Uitnodiging:
Hier zijn we weer met volle goesting. Na drie woensdagen sneeuwtrappen aan de Ambléve en zijn bergriviertjes als daar zijn Ninglinspo en andere Chefna's in de driehoek Aywaille - Spa - Coo, is het nu de beurt om een andere kant van ons geliefd Ardennenland te bewandelen.
Een bijna telkenjare, rond deze tijd, weerkerende klassieker van Bertrix naar Bouillon.
Vertrek te Bertrix om 10u, door het stadje, achter het kerkhof in het "gros bois" gaan zoeken naar de grote beek "rau des Aleines" tot de "confluent / samenvloeiing" met het "rau de Fays-les-Veneurs", komende van het gelijknamige dorp. (normaal aldaar schafttijd) Vervolgens door het gehucht La Cornette, doorsteken naar "Moulin Hideux" en "Chapelle de Buhan" om ons te laten zakken naar Godfried z'n mooi stadje als einddoel.
Na twee zware weken spoorzoeken in de sneeuw met veel klimwerk, nu een wat minder moeilijk tracè met geen overdreven kilometers ( niet boven de twintig) maar zeer afwisselend en eindigen aan ons aller Semois.
Opgepast, nieuwe treinregeling vanaf dee's week : St niklaas vertrek om 06.30u met "den dubbeldekker" naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde. Brussel nd vertrek om 07.42u met de E.C.trein (Vauban) tot Libramont en vandaar het dieselke naar Bertrix met aankomst om 10.u. 's Avonds vertrek te Bouillon met de tec-bus naar Bertrix.
Tot woensdagmorgen te Sinaai om 06.37u en Lokeren om 06.43u en dendermonde om 07.06u.Hilaire (ter herinnnering, niet vergeten kijken naar herman z'n Picasa en z'n blog)
Relaas der feiten:
17 december 2009
Als ik de mooie momenten van onze “woensdag stapdag” jl. moet vermelden zullen het er niet veel zijn…maar die goede zijn dan ook het vermelden waart. Een perfectionist als ik kan ook eens onvolledig zijn en dat moest ik al aanhoren ’s morgens op de trein omdat “ze” daar maar vernamen dat het ’s avonds een uurtje later zou zijn, ocharme… De ene baalde omdat hij zijn voetbalmatch miste en sommigen omdat hun eega zo lang alleen zat …ik weet beter dan wie ook dat ze het vroeger niet erg vonden om eens later thuis te komen, veeeel laaaater. Oké, ik had het fout, moest de tec-bus lijn 40 nooit laten rijden hebben maar die “pipo” van een chauffeur (onder alle koren zit kaf) kwam zo geloofwaardig over dat…. De motie van wantrouwen zit al hogerop en eerstdaags in het parlement (krijgt voorrang op Fortis).
Daarbij kwam nog eens dat “ze” het geen aangenaam weer vonden, de asfaltwegen spekglad, hun boterhammetjes te laat mochten opeten, te mistig en stinken bij het binnenkomen van Bouillon, en, dat we beter deze wandeling in de Lente zouden doen enz. enz. …Alles werd in mijn “bottinen” geschoven. Gelukkig volgen de mooie en aangename momenten NU.
Relaas van de stapdag : Met twintig minuten vertraging gestart op ijsgang in het station Bertrix, via de stadskern al schuivend het “Gros bois” binnen waar we vanaf daar "normaal" konden stappen. Gaan zoeken en gevonden, het bruggetje over het fel gewassen riviertje “rau des Aleines” in een prachtige natuur met veel rotspartijtjes (niet voor niets heet dit gebied “anc. Ardoisiéres de Rougebau” = oude leisteen groeven, nog enkele ingangen opgemerkt, nu winterplaats voor vleermuizen) Aan de stenenbrug, samenkomst van “rau de Fays- les- Veneurs” en “rau des Aleines”, na meer dan acht kilometer, onze schafttijd genomen. Langs de “croix des Aviateurs” (herdenkingskruis R.A.F. 14/18) door het gehucht La Cornette klimmend een nieuw groot woud in tot het hoogste punt (420m.) om terug dalend langs het watertje “ri de moulin Hideux” naar het hotel met dezelfde naam. Daar nog eens alle moed samengeraapt om de laatste steile klim te bekampen naar “Chapelle de Buhan” (onderweg de voetsporen herkend van ons aller Marie-Jeanne en vriend Willy, luttele dagen voordien gepasseerd) Aan de oude okergele kapel pakte onze vriend Guido uit met hartverwarmende “glüwein” welke hij presenteerde ter gelegenheid van zijn verjaardag …luidkeels gezongen op zijn en onze gezondheid. Herman en Michel moeten dit geweten hebben daar “ze” samen met de jarige de helling opstormden en daarmee hun “geliefde(n)” achterlieten. Ik ben dan maar in Jacky’s gezelschap naar boven gestapt, gelukkig was er warme wijn genoeg …waarvoor dank. Intussen was het terug beginnen vriezen en naar zachte bermen zoeken om dalend het mistige Bouillon en zijn versterkt kasteel te zien opdoemen. Deze met gemengde gevoelens afgewerkte stapdag had dan toch een vrolijke noot …vriend Guido trakteerde ook nog in het “L’ estaminet” aan de “pont de Liége” vóór we de tec-bus lijn 8 naar Libramont namen, nogmaals geklonken op zijn verjaardag. Ook vriend Jacky niet vergeten, ik toch niet, voor zijn fotosessie.
Afsluiten met de melding dat William met zijn Godi goed zijn aangekomen in het land, wensen aan allen een Zalige Kerst en vrolijk Nieuwjaar. Wanneer er nog iets uit de bus moest vallen dee’s dagen dan meld ik het wel, Hilaire
Onparteidige scheidsrechter vanuit de verte:
Hallo vrienden van de stapbeweging.
Met tranen in de ogen gelezen, dat onze grote voortrekker in een dipje zit door ons gezaag! Hij zou beter moeten weten!
Na een cariëre aan de rout en gans de dag omgeven door neuten, kunnen wij niet anders dan alles wat mis gaat op iemand anders steken, en zagen en klagen is onze tweede natuur toch!
Voor de rest is alles zijn schuld en daarmee uit.
Mijn onpartijdigheid maakt dat ik in de meeste hooghachting heb voor de tec, getuige mijn knieval voor de bus welke ons naar het station bracht.
De groeten en van ons een prachtige Kerst en een gelukkig Nieuwjaar, en dat we ze nog lang mogen mogen.
zaterdag 20 december 2008
zondag 14 december 2008
Van Spa naar Coo
Uitnodiging:
WE zijn GOE bezig, WE geven er nog een lap op !!! WE moeten er wel wat voor doen. Wie zijn WE ? Ons stappersclubje dat elke woensdagmorgen met veel overtuiging aan de start staat. Natuurlijk profiteren WE van de weersomstandigheden, bij sneeuwval hebben we boven de 500m meer kans op een dik pakje witte vlokken. Iedere streek en ieder seizoen heeft z’n charme, daar spelen we gretig op in. Voorbeeld : nu de bruisende NINGLINSPO en de kolkende CHEFNA stroomopwaarts verkennen is avontuurlijker dan wanneer beiden droog staan. Hebben deze herfst meestal gekozen voor grote bossen met loofbomen zoals eik en beuk, die geven de mooiste kleuren…de foto’s liegen er niet om.
Nu ter zake : Gaan ons dee’s week wat verder in de vallei van de Ambléve begeven met start en aankomst in het toeristisch stadje COO waar alles in het teken staat van water : watervallen voor de toeristen, spaarbekkens voor drinkwater en afdammingen van water voor het opwekken van stroom. De dagen gaan maar open en toe en met de vooruitzichten op sneeuwbuien ’s nachts en woensdag overdag droog met zonnige perioden, (daarnet het weerbericht gezien) heb ik gekozen om panorama’s op te zoeken rond COO, meer bepaald de kant van Stoumont en La Gleize. Zo is het eens wat anders. Woensdagmorgen kunnen we nog altijd beslissen, dit volgens het weer. Coo--Coo, of, Spa – Coo, beginnen waar we verleden week geëindigd zijn, nl. promenade des Artistes, het arboretum en Bèrinzenne, de Vecquèe kruisen en zo naar de dorpen Andrimont en Ruy en zo via La gleize naar het station Coo. Kaarten 49 / 3.4 – 49 / 7.8 en 50 / 5.6.
De treinuren zijn dezelfde als verleden week : ttz. Sint niklaas vertrek om 06.35u naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende, tot Liége gm of Verviers ( volgens de keuze)
We zien elkander woensdagmorgen goed uitgeslapen om een dag sneeuwpret te beleven, Hilaire
Enkele toemaatjes : SEQUOIA boom = uit noord-Amerika = meer dan 100m hoog en 8,5m dikte = zijn hout wordt “redwood” genoemd = de vezelachtige barst beschermd de boom tegen verbranding.( gezien in arboretum Tahanfagne boven Spa )
Foto’s van de paarden van verleden week = Przewalskipaarden = niet als trekpaard maar om te grazen in natuurreservaten (mongools ras) meerdere stichtingen in de wereld beschermen dit ras.
Relaas der feiten:
10 december 2008
Man…man..man.., weer met volle longen genoten. Wat voor anderen miserie is, sneeuw en mist op slecht berijdbare wegen, was voor ons achten de derde woensdag op rij een om in te lijsten. Hetgeen geprogrammeerd stond, quasi alles verwezenlijkt, behalve het streepje zon om van de panorama’s te kunnen genieten. ’S Nachts had het bij gesneeuwd en lag alles weer maagdelijk wit tot in de toppen van de bomen. Door de gesloten hemel waren de veengebieden mysterieuze plekjes vol spookbeelden. (zie achtergrond) Dank aan Danny, Etienne en Jacky, drie van onze medestappers die plaatjes schieten, kan iedereen meegenieten en/of lichtjes vloeken omdat ze er niet bijwaren. Deze week weerom meerdere prentjes die men enkel kan maken bij deze uitzonderlijke weersomstandigheden, en, zij hebben er “oog” voor of worden door ons “getipt”.
Relaas van de staptocht : Gezellig babbelend in warme treinen, geen last van files of slechte wegen, om 10.10u afgestapt te Spa- Gèronstére. Direct op zoek naar de “Rau de Picherotte” waar de “Promenade des Artistes” naast loopt. Nu door het “arboretum de Tahanfagne”. Vanaf daar wisten we dat het een ganse tocht spoorzoeken zou zijn. Iets voor de middag aangekomen aan de b.b.q. de Bèrinzenne, intussen 300m. hoger dan de start. Goed ingeduffeld weer op zoektocht, de Vecquèe gekruist, tot het kruis ter ere van veenschilder Pottier in het “bois la Vecquèe”. (zie foto) (waar gaan ze later dat van Michel neerplanten). Afgezakt naar de dorpjes Andrimont en Ruy in de vallei van de Roannai waar bij helder weer mooie vergezichten, nu niet dus. (aan elkander beloofd om eens terug te komen) Terug omhoog naar een heel natuurrijk veengebied “Fagne de Bellare” (weer 200m. hoogte verschil) Niet gekozen om de g.r.5 te volgen naar Stavelot maar via het “bois de la Borzeu” naar de woonkern Ster hoog boven Coo. De vele kilometers sneeuwtrappen met daaronder onbekende grondlagen, meestal modderslikken of gladde boomwortels, begonnen hun tol te eisen. Vonden wat we zochten, de kabelbaan naar de waterval van Coo. Niet in z’on bakje gaan zitten maar zigzaggend steilaf, dus uiterst voorzichtig naar beneden en het “nu” zielige Coo. Enkel de krachtig en bruisende waterval was de moeite. Toch één open taverne gevonden om de wachttijd te overbruggen . Gelukkig voor ons daar onze vriend Frans een belangrijke mededeling “in petto” had, “morgen donderdag is het mijn verjaardag”. Wij luidkeels “scholl” gezegd en “lang zal hij leven “ gezongen. Proficiat aan ons Franske.
Ons laten neerploffen in een warm en proper treinstel om onze stramme spieren op temperatuur te laten komen en iedereen beloofd om volgende week er weer bij te zijn richting Bouillon. Hilaire
Niet belangrijk maar toch eens meegeven : Net geen 20km. maar 600m. klimmen (1 x 300m. + 1 x 200m. +100m. tussendoor) 5 1/2u onderweg = geen 4km. p/u kunnen halen door de moeilijkheidsgraad van het parcours.
Nabeschouwing:
- Voor de mooie vergezichten doen we het. Zo was het ons voorgesteld en beloofd!
Zij die de beelden bekeken hebben weten wel beter. Ik weet het, hij kan het weer niet maken, maar belofte maakt schuld! Er zijn er al voor minder van hun voetstuk geschoten.
- We moesten ons weer haasten om op tijd binnen te zijn, we hadden dan ook niet de nodige tijd om voldoende anti stoffen te nemen tegen de kou! De ziekenboeg zal er wel bij varen, de sociale zekerheid minder.
Frans zag ons verdriet en heeft dan een toernee betaald. Leve Frans!
- Alle gekheid op een stokje: Hij word beter met de dag (zoals Orval).
Leve onze grote voortrekker.
Applaus stijgt op vanop alle banken.
De groeten en tot stappens.
WE zijn GOE bezig, WE geven er nog een lap op !!! WE moeten er wel wat voor doen. Wie zijn WE ? Ons stappersclubje dat elke woensdagmorgen met veel overtuiging aan de start staat. Natuurlijk profiteren WE van de weersomstandigheden, bij sneeuwval hebben we boven de 500m meer kans op een dik pakje witte vlokken. Iedere streek en ieder seizoen heeft z’n charme, daar spelen we gretig op in. Voorbeeld : nu de bruisende NINGLINSPO en de kolkende CHEFNA stroomopwaarts verkennen is avontuurlijker dan wanneer beiden droog staan. Hebben deze herfst meestal gekozen voor grote bossen met loofbomen zoals eik en beuk, die geven de mooiste kleuren…de foto’s liegen er niet om.
Nu ter zake : Gaan ons dee’s week wat verder in de vallei van de Ambléve begeven met start en aankomst in het toeristisch stadje COO waar alles in het teken staat van water : watervallen voor de toeristen, spaarbekkens voor drinkwater en afdammingen van water voor het opwekken van stroom. De dagen gaan maar open en toe en met de vooruitzichten op sneeuwbuien ’s nachts en woensdag overdag droog met zonnige perioden, (daarnet het weerbericht gezien) heb ik gekozen om panorama’s op te zoeken rond COO, meer bepaald de kant van Stoumont en La Gleize. Zo is het eens wat anders. Woensdagmorgen kunnen we nog altijd beslissen, dit volgens het weer. Coo--Coo, of, Spa – Coo, beginnen waar we verleden week geëindigd zijn, nl. promenade des Artistes, het arboretum en Bèrinzenne, de Vecquèe kruisen en zo naar de dorpen Andrimont en Ruy en zo via La gleize naar het station Coo. Kaarten 49 / 3.4 – 49 / 7.8 en 50 / 5.6.
De treinuren zijn dezelfde als verleden week : ttz. Sint niklaas vertrek om 06.35u naar Brussel noord zonder overstap te Dendermonde. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende, tot Liége gm of Verviers ( volgens de keuze)
We zien elkander woensdagmorgen goed uitgeslapen om een dag sneeuwpret te beleven, Hilaire
Enkele toemaatjes : SEQUOIA boom = uit noord-Amerika = meer dan 100m hoog en 8,5m dikte = zijn hout wordt “redwood” genoemd = de vezelachtige barst beschermd de boom tegen verbranding.( gezien in arboretum Tahanfagne boven Spa )
Foto’s van de paarden van verleden week = Przewalskipaarden = niet als trekpaard maar om te grazen in natuurreservaten (mongools ras) meerdere stichtingen in de wereld beschermen dit ras.
Relaas der feiten:
10 december 2008
Man…man..man.., weer met volle longen genoten. Wat voor anderen miserie is, sneeuw en mist op slecht berijdbare wegen, was voor ons achten de derde woensdag op rij een om in te lijsten. Hetgeen geprogrammeerd stond, quasi alles verwezenlijkt, behalve het streepje zon om van de panorama’s te kunnen genieten. ’S Nachts had het bij gesneeuwd en lag alles weer maagdelijk wit tot in de toppen van de bomen. Door de gesloten hemel waren de veengebieden mysterieuze plekjes vol spookbeelden. (zie achtergrond) Dank aan Danny, Etienne en Jacky, drie van onze medestappers die plaatjes schieten, kan iedereen meegenieten en/of lichtjes vloeken omdat ze er niet bijwaren. Deze week weerom meerdere prentjes die men enkel kan maken bij deze uitzonderlijke weersomstandigheden, en, zij hebben er “oog” voor of worden door ons “getipt”.
Relaas van de staptocht : Gezellig babbelend in warme treinen, geen last van files of slechte wegen, om 10.10u afgestapt te Spa- Gèronstére. Direct op zoek naar de “Rau de Picherotte” waar de “Promenade des Artistes” naast loopt. Nu door het “arboretum de Tahanfagne”. Vanaf daar wisten we dat het een ganse tocht spoorzoeken zou zijn. Iets voor de middag aangekomen aan de b.b.q. de Bèrinzenne, intussen 300m. hoger dan de start. Goed ingeduffeld weer op zoektocht, de Vecquèe gekruist, tot het kruis ter ere van veenschilder Pottier in het “bois la Vecquèe”. (zie foto) (waar gaan ze later dat van Michel neerplanten). Afgezakt naar de dorpjes Andrimont en Ruy in de vallei van de Roannai waar bij helder weer mooie vergezichten, nu niet dus. (aan elkander beloofd om eens terug te komen) Terug omhoog naar een heel natuurrijk veengebied “Fagne de Bellare” (weer 200m. hoogte verschil) Niet gekozen om de g.r.5 te volgen naar Stavelot maar via het “bois de la Borzeu” naar de woonkern Ster hoog boven Coo. De vele kilometers sneeuwtrappen met daaronder onbekende grondlagen, meestal modderslikken of gladde boomwortels, begonnen hun tol te eisen. Vonden wat we zochten, de kabelbaan naar de waterval van Coo. Niet in z’on bakje gaan zitten maar zigzaggend steilaf, dus uiterst voorzichtig naar beneden en het “nu” zielige Coo. Enkel de krachtig en bruisende waterval was de moeite. Toch één open taverne gevonden om de wachttijd te overbruggen . Gelukkig voor ons daar onze vriend Frans een belangrijke mededeling “in petto” had, “morgen donderdag is het mijn verjaardag”. Wij luidkeels “scholl” gezegd en “lang zal hij leven “ gezongen. Proficiat aan ons Franske.
Ons laten neerploffen in een warm en proper treinstel om onze stramme spieren op temperatuur te laten komen en iedereen beloofd om volgende week er weer bij te zijn richting Bouillon. Hilaire
Niet belangrijk maar toch eens meegeven : Net geen 20km. maar 600m. klimmen (1 x 300m. + 1 x 200m. +100m. tussendoor) 5 1/2u onderweg = geen 4km. p/u kunnen halen door de moeilijkheidsgraad van het parcours.
Nabeschouwing:
- Voor de mooie vergezichten doen we het. Zo was het ons voorgesteld en beloofd!
Zij die de beelden bekeken hebben weten wel beter. Ik weet het, hij kan het weer niet maken, maar belofte maakt schuld! Er zijn er al voor minder van hun voetstuk geschoten.
- We moesten ons weer haasten om op tijd binnen te zijn, we hadden dan ook niet de nodige tijd om voldoende anti stoffen te nemen tegen de kou! De ziekenboeg zal er wel bij varen, de sociale zekerheid minder.
Frans zag ons verdriet en heeft dan een toernee betaald. Leve Frans!
- Alle gekheid op een stokje: Hij word beter met de dag (zoals Orval).
Leve onze grote voortrekker.
Applaus stijgt op vanop alle banken.
De groeten en tot stappens.
zaterdag 6 december 2008
Vanuit Aywaille naar Chefna tot Spa - Gèronstére.
Oproep:
Hier zijn we weer met de wandelsuggestie voor aanstaande woensdag 3 december 08.
Deze middag het weerbericht gezien voor de komende dagen, het ziet er al veel beter uit dan aanvankelijk gedacht, woensdag vrij goed met misschien een kansje op een bui-tje.
Verleden week begonnen met de " NINGLINSPO ", woensdag starten we met de " CHEFNA " aan de fond de Quareux te Nonceveux op 170m, langs het water opklimmen tot het gehucht Ville-au-bois op 460m. Doorgaan via de vecquèe tot het hoogste punt van de dag aan fagne James op 560m. Kiezen om in Spa of Coo te eindigen doen we woensdagmorgen op de trein. a) naar Coo via La Gleize of b) naar Spa via Bèrinzenne, het arboretum Tahanfagne en promenade des Artistes met stop in Spa Geronstére. ( het ene is al even ver als het andere ) kaarten 49 / 3.4 en 49 / 7.8.
Dezelfde treinuren als verleden week, dus, st niklaas vertrek om 06.35u met den brusselaar zonder overstap te dendermonde tot het noordstation. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. komende van Oostende naar Eupen met overstap te Luik gm. Aansluiting om 09.18u naar Aywaille en aldaar tec-bus naar ons beginpunt. ( lijn 42a )
Tot woensdagmorgen, o..ja..als je een sinterklaas tegen komt zonder kruis op zijn mijter, negeer hem, geef hem eventueel een trok in zijn gat want Hij is de Goede Heilige man niet.
Relaas der feiten:
03 december 2008
De pret kan niet op, alweer een geluksdag vol avontuur in een kader van kerstkaartjes waar we diep in het woud “a capella” zongen van “jingles bell’s” en andere eindejaarshits. Wisten vanaf het thuisfront dat we veel meer sneeuwpret zouden beleven dan verleden week aan de Ninglinspo. Spijtig voor de paar afzeggingen van ondermeer Etienne en Frans, toch nog met ons achten. In onze warme en comfortabele treinen naar Aywaille om daar met een stipte tec-bus en een behulpzame chauffeur ons te laten afzetten aan de “Fonds de Quareux” op het grondgebied Stoumont ( dit voor een schamele 108 eurocent = 2 zone’s ).
CHEFNA stroomopwaarts naar gehucht VILLE-Au BOIS – langs Vecquèe en Fagne James naar Parc Rècrèatif de Bèrinzenne – Arboretum Tahanfagne – Promenade des Artistes –eindstreep SPA.
Relaas van onze sneeuwtocht: Goed ingeduffeld voor de sneeuw begonnen. Maar na de middag zeer mooie luchten met zonnestralen om onze drie “prentenmakers” Danny, Erik en Jacky “ter wille” te zijn. Ik heb ze al gezien, zeer mooie foto’s in een uniek kader. Geen vlokje ging verloren, het plakte aan de boomstammen, bleef op de takken en dennaalden liggen omdat het windstil was, zodat de kleine sparren sneeuwmannen leken. In de bedding van de Chefna naar boven om 400m. hoogteverschil te overbruggen. Volledige concentratie vereist wanneer we de smalle bruggetjes zonder leuning over moesten, of, zonder dralen door het snelvliedende water huppelden. Daar iedere stapper in ons gezelschap goede uitrusting heeft maakt dat dit alles meer genieten is dan afzien. ‘s Middags dampend vanonder de poncho om in een “karrekot” onze schoofzak leeg te maken. Stro en hooi genoeg maar de os en de ezel ontbraken, wel fotogenieke paarden in de weide. Boven op de kam (560m), langs het verraderlijke veenpad van de Vecquèe lag er intussen ongeveer 30 cm. Sneeuw. Het was zoeken en tasten naar de begaanbare stroken tussen de besneeuwde veenpollen. Geen witte vlokken meer boven “Fagne James” maar de eerste blauwe luchten en … een ganse familie reeën tussen de kerstbomen … daarvoor doen we HET … en dank aan het wild. Hadden intussen vastgesteld dat we goed gekozen hadden om Spa als eindpunt te kiezen en niet Coo. In de brandgangen en verbindingswegeltjes was een normaal stapritme niet mogelijk en … de fotografen moeten ook hun job doen. Vanaf Bèrinzenne met zijn bevroren en besneeuwde vijver ging het wat vlugger, daar nog een goede 300m dieper naar het voor ons bekende arboretum Tahanfagne en via de betoverende “promenade des Artistes” in de bedding van de “rau la Picherotte” naar ons warm treintje in Spa- Gèronstére. Juist op tijd, wat een timing (onderweg van 10.15u tot 15.45u – 1/2u rust). Vijf uur en vele kilometers in een dikke verse spierwitte laag achter een “spoorzoeker” die het “goede spoor” zocht. Elkaar een beetje afgelost als “voortrekker” behalve twee wiens naam we wijselijk voor ons houden, kwamen een vijftig meter achter ons getrippeld.
Op vraag van Vriend Herman en vriendin Francine naar Verviers om te bekomen en te genieten van onze prestatie bij al het goede van de Belgische Brouwerijen, nogmaals onder een kerstboom, deze keer met lichtjes en slingers.
Tot later, Hilaire
Boordeling:
Deze wandeling vraagt om één minuut stilte. Eentje van "eens in je leven".
Alle registers open, het gezelschap, de natuur, prachtige vergezichten, kleuren waar je bij droomt.
De foto's kunnen je aanzetten tot mediteren in stilte, ze vragen geen uitleg, spreken voor zich. Klasse!
Onze leider wil al deze pluimen wel op zijn hoed, maar:
Het weer kon hij niks aan doen, hij heeft ons een ganse dag levensgevaarlijke toeren laten doen, getuige Guido wereldberoemd stapper (in de bossen) kon nog net gered worden van een slippertje, jaja ook hij (als zijn Detje dit moest weten).
Om te eindigen moesten we bijna lopen om onze trein nog te halen.
Geef toe niet verantwoord dus op de schaal tot tien, met de hakken over de sloot.
Tot stappens, voetje voor voetje!
Hier zijn we weer met de wandelsuggestie voor aanstaande woensdag 3 december 08.
Deze middag het weerbericht gezien voor de komende dagen, het ziet er al veel beter uit dan aanvankelijk gedacht, woensdag vrij goed met misschien een kansje op een bui-tje.
Verleden week begonnen met de " NINGLINSPO ", woensdag starten we met de " CHEFNA " aan de fond de Quareux te Nonceveux op 170m, langs het water opklimmen tot het gehucht Ville-au-bois op 460m. Doorgaan via de vecquèe tot het hoogste punt van de dag aan fagne James op 560m. Kiezen om in Spa of Coo te eindigen doen we woensdagmorgen op de trein. a) naar Coo via La Gleize of b) naar Spa via Bèrinzenne, het arboretum Tahanfagne en promenade des Artistes met stop in Spa Geronstére. ( het ene is al even ver als het andere ) kaarten 49 / 3.4 en 49 / 7.8.
Dezelfde treinuren als verleden week, dus, st niklaas vertrek om 06.35u met den brusselaar zonder overstap te dendermonde tot het noordstation. Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. komende van Oostende naar Eupen met overstap te Luik gm. Aansluiting om 09.18u naar Aywaille en aldaar tec-bus naar ons beginpunt. ( lijn 42a )
Tot woensdagmorgen, o..ja..als je een sinterklaas tegen komt zonder kruis op zijn mijter, negeer hem, geef hem eventueel een trok in zijn gat want Hij is de Goede Heilige man niet.
Relaas der feiten:
03 december 2008
De pret kan niet op, alweer een geluksdag vol avontuur in een kader van kerstkaartjes waar we diep in het woud “a capella” zongen van “jingles bell’s” en andere eindejaarshits. Wisten vanaf het thuisfront dat we veel meer sneeuwpret zouden beleven dan verleden week aan de Ninglinspo. Spijtig voor de paar afzeggingen van ondermeer Etienne en Frans, toch nog met ons achten. In onze warme en comfortabele treinen naar Aywaille om daar met een stipte tec-bus en een behulpzame chauffeur ons te laten afzetten aan de “Fonds de Quareux” op het grondgebied Stoumont ( dit voor een schamele 108 eurocent = 2 zone’s ).
CHEFNA stroomopwaarts naar gehucht VILLE-Au BOIS – langs Vecquèe en Fagne James naar Parc Rècrèatif de Bèrinzenne – Arboretum Tahanfagne – Promenade des Artistes –eindstreep SPA.
Relaas van onze sneeuwtocht: Goed ingeduffeld voor de sneeuw begonnen. Maar na de middag zeer mooie luchten met zonnestralen om onze drie “prentenmakers” Danny, Erik en Jacky “ter wille” te zijn. Ik heb ze al gezien, zeer mooie foto’s in een uniek kader. Geen vlokje ging verloren, het plakte aan de boomstammen, bleef op de takken en dennaalden liggen omdat het windstil was, zodat de kleine sparren sneeuwmannen leken. In de bedding van de Chefna naar boven om 400m. hoogteverschil te overbruggen. Volledige concentratie vereist wanneer we de smalle bruggetjes zonder leuning over moesten, of, zonder dralen door het snelvliedende water huppelden. Daar iedere stapper in ons gezelschap goede uitrusting heeft maakt dat dit alles meer genieten is dan afzien. ‘s Middags dampend vanonder de poncho om in een “karrekot” onze schoofzak leeg te maken. Stro en hooi genoeg maar de os en de ezel ontbraken, wel fotogenieke paarden in de weide. Boven op de kam (560m), langs het verraderlijke veenpad van de Vecquèe lag er intussen ongeveer 30 cm. Sneeuw. Het was zoeken en tasten naar de begaanbare stroken tussen de besneeuwde veenpollen. Geen witte vlokken meer boven “Fagne James” maar de eerste blauwe luchten en … een ganse familie reeën tussen de kerstbomen … daarvoor doen we HET … en dank aan het wild. Hadden intussen vastgesteld dat we goed gekozen hadden om Spa als eindpunt te kiezen en niet Coo. In de brandgangen en verbindingswegeltjes was een normaal stapritme niet mogelijk en … de fotografen moeten ook hun job doen. Vanaf Bèrinzenne met zijn bevroren en besneeuwde vijver ging het wat vlugger, daar nog een goede 300m dieper naar het voor ons bekende arboretum Tahanfagne en via de betoverende “promenade des Artistes” in de bedding van de “rau la Picherotte” naar ons warm treintje in Spa- Gèronstére. Juist op tijd, wat een timing (onderweg van 10.15u tot 15.45u – 1/2u rust). Vijf uur en vele kilometers in een dikke verse spierwitte laag achter een “spoorzoeker” die het “goede spoor” zocht. Elkaar een beetje afgelost als “voortrekker” behalve twee wiens naam we wijselijk voor ons houden, kwamen een vijftig meter achter ons getrippeld.
Op vraag van Vriend Herman en vriendin Francine naar Verviers om te bekomen en te genieten van onze prestatie bij al het goede van de Belgische Brouwerijen, nogmaals onder een kerstboom, deze keer met lichtjes en slingers.
Tot later, Hilaire
Boordeling:
Deze wandeling vraagt om één minuut stilte. Eentje van "eens in je leven".
Alle registers open, het gezelschap, de natuur, prachtige vergezichten, kleuren waar je bij droomt.
De foto's kunnen je aanzetten tot mediteren in stilte, ze vragen geen uitleg, spreken voor zich. Klasse!
Onze leider wil al deze pluimen wel op zijn hoed, maar:
Het weer kon hij niks aan doen, hij heeft ons een ganse dag levensgevaarlijke toeren laten doen, getuige Guido wereldberoemd stapper (in de bossen) kon nog net gered worden van een slippertje, jaja ook hij (als zijn Detje dit moest weten).
Om te eindigen moesten we bijna lopen om onze trein nog te halen.
Geef toe niet verantwoord dus op de schaal tot tien, met de hakken over de sloot.
Tot stappens, voetje voor voetje!
Abonneren op:
Posts (Atom)