Midweek Hastière

Uitnodiging:

Hallo aan de bende van tien,

Wij hopen dat Godi en William uitgerust zijn van hun verblijf in Luxemburg en zijn stappenteller op punt staat, meer uitleg over de "Stoet" te Echternach vernemen we wel.
Zijn gisterenavond naar Karel en Anita geweest om de sleutels te gaan ophalen van het verblijf, zij komen maandag ook naar ginder maar weten nog niet om welk uur.
Vertrekken doen we zoals vorig jaar, maandagmorgen na de drukte van de piek, (rond 08.45u) met één minpunt, door werkzaamheden op de brug van Vilvoorde voorspellen ze daar voor gans de dag een zeker (lang) oponthoud van?? Zou het niet wenselijk zijn (een suggestie van Karel) om de A12 te mijden (om niet de brug van Vilvoorde te moeten nemen) en eventueel via Antwerpen Kennedytunnel en E19 naar Brussel, of, zoals Herman via Gent. Graag jullie mening daarover !!

Wij (ons Annie en ik) kunnen mee bollen met Tony en zijn Rita (heeft daar ter plaatse nog niet geweest) William zou ook bij ons kunnen vertrekken om eventueel voorraad van ons mee te nemen.

Verder zou ik het houden zoals vorig jaar, Herman het voornaamste (ook Tony doet zijn bakje in 't zakje) en William zorgt voor de wijnvaatjes.
Deze keer zal ik mijn aperitieven niet vergeten.. ja we gaan nog wat stappen ook, de eerste halve dag een verkenningstocht om moest er nog iets vergeten zijn aan te kopen in de plaatselijke winkels.

Het eerste avondmaal daar zorgt Rita en ons Annie voor met de veronderstelling en hoop dat Karel en Anita op tijd aankomen voor dit etentje.

Het was verleden jaar goed, waarom zou het nu niet lukken, wij kijken er zeker naar uit, Hilaire


Relaas der feiten:
20 tot en met 23 juni 2011


Midweek in “Le Crupet”, gehucht Inzémonts te Hastière sur Meuse. Maandag 20 juni tot donderdag 23 juni 2011.
Nu eens geen verslag van woensdag stapdag maar van een vierdaagse in de omgeving van “la Haute Meuse” tussen Dinant en Givet.
Met vier koppels gretig de uitnodiging aanvaard van de eigenaars (intussen stapvrienden geworden) Anita en Karel. Wat verleden jaar goed was kon nu even goed zijn.

Dag 1 maandag 20 juni 2011.

Met volle autokoffers, stapuitrusting, drank en spijzen, in de voormiddag naar ons bestemming en zonder files aangekomen om 11u; Met open armen ontvangen door Karel en Anita die reeds ter plaatse waren voor zakelijke regelingen en dergelijke meer. (Ons Francine en Herman hebben zich in de late namiddag aangesloten). Na uitladen en boterhammen eten op stap voor een halve dag.

Relaas van de tocht:
Vanuit “le Crupet” eerst nog wat omhoog om daarna te zakken, door het “bois des Aujes” naar de plaats waar de “hermeton” in “la meuse” vloeit, het gehucht Hermeton – sur – Meuse. Langs de maasoever naar sluis nr. 1 en via de passerelle naar de overkant van de stroom. Nu drie kilometer over een wandelwegeltje, tussen water en steile kam richting Hastiére – par – Delà tot de “Ancien Abbaye”. Dit goed bewaarde erfgoed met zijn mooie “Romaanse kerk” bezocht. Vervolgens de brug over naar Hastière – Lavaux om zigzaggend terug het gehucht Inzèmonts te bereiken 150m. boven de brede water. Tijdens dit vier uur durende tochtje nogal wat miezerige regen over ons gekregen zodat we blij waren om ons knusjes in de zetels te nestelen, intussen met de voltallige groep, genietend van de verzorgde dranken en een warme maaltijd “Spaghetti Bolognese”.

Dag 2 dinsdag 21 juni 2011.

“Veel handen maken licht werk”, ieder doet wat zonder morren en om 08.30u aan de lekker ruikende ontbijttafel, daarna ons boterhammen smeren voor ’s middags. Een uur later met twee personenwagens naar het startpunt van de tocht, het dorpje Soulme (een kwartuur rijden) Het weer : tot de middag nog altijd een beetje nattig maar na de noen van beter tot goed.

Relaas van de tocht:
Hadden er iets uitgekozen binnen ieders mogelijkheden en gading en ook nieuw voor Karel en Anita zodat ze daar niet altijd dezelfde wegeltjes moeten bewandelen. Veel afwisseling tijdens de stapdag met de vaststelling dat de kleine slingerpaadjes modderig en glibberig waren. Van Soulme naar het hoger gelegen dorpje Omezée, langs veel graanvelden en soms een bosje door, verder de weidse kam over om definitief het bos in te trekken. Een jachtdomein, Privé – eigendom, het wandelpad afgespannen met een “draadje van niets”. Toeval en/of geluk, de boer uit de omgeving stelde ons gerust (men moet weten dat aldaar, buiten het G.r. pad 125 bijna geen enkele wandeling is aangeduid). Zeer wildrijk en mooi bos “bois de Hériveux”, wij in een grote bocht daar door om uit te komen in de kleine woonkern “Wé de Chine”, beneden aan de beek “rau de Chinelle” een schuilplaats gevonden om in ’t droge ons boterhammendoos leeg te eten. Even verschoten bij het opnieuw starten, ’t was over. Nu richting het dorp Romedenne, langs “bois de Marmont”, slingerende paadjes in een lang smal gemengd bos, zeker de moeite om doen. Ons veel moeten bukken om de rijpe besjes van wilde aardbei en framboos te plukken. Het iets grotere dorp Romedenne door met wat meer leven dan alleen maar een blaffende waakhond. Uit de woonkern terug een beekje opzoekend “rau du fond des Vaux” welke ons naar de grotere en meer gekende “Rau l’ Hermeton” bracht, door het “bois de bonne Fontaine” waar we de G.r. 125 opnamen. Waar de “Hermeton” het beekje “Rau d’Omeri” opneemt, het brugje over naar de kerk van Soulme, ons start en eindpunt.
Op het kerkhof het waterkraantje gezocht om ons besmeurt onderstel te reinigen zodat we de wagens niet te veel bevuilden. Met Karel en Anita voorop naar de plaatselijke supermarkt te Hastière om alles aan te kopen nodig voor hoofdschotel en dessert. “Varkenshaasje in Portosaus” van de Chef en “Tiramisu met aardbeien” van de Cheffin. Iedereen content van de wandeling, niemand bek- af en na een verfrissende douche nog kracht en veel goesting over om deze dag af te sluiten met lekkere spijs en drank. Applaus weergalmde in de gezellige eetzaal voor “Chef” Karel en daarna op het terras voor “Cheffin” Anita. Nog lang doorgespoeld, vóór het slapen gaan ieder zijn best gedaan om alles proper te maken zodat we woensdagmorgen weer in een nette eetzaal konden ontbijten, “Eendracht maakt licht werk”…intussen geroddeld over degenen die er niet bij waren en gezocht naar de reden van hun “Forfait”.

Dag 3 woensdag 22 juni.
Iets minder lang geslapen, sommigen met een “katertje” maar weer met zijn tienen om 08.30u aan de ontbijttafel voor de vers gezette koffie en de nog warme broden van bij de frivole jonge bakkersdochter(ik rij altijd mee, nu was het William die de gelukkige tweede was)

Relaas van de tocht:
(zonder Anita en Karel die om familiale redenen vroegtijdig huiswaarts keerden) Stipt 10.00u op stap, in de regen met de gedachte “om hoe laat zou het nu overgaan”, langs de “bomawegel” naar beneden, de wegeltjes nog glibberiger en modderiger dan gisteren, zo het dorp Hastière binnen. Onder de rotsformaties van “Roches Pires Petru” door en langs de oude spoorlijn 154 welke vroeger doorliep van Dinant naar Givet en zo “la France” binnen. (Alle struikgewas opruimen en ze kunnen er zo weer over bollen met motorstelletjes, zou heel mooi zijn) Intussen was het nog feller beginnen regenen vooraleer we het dorp Waulsort binnen schoven. Dit toeristisch plekje ingesloten in een grote Maasbocht is zeker de moeite ware het niet dat we er intussen als “waterkiekens” uitzagen. De grote bocht nog meegenomen al pletsend in de plassen om na een dikke twee uur stappen wijs te besluiten om ons te laten overzetten met het veerbootje om aan de andere kant van de natte Maas ons “bokes” op te eten in het tentje vóór de kroeg. Een halfuur later, het wilde maar niet beteren, terug al rechtstaand het botje in om de tec-bus te nemen huiswaarts Hastière (een moeilijke maar moedige en goede beslissing) Ter plaatse nog een klimmetje gedaan van een halfuurtje zodat we om 14u in ons droog nestje aankwamen.
In de garage onze natste klederen laten uitdruppen en gelooft het of niet, om vier uur scheen de zon, de tuinmeubelen droog gemaakt om aan onze “aperitief” te beginnen. Rond zes uur richting Givet om in Heer-Agimont een frituur-restaurant op te zoeken (aanbevolen door Karel). Bijna iedereen “Truite Ardennaise” .. en dat het gesmaakt heeft. Nadien afscheid genomen van onze William en Godi die eveneens om familiale redenen moesten thuis zijn. Bij aangenaam avondweer nog een wandeling gemaakt langs “la Meuse” tot aan de grens om zo onze forel te laten zakken. Daarna gezellig in het salon van ons verblijf nog lang gebabbeld en gaan slapen als alle stopjes van de flessen waren ( de Orvals van William verdeelt onder de blijvers).

Dag 4 donderdag 23 juni.
Ontbijt zoals gewoonlijk, daarna alles netjes gemaakt zoals hoort, om op ons gemak naar ’t Waasland terug te keren, via een ommetje langs de “Lacs de l”eau d’Heure” meer bepaald het grootste stuwmeer van België “lac de la Plate Taille”. Met ons vieren, (Herman en Francine hadden dringende verplichtingen thuis) een laatste “promenade” aan de waterplas gedaan en vervolgens gemiddagmaald in het restaurant van het onthaalcentrum met mooi zicht op het meer. Na de noen richting Sinaai en Puivelde, zonder moeilijkheden of files.
Besluit : Super gezellig en goed behalve het weer tijdens de woensdagtocht. Graag tot volgend jaar nog eens, met de zegen van Anita en Karel.
Annie en Hilaire


Nabeschouwing I:

Zonder al teveel commentaar te geven hier zijn de foto's, genomen door mijzelf en andere ondeskundige fotografen.
Het weekendje was tof hé mede dankzij onze gastheer en zijn gade.
Het mag gezegd zijn, koken kunnen zij als de besten. Het was lekker, het was af en iedereen heeft het gesmaakt en goed bevonden. Ondanks het mindere goede weer mogen we toch stellen dat het een geslaagd verblijf was. Maar niet door toedoen van de 3de in bevel, hij had geen kaarten, het liet hem koud blijkbaar, en bovenal gaat hij dan nog kinderspeelgoed verstoppen in de privésfeer van een van zijn oversten. Foei voor zulke daden, niet het gedrag dat je zou verwachten van de 3de in bevel, maar het zal hem nog zuur opbreken de ploert de grenzen van de wraak zijn hiermee verlegd.
Enfin veel kijkplezier met de foto's en tot volgende wandeling.

William en Gody



Nabeschouwing II:

Niet te geloven ik zit hier op zondagmiddag in peis en vree mijn Whisky te slurpen (puur zonder ijs) te genieten van onze grote voortrekker zijn relaas. Het is in orde, geen bijkomende uitleg nodig, alles zoals het hoort. Ik zou kunnen neuten en creften over het slechte weer, maar dat is niks gekort, het is iets waar ik moet mee leren leven. Iedereen weet dat ik allergie’ s ben aan water. Ook niks aan te doen.
En de nabeschouwing1, valt ook weinig aan toe te voegen. Het is duidelijk onze William speelt in bed en dat met kinderspeelgoed … . Niks aan toe te voegen, arme Gody!
Hij vergeet één ding wraak behoort mij toe, en grenzen verleggen, pffft, ik zal hem eens ergens leggen!
Warme groeten en geniet van de zon, misschien dat William al een beetje gestoofd is tegen woensdag.