Uitnodiging:
Hier zijn we weer met volle goesting. Na drie woensdagen sneeuwtrappen aan de Ambléve en zijn bergriviertjes als daar zijn Ninglinspo en andere Chefna's in de driehoek Aywaille - Spa - Coo, is het nu de beurt om een andere kant van ons geliefd Ardennenland te bewandelen.
Een bijna telkenjare, rond deze tijd, weerkerende klassieker van Bertrix naar Bouillon.
Vertrek te Bertrix om 10u, door het stadje, achter het kerkhof in het "gros bois" gaan zoeken naar de grote beek "rau des Aleines" tot de "confluent / samenvloeiing" met het "rau de Fays-les-Veneurs", komende van het gelijknamige dorp. (normaal aldaar schafttijd) Vervolgens door het gehucht La Cornette, doorsteken naar "Moulin Hideux" en "Chapelle de Buhan" om ons te laten zakken naar Godfried z'n mooi stadje als einddoel.
Na twee zware weken spoorzoeken in de sneeuw met veel klimwerk, nu een wat minder moeilijk tracè met geen overdreven kilometers ( niet boven de twintig) maar zeer afwisselend en eindigen aan ons aller Semois.
Opgepast, nieuwe treinregeling vanaf dee's week : St niklaas vertrek om 06.30u met "den dubbeldekker" naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde. Brussel nd vertrek om 07.42u met de E.C.trein (Vauban) tot Libramont en vandaar het dieselke naar Bertrix met aankomst om 10.u. 's Avonds vertrek te Bouillon met de tec-bus naar Bertrix.
Tot woensdagmorgen te Sinaai om 06.37u en Lokeren om 06.43u en dendermonde om 07.06u.Hilaire (ter herinnnering, niet vergeten kijken naar herman z'n Picasa en z'n blog)
Relaas der feiten:
17 december 2009
Als ik de mooie momenten van onze “woensdag stapdag” jl. moet vermelden zullen het er niet veel zijn…maar die goede zijn dan ook het vermelden waart. Een perfectionist als ik kan ook eens onvolledig zijn en dat moest ik al aanhoren ’s morgens op de trein omdat “ze” daar maar vernamen dat het ’s avonds een uurtje later zou zijn, ocharme… De ene baalde omdat hij zijn voetbalmatch miste en sommigen omdat hun eega zo lang alleen zat …ik weet beter dan wie ook dat ze het vroeger niet erg vonden om eens later thuis te komen, veeeel laaaater. Oké, ik had het fout, moest de tec-bus lijn 40 nooit laten rijden hebben maar die “pipo” van een chauffeur (onder alle koren zit kaf) kwam zo geloofwaardig over dat…. De motie van wantrouwen zit al hogerop en eerstdaags in het parlement (krijgt voorrang op Fortis).
Daarbij kwam nog eens dat “ze” het geen aangenaam weer vonden, de asfaltwegen spekglad, hun boterhammetjes te laat mochten opeten, te mistig en stinken bij het binnenkomen van Bouillon, en, dat we beter deze wandeling in de Lente zouden doen enz. enz. …Alles werd in mijn “bottinen” geschoven. Gelukkig volgen de mooie en aangename momenten NU.
Relaas van de stapdag : Met twintig minuten vertraging gestart op ijsgang in het station Bertrix, via de stadskern al schuivend het “Gros bois” binnen waar we vanaf daar "normaal" konden stappen. Gaan zoeken en gevonden, het bruggetje over het fel gewassen riviertje “rau des Aleines” in een prachtige natuur met veel rotspartijtjes (niet voor niets heet dit gebied “anc. Ardoisiéres de Rougebau” = oude leisteen groeven, nog enkele ingangen opgemerkt, nu winterplaats voor vleermuizen) Aan de stenenbrug, samenkomst van “rau de Fays- les- Veneurs” en “rau des Aleines”, na meer dan acht kilometer, onze schafttijd genomen. Langs de “croix des Aviateurs” (herdenkingskruis R.A.F. 14/18) door het gehucht La Cornette klimmend een nieuw groot woud in tot het hoogste punt (420m.) om terug dalend langs het watertje “ri de moulin Hideux” naar het hotel met dezelfde naam. Daar nog eens alle moed samengeraapt om de laatste steile klim te bekampen naar “Chapelle de Buhan” (onderweg de voetsporen herkend van ons aller Marie-Jeanne en vriend Willy, luttele dagen voordien gepasseerd) Aan de oude okergele kapel pakte onze vriend Guido uit met hartverwarmende “glüwein” welke hij presenteerde ter gelegenheid van zijn verjaardag …luidkeels gezongen op zijn en onze gezondheid. Herman en Michel moeten dit geweten hebben daar “ze” samen met de jarige de helling opstormden en daarmee hun “geliefde(n)” achterlieten. Ik ben dan maar in Jacky’s gezelschap naar boven gestapt, gelukkig was er warme wijn genoeg …waarvoor dank. Intussen was het terug beginnen vriezen en naar zachte bermen zoeken om dalend het mistige Bouillon en zijn versterkt kasteel te zien opdoemen. Deze met gemengde gevoelens afgewerkte stapdag had dan toch een vrolijke noot …vriend Guido trakteerde ook nog in het “L’ estaminet” aan de “pont de Liége” vóór we de tec-bus lijn 8 naar Libramont namen, nogmaals geklonken op zijn verjaardag. Ook vriend Jacky niet vergeten, ik toch niet, voor zijn fotosessie.
Afsluiten met de melding dat William met zijn Godi goed zijn aangekomen in het land, wensen aan allen een Zalige Kerst en vrolijk Nieuwjaar. Wanneer er nog iets uit de bus moest vallen dee’s dagen dan meld ik het wel, Hilaire
Onparteidige scheidsrechter vanuit de verte:
Hallo vrienden van de stapbeweging.
Met tranen in de ogen gelezen, dat onze grote voortrekker in een dipje zit door ons gezaag! Hij zou beter moeten weten!
Na een cariëre aan de rout en gans de dag omgeven door neuten, kunnen wij niet anders dan alles wat mis gaat op iemand anders steken, en zagen en klagen is onze tweede natuur toch!
Voor de rest is alles zijn schuld en daarmee uit.
Mijn onpartijdigheid maakt dat ik in de meeste hooghachting heb voor de tec, getuige mijn knieval voor de bus welke ons naar het station bracht.
De groeten en van ons een prachtige Kerst en een gelukkig Nieuwjaar, en dat we ze nog lang mogen mogen.
zaterdag 20 december 2008
zondag 14 december 2008
Van Spa naar Coo
Uitnodiging:
WE zijn GOE bezig, WE geven er nog een lap op !!! WE moeten er wel wat voor doen. Wie zijn WE ? Ons stappersclubje dat elke woensdagmorgen met veel overtuiging aan de start staat. Natuurlijk profiteren WE van de weersomstandigheden, bij sneeuwval hebben we boven de 500m meer kans op een dik pakje witte vlokken. Iedere streek en ieder seizoen heeft z’n charme, daar spelen we gretig op in. Voorbeeld : nu de bruisende NINGLINSPO en de kolkende CHEFNA stroomopwaarts verkennen is avontuurlijker dan wanneer beiden droog staan. Hebben deze herfst meestal gekozen voor grote bossen met loofbomen zoals eik en beuk, die geven de mooiste kleuren…de foto’s liegen er niet om.
Nu ter zake : Gaan ons dee’s week wat verder in de vallei van de Ambléve begeven met start en aankomst in het toeristisch stadje COO waar alles in het teken staat van water : watervallen voor de toeristen, spaarbekkens voor drinkwater en afdammingen van water voor het opwekken van stroom. De dagen gaan maar open en toe en met de vooruitzichten op sneeuwbuien ’s nachts en woensdag overdag droog met zonnige perioden, (daarnet het weerbericht gezien) heb ik gekozen om panorama’s op te zoeken rond COO, meer bepaald de kant van Stoumont en La Gleize. Zo is het eens wat anders. Woensdagmorgen kunnen we nog altijd beslissen, dit volgens het weer. Coo--Coo, of, Spa – Coo, beginnen waar we verleden week geëindigd zijn, nl. promenade des Artistes, het arboretum en Bèrinzenne, de Vecquèe kruisen en zo naar de dorpen Andrimont en Ruy en zo via La gleize naar het station Coo. Kaarten 49 / 3.4 – 49 / 7.8 en 50 / 5.6.
De treinuren zijn dezelfde als verleden week : ttz. Sint niklaas vertrek om 06.35u naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende, tot Liége gm of Verviers ( volgens de keuze)
We zien elkander woensdagmorgen goed uitgeslapen om een dag sneeuwpret te beleven, Hilaire
Enkele toemaatjes : SEQUOIA boom = uit noord-Amerika = meer dan 100m hoog en 8,5m dikte = zijn hout wordt “redwood” genoemd = de vezelachtige barst beschermd de boom tegen verbranding.( gezien in arboretum Tahanfagne boven Spa )
Foto’s van de paarden van verleden week = Przewalskipaarden = niet als trekpaard maar om te grazen in natuurreservaten (mongools ras) meerdere stichtingen in de wereld beschermen dit ras.
Relaas der feiten:
10 december 2008
Man…man..man.., weer met volle longen genoten. Wat voor anderen miserie is, sneeuw en mist op slecht berijdbare wegen, was voor ons achten de derde woensdag op rij een om in te lijsten. Hetgeen geprogrammeerd stond, quasi alles verwezenlijkt, behalve het streepje zon om van de panorama’s te kunnen genieten. ’S Nachts had het bij gesneeuwd en lag alles weer maagdelijk wit tot in de toppen van de bomen. Door de gesloten hemel waren de veengebieden mysterieuze plekjes vol spookbeelden. (zie achtergrond) Dank aan Danny, Etienne en Jacky, drie van onze medestappers die plaatjes schieten, kan iedereen meegenieten en/of lichtjes vloeken omdat ze er niet bijwaren. Deze week weerom meerdere prentjes die men enkel kan maken bij deze uitzonderlijke weersomstandigheden, en, zij hebben er “oog” voor of worden door ons “getipt”.
Relaas van de staptocht : Gezellig babbelend in warme treinen, geen last van files of slechte wegen, om 10.10u afgestapt te Spa- Gèronstére. Direct op zoek naar de “Rau de Picherotte” waar de “Promenade des Artistes” naast loopt. Nu door het “arboretum de Tahanfagne”. Vanaf daar wisten we dat het een ganse tocht spoorzoeken zou zijn. Iets voor de middag aangekomen aan de b.b.q. de Bèrinzenne, intussen 300m. hoger dan de start. Goed ingeduffeld weer op zoektocht, de Vecquèe gekruist, tot het kruis ter ere van veenschilder Pottier in het “bois la Vecquèe”. (zie foto) (waar gaan ze later dat van Michel neerplanten). Afgezakt naar de dorpjes Andrimont en Ruy in de vallei van de Roannai waar bij helder weer mooie vergezichten, nu niet dus. (aan elkander beloofd om eens terug te komen) Terug omhoog naar een heel natuurrijk veengebied “Fagne de Bellare” (weer 200m. hoogte verschil) Niet gekozen om de g.r.5 te volgen naar Stavelot maar via het “bois de la Borzeu” naar de woonkern Ster hoog boven Coo. De vele kilometers sneeuwtrappen met daaronder onbekende grondlagen, meestal modderslikken of gladde boomwortels, begonnen hun tol te eisen. Vonden wat we zochten, de kabelbaan naar de waterval van Coo. Niet in z’on bakje gaan zitten maar zigzaggend steilaf, dus uiterst voorzichtig naar beneden en het “nu” zielige Coo. Enkel de krachtig en bruisende waterval was de moeite. Toch één open taverne gevonden om de wachttijd te overbruggen . Gelukkig voor ons daar onze vriend Frans een belangrijke mededeling “in petto” had, “morgen donderdag is het mijn verjaardag”. Wij luidkeels “scholl” gezegd en “lang zal hij leven “ gezongen. Proficiat aan ons Franske.
Ons laten neerploffen in een warm en proper treinstel om onze stramme spieren op temperatuur te laten komen en iedereen beloofd om volgende week er weer bij te zijn richting Bouillon. Hilaire
Niet belangrijk maar toch eens meegeven : Net geen 20km. maar 600m. klimmen (1 x 300m. + 1 x 200m. +100m. tussendoor) 5 1/2u onderweg = geen 4km. p/u kunnen halen door de moeilijkheidsgraad van het parcours.
Nabeschouwing:
- Voor de mooie vergezichten doen we het. Zo was het ons voorgesteld en beloofd!
Zij die de beelden bekeken hebben weten wel beter. Ik weet het, hij kan het weer niet maken, maar belofte maakt schuld! Er zijn er al voor minder van hun voetstuk geschoten.
- We moesten ons weer haasten om op tijd binnen te zijn, we hadden dan ook niet de nodige tijd om voldoende anti stoffen te nemen tegen de kou! De ziekenboeg zal er wel bij varen, de sociale zekerheid minder.
Frans zag ons verdriet en heeft dan een toernee betaald. Leve Frans!
- Alle gekheid op een stokje: Hij word beter met de dag (zoals Orval).
Leve onze grote voortrekker.
Applaus stijgt op vanop alle banken.
De groeten en tot stappens.
WE zijn GOE bezig, WE geven er nog een lap op !!! WE moeten er wel wat voor doen. Wie zijn WE ? Ons stappersclubje dat elke woensdagmorgen met veel overtuiging aan de start staat. Natuurlijk profiteren WE van de weersomstandigheden, bij sneeuwval hebben we boven de 500m meer kans op een dik pakje witte vlokken. Iedere streek en ieder seizoen heeft z’n charme, daar spelen we gretig op in. Voorbeeld : nu de bruisende NINGLINSPO en de kolkende CHEFNA stroomopwaarts verkennen is avontuurlijker dan wanneer beiden droog staan. Hebben deze herfst meestal gekozen voor grote bossen met loofbomen zoals eik en beuk, die geven de mooiste kleuren…de foto’s liegen er niet om.
Nu ter zake : Gaan ons dee’s week wat verder in de vallei van de Ambléve begeven met start en aankomst in het toeristisch stadje COO waar alles in het teken staat van water : watervallen voor de toeristen, spaarbekkens voor drinkwater en afdammingen van water voor het opwekken van stroom. De dagen gaan maar open en toe en met de vooruitzichten op sneeuwbuien ’s nachts en woensdag overdag droog met zonnige perioden, (daarnet het weerbericht gezien) heb ik gekozen om panorama’s op te zoeken rond COO, meer bepaald de kant van Stoumont en La Gleize. Zo is het eens wat anders. Woensdagmorgen kunnen we nog altijd beslissen, dit volgens het weer. Coo--Coo, of, Spa – Coo, beginnen waar we verleden week geëindigd zijn, nl. promenade des Artistes, het arboretum en Bèrinzenne, de Vecquèe kruisen en zo naar de dorpen Andrimont en Ruy en zo via La gleize naar het station Coo. Kaarten 49 / 3.4 – 49 / 7.8 en 50 / 5.6.
De treinuren zijn dezelfde als verleden week : ttz. Sint niklaas vertrek om 06.35u naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende, tot Liége gm of Verviers ( volgens de keuze)
We zien elkander woensdagmorgen goed uitgeslapen om een dag sneeuwpret te beleven, Hilaire
Enkele toemaatjes : SEQUOIA boom = uit noord-Amerika = meer dan 100m hoog en 8,5m dikte = zijn hout wordt “redwood” genoemd = de vezelachtige barst beschermd de boom tegen verbranding.( gezien in arboretum Tahanfagne boven Spa )
Foto’s van de paarden van verleden week = Przewalskipaarden = niet als trekpaard maar om te grazen in natuurreservaten (mongools ras) meerdere stichtingen in de wereld beschermen dit ras.
Relaas der feiten:
10 december 2008
Man…man..man.., weer met volle longen genoten. Wat voor anderen miserie is, sneeuw en mist op slecht berijdbare wegen, was voor ons achten de derde woensdag op rij een om in te lijsten. Hetgeen geprogrammeerd stond, quasi alles verwezenlijkt, behalve het streepje zon om van de panorama’s te kunnen genieten. ’S Nachts had het bij gesneeuwd en lag alles weer maagdelijk wit tot in de toppen van de bomen. Door de gesloten hemel waren de veengebieden mysterieuze plekjes vol spookbeelden. (zie achtergrond) Dank aan Danny, Etienne en Jacky, drie van onze medestappers die plaatjes schieten, kan iedereen meegenieten en/of lichtjes vloeken omdat ze er niet bijwaren. Deze week weerom meerdere prentjes die men enkel kan maken bij deze uitzonderlijke weersomstandigheden, en, zij hebben er “oog” voor of worden door ons “getipt”.
Relaas van de staptocht : Gezellig babbelend in warme treinen, geen last van files of slechte wegen, om 10.10u afgestapt te Spa- Gèronstére. Direct op zoek naar de “Rau de Picherotte” waar de “Promenade des Artistes” naast loopt. Nu door het “arboretum de Tahanfagne”. Vanaf daar wisten we dat het een ganse tocht spoorzoeken zou zijn. Iets voor de middag aangekomen aan de b.b.q. de Bèrinzenne, intussen 300m. hoger dan de start. Goed ingeduffeld weer op zoektocht, de Vecquèe gekruist, tot het kruis ter ere van veenschilder Pottier in het “bois la Vecquèe”. (zie foto) (waar gaan ze later dat van Michel neerplanten). Afgezakt naar de dorpjes Andrimont en Ruy in de vallei van de Roannai waar bij helder weer mooie vergezichten, nu niet dus. (aan elkander beloofd om eens terug te komen) Terug omhoog naar een heel natuurrijk veengebied “Fagne de Bellare” (weer 200m. hoogte verschil) Niet gekozen om de g.r.5 te volgen naar Stavelot maar via het “bois de la Borzeu” naar de woonkern Ster hoog boven Coo. De vele kilometers sneeuwtrappen met daaronder onbekende grondlagen, meestal modderslikken of gladde boomwortels, begonnen hun tol te eisen. Vonden wat we zochten, de kabelbaan naar de waterval van Coo. Niet in z’on bakje gaan zitten maar zigzaggend steilaf, dus uiterst voorzichtig naar beneden en het “nu” zielige Coo. Enkel de krachtig en bruisende waterval was de moeite. Toch één open taverne gevonden om de wachttijd te overbruggen . Gelukkig voor ons daar onze vriend Frans een belangrijke mededeling “in petto” had, “morgen donderdag is het mijn verjaardag”. Wij luidkeels “scholl” gezegd en “lang zal hij leven “ gezongen. Proficiat aan ons Franske.
Ons laten neerploffen in een warm en proper treinstel om onze stramme spieren op temperatuur te laten komen en iedereen beloofd om volgende week er weer bij te zijn richting Bouillon. Hilaire
Niet belangrijk maar toch eens meegeven : Net geen 20km. maar 600m. klimmen (1 x 300m. + 1 x 200m. +100m. tussendoor) 5 1/2u onderweg = geen 4km. p/u kunnen halen door de moeilijkheidsgraad van het parcours.
Nabeschouwing:
- Voor de mooie vergezichten doen we het. Zo was het ons voorgesteld en beloofd!
Zij die de beelden bekeken hebben weten wel beter. Ik weet het, hij kan het weer niet maken, maar belofte maakt schuld! Er zijn er al voor minder van hun voetstuk geschoten.
- We moesten ons weer haasten om op tijd binnen te zijn, we hadden dan ook niet de nodige tijd om voldoende anti stoffen te nemen tegen de kou! De ziekenboeg zal er wel bij varen, de sociale zekerheid minder.
Frans zag ons verdriet en heeft dan een toernee betaald. Leve Frans!
- Alle gekheid op een stokje: Hij word beter met de dag (zoals Orval).
Leve onze grote voortrekker.
Applaus stijgt op vanop alle banken.
De groeten en tot stappens.
zaterdag 6 december 2008
Vanuit Aywaille naar Chefna tot Spa - Gèronstére.
Oproep:
Hier zijn we weer met de wandelsuggestie voor aanstaande woensdag 3 december 08.
Deze middag het weerbericht gezien voor de komende dagen, het ziet er al veel beter uit dan aanvankelijk gedacht, woensdag vrij goed met misschien een kansje op een bui-tje.
Verleden week begonnen met de " NINGLINSPO ", woensdag starten we met de " CHEFNA " aan de fond de Quareux te Nonceveux op 170m, langs het water opklimmen tot het gehucht Ville-au-bois op 460m. Doorgaan via de vecquèe tot het hoogste punt van de dag aan fagne James op 560m. Kiezen om in Spa of Coo te eindigen doen we woensdagmorgen op de trein. a) naar Coo via La Gleize of b) naar Spa via Bèrinzenne, het arboretum Tahanfagne en promenade des Artistes met stop in Spa Geronstére. ( het ene is al even ver als het andere ) kaarten 49 / 3.4 en 49 / 7.8.
Dezelfde treinuren als verleden week, dus, st niklaas vertrek om 06.35u met den brusselaar zonder overstap te dendermonde tot het noordstation. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. komende van Oostende naar Eupen met overstap te Luik gm. Aansluiting om 09.18u naar Aywaille en aldaar tec-bus naar ons beginpunt. ( lijn 42a )
Tot woensdagmorgen, o..ja..als je een sinterklaas tegen komt zonder kruis op zijn mijter, negeer hem, geef hem eventueel een trok in zijn gat want Hij is de Goede Heilige man niet.
Relaas der feiten:
03 december 2008
De pret kan niet op, alweer een geluksdag vol avontuur in een kader van kerstkaartjes waar we diep in het woud “a capella” zongen van “jingles bell’s” en andere eindejaarshits. Wisten vanaf het thuisfront dat we veel meer sneeuwpret zouden beleven dan verleden week aan de Ninglinspo. Spijtig voor de paar afzeggingen van ondermeer Etienne en Frans, toch nog met ons achten. In onze warme en comfortabele treinen naar Aywaille om daar met een stipte tec-bus en een behulpzame chauffeur ons te laten afzetten aan de “Fonds de Quareux” op het grondgebied Stoumont ( dit voor een schamele 108 eurocent = 2 zone’s ).
CHEFNA stroomopwaarts naar gehucht VILLE-Au BOIS – langs Vecquèe en Fagne James naar Parc Rècrèatif de Bèrinzenne – Arboretum Tahanfagne – Promenade des Artistes –eindstreep SPA.
Relaas van onze sneeuwtocht: Goed ingeduffeld voor de sneeuw begonnen. Maar na de middag zeer mooie luchten met zonnestralen om onze drie “prentenmakers” Danny, Erik en Jacky “ter wille” te zijn. Ik heb ze al gezien, zeer mooie foto’s in een uniek kader. Geen vlokje ging verloren, het plakte aan de boomstammen, bleef op de takken en dennaalden liggen omdat het windstil was, zodat de kleine sparren sneeuwmannen leken. In de bedding van de Chefna naar boven om 400m. hoogteverschil te overbruggen. Volledige concentratie vereist wanneer we de smalle bruggetjes zonder leuning over moesten, of, zonder dralen door het snelvliedende water huppelden. Daar iedere stapper in ons gezelschap goede uitrusting heeft maakt dat dit alles meer genieten is dan afzien. ‘s Middags dampend vanonder de poncho om in een “karrekot” onze schoofzak leeg te maken. Stro en hooi genoeg maar de os en de ezel ontbraken, wel fotogenieke paarden in de weide. Boven op de kam (560m), langs het verraderlijke veenpad van de Vecquèe lag er intussen ongeveer 30 cm. Sneeuw. Het was zoeken en tasten naar de begaanbare stroken tussen de besneeuwde veenpollen. Geen witte vlokken meer boven “Fagne James” maar de eerste blauwe luchten en … een ganse familie reeën tussen de kerstbomen … daarvoor doen we HET … en dank aan het wild. Hadden intussen vastgesteld dat we goed gekozen hadden om Spa als eindpunt te kiezen en niet Coo. In de brandgangen en verbindingswegeltjes was een normaal stapritme niet mogelijk en … de fotografen moeten ook hun job doen. Vanaf Bèrinzenne met zijn bevroren en besneeuwde vijver ging het wat vlugger, daar nog een goede 300m dieper naar het voor ons bekende arboretum Tahanfagne en via de betoverende “promenade des Artistes” in de bedding van de “rau la Picherotte” naar ons warm treintje in Spa- Gèronstére. Juist op tijd, wat een timing (onderweg van 10.15u tot 15.45u – 1/2u rust). Vijf uur en vele kilometers in een dikke verse spierwitte laag achter een “spoorzoeker” die het “goede spoor” zocht. Elkaar een beetje afgelost als “voortrekker” behalve twee wiens naam we wijselijk voor ons houden, kwamen een vijftig meter achter ons getrippeld.
Op vraag van Vriend Herman en vriendin Francine naar Verviers om te bekomen en te genieten van onze prestatie bij al het goede van de Belgische Brouwerijen, nogmaals onder een kerstboom, deze keer met lichtjes en slingers.
Tot later, Hilaire
Boordeling:
Deze wandeling vraagt om één minuut stilte. Eentje van "eens in je leven".
Alle registers open, het gezelschap, de natuur, prachtige vergezichten, kleuren waar je bij droomt.
De foto's kunnen je aanzetten tot mediteren in stilte, ze vragen geen uitleg, spreken voor zich. Klasse!
Onze leider wil al deze pluimen wel op zijn hoed, maar:
Het weer kon hij niks aan doen, hij heeft ons een ganse dag levensgevaarlijke toeren laten doen, getuige Guido wereldberoemd stapper (in de bossen) kon nog net gered worden van een slippertje, jaja ook hij (als zijn Detje dit moest weten).
Om te eindigen moesten we bijna lopen om onze trein nog te halen.
Geef toe niet verantwoord dus op de schaal tot tien, met de hakken over de sloot.
Tot stappens, voetje voor voetje!
Hier zijn we weer met de wandelsuggestie voor aanstaande woensdag 3 december 08.
Deze middag het weerbericht gezien voor de komende dagen, het ziet er al veel beter uit dan aanvankelijk gedacht, woensdag vrij goed met misschien een kansje op een bui-tje.
Verleden week begonnen met de " NINGLINSPO ", woensdag starten we met de " CHEFNA " aan de fond de Quareux te Nonceveux op 170m, langs het water opklimmen tot het gehucht Ville-au-bois op 460m. Doorgaan via de vecquèe tot het hoogste punt van de dag aan fagne James op 560m. Kiezen om in Spa of Coo te eindigen doen we woensdagmorgen op de trein. a) naar Coo via La Gleize of b) naar Spa via Bèrinzenne, het arboretum Tahanfagne en promenade des Artistes met stop in Spa Geronstére. ( het ene is al even ver als het andere ) kaarten 49 / 3.4 en 49 / 7.8.
Dezelfde treinuren als verleden week, dus, st niklaas vertrek om 06.35u met den brusselaar zonder overstap te dendermonde tot het noordstation. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. komende van Oostende naar Eupen met overstap te Luik gm. Aansluiting om 09.18u naar Aywaille en aldaar tec-bus naar ons beginpunt. ( lijn 42a )
Tot woensdagmorgen, o..ja..als je een sinterklaas tegen komt zonder kruis op zijn mijter, negeer hem, geef hem eventueel een trok in zijn gat want Hij is de Goede Heilige man niet.
Relaas der feiten:
03 december 2008
De pret kan niet op, alweer een geluksdag vol avontuur in een kader van kerstkaartjes waar we diep in het woud “a capella” zongen van “jingles bell’s” en andere eindejaarshits. Wisten vanaf het thuisfront dat we veel meer sneeuwpret zouden beleven dan verleden week aan de Ninglinspo. Spijtig voor de paar afzeggingen van ondermeer Etienne en Frans, toch nog met ons achten. In onze warme en comfortabele treinen naar Aywaille om daar met een stipte tec-bus en een behulpzame chauffeur ons te laten afzetten aan de “Fonds de Quareux” op het grondgebied Stoumont ( dit voor een schamele 108 eurocent = 2 zone’s ).
CHEFNA stroomopwaarts naar gehucht VILLE-Au BOIS – langs Vecquèe en Fagne James naar Parc Rècrèatif de Bèrinzenne – Arboretum Tahanfagne – Promenade des Artistes –eindstreep SPA.
Relaas van onze sneeuwtocht: Goed ingeduffeld voor de sneeuw begonnen. Maar na de middag zeer mooie luchten met zonnestralen om onze drie “prentenmakers” Danny, Erik en Jacky “ter wille” te zijn. Ik heb ze al gezien, zeer mooie foto’s in een uniek kader. Geen vlokje ging verloren, het plakte aan de boomstammen, bleef op de takken en dennaalden liggen omdat het windstil was, zodat de kleine sparren sneeuwmannen leken. In de bedding van de Chefna naar boven om 400m. hoogteverschil te overbruggen. Volledige concentratie vereist wanneer we de smalle bruggetjes zonder leuning over moesten, of, zonder dralen door het snelvliedende water huppelden. Daar iedere stapper in ons gezelschap goede uitrusting heeft maakt dat dit alles meer genieten is dan afzien. ‘s Middags dampend vanonder de poncho om in een “karrekot” onze schoofzak leeg te maken. Stro en hooi genoeg maar de os en de ezel ontbraken, wel fotogenieke paarden in de weide. Boven op de kam (560m), langs het verraderlijke veenpad van de Vecquèe lag er intussen ongeveer 30 cm. Sneeuw. Het was zoeken en tasten naar de begaanbare stroken tussen de besneeuwde veenpollen. Geen witte vlokken meer boven “Fagne James” maar de eerste blauwe luchten en … een ganse familie reeën tussen de kerstbomen … daarvoor doen we HET … en dank aan het wild. Hadden intussen vastgesteld dat we goed gekozen hadden om Spa als eindpunt te kiezen en niet Coo. In de brandgangen en verbindingswegeltjes was een normaal stapritme niet mogelijk en … de fotografen moeten ook hun job doen. Vanaf Bèrinzenne met zijn bevroren en besneeuwde vijver ging het wat vlugger, daar nog een goede 300m dieper naar het voor ons bekende arboretum Tahanfagne en via de betoverende “promenade des Artistes” in de bedding van de “rau la Picherotte” naar ons warm treintje in Spa- Gèronstére. Juist op tijd, wat een timing (onderweg van 10.15u tot 15.45u – 1/2u rust). Vijf uur en vele kilometers in een dikke verse spierwitte laag achter een “spoorzoeker” die het “goede spoor” zocht. Elkaar een beetje afgelost als “voortrekker” behalve twee wiens naam we wijselijk voor ons houden, kwamen een vijftig meter achter ons getrippeld.
Op vraag van Vriend Herman en vriendin Francine naar Verviers om te bekomen en te genieten van onze prestatie bij al het goede van de Belgische Brouwerijen, nogmaals onder een kerstboom, deze keer met lichtjes en slingers.
Tot later, Hilaire
Boordeling:
Deze wandeling vraagt om één minuut stilte. Eentje van "eens in je leven".
Alle registers open, het gezelschap, de natuur, prachtige vergezichten, kleuren waar je bij droomt.
De foto's kunnen je aanzetten tot mediteren in stilte, ze vragen geen uitleg, spreken voor zich. Klasse!
Onze leider wil al deze pluimen wel op zijn hoed, maar:
Het weer kon hij niks aan doen, hij heeft ons een ganse dag levensgevaarlijke toeren laten doen, getuige Guido wereldberoemd stapper (in de bossen) kon nog net gered worden van een slippertje, jaja ook hij (als zijn Detje dit moest weten).
Om te eindigen moesten we bijna lopen om onze trein nog te halen.
Geef toe niet verantwoord dus op de schaal tot tien, met de hakken over de sloot.
Tot stappens, voetje voor voetje!
zondag 30 november 2008
Ninglinspo / Ambléve / bois de la Porallèe / Vert Buisson / Remouchamps / Hè des Gattes / Aywaille.
Voorbeschouwing:
Joepie, sneeuw in hoog-belgie en aldaar vriestemperaturen in de nacht van dinsdag op woensdag tot -6 graden, tijdens de dag niet hoger dan 0 graden. 't Zou kunnen dat het voor de prentjesmakers een hoogdag wordt.( nog een proficiat voor verleden woensdag)
Hebben beloofd aan onze vriend Michel om de ninglingspo nog eens stroomopwaarts te nemen...belofte maakt schuld...bijgevolg sporen we naar Aywaille om daar de bus te nemen die ons afzet in het gehucht Sedoz een beetje buiten Remouchamps ( 3 zones). Starten daar waar de ninglingspo zijn bruisend water spuugt in de ambléve, langs "cascade de chaudiére", vervolgens het "bain du cerf" en "bain de Diane", door het "bois de la porallèe" naar het gehucht Vert Buisson. in cijfers : een goeie 4km. van 160meter naar 420m. dus, 260meter hoogteverschil en rekenen op een staptijd van 1 1/2u. Hier ga ik stoppen met de dagtocht verder uit te stippelen, alles zal afhangen van het weer !!! wanneer sneeuw boven 4 à 500meter kunnen we langs "fagne James" en Berinzenne naar Spa....of tot 560 meter gaan en ons dan laten afzakken via La Gleize naar Coo. Nog mogelijkheden, niet zo hoog, via winamplanche naar Spa of noordelijker via La reid naar Spa of zelfs Franchimont en theux...Terugkeren naar Aywaille via "res.nat.hè des gattes" hetgeen we over veertien dagen niet kunnen doen hebben. Tijd genoeg om op de trein demokratisch te beslissen..hopelijk niet op z'n Belgisch.
Laat het ons zo formuleren : Alles zal afhangen van de weersomstandigheden..ik verheug me er op, nog eens zo'n winter uit onze kindertijd met aangevroren "snottepil" en bloemen op de ruiten, joepie.
Maak dat je er bij bent, ik breng de "erreur" van verleden week mee (min aftrok van de uren en tf.kosten)
De treinen : St niklaas vertrek om 06.35u naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde en voegen ons daar bij de fam. Thys om 08.06u naar Liége gm. daar de Intercity Europ nemen naar Luxembourg (tot Aywaille aankomst 09.47u)
Natuurlijk weet ik dat er een grote opkomst zal zijn maar ik denk niet dat ik zal moeten reserveren, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
26 november 2008
Was me dat een dag zeg, vergissingen, vermissingen en verdwijningen…blijf kalm, ik ga het jullie met mondjesmaat vertellen.
Even billenknijpen op de trein naar Brussel Nd, net onze aansluiting nog gehaald maar de fam. Thys niet gevonden. Via de gsm van ons Francine vernomen dat we het vandaag zonder hen moesten doen. Herman had hem aangesloten bij een clubje die een nachtuitstap organiseerden, had zijn stafkaart niet bij, bijgevolg verloren gelopen en Francine moest hem gaan zoeken. Relaas van deze trip volgt later als…de nachtuitstap het daglicht mag zien?
Ninglinspo / Ambléve / bois de la Porallèe / Vert Buisson / Remouchamps / Hè des Gattes / Aywaille.
Relaas van onze trip :
Met de tec-bus lijn 42a tot waar de Ninglinspo opgeslorpt word door de Ambléve (gehucht Sedoz). Hebben toch maar besloten om de bedding van het bergriviertje te volgen daar het de nacht ervoor niet gesneeuwd of gevroren had. Riskeerden de avontuurlijke paadjes met de vele smalle bruggetjes en vol “Quartsiet “–stenen in alle maten aan de rand de fel gewassen Ninglinspo. Wat komen we onderweg tegen, eerst de “Cascade la Chaudiére”, dan “Bain du Cerf” en nadien “Bain de Diane” (ge weet wel, die van de jacht). Moesten ons optrekken aan strakgespannen koorden om uit de bedding te klauteren en zo het open veld naar het gehucht Vert Buisson te bereiken. Zoals voorzien, bijna 5 km. met 260m. hoogteverschil, 1 1/2u ons enkel focussen op het glibberige maar mooie parcours met vanaf 350m hoogte een laagje sneeuw en een straaltje zon. Alles en iedereen zijn problemen vergeten om met volle teugen te genieten (de foto’s van Danny, Etienne, Jacky en William zetten dit voor eeuwig in kleur).
Na het binnenspelen van onze middagkost verder de tocht begonnen in het enorme “bois de la Porallèe”, één voor ons nieuw slingerend pad uitgekozen waar we het geluk hadden om in de sneeuw een paar reeën elegant en sierlijk onze weg te zien kruisen. Wij verstijfd door hun onvoorziene en dartele optreden, niemand zijn toestel in aanslag. Boven de Ambléve en Nonceveux ons uit het bos laten zakken om Sougnè-Remouchamps binnen te wandelen. Wat we over twee weken niet hebben kunnen doen, nu wel gedaan. Via “hè des Gattes” steil omhoog naar de ”belvedére W. Fostier” en zo langs het natuurreservaat en de “Belvedère de la Corniche” voor de laatste maal slalommen naar beneden en het eindpunt Aywaille met zijn robuuste brug over de brede Ambléve. (spijtig dat Francine dit heeft moeten missen)
Goed ontvangen in café Cambrinus door den baas en zijn bazin. Daar een sms-je gekregen van vriend Herman (nou ja, … vriend) met verontschuldigingen en de belofte om niet aan te sluiten bij die nacht(s)trippers.
Eind goed, al goed zou men zeggen ware het niet dat Etienne op de trein naar Brussel vaststelde dat zijn digital toestel verdwenen was…alles ondersteboven gekeerd, niets gevonden…waar zou dat zijn. Zoon Stefan ingeschakeld, die gebeld naar Liége gm. En …gevonden ... joepie, wij blij. Had “hem” laten liggen op het toilet van de E.C. van Aywaille naar Luik. Wie doet zijn fototoestel mee naar de w.c. … zullen dat wel zien als hij z’n foto’s doorstuurt en er een prentje bij is precies een “ Duitse pijp op een lege toebakzak”.
Kunnen er nu eens goed om lachen, wij toch. Zeker ons vriendin Godi en vriend William nog een zeer goede reis wensen naar het verre Thailand en een behouden thuiskomst, amuseer jullie, de stappersclub.
Nabeschouwing:
Wegens mijn buiten dienst zijn op deze stapdag kan ik enkel aan de hand van de foto's zien dat het mooi was. Geen gerommel uit de achtergrond gehoord over een eventueel falen van de van dienst zijnde voortrekkers.
Spijtig dat we er niet bij waren, maar uitgesteld is niet verloren!
Gegroet en tot ...
Joepie, sneeuw in hoog-belgie en aldaar vriestemperaturen in de nacht van dinsdag op woensdag tot -6 graden, tijdens de dag niet hoger dan 0 graden. 't Zou kunnen dat het voor de prentjesmakers een hoogdag wordt.( nog een proficiat voor verleden woensdag)
Hebben beloofd aan onze vriend Michel om de ninglingspo nog eens stroomopwaarts te nemen...belofte maakt schuld...bijgevolg sporen we naar Aywaille om daar de bus te nemen die ons afzet in het gehucht Sedoz een beetje buiten Remouchamps ( 3 zones). Starten daar waar de ninglingspo zijn bruisend water spuugt in de ambléve, langs "cascade de chaudiére", vervolgens het "bain du cerf" en "bain de Diane", door het "bois de la porallèe" naar het gehucht Vert Buisson. in cijfers : een goeie 4km. van 160meter naar 420m. dus, 260meter hoogteverschil en rekenen op een staptijd van 1 1/2u. Hier ga ik stoppen met de dagtocht verder uit te stippelen, alles zal afhangen van het weer !!! wanneer sneeuw boven 4 à 500meter kunnen we langs "fagne James" en Berinzenne naar Spa....of tot 560 meter gaan en ons dan laten afzakken via La Gleize naar Coo. Nog mogelijkheden, niet zo hoog, via winamplanche naar Spa of noordelijker via La reid naar Spa of zelfs Franchimont en theux...Terugkeren naar Aywaille via "res.nat.hè des gattes" hetgeen we over veertien dagen niet kunnen doen hebben. Tijd genoeg om op de trein demokratisch te beslissen..hopelijk niet op z'n Belgisch.
Laat het ons zo formuleren : Alles zal afhangen van de weersomstandigheden..ik verheug me er op, nog eens zo'n winter uit onze kindertijd met aangevroren "snottepil" en bloemen op de ruiten, joepie.
Maak dat je er bij bent, ik breng de "erreur" van verleden week mee (min aftrok van de uren en tf.kosten)
De treinen : St niklaas vertrek om 06.35u naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde en voegen ons daar bij de fam. Thys om 08.06u naar Liége gm. daar de Intercity Europ nemen naar Luxembourg (tot Aywaille aankomst 09.47u)
Natuurlijk weet ik dat er een grote opkomst zal zijn maar ik denk niet dat ik zal moeten reserveren, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
26 november 2008
Was me dat een dag zeg, vergissingen, vermissingen en verdwijningen…blijf kalm, ik ga het jullie met mondjesmaat vertellen.
Even billenknijpen op de trein naar Brussel Nd, net onze aansluiting nog gehaald maar de fam. Thys niet gevonden. Via de gsm van ons Francine vernomen dat we het vandaag zonder hen moesten doen. Herman had hem aangesloten bij een clubje die een nachtuitstap organiseerden, had zijn stafkaart niet bij, bijgevolg verloren gelopen en Francine moest hem gaan zoeken. Relaas van deze trip volgt later als…de nachtuitstap het daglicht mag zien?
Ninglinspo / Ambléve / bois de la Porallèe / Vert Buisson / Remouchamps / Hè des Gattes / Aywaille.
Relaas van onze trip :
Met de tec-bus lijn 42a tot waar de Ninglinspo opgeslorpt word door de Ambléve (gehucht Sedoz). Hebben toch maar besloten om de bedding van het bergriviertje te volgen daar het de nacht ervoor niet gesneeuwd of gevroren had. Riskeerden de avontuurlijke paadjes met de vele smalle bruggetjes en vol “Quartsiet “–stenen in alle maten aan de rand de fel gewassen Ninglinspo. Wat komen we onderweg tegen, eerst de “Cascade la Chaudiére”, dan “Bain du Cerf” en nadien “Bain de Diane” (ge weet wel, die van de jacht). Moesten ons optrekken aan strakgespannen koorden om uit de bedding te klauteren en zo het open veld naar het gehucht Vert Buisson te bereiken. Zoals voorzien, bijna 5 km. met 260m. hoogteverschil, 1 1/2u ons enkel focussen op het glibberige maar mooie parcours met vanaf 350m hoogte een laagje sneeuw en een straaltje zon. Alles en iedereen zijn problemen vergeten om met volle teugen te genieten (de foto’s van Danny, Etienne, Jacky en William zetten dit voor eeuwig in kleur).
Na het binnenspelen van onze middagkost verder de tocht begonnen in het enorme “bois de la Porallèe”, één voor ons nieuw slingerend pad uitgekozen waar we het geluk hadden om in de sneeuw een paar reeën elegant en sierlijk onze weg te zien kruisen. Wij verstijfd door hun onvoorziene en dartele optreden, niemand zijn toestel in aanslag. Boven de Ambléve en Nonceveux ons uit het bos laten zakken om Sougnè-Remouchamps binnen te wandelen. Wat we over twee weken niet hebben kunnen doen, nu wel gedaan. Via “hè des Gattes” steil omhoog naar de ”belvedére W. Fostier” en zo langs het natuurreservaat en de “Belvedère de la Corniche” voor de laatste maal slalommen naar beneden en het eindpunt Aywaille met zijn robuuste brug over de brede Ambléve. (spijtig dat Francine dit heeft moeten missen)
Goed ontvangen in café Cambrinus door den baas en zijn bazin. Daar een sms-je gekregen van vriend Herman (nou ja, … vriend) met verontschuldigingen en de belofte om niet aan te sluiten bij die nacht(s)trippers.
Eind goed, al goed zou men zeggen ware het niet dat Etienne op de trein naar Brussel vaststelde dat zijn digital toestel verdwenen was…alles ondersteboven gekeerd, niets gevonden…waar zou dat zijn. Zoon Stefan ingeschakeld, die gebeld naar Liége gm. En …gevonden ... joepie, wij blij. Had “hem” laten liggen op het toilet van de E.C. van Aywaille naar Luik. Wie doet zijn fototoestel mee naar de w.c. … zullen dat wel zien als hij z’n foto’s doorstuurt en er een prentje bij is precies een “ Duitse pijp op een lege toebakzak”.
Kunnen er nu eens goed om lachen, wij toch. Zeker ons vriendin Godi en vriend William nog een zeer goede reis wensen naar het verre Thailand en een behouden thuiskomst, amuseer jullie, de stappersclub.
Nabeschouwing:
Wegens mijn buiten dienst zijn op deze stapdag kan ik enkel aan de hand van de foto's zien dat het mooi was. Geen gerommel uit de achtergrond gehoord over een eventueel falen van de van dienst zijnde voortrekkers.
Spijtig dat we er niet bij waren, maar uitgesteld is niet verloren!
Gegroet en tot ...
maandag 24 november 2008
Van Dinant naar Gondron-Celles
Voorbeschouwing:
Druk..druk..druk...en veel verlet gehad vandaag... en moeilijk kunnen besluiten...De teerling geworpen en, het is geworden!! Dinant vertrek en eindigen in gendron-celles.
Even door de stad, zigzaggend omhoog naar de "tour de Mont-fort", boven de maas blijven tot "rocher Bayard", vervolgens eens niet door Anseremme maar links van de Lesse, zo via Pont-á-Lesse doorsteken naar Furfooz en de eindmeet te Gondron-celles.
Voor ieder van onze groep een nieuwigheid daar we gewoon zijn om vanaf Anseremme rechts van de Lesse te volgen. Een uitdaging die we, samen met mijn andere wakkere kaartlezers, zeker tot een goed einde zullen brengen.
Normaal maar 1 kaart nodig, 53 / 7.8 ik breng ook die van daarboven mee 53 / 3.4 Godinne - Yvoir enz.( beter één teveel dan één tekort)
Nog vlug de treinuren en doorsturen naar de clubleden : st.niklaas vertrek met den brusselaar om 06.35u zonder overstap te dendermonde. Brussel noord vertrek om 08.12u rechtstreeks naar Dinant met aankomst aldaar om 09.45u. (kunnen in de winterperiode niet verder dan Dinant - geen kayak-trein) Fam. Thys kan en mag vertrekken vanuit gent sp. maar...hebben maar weinig tijd om over te stappen te brussel zuid of noord.
tot woensdagmorgen en sorry voor het laattijdig mailtje, Hilaire
19 november 2008
Relaas der feiten:
Weer een feestdag voor ons bende, aangenaam stapweer, geen regen en af en toe de zon. Ne keer eens iets nieuw uitgestippeld, wat het voor ons allemaal een beetje boeiend maakt, zo van …kunnen of mogen we erdoor en wat gaan we zien onderweg?
Vraagt het niet aan mij maar aan de zeven anderen, het is meegevallen. Wij hadden alles op de juiste plaats en in het juiste zakje hangen, niet zoals bij Arno, die heeft, zoals hij zelf zegt, z’n klo…onder de zakken van z’n ogen (zijn ridderlijke uitspraak op tv).
Na één maal overstappen te Brussel Noord in Dinant gestart om 09.45u (wat een luxe) voor een tocht langs Maas en Lesse tot Gendron-Celles.
Relaas van onze trip:
Vanuit het station Dinant de Maasbrug over, rechts het oude stadsgedeelte door om tegen de rotsen op te klimmen naar de “Tour de Mont-Fort”. Vandaar uit een prachtig zicht op de zonovergotene Maasstad. Etienne, Jacky en William konden hier hun eerste “duit in hun doosje doen”. Verder langs een mooie vierkantshoeve in het gehucht Herbuchenne naar een gebouw met koepel voor Astrologie om vervolgens fel zigzaggend langs smalle geitenpaadjes te belanden vóór Anseremme aan “rocher Bayard”( je weet wel, de rotsformatie die werd open gekliefd door de slag van het paard der vier heemskinderen…zoals de legende vertelt).
Langs de maaskant (onder de 72meter hoge autostradebrug-pont Charlemagne) tot waar de Lesse uitmondt in de grote stroom. Trappend naar het gehucht Gemelenne, meanderend met de rivier, tientallen meters boven dit water blijvend, om onze rugzak af te zetten op het graf van Baron de Bonhomme die er is gestorven tijdens een jachtongeval ( gedaan zoals traditioneel gebeurd in Rusland- gepicknickt op het graf van een familielid) wij zijn dan ook “Bonhommes / Femme”.
We wilden malgrè naar de hoofdingang van het kasteel van Walzin, dit viel een beetje tegen. Men ziet weinig van de gebouwen en gans het domein eromheen is afgespannen.( geklasseerd Belgisch natuurgebied-erfgoed sinds 2000) Toch beloond voor onze moeite, naar een hoge open vlakte zo slingerend de Lesse terug gaan opzoeken, wat de zoveelste maal terug “de put in” was, dus ook voor de zoveelste keer een dikke honderd meter omhoog naar de “Roche à la Chandelle” en “les Aiguilles de Chaleux” vanwaar uit een enig mooi zicht op een meander van de Lesse, kapel St Nicolas en boerderij, dit tussen twee spoorwegbruggen (daarvoor doen we HET- de adrenaline spoot omhoog toen er een goederentrein - met dubbele tractie- over denderde- de dag kon niet meer stuk).
Onze tijd genomen om door Furfooz te laveren en zo de laatste diepe te zien waar we zouden eindigen, de Lesse te Gendron-Celles. Op tijd binnen om al het goede dat we besteld hadden langzaam te laten binnenvloeien, met den donkeren naar huis gekeerd.
Met veel praat en geen slapers afgesproken om volgende week naar de Ninglinspo en omstreken te stappen, oproep volgt één van dee’s dagen.
Hilaire
(woensdagavond nog tf. naar Gendron, staat al op mijn rekening met “encore 1000 excuses” – geen dank, daarvoor ben ik leider)
Nabeschouwing:
Wel beste medestappers, ik ben te laat met mijn commentaar, mijn geheugen gespoeld in het verderf van de alcohol, alle goede dingen vergeten, en de slechte niet onthouden. Het is droef en het stemt mij triest onze geliefde leider zijn vet niet te kunnen geven, niks aan te doen.
Ik zal dan ook deze week dubbel attent zijn op alle details.
De groeten en tot ziens
Druk..druk..druk...en veel verlet gehad vandaag... en moeilijk kunnen besluiten...De teerling geworpen en, het is geworden!! Dinant vertrek en eindigen in gendron-celles.
Even door de stad, zigzaggend omhoog naar de "tour de Mont-fort", boven de maas blijven tot "rocher Bayard", vervolgens eens niet door Anseremme maar links van de Lesse, zo via Pont-á-Lesse doorsteken naar Furfooz en de eindmeet te Gondron-celles.
Voor ieder van onze groep een nieuwigheid daar we gewoon zijn om vanaf Anseremme rechts van de Lesse te volgen. Een uitdaging die we, samen met mijn andere wakkere kaartlezers, zeker tot een goed einde zullen brengen.
Normaal maar 1 kaart nodig, 53 / 7.8 ik breng ook die van daarboven mee 53 / 3.4 Godinne - Yvoir enz.( beter één teveel dan één tekort)
Nog vlug de treinuren en doorsturen naar de clubleden : st.niklaas vertrek met den brusselaar om 06.35u zonder overstap te dendermonde. Brussel noord vertrek om 08.12u rechtstreeks naar Dinant met aankomst aldaar om 09.45u. (kunnen in de winterperiode niet verder dan Dinant - geen kayak-trein) Fam. Thys kan en mag vertrekken vanuit gent sp. maar...hebben maar weinig tijd om over te stappen te brussel zuid of noord.
tot woensdagmorgen en sorry voor het laattijdig mailtje, Hilaire
19 november 2008
Relaas der feiten:
Weer een feestdag voor ons bende, aangenaam stapweer, geen regen en af en toe de zon. Ne keer eens iets nieuw uitgestippeld, wat het voor ons allemaal een beetje boeiend maakt, zo van …kunnen of mogen we erdoor en wat gaan we zien onderweg?
Vraagt het niet aan mij maar aan de zeven anderen, het is meegevallen. Wij hadden alles op de juiste plaats en in het juiste zakje hangen, niet zoals bij Arno, die heeft, zoals hij zelf zegt, z’n klo…onder de zakken van z’n ogen (zijn ridderlijke uitspraak op tv).
Na één maal overstappen te Brussel Noord in Dinant gestart om 09.45u (wat een luxe) voor een tocht langs Maas en Lesse tot Gendron-Celles.
Relaas van onze trip:
Vanuit het station Dinant de Maasbrug over, rechts het oude stadsgedeelte door om tegen de rotsen op te klimmen naar de “Tour de Mont-Fort”. Vandaar uit een prachtig zicht op de zonovergotene Maasstad. Etienne, Jacky en William konden hier hun eerste “duit in hun doosje doen”. Verder langs een mooie vierkantshoeve in het gehucht Herbuchenne naar een gebouw met koepel voor Astrologie om vervolgens fel zigzaggend langs smalle geitenpaadjes te belanden vóór Anseremme aan “rocher Bayard”( je weet wel, de rotsformatie die werd open gekliefd door de slag van het paard der vier heemskinderen…zoals de legende vertelt).
Langs de maaskant (onder de 72meter hoge autostradebrug-pont Charlemagne) tot waar de Lesse uitmondt in de grote stroom. Trappend naar het gehucht Gemelenne, meanderend met de rivier, tientallen meters boven dit water blijvend, om onze rugzak af te zetten op het graf van Baron de Bonhomme die er is gestorven tijdens een jachtongeval ( gedaan zoals traditioneel gebeurd in Rusland- gepicknickt op het graf van een familielid) wij zijn dan ook “Bonhommes / Femme”.
We wilden malgrè naar de hoofdingang van het kasteel van Walzin, dit viel een beetje tegen. Men ziet weinig van de gebouwen en gans het domein eromheen is afgespannen.( geklasseerd Belgisch natuurgebied-erfgoed sinds 2000) Toch beloond voor onze moeite, naar een hoge open vlakte zo slingerend de Lesse terug gaan opzoeken, wat de zoveelste maal terug “de put in” was, dus ook voor de zoveelste keer een dikke honderd meter omhoog naar de “Roche à la Chandelle” en “les Aiguilles de Chaleux” vanwaar uit een enig mooi zicht op een meander van de Lesse, kapel St Nicolas en boerderij, dit tussen twee spoorwegbruggen (daarvoor doen we HET- de adrenaline spoot omhoog toen er een goederentrein - met dubbele tractie- over denderde- de dag kon niet meer stuk).
Onze tijd genomen om door Furfooz te laveren en zo de laatste diepe te zien waar we zouden eindigen, de Lesse te Gendron-Celles. Op tijd binnen om al het goede dat we besteld hadden langzaam te laten binnenvloeien, met den donkeren naar huis gekeerd.
Met veel praat en geen slapers afgesproken om volgende week naar de Ninglinspo en omstreken te stappen, oproep volgt één van dee’s dagen.
Hilaire
(woensdagavond nog tf. naar Gendron, staat al op mijn rekening met “encore 1000 excuses” – geen dank, daarvoor ben ik leider)
Nabeschouwing:
Wel beste medestappers, ik ben te laat met mijn commentaar, mijn geheugen gespoeld in het verderf van de alcohol, alle goede dingen vergeten, en de slechte niet onthouden. Het is droef en het stemt mij triest onze geliefde leider zijn vet niet te kunnen geven, niks aan te doen.
Ik zal dan ook deze week dubbel attent zijn op alle details.
De groeten en tot ziens
zondag 16 november 2008
Van Theux naar Aywaille
Voorbeschouwing:
Fysiek goed, moraal optimaal en na het "stormpje" van de nacht die komt en de daarbijhorende regenbuien kijken we vol goesting uit naar woensdag aanstaande voor onze trip naar de Ardennen.
Heb gekozen, na uitblijven van suggesties, om te starten in Theux en te eindigen, als de jagers het goedvinden, in Aywaille.
Vanuit Theux aan de Hoegne naar het dorpje Hodbomont, tot daar tamelijk open veld, door het "domaine de Bruyére" naar het gehucht Rouge thier. Vervolgens in het bos richting zuiden naar Deignè, boven Sougnè-remouchamps blijven om uit te blazen aan de Ambléve te Aywaille.
Met de paraatheid van onze groep moeten we deze trip tot een goed einde kunnen brengen daar we aanvangen om 09.50u en tijd hebben tot 17.13u. normaliter maar èèn kaart nodig 49 / 3.4
treinuren : St niklaas vertrek om 06.35u met den brussellaar naar het noordstation zonder overstap te dendermonde. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. naar verviers central en vandaar om 09.37u naar Theux ( lijn naar Spa.)
Maak dat je deze nacht niet uit bed waait, dan zien we je woensdagmorgen op de afspraak, Hilaire. Niet vergeten kijken naar het werk van vriend Herman (ga woensdag zeker spelen en een platte telloor meedoen)
Relaas der feiten:
Gevraagd en gekregen : aangename temperatuur met grote perioden van zon tussen een mooie wolkenhemel. We zoeken elke week iets anders met een verscheidenheid aan uitzichten, bos en een paar woonkernen. Woensdag kregen we er veel modder bovenop gevolg van de grote neerslag van de laatste nachten…en …goedgemutste jagers.
Van Theux aan de Hoegne tot Aywaille aan de Ambléve
12 november 2008
Relaas van de stapdag : de Hoegne over, door het dorp Theux met vele fraaie geklasseerde bouwwerken, op zoek naar de “Rau de Wayot”. Niet de nevenliggende asfaltweg genomen, bijgevolg ploeterend door de weiden langs een lang geleden begaan paadje met braamstruiken tot boven ons hoofd.
Ons eerste gehucht binnen, het rustgevend oud Hodbomont met z’n watermolen, typische Ardense huisjes en mooi gerestaureerd kerkje (toevallig open). Zeker een plekje om door te slenteren, aangeplakt aan een bos en langs de andere kant vergezichten richting Spa met weiden omzoomd met hagen.
Erik en Jacky liepen vóór en achter onze achtkoppige bende om dit alles op foto te vereeuwigen.( spijtig heb ik er nog niets van gezien).
Nu flink naar boven door het “domaine des Bruyéres” naar het gehucht Rouge Thier. Beetje moeten uitwijken voor de jacht, gelukkig de “Hoofdjager” ontmoet die ons toeliet om in versneld tempo door een smal jachtgebied te stappen…oef, daardoor onze trip niet moeten wijzigen. In deze woonkern een gezellig plekje gevonden om onze boke’s op te eten, dit na 8 kilometer.
Nog meer ploeterwerk naar het dorp Deignè (bekend als één der mooiste v.d. Ardennen). Het deed deugd om eens even asfalt onder onze voeten te voelen,en eens temeer tot het besluit gekomen dat goed schoeisel en beenbeschermers een “must” zijn (je geeft beter een beetje meer). Verder omheen het safari-park “Le Monde Sauvage” door en over kronkelende “slinken” van het “bois Mainire” om langsheen het water “Rau de Gevova” uit te komen onder de autostrade A26/E25 te Sougnè-Remouchamps, dit na nog eens 8 kilometer.
In overleg met de groep besloten om niet meer aan de laatste vooropgestelde klim te beginnen naar Res.Nat.de la Hè des Gattes, hadden al genoeg geploeterd onderweg, daarom langs het gemakkelijke 3 km. lange boulevard-pad van de fel gewassen Ambléve naar onze vaste kroeg te Aywaille. Ons proper gemaakt om achteraf geen slechte klap achter ons gat te krijgen.
Deze keer alleman zijn eigen drank moeten betalen…het kan niet elke week feest zijn…maar, goed gesoigneerd met onze nostalgische internationale trein huiswaarts.
Kijken al uit naar volgende week…ikke toch, Hilaire ( kan er geen afbeelding bijvoegen …nog geen foto’s ontvangen van die twee)
Nabeschouwing:
Zondagmorgen, motregen buiten, ik alleen met mijn pc, laat maar komen (straks aperitief tijd).
Blijkbaar heeft een virus nu ook zijn pc aangetast, alles is nu duidelijk, eerst de man (Jacky) verzwakken dan de pc overnemen. In Beervelde gaat het gerucht dat zijn vrouw hem opgesloten heeft, wegens verprutsen van splinternieuwe stapschoenen van de eersten dag!
Bon de wandeling: Op zich een mooie tot heel mooie wandeling, alle gegadigden kregen iets naar hun smaak.
Maar nog maar net buiten bebouwde kom en we waren al aan het prutsen "liever geen asfalt onder onze voeten" zijn woorden. Dus door de stront stapt beter dan asfalt he, een test voor Jacky zijn nieuw materiaal. Over een pad dat er niet was, over en door de bramen over een brug dat verprutst was, dus verder sukkelen door de modder tot ... Op het asfalt! Goed he.
Het was dus sukkelen, van het een op het ander. Jagers moeten vleien om toch door te kunnen!
Ik hoorde in de achtergrond meerdere protesterende stemmen, slechte planning slechte voorbereiding enz.
Voila, ik heb hem terug, teloor in zijn broek.
De groeten vanaan de zijlijn.
En wat geschreven staat zal niemand nog wissen.
Fysiek goed, moraal optimaal en na het "stormpje" van de nacht die komt en de daarbijhorende regenbuien kijken we vol goesting uit naar woensdag aanstaande voor onze trip naar de Ardennen.
Heb gekozen, na uitblijven van suggesties, om te starten in Theux en te eindigen, als de jagers het goedvinden, in Aywaille.
Vanuit Theux aan de Hoegne naar het dorpje Hodbomont, tot daar tamelijk open veld, door het "domaine de Bruyére" naar het gehucht Rouge thier. Vervolgens in het bos richting zuiden naar Deignè, boven Sougnè-remouchamps blijven om uit te blazen aan de Ambléve te Aywaille.
Met de paraatheid van onze groep moeten we deze trip tot een goed einde kunnen brengen daar we aanvangen om 09.50u en tijd hebben tot 17.13u. normaliter maar èèn kaart nodig 49 / 3.4
treinuren : St niklaas vertrek om 06.35u met den brussellaar naar het noordstation zonder overstap te dendermonde. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. naar verviers central en vandaar om 09.37u naar Theux ( lijn naar Spa.)
Maak dat je deze nacht niet uit bed waait, dan zien we je woensdagmorgen op de afspraak, Hilaire. Niet vergeten kijken naar het werk van vriend Herman (ga woensdag zeker spelen en een platte telloor meedoen)
Relaas der feiten:
Gevraagd en gekregen : aangename temperatuur met grote perioden van zon tussen een mooie wolkenhemel. We zoeken elke week iets anders met een verscheidenheid aan uitzichten, bos en een paar woonkernen. Woensdag kregen we er veel modder bovenop gevolg van de grote neerslag van de laatste nachten…en …goedgemutste jagers.
Van Theux aan de Hoegne tot Aywaille aan de Ambléve
12 november 2008
Relaas van de stapdag : de Hoegne over, door het dorp Theux met vele fraaie geklasseerde bouwwerken, op zoek naar de “Rau de Wayot”. Niet de nevenliggende asfaltweg genomen, bijgevolg ploeterend door de weiden langs een lang geleden begaan paadje met braamstruiken tot boven ons hoofd.
Ons eerste gehucht binnen, het rustgevend oud Hodbomont met z’n watermolen, typische Ardense huisjes en mooi gerestaureerd kerkje (toevallig open). Zeker een plekje om door te slenteren, aangeplakt aan een bos en langs de andere kant vergezichten richting Spa met weiden omzoomd met hagen.
Erik en Jacky liepen vóór en achter onze achtkoppige bende om dit alles op foto te vereeuwigen.( spijtig heb ik er nog niets van gezien).
Nu flink naar boven door het “domaine des Bruyéres” naar het gehucht Rouge Thier. Beetje moeten uitwijken voor de jacht, gelukkig de “Hoofdjager” ontmoet die ons toeliet om in versneld tempo door een smal jachtgebied te stappen…oef, daardoor onze trip niet moeten wijzigen. In deze woonkern een gezellig plekje gevonden om onze boke’s op te eten, dit na 8 kilometer.
Nog meer ploeterwerk naar het dorp Deignè (bekend als één der mooiste v.d. Ardennen). Het deed deugd om eens even asfalt onder onze voeten te voelen,en eens temeer tot het besluit gekomen dat goed schoeisel en beenbeschermers een “must” zijn (je geeft beter een beetje meer). Verder omheen het safari-park “Le Monde Sauvage” door en over kronkelende “slinken” van het “bois Mainire” om langsheen het water “Rau de Gevova” uit te komen onder de autostrade A26/E25 te Sougnè-Remouchamps, dit na nog eens 8 kilometer.
In overleg met de groep besloten om niet meer aan de laatste vooropgestelde klim te beginnen naar Res.Nat.de la Hè des Gattes, hadden al genoeg geploeterd onderweg, daarom langs het gemakkelijke 3 km. lange boulevard-pad van de fel gewassen Ambléve naar onze vaste kroeg te Aywaille. Ons proper gemaakt om achteraf geen slechte klap achter ons gat te krijgen.
Deze keer alleman zijn eigen drank moeten betalen…het kan niet elke week feest zijn…maar, goed gesoigneerd met onze nostalgische internationale trein huiswaarts.
Kijken al uit naar volgende week…ikke toch, Hilaire ( kan er geen afbeelding bijvoegen …nog geen foto’s ontvangen van die twee)
Nabeschouwing:
Zondagmorgen, motregen buiten, ik alleen met mijn pc, laat maar komen (straks aperitief tijd).
Blijkbaar heeft een virus nu ook zijn pc aangetast, alles is nu duidelijk, eerst de man (Jacky) verzwakken dan de pc overnemen. In Beervelde gaat het gerucht dat zijn vrouw hem opgesloten heeft, wegens verprutsen van splinternieuwe stapschoenen van de eersten dag!
Bon de wandeling: Op zich een mooie tot heel mooie wandeling, alle gegadigden kregen iets naar hun smaak.
Maar nog maar net buiten bebouwde kom en we waren al aan het prutsen "liever geen asfalt onder onze voeten" zijn woorden. Dus door de stront stapt beter dan asfalt he, een test voor Jacky zijn nieuw materiaal. Over een pad dat er niet was, over en door de bramen over een brug dat verprutst was, dus verder sukkelen door de modder tot ... Op het asfalt! Goed he.
Het was dus sukkelen, van het een op het ander. Jagers moeten vleien om toch door te kunnen!
Ik hoorde in de achtergrond meerdere protesterende stemmen, slechte planning slechte voorbereiding enz.
Voila, ik heb hem terug, teloor in zijn broek.
De groeten vanaan de zijlijn.
En wat geschreven staat zal niemand nog wissen.
zaterdag 8 november 2008
Pepinster via de Vesder en terug Pepinster
Uitnodiging:
Geluisterd en gekeken naar het weerbericht, gaan woensdag richting oosten daar die dag het regenachtige weer vanover Frankrijk naar ons komt. Met wat geluk houden we het een ganse dag droog. Dit doe ik om onnodige afzeggingen te vermijden.
Reeds heel lang geleden : Afstappen langs de L-lijn van Liége gm naar Verviers central, kunnen kiezen tussen Trooz- Fraipont- Nessonvaux en Pepinster. Zowel links als rechts van de Vesder is het zeer afwisselend met korte soms steile klimmetjes naar rustige gehuchtjes. De linkerkant is meer open en de rechterkant zeer bosrijk.
Met de kaart 42 / 7.8 kunnen we zeker een daguitstap vullen. Zal de aansluitende kaarten ook meebrengen zodat we op de trein kunnen beslissen...nou ja, je moogt je gedacht zeggen maar er rekening mee houden is iets anders.
Voor degenen die zich moeilijk kunnen orienteren, de treinuren en overstapplaatsen :
St niklaas vertrek om 06.35u belsele 06.40u sinaai 06.42u lokeren 06.48u, zonder overstap te Dendermonde naar Brussel Noord.
Brussel Nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein van Oostende naar Eupen met overstap te Luik vertrek aldaar om 09.16u richting onze eindbestemming op lijn 37.
Familie Thys reserveert vanuit Gent SP. onze plaatsen, waarvoor dank.
Relaas: 05 november 2008
Wat het weer betreft : goed gekozen richting oosten, wel overtrokken maar windstil met aangename temperaturen en zonder één druppel regen. Door de verscheidenheid aan het parcours konden onze twee prentjesmakers, Erik en Jacky, er duchtig op los klikken. Alleen spijtig voor de panorama’s daar de lucht “te grauw” was.
Door het spijtig werkongeval in het station Dendermonde en de daaropvolgende vertraging, m’n programma moeten wijzigen, toch nog kunnen starten te Pepinster om 09.45u. Als je met de L-trein van Luik naar Verviers railt, besef je dat er op dit tracè, kronkelend langs en over de vele meanders van de Vesder, geen hoge snelheidstrein kan rijden. Ons maandblad “Het Spoor” van jl. vertelt er je alles over. Met de L-trein kunnen we op en af in de onbewaakte stopplaatsen van Chenèe, Trooz, Fraipont en Nessonvaux tussen de steile inkeping van de rivier.
Nogmaals iedereen bedanken voor de gezellige tocht van verleden week, aan de fotografen, vriend Herman voor de bundeling en in het bijzonder aan M & J en (Willy ?) voor de fotoreportage van die dag…en dat het nu woensdag veel stiller was in het grote enge bos.
Relaas van onze tocht : Aan de samenvloeiing van de Hoegne en de Vesder richting “chateau des Mazures”, door een slink omhoog naar de open kam van Tancrèmont. (Erik en Herman wel gaan kijken bij de bakker die de speciale rijsttaart “tarte de Spa” bakt, …met lege handen teruggekomen) Bevonden ons nu in het gelijknamige bos, een kaarsje aangestoken in de “chap. Du Vieux Bon Dieu de Tancrèmont”, zo langs het “chat. deTancrèmont” op zoek naar het beekje “rau du Fond des Trois Bois”, in een wild natuurparadijs, hetgeen we volgden tot de Vesder in het gehucht Becoyin. Een heel mooi dal doorgestapt langs een meander van de Vesder met een paar prachtige spoorwegbruggen (hebben het nu eens niet gezien vanop de trein). Nogmaals uit de rivierbedding naar omhoog, het gehucht Goffontaine door, langs de “Rau de la Saute” om boven te komen met een dieptezicht op Soiron dat we dalend bereikten via paadjes in de weilanden. Soiron, een oud dorp met veel huizen uit de 18è eeuw, een mooie kerk en kasteel. Onze tijd genomen om eens rond te neuzen voor onze laatste klim naar het gehucht St Germain. Nog één maal lichtjes afgedwaald (uitsluitend voor vriend Michel) op zoek naar het allerlaatste watertje “Rau du Grand Ri”.
Moe maar voldaan het station Pepinster teruggevonden, eventjes naar Verviers “gespoord” om in onze typische Ardense taverne … met theelichtjes… ons te laten bedienen zoals het moet ( op de waard zijn eigen manier).
Geklonken op Jacky zijn “inkom”… ge moest er maar bij geweest zijn !!.
Kijken reeds uit naar volgende woensdag, hopelijk met wat meer deelnemers… want, lui wordt je vanzelf enz…Hilaire
Nabeschouwing:
Voor deze wandeling gelden andere normen, daar de grote leider mij publiekelijk zijn vriend noemt.
De tranen komen in mijn ogen, kan ook van uien zijn die ons Sientje aan het versnipperen is.
Dus tie....n op tien en dat doet pijn! Maar het was schoon, pijn, pijn verdomme dat doet pijn.
Ik moet hier uit een ander vaatje gaan tappen, anders gaan de mensen nog denken: twee handen op ....
Speciale dank aan fotografen Jacky (zijn foto's staan er op) en Eric zijn foto's worden verwacht! Of heeft hij ze verprutst, we zullen zien een van de dagen. Hij is nog actief dus veel trager dan rustenden.
De stapgroeten en hou de aarde onder je zolen.
Geluisterd en gekeken naar het weerbericht, gaan woensdag richting oosten daar die dag het regenachtige weer vanover Frankrijk naar ons komt. Met wat geluk houden we het een ganse dag droog. Dit doe ik om onnodige afzeggingen te vermijden.
Reeds heel lang geleden : Afstappen langs de L-lijn van Liége gm naar Verviers central, kunnen kiezen tussen Trooz- Fraipont- Nessonvaux en Pepinster. Zowel links als rechts van de Vesder is het zeer afwisselend met korte soms steile klimmetjes naar rustige gehuchtjes. De linkerkant is meer open en de rechterkant zeer bosrijk.
Met de kaart 42 / 7.8 kunnen we zeker een daguitstap vullen. Zal de aansluitende kaarten ook meebrengen zodat we op de trein kunnen beslissen...nou ja, je moogt je gedacht zeggen maar er rekening mee houden is iets anders.
Voor degenen die zich moeilijk kunnen orienteren, de treinuren en overstapplaatsen :
St niklaas vertrek om 06.35u belsele 06.40u sinaai 06.42u lokeren 06.48u, zonder overstap te Dendermonde naar Brussel Noord.
Brussel Nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein van Oostende naar Eupen met overstap te Luik vertrek aldaar om 09.16u richting onze eindbestemming op lijn 37.
Familie Thys reserveert vanuit Gent SP. onze plaatsen, waarvoor dank.
Relaas: 05 november 2008
Wat het weer betreft : goed gekozen richting oosten, wel overtrokken maar windstil met aangename temperaturen en zonder één druppel regen. Door de verscheidenheid aan het parcours konden onze twee prentjesmakers, Erik en Jacky, er duchtig op los klikken. Alleen spijtig voor de panorama’s daar de lucht “te grauw” was.
Door het spijtig werkongeval in het station Dendermonde en de daaropvolgende vertraging, m’n programma moeten wijzigen, toch nog kunnen starten te Pepinster om 09.45u. Als je met de L-trein van Luik naar Verviers railt, besef je dat er op dit tracè, kronkelend langs en over de vele meanders van de Vesder, geen hoge snelheidstrein kan rijden. Ons maandblad “Het Spoor” van jl. vertelt er je alles over. Met de L-trein kunnen we op en af in de onbewaakte stopplaatsen van Chenèe, Trooz, Fraipont en Nessonvaux tussen de steile inkeping van de rivier.
Nogmaals iedereen bedanken voor de gezellige tocht van verleden week, aan de fotografen, vriend Herman voor de bundeling en in het bijzonder aan M & J en (Willy ?) voor de fotoreportage van die dag…en dat het nu woensdag veel stiller was in het grote enge bos.
Relaas van onze tocht : Aan de samenvloeiing van de Hoegne en de Vesder richting “chateau des Mazures”, door een slink omhoog naar de open kam van Tancrèmont. (Erik en Herman wel gaan kijken bij de bakker die de speciale rijsttaart “tarte de Spa” bakt, …met lege handen teruggekomen) Bevonden ons nu in het gelijknamige bos, een kaarsje aangestoken in de “chap. Du Vieux Bon Dieu de Tancrèmont”, zo langs het “chat. deTancrèmont” op zoek naar het beekje “rau du Fond des Trois Bois”, in een wild natuurparadijs, hetgeen we volgden tot de Vesder in het gehucht Becoyin. Een heel mooi dal doorgestapt langs een meander van de Vesder met een paar prachtige spoorwegbruggen (hebben het nu eens niet gezien vanop de trein). Nogmaals uit de rivierbedding naar omhoog, het gehucht Goffontaine door, langs de “Rau de la Saute” om boven te komen met een dieptezicht op Soiron dat we dalend bereikten via paadjes in de weilanden. Soiron, een oud dorp met veel huizen uit de 18è eeuw, een mooie kerk en kasteel. Onze tijd genomen om eens rond te neuzen voor onze laatste klim naar het gehucht St Germain. Nog één maal lichtjes afgedwaald (uitsluitend voor vriend Michel) op zoek naar het allerlaatste watertje “Rau du Grand Ri”.
Moe maar voldaan het station Pepinster teruggevonden, eventjes naar Verviers “gespoord” om in onze typische Ardense taverne … met theelichtjes… ons te laten bedienen zoals het moet ( op de waard zijn eigen manier).
Geklonken op Jacky zijn “inkom”… ge moest er maar bij geweest zijn !!.
Kijken reeds uit naar volgende woensdag, hopelijk met wat meer deelnemers… want, lui wordt je vanzelf enz…Hilaire
Nabeschouwing:
Voor deze wandeling gelden andere normen, daar de grote leider mij publiekelijk zijn vriend noemt.
De tranen komen in mijn ogen, kan ook van uien zijn die ons Sientje aan het versnipperen is.
Dus tie....n op tien en dat doet pijn! Maar het was schoon, pijn, pijn verdomme dat doet pijn.
Ik moet hier uit een ander vaatje gaan tappen, anders gaan de mensen nog denken: twee handen op ....
Speciale dank aan fotografen Jacky (zijn foto's staan er op) en Eric zijn foto's worden verwacht! Of heeft hij ze verprutst, we zullen zien een van de dagen. Hij is nog actief dus veel trager dan rustenden.
De stapgroeten en hou de aarde onder je zolen.
zaterdag 1 november 2008
Van Andenne sur Meuse naar Huy sur Meuse
Uitnodiging:
Wij zijn heel blij met de deelname van de meerderheid der leden van ons clubje." Lui wordt je vanzelf ... daar hoef je niet voor uit je zetel te komen.!!"
Andenne-sur-meuse tot Huy-sur-meuse.
Wat we zinnens zijn te doen? de Maasbrug over, door het stadje Andenne naar het "College Sainte Begge" uit 1775. Zo naar de "anc. moulin de Kévret", vervolgens de "anc.fme de Grosse" en zo via de gehuchten Bohissau en Soliéres langs het watertje met dezelfde naam door een bosrijk gebied naar Huy. O.a. "bois de Morogne" "la grande Sapiniére" "bois grand Henimont" en "bois Mèlart".
N.G.I. kaarten 48 / 1.2 en 48 / 3.4 totale afstand van Andenne tot onze kroeg in Hoei = 17 km. Niemand mag zich bijgevolg laten afschrikken door
a) de afstand
b) de moeilijkheidsgraad
c) voorspellen woensdag fris maar droog weer.
Aanvraag biljetten : heen tot Andenne en terug van Huy.
De treinuren
: sint niklaas vertrek om 07.30u belsele 07.35u sinaai 07.37u lokeren 07.43u dendermonde 08.06u zonder overstap te dendermonde naar brussel noord met aankomst om 08.30u
: brussel noord vertrek om 08.42u met I.C. trein naar namur met aankomst om 09.39u
: namur vertrek om 09.47u naar andenne met aankomst om 10.07u
In de late namiddag vertrek te Huy tussen 17.30 en 18.00u via Namur of Liége gm. in beide richtingen twee treinen = keuze genoeg.
Nog meegeven, wie wil kan bij Rita en Jean Claude een dagschotel nemen, maandagavond weet ik reeds wat de pot schaft.
29 oktober 2008
Relaas der Feiten:
Op stap met mijn gevolg, zeven Apostels en gelukkig voor mij vijf Apostellinnen. Afwezigen waar we onze twijfels over hebben, Godi en William, meer hierover later in het verslag.
Voltooid wat we vooropgesteld hadden.
Van Andenne sur Meuse naar Huy sur Meuse.
Eventjes nagelbijten tussen Brussel en Namen voor de aansluiting met de L-trein naar Andenne. Alles o.k. om 10.07u gestart in het nu nog mistige Andenne met onze wekelijkse stapdag.
Relaas van de tocht : De maas over door het stadje om te beginnen aan onze eerste klim aan het “Collègiale Sainte-Begge” uit 1775, langs een kapel in restauratie, naar het gehucht Hautebise. Terug naar beneden tot “rau d’Andenelle” met z’n “ancien Moulin de Krevet”.
Hier al een hulde aan de medestappers die het digital fototoestel in aanslag hielden…dank voor de mooie illustraties.
Andermaal uit de put, nu naar “anc.fme.de Grosse”, het gehucht les Arches en Bohissau met zijn vergezichten volop in de zon. Vandaar naar “bois de Morogne”, door een beekje en reeds lang vergeten paadjes op zoek naar het “pavillon de chasse” voor onze middagpauze. Ons Sonja zo aangedaan door het natuurschoon dat ze hier de eerste maal de grond kuste. Ons bakske uitgegeten in de veranda, wel in het zonnetje maar niet meer dan 10° celsius.
Nu het “bois la grande Sapiniére” door naar het gehucht Soliéres en het gelijknamige beekje dat we opzochten om het 3km. lang niet meer uit het oog te verliezen. Herman ons hier een tijdje opgehouden om te oren van een “dirty old men” dat het wegeltje niet doorploeterbaar was. Dan kent die man onze mentaliteit niet, aldus Francine … dat hij maar verder naar zijn blote kalender kijkt (bedoeld niet Herman maar de oude man). Onderweg in het “bois de grand Henimont” eens rechts van het watertje willen stappen, daardoor alleman op zoek naar een geschikte doorwaadbare plaats..en, allen zonder natte voeten herenigd pakte Guido uit met een “godendrank” op basis van sleedoorn…lekkerrrr!! Bevonden ons nu in het grote “bois de Mèlart”, via Fosse du Loup naar het ons overbekende bruggetje van de Trou Manto.
Daar onze zieke compagnon Jacky de moed gegeven dat we aan de laatste 5km. en de laatste klim begonnen. Langs een steile holle weg kropen we langzaam uit het bos, door weideland met “speciale doorgangen”. Daar kreeg ik van mijn metgezellen een schouderklopje aangaande het parcours, van Herman meer een klop op mijn kop. Via het gehucht Saint-Lèonard bruusk zakkend naar het centrum van Hoei voor onze gereserveerde “apres promenade”. Eerst afscheid genomen van uitgeputte Jacky die wijselijk besloot om direct huiswaarts te sporen, gelukkig voor hem aangezien wij ‘s avonds één uur vertraging hadden. 1 1/2u nagenoten van onze uitstap met een vrolijke en gemotiveerde bende en de mededeling van onze afstandsspecialist Willy dat we 20km. mochten noteren tot het station Huy. Na de bediening van het eerste “rondje” ons Annie het woord gevraagd om mee te delen dat “dit” op haar verjaardag was, iedereen geapplaudisseerd en ik betaald.
Alleman bedankt voor de clubuitstap en tot een volgende keer, niet te lang wachten, Hilaire.
Nog een paar roddeltjes : Frans spijt dat hij bij de traktatie van ons Annie een watertje genomen had. Over de afwezigheid van Godi en William, zogezegd wegens ziekte : iedereen had zijn twijfels, ’s zondags nog de clown uithangen (zie foto met snor) en dan nog een mailtje sturen en schrijven dat je “palm royale” drinkt. Als je ziek bent doe je dat niet. De geruchten gaan dat Godi een driemaand pensioen ontvangen heeft en ze op hun lappen zijn geweest. “Men” zegt dat ze de briefjes eerst per grote gerangschikt heeft op haar tafel. Daaaag.
Nabeschouwing:
Ja, hier valt weinig over te roddelen. Wat de Hij ook zegt, het was goed.
We zouden kunnen zeggen een lekkere herfstwandeling met alle nodige ingrediënten.
Stipte reis met spanning (9/10),
mooi parkoer op en af door water en modder (7/10 hehe),
lekker weertje mistig begin (9/10), fijn gezelschap zij zien mij graag (10/10),
rammelende terugkeer (6/10).
Alg Gem 8,2.
Zeker niet slecht, met iets meer inzet kunnen hier schitterende resultaten van komen.
Hoop doet leven.
Lekker snoepdrankje (9.5/10)
juist op het goede ogenblik (9.5/10)
hoeveelheid (likje) en bediening, door Dette bv zou veel punten bijleveren (5/10).
Alg Gem 8.
Wij zijn heel blij met de deelname van de meerderheid der leden van ons clubje." Lui wordt je vanzelf ... daar hoef je niet voor uit je zetel te komen.!!"
Andenne-sur-meuse tot Huy-sur-meuse.
Wat we zinnens zijn te doen? de Maasbrug over, door het stadje Andenne naar het "College Sainte Begge" uit 1775. Zo naar de "anc. moulin de Kévret", vervolgens de "anc.fme de Grosse" en zo via de gehuchten Bohissau en Soliéres langs het watertje met dezelfde naam door een bosrijk gebied naar Huy. O.a. "bois de Morogne" "la grande Sapiniére" "bois grand Henimont" en "bois Mèlart".
N.G.I. kaarten 48 / 1.2 en 48 / 3.4 totale afstand van Andenne tot onze kroeg in Hoei = 17 km. Niemand mag zich bijgevolg laten afschrikken door
a) de afstand
b) de moeilijkheidsgraad
c) voorspellen woensdag fris maar droog weer.
Aanvraag biljetten : heen tot Andenne en terug van Huy.
De treinuren
: sint niklaas vertrek om 07.30u belsele 07.35u sinaai 07.37u lokeren 07.43u dendermonde 08.06u zonder overstap te dendermonde naar brussel noord met aankomst om 08.30u
: brussel noord vertrek om 08.42u met I.C. trein naar namur met aankomst om 09.39u
: namur vertrek om 09.47u naar andenne met aankomst om 10.07u
In de late namiddag vertrek te Huy tussen 17.30 en 18.00u via Namur of Liége gm. in beide richtingen twee treinen = keuze genoeg.
Nog meegeven, wie wil kan bij Rita en Jean Claude een dagschotel nemen, maandagavond weet ik reeds wat de pot schaft.
29 oktober 2008
Relaas der Feiten:
Op stap met mijn gevolg, zeven Apostels en gelukkig voor mij vijf Apostellinnen. Afwezigen waar we onze twijfels over hebben, Godi en William, meer hierover later in het verslag.
Voltooid wat we vooropgesteld hadden.
Van Andenne sur Meuse naar Huy sur Meuse.
Eventjes nagelbijten tussen Brussel en Namen voor de aansluiting met de L-trein naar Andenne. Alles o.k. om 10.07u gestart in het nu nog mistige Andenne met onze wekelijkse stapdag.
Relaas van de tocht : De maas over door het stadje om te beginnen aan onze eerste klim aan het “Collègiale Sainte-Begge” uit 1775, langs een kapel in restauratie, naar het gehucht Hautebise. Terug naar beneden tot “rau d’Andenelle” met z’n “ancien Moulin de Krevet”.
Hier al een hulde aan de medestappers die het digital fototoestel in aanslag hielden…dank voor de mooie illustraties.
Andermaal uit de put, nu naar “anc.fme.de Grosse”, het gehucht les Arches en Bohissau met zijn vergezichten volop in de zon. Vandaar naar “bois de Morogne”, door een beekje en reeds lang vergeten paadjes op zoek naar het “pavillon de chasse” voor onze middagpauze. Ons Sonja zo aangedaan door het natuurschoon dat ze hier de eerste maal de grond kuste. Ons bakske uitgegeten in de veranda, wel in het zonnetje maar niet meer dan 10° celsius.
Nu het “bois la grande Sapiniére” door naar het gehucht Soliéres en het gelijknamige beekje dat we opzochten om het 3km. lang niet meer uit het oog te verliezen. Herman ons hier een tijdje opgehouden om te oren van een “dirty old men” dat het wegeltje niet doorploeterbaar was. Dan kent die man onze mentaliteit niet, aldus Francine … dat hij maar verder naar zijn blote kalender kijkt (bedoeld niet Herman maar de oude man). Onderweg in het “bois de grand Henimont” eens rechts van het watertje willen stappen, daardoor alleman op zoek naar een geschikte doorwaadbare plaats..en, allen zonder natte voeten herenigd pakte Guido uit met een “godendrank” op basis van sleedoorn…lekkerrrr!! Bevonden ons nu in het grote “bois de Mèlart”, via Fosse du Loup naar het ons overbekende bruggetje van de Trou Manto.
Daar onze zieke compagnon Jacky de moed gegeven dat we aan de laatste 5km. en de laatste klim begonnen. Langs een steile holle weg kropen we langzaam uit het bos, door weideland met “speciale doorgangen”. Daar kreeg ik van mijn metgezellen een schouderklopje aangaande het parcours, van Herman meer een klop op mijn kop. Via het gehucht Saint-Lèonard bruusk zakkend naar het centrum van Hoei voor onze gereserveerde “apres promenade”. Eerst afscheid genomen van uitgeputte Jacky die wijselijk besloot om direct huiswaarts te sporen, gelukkig voor hem aangezien wij ‘s avonds één uur vertraging hadden. 1 1/2u nagenoten van onze uitstap met een vrolijke en gemotiveerde bende en de mededeling van onze afstandsspecialist Willy dat we 20km. mochten noteren tot het station Huy. Na de bediening van het eerste “rondje” ons Annie het woord gevraagd om mee te delen dat “dit” op haar verjaardag was, iedereen geapplaudisseerd en ik betaald.
Alleman bedankt voor de clubuitstap en tot een volgende keer, niet te lang wachten, Hilaire.
Nog een paar roddeltjes : Frans spijt dat hij bij de traktatie van ons Annie een watertje genomen had. Over de afwezigheid van Godi en William, zogezegd wegens ziekte : iedereen had zijn twijfels, ’s zondags nog de clown uithangen (zie foto met snor) en dan nog een mailtje sturen en schrijven dat je “palm royale” drinkt. Als je ziek bent doe je dat niet. De geruchten gaan dat Godi een driemaand pensioen ontvangen heeft en ze op hun lappen zijn geweest. “Men” zegt dat ze de briefjes eerst per grote gerangschikt heeft op haar tafel. Daaaag.
Nabeschouwing:
Ja, hier valt weinig over te roddelen. Wat de Hij ook zegt, het was goed.
We zouden kunnen zeggen een lekkere herfstwandeling met alle nodige ingrediënten.
Stipte reis met spanning (9/10),
mooi parkoer op en af door water en modder (7/10 hehe),
lekker weertje mistig begin (9/10), fijn gezelschap zij zien mij graag (10/10),
rammelende terugkeer (6/10).
Alg Gem 8,2.
Zeker niet slecht, met iets meer inzet kunnen hier schitterende resultaten van komen.
Hoop doet leven.
Lekker snoepdrankje (9.5/10)
juist op het goede ogenblik (9.5/10)
hoeveelheid (likje) en bediening, door Dette bv zou veel punten bijleveren (5/10).
Alg Gem 8.
vrijdag 24 oktober 2008
Van op de baraque Michel naar Spa.
Voorbeschouwing:
Druk ..druk...druk...,sorry voor de nogal laattijdige oproep. zaterdag met ons annie aan het zeeken geweest en gisteren met m'n oudste broer zijn clubke(fietsers) gaan stappen in de hoge venen. De teerling geworpen, en ... wat is het geworden, richting Spa.
a) vanaf de "baraque Michel" richting "croix des Fiancès" zo naar de "statte" via Solwaster en Sart naar Spa over "lac de nivezè".
b) vanaf Sart afzakken naar de "hoegne ", vandaar naar de "dolmen" en "rocher de Bilisse" aan de "statte" zo doorschuiven via Solwaster en Neufmarteau naar Polleur. Verder onder de autostrade richting sasserotte tot aan Franchimont of doorpeddelen naar Theux.
c) Mogelijkheid open houden voor mijn twee "linkerhanden" ...hebben ook hun zegje?
Zoals jullie reeds kunnen opmerken, 's morgens een klein ritje met de tec-bus vanuit het station Verviers naar de "Baraque Michel" of naar Sart lez Spa.
De treinuren : St niklaas vertrek om 06.35u naar brussel noord met aankomst om 07.45u (geen overstap te dendermonde).
: Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende naar Eupen met overstap te Verviers centraal. (familie Thys-trein)
toemaatje : ben volop, vanaf nu, bezig met de wandeling (laat het zo noemen) voor volgende week. Ga er iets mooi uitzoeken naar ieders mogelijkheid en zeker de "Herfst" op de voorgrond plaatsen. Maak dat je er bij bent, we kunnen jullie niet missen.!!!
Tot woensdag, Hilaire
Relaas: 22 oktober 2008
Een dag gezegend met mooi weer, spetterende bergriviertjes, kabbelende beekjes, vergezichten en volop herfstkleuren.
Van op de baraque Michel op 675m naar het nostalgische Spa op 275m… ne mens zou zeggen, 400m zakken, een ganse dag afberg,… vergeet het, onderweg nog een paar fikse klimpartijtjes. Nog meer gegevens : Gans de trip van oost naar west, zo’n 15km. in vogelvlucht, maar daar wij niet kunnen vliegen maar wel hue.. ge weet wel, was het volgens onze specialist opmeter dik in de twintig stapkilometers.
Wat we allemaal gezien en beleefd hebben op onze dagtocht :
HET RELAAS :
Gestart om 10.15u aan “chap. Fischbach” op de hoge venen, langs de “Vecquèe” op de plankjes naar het “croix des Fiancès”, op de rand van “grande Fagne” zo naar “monument Americain”.( de foto’s van onze vrienden Etienne- Jacky en William illustreren goed het verloop van de dag- waarvoor onze dank). Op zoek naar de bron van de “Statte” welke we stoomafwaarts volgden via “Cascade des Nûtons”, “Rocher de Bilisse” tot in het dorp Solwaster. Nog wat cijfers, 3km. over glibberige boomwortels en rotspartijtjes van 540m hoog naar 360m hoogte. Zeer spijtig voor de afwezigen met in het bijzonder ons Francine die niet mee mocht van haren Herman (dat in 2008). Het dorpje doorkruist, de “Hoegne” opgezocht en gevolgd tot het gehucht Croupets du Moulin. De autostrade over naar het tweede dorpje Sart lez Spa. Gaan zoeken naar het volgende watertje, “rau du Wayai”, dat ons gezelschap hield via de prachtige geitenpaadjes van “Hé de Sart” en “Bois de la Pouhon”. Hier onze kennis van kaartlezen optimaal gebruikt om uit te komen aan het “Lac de Warfa”. Daar tot het inzicht gekomen dat we de trein van iets vóór vier uur zouden halen om onze “aprés promenade” bij onze vriend in Verviers door te brengen. Voldaan ons modderig onderstel gekuist om in de propere gelagzaal te genieten van … je weet wel!!
Geklonken op de verjaardag van de “langste” stapper in ons clubke…Lang Leve onze William…hiep enz. hoera.( Ik zie jullie gezichten, ge moet maar niet thuisblijven)
Nazorg:
Hallo vrienden van de stapbeweging.
.
Zoals je bovenaan ziet doet picasa een beetje moeilijk, daarom langs deze weg, laat ik jullie weten dat alle foto's op het net staan.
De voor en nabeschouwing vind je op ons blog.
Als nabeschouwing:
Punt een, we waren er niet bij, spijtig en helaas, maar toch dit. Een wandeling pffffttt 400m zakken, maak ons wat wijs.
En er dan er bijzeggen bij wijze van verontschuldiging dat er ook een paar viadukskes tussen zaten, moet wel wreed lastig zijn pfffttttt.
Punt Twee, William die uitgerekend deze week verjaart, spijt, pffftttt, hij verjaart volgend jaar toch terug. En dat is maar 50 wandelingen ver. Dus!
Punt drie grote leider ons Francine zegt dat ze veeeeeeel liever bij mij is dan bij zo'n bende prutsers, of hoorde niet goed!
Wij hebben 's avonds eentje (of zo) genuttigd op jullie gezondheid.
Voila, goede nachtrust, kuise dromen, en hoed u voor alcohol.
Herman
Druk ..druk...druk...,sorry voor de nogal laattijdige oproep. zaterdag met ons annie aan het zeeken geweest en gisteren met m'n oudste broer zijn clubke(fietsers) gaan stappen in de hoge venen. De teerling geworpen, en ... wat is het geworden, richting Spa.
a) vanaf de "baraque Michel" richting "croix des Fiancès" zo naar de "statte" via Solwaster en Sart naar Spa over "lac de nivezè".
b) vanaf Sart afzakken naar de "hoegne ", vandaar naar de "dolmen" en "rocher de Bilisse" aan de "statte" zo doorschuiven via Solwaster en Neufmarteau naar Polleur. Verder onder de autostrade richting sasserotte tot aan Franchimont of doorpeddelen naar Theux.
c) Mogelijkheid open houden voor mijn twee "linkerhanden" ...hebben ook hun zegje?
Zoals jullie reeds kunnen opmerken, 's morgens een klein ritje met de tec-bus vanuit het station Verviers naar de "Baraque Michel" of naar Sart lez Spa.
De treinuren : St niklaas vertrek om 06.35u naar brussel noord met aankomst om 07.45u (geen overstap te dendermonde).
: Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende naar Eupen met overstap te Verviers centraal. (familie Thys-trein)
toemaatje : ben volop, vanaf nu, bezig met de wandeling (laat het zo noemen) voor volgende week. Ga er iets mooi uitzoeken naar ieders mogelijkheid en zeker de "Herfst" op de voorgrond plaatsen. Maak dat je er bij bent, we kunnen jullie niet missen.!!!
Tot woensdag, Hilaire
Relaas: 22 oktober 2008
Een dag gezegend met mooi weer, spetterende bergriviertjes, kabbelende beekjes, vergezichten en volop herfstkleuren.
Van op de baraque Michel op 675m naar het nostalgische Spa op 275m… ne mens zou zeggen, 400m zakken, een ganse dag afberg,… vergeet het, onderweg nog een paar fikse klimpartijtjes. Nog meer gegevens : Gans de trip van oost naar west, zo’n 15km. in vogelvlucht, maar daar wij niet kunnen vliegen maar wel hue.. ge weet wel, was het volgens onze specialist opmeter dik in de twintig stapkilometers.
Wat we allemaal gezien en beleefd hebben op onze dagtocht :
HET RELAAS :
Gestart om 10.15u aan “chap. Fischbach” op de hoge venen, langs de “Vecquèe” op de plankjes naar het “croix des Fiancès”, op de rand van “grande Fagne” zo naar “monument Americain”.( de foto’s van onze vrienden Etienne- Jacky en William illustreren goed het verloop van de dag- waarvoor onze dank). Op zoek naar de bron van de “Statte” welke we stoomafwaarts volgden via “Cascade des Nûtons”, “Rocher de Bilisse” tot in het dorp Solwaster. Nog wat cijfers, 3km. over glibberige boomwortels en rotspartijtjes van 540m hoog naar 360m hoogte. Zeer spijtig voor de afwezigen met in het bijzonder ons Francine die niet mee mocht van haren Herman (dat in 2008). Het dorpje doorkruist, de “Hoegne” opgezocht en gevolgd tot het gehucht Croupets du Moulin. De autostrade over naar het tweede dorpje Sart lez Spa. Gaan zoeken naar het volgende watertje, “rau du Wayai”, dat ons gezelschap hield via de prachtige geitenpaadjes van “Hé de Sart” en “Bois de la Pouhon”. Hier onze kennis van kaartlezen optimaal gebruikt om uit te komen aan het “Lac de Warfa”. Daar tot het inzicht gekomen dat we de trein van iets vóór vier uur zouden halen om onze “aprés promenade” bij onze vriend in Verviers door te brengen. Voldaan ons modderig onderstel gekuist om in de propere gelagzaal te genieten van … je weet wel!!
Geklonken op de verjaardag van de “langste” stapper in ons clubke…Lang Leve onze William…hiep enz. hoera.( Ik zie jullie gezichten, ge moet maar niet thuisblijven)
Nazorg:
Hallo vrienden van de stapbeweging.
.
Zoals je bovenaan ziet doet picasa een beetje moeilijk, daarom langs deze weg, laat ik jullie weten dat alle foto's op het net staan.
De voor en nabeschouwing vind je op ons blog.
Als nabeschouwing:
Punt een, we waren er niet bij, spijtig en helaas, maar toch dit. Een wandeling pffffttt 400m zakken, maak ons wat wijs.
En er dan er bijzeggen bij wijze van verontschuldiging dat er ook een paar viadukskes tussen zaten, moet wel wreed lastig zijn pfffttttt.
Punt Twee, William die uitgerekend deze week verjaart, spijt, pffftttt, hij verjaart volgend jaar toch terug. En dat is maar 50 wandelingen ver. Dus!
Punt drie grote leider ons Francine zegt dat ze veeeeeeel liever bij mij is dan bij zo'n bende prutsers, of hoorde niet goed!
Wij hebben 's avonds eentje (of zo) genuttigd op jullie gezondheid.
Voila, goede nachtrust, kuise dromen, en hoed u voor alcohol.
Herman
vrijdag 17 oktober 2008
Couvin - Couvin
Oproep
Het is weer een tijdje geleden dat we naar de valleien van Couvin zijn geweest. Daar is voor ons nog veel te ontdekken of te herontdekken.
Starten in Couvin en zo langs "l'eau noire" tot aan de rotsen "cour du Chestia" "roche à l'hermite" en "roche à Thapia".
Diep in het "bois de Gonrieux" en "bois de Baileux" , twee namen van dorpen in de omgeving.
De bedoeling is om via het dorpje Peche met zijn vele kapelletjes, kerk en klooster terug te keren naar Couvin.
Voor de meesten van ons een nieuwigheid en voor mij ongeveer vijf jaar geleden. Ik kan jullie meegeven, de natuur op zijn best.
Degenen die beschikken over kaart 57 / 7.8 en 62 / 3.4 , breng ze mee aub.
Nu nog eens de treinuren opgeven
: Belsele vertrek om 06.40u Sinaai om 0642u Lokeren om 06.48u , zonder overstap naar Brussel Zuid.
: St.Niklaas mag of kan vertrekken om 06.35u over Dendermonde of om 06.50u via Berchem.
: In Berchem (om 07.26u) of in Brussel Zuid (om 08.09u) nemen we de trein naar Charleroi-Sud met aankomst om 08.55u.
: Charleroi-Sud vertrek om 09.05u naar Couvin met aankomst om 09.55u.
Francine en Herman zien we te Brussel Zuid/Midi
Anderen die eventueel via Berchem sporen zien we op de I.C. te Brussel Z/M
-Gsm stand-by svp.
Ik wens jullie nog een paar mooie na-zomerdagen en tot woensdag, hilaire
15 oktober 2008
Relaas der feiten.
Zuid/westwaarts langs “L’Eau Noire” door een groot woud, in de uiterste tip van de Provincie Namen op enkele boogscheuten en nog wat steenworpen van “La France”.
(streek genaamd “de valleien van de wilde wateren”)
Om 10u op stap, reeds volop genieten van de herfstkleuren, maar spijtig genoeg dit keer zonder streepje zon. Een ganse dag miezerig grijs.
De eerste drie km. in open veld richting het dorpje Pesche tot ferme “la Butte de Pesche”. Vanaf daar één groot gemengd loof- en naaldbos, doorklieft door het riviertje “L’Eau Noire”. Door “bois Madame”, op aandringen van ons andere madame Francine, de steile afzink van “les Trieux Sauvages” genomen welke we nu “het hellend vlak van Francine” gaan noemen. Het mens was zo content dat ze als dank plat op haar rug ging liggen, hetgeen “digital” opgeslagen is door onze nieuwe medestapper Jacky. (hopelijk zien we er wat van ?) Vanaf hier vier km. langs het kronkelende riviertje, waar af en toe een speelse forel opsprong, omgeven door links en rechts steile beboste hellingen.
Na onze boterhammetjes, rond 1uur ’s middags, het verste punt van de dag bereikt.( Les roches “à Tchapia”, “à l’ermite” en “chestia”). Moeten daar zeker nog eens terugkomen bij mooi weer en ter plaatse onze maaltijd nemen. Puur natuur en stilte met langs weerszijden een 100m. hoge, bijna loodrechte helling. Op onze stappen teruggekeerd, het watertje verlaten, in het “bois de Gonrieux”, over de kam van “le grosse terne”, “coupes de douze Apôtres” en “ coupes Brauze” , terug ons laten zakken naar ons “zwarte water”. Daar links langs de rivier, over een afstand 5 km., een sympathiek paadje gevolgd, op en neer kronkelend, tot het binnenstappen van Couvin aan het groot sportcentrum “La Foulerie”.
Moe maar voldaan ons proper gemaakt in het water welke ons een ganse dag aangenaam heeft bezig gehouden. Negen tevreden stappers, nou ja negen, er is altijd wel iemand (gewoonlijk dezelfde) die punten moet aftrekken voor futiliteiten.
In een plaatselijke kroeg, tussen de gewone mensen, nou ja gewone, onze grote dorst gelest. De cafébazin wist welke drinkers ze in haar kuip had en heeft ons overladen met smakelijke hapjes, waarvoor onze dank.
Tot binnen enkele dagen voor mijn oproep voor woensdag aanstaande, Hilaire
Het is weer een tijdje geleden dat we naar de valleien van Couvin zijn geweest. Daar is voor ons nog veel te ontdekken of te herontdekken.
Starten in Couvin en zo langs "l'eau noire" tot aan de rotsen "cour du Chestia" "roche à l'hermite" en "roche à Thapia".
Diep in het "bois de Gonrieux" en "bois de Baileux" , twee namen van dorpen in de omgeving.
De bedoeling is om via het dorpje Peche met zijn vele kapelletjes, kerk en klooster terug te keren naar Couvin.
Voor de meesten van ons een nieuwigheid en voor mij ongeveer vijf jaar geleden. Ik kan jullie meegeven, de natuur op zijn best.
Degenen die beschikken over kaart 57 / 7.8 en 62 / 3.4 , breng ze mee aub.
Nu nog eens de treinuren opgeven
: Belsele vertrek om 06.40u Sinaai om 0642u Lokeren om 06.48u , zonder overstap naar Brussel Zuid.
: St.Niklaas mag of kan vertrekken om 06.35u over Dendermonde of om 06.50u via Berchem.
: In Berchem (om 07.26u) of in Brussel Zuid (om 08.09u) nemen we de trein naar Charleroi-Sud met aankomst om 08.55u.
: Charleroi-Sud vertrek om 09.05u naar Couvin met aankomst om 09.55u.
Francine en Herman zien we te Brussel Zuid/Midi
Anderen die eventueel via Berchem sporen zien we op de I.C. te Brussel Z/M
-Gsm stand-by svp.
Ik wens jullie nog een paar mooie na-zomerdagen en tot woensdag, hilaire
15 oktober 2008
Relaas der feiten.
Zuid/westwaarts langs “L’Eau Noire” door een groot woud, in de uiterste tip van de Provincie Namen op enkele boogscheuten en nog wat steenworpen van “La France”.
(streek genaamd “de valleien van de wilde wateren”)
Om 10u op stap, reeds volop genieten van de herfstkleuren, maar spijtig genoeg dit keer zonder streepje zon. Een ganse dag miezerig grijs.
De eerste drie km. in open veld richting het dorpje Pesche tot ferme “la Butte de Pesche”. Vanaf daar één groot gemengd loof- en naaldbos, doorklieft door het riviertje “L’Eau Noire”. Door “bois Madame”, op aandringen van ons andere madame Francine, de steile afzink van “les Trieux Sauvages” genomen welke we nu “het hellend vlak van Francine” gaan noemen. Het mens was zo content dat ze als dank plat op haar rug ging liggen, hetgeen “digital” opgeslagen is door onze nieuwe medestapper Jacky. (hopelijk zien we er wat van ?) Vanaf hier vier km. langs het kronkelende riviertje, waar af en toe een speelse forel opsprong, omgeven door links en rechts steile beboste hellingen.
Na onze boterhammetjes, rond 1uur ’s middags, het verste punt van de dag bereikt.( Les roches “à Tchapia”, “à l’ermite” en “chestia”). Moeten daar zeker nog eens terugkomen bij mooi weer en ter plaatse onze maaltijd nemen. Puur natuur en stilte met langs weerszijden een 100m. hoge, bijna loodrechte helling. Op onze stappen teruggekeerd, het watertje verlaten, in het “bois de Gonrieux”, over de kam van “le grosse terne”, “coupes de douze Apôtres” en “ coupes Brauze” , terug ons laten zakken naar ons “zwarte water”. Daar links langs de rivier, over een afstand 5 km., een sympathiek paadje gevolgd, op en neer kronkelend, tot het binnenstappen van Couvin aan het groot sportcentrum “La Foulerie”.
Moe maar voldaan ons proper gemaakt in het water welke ons een ganse dag aangenaam heeft bezig gehouden. Negen tevreden stappers, nou ja negen, er is altijd wel iemand (gewoonlijk dezelfde) die punten moet aftrekken voor futiliteiten.
In een plaatselijke kroeg, tussen de gewone mensen, nou ja gewone, onze grote dorst gelest. De cafébazin wist welke drinkers ze in haar kuip had en heeft ons overladen met smakelijke hapjes, waarvoor onze dank.
Tot binnen enkele dagen voor mijn oproep voor woensdag aanstaande, Hilaire
zaterdag 11 oktober 2008
Hatrival - Arville - Poix St-Hubert
08 oktober 2008
Oproep:
Nu de herfst is ingetreden heb ik hier nog een mooie uitstap klaar in de omgeving van Saint Hubert. We laten ons vanuit Libramont met de tec-bus afzetten te Hatrival om 10.07u (lijn 162b- 3 zones). Daar wacht ons een tocht met een verscheidenheid aan bos (loof-naald) met mooie vergezichten rond Arville. De bedoeling is om te eindigen te Poix-St-H., hetgeen reeds een tijdje geleden is. Met de kaarten 64 / 3.4 en 59 / 7.8 in de hand stappen we gezwind door dit typisch Ardennenland.
Een week zonder beelden... een schande, niemand aanwezig om onze uitstap vast te leggen op postkaartformaat. hebben dan maar al het mooi's opgeslagen op onze harde schijf in 't kopke.
Hatrival - Arville - Poix St-Hubert.
Ons laten afzetten door de tec-lijn 162b in het rustige dorpje Hatrival tussen Libramont en Saint Hubert. Door het centrum met de gerestaureerde huisjes op zoek naar het laag-drassig weiland en de "rau d'Hatrival". Uit dit vallei-tje naar het "bois de la charbonnerie" en "bois de poix".
Een goede proef voor onze "leerling kaartlezer" in dit bos vol dwarsliggende bospaadjes, hij is goed op weg om een "grote" te worden en op lange termijn de "zaak" over te nemen.
Ons laten afzakken naar het vroegere "fme du val de poix" aan de gelijknamige beek.
Ons "boke's" opgegeten in de vervallen veldschuur.
De baan Libin - St-Hubert over, achter een vervallen camping, noordwaarts naar Arville.
Ook daar veel drassige paden na de laatste regendagen, een goede test voor het nieuwe schoeisel aan de voeten van de familie Thys.
De woonkern Arville binnengestapt, achter de wat vreemde bouw van de kerk met de groenkoperen dakbedekking. Klimmend langs weilanden (streek met overwegend veeteelt) naar prachtige vergezichten, zeker nu de herfstkleuren opduiken (helaas geen foto's).
We hadden ons voorgenomen om Francine en Michel ter wille te zijn, het enorme "bois St-Hubert" door te trekken naar de Lomme maar de jacht heeft het ons verboden. Gelukkig vonden we steeds een "ontsnappingsroute" maar het eindresultaat was 4 km. minder afstand en bijgevolg een klein uurtje eerder aan de aankomstlijn.
Voor degenen die het gehucht Poix kennen, het vroegere "cafè de la poste" is terug open, wat ons aangenaam verraste daar ze Orval schenken van meer dan 3 jaar oud (april 2005). Bewaren "Hem" in een kelder onder de rotswand waar het huis is aangebouwd. Gepast op temperatuur, man...man...man.. beter dan de beste wijn, zelfs Herman heeft er zijn Rochefort voor gelaten. Hij mocht wel mee met de bazin naar de voorraadkelder maar een strakke blik van zijn eega ... niet dus.
Je kunt bijgevolg denken dat wij te doen hadden met degenen die er niet bijwaren, het is geen leedvermaak HI HI maar we kunnen ons goed inbeelden hoe je bij het lezen van dit bericht een traan moet wegpinken.
Maakt dat je volgende week terug paraat bent, Hilaire.
Oproep:
Nu de herfst is ingetreden heb ik hier nog een mooie uitstap klaar in de omgeving van Saint Hubert. We laten ons vanuit Libramont met de tec-bus afzetten te Hatrival om 10.07u (lijn 162b- 3 zones). Daar wacht ons een tocht met een verscheidenheid aan bos (loof-naald) met mooie vergezichten rond Arville. De bedoeling is om te eindigen te Poix-St-H., hetgeen reeds een tijdje geleden is. Met de kaarten 64 / 3.4 en 59 / 7.8 in de hand stappen we gezwind door dit typisch Ardennenland.
Een week zonder beelden... een schande, niemand aanwezig om onze uitstap vast te leggen op postkaartformaat. hebben dan maar al het mooi's opgeslagen op onze harde schijf in 't kopke.
Hatrival - Arville - Poix St-Hubert.
Ons laten afzetten door de tec-lijn 162b in het rustige dorpje Hatrival tussen Libramont en Saint Hubert. Door het centrum met de gerestaureerde huisjes op zoek naar het laag-drassig weiland en de "rau d'Hatrival". Uit dit vallei-tje naar het "bois de la charbonnerie" en "bois de poix".
Een goede proef voor onze "leerling kaartlezer" in dit bos vol dwarsliggende bospaadjes, hij is goed op weg om een "grote" te worden en op lange termijn de "zaak" over te nemen.
Ons laten afzakken naar het vroegere "fme du val de poix" aan de gelijknamige beek.
Ons "boke's" opgegeten in de vervallen veldschuur.
De baan Libin - St-Hubert over, achter een vervallen camping, noordwaarts naar Arville.
Ook daar veel drassige paden na de laatste regendagen, een goede test voor het nieuwe schoeisel aan de voeten van de familie Thys.
De woonkern Arville binnengestapt, achter de wat vreemde bouw van de kerk met de groenkoperen dakbedekking. Klimmend langs weilanden (streek met overwegend veeteelt) naar prachtige vergezichten, zeker nu de herfstkleuren opduiken (helaas geen foto's).
We hadden ons voorgenomen om Francine en Michel ter wille te zijn, het enorme "bois St-Hubert" door te trekken naar de Lomme maar de jacht heeft het ons verboden. Gelukkig vonden we steeds een "ontsnappingsroute" maar het eindresultaat was 4 km. minder afstand en bijgevolg een klein uurtje eerder aan de aankomstlijn.
Voor degenen die het gehucht Poix kennen, het vroegere "cafè de la poste" is terug open, wat ons aangenaam verraste daar ze Orval schenken van meer dan 3 jaar oud (april 2005). Bewaren "Hem" in een kelder onder de rotswand waar het huis is aangebouwd. Gepast op temperatuur, man...man...man.. beter dan de beste wijn, zelfs Herman heeft er zijn Rochefort voor gelaten. Hij mocht wel mee met de bazin naar de voorraadkelder maar een strakke blik van zijn eega ... niet dus.
Je kunt bijgevolg denken dat wij te doen hadden met degenen die er niet bijwaren, het is geen leedvermaak HI HI maar we kunnen ons goed inbeelden hoe je bij het lezen van dit bericht een traan moet wegpinken.
Maakt dat je volgende week terug paraat bent, Hilaire.
zondag 5 oktober 2008
Aywaille heen en terug
01 oktober 2008
Met de natuurlijke gedachte… water is de bron van alle leven… geen nat haar op onze frisse kop dat er aan dacht om voor een buitje meer thuis te blijven. Al bij al nog meegevallen, ’s morgens vanaf de start om 09.50u geregeld regenvlagen tot hoognoen. Daarna opklaringen met af en toe een zonnetje en gans droog aan de aankomst om 15.45u (op de klare prentjes van William duidelijk het verschil tussen vóór- en namiddag.)
Aywaille heen en terug met een geslaagde ontdekkingstocht in het “bois d’Aywaille”.
Zoals aangegeven in onze oproep, de rood/witte streep opgezocht die ons meteen deed klimmen naar het gehucht Kin en zo naar Stokeu (stoqueu) en het gemengd “bois de Winhisté”.
Deze route al eens in omgekeerde richting gedaan in gelijkaardige weersomstandigheden, nu niet gans afgezakt naar het kasteel van Harzè ( later nog eens met beter weer). In het dichte bos was het nu beter, tot het gehucht Pavillonchamps en zo langs de “rau de Fourneau” naar de pic-nic plaats aan de kleine vijver (spijtig niet overdekt).
Na de noen over de autostrade naar het enorme woud van “bois d’Aywaille”. Vanaf daar een geslaagd nieuw traject uitgestippeld, wisten op voorhand dat het niet gemakkelijk zou zijn gezien de hoogtelijnen heel dicht bij elkaar lagen en het parcours door de regen heel glibberig was. Kronkelend rond “hè de Goreu”, eerst fel naar beneden en daarna links van ons een steile helling omhoog en rechts een diepe afgrond. Moeite loont.. daarvoor doen we het.. het panoramisch uitzicht naar de 200m lager gelegen bochten van de Ambleve en het dorpje Nonceveux. Deze 3,5km. lange nieuwigheid heeft ons losjes gerekend één en een kwart uur tijd gekost.
We komen hier zeker terug, niemand mag ontstoken blijven van deze “pure natuur” (zie de foto’s bij mooi weer). Terug onder de autostrade naar Hénumont (boerderij) waar we Danny zijn herdershond bezochten (iets langer geleden). Nu hun poesje dood is, een gedeelde smart. Verder afgezakt naar de Ambléve, over een “passerelle” naar het toeristisch centrum van Aywaille.
Ons eerst proper gemaakt voor we het laatste, niet onbelangrijk, hoofdstuk van de dag begonnen!!! (foto’s spreken boekdelen).
Met de gedachte dat de herfstkleuren er aankomen kijken we reeds uit naar volgende week. Groetjes van Hilaire
Met de natuurlijke gedachte… water is de bron van alle leven… geen nat haar op onze frisse kop dat er aan dacht om voor een buitje meer thuis te blijven. Al bij al nog meegevallen, ’s morgens vanaf de start om 09.50u geregeld regenvlagen tot hoognoen. Daarna opklaringen met af en toe een zonnetje en gans droog aan de aankomst om 15.45u (op de klare prentjes van William duidelijk het verschil tussen vóór- en namiddag.)
Aywaille heen en terug met een geslaagde ontdekkingstocht in het “bois d’Aywaille”.
Zoals aangegeven in onze oproep, de rood/witte streep opgezocht die ons meteen deed klimmen naar het gehucht Kin en zo naar Stokeu (stoqueu) en het gemengd “bois de Winhisté”.
Deze route al eens in omgekeerde richting gedaan in gelijkaardige weersomstandigheden, nu niet gans afgezakt naar het kasteel van Harzè ( later nog eens met beter weer). In het dichte bos was het nu beter, tot het gehucht Pavillonchamps en zo langs de “rau de Fourneau” naar de pic-nic plaats aan de kleine vijver (spijtig niet overdekt).
Na de noen over de autostrade naar het enorme woud van “bois d’Aywaille”. Vanaf daar een geslaagd nieuw traject uitgestippeld, wisten op voorhand dat het niet gemakkelijk zou zijn gezien de hoogtelijnen heel dicht bij elkaar lagen en het parcours door de regen heel glibberig was. Kronkelend rond “hè de Goreu”, eerst fel naar beneden en daarna links van ons een steile helling omhoog en rechts een diepe afgrond. Moeite loont.. daarvoor doen we het.. het panoramisch uitzicht naar de 200m lager gelegen bochten van de Ambleve en het dorpje Nonceveux. Deze 3,5km. lange nieuwigheid heeft ons losjes gerekend één en een kwart uur tijd gekost.
We komen hier zeker terug, niemand mag ontstoken blijven van deze “pure natuur” (zie de foto’s bij mooi weer). Terug onder de autostrade naar Hénumont (boerderij) waar we Danny zijn herdershond bezochten (iets langer geleden). Nu hun poesje dood is, een gedeelde smart. Verder afgezakt naar de Ambléve, over een “passerelle” naar het toeristisch centrum van Aywaille.
Ons eerst proper gemaakt voor we het laatste, niet onbelangrijk, hoofdstuk van de dag begonnen!!! (foto’s spreken boekdelen).
Met de gedachte dat de herfstkleuren er aankomen kijken we reeds uit naar volgende week. Groetjes van Hilaire
donderdag 25 september 2008
Van Hergenrath naar Gemmenich
24 september 2008
Eens iets nieuw, op ontdekking van Hergenrath, aan de grens met Duitsland, om te eindigen… in Gemmenich onder Vaals.
- Zelfs op de nieuwe stafkaart (20.000) staat de nieuwe stopplaats niet vermeld, bijgevolg was een “waarzijnwenujuist” vraag aan de plaatselijke bevolking een noodzaak. (ééntje van aantwaarpe). Wisten wel op voorhand wat we wilden zien en daar hebben we ons aan gehouden. A) Eyneburg schloss in kelmis.
B) 1200m lange spoorwegbrug te moresnet.
C) Het bedevaartsoord en Calvarieberg te Chapelle / Montzen.
D) door het Preuswald naar
E) drielandenpunt Vaals.
De voormiddag liep niet al te vlot door het veelvuldig kaartkijken (achter mij wat gemompel van Herman en Michel dat het vandaag wel eens zou mislopen… Michel zou beter een flesje Champagne hebben meegebracht van ginder in plaats van er altijd maar over te babbbelen). Eens de dorpskern van Hergenrath voorbij anders niets dan golvende weilanden, zeker niet moeilijk maar wel uitkijken voor “koeievlaaien “. Afgezakt naar “de Geule, la Gueulle, die Gohl,” het riviertje dat van het Duits gewest via het Waals gewest naar Nederland vloeit. De Eyneburg schloss bezocht (zie de foto’s van William) en zo langs de Rochuskapel aan samenkomst van de “Grunstrasserbach” en de “Honnbach”. Nog altijd de Geule nevens ons, langs een oude spwgberm (vroeger industr. lijntje van 2,5 km van Moresnet naar de install. V. Vieulle Montagne in La Calamine-Kelmis) ( Over de spoorweggeschiedenis van dit drielandenpunt, lees “Het spoor” van Juli 2006).
Doemde daar ineens de 1200meter lange spoorwegbrug op (22 pijlers en de hoogste 52m boven de grond –lijn 24 Tongeren-Aachen-West). Zijn met “die Gohl” mee onder de brug gestapt naar het dorp Moresnet. Ons Francine wou zo graag eens over dit bouwwerk gaan om haar hoogtevrees te overwinnen. (aanvraag verzonden naar Mr. Michel Daerden- vroegere Minister van Verkeer) Heb beloofd hem een goed bakske te bezorgen.
Vandaar naar het bedevaartsoord van de H. Maria te Chapelle / Montzen. Een bezoek gebracht aan het prachtig park met kruisweg en Calvarieberg. ( Willy zal het zich nog wel herinneren)
In versneld tempo door het “Preuswald” met z’n enorme beuken en eiken. Voor de laatste maal onze rugzak afgezet aan het “Drielandenpunt” op 325m hoogte. Daar tot de vaststelling gekomen dat we maar 3/4u over hadden om via een mooi slingerend bospad het dorp Gemmenich te bereiken om de Tec-bus te nemen naar het caféétje aan het station van Welkenraedt. (Busrit langs de grote- nu lege- triage-bundel van Montzen)
De èèn jaar oude Orval met de iets minder oude kaas heeft volstaan om voldaan op de I.C. trein naar Oostende te stappen. Michel, William en ik met éèn overstap te brussel noord, fam. Thys zonder overstap naar Gent St.P., wat een luxe. Afgesproken dat we er volgende week terug invliegen, ditmaal richting Aywaille “ een oude getrouwe”, tot binnen enkele dagen voor mijn briefing.
Hilaire
Eens iets nieuw, op ontdekking van Hergenrath, aan de grens met Duitsland, om te eindigen… in Gemmenich onder Vaals.
- Zelfs op de nieuwe stafkaart (20.000) staat de nieuwe stopplaats niet vermeld, bijgevolg was een “waarzijnwenujuist” vraag aan de plaatselijke bevolking een noodzaak. (ééntje van aantwaarpe). Wisten wel op voorhand wat we wilden zien en daar hebben we ons aan gehouden. A) Eyneburg schloss in kelmis.
B) 1200m lange spoorwegbrug te moresnet.
C) Het bedevaartsoord en Calvarieberg te Chapelle / Montzen.
D) door het Preuswald naar
E) drielandenpunt Vaals.
De voormiddag liep niet al te vlot door het veelvuldig kaartkijken (achter mij wat gemompel van Herman en Michel dat het vandaag wel eens zou mislopen… Michel zou beter een flesje Champagne hebben meegebracht van ginder in plaats van er altijd maar over te babbbelen). Eens de dorpskern van Hergenrath voorbij anders niets dan golvende weilanden, zeker niet moeilijk maar wel uitkijken voor “koeievlaaien “. Afgezakt naar “de Geule, la Gueulle, die Gohl,” het riviertje dat van het Duits gewest via het Waals gewest naar Nederland vloeit. De Eyneburg schloss bezocht (zie de foto’s van William) en zo langs de Rochuskapel aan samenkomst van de “Grunstrasserbach” en de “Honnbach”. Nog altijd de Geule nevens ons, langs een oude spwgberm (vroeger industr. lijntje van 2,5 km van Moresnet naar de install. V. Vieulle Montagne in La Calamine-Kelmis) ( Over de spoorweggeschiedenis van dit drielandenpunt, lees “Het spoor” van Juli 2006).
Doemde daar ineens de 1200meter lange spoorwegbrug op (22 pijlers en de hoogste 52m boven de grond –lijn 24 Tongeren-Aachen-West). Zijn met “die Gohl” mee onder de brug gestapt naar het dorp Moresnet. Ons Francine wou zo graag eens over dit bouwwerk gaan om haar hoogtevrees te overwinnen. (aanvraag verzonden naar Mr. Michel Daerden- vroegere Minister van Verkeer) Heb beloofd hem een goed bakske te bezorgen.
Vandaar naar het bedevaartsoord van de H. Maria te Chapelle / Montzen. Een bezoek gebracht aan het prachtig park met kruisweg en Calvarieberg. ( Willy zal het zich nog wel herinneren)
In versneld tempo door het “Preuswald” met z’n enorme beuken en eiken. Voor de laatste maal onze rugzak afgezet aan het “Drielandenpunt” op 325m hoogte. Daar tot de vaststelling gekomen dat we maar 3/4u over hadden om via een mooi slingerend bospad het dorp Gemmenich te bereiken om de Tec-bus te nemen naar het caféétje aan het station van Welkenraedt. (Busrit langs de grote- nu lege- triage-bundel van Montzen)
De èèn jaar oude Orval met de iets minder oude kaas heeft volstaan om voldaan op de I.C. trein naar Oostende te stappen. Michel, William en ik met éèn overstap te brussel noord, fam. Thys zonder overstap naar Gent St.P., wat een luxe. Afgesproken dat we er volgende week terug invliegen, ditmaal richting Aywaille “ een oude getrouwe”, tot binnen enkele dagen voor mijn briefing.
Hilaire
vrijdag 19 september 2008
Houyet en terug
Stapdag van 17 september 2008
Om diverse redenen nog geen goede berichten van onze vrienden Danny, Eric en Willy… missen hun aanwezigheid… en Michel is gaan schilderen in de champagne-streek. Toch nog met z’n vijven op stap, een meevaller op alle gebied, de op voorhand uitgestippelde route kunnen rondmaken. De laatste maal met de kayaktrein naar Houyet welke ons stipt afzette om 09.30u aan de Lesse.
heen en terug. Houyet s/Lesse
Relaas van de tocht : De Lesse over en direct begonnen aan een lange klim langs het “parc d’Ardenne” en “tour Lèopold” naar het groot jachtgebied in het “bois de Quewisse” (hek goed sluiten svp) welke ons langs de “l’ Iwoigne” naar de “pont de Ver” leidde. Het kleine, soms diep uitgesneden riviertje, volgen onder de 50m. hoger gelegen autostrade, diep in het woud, nu “bois de Sonmont” genoemd, tot we “rau de la Morsaye” tegenkwamen. Zuidwaarts, terug flink omhoog, langs “la belle vue” en “chasse d’Hèrock”. Aan de wildwissels, de sporen en poelen te zien, in ons achterhoofd de gedachte dat we vandaag grof wild zouden ontmoeten… En zo geschiedde. Na de boterhammen en een pisstop van vriend Etienne had die de aandacht getrokken van een fameus hert met een kanjer van een gewei.. spijtig dat hij daarbij beide handen nodig heeft en bijgevolg zijn fototoestel niet kon gebruiken. Vijfhonderd meter verder, was het nu dezelfde of niet? Daar liep eenzelfde exemplaar vóór ons over de wandelweg…imposante verschijning. Blij en vol bewondering verder dalend naar het dorp Fenffe. Rustig en mooi, niemand gezien, voor de derde keer over een kam, nu de “tienne de Fenffe”. Nog steeds zuidwaarts, met de zon in ons gezicht tot het “koningsdorp” Ciergnon, op een goede kilometer van het bekende “Chateau Royal”. Nu als leidraad de oude spoorwegbedding gevolgd (lijn 166) van Houyet naar Jemelle met onderweg de stationneke’s Vignèe en Wanlin. Met veel genoegen voor ons Francine nog een ommetje gemaakt langs een smal paadje(g.r.577), op en af langs de Lesse tot “pont d’Havenne”. Terug naar de spw.bedding (ook fietspad), door een vijfhonderd meter lange tunnel (1891) zo rechtdoor naar ons einddoel. Onderweg stilgestaan bij een zestal kunstbouwwerken over “die mooie Lesse”. Eventjes door de woonkern van Houyet gewandeld en ons dan, bijna dood van den dorst, genesteld in cafè "Le Bascule" rechtover het nostalgische station.
Om de vele thuisblijvers niet te ontmoedigen, geen verdere uitleg over de kwaliteit en kwantiteit van de dranken.
De mooie foto’s zijn van Etienne en William. De lijn 166 waarvan sprake zou afgeschaft zijn in 1952. (verdere informatie later)
Hilaire
Om diverse redenen nog geen goede berichten van onze vrienden Danny, Eric en Willy… missen hun aanwezigheid… en Michel is gaan schilderen in de champagne-streek. Toch nog met z’n vijven op stap, een meevaller op alle gebied, de op voorhand uitgestippelde route kunnen rondmaken. De laatste maal met de kayaktrein naar Houyet welke ons stipt afzette om 09.30u aan de Lesse.
heen en terug. Houyet s/Lesse
Relaas van de tocht : De Lesse over en direct begonnen aan een lange klim langs het “parc d’Ardenne” en “tour Lèopold” naar het groot jachtgebied in het “bois de Quewisse” (hek goed sluiten svp) welke ons langs de “l’ Iwoigne” naar de “pont de Ver” leidde. Het kleine, soms diep uitgesneden riviertje, volgen onder de 50m. hoger gelegen autostrade, diep in het woud, nu “bois de Sonmont” genoemd, tot we “rau de la Morsaye” tegenkwamen. Zuidwaarts, terug flink omhoog, langs “la belle vue” en “chasse d’Hèrock”. Aan de wildwissels, de sporen en poelen te zien, in ons achterhoofd de gedachte dat we vandaag grof wild zouden ontmoeten… En zo geschiedde. Na de boterhammen en een pisstop van vriend Etienne had die de aandacht getrokken van een fameus hert met een kanjer van een gewei.. spijtig dat hij daarbij beide handen nodig heeft en bijgevolg zijn fototoestel niet kon gebruiken. Vijfhonderd meter verder, was het nu dezelfde of niet? Daar liep eenzelfde exemplaar vóór ons over de wandelweg…imposante verschijning. Blij en vol bewondering verder dalend naar het dorp Fenffe. Rustig en mooi, niemand gezien, voor de derde keer over een kam, nu de “tienne de Fenffe”. Nog steeds zuidwaarts, met de zon in ons gezicht tot het “koningsdorp” Ciergnon, op een goede kilometer van het bekende “Chateau Royal”. Nu als leidraad de oude spoorwegbedding gevolgd (lijn 166) van Houyet naar Jemelle met onderweg de stationneke’s Vignèe en Wanlin. Met veel genoegen voor ons Francine nog een ommetje gemaakt langs een smal paadje(g.r.577), op en af langs de Lesse tot “pont d’Havenne”. Terug naar de spw.bedding (ook fietspad), door een vijfhonderd meter lange tunnel (1891) zo rechtdoor naar ons einddoel. Onderweg stilgestaan bij een zestal kunstbouwwerken over “die mooie Lesse”. Eventjes door de woonkern van Houyet gewandeld en ons dan, bijna dood van den dorst, genesteld in cafè "Le Bascule" rechtover het nostalgische station.
Om de vele thuisblijvers niet te ontmoedigen, geen verdere uitleg over de kwaliteit en kwantiteit van de dranken.
De mooie foto’s zijn van Etienne en William. De lijn 166 waarvan sprake zou afgeschaft zijn in 1952. (verdere informatie later)
Hilaire
zaterdag 6 september 2008
Van Houyet naar Gendron-Celles
3 september 2008
Ver ten zuiden van Dinant en al om 09.30u op stap, alles liep goed op de …rails. Geen echt zomerse dag, zwaar bewolkt en vanaf de middag geregeld regendruppels met temperaturen van p/m 15°. Het kon onze pret niet bederven, met volle moed weg met ons vieren voor een vrij moeilijke tocht met veel bossen en natuurschoon. Veel verdamping door de vochtigheid op de warme grond van het laatste weekend, bijgevolg veel gezonde lucht en zuurstof tussen de hoge bomen in het dichte woud…daarvoor kruipen we zo vroeg uit onze nest…. lui wordt je vanzelf.
Zo dicht mogelijk aan de oevers van de Lesse.
Beschrijving van de stapdag :
Ongeveer dezelfde tocht van 21 mei 08 maar dan zonder William, dus, speciaal voor hem. Vanuit het station te Houyet langs de Lesse en de al lang afgeschafte spoorlijn (houyet-jemelle), nu een wandel- en fietspad, tot ferme d’Hâroi (omgebouwd tot chambres d’hôtes). Een serieuze klim door het “bois du Tchèro” naar de 150m. hoger gelegen kruispunt “la Justice”. Daar langs het natuurschoon van de “rau de Vesti” en de “Iwoigne” tot we er honger van kregen. Terug op stap met regenkledij aan. De brede kronkelende beek verlaten om schuin links aan het stijgend pad te beginnen naar “tour du Rocher” 100m. uitstekend boven de Lesse. (nogmaals geen leven in de mooi onderhouden villa). Nu steil dalend naar deze Lesse langs een door ons zelf ontdekt paadje, zigzaggend over een vroeger privéweg, getuige daarvan de vele arduinen trappen nu volledig overwoekerd door mossen, stille getuigen van een geheim en/of rijk verleden. Dit donker pad langs rotswanden en altijd zonder zonnestralen(Noordwest gericht), eindigt even geheimzinnig aan een leegstaand versterkt gebouw met wachttoren. ( geen aanduiding op stafkaart en ook niet ter plaatse – zie de beelden van onze fotograven Etienne en William). Daar besloten dicht bij de Lesse te blijven om onze Michel te plezieren en de g.r. 126 te volgen. Waar de Iwoigne uitmondt begonnen aan de laatste twee uren, zeer afwisselend op en af, via ijzeren trapstellingen met rotspartijtjes, flirtend dicht bij de O… zo mooie Lesse. Vriend Etienne was zo vol bewondering dat hij ervan op zijn gat viel. Op dit 7 km. lang gedeelte bereikt men niet meer dan 3km per uur. Ons proper gemaakt tientallen meters van de tav./res./hotel aan het station te Gendron-celles.
Nog maar eens geprobeerd om enkele woorden te wisselen met de “stroeve” dienster, tevergeefs. We denken dat al het ijzer in haar gezicht pijn doet als ze haar mondhoeken beweegt. Voor ons niet gelaten, we kregen waar we naar vroegen en in ruime getale, je begrijpt wel. Dus, geklonken op de geslaagde uitstap die we met succes beëindigd hebben. Hilaire
Ver ten zuiden van Dinant en al om 09.30u op stap, alles liep goed op de …rails. Geen echt zomerse dag, zwaar bewolkt en vanaf de middag geregeld regendruppels met temperaturen van p/m 15°. Het kon onze pret niet bederven, met volle moed weg met ons vieren voor een vrij moeilijke tocht met veel bossen en natuurschoon. Veel verdamping door de vochtigheid op de warme grond van het laatste weekend, bijgevolg veel gezonde lucht en zuurstof tussen de hoge bomen in het dichte woud…daarvoor kruipen we zo vroeg uit onze nest…. lui wordt je vanzelf.
Zo dicht mogelijk aan de oevers van de Lesse.
Beschrijving van de stapdag :
Ongeveer dezelfde tocht van 21 mei 08 maar dan zonder William, dus, speciaal voor hem. Vanuit het station te Houyet langs de Lesse en de al lang afgeschafte spoorlijn (houyet-jemelle), nu een wandel- en fietspad, tot ferme d’Hâroi (omgebouwd tot chambres d’hôtes). Een serieuze klim door het “bois du Tchèro” naar de 150m. hoger gelegen kruispunt “la Justice”. Daar langs het natuurschoon van de “rau de Vesti” en de “Iwoigne” tot we er honger van kregen. Terug op stap met regenkledij aan. De brede kronkelende beek verlaten om schuin links aan het stijgend pad te beginnen naar “tour du Rocher” 100m. uitstekend boven de Lesse. (nogmaals geen leven in de mooi onderhouden villa). Nu steil dalend naar deze Lesse langs een door ons zelf ontdekt paadje, zigzaggend over een vroeger privéweg, getuige daarvan de vele arduinen trappen nu volledig overwoekerd door mossen, stille getuigen van een geheim en/of rijk verleden. Dit donker pad langs rotswanden en altijd zonder zonnestralen(Noordwest gericht), eindigt even geheimzinnig aan een leegstaand versterkt gebouw met wachttoren. ( geen aanduiding op stafkaart en ook niet ter plaatse – zie de beelden van onze fotograven Etienne en William). Daar besloten dicht bij de Lesse te blijven om onze Michel te plezieren en de g.r. 126 te volgen. Waar de Iwoigne uitmondt begonnen aan de laatste twee uren, zeer afwisselend op en af, via ijzeren trapstellingen met rotspartijtjes, flirtend dicht bij de O… zo mooie Lesse. Vriend Etienne was zo vol bewondering dat hij ervan op zijn gat viel. Op dit 7 km. lang gedeelte bereikt men niet meer dan 3km per uur. Ons proper gemaakt tientallen meters van de tav./res./hotel aan het station te Gendron-celles.
Nog maar eens geprobeerd om enkele woorden te wisselen met de “stroeve” dienster, tevergeefs. We denken dat al het ijzer in haar gezicht pijn doet als ze haar mondhoeken beweegt. Voor ons niet gelaten, we kregen waar we naar vroegen en in ruime getale, je begrijpt wel. Dus, geklonken op de geslaagde uitstap die we met succes beëindigd hebben. Hilaire
zaterdag 30 augustus 2008
Spa - Spa
27 augustus 2008
Terwijl sommigen van onze clubleden naar Brussel zijn getrokken om te profiteren van gratis boterhammen en bier “ in ‘t park”, geschonken door radio 2, zit ik m’n verslag te pennen. Iemand moet het doen, maar altijd dezelfde.
‘s Morgens op de trein beslist om te starten in Spa, onze nostalgische termenplaats van weleer.
Spa – Spa langs de gehuchten Marteau en Canada, de dorpjes Minamplanche en Creppe.
Relaas v.d. tocht : Via villa Royale (museum) naar de promenade de la Grande Duchesse om even halt te houden aan het pavillon van Victor Bernard, auteur van het gedicht “Le livre de la Nature”, door ons Francine voorgedragen in het nederlands, met applaus. Afgezakt naar het gehucht Marteau, spwg onder en Wayaibeek en baan over, om het “bois de Rohaimont” te beklimmen, noordelijk tot bij “Croix Joseph” en vervolgens zuidwaarts naar het monument van de “Onbekende vrijheidstrijder” (Au Maquisard).
Intussen was het hoognoen, tijd om onze schoofzak te openen.
Terug op stap langs de provinciale tuinbouwschool in het gehucht Canada. Ons laten afzakken naar de “Vallèe de Tolifâ” in het oude dorpje Winamplanche. Daar op ontdekking, zeker nu we met z’n drieën kaartlezen kan het niet meer misgaan. Langs een kabbelend beekje welke we meermaals moesten oversteken aan de rand van “bois Lébiole”, genoten van ons experiment en de prachtige slingerende paadjes, om 3 km. verder uit het bos te komen langs een openstaand hek met als opschrift “bois Lébiole, geste de forêt Walonne”. (Wanneer dicht, wanneer open ?) Besloten om door het dorp Creppe te gaan via de ingang van “Manoir Lébiole”. Het hooggelegen dorpje, vol stillevens, door naar het “bois de Mambaye” om ons te laten leiden door de g.r. 5 naar hartje Spa. Eventjes rondgeslenterd, om op tijd de trein te nemen naar Verviers om daar onze dorst te lessen… iedereen drie pogingen nodig om dan gerust huiswaarts te keren.
Nog vermelden dat we in het donkere bos twee lichtflitsers hadden, Etienne en William.
Weer een geslaagde stapdag met als eindresultaat zes tevreden mensen die op geen inspanning min of meer keken, tot ziens, Hilaire
Terwijl sommigen van onze clubleden naar Brussel zijn getrokken om te profiteren van gratis boterhammen en bier “ in ‘t park”, geschonken door radio 2, zit ik m’n verslag te pennen. Iemand moet het doen, maar altijd dezelfde.
‘s Morgens op de trein beslist om te starten in Spa, onze nostalgische termenplaats van weleer.
Spa – Spa langs de gehuchten Marteau en Canada, de dorpjes Minamplanche en Creppe.
Relaas v.d. tocht : Via villa Royale (museum) naar de promenade de la Grande Duchesse om even halt te houden aan het pavillon van Victor Bernard, auteur van het gedicht “Le livre de la Nature”, door ons Francine voorgedragen in het nederlands, met applaus. Afgezakt naar het gehucht Marteau, spwg onder en Wayaibeek en baan over, om het “bois de Rohaimont” te beklimmen, noordelijk tot bij “Croix Joseph” en vervolgens zuidwaarts naar het monument van de “Onbekende vrijheidstrijder” (Au Maquisard).
Intussen was het hoognoen, tijd om onze schoofzak te openen.
Terug op stap langs de provinciale tuinbouwschool in het gehucht Canada. Ons laten afzakken naar de “Vallèe de Tolifâ” in het oude dorpje Winamplanche. Daar op ontdekking, zeker nu we met z’n drieën kaartlezen kan het niet meer misgaan. Langs een kabbelend beekje welke we meermaals moesten oversteken aan de rand van “bois Lébiole”, genoten van ons experiment en de prachtige slingerende paadjes, om 3 km. verder uit het bos te komen langs een openstaand hek met als opschrift “bois Lébiole, geste de forêt Walonne”. (Wanneer dicht, wanneer open ?) Besloten om door het dorp Creppe te gaan via de ingang van “Manoir Lébiole”. Het hooggelegen dorpje, vol stillevens, door naar het “bois de Mambaye” om ons te laten leiden door de g.r. 5 naar hartje Spa. Eventjes rondgeslenterd, om op tijd de trein te nemen naar Verviers om daar onze dorst te lessen… iedereen drie pogingen nodig om dan gerust huiswaarts te keren.
Nog vermelden dat we in het donkere bos twee lichtflitsers hadden, Etienne en William.
Weer een geslaagde stapdag met als eindresultaat zes tevreden mensen die op geen inspanning min of meer keken, tot ziens, Hilaire
zaterdag 23 augustus 2008
Van het Centre Nature de Botrange naar Malmedy
20 augustus 2008
Onze sporttak “Ardens stappen” zal nooit een “Olympic” onderdeel zijn, bijgevolg geen medailles te winnen voor ons maar wel een frisse geest in een gezond lichaam en een vriendschapsband die alsmaar toeneemt. En daarbij, ik persoonlijk heb reeds 2 eremetalen van mijn werkgever,voor 25 en 35 jaar “op post zijn”.
Een tijdje geleden dat we nog eens waren gaan stappen naar onze “hoge venen” in de Oostkantons tussen Eupen en Malmedy. Wel tweemaal autobus, geen bezwaar met een Tec-dienst die ons de laatste jaren nog nooit heeft teleurgesteld. ’s Morgens lijn 390 naar “centre nature de Botrange” en ’s avonds lijn 395 van Malmedy naar Verviers, laat ons zeggen, twee keer een toeristische busuitstap.
Beschrijving van de voettocht : Aan de rand van de “fagne walonne” gestart en op zoek naar “rau de ghaster” , afdalend naar de samenvloeiing met de “rau de bayehon”. Deze diep uitgesleten rotswateren gevolgd tot de “moulin de bayehon” waar we nu een ferme klim onder ons voeten kregen die ons leidde naar het dorpje ovivat. Deze rijke-villa woonkern doorgewandeld naar “chateau de Reinhardstein”. Vandaar uit een kronkelend “geitepad” afdalend naar de Warche welke al het water van de andere “bergriviertjes” opneemt. Deze vallei met links en rechts steile wanden een zestal km gevolgd zonder noemenswaardige hindernissen ware het niet dat het begon te stortregenen. Na een uur flink doorstappen het dorpje Bevercé bereikt waar de “rau de trô maret” zijn zuiver water aan de Warche afgeeft. Onze regenkledij uit, nog eens diep geademd, om aan de laatste ernstige klim van de dag te beginnen. Van 350m aan de Warche, via “ferme Libert”, eerst nog een beetje zakken naar de “ermitage”, om te eindigen op 515m met een prachtig uitzicht (dank zij een gekapt bos) op de stad Malmedy en zijn Warche beneden ons op 330m. Na uitblazen met veel voldoening en al lachend op de foto’s, onze leuze indachtig “daarvoor doen we het en lui wordt je vanzelf”.Velen van ons kennen de afsluiter, sterk zigzag dalend naar de bebloemde oude stenen brug over de Warche in het hartje Malmedy.
Nu eens geen relaas in geuren en kleuren van onze “aprés promenade” om de noodgedwongen afhakers niet te veel te ontmoedigen, hopelijk komen er betere tijden voor jullie. Alleszins een geslaagde stapdag met het span Janssens en Thys, prentjesmaker William en mijzelf. Tot kijk, voor de meesten al zaterdag op de trein naar Bokrijk, Hilaire
Onze sporttak “Ardens stappen” zal nooit een “Olympic” onderdeel zijn, bijgevolg geen medailles te winnen voor ons maar wel een frisse geest in een gezond lichaam en een vriendschapsband die alsmaar toeneemt. En daarbij, ik persoonlijk heb reeds 2 eremetalen van mijn werkgever,voor 25 en 35 jaar “op post zijn”.
Een tijdje geleden dat we nog eens waren gaan stappen naar onze “hoge venen” in de Oostkantons tussen Eupen en Malmedy. Wel tweemaal autobus, geen bezwaar met een Tec-dienst die ons de laatste jaren nog nooit heeft teleurgesteld. ’s Morgens lijn 390 naar “centre nature de Botrange” en ’s avonds lijn 395 van Malmedy naar Verviers, laat ons zeggen, twee keer een toeristische busuitstap.
Beschrijving van de voettocht : Aan de rand van de “fagne walonne” gestart en op zoek naar “rau de ghaster” , afdalend naar de samenvloeiing met de “rau de bayehon”. Deze diep uitgesleten rotswateren gevolgd tot de “moulin de bayehon” waar we nu een ferme klim onder ons voeten kregen die ons leidde naar het dorpje ovivat. Deze rijke-villa woonkern doorgewandeld naar “chateau de Reinhardstein”. Vandaar uit een kronkelend “geitepad” afdalend naar de Warche welke al het water van de andere “bergriviertjes” opneemt. Deze vallei met links en rechts steile wanden een zestal km gevolgd zonder noemenswaardige hindernissen ware het niet dat het begon te stortregenen. Na een uur flink doorstappen het dorpje Bevercé bereikt waar de “rau de trô maret” zijn zuiver water aan de Warche afgeeft. Onze regenkledij uit, nog eens diep geademd, om aan de laatste ernstige klim van de dag te beginnen. Van 350m aan de Warche, via “ferme Libert”, eerst nog een beetje zakken naar de “ermitage”, om te eindigen op 515m met een prachtig uitzicht (dank zij een gekapt bos) op de stad Malmedy en zijn Warche beneden ons op 330m. Na uitblazen met veel voldoening en al lachend op de foto’s, onze leuze indachtig “daarvoor doen we het en lui wordt je vanzelf”.Velen van ons kennen de afsluiter, sterk zigzag dalend naar de bebloemde oude stenen brug over de Warche in het hartje Malmedy.
Nu eens geen relaas in geuren en kleuren van onze “aprés promenade” om de noodgedwongen afhakers niet te veel te ontmoedigen, hopelijk komen er betere tijden voor jullie. Alleszins een geslaagde stapdag met het span Janssens en Thys, prentjesmaker William en mijzelf. Tot kijk, voor de meesten al zaterdag op de trein naar Bokrijk, Hilaire
zaterdag 16 augustus 2008
Blogger de blog!
Hallo beste spoortrippers
Gelieve aandachtig de naam te lezen en niet dat waar je constant aan denkt.
Naar het schijnt (uit betrouwbare bron vernomen) zijn er problemen om de foto's te bekijken, laat mij iets weten, zodat ik mijn bron verder kan betrouwen! Je kan ook deze links eens testen.
http://picasaweb.google.com/hermanthys
http://spoorstappers.blogspot.com/
groeten
namreh
Gelieve aandachtig de naam te lezen en niet dat waar je constant aan denkt.
Naar het schijnt (uit betrouwbare bron vernomen) zijn er problemen om de foto's te bekijken, laat mij iets weten, zodat ik mijn bron verder kan betrouwen! Je kan ook deze links eens testen.
http://picasaweb.google.com/hermanthys
http://spoorstappers.blogspot.com/
groeten
namreh
donderdag 14 augustus 2008
Van Tilff naar Mery
13/08/2008
- Toegegeven, onze Luikse vrienden zijn krakken om zulke bouwprojecten aan te kunnen en…te financieren. Antwerpen kan bij hen eens “ten rade” gaan aangaande de “lange wapper”.
Genoeg krachtvoeding binnen om te 09.20u te Tilff aan te zetten voor onze dagtocht. Uit de vallei v.d. Ourthe eerst naar de abdij van Brialmont, de abdijkerk binnen om een volle aflaat en goed weer te offerblokken… Door het devote leven van de zusterkes een beetje uit ons werelds-lood, slaagden er moeilijk in om uit de bosrijke omgeving rond de abdij te stappen. Door broederhovenier op het goede pad gezet, door het beekje “rau de chaw’resse”, naar “monument Donnay” (schrijver,dichter) en het uitzichtpunt op het dorpje Mèry. Verder naar “point de vue boubou” maar niet gevonden, terug het grote bos in om een goed plekje te zoeken om te pic-nic’ken, in het zonnetje. Ons laten zakken naar een ander beekje “ri de Gobry” in het “bois le-Comte”. Vervolgens naar het gehucht Hayen, nu meer in open veld met veel holle wegen , geregeld afgeboord met braambesstruiken. Ons tegoed gedaan aan de rijpe zwarte bessen, gezien het vroege aanvangsuur ons niet moeten haasten om het parcours af te leggen. Rond het dorp Dolembreux zeer afwisselend traject langs “Haie de pauvres”, nog meer holle wegen omzoomd met struikgewas alle soorten. Juist op een goede plaats, onder een grote boom, kunnen schuilen voor de enige kortstondige regenbui van de dag. Terug in ons hemdje de laatste klim overwonnen om al genietend van het weids uitzicht ons te laten zakken via het gehucht Haut’gné naar de 160m lager gelegen Ourthe en het terras aan het station van Méry.
- Na de voetwassing in de rivier, zoals afgesproken, onze tijd kunnen nemen om alles, drank en spijs met veel geur en smaak, tot ons te nemen ,..amen!! Dank aan de goede timing van de zaak.
- Deze aangenaam rustige uitstap in beeld gebracht door Sonja en William.
Tijdens dit kladwerk beloond door het kunnen bewonderen van een regenboog tijdens duiveltjeskermis (regen en zon). Wie goed is voor de natuur krijgt er wat voor terug,..met dank aan hierboven.!!
Op vraag van William, volgende woensdag naar de hoge venen, later meer daarover, Hilaire
- Toegegeven, onze Luikse vrienden zijn krakken om zulke bouwprojecten aan te kunnen en…te financieren. Antwerpen kan bij hen eens “ten rade” gaan aangaande de “lange wapper”.
Genoeg krachtvoeding binnen om te 09.20u te Tilff aan te zetten voor onze dagtocht. Uit de vallei v.d. Ourthe eerst naar de abdij van Brialmont, de abdijkerk binnen om een volle aflaat en goed weer te offerblokken… Door het devote leven van de zusterkes een beetje uit ons werelds-lood, slaagden er moeilijk in om uit de bosrijke omgeving rond de abdij te stappen. Door broederhovenier op het goede pad gezet, door het beekje “rau de chaw’resse”, naar “monument Donnay” (schrijver,dichter) en het uitzichtpunt op het dorpje Mèry. Verder naar “point de vue boubou” maar niet gevonden, terug het grote bos in om een goed plekje te zoeken om te pic-nic’ken, in het zonnetje. Ons laten zakken naar een ander beekje “ri de Gobry” in het “bois le-Comte”. Vervolgens naar het gehucht Hayen, nu meer in open veld met veel holle wegen , geregeld afgeboord met braambesstruiken. Ons tegoed gedaan aan de rijpe zwarte bessen, gezien het vroege aanvangsuur ons niet moeten haasten om het parcours af te leggen. Rond het dorp Dolembreux zeer afwisselend traject langs “Haie de pauvres”, nog meer holle wegen omzoomd met struikgewas alle soorten. Juist op een goede plaats, onder een grote boom, kunnen schuilen voor de enige kortstondige regenbui van de dag. Terug in ons hemdje de laatste klim overwonnen om al genietend van het weids uitzicht ons te laten zakken via het gehucht Haut’gné naar de 160m lager gelegen Ourthe en het terras aan het station van Méry.
- Na de voetwassing in de rivier, zoals afgesproken, onze tijd kunnen nemen om alles, drank en spijs met veel geur en smaak, tot ons te nemen ,..amen!! Dank aan de goede timing van de zaak.
- Deze aangenaam rustige uitstap in beeld gebracht door Sonja en William.
Tijdens dit kladwerk beloond door het kunnen bewonderen van een regenboog tijdens duiveltjeskermis (regen en zon). Wie goed is voor de natuur krijgt er wat voor terug,..met dank aan hierboven.!!
Op vraag van William, volgende woensdag naar de hoge venen, later meer daarover, Hilaire
zaterdag 9 augustus 2008
MERY
06/08/2008
MERY - MERY
Met twee, ik en William, op pad om in functie van eventueel volgende woensdag een algemene clubuitstap te doen. Graag een seintje op voorhand als jullie interesse hebben. Iets mooi op het oog met veel afwisseling en het is de laatste week dat die toeristentrein rijdt.
Relaas van afgelopen woensdag : om 09.25u vertrokken te Mèry na eerst in de enige taverne/rest, op het beschut pleintje voor het station ons tafeltje te hebben besproken. De Ourthe over door het oud dorpje, je kan nog goed zien hoe de mensen vroeger van en met de rivier leefden. Gaan zoeken en gevonden,” rau de Gobry”, dit beekje gevolgd tot we de g.r. tegenkwamen in het “bois le-Comte” . Deze doorgestoken naar het gehucht Hayen, een ganse bocht gemaakt door akker en weiland om ons rond het dorp Dolembreux te begeven. Boven op de kam nog maar eens gezocht naar holle wegen welke ons beschutting gaf voor de felle zon en warmte. Onderweg ook veel hagen met braambessen, smullen maar ( in volle zon- lekker en zoet). Intussen reeds namiddag, toen we 2 km. langs een beekje genaamd “rau de la haze” wilden stappen. Het hek was dicht maar verder geen aanwijzingen van verboden terrein. De stoute schoenen van Francine aangetrokken om toch door de fel begroeide en modderige dreef te slalommen. Als we het beekje volgden moesten op een verharde weg uitkomen..en, zo geschiedde…en, dit zijn dan de leuke dingen aan zo een daguitstap…daarvoor komen we uit onze luie zetel …maar dat wist je al. Tot onze opluchting , op het einde van deze “zoekweg” stond het andere hek “wagenwijd” open. Verder langs het gehucht Bét’gne en La Haze nog wat onder een groene parasol gelopen tot we, de laatste maal klimmen, bovenkwamen aan de watertoren en chateau d’Avionpuits vóór ons lag. Van hieruit een zonovergoten vergezicht op Esneux en de valkenrots. (zie foto’s van William). Met zo een weer 1km. door een dreef volgestort met dikke keien. Die ene km. heb ik verwenst (te mijden). Op het laatst, achter de woonkern van Mèry door het “bois de Crêvecoeur”, diep afzakken naar ons voorziene tafeltje. Tijd genoeg om de 7 maand oude (jan. 08) Orval tot zijn recht en ons genot te laten komen, de goudgele kaasbrokjes gaven nog wat meer kleur aan het festijn.
Ter inlichting : Men kan er binnen en buiten zitten, goed beschermd van zon en het weinig autoverkeer ver van het terras. Een paar suggesties en prijzen : forel in de papillote 8 € / scampi’s 9 € enz enz. een glas witte wijn 1.90 €
Dus, wat volgende week betreft : zouden starten te Tilff, zo langs de abdij Notre Dame de Brialmont, trou des Nutons, monument Donnay en point de vue Boubou. Daar aansluiten bij de tocht die wij nu gedaan hebben om er de mooiste plekjes uit te zoeken en bij leven en welzijn eindigen te Mèry. Verdere uitleg begin volgende week en laat je vlug inschrijven, de eersten mogen naast mij zitten, Hilaire
MERY - MERY
Met twee, ik en William, op pad om in functie van eventueel volgende woensdag een algemene clubuitstap te doen. Graag een seintje op voorhand als jullie interesse hebben. Iets mooi op het oog met veel afwisseling en het is de laatste week dat die toeristentrein rijdt.
Relaas van afgelopen woensdag : om 09.25u vertrokken te Mèry na eerst in de enige taverne/rest, op het beschut pleintje voor het station ons tafeltje te hebben besproken. De Ourthe over door het oud dorpje, je kan nog goed zien hoe de mensen vroeger van en met de rivier leefden. Gaan zoeken en gevonden,” rau de Gobry”, dit beekje gevolgd tot we de g.r. tegenkwamen in het “bois le-Comte” . Deze doorgestoken naar het gehucht Hayen, een ganse bocht gemaakt door akker en weiland om ons rond het dorp Dolembreux te begeven. Boven op de kam nog maar eens gezocht naar holle wegen welke ons beschutting gaf voor de felle zon en warmte. Onderweg ook veel hagen met braambessen, smullen maar ( in volle zon- lekker en zoet). Intussen reeds namiddag, toen we 2 km. langs een beekje genaamd “rau de la haze” wilden stappen. Het hek was dicht maar verder geen aanwijzingen van verboden terrein. De stoute schoenen van Francine aangetrokken om toch door de fel begroeide en modderige dreef te slalommen. Als we het beekje volgden moesten op een verharde weg uitkomen..en, zo geschiedde…en, dit zijn dan de leuke dingen aan zo een daguitstap…daarvoor komen we uit onze luie zetel …maar dat wist je al. Tot onze opluchting , op het einde van deze “zoekweg” stond het andere hek “wagenwijd” open. Verder langs het gehucht Bét’gne en La Haze nog wat onder een groene parasol gelopen tot we, de laatste maal klimmen, bovenkwamen aan de watertoren en chateau d’Avionpuits vóór ons lag. Van hieruit een zonovergoten vergezicht op Esneux en de valkenrots. (zie foto’s van William). Met zo een weer 1km. door een dreef volgestort met dikke keien. Die ene km. heb ik verwenst (te mijden). Op het laatst, achter de woonkern van Mèry door het “bois de Crêvecoeur”, diep afzakken naar ons voorziene tafeltje. Tijd genoeg om de 7 maand oude (jan. 08) Orval tot zijn recht en ons genot te laten komen, de goudgele kaasbrokjes gaven nog wat meer kleur aan het festijn.
Ter inlichting : Men kan er binnen en buiten zitten, goed beschermd van zon en het weinig autoverkeer ver van het terras. Een paar suggesties en prijzen : forel in de papillote 8 € / scampi’s 9 € enz enz. een glas witte wijn 1.90 €
Dus, wat volgende week betreft : zouden starten te Tilff, zo langs de abdij Notre Dame de Brialmont, trou des Nutons, monument Donnay en point de vue Boubou. Daar aansluiten bij de tocht die wij nu gedaan hebben om er de mooiste plekjes uit te zoeken en bij leven en welzijn eindigen te Mèry. Verdere uitleg begin volgende week en laat je vlug inschrijven, de eersten mogen naast mij zitten, Hilaire
zaterdag 2 augustus 2008
Van Flèmalle – Haute naar Tilff
30 juli 2008
Van Flèmalle – Haute naar Tilff
Joepie, de warmte ontlopen langs fris water in een enorm groot eiken-en beukenbos. Een mens verwacht dicht bij Luik (gemeente seraing) de grijsheid van de vroegere industrie, integendeel, onuitgegeven maar zeer geslaagd,
Pont barrage d’Ivoz-Ramet a/d maas naar Tilff a/d Ourthe. oud maar nog niet versleten
Door veel afzeggingen toch met ons vieren, gelukkig Danny erbij met zijn digital-toestelletje.Leuk om er zelf eens iets uit te zoeken in functie van het warme weer. Om 09.50u afgestapt te Flèmalle-haute, over de Maas naar het gehucht Ivoz langs kerkwegeltjes naar het “bois de l’Abbaye” dat vôôr ons opdoemde. Gaan zoeken naar het beekje tegen de Cristalleries du Val St. Lambert. Over 6km. niet van de beekjes weggeweest, met namen als “rau de villencour” “rau du fonddu bois de l’abbaye” en “rau du chéra ou de la vequèe”. Verscheidene malen moeten oversteken langs heel oude bruggetjes (zie foto’s). bij wijlen diep uitgesneden met rotspartijtes. Deze waterloopjes zijn tevens de scheiding tussen twee grote bossen, bois de la neuville en bois de la vequèe. Na de middag gestaag hoger naar de “ source du Pére Antoine”, door een natuurreservaat tot aan een Expresweg met betonnen middenberm. Onze tijd genomen om veilig de overkant te bereiken om zo aan de “chateau de Plainevaux” te komen. Daar 1km. ver moeten constateren hoe warm het wel was onder de blote hemel. Terug de “groene parasol” onder naar de ons bekende valkenrots. Deze panorama’s nog nooit zo helder en zonnig vanonder ons zonnescherm zien schitteren “en plein soleil” (foto’s liegen niet). Vanaf daar de g.r. gevolgd naar het heel diep gelegen Tilff aan de ourthe. Deze mooie afsluiter moeten we niet meer omschrijven. Nogmaals goed “getimd”, binnen om 15.50u om de trein te nemen van 17.27u naar Liége gm.
Op het gezellig drukke dorpspleintje met de vele terrasjes, ons een schaduwrijk plekje en tafeltje van vier uitgezocht. Begonnen met een heel jonge, daarna een tweetal oudere, goed fris (je weet wel, die dikbuikige van 33cl), laten verdwijnen in onze dorstige warme keeltjes. Man …man …man…lekker.!!!!
Besluit : Een tocht voor alleman en alle seizoenen, geen steile klimmen, geleidelijk omhoog van 80m a/d maas tot 280m a/d expresweg. Tijd genoeg om onderweg op adem te komen
Toemaatje : de irritatie op mijn rug, ik dacht dat m’n rugzakriem niet goed zat, bleek na grondig nazicht van ons Annie (onder de douche) een klein monsterachtig ding dat zich vastprikte = een teek. Vakkundig verwijderd en ontsmet.
De groetjes aan allen, bekijkt de foto’s op picassa en tot volgende week, waarschijnlijk terug richting Ourthe met de toeristentrein, hilaire
Van Flèmalle – Haute naar Tilff
Joepie, de warmte ontlopen langs fris water in een enorm groot eiken-en beukenbos. Een mens verwacht dicht bij Luik (gemeente seraing) de grijsheid van de vroegere industrie, integendeel, onuitgegeven maar zeer geslaagd,
Pont barrage d’Ivoz-Ramet a/d maas naar Tilff a/d Ourthe. oud maar nog niet versleten
Door veel afzeggingen toch met ons vieren, gelukkig Danny erbij met zijn digital-toestelletje.Leuk om er zelf eens iets uit te zoeken in functie van het warme weer. Om 09.50u afgestapt te Flèmalle-haute, over de Maas naar het gehucht Ivoz langs kerkwegeltjes naar het “bois de l’Abbaye” dat vôôr ons opdoemde. Gaan zoeken naar het beekje tegen de Cristalleries du Val St. Lambert. Over 6km. niet van de beekjes weggeweest, met namen als “rau de villencour” “rau du fonddu bois de l’abbaye” en “rau du chéra ou de la vequèe”. Verscheidene malen moeten oversteken langs heel oude bruggetjes (zie foto’s). bij wijlen diep uitgesneden met rotspartijtes. Deze waterloopjes zijn tevens de scheiding tussen twee grote bossen, bois de la neuville en bois de la vequèe. Na de middag gestaag hoger naar de “ source du Pére Antoine”, door een natuurreservaat tot aan een Expresweg met betonnen middenberm. Onze tijd genomen om veilig de overkant te bereiken om zo aan de “chateau de Plainevaux” te komen. Daar 1km. ver moeten constateren hoe warm het wel was onder de blote hemel. Terug de “groene parasol” onder naar de ons bekende valkenrots. Deze panorama’s nog nooit zo helder en zonnig vanonder ons zonnescherm zien schitteren “en plein soleil” (foto’s liegen niet). Vanaf daar de g.r. gevolgd naar het heel diep gelegen Tilff aan de ourthe. Deze mooie afsluiter moeten we niet meer omschrijven. Nogmaals goed “getimd”, binnen om 15.50u om de trein te nemen van 17.27u naar Liége gm.
Op het gezellig drukke dorpspleintje met de vele terrasjes, ons een schaduwrijk plekje en tafeltje van vier uitgezocht. Begonnen met een heel jonge, daarna een tweetal oudere, goed fris (je weet wel, die dikbuikige van 33cl), laten verdwijnen in onze dorstige warme keeltjes. Man …man …man…lekker.!!!!
Besluit : Een tocht voor alleman en alle seizoenen, geen steile klimmen, geleidelijk omhoog van 80m a/d maas tot 280m a/d expresweg. Tijd genoeg om onderweg op adem te komen
Toemaatje : de irritatie op mijn rug, ik dacht dat m’n rugzakriem niet goed zat, bleek na grondig nazicht van ons Annie (onder de douche) een klein monsterachtig ding dat zich vastprikte = een teek. Vakkundig verwijderd en ontsmet.
De groetjes aan allen, bekijkt de foto’s op picassa en tot volgende week, waarschijnlijk terug richting Ourthe met de toeristentrein, hilaire
zaterdag 26 juli 2008
Bomal – Juzaine – Logne – SY – Lassus- Hamoir
Goe bezig, niet afgeven en we zijn er vroeg bij deze week. Moet vragen van ons Annie ofdat de onderbroeken al droog zijn van woensdag.
Speciaal voor vriend Herman die vanaf nu volgt op z'n nieuw aangekochte kaarten, meer uitleg over hetgeen we zinnens zijn te doen volgende woensdag. Ik voel het aankomen, het duurt niet lang meer of het jonge volk verdrin(k)gd de oudjes. Maar zo rap geef ik m'n vlag niet af.
De ourthe altijd in het visier / van Bomal langs Juzaine naar Logne, verder naar Sy en via Lassus naar Hamoir.
Meestal g.r. 57, minder dan 20km. maar een hoge moeilijkheidsgraad. Veel afwisseling, zeer mooi en viermaal vanuit een vallei -ourthe-aisne-lembrée-ourthe naar omhoog en naar beneden. Staat hier bij mij opgetekend als een klassieker. Op meerdere plaatsen mogelijkheid om in te korten of wijziging van het parcours, dat is er het leuke aan.
Bomal station vertrek om 09.50u over ourthe-langs kerk-kruispunt over-zuidelijk naar "res.nat.du mont des pins" met belvédère-la rote-rond mont pelé op kaart 55/1.2-in grote bocht afzakken naar juzaine s/aisne-chap.St Barbe op vorige kaart- nu volledig noordwaarts langs vleermuizengrot en merkw.boom- chap.St Rahi en afzakken gehucht logne- water de lembrée over omhoog "hé des larrons"- "rochers de sy" en zakken naar Sy- rechts van spwg en ourthe blijven- onder klimrotsen- langs de bocht van de rivier- gehucht lassus- op kam "hé Quinet"-naar "croix de Berger"- ons laten vallen naar het terras aan de overkant van ons allerliefste ourthe- op 300m van het station.
Besluit : v. 09.50u tot 15.50u = zes uur tijd om de klus te klaren / zullen zeker niet moeten joggen.trein te Hamoir 17.05u
“Spoortrippers weer op pad met hoog in hun vaandel LUI WORDT JE VANZELF".
Bij heel goed stapweer, zon van begin tot einde. Bomal – Juzaine – Logne – SY – Lassus- Hamoir.
Om 09.50u op weg, door het Ourthe-dorp naar de belvedere van “La Rote” door “res. nat. du mont des pins”. Je moet er wat voor overhebben, mooie panorama’s en in het reservaat verscheidene wilde orchis, moet gezegd, in gevorderde toestand zoals hun bewonderaars. Te aanschouwen zijn ook vele kaarsrechte oude “grove dennen” , daarom “mont des pins”. Zeker de moeite en voor alle seizoenen. Ons laten zakken naar de vallei v.d. Aisne te Juzaine om terug hoogte te nemen naar de twee “bekende” oude linden waar we eerbiedwaardig onze boterhammetjes “binnenwerkten”. Michel zijn gebruikelijk sms-je gedaan naar het thuisfront met de vermelding “zon en goed warm”,ideaal weer voor ons. Yvonne vingervlug terug “geen zon in’t Waasland”.. en wij lachen in ons vuistje.
Nu naar chap. St Rahi met de verwaarloosde opgravingen , verder zoekend (gelukkig g.r. pad) de bedding v.d. Lembrèe in het gehucht Logne. Deze aangename nederzetting doorstappen tot anc. fme. de Palogne waar de Lembrèe in de Ourthe vloeit. Logne mooi en volledig ingesloten door steile kammen. Met volle moed richting “rochers de Sy” via “Hé des Larrons” waar we toen al beseften dat we aan een “klassieker” bezig waren. Hebben niet aan alle “points de vue’s” gestopt maar aan de hand van de beelden van William kan je uitmaken hoe “natuurlijk” het daar is, toch de grote reden van onze woensdaguitstappen. Voorbij Sy naar de oevers van de Ourthe, onder de klimrotsen en gezien hoe onze jeugd zich nog kan amuseren en lol maken met te kayakken. Het mooie water verlaten, door een grote weide, tussen “bois de Rivire” en “bois des carriéres” naar het gehucht Lassus welke weer een paar mooie foto’s gaf. Ons niet laten afschrikken door mijnheer zijn slagboom, in de kaart gespeeld van Francine, langs “hé Quinet”, wel modderig, op de laatste kam van de dag naar belvedère “croix du Berger”. Steil naar beneden, Hamoir binnen, de bebloemde Ourthebrug over naar ons terrasje. Met het frisse ourthewater aan ons voeten en het edele nat en de goudgele brokjes ter hoogte van onze lippen en mond. Man …man…man.. geen tekeningetje nodig zeker.!!
Besluit : zeer kleine 20km. wel afwisselend met tamelijke moeilijkheidsgraad, doch op geen enkel ogenblik ons moeten haasten en binnen volgens tijdschema om 15.40u.
Toemaatjes : Danny en Willy hebben een rustpauze aangevraagd om hun mankementjes te laten genezen. Etienne “te” laattijdig afgemeld.
Herman, je weet wel, de echtgenoot van Francine, heeft een “blog” aangemaakt WWW.SPOORSTAPPERS.BLOGSPOT.COM daar kun je alle verslagen van 2008 op terugvinden. Knap gedaan.!!
Tot volgende keer, Hilaire
Speciaal voor vriend Herman die vanaf nu volgt op z'n nieuw aangekochte kaarten, meer uitleg over hetgeen we zinnens zijn te doen volgende woensdag. Ik voel het aankomen, het duurt niet lang meer of het jonge volk verdrin(k)gd de oudjes. Maar zo rap geef ik m'n vlag niet af.
De ourthe altijd in het visier / van Bomal langs Juzaine naar Logne, verder naar Sy en via Lassus naar Hamoir.
Meestal g.r. 57, minder dan 20km. maar een hoge moeilijkheidsgraad. Veel afwisseling, zeer mooi en viermaal vanuit een vallei -ourthe-aisne-lembrée-ourthe naar omhoog en naar beneden. Staat hier bij mij opgetekend als een klassieker. Op meerdere plaatsen mogelijkheid om in te korten of wijziging van het parcours, dat is er het leuke aan.
Bomal station vertrek om 09.50u over ourthe-langs kerk-kruispunt over-zuidelijk naar "res.nat.du mont des pins" met belvédère-la rote-rond mont pelé op kaart 55/1.2-in grote bocht afzakken naar juzaine s/aisne-chap.St Barbe op vorige kaart- nu volledig noordwaarts langs vleermuizengrot en merkw.boom- chap.St Rahi en afzakken gehucht logne- water de lembrée over omhoog "hé des larrons"- "rochers de sy" en zakken naar Sy- rechts van spwg en ourthe blijven- onder klimrotsen- langs de bocht van de rivier- gehucht lassus- op kam "hé Quinet"-naar "croix de Berger"- ons laten vallen naar het terras aan de overkant van ons allerliefste ourthe- op 300m van het station.
Besluit : v. 09.50u tot 15.50u = zes uur tijd om de klus te klaren / zullen zeker niet moeten joggen.trein te Hamoir 17.05u
“Spoortrippers weer op pad met hoog in hun vaandel LUI WORDT JE VANZELF".
Bij heel goed stapweer, zon van begin tot einde. Bomal – Juzaine – Logne – SY – Lassus- Hamoir.
Om 09.50u op weg, door het Ourthe-dorp naar de belvedere van “La Rote” door “res. nat. du mont des pins”. Je moet er wat voor overhebben, mooie panorama’s en in het reservaat verscheidene wilde orchis, moet gezegd, in gevorderde toestand zoals hun bewonderaars. Te aanschouwen zijn ook vele kaarsrechte oude “grove dennen” , daarom “mont des pins”. Zeker de moeite en voor alle seizoenen. Ons laten zakken naar de vallei v.d. Aisne te Juzaine om terug hoogte te nemen naar de twee “bekende” oude linden waar we eerbiedwaardig onze boterhammetjes “binnenwerkten”. Michel zijn gebruikelijk sms-je gedaan naar het thuisfront met de vermelding “zon en goed warm”,ideaal weer voor ons. Yvonne vingervlug terug “geen zon in’t Waasland”.. en wij lachen in ons vuistje.
Nu naar chap. St Rahi met de verwaarloosde opgravingen , verder zoekend (gelukkig g.r. pad) de bedding v.d. Lembrèe in het gehucht Logne. Deze aangename nederzetting doorstappen tot anc. fme. de Palogne waar de Lembrèe in de Ourthe vloeit. Logne mooi en volledig ingesloten door steile kammen. Met volle moed richting “rochers de Sy” via “Hé des Larrons” waar we toen al beseften dat we aan een “klassieker” bezig waren. Hebben niet aan alle “points de vue’s” gestopt maar aan de hand van de beelden van William kan je uitmaken hoe “natuurlijk” het daar is, toch de grote reden van onze woensdaguitstappen. Voorbij Sy naar de oevers van de Ourthe, onder de klimrotsen en gezien hoe onze jeugd zich nog kan amuseren en lol maken met te kayakken. Het mooie water verlaten, door een grote weide, tussen “bois de Rivire” en “bois des carriéres” naar het gehucht Lassus welke weer een paar mooie foto’s gaf. Ons niet laten afschrikken door mijnheer zijn slagboom, in de kaart gespeeld van Francine, langs “hé Quinet”, wel modderig, op de laatste kam van de dag naar belvedère “croix du Berger”. Steil naar beneden, Hamoir binnen, de bebloemde Ourthebrug over naar ons terrasje. Met het frisse ourthewater aan ons voeten en het edele nat en de goudgele brokjes ter hoogte van onze lippen en mond. Man …man…man.. geen tekeningetje nodig zeker.!!
Besluit : zeer kleine 20km. wel afwisselend met tamelijke moeilijkheidsgraad, doch op geen enkel ogenblik ons moeten haasten en binnen volgens tijdschema om 15.40u.
Toemaatjes : Danny en Willy hebben een rustpauze aangevraagd om hun mankementjes te laten genezen. Etienne “te” laattijdig afgemeld.
Herman, je weet wel, de echtgenoot van Francine, heeft een “blog” aangemaakt WWW.SPOORSTAPPERS.BLOGSPOT.COM daar kun je alle verslagen van 2008 op terugvinden. Knap gedaan.!!
Tot volgende keer, Hilaire
maandag 21 juli 2008
Verzameld werk van Hilaire, verplichte literatuur!
Dit overzicht is niet beschikbaar.
Klik hier om de post te bekijken.
Abonneren op:
Posts (Atom)