Comblain-la-Tour naar Xhoris en via My naar Sy.

Uitnodiging:

Oef, een beetje minder drukkend warm om op stap te gaan. Tegen ons Annie gezegd "dat ik me ging versmoren als 't niet ging veranderen met het weer", waarop ze zei "beloven ja, nu er geen water in de gracht staat".

Zoals "binnenskamers" afgesproken op de trein verleden woensdag, sporen we naar de Ourthe met de toeristische trein vanuit Liége Gm. Mijn keuze is gevallen op de plaats tussen Comblain-La-Tour en Bomal met daartussen de stations of stopplaatsen Hamoir, Sy. Wat de stafkaart betreft : komen toe met kaart 49 / 5.6 (mag ook één hoger en lager zijn) Voor m'n eigen al een tocht uitgestippeld maar moet nog goedgekeurd worden door...op de trein.

Dus, met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u naar Brussel nd. Daar aangekomen nemen we de eerste trein in ons bereik die naar Liége gm. spoort. Dit is om 07.33u den rechtstreekse trein naar Luik gm. met eindbestemming Maasstricht, of, om 07.37u deze met Liége gm als eindbestemming. De trein die we moeten nemen in Liége gm. vertrekt om 09.05u en zijn we bijgevolg ter plekke rond 09.30u wat ons een luxe aan tijd geeft om er iets goed uit te kiezen. Geen moeite om rond 15.40u op een terras aan te schuiven, hetzij Sy of Hamoir.

Tot volgende woensdag, Hilaire


Relaas der feiten:
8 juli 2009

Zo gemakkelijk geven we ons niet gewonnen, karakter tonen doen we!! Er moeten ergere ongure natuurelementen op ons afkomen om de onze groep thuis te houden, alles voor de gezondheid! Verleden week extreem warm, nu woensdag getrakteerd op de ene bui na de andere, soms hevig maar na de noen droog en goede temperaturen. Alles liep op rails, den dubbeldekker vanuit Sint Niklaas op tijd binnen te Brussel - Noord, net op tijd de E.C. Maastricht rechtstreeks tegen hoge snelheid naar Luik Gm. Tijd over om daar eerst een lekker kopje koffie te drinken en het futuristische station van Liége Gm. te zien evolueren. Met de toeristtrein, een half uur de Ourthe volgend naar de stopplaats Comblain-la-Tour.
Beginnen en eindigen met de OURTHE. Comblain-la-Tour naar Xhoris en via My naar Sy.

Relaas van de tocht : Om 09.35u afgestapt in het nette dorpje Comblain-La-Tour om tussen Ourthe en spoorlijn zuidwaarts te stappen. Eerst onder de “rocher de la Vierge”. Zij gaf vanuit de hoogte op de rots haar zegen over het zestal en beloofde ons te beschermen. Nu de Ourthe en spoorweg verlaten om langs het watertje “rau de la Hé d’Ourthe”, door het “bois de Bléron” op te klimmen naar de prachtige lindeboom aan “Chap. St Barbe”. Even elkaar moeten steunen om via het natte struikgewas en glibberige paadjes tot daar te geraken. Xhoris lag aan ons voeten, volgens de kaart zou het zo moeten, dat we dalend langs een kerkwegel een bezoekje brachten. Daar een eerste regenbui moeten doorstaan en op de binnenkoer van afspanning “Relaxhoris” onze poncho overgetrokken. Nog eens honderd meter hoger naar “Chap. St Hubert”, de ingangspoort van een groot oud woud. Door de verdamping van het regenwater en de tamelijk warme lucht, heel veel zuurstof onder het groene bladerdak, wij ons longen maar vullen. Ons laten zakken via “Croix Pirlot”, langs “rau du Moulin de St Roch” zuidwaarts naar de “Chateau et ferme de Férot” in het gehucht Malaccord. Met de grote beek “la Lembrée” mee, onder “res. for. du bois de lembrée” naar de gelijknamige boerderij. Het bos verlaten om het dorp My binnen te stappen dat overheerst wordt door het “Ancien Chat. Ange Wibin-Gillard”, een familie die hun stempel hebben gedrukt in deze streek. ( kasteel in verval en nu enkel één grote boerderij in ondergebracht). Een laatste maal omhoog naar de kam, tussen uitgestrekte akkers met graangewassen (gerst, haver, tarwe en mais). Zo naar de rotsen van Sy waar ik m’n meestappers niet meer kon motiveren om halt te houden aan de verscheidene “point de vue’s”, hun uitleg : reeds meerdere malen gezien en hadden al andere mooie beelden in gedachte (een mooi rond glas op voet, gevuld met een edel nat). Nogmaals een waarheid als een koe, vroeg begonnen is bijna alles gewonnen. Veel tijd over om op het terras van “Hotel de la Gare” te Sy uit te rusten.
Een niet goed te keuren detail : maar vier Orvals meer in hun kelder, zulk een zaak en midden in de zomer : kunt u inbeelden hoe er gewrongen werd om er toch maar één te bemachtigen, precies een spurt in de tour de France. Ik als oudste en niet meer zo rap pakte naast de prijzen (geen respect meer van de jongeren), gelukkig was de Chimay bleu ook prima.
Bij het ter perse gaan vernomen, uit goed ingelichte bron, dat één van dee’s weken de ganse “sprong” nog eens meestapt. Tijdig verwittigen voor wanneer aub. (Ter inlichting = een sprong reeën = een groep van tenminste drie)
Nog dank aan de fotografen Jacky en William en tot volgende week, Hilaire


Nabeschouwing:

Mooie wandeling door bos en dorp, met soms mooie panorama's, met de regelmaat van de klok een zicht op dreigende wolken. Niet te moeilijk, niet te veel asfalt ook niet te veel waterloopjes(spijtig voor de waterliefhebbers).
Vertrokken met zon, bewolking nam toe (weerterm), dan enige druppels (regen), waarna het nat overvloedig neerviel gedurende twee uren. Tijdens het verorberen van onze boterhammen wisten ze (hierboven) het niet goed meer. Gelukkig bleef het verder droog maar wel dreigend.
Het klaarde op, op het ogenblik dat onze voeten het terras streelden.
Niemand begrijpt hoe je een zaak kunt hebben zonder voldoende Orval in huis, kan niet missen dat het ginder regelmatig regent. Zelfs het weer treurt over zoveel domheid.
Op naar volgende keer beter!