Uitnodiging:
Hier zijn we weer met woensdag beter weer..Hoera.
Naar jaarlijkse gewoonte stappen we woensdag door het "Land van Herve" met haar golvende weilanden vol grazend vee en veel fruitgaarden in volle bloesem.
Normaal doen we dit van Aubel naar Visè via St Jean Sart, Ab.de Val Dieu, Mortroux en Dalhem. Kunnen ook starten in Battice en zo naar Val Dieu stappen (20 minuten minder bus) beslissen doen we op den I.C. van Oostende naar Eupen samen met ons voltallig gezelschap.
Stafkaarten : dezelfde als verleden week 42/ 3.4 en 34/ 7.8 alsook de wandelkaart "Land van Herve"
Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St.Niklaas om 06.29u) naar Brussel noord en vervolgens richting Eupen (vertrek Bru Nd om 08.06u)
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
Hoe kan een mens zo genieten van ’t buiten zijn in de natuur..wij dus. ’t Moeten niet altijd de “echte Ardennen” zijn, kunnen ook met volle teugen genieten van minder harde tochten in de grote wouden van Luxemburg. Verleden week was er de lentetrip van Visè naar Aubel door de “Voerstreek”, nu vertrokken in Aubel om zo door het “Land van Herve” naar Visè te stappen. Niets ontgaat ons, zijn het nu frisse lentebloemen, vlugge vossen of trage wijngaardslakken, wij hebben het allemaal gezien en liefst vastgelegd op foto, met dank aan die mannen met hun “bakske” in aanslag.
Aubel – Land van Herve – Val Dieu – Visè.
Relaas van de tocht:
Met negenen van de tec-bus te Aubel om 10.25u, het propere centrum verlaten om gans de dag westwaarts te trekken. Uit de beekvallei “La Bel” naar de door ons genoemde “Wijngaardslakkendreef”. Er waren er weerom veel maar door de koude temperatuur nog niet massaal op zoek naar hun paringsgenoot. Verder langs “Chap. St. Anne” naar het gehucht Saint-Jean-Sart, daarbij de beek “La Bel” niet uit het oog verliezend om deze aan de oude watermolen van Val-Dieu in de grotere “La berwinne” te zien uitmonden. Tijd zat om alles dat bij de Abdij hoort te gaan verkennen en onze boterhamdoos aan te vallen. Abdij- Basiliek- Brouwerij- Kaasfabriek- en Maalderij, alles in de groene “Berwinne- vallei”. Wij verder door het zoveelste smal hekje, omhoog in een weide met bloeiende hoogstammen zo naar het gehucht Mauhin om vandaar verder te trekken naar het “Bois de Mortroux”. Eens iets nieuw uitgezocht- gevonden en goedgekeurd. Onder het bos ons laten afzakken naar de beekvallei “Rau d’Asse”, dit kronkelend watertje gevolgd om zo aan de andere kant van de beek het “bois de Mortroux” in te duikelen. Altijd sympathiek zo een fel meanderend water volgen, dit tot het dorp Mortroux waar het water opgenomen werd door de “La Berwinne”. Je kunt het zo raden, ’t riviertje links en rechts gevolgd in ’t spoor van roestende rails welke ons het dorp Dalhem deden binnenstomen..akke, akke, tuut tuut..met negen wagonnetjes. Nog maar eens door frisgroene weilanden vol gele bloemen in ’t zicht van “Chateau et ferme de Cronwé” “Rau la berwinne” te verlaten om een laatste en fors klimmetje te doen richting eindpunt Visè. (La Berwinne” vloeit verder in een bocht om Visè, zo via Berneau en Moelingen om aan de grens met Nl. in de Maas uit te monden). Zolang mogelijk het groen/bos blijven volgen om aan ’t station van Visè/Wezet te eindigen.
Een paar weetjes :
- Land van Herve = wallenlandschap met hagen en boomgaarden = zijn Hervekaas, zijn Appel- en Perenstroop.
- Abdij Val-Dieu = gesticht in 1216 = Cisterciënzerabdij.
Tot volgende oproep en geniet van foto’s en commentaar, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi spoor(s)trippers.
Oef eindelijk eens treinen die niet afgeschaft of in vertraging zijn, dus daarover geen klachten deze keer.
In Brussel op de trein richting Verviers ons Francientje proficiat gewenst met haar geboortedag reeds zovele jaren geleden(ik zeg niet hoeveel),dat alles in het vooruitzicht van de tractatie die ze zou geven bij de aprés met de godendrank. Enfin met de trein naar Verviers en dan de bus op naar Aubel om daar de wandeling aan te vatten. Alle trippers goedgezind aan de wandeling begonnen met het oog op de aprés zoals vermeld hierboven. Een trip in tegenovergestelde richting van vorige week maar dan wel langs andere wegen. Tijdens de wandeling veel wijngaardslakken gespot ook veel veldbloementjes zoals "fleur de pipi" en "fleur du clé". Komt er zelfs bij dat we ons lunchpakket kunnen nuttigen hebben aan een tafel en stoelen aan de abdij van Val Dieu waardoor de dames in het gezelschap hebben kunnen gebruik maken van een deftig toilet wat niet zo vanzelfsprekend is tijdens onze trips het werd geprezen door ieder je voelde dat. Moet wel gezegd dat de T4 met het kaartlezen hij....er nog niet veel van bakt, het is bedroevend zoals destijds met de V3 die er nu nog altijd niet veel van terechtbrengt.
Wij dus met zijn allen in Visé aangekomen voor de je weet wel hé. De 1ste kroeg was de ORVAL aan 3,70 euro wat niet genoeg was volgens de GG en dus een drankhuis gezocht en gevonden waar de godendrank aan 4 euro werd geserveerd tot grote blijdschap van hem (GG) omdat de 1ste toch voor Francientje was.
Achteraf iedereen toch tevreden op de trein huiswaarts gestapt.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE William
Nabeschouwing II:
Zoef, zoef de weken vliegen voorbij, de stapdagen worden gelukkig langer (langer licht). Niemand weet of kan zeggen wanneer het nu warmer en zonnig zal worden. Maar beste spoortrippers, voorwaar ik zeg u, het zal zomer worden!
Bon, met de treinen verliep alles op wieltjes, zoals het hoort. De bus kwam en wij mee op weg naar Aubel. Van de bus en het plein over, volgen tot aan de splitsing, rechts aanhouden en vandaar kon je de grote slakken al over de paden horen schuiven, ze wisten dat we kwamen en ze stellen dat op prijs. Ze komen dan ook uit hun huisje om te kijken wie er dit jaar allemaal bij is. Eric de sloeber moest een jong geluk vertrappelen. Zogezegd per ongeluk! Hij zal in zijn volgend leven terugkomen als een naaktslak zonder huisje. Mijn zoutvat staat al klaar.
Zoals naar jaarlijkse gewoonte gaan we onder het afdak bij de paters onze boterhammetjes eten. Fijne pitstopplaats. Uit de vallei klimmen, het is één van de stukken die iedereen met twee voeten eens moet doen, heel mooi. Daarna volgde een nieuw stuk, een slingerend modderpad op en af naast een beekje zonder rechte lijn. Een mooi stukje natuur waarvoor mijn schoenen vuil mogen worden. Dan nog één “rechte lijn” naar de eindstreep. En dit alles zonder een druppel regen. Je moet het doen elke week opnieuw.
Ik acht het mijn plicht om de aandachtige lezers (zijn hier andere?) opmerkzaam te maken op het feit dat onze PG de tweede in lijn, weer eens opmerkingen moet maken over het kaartlezen van T4 (Tijdelijke vierde(Eric dus, de slakkentrapper)) en mijzelf V3. Hij vergeet er bij te vermelden, dat de beste leerling maar kan leren wat zijn leraar hem bied! Dat wij dus zo goed niet zijn is wel zijn fout, hij moet het ons maar goed leren de piepo. Eén positief punt, volgende week kan hij niet mee, hij moet mee met zijn Gody, Hij zal dan heel wat minder noten op zijn zang hebben, den bietskoemer.
Dus alles wel beschouwd, het zal genieten worden volgende week. Gody hou hem aan de lijn, ik bedoel wel de korte!
Herman
zondag 29 april 2012
dinsdag 24 april 2012
Visè / Wezet – Voerstreek – Aubel.
Uitnodiging:
Het is niet altijd leuk kiezen : met alles rekening houden, het weer, de periode, het thema in de natuur. Dit zijn de plannen voor de komende drie woensdagen :
Twee weken richting "land van Herve" en/of "De Voerstreek" om langs de "bloesems" te stappen.
Daarna zal het tijd zijn om de felle geur van het "Daslook" op te snuiven in de streek van Hoei/Huy.
Hopelijk gaat het de twee volgende nachten niet vriezen in de fruitstreek of ze bezien ons ginder als ramptoeristen.
Wie wandelkaarten heeft van deze regio's, gelieve ze mee te brengen, kan altijd nuttig zijn samen met de stafkaarten 34/ 7.8 en 42/ 3.4
Treinuren: met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel Noord...met wat geluk onmiddellijk aansluiting naar Visè / Wezet (moeten er van profiteren nu de Fam. Thys niet aanwezig geeft) wanneer we de directe aansluiting niet hebben, geen ramp, wachten we naar den Eupen en sporen we mee tot Liège Gm en nemen dan de bus richting Herve.
a) starten in Visè / Wezet of
b) starten rond Herve. (volgende week starten we traditiegetrouw vanuit Aubel)
Ik breng alle mogelijke trein en / of busverbindingen mee en geef je woensdagmorgen meer uitleg aangaande de planning, tot kijk, Hilaire
Relaas der feiten:
18 april 2012
Altijd leuk een tocht die men kan uitvoeren volgens planning, wisten dat het een dikke twintiger zou worden, niet al te zwaar parcours en geluk gehad met het weer alsook met de lentebloemen en fruitbloesems. Vooral de hoogstamboomgaarden die de rustige dorpjes versieren zijn een dankbaar boeket om mooie prentjes te maken, geniet ervan.
Visè / Wezet – Voerstreek – Aubel.
Relaas van de tocht: Spoorden langs de maas tot Visè/Wezet, binnen om 09.27u, leuk om zo vroeg te starten. Eerst door het stadscentrum, stijgend uit de Maasvallei op weg naar de groene weiden en bloesems. Passeerden eerst het gehucht Mons voordat we langsheen “La Berwinne” tot onder een grote spoorwegbrug het dorpje Berneau binnenstapten. Gans de dag richting oost, nu via open veld en de vele kruisen en kapelletjes o.a. “Dalhemmerkruis”, de “Wittekapel” en de “Steenboskapel” afzakkend naar het riviertje “De Voer” welke we volgden tussen waterloop en het bos “Schoppem”. Daar even een steile klim naar het natuurreservaat “Schoppemerheide” waar we aan de Nederlandse grens een p.n. plaats vonden…boterhammen met zicht op het dorp Noorbeek. Terug op stap, zakkend naar Sint-Martens-Voeren (weer een prachtig panorama met hoge spoorwegbrug). Een volgende heuvel op door mooie holle wegen, langs het “Knepken” en “Hoeve Op den Eiken” om zo door het “Broekbos” af te dalen naar de spoorwegtunnel van Veurs in de gelijknamige beekvallei. Voor de laatste keer vandaag lichtlopend bergop door het “Vrouwenbos” waar we grote perken “Witte Klaverzuring” zagen pronken. Verder door bos en laagstam fruitgaarden naar de “Stroevenboshoeve” om zo boven op de kam een mooi panoramisch zicht te hebben van de beekvallei “La bel” en de groot wooncentrum Aubel. Oef, waren er bijna, eerst nog afdalen door een holle weg omzoomd met hagen in bloei, zo naar de eindstreep, het centrum van Aubel.
Met ons elven en veel grote dorst in de kroeg, gelukkig met genoeg orval in voorraad. Ons eerste kuipje gedronken op de gezondheid van jarige Dany. Voldaan over alles, wij goedgemutst naar huis in stipte en warme treinen, ’t zal ze wel verleren ons in Leuven in de steek te laten !! Geniet van alles wat jullie zien en lezen, tot volgende afspraak, Hilaire;
Nabeschouwing I
Hoi medestappers.
Wat het tegenwoordig is met het spoor ikke begrijp het niet meer. Weeral onze 1ste trein afgeschaft, iedereen naar iedereen bellen om toch maar op tijd in Brussel te geraken. Met ons improvisatietalent(ze verwachten dat van ons) is alles toch nog in kannen en kruiken gekomen en zijn op de bestemming Vise op tijd toegekomen.
De wandeling was een op- en afgaande trip in de voerstreek en het land van Herve( die hebben ook een lekkere kaas weet je) tussen de boomgaarden alhoewel het toch nog iets te vroeg was om van de volle pracht te kunnen genieten en daar zal het frisse weer wel iets voor tussen zitten denk ikke. Met 10 moedige stappers en 1stapster op weg om te genieten van moeder natuur en het trotseren van de gure weersomstandigheden ,soms een streepje zon meestal een frisse strakke wind en af en toe een spatje regen. Maar de groep kennende die verwerken dat wel zonder morren altijd met het oog op de afsluiter die werd ingezet met een driewerf hoera voor de jarige Dany die er een rondje op gaf. Onze Godendrank was nu wel in overvloed aanwezig wat de vreugde in de groep allen maar aanzwengelde.
Bij de thuisrit overgestapt in Leuven en weeral was au savon( om zeep) trein weeral in vertraging de bionische man bij aankomst te St.-Niklaas zij bus weer kwijt met nodige gevloek en gemor er bovenop. Geniet van de foto's en tot volgende trip. IKKE William
Nabeschouwing II
Collega's,Vandaag was het weer van dat. Dubbeldek? Niet gezien. Weer een gebel naar de PG om te FBN samen te raken met 10 man en één vrouw. Start in Visé om na 21 km aan te komen in Aubel. Licht glooiend parcours. Veel natuur, wat bos, en een klein beetje asfalt. Goed gedaan GG en adjuncten (V3 was er niet, dus was het goed....hihi) Het weer viel reuze mee. Slechts 10 x werd de regenjas aan- en uitgedaan. Maar niet geklaagd, het was al bij al maar wat druppelen. Eén maal geschuild onder en tegen een boom.
Den Dany trakteerde, hiep hiep hoera. De terugrit vanuit FLV naar FSN (en ook naar Malderen) verliep weer rampspoedig. Mochten we nog een dik uur in de kou zitten op die sprinter. We moeten besparen zei de treinbegeleider.'t Zijn geen treinchefs meer zoals Eric en Tony en konsoorten. Dat is duidelijk! Enfin, als besluit het was weer een fijne dag. Commentaar op mijn commentaar, laat maar komen. De groetjes van den dezen. Harry
Het is niet altijd leuk kiezen : met alles rekening houden, het weer, de periode, het thema in de natuur. Dit zijn de plannen voor de komende drie woensdagen :
Twee weken richting "land van Herve" en/of "De Voerstreek" om langs de "bloesems" te stappen.
Daarna zal het tijd zijn om de felle geur van het "Daslook" op te snuiven in de streek van Hoei/Huy.
Hopelijk gaat het de twee volgende nachten niet vriezen in de fruitstreek of ze bezien ons ginder als ramptoeristen.
Wie wandelkaarten heeft van deze regio's, gelieve ze mee te brengen, kan altijd nuttig zijn samen met de stafkaarten 34/ 7.8 en 42/ 3.4
Treinuren: met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel Noord...met wat geluk onmiddellijk aansluiting naar Visè / Wezet (moeten er van profiteren nu de Fam. Thys niet aanwezig geeft) wanneer we de directe aansluiting niet hebben, geen ramp, wachten we naar den Eupen en sporen we mee tot Liège Gm en nemen dan de bus richting Herve.
a) starten in Visè / Wezet of
b) starten rond Herve. (volgende week starten we traditiegetrouw vanuit Aubel)
Ik breng alle mogelijke trein en / of busverbindingen mee en geef je woensdagmorgen meer uitleg aangaande de planning, tot kijk, Hilaire
Relaas der feiten:
18 april 2012
Altijd leuk een tocht die men kan uitvoeren volgens planning, wisten dat het een dikke twintiger zou worden, niet al te zwaar parcours en geluk gehad met het weer alsook met de lentebloemen en fruitbloesems. Vooral de hoogstamboomgaarden die de rustige dorpjes versieren zijn een dankbaar boeket om mooie prentjes te maken, geniet ervan.
Visè / Wezet – Voerstreek – Aubel.
Relaas van de tocht: Spoorden langs de maas tot Visè/Wezet, binnen om 09.27u, leuk om zo vroeg te starten. Eerst door het stadscentrum, stijgend uit de Maasvallei op weg naar de groene weiden en bloesems. Passeerden eerst het gehucht Mons voordat we langsheen “La Berwinne” tot onder een grote spoorwegbrug het dorpje Berneau binnenstapten. Gans de dag richting oost, nu via open veld en de vele kruisen en kapelletjes o.a. “Dalhemmerkruis”, de “Wittekapel” en de “Steenboskapel” afzakkend naar het riviertje “De Voer” welke we volgden tussen waterloop en het bos “Schoppem”. Daar even een steile klim naar het natuurreservaat “Schoppemerheide” waar we aan de Nederlandse grens een p.n. plaats vonden…boterhammen met zicht op het dorp Noorbeek. Terug op stap, zakkend naar Sint-Martens-Voeren (weer een prachtig panorama met hoge spoorwegbrug). Een volgende heuvel op door mooie holle wegen, langs het “Knepken” en “Hoeve Op den Eiken” om zo door het “Broekbos” af te dalen naar de spoorwegtunnel van Veurs in de gelijknamige beekvallei. Voor de laatste keer vandaag lichtlopend bergop door het “Vrouwenbos” waar we grote perken “Witte Klaverzuring” zagen pronken. Verder door bos en laagstam fruitgaarden naar de “Stroevenboshoeve” om zo boven op de kam een mooi panoramisch zicht te hebben van de beekvallei “La bel” en de groot wooncentrum Aubel. Oef, waren er bijna, eerst nog afdalen door een holle weg omzoomd met hagen in bloei, zo naar de eindstreep, het centrum van Aubel.
Met ons elven en veel grote dorst in de kroeg, gelukkig met genoeg orval in voorraad. Ons eerste kuipje gedronken op de gezondheid van jarige Dany. Voldaan over alles, wij goedgemutst naar huis in stipte en warme treinen, ’t zal ze wel verleren ons in Leuven in de steek te laten !! Geniet van alles wat jullie zien en lezen, tot volgende afspraak, Hilaire;
Nabeschouwing I
Hoi medestappers.
Wat het tegenwoordig is met het spoor ikke begrijp het niet meer. Weeral onze 1ste trein afgeschaft, iedereen naar iedereen bellen om toch maar op tijd in Brussel te geraken. Met ons improvisatietalent(ze verwachten dat van ons) is alles toch nog in kannen en kruiken gekomen en zijn op de bestemming Vise op tijd toegekomen.
De wandeling was een op- en afgaande trip in de voerstreek en het land van Herve( die hebben ook een lekkere kaas weet je) tussen de boomgaarden alhoewel het toch nog iets te vroeg was om van de volle pracht te kunnen genieten en daar zal het frisse weer wel iets voor tussen zitten denk ikke. Met 10 moedige stappers en 1stapster op weg om te genieten van moeder natuur en het trotseren van de gure weersomstandigheden ,soms een streepje zon meestal een frisse strakke wind en af en toe een spatje regen. Maar de groep kennende die verwerken dat wel zonder morren altijd met het oog op de afsluiter die werd ingezet met een driewerf hoera voor de jarige Dany die er een rondje op gaf. Onze Godendrank was nu wel in overvloed aanwezig wat de vreugde in de groep allen maar aanzwengelde.
Bij de thuisrit overgestapt in Leuven en weeral was au savon( om zeep) trein weeral in vertraging de bionische man bij aankomst te St.-Niklaas zij bus weer kwijt met nodige gevloek en gemor er bovenop. Geniet van de foto's en tot volgende trip. IKKE William
Nabeschouwing II
Collega's,Vandaag was het weer van dat. Dubbeldek? Niet gezien. Weer een gebel naar de PG om te FBN samen te raken met 10 man en één vrouw. Start in Visé om na 21 km aan te komen in Aubel. Licht glooiend parcours. Veel natuur, wat bos, en een klein beetje asfalt. Goed gedaan GG en adjuncten (V3 was er niet, dus was het goed....hihi) Het weer viel reuze mee. Slechts 10 x werd de regenjas aan- en uitgedaan. Maar niet geklaagd, het was al bij al maar wat druppelen. Eén maal geschuild onder en tegen een boom.
Den Dany trakteerde, hiep hiep hoera. De terugrit vanuit FLV naar FSN (en ook naar Malderen) verliep weer rampspoedig. Mochten we nog een dik uur in de kou zitten op die sprinter. We moeten besparen zei de treinbegeleider.'t Zijn geen treinchefs meer zoals Eric en Tony en konsoorten. Dat is duidelijk! Enfin, als besluit het was weer een fijne dag. Commentaar op mijn commentaar, laat maar komen. De groetjes van den dezen. Harry
zondag 15 april 2012
Wellin – Beauraing.
Uitnodiging:
Belofte maakt schuld, komen hopelijk nog niet te laat om de miljoenen "wilde Narcissen" te gaan besluipen in het grote "bois du Chi" richting Beauraing. Maar niet gelaten, 't is de enigste keer op het jaar dat we vanuit die streek naar het O.L.V. bedevaartsoord Beauraing stappen.
Met de stafkaarten 59/ 5.6 en 59/ 1.2 en 58/ 3.4 zoeken we er iets sportiefs uit.
Zelfde treinuren als verleden week: met de dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek 06.29u) naar Brussel Noord, aansluiting met E.C.Vauban (vertrek Bru Nd om 07.42u) vanuit Jemelle met den tec-bus ligne 29 richting Wellin.
Met het parcours van de laatste jaren in gedachten weten we dat het de moeite is om doen, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas er feiten:
11 april 2012
Traditiegetrouw wij naar het “Bois du Chi’ om de wilde narcissen te gaan bewonderen. Staan daar telkens met miljoenen te pronken en geven een fris lentegevoel onder de pas uitgelopen maar nog kalende loofbomen. Spijtig voor ons waren we een week te laat, de meeste gele bloemen waren op hun “retour” (verleden week gevolg een afgeschafte trein niet tot daar geraakt), het mocht en kon onze pret niet derven. Afgesproken dat we hetzelfde parcours als verleden jaar zouden onder de voeten lopen. Een twintiger, mooi golvend en maar één steile helling, langs vele bloeiende hagen en struwelen (mei- en sleedoorn) alsook een ommetje via de “kloostergemeenschap
Tibèriade”. (zie de geselecteerde foto’s van onze William)
Wellin – Beauraing.
Relaas van de tocht: Zo ver van huis en stipt op tijd. De tec-bus ligne 29 zette ons om 10u af in het fraaie dorp Wellin. Langs vele weilanden, in en uit het valleitje “Ri d’Ave” naar de “point de vue” La Marlière. Licht golvend door de frisgroene velden afgezoomd met bebloemde hagen, vandaar naar en door grote stukken bos, zowel naald- als loofbomenbossen. Waar we langs stapten? O.a. “Tienne de Reumont”, “bois de Merdier”, “bois la Hardie” en “bois de Haur”. Voor de zoveelste keer open veld waar we “Monastre Tibèriade” zagen liggen, een ommetje gemaakt om er de rustieke en in het hout opgetrokken kapel te bezoeken. Niemand achter gebleven, sommigen wel goesting om zo de “buitenwereld in verderf” te ontvluchten. Wij verder, een plaats gaan zoeken om te “schoven”, gevonden aan de “pont des Kaiserlicks” over het riviertje “La Wimbe”. Terug op stap richting het gehucht Revogne om daar een langgerekt bos in te stappen, beginnend met de “Tienne de St-Roch” naar “bois du Chi”, “bois de Martouzin” en “bois Le Ban de Malakof” tot de ingang van het stadje Beauraing. Een ongeveer zes kilometer lange beboste kalkrots heuvel, langs de noordkant heel steil. Onder het “bois de Martouzin” loopt een kilometer lange spoorwegtunnel (enkele jaren geleden tweesporig en elektrisch gemaakt – lijn Dinant – Bertrix). Wij tenslotte het “Bedevaartsoord van O.L.V. van Beauraing” binnen om aan het stationnetje één uur voor het treinvertrek een kroeg binnen te gaan met weer een tekort aan Orval, miserie X 3.
Geniet van de foto’s en de commentaren van Herman en William, tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden en vriendinnen stappers.
Waren de treinen vandaag dan eens stipt toch was er slechte mare (niet de Karel) .
Vooreerst het feit dat Francientje haar rugzak met inhoud was verdwenen op onverklaarbare wijze met de problemen die dat met zich meebracht. Geen beenstukken meer, poncho, identiteitskaart, SIS kaart en wie weet wat nog allemaal was weg, het moet je maar overkomen.
Dan kregen we ook nog melding (en dat was heel erg) van het overlijden van ROGER DE MULDER door de meeste van ons gekend als de GROTE VOORTREKKER
van het wandelgebeuren in ons kringetje.
De wandeling zelf gebeurde in een iets of wat bedrukte sfeer alhoewel weer enkele kornuiten het niet konden laten om fratsen uit te halen, maar over het algemeen was het toch genieten van de natuur. Het grote minpunt was wel de paasbloemen, waar we eigenlijk de wandeling voor deden, dat die al overtijd waren op enkele exemplaren na. Toch hebben we er nog een mooie trip van gemaakt bij goed weer.
Toch moet het van mijn hart, bij de afsluiters krijgen we de laatste tijd een schok te verwerken "de ORVAL wordt schaars " tot groot leed van ons select gezelschap. Ik weet niet waar dat naartoe gaat maar het ziet er niet rooskleurig uit.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE
William
Nabeschouwing II:
Niks kon er ons gebeuren, op uur en tijd in Brussel. Lekkere koffie om een beetje wakker te worden. Op tijd naar de Vauban ons breed zettend, kwestie van de andere reizigers duidelijk te maken dat wij hier met velen zijn! Een vreemde eend komt vragen of dit wel de trein naar Luxemburg is? Jaja, vreemden helpen is mijn tweede natuur. Ik zie hem even later op de trein naar Wezet stappen! Rare mannen die naar Luxemburg moeten! De trein is op uur en tijd weg, de verwarming is defect, om mijn vrienden te genoegen (ze zitten niet graag in de kou; ik ook niet) gaan wij ons verzetten naar het vorige rijtuig. Sientje roept “mijne rugzak is weg”, in eerste instantie denk ik dat ze hem vergeten was in de coffeeshop maar ze houd voet bij stuk, ze heeft hem op het rek gelegd. Mijn geloof en vertrouwen in de medemens heeft een knauw gekregen!
Moge de dief zijn ziezie verschrompelen en de rest is voor de kat. Hij mag nog het eeuwige jeuk in zijn knieën krijgen en te korte armen, zodat hij er niet aan kan krabben!
We hebben met moeite Brussel verlaten, als een sms William inhaalt. Hoofdleider Roger is op het grote stappad vertrokken! Moge hij verder stappen zonder moe te worden, onze escapades volgen met een eeuwige glimlach op zijn lippen vanop een hoge heuveltop.
Een demper op de stapvreugde? Even wel, Roger zou niet willen dat wij één stap minder zetten. Dus, groeten wij hem en zullen stenen voor hem naast onze paden leggen.
De wandeling was een klassieker, je weet wel: als het niet omhoog gaat, dan gaat het naar omlaag. Is er geen stof dan zijn er keien of asfalt. Zijn er geen loofbomen dan zijn er sparren of weiden en paasbloemen,
laat ons zeggen dat de laatste exemplaren nog te zien waren, maar de grote massa was al uitgebloeid. Spijtig maar niks aan te doen. Dan maar stenen of een draadje meeslepen
, stappers zij rare jongens, zij zouden alles verplaatsen. Op het einde is het even zoeken want een bistro vinden in de omgeving van het station is een hele opgave geworden. Onze vaste vloeibare versnapering is een zeldzaamheid geworden! Een andere vloeistof is dan ook aangewezen. De zoektocht is begonnen, proeven en vergelijken, een hele opdracht! Alleen geen water, het is te dun en te doorzichtig, dus niet te betrouwen.
De groeten en bedenk dat na iedere stap je einddoel nader komt!
Herman
Belofte maakt schuld, komen hopelijk nog niet te laat om de miljoenen "wilde Narcissen" te gaan besluipen in het grote "bois du Chi" richting Beauraing. Maar niet gelaten, 't is de enigste keer op het jaar dat we vanuit die streek naar het O.L.V. bedevaartsoord Beauraing stappen.
Met de stafkaarten 59/ 5.6 en 59/ 1.2 en 58/ 3.4 zoeken we er iets sportiefs uit.
Zelfde treinuren als verleden week: met de dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek 06.29u) naar Brussel Noord, aansluiting met E.C.Vauban (vertrek Bru Nd om 07.42u) vanuit Jemelle met den tec-bus ligne 29 richting Wellin.
Met het parcours van de laatste jaren in gedachten weten we dat het de moeite is om doen, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas er feiten:
11 april 2012
Traditiegetrouw wij naar het “Bois du Chi’ om de wilde narcissen te gaan bewonderen. Staan daar telkens met miljoenen te pronken en geven een fris lentegevoel onder de pas uitgelopen maar nog kalende loofbomen. Spijtig voor ons waren we een week te laat, de meeste gele bloemen waren op hun “retour” (verleden week gevolg een afgeschafte trein niet tot daar geraakt), het mocht en kon onze pret niet derven. Afgesproken dat we hetzelfde parcours als verleden jaar zouden onder de voeten lopen. Een twintiger, mooi golvend en maar één steile helling, langs vele bloeiende hagen en struwelen (mei- en sleedoorn) alsook een ommetje via de “kloostergemeenschap
Tibèriade”. (zie de geselecteerde foto’s van onze William)
Wellin – Beauraing.
Relaas van de tocht: Zo ver van huis en stipt op tijd. De tec-bus ligne 29 zette ons om 10u af in het fraaie dorp Wellin. Langs vele weilanden, in en uit het valleitje “Ri d’Ave” naar de “point de vue” La Marlière. Licht golvend door de frisgroene velden afgezoomd met bebloemde hagen, vandaar naar en door grote stukken bos, zowel naald- als loofbomenbossen. Waar we langs stapten? O.a. “Tienne de Reumont”, “bois de Merdier”, “bois la Hardie” en “bois de Haur”. Voor de zoveelste keer open veld waar we “Monastre Tibèriade” zagen liggen, een ommetje gemaakt om er de rustieke en in het hout opgetrokken kapel te bezoeken. Niemand achter gebleven, sommigen wel goesting om zo de “buitenwereld in verderf” te ontvluchten. Wij verder, een plaats gaan zoeken om te “schoven”, gevonden aan de “pont des Kaiserlicks” over het riviertje “La Wimbe”. Terug op stap richting het gehucht Revogne om daar een langgerekt bos in te stappen, beginnend met de “Tienne de St-Roch” naar “bois du Chi”, “bois de Martouzin” en “bois Le Ban de Malakof” tot de ingang van het stadje Beauraing. Een ongeveer zes kilometer lange beboste kalkrots heuvel, langs de noordkant heel steil. Onder het “bois de Martouzin” loopt een kilometer lange spoorwegtunnel (enkele jaren geleden tweesporig en elektrisch gemaakt – lijn Dinant – Bertrix). Wij tenslotte het “Bedevaartsoord van O.L.V. van Beauraing” binnen om aan het stationnetje één uur voor het treinvertrek een kroeg binnen te gaan met weer een tekort aan Orval, miserie X 3.
Geniet van de foto’s en de commentaren van Herman en William, tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden en vriendinnen stappers.
Waren de treinen vandaag dan eens stipt toch was er slechte mare (niet de Karel) .
Vooreerst het feit dat Francientje haar rugzak met inhoud was verdwenen op onverklaarbare wijze met de problemen die dat met zich meebracht. Geen beenstukken meer, poncho, identiteitskaart, SIS kaart en wie weet wat nog allemaal was weg, het moet je maar overkomen.
Dan kregen we ook nog melding (en dat was heel erg) van het overlijden van ROGER DE MULDER door de meeste van ons gekend als de GROTE VOORTREKKER
van het wandelgebeuren in ons kringetje.
De wandeling zelf gebeurde in een iets of wat bedrukte sfeer alhoewel weer enkele kornuiten het niet konden laten om fratsen uit te halen, maar over het algemeen was het toch genieten van de natuur. Het grote minpunt was wel de paasbloemen, waar we eigenlijk de wandeling voor deden, dat die al overtijd waren op enkele exemplaren na. Toch hebben we er nog een mooie trip van gemaakt bij goed weer.
Toch moet het van mijn hart, bij de afsluiters krijgen we de laatste tijd een schok te verwerken "de ORVAL wordt schaars " tot groot leed van ons select gezelschap. Ik weet niet waar dat naartoe gaat maar het ziet er niet rooskleurig uit.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE
William
Nabeschouwing II:
Niks kon er ons gebeuren, op uur en tijd in Brussel. Lekkere koffie om een beetje wakker te worden. Op tijd naar de Vauban ons breed zettend, kwestie van de andere reizigers duidelijk te maken dat wij hier met velen zijn! Een vreemde eend komt vragen of dit wel de trein naar Luxemburg is? Jaja, vreemden helpen is mijn tweede natuur. Ik zie hem even later op de trein naar Wezet stappen! Rare mannen die naar Luxemburg moeten! De trein is op uur en tijd weg, de verwarming is defect, om mijn vrienden te genoegen (ze zitten niet graag in de kou; ik ook niet) gaan wij ons verzetten naar het vorige rijtuig. Sientje roept “mijne rugzak is weg”, in eerste instantie denk ik dat ze hem vergeten was in de coffeeshop maar ze houd voet bij stuk, ze heeft hem op het rek gelegd. Mijn geloof en vertrouwen in de medemens heeft een knauw gekregen!
Moge de dief zijn ziezie verschrompelen en de rest is voor de kat. Hij mag nog het eeuwige jeuk in zijn knieën krijgen en te korte armen, zodat hij er niet aan kan krabben!
We hebben met moeite Brussel verlaten, als een sms William inhaalt. Hoofdleider Roger is op het grote stappad vertrokken! Moge hij verder stappen zonder moe te worden, onze escapades volgen met een eeuwige glimlach op zijn lippen vanop een hoge heuveltop.
Een demper op de stapvreugde? Even wel, Roger zou niet willen dat wij één stap minder zetten. Dus, groeten wij hem en zullen stenen voor hem naast onze paden leggen.
De wandeling was een klassieker, je weet wel: als het niet omhoog gaat, dan gaat het naar omlaag. Is er geen stof dan zijn er keien of asfalt. Zijn er geen loofbomen dan zijn er sparren of weiden en paasbloemen,
laat ons zeggen dat de laatste exemplaren nog te zien waren, maar de grote massa was al uitgebloeid. Spijtig maar niks aan te doen. Dan maar stenen of een draadje meeslepen
, stappers zij rare jongens, zij zouden alles verplaatsen. Op het einde is het even zoeken want een bistro vinden in de omgeving van het station is een hele opgave geworden. Onze vaste vloeibare versnapering is een zeldzaamheid geworden! Een andere vloeistof is dan ook aangewezen. De zoektocht is begonnen, proeven en vergelijken, een hele opdracht! Alleen geen water, het is te dun en te doorzichtig, dus niet te betrouwen.
De groeten en bedenk dat na iedere stap je einddoel nader komt!
Herman
zondag 8 april 2012
Jemelle- Ambly- Nassogne- Masbourg- Forrières
Uitnodiging:
Belofte maakt schuld, komen hopelijk nog niet te laat om de miljoenen "wilde Narcissen" te gaan besluipen in het grote "Bois du Chi" richting Beauraing. De weersomstandigheden tellen ook mee, de enkele nachten vrieskou en mogelijks een paar sneeuwbuien die aankomen kunnen dit verpesten. Maar niet gelaten, 't is de enigste keer op het jaar dat we vanuit die streek naar het O.L.V. bedevaartsoord Beauraing stappen.
Met de stafkaarten 59/ 5.6 en 59/ 1.2 en 58/ 3.4 zoeken we er iets sportiefs uit.
Zelfde treinuren als verleden week : met den dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek 06.29u) naar Brussel Noord, aansluiting met E.C.Vauban (vertrek Bru Nd om 07.42u)
Heb wat naslagwerk gedaan aangaande het voorvaderlijke familielid van onze William nl. Comtesse Josine de la Marck (de Rochefort) -Zie verslag verleden week!
Heeft die kapel "Chap. N.D. de Lorette" laten bouwen omdat: Haar zoontje werd ontvoerd door een aap via de daken van het "Chateau" (sommigen beweren dat het een verklede aap was.. nu eens geen ezel in 't spel). Veel onduidelijkheid of het kind daarna werd vermoord en/of teruggebracht en/of gevonden... 't was altijd iets met die adellijke Familie de la Marcke.
Tot woensdagmorgen, volg het weerbericht om eventueel je stapkledij aan te passen, Hilaire
Relaas der feiten:
04 april 2012
Gaan niet beginnen klagen maar ’t loopt soms wel eens fout aan ’t spoor, den dubbeldekker naar Brussel Nd afgeschaft, wij te laat in Brussel, den E.C.vauban naar Jemelle kwijt en bijgevolg de andere aansluitingen ook. Ik in een dipje door het moeten uitstellen van de geplande staptocht maar volgens mijn meestappers geen ramp, zoek er gauw iets anders uit en dan gaan we volgende week wel richting Beauraing.
Jemelle- Ambly- Nassogne- Masbourg- Forrières.
Relaas van de tocht:
Door omstandigheden een late start, weg om 10.30u uit het I.C. station van Jemelle, direct fel stijgend uit de Lomme- vallei naar het “bois de On”. Daar al mooie natuurbeelden geschoten met dank aan de felle zon die zich door de nevelslierten prikte, ons tweetal prentjesmakers Etienne en William hadden dit moois aanstonds opgemerkt. In het groot gemengd bosgedeelte “Haie St. Hubert” een kwartdraai naar rechts om door het “bois de javingue” ons te laten afzakken naar het dorpje Ambly. Ergens een verkeerde splitsing genomen om vast te stellen dat we “tegen den draad” liepen. De kopjes bijeen gestoken en onze “kaartlezer in opleiding” bijgesprongen om “dik over dun” zoals we zeggen het goede spoor weer op te gaan. Uit het eerste grote bos nu door de weilanden afzakkend naar het beekvalleitje “Rau de bonnefosse” alvorens Ambly binnen te stappen. Na anderhalf uur en zes kilometer was het tijd om onze verbrandingsoven aan te vullen met boterhammen. Terug op pad naar het volgende meer grotere dorp Nassogne. Merendeels langs open veld, door de warmte van de zonnestralen in ons hemdje. Even verpoost op het dorp- en kerkplein van Nassogne om af te zakken naar het bijna hoderd zeventig meter lager gelegen dorpje Masbourg in de vallei van de “Masblette” (ons allen goed bekend).Even gerust om op asem te komen voor aanvang van de laatste steilte die we moesten overwinnen. Een zwaar begin om dan via een klimhek een wilddomein binnen te stappen, dit in een pracht van een woud. Drie kilometers verder wederom langs een hek uit het wildbos om diep beneden ons de vallei van “la Lomme” te zien liggen. Met ons twaalven vol goesting naar het dorp Forrières aan de Lomme om rechtover de treinstopplaats verder te genieten van de geneugten van ’t leven.
Geniet van de sfeerbeelden en lees de commentaren van de andere vertegenwoordigers G3, geschreven met veel gevoel voor humor. Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi spoortrippers.
Wat begon in een slecht gesternte is al bij al nog goed verlopen. De 1ste trein toch wel in panne zeker. Iedereen naar alleman bellen of sms’sen om toch maar te kunnen gaan wandelen. Uiteindelijk toch in Brussel geraakt dat dank zij het organisatorisch talent van de GG en laat mij bescheiden blijven van mijzelf dus IKKE. We hebben er toch nog een leuke dag van gemaakt, zelfs het weer was ons weeral gunstig gezind, een streepje zon en een fris briesje wat weeral beter was dan het voorspelde regenachtige winderige en kille voorjaarsweer. Zo zie je maar wees niet bang om met de “spoortrippers” op woensdag mee te gaan trippen. De trip zelf was zoals gezegd goed voorbereid uitgekiend tot in de puntjes door de GG en IKKE. Maar als proef hadden we een toekomstige 4de in bevel de kaart in handen gegeven om de groep te leiden (gidsen, de weg wijzen). Het was redelijk goed maar hij zou meer vooraan bij de groep moeten lopen zoals het een echte leider past. Het kaartlezen daar moet hij nog deftig op oefenen, hij komt nog niet tot aan de knoesels van zijn leermeesters!!! Maar we hebben er vertrouwen in hij komt er wel.
En dan tijdens de wandeling deze keer geen wasspelden maar de NR 26 gebaard door Russel en verdergegaan in de groep, iedereen had er wel eens mee te doen de 26.
De afsluiter bij een Ambassadeur van de ORVAL wat kan je als spoortripper nog meer wensen, nog ORVAL in overvloed jonge en oude. Komt erbij dat een jong gepensioneerde zoals het hoort in de groep een rondje gaf tot grote vreugde van de bende hiep, hiep hoera. Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE William
Nabeschouwing II:
Wij zijn allemaal nummers zoveel is zeker, wij hebben dit kunnen vaststellen tijdens onze uitstap. In het dagelijkse leven zijn we ook voor alles en nog wat genummerd. In de schoolklas, op het werk, bij de beenhouwer, overal en altijd een nummer. Alleen heeft iedereen daar een andere nummer, raar dacht de stapper en hij zocht voor iedereen hetzelfde nummer.
Probleem opgelost, of was er geen probleem?
Was een nummer dan wel nodig, was het misschien weer een of andere zieke geest zonder nummer die jaloers was op de onze en dit spel in gang gezet heeft? Ik heb ons nummer systeem doorgegeven aan de universiteit, men heeft mij beloofd er een doctoraat (meer dan waarschijnlijk zelfs meerdere) aan te wijden. De wereld zal er anders uitzien na deze onderzoeken. Je zal er van horen. In dit of je volgende leven.
Tussendoor moest er nog gewandeld worden. Vertrokken op uur en tijd, want anders zou de kritiek niet mals zijn, je kent hem wel criticaster nr1. De PG beter gekend als hij die op zijn tenen kan fluiten! Nog maar juist aangekomen te Brussel Zuid met onze stipte treinverbinding of er volgde al een sms “Afstappen in Brussel Noord, onze trein in panne, ikke”! Ik zat wel aan de koffie in gezelschap te Brussel Zuid. Maar dat is het laatste van zijn gedachten de pippo! Maar allee vooruit, problemen zijn er om op te lossen en nummers om uit te delen. Wij naar de Noord, niks te zien de dames in hun boetiekjes waren nog niet open. Koffie drinken helpt tegen dat verdriet. De groep toch nog compleet gekregen en wij weg richting Namen.
Na de obligate boterhammen met koffie op de trein, heeft onze grote leider zijn hoofd te rusten gelegd en een oplossing uit zijn grijze hersens gepuurd. De PG keek ernaar en zag dat het goed was! (Iets anders als zijnen uitleg hierboven he, gezien door een onafhankelijke waarnemer.) Op een rapje heeft hij dan een onschuldige oud strijder van WO I de kaart in de handen gestopt. De brave man kon zijn plan trekken. We hebben hem op de wandeling een nummer gegeven! Koffie in Namen, wachten op aansluiting. Kan geen koffie meer zien, mijn ziel is er zwart van geworden.
De wandeling was een voorbeeld, van op en af zoals het hoort, beetje asfalt, beetje keien, beetje modder, kortom afwisseling allerlei. De zon kwam kijken en zag dat het de goede nummer was. Zij bleef dan ook de ganse wandeling in de buurt, een beetje zichtbaar en voelbaar, soms iets minder, prima stapweer. Uiteindelijk uitbollen tot aan een door ons gekende afspanning, waar we onze dorst konden lessen. Fijn alles naar wens, in alle geuren en kleuren. Er was er zelfs eentje bij die ons persé wilde trakteren, het hoefde niet, het was aangenaam, Guido je mag blijven! Alleen moest hij een kleine literfles bier hebben, wij één Orval. Nog eentje met een afwijking dus, wij hebben hem een nummer gegeven!
Terug naar huis, wij moesten wel wachten op onze aansluiting te Brussel Noord de sloebers niet, ik heb ze een nummer meegegeven, de dames in hun boetiekjes waren wel open! Schoon, ik zie graag boetiekjes, Francine ook, alleen niet dezelfde geloof ik?
Tot volgende week, laat de lente maar komen met veel en warme zon, dat is goed voor mijn oude knoken.
Herman
Belofte maakt schuld, komen hopelijk nog niet te laat om de miljoenen "wilde Narcissen" te gaan besluipen in het grote "Bois du Chi" richting Beauraing. De weersomstandigheden tellen ook mee, de enkele nachten vrieskou en mogelijks een paar sneeuwbuien die aankomen kunnen dit verpesten. Maar niet gelaten, 't is de enigste keer op het jaar dat we vanuit die streek naar het O.L.V. bedevaartsoord Beauraing stappen.
Met de stafkaarten 59/ 5.6 en 59/ 1.2 en 58/ 3.4 zoeken we er iets sportiefs uit.
Zelfde treinuren als verleden week : met den dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek 06.29u) naar Brussel Noord, aansluiting met E.C.Vauban (vertrek Bru Nd om 07.42u)
Heb wat naslagwerk gedaan aangaande het voorvaderlijke familielid van onze William nl. Comtesse Josine de la Marck (de Rochefort) -Zie verslag verleden week!
Heeft die kapel "Chap. N.D. de Lorette" laten bouwen omdat: Haar zoontje werd ontvoerd door een aap via de daken van het "Chateau" (sommigen beweren dat het een verklede aap was.. nu eens geen ezel in 't spel). Veel onduidelijkheid of het kind daarna werd vermoord en/of teruggebracht en/of gevonden... 't was altijd iets met die adellijke Familie de la Marcke.
Tot woensdagmorgen, volg het weerbericht om eventueel je stapkledij aan te passen, Hilaire
Relaas der feiten:
04 april 2012
Gaan niet beginnen klagen maar ’t loopt soms wel eens fout aan ’t spoor, den dubbeldekker naar Brussel Nd afgeschaft, wij te laat in Brussel, den E.C.vauban naar Jemelle kwijt en bijgevolg de andere aansluitingen ook. Ik in een dipje door het moeten uitstellen van de geplande staptocht maar volgens mijn meestappers geen ramp, zoek er gauw iets anders uit en dan gaan we volgende week wel richting Beauraing.
Jemelle- Ambly- Nassogne- Masbourg- Forrières.
Relaas van de tocht:
Door omstandigheden een late start, weg om 10.30u uit het I.C. station van Jemelle, direct fel stijgend uit de Lomme- vallei naar het “bois de On”. Daar al mooie natuurbeelden geschoten met dank aan de felle zon die zich door de nevelslierten prikte, ons tweetal prentjesmakers Etienne en William hadden dit moois aanstonds opgemerkt. In het groot gemengd bosgedeelte “Haie St. Hubert” een kwartdraai naar rechts om door het “bois de javingue” ons te laten afzakken naar het dorpje Ambly. Ergens een verkeerde splitsing genomen om vast te stellen dat we “tegen den draad” liepen. De kopjes bijeen gestoken en onze “kaartlezer in opleiding” bijgesprongen om “dik over dun” zoals we zeggen het goede spoor weer op te gaan. Uit het eerste grote bos nu door de weilanden afzakkend naar het beekvalleitje “Rau de bonnefosse” alvorens Ambly binnen te stappen. Na anderhalf uur en zes kilometer was het tijd om onze verbrandingsoven aan te vullen met boterhammen. Terug op pad naar het volgende meer grotere dorp Nassogne. Merendeels langs open veld, door de warmte van de zonnestralen in ons hemdje. Even verpoost op het dorp- en kerkplein van Nassogne om af te zakken naar het bijna hoderd zeventig meter lager gelegen dorpje Masbourg in de vallei van de “Masblette” (ons allen goed bekend).Even gerust om op asem te komen voor aanvang van de laatste steilte die we moesten overwinnen. Een zwaar begin om dan via een klimhek een wilddomein binnen te stappen, dit in een pracht van een woud. Drie kilometers verder wederom langs een hek uit het wildbos om diep beneden ons de vallei van “la Lomme” te zien liggen. Met ons twaalven vol goesting naar het dorp Forrières aan de Lomme om rechtover de treinstopplaats verder te genieten van de geneugten van ’t leven.
Geniet van de sfeerbeelden en lees de commentaren van de andere vertegenwoordigers G3, geschreven met veel gevoel voor humor. Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi spoortrippers.
Wat begon in een slecht gesternte is al bij al nog goed verlopen. De 1ste trein toch wel in panne zeker. Iedereen naar alleman bellen of sms’sen om toch maar te kunnen gaan wandelen. Uiteindelijk toch in Brussel geraakt dat dank zij het organisatorisch talent van de GG en laat mij bescheiden blijven van mijzelf dus IKKE. We hebben er toch nog een leuke dag van gemaakt, zelfs het weer was ons weeral gunstig gezind, een streepje zon en een fris briesje wat weeral beter was dan het voorspelde regenachtige winderige en kille voorjaarsweer. Zo zie je maar wees niet bang om met de “spoortrippers” op woensdag mee te gaan trippen. De trip zelf was zoals gezegd goed voorbereid uitgekiend tot in de puntjes door de GG en IKKE. Maar als proef hadden we een toekomstige 4de in bevel de kaart in handen gegeven om de groep te leiden (gidsen, de weg wijzen). Het was redelijk goed maar hij zou meer vooraan bij de groep moeten lopen zoals het een echte leider past. Het kaartlezen daar moet hij nog deftig op oefenen, hij komt nog niet tot aan de knoesels van zijn leermeesters!!! Maar we hebben er vertrouwen in hij komt er wel.
En dan tijdens de wandeling deze keer geen wasspelden maar de NR 26 gebaard door Russel en verdergegaan in de groep, iedereen had er wel eens mee te doen de 26.
De afsluiter bij een Ambassadeur van de ORVAL wat kan je als spoortripper nog meer wensen, nog ORVAL in overvloed jonge en oude. Komt erbij dat een jong gepensioneerde zoals het hoort in de groep een rondje gaf tot grote vreugde van de bende hiep, hiep hoera. Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE William
Nabeschouwing II:
Wij zijn allemaal nummers zoveel is zeker, wij hebben dit kunnen vaststellen tijdens onze uitstap. In het dagelijkse leven zijn we ook voor alles en nog wat genummerd. In de schoolklas, op het werk, bij de beenhouwer, overal en altijd een nummer. Alleen heeft iedereen daar een andere nummer, raar dacht de stapper en hij zocht voor iedereen hetzelfde nummer.
Probleem opgelost, of was er geen probleem?
Was een nummer dan wel nodig, was het misschien weer een of andere zieke geest zonder nummer die jaloers was op de onze en dit spel in gang gezet heeft? Ik heb ons nummer systeem doorgegeven aan de universiteit, men heeft mij beloofd er een doctoraat (meer dan waarschijnlijk zelfs meerdere) aan te wijden. De wereld zal er anders uitzien na deze onderzoeken. Je zal er van horen. In dit of je volgende leven.
Tussendoor moest er nog gewandeld worden. Vertrokken op uur en tijd, want anders zou de kritiek niet mals zijn, je kent hem wel criticaster nr1. De PG beter gekend als hij die op zijn tenen kan fluiten! Nog maar juist aangekomen te Brussel Zuid met onze stipte treinverbinding of er volgde al een sms “Afstappen in Brussel Noord, onze trein in panne, ikke”! Ik zat wel aan de koffie in gezelschap te Brussel Zuid. Maar dat is het laatste van zijn gedachten de pippo! Maar allee vooruit, problemen zijn er om op te lossen en nummers om uit te delen. Wij naar de Noord, niks te zien de dames in hun boetiekjes waren nog niet open. Koffie drinken helpt tegen dat verdriet. De groep toch nog compleet gekregen en wij weg richting Namen.
Na de obligate boterhammen met koffie op de trein, heeft onze grote leider zijn hoofd te rusten gelegd en een oplossing uit zijn grijze hersens gepuurd. De PG keek ernaar en zag dat het goed was! (Iets anders als zijnen uitleg hierboven he, gezien door een onafhankelijke waarnemer.) Op een rapje heeft hij dan een onschuldige oud strijder van WO I de kaart in de handen gestopt. De brave man kon zijn plan trekken. We hebben hem op de wandeling een nummer gegeven! Koffie in Namen, wachten op aansluiting. Kan geen koffie meer zien, mijn ziel is er zwart van geworden.
De wandeling was een voorbeeld, van op en af zoals het hoort, beetje asfalt, beetje keien, beetje modder, kortom afwisseling allerlei. De zon kwam kijken en zag dat het de goede nummer was. Zij bleef dan ook de ganse wandeling in de buurt, een beetje zichtbaar en voelbaar, soms iets minder, prima stapweer. Uiteindelijk uitbollen tot aan een door ons gekende afspanning, waar we onze dorst konden lessen. Fijn alles naar wens, in alle geuren en kleuren. Er was er zelfs eentje bij die ons persé wilde trakteren, het hoefde niet, het was aangenaam, Guido je mag blijven! Alleen moest hij een kleine literfles bier hebben, wij één Orval. Nog eentje met een afwijking dus, wij hebben hem een nummer gegeven!
Terug naar huis, wij moesten wel wachten op onze aansluiting te Brussel Noord de sloebers niet, ik heb ze een nummer meegegeven, de dames in hun boetiekjes waren wel open! Schoon, ik zie graag boetiekjes, Francine ook, alleen niet dezelfde geloof ik?
Tot volgende week, laat de lente maar komen met veel en warme zon, dat is goed voor mijn oude knoken.
Herman
zondag 1 april 2012
Han-sur-Lesse - Rochefort - Jemelle
Uitnodiging:
Nog twee keer slapen en 't is weer stappersdag... Woensdag nog maar eens een zonnige dag met temperaturen tot 20° en helderblauwe lucht. (winteruitrusting opbergen en nu op z'n zomers)
Het zal warm zijn op de zuidkant van de kalkrotsen boven Han-sur-Lesse. Gaan uitkijken naar o.a. het "Wildemanskruid", "Bosanemonen" en "Wilde Narcissen" welke daar weelderig bloeien.
Met de stafkaarten 59 (alle vier) zijn we zeker dat we er iets mooi's kunnen uitzoeken. Starten doen we in Han-sur-Lesse en eindigen daar waar mijn twee adjuncten het meest vanaf weten, het kiezen van de eindkroeg.
Treinuren: de dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek om 06.29u) naar Bru Noord en onmiddellijke aansluiting met den E.C. Vauban (vertrek Bru Nd om 07.42u) tot Jemelle om daar de Tec-bus (ligne 29) te nemen naar Han-sur-Lesse.
Tot woensdagmorgen, uitgerust en fit aan de start, Hilaire
Relaas der feiten:
28 maart 2012
Veel afwezigen deze week, uitgerekend op een woensdag met “superstip notering”. Ze kunnen in of aan het ziekbed de perfecte foto’s bekijken en de leuke commentaren nalezen, hopelijk werkt dit als “afstandstherapie”, ofwel zakt de zieke nog verder onder de lakens. Tot later, Hilaire
Relaas van de tocht:
Na twee I.C.treinen en een tec-bus, zo ver weg van huis maar stipt op tijd, start om 09.50u in ’t centrum van Han-sur-Lesse. Eerst fel klimmend naar het hoofddoel van de stapdag, gaan zoeken naar het “Wildemanskruid” (nou ja zoeken, we weten het blindelings staan) op de kam van “Les Grignaux” boven op de zuiders gerichte kalkrotsen van natuurreservaat “Hérimont”. Juist op tijd, stonden in de “fleur” van hun kortstondig bestaan (ongeveer twee weken in bloei) zeker nu met deze vele dagen volle zon, zijn zeker dat het daar gisteren bij hoog noen meer dan 25° warm was. Na een “fotosessie” van de mooiste modellen ons laten zakken naar de baan N86 om vervolgens een tweede kalkrots heuvel op te klauteren, met name “Tienne Turmont”. Na zes kilometers afstand en anderhalf uur staptijd terug waar we gestart waren, het toeristisch centrum van Han-sur-Lesse. Gezien dat de Horeca- bedrijfjes hun zomerterrassen aan ’t opstellen zijn, wensen hen een goed seizoen met veel Orval in voorraad. Wij richting oost tot “Croix de la Planche” om dan het noorden te kiezen, mee met de “Rau de la Planche”, rand bos en wei tot de “Source St-Martin”. Tijd om een goed plekje in de zon uit te zoeken om te “boterhammen”, even later wel met volle maag stug omhoog door het prachtige natuurreservaat van “Fond St-Martin” met boven op de “Tienne d’al Galette Magritte” een panoramisch zicht. DAARVOOR DOEN WE HET!!. Besloten om naar Rochefort te trekken, dus immer noordelijk, eerst door het groot pijnbomenbos van “So Hère” daarna het “bois de Moulaiti” en “Tier des Falizes” om ons te laten zakken onder het “Chateau des Falizes” en zo h et stadje Rochefort binnengetreden. Deze oude stad, omarmd door de “Lomme” binnen de oevers rondgewandeld. Tenslotte uit de “Lomme- vallei” naar “Chap. N.D. de Lorette” (opgedragen aan Comtesse Josine de la Marck). Wilden zo vlug mogelijk naar de oude spoorwegbedding maar werden de weg versperd aan het groot domein van “Chateau de Beauregard” (dat onze William een familielid was van Josine de la Marck mocht niet baten). Het noodgedwongen ommetje naar Jemelle langs smalle en kronkelende asfaltwegeltjes kon de pret niet bederven. Na zes uur op pad in prachtig lenteweer nog ruim de tijd over om na te genieten en onze dorst te lessen.
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.
Wat een dag prachtig weer met 8 moedige stappers enkele afwezigen door ziekte of andere ongemakken maar reeds zeer lang geleden ditmaal zonder vrouwelijk gezelschap. Het was ze aan te horen, ze spraken zo vrank over vanalles en nog wat zonder op de woordenschat te moeten denken.
Het was een trip uitgedokterd door de GG himself zoals gewoonlijk. Er waren stevige klimpartijen bij, echte kuitenbijters om U tegen te zeggen, maar de beloning was navenant een weelde aan bloemenpracht Wildemanskruid (door sommigen onder ons nog niet gezien), Maagdenpalm, Narcis, Bosanemoon en nog anderen. Het was zoals ze zeggen een thema wandeling. Onderweg zijn we nog "verlorengelopenengelssprekendeisraelieten" tegen gekomen die we op het juiste pad hebben gezet. Zo hebben we ongeveer 20km afgestapt zonder morren om toe te komen in het door ons gekend en bemint buffet te Jemelle om de ARPES te nuttigen met een tractatie van de jongste van de bende Patrick Maar weeral moeten vaststellen dat de Godendrank schaars wordt en daar heeft iedereen en IKKE vooral hartzeer van.
Kortom het was een prachtdag om niet te vergeten vooral dan door de wasspelden en het poppetje dat van her naar der ging iedereen kreeg er mee te maken.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE
William
Nabeschouwing II:
Collega's wandelaars,
Bij afwezigheid van een aantal vaste waarden, zijn we met een groepje van 8 naar Han sur Lesse afgezakt.
Michel apetrots met zijn vest én sjaal én pet van SK Lokeren.
Zonnig weer, veel bos, pittige klimpartijen, mooie uitzichten, de deugnieterij van altijd.
Het wildemanskruid ook gepasseerd.
Twee pipo's van de Mossad die men de juiste weg wees. Ik had ze verder het bos in gestuurd.
De passage door Rochefort leverde de nodige moeilijkheden op om terug op het juiste pad te raken.
21km en een beetje, het was genoeg en het was goed.
Dank aan de GG en de PG.
Ook dank aan Patrick die trakteerde op zijn verjaardag.
En gratis friet van de cafébazin.
Alleen dat Orval probleem wordt groter en groter.
Geniet nog na van de foto's.
Tot de volgende keer.
Groeten.
Harry
Nabeschouwing III:
Met zware voeten rondlopen op woensdag, wegens niet kunnen meestappen. Iedereen heeft recht op een zwak moment, ook Francine. Niet klein te krijgen onder geen omstandigheden, maar bij nacht en ontij moet er een onbekende bacterie de macht over haar binnenwerk overgenomen hebben. Ik als officiël gekende bijslaper, helper en schokbreker heb mijn plicht gedaan. We hebben het overleeft. Volgende week zijn we weer paraat! Ten minste als er weer geen beestje in ons darmstelsel de overmacht neemt.
Spijt en jaloers omdat we er niet konden bijzijn, voor één van de voorjaars klassiekers. De deugnieten zijn ons nog niet kwijt! Er zijn nog klassiekers in aantocht.
De groeten en tot de volgende stapdag.
Herman
Nog twee keer slapen en 't is weer stappersdag... Woensdag nog maar eens een zonnige dag met temperaturen tot 20° en helderblauwe lucht. (winteruitrusting opbergen en nu op z'n zomers)
Het zal warm zijn op de zuidkant van de kalkrotsen boven Han-sur-Lesse. Gaan uitkijken naar o.a. het "Wildemanskruid", "Bosanemonen" en "Wilde Narcissen" welke daar weelderig bloeien.
Met de stafkaarten 59 (alle vier) zijn we zeker dat we er iets mooi's kunnen uitzoeken. Starten doen we in Han-sur-Lesse en eindigen daar waar mijn twee adjuncten het meest vanaf weten, het kiezen van de eindkroeg.
Treinuren: de dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek om 06.29u) naar Bru Noord en onmiddellijke aansluiting met den E.C. Vauban (vertrek Bru Nd om 07.42u) tot Jemelle om daar de Tec-bus (ligne 29) te nemen naar Han-sur-Lesse.
Tot woensdagmorgen, uitgerust en fit aan de start, Hilaire
Relaas der feiten:
28 maart 2012
Veel afwezigen deze week, uitgerekend op een woensdag met “superstip notering”. Ze kunnen in of aan het ziekbed de perfecte foto’s bekijken en de leuke commentaren nalezen, hopelijk werkt dit als “afstandstherapie”, ofwel zakt de zieke nog verder onder de lakens. Tot later, Hilaire
Relaas van de tocht:
Na twee I.C.treinen en een tec-bus, zo ver weg van huis maar stipt op tijd, start om 09.50u in ’t centrum van Han-sur-Lesse. Eerst fel klimmend naar het hoofddoel van de stapdag, gaan zoeken naar het “Wildemanskruid” (nou ja zoeken, we weten het blindelings staan) op de kam van “Les Grignaux” boven op de zuiders gerichte kalkrotsen van natuurreservaat “Hérimont”. Juist op tijd, stonden in de “fleur” van hun kortstondig bestaan (ongeveer twee weken in bloei) zeker nu met deze vele dagen volle zon, zijn zeker dat het daar gisteren bij hoog noen meer dan 25° warm was. Na een “fotosessie” van de mooiste modellen ons laten zakken naar de baan N86 om vervolgens een tweede kalkrots heuvel op te klauteren, met name “Tienne Turmont”. Na zes kilometers afstand en anderhalf uur staptijd terug waar we gestart waren, het toeristisch centrum van Han-sur-Lesse. Gezien dat de Horeca- bedrijfjes hun zomerterrassen aan ’t opstellen zijn, wensen hen een goed seizoen met veel Orval in voorraad. Wij richting oost tot “Croix de la Planche” om dan het noorden te kiezen, mee met de “Rau de la Planche”, rand bos en wei tot de “Source St-Martin”. Tijd om een goed plekje in de zon uit te zoeken om te “boterhammen”, even later wel met volle maag stug omhoog door het prachtige natuurreservaat van “Fond St-Martin” met boven op de “Tienne d’al Galette Magritte” een panoramisch zicht. DAARVOOR DOEN WE HET!!. Besloten om naar Rochefort te trekken, dus immer noordelijk, eerst door het groot pijnbomenbos van “So Hère” daarna het “bois de Moulaiti” en “Tier des Falizes” om ons te laten zakken onder het “Chateau des Falizes” en zo h et stadje Rochefort binnengetreden. Deze oude stad, omarmd door de “Lomme” binnen de oevers rondgewandeld. Tenslotte uit de “Lomme- vallei” naar “Chap. N.D. de Lorette” (opgedragen aan Comtesse Josine de la Marck). Wilden zo vlug mogelijk naar de oude spoorwegbedding maar werden de weg versperd aan het groot domein van “Chateau de Beauregard” (dat onze William een familielid was van Josine de la Marck mocht niet baten). Het noodgedwongen ommetje naar Jemelle langs smalle en kronkelende asfaltwegeltjes kon de pret niet bederven. Na zes uur op pad in prachtig lenteweer nog ruim de tijd over om na te genieten en onze dorst te lessen.
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.
Wat een dag prachtig weer met 8 moedige stappers enkele afwezigen door ziekte of andere ongemakken maar reeds zeer lang geleden ditmaal zonder vrouwelijk gezelschap. Het was ze aan te horen, ze spraken zo vrank over vanalles en nog wat zonder op de woordenschat te moeten denken.
Het was een trip uitgedokterd door de GG himself zoals gewoonlijk. Er waren stevige klimpartijen bij, echte kuitenbijters om U tegen te zeggen, maar de beloning was navenant een weelde aan bloemenpracht Wildemanskruid (door sommigen onder ons nog niet gezien), Maagdenpalm, Narcis, Bosanemoon en nog anderen. Het was zoals ze zeggen een thema wandeling. Onderweg zijn we nog "verlorengelopenengelssprekendeisraelieten" tegen gekomen die we op het juiste pad hebben gezet. Zo hebben we ongeveer 20km afgestapt zonder morren om toe te komen in het door ons gekend en bemint buffet te Jemelle om de ARPES te nuttigen met een tractatie van de jongste van de bende Patrick Maar weeral moeten vaststellen dat de Godendrank schaars wordt en daar heeft iedereen en IKKE vooral hartzeer van.
Kortom het was een prachtdag om niet te vergeten vooral dan door de wasspelden en het poppetje dat van her naar der ging iedereen kreeg er mee te maken.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE
William
Nabeschouwing II:
Collega's wandelaars,
Bij afwezigheid van een aantal vaste waarden, zijn we met een groepje van 8 naar Han sur Lesse afgezakt.
Michel apetrots met zijn vest én sjaal én pet van SK Lokeren.
Zonnig weer, veel bos, pittige klimpartijen, mooie uitzichten, de deugnieterij van altijd.
Het wildemanskruid ook gepasseerd.
Twee pipo's van de Mossad die men de juiste weg wees. Ik had ze verder het bos in gestuurd.
De passage door Rochefort leverde de nodige moeilijkheden op om terug op het juiste pad te raken.
21km en een beetje, het was genoeg en het was goed.
Dank aan de GG en de PG.
Ook dank aan Patrick die trakteerde op zijn verjaardag.
En gratis friet van de cafébazin.
Alleen dat Orval probleem wordt groter en groter.
Geniet nog na van de foto's.
Tot de volgende keer.
Groeten.
Harry
Nabeschouwing III:
Met zware voeten rondlopen op woensdag, wegens niet kunnen meestappen. Iedereen heeft recht op een zwak moment, ook Francine. Niet klein te krijgen onder geen omstandigheden, maar bij nacht en ontij moet er een onbekende bacterie de macht over haar binnenwerk overgenomen hebben. Ik als officiël gekende bijslaper, helper en schokbreker heb mijn plicht gedaan. We hebben het overleeft. Volgende week zijn we weer paraat! Ten minste als er weer geen beestje in ons darmstelsel de overmacht neemt.
Spijt en jaloers omdat we er niet konden bijzijn, voor één van de voorjaars klassiekers. De deugnieten zijn ons nog niet kwijt! Er zijn nog klassiekers in aantocht.
De groeten en tot de volgende stapdag.
Herman
Abonneren op:
Posts (Atom)