas leeg, dan ja, dan.
Tot volgende week dan maar, we gaan weer gezellig in de afgevallen bladeren schoppen. Salut!
Abonneren op:
Posts (Atom)