Ochamps – Poix St-Hubert

Uitnodiging:

• Weersvoorspelling voor woensdag, geen regen maar ook geen zonnige dag...behalve diep in de Ardennen kans op een streepje zonneschijn.

• Wij naar ginder dus, met den E.C.Vauban van Brussel-Noord vertrek 07.42u tot Libramont, intussen hebben we - met inspraak van Herman en William (niets achter zoeken wie eerst staat - alfab.volgorde) uitgezocht welke ons start- en aankomstplaats is.

• Hebben veel keus, driehoek Libramont - St Hubert - Poix St H. of driehoek Libramont - richting Libin - Poix St Hubert (kan ook andersom gedaan worden)

• Ik heb alle gegevens van de tec-bus lignes 5 - 61 en 162b afgeprint, samen met de stafkaart 59 / 7.8 en 64 / 3.4 en veel ondervinding in die regio zitten we kits.

• Tot woensdagmorgen, zien elkander op den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Bru-Nd, Thys en Co zien we op den Eurocity, Hilaire



Relaas der feiten:
25 januari 2012

Met twee luxe- treinen naar ons “echte Ardennen”, zeker de E.C. Vauban welke via Luxemburg en den Elzas naar Zwitserland spoort. Hebben bijna een ganse wagon voor ons alleen, andere reizigers weten als ze ons zien opstappen zij best naar het andere rijtuig verhuizen om zo onze geluidshinder te vermijden. Van Brussel naar Libramont, twee uur om bij te praten, soms te roddelen, over alledaagse dingen en wij, de 3 G’s, stippelen onze wandelpaden uit. Jack en Russel, ook op de treinen gaan ze al in afzondering, hebben een eigen gedacht en meestal gaat het over vroeger, hoe zij de spoorweg gered hebben, wij laten hun rustig op elkanders gat kletsen en mengen ons niet in hun opvatting. Het weer, een woensdag waardig, weerom geen neerslag, hoge bewolking maar geen zonnestralen. Het meeste nat kwam uit de grond gekropen, ieder putje vol water, sloten zijn grachten geworden, grachten werden beken en waren niet te overspringen. Modder ho modder !.. en toch deden we het graag, één met het woud vol zuurstof, mijlen van ons geen mens te zien of te horen, wel het gezelschap van everzwijnen en hertensoorten, ze weten dat wij hun niet “vizieren”.
Vanuit Libramont een kort busritje richting Ochamps om ons te laten afzetten aan de rand van een enorm Ardennerwoud.

Ochamps – Poix St-Hubert

Relaas van de tocht:
Op de N40 Libramont – Libin, ons laten afzetten door de tec-bus lijn 61 aan het kruispunt met Ochamps, begonnen op 500m hoogte, een ganse dag tussen de 400 à 500m gebleven met vandaag eens geen steile hellingen, gelukkig maar aangezien de modderwegeltjes. Wij noordwaarts in het “bois la Hé” naar het prachtige veengebied “Res. naturel domaniale des anc. Troufferies de Libin”. Dit met water bezopen reservaat doorgeploeterd om zo hogerop naar de oude zandgroeve te stappen. In deze overwegend rood gekleurde “Sablière” onze boterhammen opgegeten. Immer richting noorden, langs oeroude bossen de echte Ardennen beleefd zonder één persoon te ontmoeten, alles was daar van ons. Toch even aan de rand van het woud om het dorp Libin te zien liggen, waar naar jaarlijkse gewoonte de brandstapel al in gereedheid is gebracht om op het einde van volgende maand de winter weg te jagen. Eén ganse dag wilde natuur om uiteindelijk te eindigen aan ’t stationnetje van Poix St Hubert.
Nooit zoveel water nodig gehad om de modder te verwijderen, wilden proper bij ons aller Mammy Confiture binnenstappen. Heerlijk om zo goed ontvangen te worden.. uitstekend geserveerde Orval met als toegiften klompjes kaas en smakelijke plakjes Ardenner - hesp.
Gezellig terug huiswaarts, weeral zonder vertraging de tweehonderd kilometers afgespoord met dank aan de jeugdige werkwilligen. Geniet nog na van de foto’s genomen door Etienne en William en lees de nabeschouwingen van onze vriend Herman.



Nabeschouwing I:

Hoi vrienden wandelaars.

Je moet het verdienen, hoe hij (GG) het doet weten we niet, begrijpen we niet, maar hij doet het, bij somber overtrokken weer maar geen regen en dat is belangrijk. Ons tripje hadden we uitgestippeld op de trein en hij en zijn 2 adjunkten vonden het OK. Maar nu komt het! Het terrein onvoorstelbaar zoals het er bijlag, niet te doen geen kat die er haar jongen doorstuurt, maar hij dwingt ons om te volharden en door te zetten en weeral wij doen het met het vooruitzicht van de Apreswandeling. Oh modderf..... gans de dag kleffen door de modder en hij doet het zonder getten, was ze toch wel vergeten zeker op de pompsteen (volgens zijnen onmiddellijke sjef). Het resultaat kan je zich wel voorstellen, zijn broek nat tot aan zijn..... ze zal hem niet graag zien thuiskomen zijne sjef.
De afsluiter mocht er zeker wezen, natjes en droogjes zeer verzorgd door Mammy Confituur het werd gesmaakt door iedereen. Laat mij hierbij nog de droeve mededeling geven dat onze Godendrank volgens de berichten schaars zal worden op de biermarkt een zeer droef vooruitzicht!!!!!!!!!!!
En dan nog de historie van de wasspeld ik heb ze meegezeuld gans de dag maar wie is er mee naar huis? Krijgt zeker nog een vervolg.

Veel kijkgenot en tot volgende trip.


IKKE



Nabeschouwing II:

Alles is al gezegd en geschreven of toch bijna, onze grote voortrekker meer dan voldoende opgehemeld. Zelfs iets teveel denk ik want hij leeft reeds met zijn hoofd in de wolken. Of beter nog, hij loopt naast zijn schoenen. Met als resultaat dat hij zijn getten vergeet mee te nemen! Toch was het mooi hem zonder enige vorm van gêne door de modder te zien pletsen. Het spreekwoord: “Pad of geen pad rechtdoor is de weg van de rechtgeaarde stapper” in gedachte. Moge de wraak van ons Annie over hem nederdalen. Ik wil altijd helpen bij de uitvoering van het verdikt.
Nog een vaststelling: er zijn de laatste tijd verschillende stappers hun onschuld verloren. Zij denken dat het goed is om de PG een ganse dag met een wasspeld te laten rondlopen. Weet gij verworpenen der aarde dat hij wraak zal nemen! Maar ik moet toegeven, hij zag er goed mee, het stond hem.
Nog een vaststelling: Eric je weet wel, de kasteelheer of Den Ouden Pool om maar enkele van zijn eretitels te noemen is er van overtuigd dat de everzwijnen naar hem kwamen kijken, alsook de herten. Ik moet hem teleurstellen. De everzwijnen komen duidelijk voor de enige en echte van varkensbloed doortrokken stapper, hij die stapt zonder ijzer in zijn bloed, de ex bionische man! Voor niks en niemand anders, zij weten wat hij hun familieleden heeft aangedaan. Zij waren op wraak uit, niks meer of minder. De herten daarentegen zacht en lief, huppelenden door de bossen geleid door een stevige bok. Wel, de bok in kwestie had het inzicht zijn kudde uit te breiden met onze lieftallige dames. Nog een geluk dat onze leider bok, stevig weerwerk wou bieden en zijn dames enkel zou afgeven na een bloedig gevecht, tot het bittere einde. Dus Eric, vergeet het, je loopt er ook maar bij voor spek en bonen.
Gegroet medestappers, zorg dat je warm aangekleed buiten komt, want het gaat vriezen!
Herman