Uitnodiging:
Druk ...druk...druk...gisteren een ganse dag op de fiets, daarom een beetje later met onzen oproep voor morgen. Hier gaan we dan weer, weer of geen weer...met de volle goesting.
Nog maar eens iets nieuws voor de meesten onder ons, naar Wellin, ligt in de omgeving van Han-sur-Lesse, mooi met veel wandelpaadjes in een bosrijke buurt.
Meer daarover vertellen we morgen op de trein naar Jemelle. kaarten 59 /5.6, 64 /1.2 en (59/7.8?)
Treinuren : Met den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord, vandaar vertrek om 07.42u met E.C. Vauban naar Jemelle en vervolgens met den tec-bus lijn 29 naar Wellin met aankomst om 10.00u
Wellin is een grote toeristische plaats met een Informatie-kantoor dat open is als we daar van de bus stappen. 'K breng documentatie mee voor op de trein.
Tot morgen, Hilaire
Relaas der feiten
11 augustus 2010
Hoera woensdag..gelijk welk weer, welle weer weg. Weer eens iets nieuws uitgezocht, Wellin ( begin van de provincie Luxemburg, in de famenne omgeving Han-sur-Lesse.) Met de tec-bus lijn 29 een half uurtje een toeristisch ritje door Rochefort, Han-sur-lesse en langs Ave-et-Auffe tot Wellin. Even het Infokantoor binnen gewipt om een wandelkaart van de omgeving aan te schaffen, ‘k weet het zeker, we gaan daar nog starten en eventueel eindigen.
Nu eens een beperkt groepje (5) waarvan er een paar niet uitgeslapen, gekozen voor zekerheid, niet meer dan 20km. en geëindigd in een stationnetje met een kroeg, een friettent en een stalletje met gebraden kippen. Zo konden ze zich (ik niet, wel de anderen) eens goed laten gaan, frietjes stekken en een kippenboutje knagen. Onze Michel dat ventje, hebben er soms kompassie mee, mag blijkbaar van thuis uit niet snoepen maar als wij ons rolletje of doosje opendoen staat hij altijd mee aan te schuiven, nu ook ’s avonds bij de frietjes en de billetjes. Een drietal abonnees afwezig, onze William herstellende van een “tombage” en de fam. Thys gingen liever naar zee, de tuimelaars gaan “spotten”.
Wellin – vallei van de Lesse – Belvaux – Forriéres a/d Lomme.
Sfeerbeeld van Lessevallei – gelukkig daar geen vandalisme – Hij kon nog drie meter achteruit – mooie brug over de Lesse – vanaf de pic-nic plaats (Chat.resteigne)
Relaas van de tocht : Start om 10u in Wellin aan het mooie gemeentehuis, oostwaarts door de weilanden met veel grazende dikbillen, naar het gehucht Chanly aan de Lesse beneden ons. ( De mooie rivier gevolgd, ongeveer 5km., tot ze verdwijnt in de grotten van Han ). Vanuit Chanly aan de linkerkant van het water, mee onder de autostrade tot de prachtige brug aan het “Château de Resteigne”. Tot daar was voor ons alles nieuw en tijd om op de gezellige p.n. plaats ons brooddoos leeg te maken en tijd genoeg om deze rustige en fotogenieke omgeving in de bakjes te prenten, met dank aan Dany en Jacky. Terug op pad, achter de oude steengroeve steil omhoog tot de rand met beneden ons de Lesse. Twee kilometer aan deze boord van de afgrond blijven met onderweg het uitzicht “Rocher à Pic” ook “Hautes Roches” genaamd. Vervolgens afgedaald naar het zeer gekende gehucht Belvaux, een mooie rustplaats aan een meander van de Lesse. Nu rechts van de rivier tot de draadafsluiting waar de waterloop in de grotten verdwijnt om in Han terug buiten te komen. Aanvang van de laatste zware klim, door het “Banalbois” naar het 120m. hoger gelegen panoramisch punt “Tilleul de la Chapelle”, boven Wavreille. DAARVOOR DOEN WE HET !! zeer mooi, ondanks de dreigende onweerswolken. Daar waar we de Lesse verlaten, tot de Lomme in Forriéres moet je de hoge kam over om van de ene rivierbedding naar de andere te stappen (ongeveer 7km.) Het laatste gedeelte, eventjes tot in Wavreille om in dalende lijn via de “fme Saint Monon” het stationnetje van Forriéres te bereiken.
Op het bakje van onze Karel, afgemeten van hoog hierboven, stonden 20km. aangeduid. Met datzelfde dingetje kan hij ook aflezen hoe hoog we zitten,staan of stappen, en hij kan er ook nog mee telefoneren en berichtjes versturen, “comment c’est possible”.
‘K heb toch m’n twee adjuncten gemist, moest alles zelf doen, kijken op de kaart, uitleg geven enz…gevolg : dat ik onderweg een paar belangrijke voorwerpen vergeten was. Op de trein een pak stafkaarten en op de laatste rustpauze mijn klakske laten liggen…dank aan mijn attente meestappers die dit alles voor mij mee grabbelden, maar er pas mee voor de pinnen kwamen na mijn verbazing, de guitspechten. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
De zee zit er op, alle duisternis weggewaaid, alle stof uit het vege lijf gespoeld. Ik kan niemand kelderen wegens afwezig op de wandeling, maar als de goden gunstig gezind blijven zullen we onze stapschoenen verder kunnen verslijten en met nog meer geluk houden we het aanstaande woensdag droog.
De groeten
