Bomal – Heyd – Wéris – Barvaux

Uitnodiging:

Zoals jullie konden denken stappen we woensdag richting Barvaux sur Ourthe. Het is de laatste week dat de toeristentrein vanuit Luik Gm. die richting rijdt. Kunnen, als alles naar wens verloopt, aanvangen te Bomal om zo nog eens naar Wéris te stappen en te eindigen in Barvaux. Als we de kaarten 49/1.2 en 49/5.6 en 55/1.2 meenemen kunnen we alle kanten uit.

De aanbevolen treinen : den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel Noord. Daar nemen we met wat geluk de trein van 07.33u naar Liége Gm. en sluiten ons aan bij de Fam. Thys. Nogmaals met wat geluk aanstonds aansluiting richting Bomal, of, niet treuren maar een kopje koffie gaan drinken en de volgende nemen, ook dan zijn we nog vóór tien uur op pad. Hilaire



Relaas der feiten:
12 augustus 2009


Wat een zomertje: Niet te warm, dus, nu heerlijke temperatuur om te stappen onder een blote hemel om van de vele panorama’s te genieten. Geprofiteerd, voor de laatste maal, om gebruik te maken van de toer. Trein langs de Ourthe, kwestie van een goede planning.

Bomal – Heyd – Wéris – Barvaux.

Relaas van de trip: Bij het afstappen te Bomal stipt om 09.50u, een goede voettocht gewenst door de treinchef. De mooi bebloemde Ourthe-brug over, het dorpje door om zo langzaam uit de riviervallei te klimmen naar het ons goed gekende “reserve Nat. du Mont des Pins” boven Juzaine. Daar midden de pure natuur een eerste foto genomen door de enige trekker van dienst, William. Ge ziet het zo, anders niets dan stralende gezichten bij de gedachte dat we weer eens bij de gelukkigen waren, ver van alle drukte en lawaai. Terug het open veld in tussen de overrijpe tarwevelden, langs “Domaine de Hottemme” naar “fme de Hottemme”, omgevormd tot natuurcentrum. Ongeveer vijf kilometer langs weilanden en akkers, een ommetje gemaakt boven het dorp Heyd om zo te verdwijnen in een oerbos, “Bois de Wéris”, 250m hoger dan ons vertrek aan de Ourthe.
Een tijdje langer onze boterhammetjes laten zitten daar de braambessen ons “zoetekes” toelachten. Deze zomer, we kunnen het jullie met blauwe lippen meegeven, ze zijn smakelijk en zoet gerijpt door de zon.
Het gemengde oud bos van Wéris is werkelijk de moeite om doen, pittig op en af, veel doorwaadbare plaatsen en dito beekjes. Het bos niet uit geweest om het gehucht Fanzel aan te doen maar al onze ”kaartlezerskunst” aangesproken om uit te komen aan “refuge du Brocard” en zo naar het “hoog(s)tepunt” van de dag, “Menhir Pire Hèna” (Daarvoor doen we “HET”). Beseften daar, bij de mooie vergezichten, dat onze dag geslaagd kon genoemd worden, zeker bij de vaststelling dat we nu, om 14.10u, nog een dikke vijf km. moesten afleggen naar het 200m. lager gelegen toeristisch Ourthe dorp Barvaux.

Hadden daar op een terras ons visitekaartje al afgegeven voor drie weken, dus ze wisten al welke “drinkebroers en zus” ze in de kuip hadden. Ge moet maar geluk hebben, ook daar zat de fotograaf op de juiste plaats en … van koelbloedigheid gesproken, belichting en afstand perfect. ‘K ben blij dat mijn aanbeveling van over een paar weken geholpen heeft … de leider enkel volgen tijdens de voettocht. Geniet van de foto’s van vriend William en de nabeschouwing van vriend Herman.

Hopend dat vriend Dany zijn oogontsteking vlug geneest en sterkte aan vriend Etienne die ons mailt dat zijn moeder naar haar einde gaat.

Volgende week richting Dinant en de Lesse, oproep volgt, Hilaire



Nabeschouwing:



Beste lezers zijn relaas klinkt schoon en het was schoon. Maarrrrrrrrrr, der zaten duidelijk enige wolfijzers en schietgeweren op deze tocht.
Het begon al net buiten Bomal het grote bos in, eerste pad links in, (liep dood na enige honderden meter en tientallen meter klimwerk).
Gekerm, gezucht, enige heiligen naar beneden laten donderen, en wij stillekes in zijn voetspoor! Dan staat er nog zoiets over "kaartleeskunst" jawaddedadde, dat was dus dutsen en nat vingerwerk. Gelukkig was William er om in te grijpen en te helpen, anders liepen we nu nog in het grote boze bos.
Mijn aperitief is op, ik ga een beetje lief doen en aandacht geven, mischien lacht het leven mij toe en is de fles niet leeg. Geniet van de zon en laat je niet uitdrogen.