• Zoals Herman in zijn "blog" vermeldt, het zal woensdag een feestwandeling worden. Doe het voor "Hem", William trekt woensdag 2 X aan de "toogbel" (heeft hij me toch beloofd) éénmaal voor zijn "Verjaardag" en éénmaal voor "Vijfendertig jaar Ardennenstapper" man..man..man..geen misére maar feestvreugde.
• Heb er daarom iets uitgekozen waar we na het stappen gezellig kunnen samenzitten en uit een bord eten in plaats van boterhammen op de trein. Gevraagd bij "Chez Jeanninne" om een forelbereiding, zo een riviervis van kop tot staart op je schotel lusten de meesten van ons wel.
• Daarom vraag ik aan degenen die woensdag deelnemen om een mailtje te zenden (liefst vóór maandagavond) met de bevestiging dat je "La Truite" kiest.
• Wat de tocht betreft, gaan stappen in de omgeving van Yvoir en zeker eindigen in dit stadje waar het riviertje "Le Bocq" in de stroom "La Meuse" uitmondt.
• Stafkaarten: 53 / 3.4 en 53 / 7.8.
• Treinuren: Vertrekken één uur later dan gewoonlijk, met den I.C. vanuit St Niklaas (vertrek om 07.30u) naar onze "Hoofdstad Brussel" en vervolgens richting Dinant.
Relaas der feiten:
26 oktober 2011
Oproep woensdag stapdag/feestdag goed opgevolgd, proficiat aan allen die er bijwaren. Eén iemand hebben we zeker gemist, ons Sonja (zus van ons Godi)..haar optimisme en haar doorzetting..zullen haar misschien zien op wandeling van 11 nov. (nat. feestdag), geven haar dan een dikke knuffel en veel sterkte.
Deden het voor “Hem”, niet enkel voor zijn verjaardag maar ook voor “Vijfendertig jaar Ardennenstapper”. Iedereen bleef met graagte een uur langer dan naar gewoonte om al drinkend, zingend en lekker etend ..”Hem” te plezieren. Om de finesse van dit leuke “braspartijtje” neer te pennen, laat ik over aan onze P.R. man Herman die “Hem” nu definitief in zijn armen gesloten heeft. (ontroerend mooi – Francine en Godi , pas op dat ze niet gaan samenwonen) Eén spijtig voorval, enkel “Hem” met een fototoestel, onze Dany zijne uitleg, heb het anders “altijd” bij, maar nu “weer” niet.
Yvoir – La Meuse – Le Bocq – Bauche – Evrehailles – Yvoir.
Relaas van de tocht:
Van de trein te Yvoir om 10.40u, stralend stapweertje en opgewacht door Anita en Karel welke een weekje in “Le Crupet” vertoeven. Met ons zestienen, 5 meisjes en 11 jongens, eerst door het rustieke dorpsplein om verder, mee met de spoorlijn naar Godinne en de Maasboord volgend tot tegen “Rocher du Fau”. Deze steile witte kalkrotsen niet onderdoor maar 90° rechts om aan een eerste klim te beginnen naar het gehuchtje Triconte met onderweg een mooi zicht op de Maasvallei. Aan een “vierweegs” een onduidelijke aanwijzing gezien aangaande “Tir à balles 26 okt.” Maar niemand gezien of gehoord en geen enkel paadje afgespannen. Wij verder in het woud “bois d’Anway”, meer bepaald in het gedeelte “bois domaniale de Triconte” om zo in een grote bocht uit te komen aan de vroeger “fme d’Ahinvaux”, nu een Gîte. Prachtig zicht op de golvende en zonovergoten weilanden vol met verre familieleden van “Hem”, ook deze lieve vriendjes mochten meevieren en samen op de foto. Daar wel een “jagersknecht” zien opduiken, een “compromis” gesloten, wij naar het riviertje “Le Bocq” te Marteau Feuillen met zijn “Instit. Sacrè Coeur”. In de vervallen hovingen van dit “Pelgrimsoord” onze brooddoos leeggegeten. Wij verder, noodgedwongen langs een rustige asfaltweg, naar Bauche maar wel met “den Bocq” naast ons en onder “Les roches de Fumy”. Het dorpje Bauche door, eerst langs het “Ancien Station” en zo naar “Chap. St. Antoine” en de “Ancien Moulin”. (Deze vroegere spoorlijn 128 in de vallei van “Le Bocq” van Yvoir naar Ciney moet toeristisch gezien prachtig geweest zijn – luister naar de stationsnamen – Bauche, Punode, Dorinne – Durnal – Spontin enz. – tussen Yvoir en Durnal 10 X over de rivier en meermaals ondergronds om een grote rivierbocht af te snijden) Een laatste maal onze krachten bijgevuld om Bauche te verlaten, nog eens een ferme bergop langs “Tienne du Taureau”, naar het veel hoger gelegen “geklasseerd” dorpje Evrehailles. Deze woonkern nog maar eens door, verveelt nooit, rondgewandeld langs de kasteelhoeve en zo over de baan N937 naar de Maasvallei. Minstens twee x per jaar doen we het, het “Réserve Naturelle de Champalle”, hoog boven “La Meuse” en op “Rocher de Champalle” – met dit herfstweer = super mooi (DAAVOOR DOEN WE HET!!) Met zijn allen voorzichtig langs de rotspartijtjes en de diepe afgrond naar Yvoir. (Wilden niemand achterlaten om het feest te missen – wisten dat er beneden aan de Maas in het centrum van Yvoir ons iets moois en lekkers te wachten stond, wij mee met “Hem”.
Vermaak jullie met de prachtige foto’s, lees met genot de nabeschouwingen van “Hem” en zijn boezemvriend (als ze nu ook maar niet “hand in hand” honderden meters achter ons gaan lopen), Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.
Wat een heugelijke dag, een om in de wandel- analen neer te pennen. Een bijna voltallige groep, stel je voor 16 stuks, allen gemotiveerd om te wandelen maar vooral om de APRES mee te maken.
Maar eerst over onze wandeling: Onze Willy terug van de partij voor een tocht van bijna 16km. Wat zullen de resultaten zijn? Achteraf horen we dat nog wel, maar hij was tevreden en wij ook. De trip verliep bij prachtig weer, mooie panorama's zoals gezegd een leuk gezelschap, en met zoals gewoonlijk onze vaste hekkensluiters Jack en Russel (die Gody wel in bescherming hebben genomen) in eeuwige discussie over .....
Het mag gezegd zijn de APRES werd door iedereen gesmaakt. Een TRUTTEN met een natje om je duimen en vingers af .....
Dit alles was door de Grote Goeroe met medewerking van de Bio-nische Man grondig voorbereid. En dan het voorlezen van de brief door mijn beste vriend(???????) en medestapper de 3de in bevel over mijn goede (2 blz A4 leeg) en slechte(2blz A4 vol) daden.
Ook had hij het over mijn bevordering in de orde van de EQUUS AFRICANIS ASINUS en de STRIX ALUCO, wat een eer!!!!
Meer kan ik er niet aan toevoegen het is mij emotioneel te zwaar. Geniet van de foto's en tot volgende wandeling.
William en Gody
Nabeschouwing II:
Hieronder mijn ode aan de jarige sloeber, zodat ze voor eeuwig op het WWW zal blijven bestaan! De kans is groot dat deze ode verplichte lectuur wordt voor al wat aan de unief rondzwalpt, opdat zij er zouden uit leren en zeker zijn spoor niet zouden volgen.
- Dan over de verdwenen velletjes welke zijn goede kanten zouden moeten belichten, mijn printer weigert gewoon ze af te drukken. (zeer wijze machine)
- Zijn slechte kanten daarentegen zijn vastgelegd op papier (niet voor publicatie geschikt). Maar ik wil hem waarschuwen, moest er mij de eerste honderd jaar ook maar iets overkomen, er is een verzegelde copy aan drie notarissen bezorgd. Ook drie belangrijke bladen hebben een copy klaarliggen om te publiceren in geval mij ook maar iets overkomt gedurende de vastgestelde tijd. (diezelfde 100 jaar)
- De weekbladen zijn: Panorama, Story en Dag Allemaal. Bij publicatie zal het zijn van Dag William!
Beste William,
Onder zware emotionele en fysieke druk ben ik verplicht om ook over jou enige tekst en duiding te geven bij deze gelegenheid. “Het moet goed zijn Herman, maak er een fijn mens van”. Pffttt!!!!
Eerst en vooral en je kent mij. Is niet de bedoeling om je ook maar op enig vlak pijn te doen of te beledigen! Iedere gelijkenis met nog levende of reeds overledene personen berust op louter toeval en zij kunnen niet ter verantwoording geroepen worden. Ik ook niet, ik ben maar de boodschapper van alles wat mij ingefluisterd werd. Maar soms kan de waarheid hard zijn. En het is op dagen zoals vandaag dat, en het moet gezegd je je vrienden leert kennen en waarderen. Wees niet bang, de censuur heeft mij verplicht om niks te schrijven over de vorige 60 jaar, niks dat je ego kan schaden, noch iets te vermelden of te zeggen over een zekere vogel zijnde:
De bosuil (Strix aluco) is een vogel uit de orde van uilen (Strigiformes). Ze komen algemeen voor in bossen, parken en tuinen. Meestal jagen ze 's nachts. Toch zijn ze soms ook overdag te zien als ze geplaagd worden door kleine vogels die hen proberen te verjagen. De kleur van de bosuil varieert van bruin tot grijs. Ze zijn gestreept, hebben zwarte ogen, een enigszins gedrongen vorm en beschikken niet over oorpluimen.
Waar zit die deugniet weeral
Ook sommige dieren op vier poten mogen niet vermeld worden bijvoorbeeld:
Equus Africanus Asinus, deze is lid van de familie van paardachtigen en heeft als kenmerken lange oren, een pluim aan het eind van de staart, en een groot ...
Niks daarover, ook de jaren voor dit zijn gewist, je wordt als het ware herboren, dus dat zit al goed.
- Laat ons beginnen met jou te helpen afscheid te nemen van je (60) zestigste levensjaar en je 61ste te verwelkomen, waar zijn vrienden anders voor?
Er is me van hogerhand gevraagd om je goede eigenschappen, je speciale gaven, kortom je helemaal in het licht te zetten en dat hier te verduidelijken voor je talrijke en trouwe fans.
Na lang gepeins en mijn twee hersencellen aan het werk gezet te hebben heb ik één vel A4 formaat, aan beide zijden bedrukt met alleen maar goede gaven.
- Ziehier het resultaat: een leeg blad!
Veel sneller ging het om al jouw iets of wat slechtere kantjes te herinneren en op papier te zetten, een opgave. Jawel jarige twee A4 formaat vellen, en dan heb ik de meest gruwelijke feiten nog weggelaten. Verschillende malen heb ik moeten stoppen omdat het mij teveel werd.
- Ziehier het resultaat: twee volle bladen!
We vieren vandaag niet alleen dat hij 61 geworden is, maar ook dat hij hier al 35 jaar rondgezworven heeft als stapper. Je zou het hem niet aanzeggen maar als je rekent op een 50tal wandelingen per jaar gemiddeld maal laat ons mild zijn 18km per keer. Dan heeft deze “Cuculus Canorus” hier zo’n 31.500km rondgevlogen. Ik zou zeggen plak allemaal twee maal in de handen, want zoveel is dat ook niet als je bedenkt dat de gemiddelde auto diezelfde afstand aflegt op twee jaar.
Dan is er nog het feit en dat moet gezegd: hij leerde de stappers Orval drinken, ook weer niks om fier op te zijn, je spitsbroeders tot de drank verleiden. Maar toch laat ons toch maar eens rekenen:
35 jaar, 50 maal per jaar en 3 stuks per keer is wel 5250 Orvals. In cijfers betekent het en dit gaat pijn doen 173.250 cl, of nog beter 1.732,50 liter. In bakken uitgedrukt 218,75 laat ons zeggen dat hij vandaag de kaap van de 218 afsluit. En dan zwijg ik nog over al wat hij achter zijn kiezen heeft gekieperd zonder stapgenot, zonder te spreken over de keren dat hij de derde niet als laatste voor die dag zag. Stiepelzat moet hij zijn.
Kameraden dit is dus een ernstige oproep om de deze “Equus Africanus Asinus” je weet wel, die met een groot … te redden.
Als je ook maar iets van alcohol in zijn omgeving ziet, neem het hem af, neem het liever tot u en red hem, hij is de laatste van een uitstervend ras.
William het ga je goed en geniet samen met je echtgenote, familie en ons nog een beetje verder van dit leven!
Herman
