Dinant – Taravisée – Sorinnes – Foy-Notre-Dame – Celles – Gendron – Houyet

Uitnodiging:


Aan de wandelaars

Oeps mannekens,een berichtje gekregen van onze GROTE GOEROE (en leider) dat hij problemen heeft met zijn scheenbeen.
Als 1ste adjukt moet ik mijn verantwoordelijkheid opnemen en proberen
een tripje in elkaar te steken en daarom had ik gedacht (met de stille goedkeuring van de grote goeroe)om eens van Dinant naar Gendron-Celles te gaan,we zullen dan nog wel eens bekijken op de trein met medewerking van onze 2de in bevel(Hermanus).
De uren van de trein zijn nog dezelfde
Sint-Niklaas 6u30
Sinaai 6u38
Lokeren 6u44

De kaarten 53/7-8 54/5-6 59/1-2 zullen wel van pas komen.

In Brussel de trein om 7u42 waar normaal de 2de bevelhebber en zijn gade dan al zouden moeten opzitten.
Terugkeren vanuit Gendron-Celles om 16u59 en terug thuis in Sint-Niklaas om 20u30.
Wie waagt het met de 1ste en 2de adjukt geef een seintje.

Grtjs

William



Relaas der feiten:
05 mei 2010



Afspraak te Brussel – Noord op de elite-trein “Vauban” klokvast zoals het hoort. De stapdag begonnen gebeurt met overleg over het te volgen parcours (of tenminste de illusie dat je inspraak hebt) en dat met vijf vastbesloten stappers. Tijd te Namur om een koffie te slurpen in het gekende etablissement.

- Parcours:

Dinant – Taravisée – Sorinnes – Foy-Notre-Dame – Celles – Gendron – Houyet.


Dinant (09:45) niet getreuzeld het station uit, de Maas over enige straten door en hop, vertrokken voor een eerste serieuze klim over een kronkel pad van 120m naar 180m. Uitgekomen naast de “Tour de Mont-Fort”. Over het vals plat tegen de koude wind in naar Taravisée 240m. Naar Forbo 260m daar de rand van een bos gevonden met ons gezicht in de zon en uit de wind een aangename plek om de brooddozen te ledigen. Op deze manier is het daar aangenaam toeven.
Rust roest dus niet te lang getalmd; onze stramme ledematen moeten verder richting Foy-Notre-Dame. Via Chapelle St Donat (kaars aangestoken, is altijd goed om oude zonden te vergeven en krediet voor zonden die nog moeten komen). Mooie uitgestorven dorpjes door. Nu naar chateau Boisseille knap, daar op Hilaire geroepen hij kwam zelfs niet kijken.
Door de bossen en de weiden naar Celles. Ook Saint Hadelin heeft recht op kaarslicht, ik denk dat ik er goed voor sta nu. Op en weg klim uit het dorp via Lavis naar Gendron, eerste links zaken naar de Lesse.
Met een beetje goede wil en een ietsie pietsie fantasie kan je hem nu al ruiken.
Vooruit is de weg, maar het langste eind hebben we nu toch gehad. Houyet we zijn er, voor de overweg rechts af tot aan de camping. Een nieuw spel gepeeld (5 maal 3) in de veranda van de tennisclub. De tijd bijna vergeten, bij het buitenkomen liep ons treintje al binnen. Een grote spoorovertreding later, toch nog gezellig mee. We zullen het waarschijnlijk niet meer doen.
Het was goed geweest, er schuilt een nieuwe grote leider in onze William.
Nu onze oude leider nog oplappen tegen volgende week en de zon laten schijnen, het leven kan schoon zijn!
Herman


Nabeschouwing:


Een test, van onze grote voorman, of we het wel zouden aandurven om zonder zijn kundige leiding een stapdag te realiseren?
We hebben ons dus in het spoor van de 1ste adjuncnt genesteld voor een veroveringstocht op en over Dinant.
We gaan de brave borst niet kelderen van de eerste keer, dus het was goed maar kon beter. Fijne en picante details zullen enkel boven komen mits een voldoende grote compensatie. Ook een schrijver moet leven.
Steek het maar op het donkere koude en natte weer dat er geen warme gloed in mijn schrijfsel zit, het kan dus ook alleen maar beter.
Om te eindigen toch een positieve noot: nog even volhouden en de dagen beginnen te korten, dus zal de zon wel moeten schijnen.
De groeten en hou jullie warm!