Lus tussen Bertrix en Herbeumont terug naar Bertrix

Oproep:

Het gaat hem vannacht en morgen uitregenen, dat is goed voor ons woensdag. Zouden eens naar Bertrix reizen om daar een lus te maken richting zuiden. Doorgaan langs de oude watertoren, zo de vroegere spoorlijn naar Herbeumont volgen en in een grote bocht terugkeren naar "rne chat.des Fées" en via de kapel Ste Barbara de cirkel rond maken. De meesten van ons kennen deze trip en weten dus dat het een tamelijk gevarieerd parcours is, veel kronkelpaden, op en af en een ganse dag bos. 2 kaarten die we zeker nodig hebben zijn 64 / 7.8 en 67 / 3.4 (liefst niet van in de jaren stillekes)

Wat de treinuren betreft : Vertrek te Sint Niklaas om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord via Lokeren en Dendermonde. Brussel nd vertrek om 07.42u met de E.C.Vauban tot Libramont waar we het dieseltje nemen tot Bertrix met aankomst om 10.00u. Zorgen dat we om 16u binnen zijn om de trein te nemen van 17.02u(zelfde reisroute als 's morgens, natuurlijk andersom)

--------------------------------------------------------------------------------

Voor degenen die het zouden vergeten zijn : binnen 2 weken - woensdag 25 febr. - stapdag met de ganse meute, vanaf volgende week meer hierover, Hilaire


Relaas der feiten:

11 februari 2009


Het blijft winteren, voor de zoveelste keer lag het landschap onder een laagje sneeuw, nu glinsterend in het zonlicht, altijd mooi om beeldjes te schieten. (schutter van dienst vriend William) Daarbij kwam er nog veel water aan te pas, “bron van alle leven”, sloten waren beekjes, beken werden rivieren en riviertjes waren kolkende stromingen geworden op weg naar het Maasland. Op honderden plaatsen kwam het zuivere nat uit de grond geborreld en zocht op ons pad zijn weg naar de gracht. Vandaag woensdag met twee Dames op stap “au coeur de L’Ardoise”, ons Francine en Sainte Barbe, (patrones van de mijnwerkers- ieder kapelletje in de omtrek is aan haar gewijd ). Ardoisières zijn leisteengroeven, de naam die daar gegeven wordt aan de “schiste/ leisteen”. In de omgeving van Bertrix waren er vele nu niet meer ontgonnen leisteengroeven waarvan er nog één als museum te bezoeken is. De bedding van de verdwenen spoorlijn 163a van Bertrix naar Herbeumont, muno en de Franse grens is de beste plaats om de leisteenlagen te bewonderen, natuur en industriële archeologie ineengeweven.

In een grote lus tussen Bertrix en Herbeumont terug naar Bertrix.

Relaas van de trip : Stipt op tijd (10u) stapten we van het dieseltje te Bertrix om mee met de spoorlijn zuidwaarts naar de “chateau eau” te gaan. Langs heldere vergezichten (zie foto van eenzame naaldboom) ons laten afzakken naar de 100m lager gelegen oude sp.weg in de vallei van de “rau d’Aise”. Na 3km. deze leisteenbedding te volgen weet je goed hoe deze steenmassa er uitziet, panelen vertellen je alles over de ontginning.
Terugkeren in een grote bocht al klimmend en dalend over de kam “le cul du mont” om de baan Bertrix- Cugnon over te steken. Daar aan een rustplaats wat bijgetankt om langs een “waterwegel” en ‘ri goutelle de derrière la forêt” weer goed omhoog naar “plat bois ou la forêt” om langs een mooie holle weg het open veld en het voor ons liggende stadje Bertrix te zien liggen, nu al onder dreigende wolken. De laatste 3km. langs een rustige asfaltweg konden de tevredenheid over de tocht niet minderen. De laatste foto’s van William getuigen van de volle goesting waarmee we het zes maanden oud brouwsel tot ons namen. Tevreden huiswaarts, spijtig van “ à cause d’un accident” met de trein gestrand even voorbij Gemblours (Mont St Guibert) vervolgens in een stampvolle bus naar Ottignies om verder naar Brussel te sporen en dank aan de vlugheid van vriend Guido toch nog onze trein naar St niklaas te halen. Al bij al maar één uur vertraging.
Voor de spoorwegfanaten : Wat meer over de oude lijn 163a: vóór Wo1 wilden de Fransen de verbinding met het Franse net niet maken uit schrik voor het Duitse gevaar. De Duitsers legden in Wo1 meteen de sporen en gebruikten de lijn voor de bevoorrading van het front in Verdun en voor de afvoer van gewonden. Meteen na de oorlog braken de Fransen de verbinding weer af, tot 1969 reden er nog goederentreinen op de lijn.
Dit is weer eens alles voor dee’z week, maandag meer over woensdag 18 feb. En al meer over de clubwandeling van 25 feb. 09, Hilaire

Erratum aan het mailtje van gisterenavond aangaande het relaas van onze uitstap.

Ben vergeten om uit volle borst en in naam van alle clubleden ons Sonja een zeer gelukkige verjaardag te wensen!!!, op 25 februari doen we het met z’n allen eens tastbaar over.

Nog een geluk dat ons Annie bij de pinken is, Hilaire


Nabeschouwing:

Hallo tweevoetigen, na een voorspoedige treintrip, een koude maar deugddoende wandeling door de sneeuw. Gelukkig kreeg onzen goeroe hulp bij het lezen van de kaart, van den dienen van ons Detje, of we waren nog leisteen aan het kappen.
Dik over dun, foute boel ja. Het betere nate vingerwerk (zonder bijbedoelingen he gluiperds), met drie de kaart lezen en elk een ander spoor. pfffft, zo kan ik het ook.
Bij het huiswaarts keren weer prutsen aan het spoor, aan ons lijf kunnen ondervinden dat de organisatie bij prutsers zit. De anderen zijn op pensioen!
Maar ons Detje zij geprezen want haar schatje heeft in Brussel Noord het record versporen gebroken. Als ze daar een wedstrijd op verzinnen is de eerste prijs al binnen.
Nog dit als je de foto's bekijkt zal je zien dat oude liefde niet roest ( bij afwezigheid van ...) er was sprake van een zachte toenadering.
Ja, ja, der zijn nog leuke dingen voor een onpartijdig waarnemer!