VECPRE – St-Thibaut – Ourthe – BEFFE – HAMPTEAU

Oproep:


Wij aanvaarden met plezier de uitnodiging van onzen Dany en zijn Godelieve om hen een bezoekje te brengen tijdens hun weekje verblijf te Beffe, een dorpje in de omgeving van Rendeux, hoog boven de Ourthe.
Graag zouden ze hebben dat we rond de middag in hun vakantieverblijf binnenvallen zodat we aldaar ons boterhammen kunnen doppen in de vers riekende en dampende kom soep met balletjes aangeboden door D & G. (Man.. man.. man..dat zal lekker zijn)
Treinuren: met den dubbeldekker naar Brussel Noord (vertrek St Niklaas om 06.29u) vervolgens te Bru Nd (vertrek 07.42u) met de E.C. Vauban naar Marloie.
Maak dat je erbij bent, Hilaire

Stapdag = Bijgevoegde informatie voor morgen
Bijvullende informatie voor de stapdag van morgen. Wat moet een leider doen : misverstanden uitsluiten, klare wijn schenken, geen gegevens achter houden, niets minimaliseren of opblazen.
Wat de stapdag van morgen betreft, Het niet onderschatten.
Als alles normaal loopt met trein en tec-bus
Starten langs de N888 – in het gehucht Vecpré (halte Moulin Halleux) om O9.5Ou. Eerst een felle klim naar de “Ermitage” en “Chapelle St.-Thibaut” met een prachtig “point de vue”. Vervolgens afdalen naar de Ourthe, de baan N883 en de Ourthe- brug over in het dorp Marcourt. Noordwaarts en dan steil omhoog door “bois del Côre” om 16Om hoger dan de rivier uit te komen in open vergezichten en zo richting het dorp Beffe.
Mijn schatting: na 1O km en twee flinke hellingen zullen we de soep pas ruiken en smaken om +/- 12.3Ou. (Neem je voorzorgen, niet beginnen zagen van lang daarvoor dat je honger hebt)
Na het warm onthaal bij onze vriend Dany nemen we de stapdraad weer op richting station Melreux-Hotton voor een bezoek aan ons vriendin Gislaine rechtover het station.

Als niet alles normaal loopt met de trein.
Start vanuit het station Melreux-Hotton naar Hotton, Werpin, Trinal naar Beffe, ook dit is bij benadering 1O km. Hoe dan ook, ze kunnen ons niet zonder mooie trip zetten.

Tot morgenvroeg, zullen met veel goesting den Dany en Godelieve alle "EER" aandoen, Hilaire.


Relaas der feiten:
30 november 2011

Goed, beter, BEST.. ditmaal het hoogste trapje van de vergelijkingen, in alle opzichten, treinen en tec- bussen op tijd, het weer bijna zomers mooi en een natuurlijke omgeving om stil van te worden. Geen gemakkelijke tocht, een drietal keer moesten we een kam over om daar prachtige zonovergoten panorama’s te aanschouwen. Zelfs vanachter ons lekkere kom soep hadden we een mooi uitzicht.

VECPRE – St-Thibaut – Ourthe – BEFFE – HAMPTEAU.

Relaas van de tocht:
Start in het gehucht Vecprè om 09:50u (langs N888 tec-bus ligne 15 halte Moulin Halleux). Zonder opwarming de eerste steile klim aangevangen, mee met de g.r. 573, naar het kleine dorpje Warisy, immer noordwaarts, nu langs moeilijke en kronkelige modderpaadjes naar de “Ermitage” en “Chap. St-Thibaut”. Allen samen genoten vanaf deze steile helling bijna 200m boven de Ourthe, zeker bij dit open en zonnig weer, een formidabel uitzicht (geniet mee bij de foto’s van onzen Etienne en William – zij hebben oog voor al wat mooi en natuurlijk is – met dank). Wij verder, door het “bois de St-Thibaut” ons laten afzakken naar het dorp Marcourt aan de Ourthe, aangemoedigd door een drietal reeën. In gezelschap van een vissende witte reiger mee met de rivier naar het “bois de Jambe” om een tweede klim aan te vangen, door een uitgeholde sleuf in “bois del Côre” werkten we ons lichamen omhoog richting het dorp Beffe. Ook dit loonde de moeite – DAARVOOR DOEN WE HET!! Nu begon de honger te knagen, snel naar het gehucht Magoster, gezocht en gevonden, het vakantiechalet waar we door onzen Dany uitgenodigd waren op de soep… slurpen en knabbelen.. lekker !!.
Wat gegevens: Na 3u en 10minuten onderweg ongeveer 12 moeilijke km. onder de voeten – elk minstens twee kommen lekkere soep met minstens 15 balletjes. De drie leiders even hun slimme koppen bijeengestoken om de verdere tocht uit te stippelen, met een goed resultaat zo bleek achteraf. Het chaletpark te Magoster verlaten om 13:50u, door de weilanden een kleine diepte in met name het beekvalleitje “Rau Lisbelle”en zo het gehucht Trinal binnen. Boven Trinal, in open akkerveld (vandaag 30 Nov.) het raapzaad (groenbemesting) in volle “fleur” (de foto’s zullen het navertellen). Gedaan met klimmen voor vandaag, de laatste drie kilometer dalend langs “Vierge de Werpin”, nadien door het dorpje Werpin om te eindigen aan ons aller Ourthe te Hampteau. Ons schoeisel proper gemaakt onder de brug om een beetje verder aan de N883 de tec-bus ligne 13 te nemen naar het station Melreux-Hotton.
Allen samen, 13 + 4 (Dany en zijn fam.) nagenoten van de heerlijke dag met spijs, drank en veel stapplezier om een dik uur later de warme trein huiswaarts te nemen. Dan toch één minpunt – alhoewel we het al wisten – Chez Gislaine staat de verwarming altijd op een laag pitje – zal een heet scharminkel zijn, is afkomstig van Beffe. Bij dit koud regenweer, geniet na van de foto’s en commentaren van mijn twee opvolgers, ze maken het voor mij gemakkelijker, Hilaire.


Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.

HIJ had er ons voor gewaarschuwd, het zou een moeilijke tocht worden, en het was waar. Twee onmiddellijke sjefs hadden vooraf reeds afgezegd en ze hadden nog gelijk ook.
Vanaf we afstapten van de bus begon het al. Klimmen, klimmen tot het zweet ons langs alle kanten uitbrak. Tot 3 maal toe een stevige kuitenbijter voor we aan onze middagbestemming kwamen even voorbij BEFFE (zie foto 15 waarop de dames met een brede glimlach staan afgebeeld). Daar wachtte Danny en zijn gezelschap ons op met een ketel dampende soep. Je had ze allen moeten zien smullen, soep met ballen om U tegen te zeggen en ze waren niet geteld. Proficiat voor hen die dit hebben voorbereid. Na deze verkwikking en nog een drupje straf water onze weg verdergezet tot de eindmeet Hampteau.
Bij de après te Melreux onze gastheren en dames terug gezien om te genieten van je weet wel hé. Weeral een prachtige maar vrij moeilijke trip, met een subliem weertje een tocht om niet te vergeten.
Wat wel opviel was dat er geen schurkenstreken zijn begaan door de V3 en de KASTEELHEER. Zij voeren iets in hun schild, me dunkt. We zien wel wat dat in de eerstvolgende tochten zal geven.

Geniet van de foto's en tot volgende trip, naar ik heb vernomen de Venen.

WILLIAM


Nabeschouwing II:

Stapperde-stap nog aan toe, we worden verwend! We moeten en zullen het zeggen, het klimaat, de weergoden? Ik weet het niet maar iets of iemand zorgt voor dit prachtig stapweer. De tochten en dat weten en waarderen we, komen uit de handen van onze old-timer en grote goeroe (GG). Wekelijks gaat het crescendo niet te geloven, je moet werkelijk een grote dikke steen in zijn weg gaan leggen wil hij er op schoppen. Waar blijft hij het halen? Volgens mijn doorgaans goed ingelichte bron krijgt hij veel hulp van zijn Annie. Kan ook niet anders. We zullen hem maar niet te veel bestoefen of het stijgt naar zijn hoofd. Met als resultaat onze tweede in bevel, je weet wel, de PG of pruts goeroe wordt dan jaloers en nijdig! En mijn nog altijd goed ingelichte bron zegt mij dat zijn echtgenote Godie het dan moet bekopen. Het zweepje hangt altijd klaar aan de muur! Dit ter zijde.
Weer iets nieuws, een uitnodiging om op de middag onze boterhammen te komen nuttigen bij Danny (op verlof en kon ons niet missen), met een tas warme soep en bolletjes als toemaat. Je kunt niet geloven hoe het vooruitzicht van een tas soep het tempo en de verbeelding kan opdrijven. Feit is dat ik één bolletje minder dan onze GG heb gekregen, wat als normaal kan beschouwd worden. Maar en dat is van belang. Wel heb ik er één meer dan de PG gekregen en dat is van veel groter belang! In ieder geval, was er op de terugweg niks dan lof over de echtgenote van Danny, een soepmaakster bij uitstek, en bolletjesdraaister met gouden handen. Een voorstel is ingediend om Danny op al zijn uitstappen te gaan volgen om hier een vervolg aan te breien.

De stapdag:
- De treinen lieten ons weten dat ze niet altijd op uur kunnen rijden, maar wegens goed weer en omdat het voor ons was en de soep al klaar,zou er een extra inspanning zou geleverd worden. Enige extra ampère’s en onze aansluiting met de bus was in orde. Leve de jonge wolven van het spoor, laat ze lang en gelukkig werken!
- Uit de trein, de bus op tot Vecpré, vervolgens bijna recht omhoog, van 230m naar 350m en dat over 500m. Dat is zeggen en schrijven 120m stijgen over +/- 500m . Je zou kunnen zeggen: even goed zuchten en je bent boven, maar wel goed zuchten hé. Dan kan je alleen maar zakken, twee keer in het stof schoppen, drie afgevallen bladeren aan de kant schoppen, net genoeg water tegenkomen om er een mooie modder poel van te maken, waar je natuurlijk door moet! Een bocht naar links en de volgende muur voor onze neus. Nu iets meer stijgen dan daarjuist, over een iets kortere afstand. We waren tenslotte al warmgedraaid. Even gaan kijken waar de kluizenaar Thibaut zijn uitzicht over L’Ourthe had. Kluizenaars zijn rare gasten (een beet als PG) ,kruipen altijd hoog. Kwestie van laag te kunnen vallen. Geen tijd om te zeveren, de soep zou koud kunnen worden. Zakken dan maar. De Ourthe over en niet de zachte klim, maar de iets rechtere kant van 190m naar 345m. Nog een beetje op en af en na 12 km zuchten blazen en puffen Danny op het balkon op wacht. Hoera!!!
- De lof gezongen in alle toonaarden over deze gulle geste, we mochten van onze GG 15’ langer verpozen dan anders, hij weze geprezen. Al de rest was peanuts. De uiteindelijke beloning wachtte op ons.
- Er was Orval met sloten, kaas op bordjes en dat alles voor 2,60 euro per consummatie. Geen woorden maar daden dacht onze GG en hij sloeg de hand aan de ploeg, figuurlijk dan, want het was Gislaine welke haar hoofd op zijn schouder vleide, wel op zijn uitdrukkelijk verzoek! Oude liefde roest niet, kraakt alleen een beetje. We zijn nog niet aan de vroege patatjes met die gast.
- Geloof het of niet, maar ik heb me weer geamuseerd. Als dit de straf is voor mijn vroegere leven heb ik spijt niet veel meer gezondigd te hebben! Ik zal nog maar wat kaarsen branden, je weet nooit, baat het niet ,het schaadt niet.
Aan mijn vriend de PG: treur niet uw dag komt!

De groeten beste lezers van goede wil, tot de volgende stapdag moge hij nog beter zijn dan de vorige.

Herman