Florival (Waals Brabant) – Meerdaalwoud – Sint-Joris-Weert (Vlaams Brabant)

Uitnodiging:

Het moet niet altijd beneden Samber en Maas zijn, eens ietsjes dichter mag ook. Zeker niet minder mooi bij deze prachtige herfstdagen vol zon.
Zoals telkenjare gaan we eens stappen aan de taalgrens tussen Leuven en Ottignies, meer bepaald omgeving Meerdaalwoud: Dit jaar iets dieper afstappen en /of opstappen : in de stopplaatsen St Joris Weert, Pécrot, Florival en/of Archennes. Bij dit droog weer, afwisselend open veld en bos en veel holle wegen, alsook heuvelachtig zonder zware klimmen.. Ik zou zeggen "voor elk wat wils".
Stafkaart 32/ 5.6
Treinuren : Ook eens iets anders, wij houden van variatie: Met de trein naar Dendermonde (vertrek St Niklaas om 07.29u) Vandaar met de trein komende van Kortrijk naar Leuven ( vertrek Gent St P om 07. 50u) en (vertrek Dendermonde om 08.15u) Leuven aankomst om 09.14u met aansluiting om 09.28u naar onze startplaats.

Tot woensdagmorgen, Hilaire


Relaas der feiten:
02 november 2011

Herfstdagen met zomertemperaturen, wij traditioneel naar het Meerdaalwoud, palend aan het Dijledal en langs de spoorlijn Leuven – Ottignies. Speciaal voor onze kleine Willy gedaan maar zonder gevolg, geen dankbaarheid meer onder de mensen.

Florival (Waals Brabant) – Meerdaalwoud – Sint-Joris-Weert (Vlaams Brabant)

Relaas van de tocht: vrij vroege start, om 09.45u vanuit de bosrijke treinstopplaats Florival – een gehuchtje in de Dijlebedding tussen Pécrot “ en Archennes. Begonnen met een klein klimmetje door een holle weg, door het bos “Val Vert” tot aan “Chap. Robert” aan de rand van de nieuwe woonkern Les Sept Bonniers. Vervolgens westwaarts over bolle akkers naar het gehucht Bossut, deel van Bossut-Gottechain. Ook aldaar vastgesteld de woongebieden er rustig en soms verlaten bijliggen, toch even gaan neuzen in het mooi uitziend kerkje. Vandaar noordelijk tussen de velden van “Champ de Bossut” naar de wijk Le Wez horend bij het dorpje Nethen. Aan de beek “le Nethen” met veel honger en goesting onze boterhammen binnengespeeld. Terug op pad, uit dit beekvalleitje opgeklommen naar het Meerdaalwoud, net over de taalgrens Waals/Vlaams Brabant aan “ferme des Douze Bonniers” en het gebouw van het bosbeheer “Le Tracé/ Het Spoor”. Vanaf hier veel met de natte vinger gewerkt, de kleine paadjes opgezocht met regelmatig holle wegen, de grote rechte verharde wegen meestal gemeden. Eerst richting “Warandevijver” tot tegen de drukke N25 die het woud in tweeën snijdt. Nu parallel mee, op grote afstand blijvend en het geluid mijdend, naar het hoogste punt van dit gebied, de “Tomberg”, prachtig met grote grove den en tweemeters hoge varens in herfsttooi. Nu van oost naar west, deze “groene long” door, vol bewondering opkijkend naar de statige kaarsrechte en dikke eiken en beuken.. Superbe op deze schitterende herfstdag.. DAARVOOR DOEN WE HET !! Ten laatste, even afgeweken naar de vijvers van “De Kluis” (een zeer gekend Scoutkamp), mee met de g.r. tekens naar Sint-Joris-Weert, de eindmeet van onze tocht.
Eén kroeg voor ons is genoeg, als ze maar open is en we gezellig kunnen samen zitten en nagenieten.

Nancy, de goed uitziende bazin heeft daar aan meegedaan.. goed geserveerde Orval in het origineel Orvalglas en genoeg in voorraad.. man..man.. man.. Lekkerrrr!!. Café genaamd “In de rapte”, voor ons was het “in de volle rust”.
De mooie beelden van onze trekkers spreken voor zich, hebben Dany en William dan ook de nodige tijd gegeven om de herfstkleuren met al hun pracht in hun “bakske” te ordenen, geniet ervan. Toch één domper op de feestvreugde, ons Francine vond de trip maar “zus en zo” maar kreeg geen gelijk van mijn gezelschap, zelfs niet van haar slaafse Herman.. Ze heeft er zich dan maar letterlijk en figuurlijk bij neergelegd, spijtig geen foto daarvan. Wat onze staartlopers betreft, niet meer hand in hand maar meters uit elkander, zou de komst van Harry daarvoor iets tussen zitten.

Oproep van ons Godi en William: Hou 11 November vrij !! Zij vragen om mee te stappen met hun vereniging en dit ten voordele van “Make à Wish” vertrek en aankomst in Belsele – bedoeling is om de 12 km rond te maken met vertrek in de late voormiddag – verdere gegevens volgen met de oproep van volgende Woensdag. Groetjes Hilaire


Nabeschouwing I:

Hoi vrienden wandelaars.

Waar verdienen we het. Een prachtig weer, lichte mist s’ morgens, daarna zon, af en toe een wolkje maar geen regen, zoals gezegd je moet het verdienen elke wandeling opnieuw.
De trip zelf was door de hogergenoemde weersomstandigheden af,
met een onbeschrijfelijke kleurenpracht van jewelste. Onder kundige leiding van de Grote Goeroe die het nu allemaal zelf moest doen(de 2 adjuncten waren niet in het bezit van het nodige gidsmateriaal en zijn daarom verontschuldigd.)
Maar toch een sinistere opmerking van de enige dame in het gezelschap,
zij zou het zeggen en heeft dat dan ook gedaan, zij.....vond het een
eentonige bedoening . Stel je voor zeg die durft nogal. Onze G G liep
rood aan, was in alle staten maar heeft het dan toch diplomatisch
opgelost, hij zweeg dan maar.
Onderweg nog de spijtige mededeling gekregen dat Sonja haar man
Andre is opgenomen in het ziekenhuis. Ook van onze bionische man
die nu momenteel als niet bionisch verder moet doen, we wensen
hen allen sterkte in deze moeilijke tijden.
De afsluiter was er eentje om op terug te kijken zie maar de foto van
de cafebazin meer commentaar moet ik daar niet op geven.
En dan in het station van Leuven. Russel die in de steek wordt gelaten
door Jack, er beginnen breuken te komen in hun vriendschap, we zien wel wat de toekomst brengt.

Geniet van de foto's en tot volgende wandeling

William


Nabeschouwing II:

Zondag, blogdag, niets kan mij stoppen. Nu ja misschien één of andere microbe. Je ziet ze niet, je hoort ze niet, je zoekt ze niet en vraagt er niet naar en toch dringen ze ongevraagd je body binnen. Met als resultaat je voelt je als een uitgewrongen oude schoteldoek. Je longen piepen als een nooit onderhouden schuurdeur die 60 jaar buiten in alle weer en wind heeft gestaan. Ik denk dat ik mij vandaag ga neervlijen in mijn zetel en mij een nog beetje meer ziek houden dan ik mij voel, daarbij hopend op zachte strelende warmte. Je weet nooit hoe een oude vos een kippetje kan vangen. Wij mannen zijn ten slotte het zwakke geslacht!
Stappen, daar moet het hier over gaan. Het begint afgezaagd te klinken maar het was één van de klassiekers, het was af, in feite te mooi om waar te zijn. Je kan spijkers op laag water gaan zoeken, maar het moeten dan wel spijkers met koppen zijn. Dus niks daarover, flauw ik weet het!
Over de medestappers, niks nieuws onder de zon. Oude krolse beren in de achterhoede, knorrend en zagend over God en klein Pierke. Vooraan een leider welke zijn zoveelste jeugd herbeleeft. Wij zijn volgelingen, volgden en zagen dat het goed was.
Over de après kan ik ook kort zijn, moge het alle weken zo zijn.
Mijn zetel wacht, er moet grog gedronken worden tegen de wilde beesten, aperitief om voldoende appetijt te krijgen, wijn om eten door te spoelen, en een digestief om af te ronden.

Een digestief is een drankje dat na de maaltijd gedronken wordt en dat de spijsvertering bevordert. Het wordt afzonderlijk of tegelijk met de koffie gedronken:
 Armagnac
 Becherovka
 Bitter
 Calvados
 Cognac
 Elixir d'Anvers
 Jägermeister
 Likeur
 Limoncello
 Sheridan's
 Whisky

Ik weet niet of ik volgende woensdag al genezen (lees nuchter) zal zijn!

Herman.