Uitnodiging:
Volgens Frank den Bozer gaat het zich vannacht en morgen uitregenen en is het woensdag licht wisselvallig, wat kan er ons dan tegenhouden, de form en de goesting is er..dus, geen spelbrekers.
Zoals verleden woensdag afgesproken stappen we nog eens richting Bouillon, het is intussen weer bijna een jaar geleden, heb een paar wandelwegen uitgezocht die verschillen met de voorgaande jaren maar zeker de moeite zijn..ik zou zeggen, verandering van paadjes doet stappen, kiezen doen we op de trein.
stafkaarten nr 64 / 5.6 -- 64 / 7.8 -- 67 / 1.2 en 67 / 3.4 + wandelkaart van Groot Bouillon.
Beschik tevens over de verscheidene mogelijkheden en uurregelingen met den Tec-bus.
Treinuren : den dubbeldekker vertrek te st niklaas om 06.30u en met den E.C. Vauban vanuit Brussel noord om 07.42u naar Libramont en het dieseltje tot Bertrix.
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
8 september
Met drieën op stap, veel maanden geleden dat dit nog eens voorgevallen is ... sommigen bang van de voorspelde regen? Of een weekeindje A’dam en ziek terug? ‘k Heb het nog gezegd, blijf daar buiten, ge kunt met die noorderburen niets aanvangen. Op weg naar Bertrix nog nattigheid maar op het dieseltje naar ginder gezien dat de machinist zijn ruitenwissers had stilgelegd. Wij zonder regenbescherming aan, wel binnen handbereik, begonnen aan een nieuw uitgestippelde route. William merkte op dat de lucht een paar blauwe plekken vertoonde alsof ze uit een gevecht kwam. Voor de thuisblijvers die in hun vuistje lachten bij dit slecht weer in het Waasland ... wij een ganse stapdag zonder één druppel regen onderweg … het is maar dat je het weet! De foto’s van Jacky en William zijn onze ooggetuigen, nog nooit Bouillon binnengestapt bij zulk een klaar helder weer. Als straf voor de thuisblijvers, ons voorgenomen om niet meer naar Bouillon te stappen (op vraag van William)
Bertrix – Semois – Bouillon.
Relaas van de tocht: Stipt om 10u, wij weg vanaf het station naar het hernieuwt en fleurig aangelegd stadsplein. Oversteken om langs de begraafplaats de woonkern te verlaten, tamelijk hoog vertrokken zodat we de eerste twee stapuren geen noemenswaardige hoogteverschillen hadden. Wel eens lichtjes op en af om langs de “rau de la bonne fontaine” te passeren. Zuidwaarts naar het gehucht La Cornette tot het brugje over de grote beek “rau des Aleines”, langs veel oude gemengde bossen met daartussen de open vlakte van “Haut d’Atisse” met een zicht op de gemeente Auby-sur-Semois. Na twee uur en negen kilometer stappen honger gekregen, de stenen brug met onder ons het helder visrijke water was een geschikte p.n. plaats. Nu zuiders begonnen aan een voor ons onbekend terrein, naar “Roche à Colas”, mee met het kronkelende water, na twee kilometer het riviertje over en het besef dat we ons bijna 200m lager bevonden dan vóór de middag. Wilt dus zeggen, terug omhoog naar een zeer mooie rotspartij “Le Saut des Sorciéres”. Waanden ons in de “Provence”, zo natuurlijk prachtig. Vervolgens volledig naar het westen, opklimmend naar de “Point de Vue – Mont de Zatrou” welke een schoon klaar uitzicht gaf op de meander van de Semois “La Hultai ou Libehan”. Daarna een paar kilometer asfalt onder ons voeten, steeds hogerop, door het dorpje Les Hayons, terug het bos in om te genieten van een kleine twee kilometer dalen om 150m lager uit te komen aan het ons bekende plekje “Moulin Hideux” aan het gelijknamige beekje. Even pauzeren met de vaststelling dat we een laatste maal 150m omhoog moesten, ieder op eigen tempo, dit over een afstand van één kilometer, tot de geelgekalkte “Chap.N.D.de Walcourt”, ook wel “Kapel van Buhan” genaamd. Gelukkig hadden we goed “getimd”, genoten van het wijds panorama dat we aangeboden kregen met diep onder ons de vestingstad met zijn kasteel en daarond geweven “de Semois”. Daar moesten we zijn om onze woensdag = stapdag = feestdag af te sluiten.
Te Bouillon, een kort verblijf op een zonnig terras, dicht bij de bushalte, aan een klein rond tafeltje met drie grote Orval’s, gewacht op de tec-bus naar Libramont. Goesting gekregen van die eerste trappist, rechtover het station van Libramont bij de sympathieke waardin, met ons drieën aan den toog verder genoten met Orval en kaas. Vriend William ... ‘nou ja vriend’ ... heeft mij daar een poets gebakken. Te moeilijk om neer te pennen ... ge moet het oren vertellen volgende woensdag, ‘k ben er nog niet goed van.
Tot de volgende oproep, geniet van de prentjes, Hilaire
Nabeschouwing:
Door een barstende koppijn verplicht van thuis te blijven (niet door genotsmiddelen veroorzaakt, zoals sommige zieke geesten willen concluderen).
Iemand is maar zo sterk als zijn zwakste plek (eigen werk of Configius) bij mij zit het dus tussen mijn oren. Niks aan te doen, ik zal er mee verder moeten.
Een beetje zoals we verder moeten met onze grote voortrekker, daar is ook niks aan te doen. En op zich doet hij het nog zo slecht niet! Ware het niet dat hij zwak is, zwak in zijn keuze van vrienden. Reeds zijn ganse leven is een voorbeeld van hoe het niet moet. En ik kan het weten als rasechte Belselenaar, waren de roddels over Deboom niet te tellen. En zoals jullie weten waar rook is, is ... .
Alleen in zijn keuze van een echtgenote viel er niks aan te merken, naar schijnt heeft zij hem eruit gepikt. En dat heeft zijn leven toch min of meer op het rechte spoor gebracht.
En dan nu weer in zijn late tweede jeugd, laat hij zicht weer misleiden door jullie weten wel, dien ezel met een voornaam.
Ik zal het verder van kortbij volgen, den ezel schoffelen om hem op het juiste pad te leiden.
Groeten en blijf in het droge. Een aperitief in het droge kan!
