Saint Hubert - Lomme - Poix Saint Hubert

Uitnodiging:


Iedereen uitgefeest, alle katers buitengezet in de vrieskou, terug het hoofd koel en de voeten warm om aan een nieuw stapjaar te beginnen.

Woensdag trekken we naar midden Ardennen om een ganse dag tussen de 4 à 500 meters te blijven hangen, dit in de omgeving van Saint Hubert.

Met de stafkaarten 59 / 3.4 , 59 / 7.8 en 64 / 3.4 hebben we genoeg om ons goesting te doen, welke trip juist kiezen ter plaatse volgens de weersomstandigheden en de dikte van het sneeuwtapijt.

De treinuren : St niklaas vertrek om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord met aansluiting om 07.42u met de E.C.Vauban naar Libramont.

Dit is tot nu toe de kortste oproep, niet bang zijn, het zal weer eens "Af" zijn, tot woensdag, goed voorzien van warme drank en een degelijke uitrusting om de bijtende kou te overwinnen, Hilaire



Relaas der feiten:
6 januari 2010


Eerste stapdag van 2010 was een succesdag met tien deelnemers die de grote hoeveelheid afvalstoffen in hun lichaam, verzameld tijdens de feestdagen, kwijt wilden. Nochtans, slecht weer om zich te verplaatsen, veel gladde wegen met als gevolg lange files en veel klaagzang op de openbare weg. Wij spoorden met twee warme luxe–treinen meer dan 200km. van huis, diep in het hartje van de Ardennen, om op het voorzien aankomstuur onze tocht aan te vangen, waarvoor dank aan het openbaar vervoer.

Relaas van de tocht: Met de tec-bus lijn 162b tot de grote Basiliek van Saint Hubert. Meteen klimmend in noordelijke richting langs “bois du Fays” met een laatste zicht op het stadje St. Hubert om binnen te treden in het enorme “Forêt du Roi Albert” en even te verpozen, op 540meter hoogte, aan het “monument Roi Albert”. Nog steeds goed vriezend maar “en plein de soleil” ons verheugd op de mooie natuurplaatjes van aangevroren sneeuw en ochtendnevel… superbe. Wat mag en kan een natuurmens als wij nog meer verlangen… genieten in de hoogste graad. Vanaf nu westwaarts richting Mirwart door een machtig gemengd woud, ingedeeld in vele bossen zoals “bois de Lesterny”, zo langs “bois de ri Bellerose”, daar een laagje sneeuw van de gevelde boomstammen geveegd om ons brooddoos te ledigen en te genieten van de dampende warme dranken. Even onze capaciteit als kaartlezers nodig om door het “fagne de Stan” te slalommen. Delen bos gekapt of uitgedund en daardoor met de zware machines paden bijgemaakt. Bevonden ons halfweg tussen Arville en Mirwart, nu in een grote bocht, steeds tussen de 4 à 500m. in een overwegend loofbos naar de “Chap. au Cheni du Mont”. Een laatste maal de rugzak even afgezet om verse krachten in te nemen om zo de laatste vier kilometers vol goede moed en in sterk dalende lijn af te stappen tot de kolkende “Lomme”. Na vijf en een half uur intens stapplezier terug in de bewoonde wereld met aan de ene kant het bruisende water en de andere kant de spoorlijn die ons huiswaarts moet voeren. Eindbestemming van deze trip, het gehucht Poix St. Hubert met de onbewaakte stopplaats.
Enkele toemaatjes:
1) veel deelnemers (tien) één onbegrijpelijke afwezige (Francine) en Michel die een stevige knuffel overhad voor zijn teruggevonden vriend Jacky.
2) traject goed gekozen op het juiste moment, ganse dag woud, tamelijk hoog met een pelletje sneeuw en een blauwe lucht en tussenin de bevroren ochtendmist.( zie de mooie natuurprentjes )
3) Een verwarmde afsluiter bij “Mamy Confiture”, met z’n allen aan een grote tafel, versierd met bijna 3-jaar oude amberkleurige Orval, geschonken met een 2cm. dik schuimlaagje en daarnevens de goudgele klompjes Abdijkaas…man..man..man…lekkerrrrr…
Francineke toch…wat heb je laten voorbij gaan… Eén gemiste woensdag is er één teveel.!!
Tot de volgende oproep, kruipt dicht bij elkaar tegen de bijtende kou, Hilaire



Nabeschouwing:


Weer een jaar gestart, al de goede wensen hebben we op zak, we zullen wel zien wat er van komt. Ze werden met de glimlach gegeven (door sommigen), en met warmte ontvangen door mij. Mijn messen zijn geslepen en al de andere wapens liggen klaar!
Een lekkere ouderwetse staptocht door een pelletje sneeuw en in een streepje zon. (citaat van oudste stapper) Op de foto's is te zien dat onze achterhoede terug herenigd is na een tijd van partnerverzorging, ziekte, kwetsuren en huiswerk. Het doet deugd als je weet dat deze stielmannen hun job met de moed der wanhoop verderzetten. Ondanks de jaloerse blikken van sommigen, door iedereen gekende medestapper.
Het ga jullie allemaal goed dit jaar!