Aywaille heen en terug

01 oktober 2008

Met de natuurlijke gedachte… water is de bron van alle leven… geen nat haar op onze frisse kop dat er aan dacht om voor een buitje meer thuis te blijven. Al bij al nog meegevallen, ’s morgens vanaf de start om 09.50u geregeld regenvlagen tot hoognoen. Daarna opklaringen met af en toe een zonnetje en gans droog aan de aankomst om 15.45u (op de klare prentjes van William duidelijk het verschil tussen vóór- en namiddag.)

Aywaille heen en terug met een geslaagde ontdekkingstocht in het “bois d’Aywaille”.

Zoals aangegeven in onze oproep, de rood/witte streep opgezocht die ons meteen deed klimmen naar het gehucht Kin en zo naar Stokeu (stoqueu) en het gemengd “bois de Winhisté”.
Deze route al eens in omgekeerde richting gedaan in gelijkaardige weersomstandigheden, nu niet gans afgezakt naar het kasteel van Harzè ( later nog eens met beter weer). In het dichte bos was het nu beter, tot het gehucht Pavillonchamps en zo langs de “rau de Fourneau” naar de pic-nic plaats aan de kleine vijver (spijtig niet overdekt).

Na de noen over de autostrade naar het enorme woud van “bois d’Aywaille”. Vanaf daar een geslaagd nieuw traject uitgestippeld, wisten op voorhand dat het niet gemakkelijk zou zijn gezien de hoogtelijnen heel dicht bij elkaar lagen en het parcours door de regen heel glibberig was. Kronkelend rond “hè de Goreu”, eerst fel naar beneden en daarna links van ons een steile helling omhoog en rechts een diepe afgrond. Moeite loont.. daarvoor doen we het.. het panoramisch uitzicht naar de 200m lager gelegen bochten van de Ambleve en het dorpje Nonceveux. Deze 3,5km. lange nieuwigheid heeft ons losjes gerekend één en een kwart uur tijd gekost.
We komen hier zeker terug, niemand mag ontstoken blijven van deze “pure natuur” (zie de foto’s bij mooi weer). Terug onder de autostrade naar Hénumont (boerderij) waar we Danny zijn herdershond bezochten (iets langer geleden). Nu hun poesje dood is, een gedeelde smart. Verder afgezakt naar de Ambléve, over een “passerelle” naar het toeristisch centrum van Aywaille.
Ons eerst proper gemaakt voor we het laatste, niet onbelangrijk, hoofdstuk van de dag begonnen!!! (foto’s spreken boekdelen).

Met de gedachte dat de herfstkleuren er aankomen kijken we reeds uit naar volgende week. Groetjes van Hilaire