Aywaille tot Amblève en terug

Uitnodiging:


Een moeilijke keuze...zoveel mooi's dat ik nog wil zien ..of ..wil TERUG zien. In dit geval, herinner jullie nog dat ruw stukje natuur "Hé de Goreu" hoog boven Aywaille. Eerst naar het zuiden richting kasteel Harzé en dan oostwaarts, over de autostrade richting Amblève. Daar in een bocht dat moeilijk maar fraai paadje meepikken (geleden van verleden jaar - ligt hoog boven en ten zuiden van Nonceveux.) De bedoeling is om terug te keren naar Aywaille.

Kaarten : normaal komen we toe met 49 / 3/4 en 49 / 7.8 maar ik neem voor alle zekerheid alle 4 de kaarten nr 49 mee.

Nog maar eens de treinen meegeven : Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u rechtstreeks naar Brussel noord om daar aansluiting te nemen naar Liége Gm en vervolgens met E.C. trein vanuit Luik om 09.18u naar Aywaille met aankomst aldaar om 09.47u. (Familie Thys zien we in Brussel Noord of Luik)

Tot woensdag, Hilaire



Relaas der feiten:
30 september 2009


Terug ten zuiden van Luik, spoorslags een beetje verder dan verleden week, de Ourthe niet blijven volgen maar in het kruisingsstation Rivage, waar de Amblève in de Ourthe komt, deze rivier volgen tot in het levendig en toeristisch dorp Aywaille. Hebben daar alles nog niet onder de voeten gelopen en …het was daar weer helemaal voor ons alleen. Nu met elven, vanwaar die allemaal kwamen? Vriend Patrick na een lange periode nog eens van de partij en het stappen nog niet verleerd, alsook de jongste zoon van Michel met z’n “vrouwtje”. Kwamen ook eens “polsen” hoe die verhouding nu juist zit tussen pa en zijn vriend. De groep was nog groter geweest als vriend Herman niet ziek was geworden na twee wilde kermisdagen in zijn gemeente. Francine moest noodgedwongen naast hem op den “intensief” blijven. Spijtig voor hen nu het een prachtuitstap was.

Relaas van de tocht: Onze trein weer eens stipt op tijd (09.47u), achter het station over de parking van de “beroepsschool” (niet meer doen) om in het “bois de Bougneuse Hé” te belanden. Kozen eerst voor een niet meer te betreden pad, tussen de doornstruiken uitgeweken naar rechts om op de goede weg te komen, fel klimmend na 2km. uit het gemengd bos om voor ons het dorpje Awan te zien liggen. Door de kalme woonkern gestapt, kregen we het gezelschap van een speelse hond die ons een leuk groepje vond en niet meer terug naar zijn “thuis” wilde. Wat heeft dat beestje op een speelse wijze afgerend in die wilde omgeving. Hebben op het einde van de dag naar zijn baasje “gegsm’t” die hem op de afgesproken plaats Kin kwam halen. Eind goed al goed, wij blij met de onvoorziene attractie en zijn baasje blij hem terug te zien. Afgezakt naar en over de N30 (Aywaille – Harzé) om het grote “bois de Winhisté” stijgend door te trekken. Een gezellig plekje gezocht, tussen de varens die herfstkleuren, om met de hulp van onze viervoeter ons boterhamdoos te ledigen. Nadien de snelweg E25 over naar het woud “bois d’Aywaille”. Begonnen aan het intensiefste en supernatuurlijke gedeelte van de dag, ons laten afzakken langs een steil ruw geitenpad (gelukkig niet modderig na deze droogte), in een steile “slink” naar de “Hé de Goreu”, 180m dieper om deze nadien terug te overwinnen. Dit is echt een dik uur genieten van al het natuurlijke “onzer Ardennen”, een gemengd oerbos met kanjers van bomen langs bijna loodrechte wanden, kabbelende beekjes en rotspartijtjes. De foto’s van Dany, Etienne en William bewijzen dat. Nu onder de snelweg, wijs besloten, het meeste vet was van de soep, om via het gehucht Kin ons te laten afzakken naar ons terras aan de Amblève te Aywaille. Toch enkele cijfers meegeven: drie maal goed omhoog, in totaal 500m. bergop, dezelfde cijfers ook bergaf.
Op het terras de tafels tegenaan geplaatst om in een goede sfeer te kunnen nagenieten van de stapdag. Ik zit nooit stil, ben al aan het programmeren voor de gezamenlijke uitstap op 14 okt…maak dat je er bij bent.
Volgende week, op aanvraag, van de Hoge venen (Baraque Michel naar Spa) oproep volgt. Hilaire



Nabeschouwing:



Het zijn kerels die spoortrippers eerst een jong koppel in de verleiding brengen, dan een onschuldige hond verleiden. Ik ben blij dat ik er niet bij was. Om nog niet te spreken van onze grote voortrekker, die denkt te weten, maar hij faalt. de wijkkermis was voor 14 dagen en dit w.e. is het het kermis. Ik zal om pree komen achter de hoogmis. Ik kan spijtig genoeg niemand door het slijk trekken wegens grote droogte, maar der komt verandering, en ik haat water! De groeten en als alles meezit tot woensdag.