zondag 25 april 2010

Aubel - Voeren - Visé

Uitnodiging:


Tot over mijn oren in't werk, komen donderdag nieuwe rolluiken steken, om woensdag mee te kunnen stappen moest het voorbereidingswerk vandaag en morgen gebeuren....een slagje doorgeven, we komen er wel.

't Zal tijd zijn om te gaan kijken naar de bloesems (als ze dinsdagnacht niet afvriezen). Ofwel houden we een traditie in ere, van Aubel via Val Dieu en Dalhem tot Visé, ofwel meer naar de Voerstreek.
Kaarten 34 / 7.8 en 42 / 3.4 wie een wandelkaart van de Voerstreek heeft, breng ze mee a.u.b.

Wat de treinen betreft : lees goed... ik schrijf het maar éénmaal
Met den dubbeldekker St Niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel Noord. (Fam. Thys zou ik vragen om in Gent St P. de Maastricht te nemen welke om 07.33u te Brussel Noord vertrekt) Sporen dan tot Visé om daar de bus te nemen naar Voeren.
Als alles normaal loopt hebben wij ook die aansluiting te Brussel Noord (houden kontakt met de Gsm). Wanneer het NIET loopt zoals voorzien, stappen Francine en Herman af te Brussel Noord en nemen we de I.C. trein naar Verviers centraal om daar de bus te nemen naar Aubel.

Sorry dat het allemaal wat rap moet gaan, moet mijn gras nog gaan afrijden, meer details over "de driedaagse" geef ik morgen wel, tot woensdag, Hilaire



Relaas der feiten:
21 april 2010



Vriend Herman heeft het juist geraden, zat met gans mijn lichaam en andere onderdelen tussen de nieuwe rolluiken, blij dat het werk achter de rug…en de “persijnen” vóór het raam…dank voor het begrip.
Woensdag weer eens iets anders gedaan, niet de traditionele trip van Aubel via Val Dieu en Dalham naar Visé aan de Maas…maar,

Relaas van de tocht: Van de bus gestapt in het mooi uitziend dorp Aubel in het “Land van Herve”. Zakkend naar de beek “rau de Bel” om daar te beginnen klimmen via ons wijngaardslakkenpad en de “Chap. St. Anne” vandaar naar het hoogste punt van de heuvel (dit jaar sporadisch een grote slak gezien wegens te koud en te droog ... die glibberige beestjes moeten vocht en warmte hebben om hun partner op te zoeken om met een slakkentempo te paren). Nu door het nog jonge “Alsbos” naar het prachtige uitzicht op St. Pieters-Voeren met zijn “Commanderij” beneden aan de grote Voerbeek. Dit Voerens dorp rechts laten liggen om langs holle wegen af te zakken tot de invalspaden van St. Martens-Voeren, (in deze zavelachtige grond talrijke nieuw gegraven holen van de das). Dicht genoeg naar het dorp gestapt om een overzicht te krijgen van de vele bogen van het hoge spoorwegkunstwerk welke het dorp in tweeën splitst. Ons “boke’s” opgepeuzeld op het rustige en verlaten terras aan de bekende “Shetlandhoeve”, bij zonnig weer en 15° warmte. Na de noen terug door de voor die streek kenmerkende holle wegen en klimmend om eens te meer een panoramische kijk te hebben op de goederenspoorwegbrug en St. Martens-Voeren. Uit de vele illustrerende mooie foto’s kan men afleiden dat er in de Voerstreek nog vele hoogstamfruitbomen staan rondom de oude opgekuiste boerderijen, de kers- kriek- pruim- en perelaars in volle witte bloesem, enkel de appelaar laat zijn wit- roze bloemetjes nog niet zien. Met de knalgele paardenbloem en de frisse lila- kleurige pinksterbloem in het lentegroene gras was het weer eens “natuur snuiven”. Vanaf hier richting ’S Gravenvoeren, onder onze gekende spoorlijn naar de “Witte Kapel” en vervolgens, waren nog niet moe genoeg, naar de “St. Anna Kapel”. Door het veld met nu meerdere uitgestrekte laagstam fruitbomen naar het dorp Berneau, gelegen buiten de Voerstreek. Het laatste weiland opgezocht, langs de kronkelende grote beek “Berwinne” en tussen de koeien naar het gehucht Mons, nogmaals uit een beekvallei naar ons eindpunt, het drukke stadje Visé aan de Maas.
Met z’n tienen allen samen op een terras van het veel te rumoerige en “auto-bumperende” stadsplein. Toch nog decibels genoeg in ons stem om er boven uit te komen bij het bejubelen en feliciteren van onze jarige vriendin Francine, ‘k zou zeggen “ ze wordt rijper en beter met den ouderdom, zoals den Orval”.
Verontschuldig me voor de weinige commentaar deze week, ’t moest allemaal vlug gaan, zal in onze oproep van morgen wat meer pennen, tot kijk Hilaire.



Nabeschouwing:


Ik zal me vandaag maar weer eens langs mijn beste kant laten zien en hem niet opnieuw tussen zijn rolluiken draaien. Het is niet voor mij "maar voor ons Annie" den bleiter.
Eind goed al goed, fotoboek aangepast, blog net op tijd kunnen aaneenflansen.
Ik moet nu wel van miserie twee aperitieven drinken, wegens teveel typewerk, ik zal maar denken dat het voor het goede doel is zeker!
Het is een beetje een droeve nabeschouwing, ik kan zowaar niemand natrappen, alle medestappers waren braaf en volgzaam, waarschijnlijk wegens de eerste warmte, voorjaarsmoeheid.
Maar niet getreurd beste fans, alle microben zijn uit mijn body, ik sta terug scherp het zal beter dan goed moeten zijn. En geen gefoefel meer met rolluiken (foefelen moet onder de lakens) of andere excuses het zal niet meer tellen, geen doktersbriefjes.
Alleen persoonlijke door de dames (met decolleté) gebrachte verontschuldigingen, zullen nog overwogen worden (hangt van de diepte van inkijk af).
De groeten, de zon geeft er hier de brui aan en ik volg.