Uitnodiging:
Mag, kan, moet niet als een gewone verjaardag voorbijgaan!!
Zoo speciaal zal het ook wel niet zijn maar toch anders dan gewoonlijk het geval is in ons privéclubje.
Wanneer : woensdag 25 Mei tijdens onze stapdag. Meer gegevens over de ingekorte wandelroute op die dag volgt later, Iedereen zal de afstand aankunnen.
Waar : het feestje gaat door “ten Huize Le Crupet” in Hastière sur Meuse. De bedoeling is om iets over de noen aan te komen in het “vakantiehuis Le Crupet”.
Daar zal ons dochter Petra, samen met onze schoonzoon Jan ons verwelkomen met een drankje en een hapje (b.b.q.) tot het tijd is om huiswaarts te keren.
Ons Annie en ik nodigen jullie allen welgemeend uit.
(Met veel dank aan Karel en Anita voor de terbeschikkingstelling van hun “tehuis”)
Hierbij meer informatie aangaande het dagschema op “Mijn verjaardagsfeest”.
We vertrekken met den I.C. trein naar Brussel zuid (vertrek te St Niklaas om 07.30u) Vanuit Brussel zuid (vertrek om 09.03u) met de trein naar Dinant (aankomst 10.46u) en vervolgens met de tec-bus lijn 154a naar Hastiére sur Meuse.
Degenen die het ingekorte stapparcours niet wensen mee te wandelen, worden bij het uitstappen van de bus te Hastiére (dorp) opgepikt door een taxi die jullie aan de feestzaal “le crupet” zal afzetten. Ook ’s avonds in tegenovergestelde richting. (Voorziene bussen met plaatsbespreking 1/vertrek te Dinant om 10.55u 2/vertrek te Hastiére om 16.50u )
Voor degenen die wel wensen een tripje te doen (onder andere ikzelf) kiezen we een gepast parcours zodat we niet te laat op de afspraak zijn. ’s Avonds is het wel de bedoeling dat we met zijn allen de bus nemen van Hastiére naar Dinant.
Dank aan degenen die er bij zullen zijn, hopelijk valt het weer mee, wij kijken er naar uit, Annie en Hilaire.
N.b. Geen bloemen noch kransen, gewoon niks, ik zal formeel zijn, ik neem niks aan, basta (ik zeg het maar één maal)
Relaas der feiten:
25 mei 2011
70è verjaardag Hilaire – stapdag 25 mei 2011 omgevormd naar feestdag.
Waar was dat feestje… ginder was dat feestje.. in “Le Crupet” te Hastière. Eigenlijk zou ik het verslag van mijn eigen verjaardagsfeestje niet mogen schrijven, tenslotte heb ik er nog het minste aan gedaan. Wel de datum en plaats vastgelegd maar voorts de rest aan anderen overgelaten.. ‘k moet zeggen, met succes!!
Niet op m’n eigen kont maar op andermans gat kletsen om hen te bedanken. Waar moet ik beginnen, eerst en vooral de negentien mensen van ons stapclubje die op mijn uitnodiging zijn ingegaan. ‘K vergeet ook niet degenen die er wel zouden bij geweest zijn maar door omstandigheden verhinderd..op reis, moeten werken, enz. neem me niet kwalijk om toch één naam te noemen.. ons Sonja had zoooo graag aanwezig geweest maar de thuisverzorging van haar zieke André neemt alle tijd in beslag.. veel sterkte gewenst !! Zij die er wel konden bijzijn maar hun twijfels hadden over het verloop of onbenulligheid van zulk een gezellig samenzijn.. “de pot op” !!
Zit hier mijn relaas te pennen onder zware regenwolken met windstoten tot 80km p/u. wat een verschil met gisteren, woensdag, een stralende warme zon en geen wind..’t geluk is voor brave mensen. Bij dit weer konden we geen betere “locatie” inhuren, ’t moet gezegd, de prijs valt mee (leuk om een paar rijke vrienden te hebben). De eigenaars hadden ook speciaal voor ons hun “accommodatie” feestelijk gemaakt, genoeg tuinzetels om in de schaduw van dikke bomen te zitten genieten en op het terras een mooi gedekte dis. De vele foto’s geven een goed beeld over de rustig gelegen ruimte midden in ’t groen, dan heb je nog maar één kant gezien. Ze weten ook van aanpakken, altijd behulpzaam. Ons Anita en Karel hebben er alles aangedaan om de b.b.q. te laten slagen door bij alles en overal een helpende hand te reiken en zo ons Petra en Jan bij te staan waar nodig.. We denken daarbij ook aan de taxiritten in de voormiddag om ieder van ons tegen de noen op de plaats “delict” te brengen. Waarom: de trein aangekomen te Dinant met 30’ vertraging, tec-bus naar Hastiére weg. Met gezond verstand de goede beslissingen genomen om dit ongemak uit de Maasvallei te helpen, deels te voet, deels met de wagen.
Ons Annie en ik bedanken ieder van ons clubje voor de vele “Felicitaties en het superverrassend geschenk”. Hopelijk kan ik nog een poosje met jullie mee, niet te euforisch zijn, ’t loert achter de hoek. (lees: de paadjes zijn soms glibberig en rotsachtig)
Ik ga hier afsluiten : geniet van de sfeerprentjes geschoten door Dany en William. Om het verdere verloop van de dag te commentariëren vraag ik aan mijn Adjuncten (bijna klaargestoomd om het leiderschap over te nemen) dit verslag aan te vullen vanaf het aperitief tot einde dag , nogmaals dank, Annie & Hilaire
Relaas door adjunct II:
Commentaar geven is mijn ding niet! Kritiek ja, de sloebers de grond in boren, de deugnieten schoffelen en het gezag ondermijnen. Maar nu en op uitzonderlijk verzoek van onze grote jarige, maar vooral omdat adjunct I (streken genoeg maar een relaas schrijven ho maar) er weeral zijn kl.t.n aan veegt zal ik het maar weer doen.
Vertrokken in Brussel Zuid met de voltallige groep min één (onze jarige was reeds als voorwacht vertrokken, om de bus tegen te houden, desnoods met zijn vege lijf, yes). Maar zoals geweten: als het moet zit alles tegen. Trein met 9 min vertraging vertrokken. Pffft . In Brussel Noord de leuke vraag via de intercom, of er geen dokter op de trein zit. De rest laat zich raden, weg met +/- 25 minuten vertraging. Olé, er werden in stilte al weddingschappen afgesloten. “Zou hij nu werkelijk voor de bus gaan liggen, en wie zou de kosten betalen van de schade aan de bus”?
Bij aankomst te Dinant: Bus weg, maar… waar was Hilaire? Alles bleek mee te vallen, onze grote voortrekker was nog heel en in goede gezondheid, wat Annie een zucht van verlichting liet slaken.
Vanaf nu liep alles snel: De niet stappers, in de ter beschikking gestelde wagen met chauffeur (luxe). De rest met de benenwagen tegen ijltempo op pad. De twee kleinste voorop, wat ze genomen hadden weet ik niet maar het ging vooruit! Op de afgesproken plaats weer twee wagens om nog enige exemplaren af te voeren; de overige weer weg. “Nie neuten”! Stappen is de boodschap. Heuvel op en af rechtdoor en bergaf, ge kent dat. De telefoon vertelt ons dat de deugnieten al gestart zijn met het nuttigen van het goudgele vocht. Er krijgt een dame medelijden en de heer des huize wordt onder druk gezet om ons ook te komen oppikken. Zij, zij geprezen onder alle vrouwen! De laatste klim en kilometers worden ons ontnomen, maar daarom niet getreurd.
Een lekkere frisse Orval wachtte ons op. Lekkerrrr. Klapke doen, zoentje geven, slokske drinken, er waren al voorlopers uit de zon gaan zitten, waarschijnlijk was de te vroeg genuttigde drank hen misvallen, halleluja. Er is nog gerechtigheid op deze wereld.
De kreet “Aan tafel” wordt opgevolgd met de snelheid van een trein. Ik denk dat ze honger hebben! Maar eerst moeten die twee napjaars nog een klapke doen over het hoe en waarom van onze leider zijn levensloop. (Lees bijlage één) De zangstonde is met groot genoegen en luide stem over de heuvels geklonken. Lang zal hij leven!!! En dat 70 maal.
Prima verzorgde met zon overgoten bbq volgt met alles erop en eraan, drank in overvloed! Het leven kan schoon zijn.
Woorden van dank en een diepe buiging van eerbetoon en respect voor onze chef-kok van dienst Jan en zijn rechterhand en helpster Petra.
De tijd gaat snel als je in goed gezelschap zijt, en van binnen en van buiten voldaan. We moeten weg, niks aan te doen. De bus wacht niet weten we al. Weer zal een taxirit ervoor zorgen dat er enigen aan de bushalte op ons wachten. De bus op tijd, de trein op tijd, aansluitingen verzekerd zoals het hoort.
Nog een dikke merci en woord van dank aan meneer Karel en mevrouw Anita van de “Le Crupet” voor het ter beschikking stellen van hun infrastructuur, en de benodigde taxiritten en hun ongebreidelde werkkracht om alles piekfijn in orde te brengen.
Een volmaakte afsluiter voor een volmaakte dag. Ik hoop dat er zo nog veel mogen volgen voor ieder van ons.
Herman
Nabeschouwing:
Je zal het moeten stellen met te tekst van mijn vriend en eerste kandidaat opvolger, ik ben te goed gezind nu om nog kritiek te hebben.
Vrienden wandelaars.
Vandaag hebben we een bijzondere dag meegemaakt.
De viering van onze grote leider en goeroe zijn 70ste verjaardag.
Het was voorzien dat we de trein nemen tot Dinant en daar de bus
naar Hastiere. Natuurlijk zoals gewoonlijk was de trein weeral te laat,
waardoor we de voorziene bus niet meer hadden te Dinant.
Van de nood een deugd gemaakt de doetjes zijn dan maar met Karel meegereden naar zijn stulpje de sommige anderen hebben een wandelingetje gemaakt van ong. 6km en zijn dan ook ingestapt in de auto van de gastheer de softies. De harde kern is verder gewandeld tot Hastiere maar werden op bevel van de grote Goeroe ook opgehaald. Ter plaatse aangekomen eerst nog kunnen aperitieven waarna we met zijn allen de voeten onder tafel schoven voor een lekkere BBQ verzorgd door de dochter en schoonzoon van onze krasse ouderling.
En dat het gesmaakt heeft, iedereen was het er overeens het was af.
Geniet nog de foto's en tot volgende keer.
WILLIAM
Bijlage:
Vooraf nog dit, niets van wat jullie hier vandaag horen of zien mag openbaar gemaakt worden.
IN MEMORIAM.
Vandaag vieren we het overlijden van de 69 jarige De Boom Hilaire.
Hij ontnam ons de vreugde van het lui zijn.
Wij vieren de ook de geboorte van de 70 jarige De Boom Hilaire.
Je moet wel uit je luie zetel komen om dit te mogen meemaken.
Geboren te Belsele op 11 Mei 1941.
Hij werd al op jonge leeftijd lid van de beruchte bende van De Booms.
Samen maakten zij hun geboortedorp onveilig. Jacht op drank en vooral op jonge en mooie meisjes was hun voornaamste vorm van vertier.
Omdat deze bron niet onuitputtelijk bleek, werden de naburige dorpen ook onveilig gemaakt. Omdat de kloosters toen nog geen gangsters opnamen werd hij verbannen: voor zijn heel verdere beroepsleven naar de spoorwegen!!
Op een van de deze rooftochten te Sinaai kwam hij zijn meesteres Annie tegen.Samen vluchten zij weg uit onze streek.
Van Sinaai naar Mechelen en verder naar Vilvoorde en terug naar af, Sinaai!
Tussendoor nog snel een dochter op de wereld gezet, kwestie van een bezigheid te hebben.
Op een droge nuchtere dag en om weer te ontsnappen aan alle vormen van toezicht en controle is hij maar lid geworden van een stappersbende.Toen nog naamloos, nu beter gekend als de “Spoortrippers”. Op korte termijn heeft hij deze groep overgenomen. Hij is hun keiharde leide geworden.Een voorbeeld van zijn hardheid: ga in het voorjaar eens op de loer liggen, s’morgens in alle vroegte als de vogels de slaap nog uit hun ogen wrijven. Dan ja, dan kan je hem zien,enkel gehuld in een lang nachthemd dauwtrappend op blote voeten. Na enige minuten rent hij dan bulderend op zijn Annie het huis in!!!! De buurt durft over deze zaken niet spreken.
Wat de spoortrippers betreft: hij heeft deze softe groep uitgebreid tot een heuse harde bende, een bende onverlaten welke iedere woensdag de treinen naar en van Wallonie onveilig maken, sporen trekkend door het land en denkbeeldige fakkels aanstekend kriskas door het landschap. Bij valavond gaan zij zich verstoppen in de plaatselijke duistere kroegen, alwaar zij zich laven aan een regionale drank “
ORVAL
Ondanks de zwaar wegende “OMERTA” enige anekdotes.
Ooit waren er de zogenaamde cultuurreizen in gesloten groep.
Tussen haakjes cultuur kan je op allerlei manieren beleven…
Er was de tijd dat hij en nog enige andere napsjaars supporter waren van het Belgische voetbalteam. Daarna is het nooit meer goed gekomen met het Belgische voetbal !!!
Nu vullen de wandelakkefietjes onze dagdromen.
-Herinner jullie nog de dag dat hij in het bijzijn van zijn echtgenote een levensechte en ruige in leder gehulde motard op de mond gekust heeft.
-Kennen jullie het verhaal van de weggegoten Orval ????
-Bedenk de zelfbediening in sommige bistro’s
Ten slotte nog deze mededeling van de Waalse gemeenschap.
Zij hebben ons laten weten dat zij er nu zeker van zijn dat deze frisse ouderling op al zijn voettochten om de 100 m een fakkel heeft aangestoken. Hierdoor is er nu een groot probleem met de lichtpolutie in Wallonie. Hij moet gedwongen worden om al deze fakkels dan ook persoonlijk te gaan doven. Geen enkele rede of teken van zwakte zal geduld worden. Zijn stapbroeders zijn aangeduid om daarop toezicht te houden!
Tot slot
GEDENK O STAPPER DAT GIJ VANZELF LUI WORDT, EN TOT UW ZETEL ZULT WEDERKEREN.
Herman, William en medestappers.
zaterdag 28 mei 2011
zondag 22 mei 2011
Hony - Ham - Esneux - Poulseur
Uitnodiging:
Eerste weekdag = maandag = oproep stapdag
Derde weekdag = woensdag = stapdag = feestdag.
Terug richting Ourthe, ditmaal enkele grote bochten verder dan verleden week, beginnen en/of eindigen in Esneux en/of Poulseur.
Laten de keuze "op welk terras" we eindigen aan het volgende "feestvarken van dienst".(geen namen noemen)
Stafkaart : 49 / 1.2
Treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel Nd (vertrek St Niklaas om 06.29u) vervolgens met den I.C. komende van Oostende (vertrek Bru Nd om 08.06u) en meebollen tot Luik Gm. om daar de trein te nemen naar onze startplaats.
Zover onze oproep, Hilaire
N.b. Wat de woensdag van 25 mei betreft, binnen enkele dagen ontvangen jullie van mij een mailtje met het volledig dagschema.
Ik kan jullie nu al melden dat we vertrekken met den rechtstreekse trein naar Brussel (vertrek te St niklaas om 07.30u) en vervolgens vanuit Brussel rechtstreeks naar Dinant. De verschillende mogelijkheden om in de "Feestzaal" te geraken d.w.z. zij die wel stappen, klein beetje stappen of niet stappen, zullen jullie medegedeeld worden.
tot dan, Hilaire
Relaas der feiten:
18 mei 2011
Wie kent er Hony? ..ho nie, wij nie..geen erg.
“Honi soit, qui mal y pense”
“schande over hem die er kwaad van denkt”
Deze wijze woorden zei men ten tijde van Napoleon als er een kousenband afknakte bij hun danspartner. (volledige uitleg volgt later)
Op aanvraag van onzen Herman, ’t was wel met beschaamde kaakjes “Leider, zouden we eens niet kunnen door het schiereiland Ham wandelen”, waarom niet en wellen weg.
Vanuit Liége Gm met den L -trein tot de stopplaats Hony, juist vóór de trein de Ourthe oversteekt om een 700m lange tunnel in te duikelen, onder het toeristische dorp Esneux door en zo een zes kilometer lange Ourthe- bocht afsnijdt welke het gehucht Ham insluit.
Relaas van de tocht:
Aanvang om 09.40u bij een stralend weertje, langs één lange mooie dries vol “Tilleuls” en meanderend met de Ourthe tot de passerelle om Ham in te stappen. Eerst naar de “Fme de l’Oneux” om op te klimmen naar de schaarse behuizing van het gehucht, een zeer rustige boerenwijk. Ons terug laten zakken naar de andere kant om te Esneux de “pont Neuray” over te gaan. Vanaf hier op goed gekend terrein, naar het “Parc du Mary”, langs de vijvers om vanaf daar de “Hé des Corbeaux” aan te vallen. Intussen tijd om te eten aan het “Domaine du Rond Chéne”. Terug op pad, door het gemengd “bois d’Esneux” tot tegen het gehucht Targnon aan, langs de al jaaaren dode boomgaard naar het “grand bois d’Anthisnes”. Even een paar kilometer aan de rand van het woud, dit op vraag van onzen William, mooie vergezichten met een lucht vol “Cumuluswolken” (zie de foto’s van onze William en geniet met ons mee). De baan Anthisnes – Poulseur overgestoken om via de kleinere bossen “ bois d’ Ouhar” en “ bois de Monty” uit te komen aan de nog in werking zijnde arduingroeve waar ze de superzware arduinblokken op maat zagen (sommigen van ons hebben er hun grafsteen besteld) Nog één maal een klimmetje naar het gehucht En Sart om zo voor de laatste keer af te dalen naar de Ourthe- vallei en Poulseur, ons eindbestemming.
Onder de bescherming van de hoog boven ons uitstekende “Donjon de la Renastienne”, één van de twee terrassen gekozen, een grote “parrasol” opengezet, wij met ons negenen daaronder en “den Orval” laten aanrukken, geflankeerd door blokjes kaas en schelletjes salami, Man..man..man..lekkerrrr. Voor de zoveelste woensdag na elkander, nu was het de beurt aan onze Etienne (na weken afwezigheid eindelijk terug) om te klinken en te drinken op zijn verjaardag.. hiep hiep hiep Hoera 3 x.
Goedgeluimd naar huis, moe en/maar voldaan..en nu eens geluk gehad met de aansluitingen onderweg. Aansluitingen die normaal geen aansluitingen zijn, één uur vroeger thuis..of mocht ik dat niet vermelden? Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden.
Vandaag weeral een tof stapje gedaan in onze geliefde Ardennen. Het weer is best meegevallen en de grote leider en Goeroe was in topvorm, je zou het hem niet nageven maar hij doet het hé.
Elkeen kijkt al uit naar volgende week. Iedereen in de groep was al aan het overleggen wat we volgende week op de BBQ voorgeschoteld zullen krijgen, en watertanden dat ze deden de sloebers.
Naar ik uit welingelichte bron heb vernomen is gezorgd voor voldoende ORVAL dus dat kan al niet meer stuk. Hopelijk is het goed weer en dan wordt Hilaire zijn verjaardag een dag die niet ongemerkt voorbij gaat.
Tot volgende week hou het rustig en geniet van de foto's.
William
Nabeschouwing II:
Het is teveel aan het worden, de treinen geven geen reden tot gezaag. Het weer is perfect stapweer, niet te warm niet te koud, en de zon op de achtergrond om ons warm te houden. Een ploeg stappers zonder zeurpieten, je zou ze uiteindelijk nog gaan missen (grapje). En dan een lekker parkoers om duimen en vingers van af te likken. Heuvels waar iedereen zonder kleerscheuren bovenop kon klauteren. Lekker rode wangen als je de top bereikt hebt! Afdalingen welke niet te pijnlijk zijn voor de gespannen pezen en de knieën niet te veel belasten. En dan ten gepaste tijd een bistro met alle nodige ingrediënten om iedere stapper gelukkig te maken.
De tranen komen in mijn ogen als ik dit moet neerpennen naar waarheid. Niks geen sikkepit kritiek kunnen geven, zelfs mijn aardsvijand gedraagt zich voor zijn doen vrij hoffelijk. Ik kan alleen maar hopen dat het zo verder mag gaan, ik zal mij met plezier verder wentelen in mijn verdriet en de droefenis in mijn ziel verder dragen.
Ik zou mijn normen van tevredenheid kunnen aanpassen en terug glimlachen terwijl ik de één na de ander in gedachten stilletjes de poten vanonder zijn stoel zaag.
Bij deze positieve gedachte laat ik jullie verder dromen!
Geniet van de zon, zolang ze schijnt.
Herman
Eerste weekdag = maandag = oproep stapdag
Derde weekdag = woensdag = stapdag = feestdag.
Terug richting Ourthe, ditmaal enkele grote bochten verder dan verleden week, beginnen en/of eindigen in Esneux en/of Poulseur.
Laten de keuze "op welk terras" we eindigen aan het volgende "feestvarken van dienst".(geen namen noemen)
Stafkaart : 49 / 1.2
Treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel Nd (vertrek St Niklaas om 06.29u) vervolgens met den I.C. komende van Oostende (vertrek Bru Nd om 08.06u) en meebollen tot Luik Gm. om daar de trein te nemen naar onze startplaats.
Zover onze oproep, Hilaire
N.b. Wat de woensdag van 25 mei betreft, binnen enkele dagen ontvangen jullie van mij een mailtje met het volledig dagschema.
Ik kan jullie nu al melden dat we vertrekken met den rechtstreekse trein naar Brussel (vertrek te St niklaas om 07.30u) en vervolgens vanuit Brussel rechtstreeks naar Dinant. De verschillende mogelijkheden om in de "Feestzaal" te geraken d.w.z. zij die wel stappen, klein beetje stappen of niet stappen, zullen jullie medegedeeld worden.
tot dan, Hilaire
Relaas der feiten:
18 mei 2011
Wie kent er Hony? ..ho nie, wij nie..geen erg.
“Honi soit, qui mal y pense”
“schande over hem die er kwaad van denkt”
Deze wijze woorden zei men ten tijde van Napoleon als er een kousenband afknakte bij hun danspartner. (volledige uitleg volgt later)
Op aanvraag van onzen Herman, ’t was wel met beschaamde kaakjes “Leider, zouden we eens niet kunnen door het schiereiland Ham wandelen”, waarom niet en wellen weg.
Vanuit Liége Gm met den L -trein tot de stopplaats Hony, juist vóór de trein de Ourthe oversteekt om een 700m lange tunnel in te duikelen, onder het toeristische dorp Esneux door en zo een zes kilometer lange Ourthe- bocht afsnijdt welke het gehucht Ham insluit.
Relaas van de tocht:
Aanvang om 09.40u bij een stralend weertje, langs één lange mooie dries vol “Tilleuls” en meanderend met de Ourthe tot de passerelle om Ham in te stappen. Eerst naar de “Fme de l’Oneux” om op te klimmen naar de schaarse behuizing van het gehucht, een zeer rustige boerenwijk. Ons terug laten zakken naar de andere kant om te Esneux de “pont Neuray” over te gaan. Vanaf hier op goed gekend terrein, naar het “Parc du Mary”, langs de vijvers om vanaf daar de “Hé des Corbeaux” aan te vallen. Intussen tijd om te eten aan het “Domaine du Rond Chéne”. Terug op pad, door het gemengd “bois d’Esneux” tot tegen het gehucht Targnon aan, langs de al jaaaren dode boomgaard naar het “grand bois d’Anthisnes”. Even een paar kilometer aan de rand van het woud, dit op vraag van onzen William, mooie vergezichten met een lucht vol “Cumuluswolken” (zie de foto’s van onze William en geniet met ons mee). De baan Anthisnes – Poulseur overgestoken om via de kleinere bossen “ bois d’ Ouhar” en “ bois de Monty” uit te komen aan de nog in werking zijnde arduingroeve waar ze de superzware arduinblokken op maat zagen (sommigen van ons hebben er hun grafsteen besteld) Nog één maal een klimmetje naar het gehucht En Sart om zo voor de laatste keer af te dalen naar de Ourthe- vallei en Poulseur, ons eindbestemming.
Onder de bescherming van de hoog boven ons uitstekende “Donjon de la Renastienne”, één van de twee terrassen gekozen, een grote “parrasol” opengezet, wij met ons negenen daaronder en “den Orval” laten aanrukken, geflankeerd door blokjes kaas en schelletjes salami, Man..man..man..lekkerrrr. Voor de zoveelste woensdag na elkander, nu was het de beurt aan onze Etienne (na weken afwezigheid eindelijk terug) om te klinken en te drinken op zijn verjaardag.. hiep hiep hiep Hoera 3 x.
Goedgeluimd naar huis, moe en/maar voldaan..en nu eens geluk gehad met de aansluitingen onderweg. Aansluitingen die normaal geen aansluitingen zijn, één uur vroeger thuis..of mocht ik dat niet vermelden? Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden.
Vandaag weeral een tof stapje gedaan in onze geliefde Ardennen. Het weer is best meegevallen en de grote leider en Goeroe was in topvorm, je zou het hem niet nageven maar hij doet het hé.
Elkeen kijkt al uit naar volgende week. Iedereen in de groep was al aan het overleggen wat we volgende week op de BBQ voorgeschoteld zullen krijgen, en watertanden dat ze deden de sloebers.
Naar ik uit welingelichte bron heb vernomen is gezorgd voor voldoende ORVAL dus dat kan al niet meer stuk. Hopelijk is het goed weer en dan wordt Hilaire zijn verjaardag een dag die niet ongemerkt voorbij gaat.
Tot volgende week hou het rustig en geniet van de foto's.
William
Nabeschouwing II:
Het is teveel aan het worden, de treinen geven geen reden tot gezaag. Het weer is perfect stapweer, niet te warm niet te koud, en de zon op de achtergrond om ons warm te houden. Een ploeg stappers zonder zeurpieten, je zou ze uiteindelijk nog gaan missen (grapje). En dan een lekker parkoers om duimen en vingers van af te likken. Heuvels waar iedereen zonder kleerscheuren bovenop kon klauteren. Lekker rode wangen als je de top bereikt hebt! Afdalingen welke niet te pijnlijk zijn voor de gespannen pezen en de knieën niet te veel belasten. En dan ten gepaste tijd een bistro met alle nodige ingrediënten om iedere stapper gelukkig te maken.
De tranen komen in mijn ogen als ik dit moet neerpennen naar waarheid. Niks geen sikkepit kritiek kunnen geven, zelfs mijn aardsvijand gedraagt zich voor zijn doen vrij hoffelijk. Ik kan alleen maar hopen dat het zo verder mag gaan, ik zal mij met plezier verder wentelen in mijn verdriet en de droefenis in mijn ziel verder dragen.
Ik zou mijn normen van tevredenheid kunnen aanpassen en terug glimlachen terwijl ik de één na de ander in gedachten stilletjes de poten vanonder zijn stoel zaag.
Bij deze positieve gedachte laat ik jullie verder dromen!
Geniet van de zon, zolang ze schijnt.
Herman
zaterdag 14 mei 2011
Flémalle-Haute sur Meuse –- Esneux sur Ourthe
Uitnodiging:
"Lang leve de woensdag",
Ge moet maar een sier- bloem- of/en moestuin hebben den dag van vandaag, werk in overvloed om alles levendig te houden. En altijd maar regen beloven, gisteren en vandaag zijn er op mijnen hof 8 druppels water per m2 gevallen.. het werkt op m'n gestel, zou mij willen gaan "versmoren" maar nergens genoeg water in de beken.
Gelukkig heb ik onze "woensdag stapdag" om mij "happy" te voelen.
Sporen woensdag nog eens naar het achterland van Luik om er iets gepast uit te zoeken naargelang de weersomstandigheden en met een aangename "Apres Promenade".. moesten er zijn die nog iets te vieren hebben, ze mogen zelf kiezen op welk terras.
Met de stafkaarten 42/ 5.6 en 49/ 1.2 hebben we keuze in overvloed... Beginnen en eindigen langs de Ourthe, zeg het maar..Tilff, Mery, Esneux of Poulseur.Kunnen zelfs starten in Flémalle-Haute om daar de Maas over te steken aan Pont-barrage d'Ivoz-Ramet om door één groot woud naar de Ourthe-vallei te stappen.(al een paar jaar geleden - met goede herinneringen)
Treinuren: Met den dubbeldekker (vertrek uit St Niklaas om 06.29u) naar Brussel-Noord en vervolgens met den I.C. komende van Oostende naar Eupen (vertrek Bru Nd om 08.06u) met afstap te Liège Gm om daar de nog te kiezen aansluiting te nemen naar ons vertrekpunt.
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
11 mei 2011
Sommigen zouden zeggen, waar halen ze het uit, een tocht beginnen in Flémalle-haute aan de Maas, langs de groot- industriezone als daar is Cockerill-sambre en de vroegere koolmijnen rond Seraing waar enkel de “terrils” nog van overblijven. Wij weten beter, na een goede twintig minuten stappen ben je uit het verkeer en de grauwe soms leegstaande fabrieksgebouwen en kun je daarna verloren lopen in één groot woud die de verbinding maakt tussen de Maas- en Ourthe- vallei. We hadden nog geluk ook, na een paar regenbuien van de laatste dagen in die regio hing er veel zuurstof tussen de bomen en stonden de jonge planten fris en geurig. Voor sommigen van ons was het de derde keer dat we deze “Klassieker” afstapten.
Flémalle-Haute sur Meuse –- Esneux sur Ourthe.
Relaas van de tocht:
09.45u, uit de stopplaats Flémalle-Haute richting de grote “Pont-barrage d’Ivoz-Ramet” over de Maas. Eén kilometer zigzaggend langs dorpsteegjes en trapwegels naar het hoger gelegen gehucht Ivoz om daar het bos in te duikelen op zoek naar de grote beek welke een zestal kilometer in onze buurt blijft maar verscheidene malen van naam veranderd o.a. “rau de villencourt”, “rau de Fond du bois de l’Abbaye” en tenslotte “rau du Chera ou de la Vecquée”. Ook het overwegende loofbomenwoud welke we gestaag klimmend doortrokken veranderd meermaals van naam o.a. “bois de l’Abbaye”, daarna door het meer wildere “bois de la Vecquée” met zijn grillige rotspartijtjes en ten slotte het ”Res. Nat. du Plateau des Sources”, 200m hoger dan de Maasvallei. Boterhammen gegeten aan een oud brugje over de beek (derde keer dat we daar pik-nikken) waar de rupsen zich uit de beukentakken lieten zakken om zich aan onze rugzak vast te klampen en mee te trekken. (De prentjes van onze Dany en onze William zijn weer kundig geselecteerd om jullie te laten meegenieten). Na de noen een poos op dezelfde hoogte gebleven, even oppassen bij het oversteken van de zeer drukke N63 (niets voorzien voor fietsers en voetgangers). Na vijf minuten alle drukte vergeten, langs de grote akker van “Les Grands Champs” welke bezaaid is met gerst. Nu richting “Roche aux Faucons”, niet boven de rotsen gebleven maar ons steil laten afzakken naar de 150m lager gelegen Ourthe om uit te komen aan de paardenhoeve. Eventjes zoeken, samen met mijn twee betrouwbare Adjuncten het goede paadje opgezocht om onder de rotsen door, langs steile rotsige helling tegen de Ourthe aan, een geitenpadje volgend tot de camping van Fêchereux. Dit was twee kilometer intens bezig zijn met klauteren en dalen, over en onder gevallen kanjers van bomen welke over het wegeltje in de grote rivier geploft waren. Niemand die klaagde, we weten welke grillen de natuur kan hebben en welke de gevolgen kunnen zijn. Nu eindelijk eens een stukje asfalt, tegen het water blijvend en onder het “bois de la Haie de Fêchereux” naar de passerelle over de Ourthe te Hony. Bevonden ons nu op het “schiereiland Ham”, door de weilanden van “ferme de l’Oneux”, een prachtige afsluiter maar ik wel op einde krachten. Nog één keer fel zigzaggend omhoog naar het “Plateau de Beaumont”, volgroeid met geurend “daslook”. Oef, de laatste kilometer terug naar de Ourthe en het centrum van Esneux, zo dicht mogelijk bij het station.
Elkeen opgetogen over het parcours, langs grillige plekjes en overwegend onder de bescherming van het hoge lentegroen, zeker bij dit warme weertje een aanrader. Had één foutje gemaakt, 5 minuten later dan het voorziene schema aangekomen op het terrascafé, daarom geen 10/10, mijn meestappers zijn streng op dat gebied, toch hebben ze zonder haast hun derde Orval kunnen snoepen. Den eerste was nog maar eens een traktatie, ditmaal was het onze Herman, vorige weekend jarig en het niet vergeten, wij ook niet. Zachtjes met de volle bolle glazen geklonken om niets te morsen…3 X Hiep..Hiep..Hiep..Hoera op Herman zijn gezondheid. Te Liége Gm. op tijd binnen, daar twee I.C. treinen naar Brussel in vertraging, dan maar met den “Thalys” naar Brussel Zuid, dank zij de connecties van onze Eric.
Tot later, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi mannekens.
Hier zijn de prentjes van vandaag. Onze grote leider heeft er weer een dagje van gemaakt om u tegen te zeggen. Het weer is weeral meegevallen en de trip was af. Veel bos om in de schaduw te kunnen wandelen, deskundig geleid zoals we dat van hem gewoon zijn, en het moet gezegd bijgestaan door zijn 3de in bevel, hij verbeterd het is waar, maar ik krijg het moeilijk over lippen. Enfin iedereen tevreden van de trip over moeilijk parcours in ideale omstandigheden.
Geniet van de foto's en tot volgende wandeling.
WILLIAM
Nabeschouwing II:
Geen wandeling zo mooi of ze moet gestapt worden!
De vooruitzichten waren mooi, treinen op tijd, mooi weer, geen brompotten en een goed humeur. Dit zijn vaste ingrediënten voor een mooie stapdag. De leider zijn vooruitzichten klopten zoals we gewoon zijn, alleen zijn inschatting van afstand en tijd begint een beetje minder gecoördineerd te zijn. We zullen het maar op zijn gezegende leeftijd steken zeker. Wie weet komen we ooit zo ver en als we al zo ver geraken in welke toestand zullen we dan verkeren!
Mijn beste vriend, ook een adjunct (door anciënniteit) laat steken vallen, zijn aftakeling is duidelijk waar te nemen. Hij heeft ofwel geen kaarten, ofwel onvoldoende kaarten mee. Het doet pijn aan mijn hart dit moeten aanschouwen.
Frans, in de steek gelaten door zowel jack als russel, hij doet zijn best om de laatste linie te verzekeren, maar alleen is maar alleen. Hij moet dan ook dringend een vaste partner zoeken om zijn achterhoede naar behoren te kunnen dekken.
Ik wens jullie allemaal nog een prachtig weekend en tot ziens, en laat de zon maar schijnen.
HERMAN
"Lang leve de woensdag",
Ge moet maar een sier- bloem- of/en moestuin hebben den dag van vandaag, werk in overvloed om alles levendig te houden. En altijd maar regen beloven, gisteren en vandaag zijn er op mijnen hof 8 druppels water per m2 gevallen.. het werkt op m'n gestel, zou mij willen gaan "versmoren" maar nergens genoeg water in de beken.
Gelukkig heb ik onze "woensdag stapdag" om mij "happy" te voelen.
Sporen woensdag nog eens naar het achterland van Luik om er iets gepast uit te zoeken naargelang de weersomstandigheden en met een aangename "Apres Promenade".. moesten er zijn die nog iets te vieren hebben, ze mogen zelf kiezen op welk terras.
Met de stafkaarten 42/ 5.6 en 49/ 1.2 hebben we keuze in overvloed... Beginnen en eindigen langs de Ourthe, zeg het maar..Tilff, Mery, Esneux of Poulseur.Kunnen zelfs starten in Flémalle-Haute om daar de Maas over te steken aan Pont-barrage d'Ivoz-Ramet om door één groot woud naar de Ourthe-vallei te stappen.(al een paar jaar geleden - met goede herinneringen)
Treinuren: Met den dubbeldekker (vertrek uit St Niklaas om 06.29u) naar Brussel-Noord en vervolgens met den I.C. komende van Oostende naar Eupen (vertrek Bru Nd om 08.06u) met afstap te Liège Gm om daar de nog te kiezen aansluiting te nemen naar ons vertrekpunt.
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
11 mei 2011
Sommigen zouden zeggen, waar halen ze het uit, een tocht beginnen in Flémalle-haute aan de Maas, langs de groot- industriezone als daar is Cockerill-sambre en de vroegere koolmijnen rond Seraing waar enkel de “terrils” nog van overblijven. Wij weten beter, na een goede twintig minuten stappen ben je uit het verkeer en de grauwe soms leegstaande fabrieksgebouwen en kun je daarna verloren lopen in één groot woud die de verbinding maakt tussen de Maas- en Ourthe- vallei. We hadden nog geluk ook, na een paar regenbuien van de laatste dagen in die regio hing er veel zuurstof tussen de bomen en stonden de jonge planten fris en geurig. Voor sommigen van ons was het de derde keer dat we deze “Klassieker” afstapten.
Flémalle-Haute sur Meuse –- Esneux sur Ourthe.
Relaas van de tocht:
09.45u, uit de stopplaats Flémalle-Haute richting de grote “Pont-barrage d’Ivoz-Ramet” over de Maas. Eén kilometer zigzaggend langs dorpsteegjes en trapwegels naar het hoger gelegen gehucht Ivoz om daar het bos in te duikelen op zoek naar de grote beek welke een zestal kilometer in onze buurt blijft maar verscheidene malen van naam veranderd o.a. “rau de villencourt”, “rau de Fond du bois de l’Abbaye” en tenslotte “rau du Chera ou de la Vecquée”. Ook het overwegende loofbomenwoud welke we gestaag klimmend doortrokken veranderd meermaals van naam o.a. “bois de l’Abbaye”, daarna door het meer wildere “bois de la Vecquée” met zijn grillige rotspartijtjes en ten slotte het ”Res. Nat. du Plateau des Sources”, 200m hoger dan de Maasvallei. Boterhammen gegeten aan een oud brugje over de beek (derde keer dat we daar pik-nikken) waar de rupsen zich uit de beukentakken lieten zakken om zich aan onze rugzak vast te klampen en mee te trekken. (De prentjes van onze Dany en onze William zijn weer kundig geselecteerd om jullie te laten meegenieten). Na de noen een poos op dezelfde hoogte gebleven, even oppassen bij het oversteken van de zeer drukke N63 (niets voorzien voor fietsers en voetgangers). Na vijf minuten alle drukte vergeten, langs de grote akker van “Les Grands Champs” welke bezaaid is met gerst. Nu richting “Roche aux Faucons”, niet boven de rotsen gebleven maar ons steil laten afzakken naar de 150m lager gelegen Ourthe om uit te komen aan de paardenhoeve. Eventjes zoeken, samen met mijn twee betrouwbare Adjuncten het goede paadje opgezocht om onder de rotsen door, langs steile rotsige helling tegen de Ourthe aan, een geitenpadje volgend tot de camping van Fêchereux. Dit was twee kilometer intens bezig zijn met klauteren en dalen, over en onder gevallen kanjers van bomen welke over het wegeltje in de grote rivier geploft waren. Niemand die klaagde, we weten welke grillen de natuur kan hebben en welke de gevolgen kunnen zijn. Nu eindelijk eens een stukje asfalt, tegen het water blijvend en onder het “bois de la Haie de Fêchereux” naar de passerelle over de Ourthe te Hony. Bevonden ons nu op het “schiereiland Ham”, door de weilanden van “ferme de l’Oneux”, een prachtige afsluiter maar ik wel op einde krachten. Nog één keer fel zigzaggend omhoog naar het “Plateau de Beaumont”, volgroeid met geurend “daslook”. Oef, de laatste kilometer terug naar de Ourthe en het centrum van Esneux, zo dicht mogelijk bij het station.
Elkeen opgetogen over het parcours, langs grillige plekjes en overwegend onder de bescherming van het hoge lentegroen, zeker bij dit warme weertje een aanrader. Had één foutje gemaakt, 5 minuten later dan het voorziene schema aangekomen op het terrascafé, daarom geen 10/10, mijn meestappers zijn streng op dat gebied, toch hebben ze zonder haast hun derde Orval kunnen snoepen. Den eerste was nog maar eens een traktatie, ditmaal was het onze Herman, vorige weekend jarig en het niet vergeten, wij ook niet. Zachtjes met de volle bolle glazen geklonken om niets te morsen…3 X Hiep..Hiep..Hiep..Hoera op Herman zijn gezondheid. Te Liége Gm. op tijd binnen, daar twee I.C. treinen naar Brussel in vertraging, dan maar met den “Thalys” naar Brussel Zuid, dank zij de connecties van onze Eric.
Tot later, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi mannekens.
Hier zijn de prentjes van vandaag. Onze grote leider heeft er weer een dagje van gemaakt om u tegen te zeggen. Het weer is weeral meegevallen en de trip was af. Veel bos om in de schaduw te kunnen wandelen, deskundig geleid zoals we dat van hem gewoon zijn, en het moet gezegd bijgestaan door zijn 3de in bevel, hij verbeterd het is waar, maar ik krijg het moeilijk over lippen. Enfin iedereen tevreden van de trip over moeilijk parcours in ideale omstandigheden.
Geniet van de foto's en tot volgende wandeling.
WILLIAM
Nabeschouwing II:
Geen wandeling zo mooi of ze moet gestapt worden!
De vooruitzichten waren mooi, treinen op tijd, mooi weer, geen brompotten en een goed humeur. Dit zijn vaste ingrediënten voor een mooie stapdag. De leider zijn vooruitzichten klopten zoals we gewoon zijn, alleen zijn inschatting van afstand en tijd begint een beetje minder gecoördineerd te zijn. We zullen het maar op zijn gezegende leeftijd steken zeker. Wie weet komen we ooit zo ver en als we al zo ver geraken in welke toestand zullen we dan verkeren!
Mijn beste vriend, ook een adjunct (door anciënniteit) laat steken vallen, zijn aftakeling is duidelijk waar te nemen. Hij heeft ofwel geen kaarten, ofwel onvoldoende kaarten mee. Het doet pijn aan mijn hart dit moeten aanschouwen.
Frans, in de steek gelaten door zowel jack als russel, hij doet zijn best om de laatste linie te verzekeren, maar alleen is maar alleen. Hij moet dan ook dringend een vaste partner zoeken om zijn achterhoede naar behoren te kunnen dekken.
Ik wens jullie allemaal nog een prachtig weekend en tot ziens, en laat de zon maar schijnen.
HERMAN
zondag 8 mei 2011
Door de Condroz (Havelange - Marchin)
Uitnodiging:
"De oorlog van de koe in de Condroz"
Weken geleden is het ons niet gelukt om deze tocht gans af te werken daar we onze tec-bus aansluiting te Huy niet haalden en we toen een aangepast parcours hebben gedaan met te beginnen, "de muur van Hoei" en zo naar Marchin.
Hopelijk nu geen ongemakken met de aansluitingen en ook geen "vergeten rugzakken".
Eens kort samenvatten. De bedoeling is een korte busrit te doen in de vallei van "Le Hoyoux" richting Modave. Onderweg uitstappen om de tocht aan te vangen in de omgeving van Marchin en eindigen in Marchin (we zijn daar toen ook geeindigd en goed ontvangen door de kroegbaas) Huiswaarts kerend met terug een zeer korte busrit naar het station van Hoei (Huy).
Treinuren: met den dubbeldekker naar Brussel Noord (vertrek te St Niklaas om 06.29u) aansluiting te Brussel Nd om 07.42u met den E.C Vauban tot Namur waar het L-treintje naar Huy ons staat op te wachten .
Stafkaarten : 48 / 3.4 en 48 / 7.8
Zij die fit zijn en van de natuur houden, volg ons "Op stap langs een historisch slagveld" (open de bijgevoegde bijlage voor meer gegevens)
Bijkomende informatie bij de staptocht van woensdag 4 mei 2011
Parcours in gedeeltelijk Naamse en Luikse Condroz. ( Ten zuiden van Hoei – ten westen van Modave en ten noorden van Havelange )
Het gedeelte waar “de Oorlog van de Koe” het hevigst was – jaar 1272 / 1275 – zestig gehuchten verwoest en 10 à 15.000 doden – Dit om één koe gestolen te Ciney die werd te koop aangeboden op de markt te Andenne maar door de eigenaar herkend.
Het dispuut escaleerde tot een heuse oorlog tussen de Prins-bisschop van Luik en de Graaf van Namen en Luxemburg.
Wat we eventueel zullen zien tijdens onze trip :
Een paar kronkelende kleine riviertjes, als daar zijn : “de Vyle” – “rau de Fléme” – en “ rau Triffoy”.
Kasteelhoeve van Perron waar het allemaal begon : Engoran, lijfeigene van deze hoeve was de beruchte dief van het rund. (kasteelhoeve weer opgebouwd in 1687 door de Heren van Warnant- Waha- zie wapenschild) 50m verder, onder een Iep een ijzeren kruis met Franse Lelies = schandpaal = overblijfsel van Middeleeuwse rechtspraak.
Kasteelhoeve van Hodoumont : oprijlaan met 48 honderdjarige lindebomen - Donjon uit de 16é E. met tweemeter dikke muren - prachtige dreef met eeuwenoude eiken.
Kasteelhoeve van Vyle uit 1751.
Kasteelhoeve de la Tour : diende in de Middeleeuwen als rechtbank en gevangenis voor hooggeplaatste personen. Een donjon met voorportaal uit de 13 E.
Een aantal oude Kapelletjes : “Chap. St. Servais te Tahier – “Chap. N.D. du Maquis” te Tharoul ( hier werd de “slag om Bagatelle” uitgevochten tijdens WO II )
Stappen door de dorpjes of gehuchten Vyle et Tharoul, Vaux, Goegnes, Tahier, Hodoumont, Jallet, Jamagne.
Relaas der feiten:
04 mei 2011
Weer eens iets nieuw, mede door de vertraging van onze trein naar Namur. Je stippelt iets uit, steekt er veel tijd in maar één trein met een kwartuur vertraging veegt het plan van tafel. Gelukkig had ik ook deze keer iets achter de hand. Ik zou er soms de moed bij verliezen maar mijn meestappers peppen me op… tot hier toe lukt het nog. Dan maar naar Ciney sporen om daar de tec-bus te nemen (op tijd en klantvriendelijk) naar Havelange (vervangingsbus oude spoorlijn 126 Ciney-Modave-Huy)
In de Condroz (waar koeien belangrijk zijn) van Havelange naar Marchin.
Door de Condroz (Havelange-Marchin). Natuurgebied “rau de Vyle”
Relaas van de tocht:
Op stap om 10.30u (wat later dan ons lief is) vertrekkend uit Havelange “het kloppende landbouwhart”, overwegend noordwaarts langs golvende weilanden met honderden kostbare “dikbillen” die naar ons keken alsof er weer een “stoomtrein” voorbij kwam. We werden nog eens geconfronteerd met de ravage welke de “Tempête” van een goed jaar geleden veroorzaakt heeft in deze regio Ciney. Ganse stroken bos met kanjers van bomen uitgerukt of afgeknakt alsof het lucifers waren. Op zoek naar de wandelroute “de oorlog van de koe”, een veldslag uit de periode 1272/1275, aanleiding was een gestolen koe. Wij via het “Ancien Chateau St Lambert” het zuivere watertje volgend naar het gehucht Saint Fontaine met zijn prachtig onderhouden: “Chateau de Fontaine” en het middeleeuwse kerkje “Chap. Notre Dame” (bekijk alweer de steeds beter wordende mooie foto’s van onze Dany en William – waarvoor dank – wij blijven ze aanporren). In volle zon met prachtig uitzicht en op een bruggetje over de “rau d’Ossogne” onze “bokes” met veel honger en goesting binnen gespeeld. Weer verder, nu door het “bois du Grand Taillis” naar het volgende gehucht Tahier met zijn “Kasteelhoeve St Servaas” en de bijhorende Kapel. Het was stappen van/naar kasteel of hoeve in een gehucht met daartussen telkens de kam over met stroken bos en veel wei- en akkerland. Vervolgens langs het super machtige en goed onderhouden “kasteel van Hodoumont”, zo naar Jallet en de “kasteelhoeve de la tour” en de “kasteelhoeve van Perron” te Goegnes. Daarbij waren we nog eens twee beekvalleitjes doorgetrokken nl. “rau de Vyle” en “rau de Goegnes” welke we volgden naar Jamagne, nog maar eens een rustig boerengehucht. Twee kilometer verder het waterloopje verlaten om op te klimmen naar de volgende grotere woonkern Grand Marchin. Vandaar uit nog één maal dalen naar de volgende beek “Ri le Lileau” om als laatste lichtjes bergop naar ons eindpunt, het dorp Marchin met zijn schone “Dries”.
Ondanks het “plan B” toch nog een ferme stapdag met veel bezienswaardigheden omgeven door zonnige en frisse lentekleuren. De enige kroeg die open was te Marchin, dicht bij de bushalte, had ditmaal genoeg Orval voorradig zodat we voldaan huiswaarts konden keren. Ook hier liep niet alles volgens plan, niet klagen, de collega’s van Sint niklaas vroeger thuis dan anders, wij van Sinaai 20 minuten later dan gewoonlijk.
In de toekomst ga ik telkens een tweede “optie” moeten stellen zodat we nooit nagelbijtend de vertragingen en aansluitingen moeten afwachten, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi mannekens
Vandaag is de dag op spoorwegvlak niet zo denderend verlopen. Onze grote GOEROE heeft zijn geplant programma niet kunnen uitvoeren maar hem kennende heeft hij daar op deskundige wijze een mouw aan gepast.
De wandeling is dan toch nog prima verlopen, mooi weer, prachtige panorama's en op en top deskundig geleid door hoger genoemde leider en zijn 3 de in bevel (hoewel die heeft er niet veel van gebakken).Het was af, het was goed en iedereen tevreden met nog een leuke afsluiter wat moet een mens meer hebben.
Veel kijkgenot en tot volgende wandeling.
William
Nabeschouwing II:
Zoals al gezegd: dit is de enige en echte. Nabeschouwing 1 kan je als nietig en onbestaande beschouwen en zal zichzelf vernietigen na verloop van tijd.
Je kunt neuten en creften, maar een waardige stapper moet toegeven, hij is en blijft goed onze grote voortrekker. Hij trekt een beetje op (zeer) oude wijn, hij verbetert met de jaren.
Er is er eentje die zichzelf tot eerste in opvolging benoemd heeft tot eerste opvolger. Maar hij reikt niet tot zijn knoesels (oud nederlands voor een oude leider). Trouwens iedereen kan zien dat hij zelfs geen kaarten heeft! Zie de foto’s.
Vertraging met treinen is de oorzaak van onze veranderde staproute, en dat voor de tweede maal op rij. Twee maal knipperde hij met zijn ogen en ... Niks aan de hand een noodplan kon ons redden. Ik kan alleen maar juichen bij deze ontwikkeling, want voor de tweede maal een prachtig parkoers en dat door de hersenspinsels van onze voortrekker met een nog een fijne afsluiter. En dat we dan iets later beginnen beginnen stappen "so watt". En de stappers uit Sinaai iets later thuis, kan geen kwaad, het zijn daar toch nachtuilen.
Geniet van de dag en de zon, tot de volgende.
"De oorlog van de koe in de Condroz"
Weken geleden is het ons niet gelukt om deze tocht gans af te werken daar we onze tec-bus aansluiting te Huy niet haalden en we toen een aangepast parcours hebben gedaan met te beginnen, "de muur van Hoei" en zo naar Marchin.
Hopelijk nu geen ongemakken met de aansluitingen en ook geen "vergeten rugzakken".
Eens kort samenvatten. De bedoeling is een korte busrit te doen in de vallei van "Le Hoyoux" richting Modave. Onderweg uitstappen om de tocht aan te vangen in de omgeving van Marchin en eindigen in Marchin (we zijn daar toen ook geeindigd en goed ontvangen door de kroegbaas) Huiswaarts kerend met terug een zeer korte busrit naar het station van Hoei (Huy).
Treinuren: met den dubbeldekker naar Brussel Noord (vertrek te St Niklaas om 06.29u) aansluiting te Brussel Nd om 07.42u met den E.C Vauban tot Namur waar het L-treintje naar Huy ons staat op te wachten .
Stafkaarten : 48 / 3.4 en 48 / 7.8
Zij die fit zijn en van de natuur houden, volg ons "Op stap langs een historisch slagveld" (open de bijgevoegde bijlage voor meer gegevens)
Bijkomende informatie bij de staptocht van woensdag 4 mei 2011
Parcours in gedeeltelijk Naamse en Luikse Condroz. ( Ten zuiden van Hoei – ten westen van Modave en ten noorden van Havelange )
Het gedeelte waar “de Oorlog van de Koe” het hevigst was – jaar 1272 / 1275 – zestig gehuchten verwoest en 10 à 15.000 doden – Dit om één koe gestolen te Ciney die werd te koop aangeboden op de markt te Andenne maar door de eigenaar herkend.
Het dispuut escaleerde tot een heuse oorlog tussen de Prins-bisschop van Luik en de Graaf van Namen en Luxemburg.
Wat we eventueel zullen zien tijdens onze trip :
Een paar kronkelende kleine riviertjes, als daar zijn : “de Vyle” – “rau de Fléme” – en “ rau Triffoy”.
Kasteelhoeve van Perron waar het allemaal begon : Engoran, lijfeigene van deze hoeve was de beruchte dief van het rund. (kasteelhoeve weer opgebouwd in 1687 door de Heren van Warnant- Waha- zie wapenschild) 50m verder, onder een Iep een ijzeren kruis met Franse Lelies = schandpaal = overblijfsel van Middeleeuwse rechtspraak.
Kasteelhoeve van Hodoumont : oprijlaan met 48 honderdjarige lindebomen - Donjon uit de 16é E. met tweemeter dikke muren - prachtige dreef met eeuwenoude eiken.
Kasteelhoeve van Vyle uit 1751.
Kasteelhoeve de la Tour : diende in de Middeleeuwen als rechtbank en gevangenis voor hooggeplaatste personen. Een donjon met voorportaal uit de 13 E.
Een aantal oude Kapelletjes : “Chap. St. Servais te Tahier – “Chap. N.D. du Maquis” te Tharoul ( hier werd de “slag om Bagatelle” uitgevochten tijdens WO II )
Stappen door de dorpjes of gehuchten Vyle et Tharoul, Vaux, Goegnes, Tahier, Hodoumont, Jallet, Jamagne.
Relaas der feiten:
04 mei 2011
Weer eens iets nieuw, mede door de vertraging van onze trein naar Namur. Je stippelt iets uit, steekt er veel tijd in maar één trein met een kwartuur vertraging veegt het plan van tafel. Gelukkig had ik ook deze keer iets achter de hand. Ik zou er soms de moed bij verliezen maar mijn meestappers peppen me op… tot hier toe lukt het nog. Dan maar naar Ciney sporen om daar de tec-bus te nemen (op tijd en klantvriendelijk) naar Havelange (vervangingsbus oude spoorlijn 126 Ciney-Modave-Huy)
In de Condroz (waar koeien belangrijk zijn) van Havelange naar Marchin.
Door de Condroz (Havelange-Marchin). Natuurgebied “rau de Vyle”
Relaas van de tocht:
Op stap om 10.30u (wat later dan ons lief is) vertrekkend uit Havelange “het kloppende landbouwhart”, overwegend noordwaarts langs golvende weilanden met honderden kostbare “dikbillen” die naar ons keken alsof er weer een “stoomtrein” voorbij kwam. We werden nog eens geconfronteerd met de ravage welke de “Tempête” van een goed jaar geleden veroorzaakt heeft in deze regio Ciney. Ganse stroken bos met kanjers van bomen uitgerukt of afgeknakt alsof het lucifers waren. Op zoek naar de wandelroute “de oorlog van de koe”, een veldslag uit de periode 1272/1275, aanleiding was een gestolen koe. Wij via het “Ancien Chateau St Lambert” het zuivere watertje volgend naar het gehucht Saint Fontaine met zijn prachtig onderhouden: “Chateau de Fontaine” en het middeleeuwse kerkje “Chap. Notre Dame” (bekijk alweer de steeds beter wordende mooie foto’s van onze Dany en William – waarvoor dank – wij blijven ze aanporren). In volle zon met prachtig uitzicht en op een bruggetje over de “rau d’Ossogne” onze “bokes” met veel honger en goesting binnen gespeeld. Weer verder, nu door het “bois du Grand Taillis” naar het volgende gehucht Tahier met zijn “Kasteelhoeve St Servaas” en de bijhorende Kapel. Het was stappen van/naar kasteel of hoeve in een gehucht met daartussen telkens de kam over met stroken bos en veel wei- en akkerland. Vervolgens langs het super machtige en goed onderhouden “kasteel van Hodoumont”, zo naar Jallet en de “kasteelhoeve de la tour” en de “kasteelhoeve van Perron” te Goegnes. Daarbij waren we nog eens twee beekvalleitjes doorgetrokken nl. “rau de Vyle” en “rau de Goegnes” welke we volgden naar Jamagne, nog maar eens een rustig boerengehucht. Twee kilometer verder het waterloopje verlaten om op te klimmen naar de volgende grotere woonkern Grand Marchin. Vandaar uit nog één maal dalen naar de volgende beek “Ri le Lileau” om als laatste lichtjes bergop naar ons eindpunt, het dorp Marchin met zijn schone “Dries”.
Ondanks het “plan B” toch nog een ferme stapdag met veel bezienswaardigheden omgeven door zonnige en frisse lentekleuren. De enige kroeg die open was te Marchin, dicht bij de bushalte, had ditmaal genoeg Orval voorradig zodat we voldaan huiswaarts konden keren. Ook hier liep niet alles volgens plan, niet klagen, de collega’s van Sint niklaas vroeger thuis dan anders, wij van Sinaai 20 minuten later dan gewoonlijk.
In de toekomst ga ik telkens een tweede “optie” moeten stellen zodat we nooit nagelbijtend de vertragingen en aansluitingen moeten afwachten, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi mannekens
Vandaag is de dag op spoorwegvlak niet zo denderend verlopen. Onze grote GOEROE heeft zijn geplant programma niet kunnen uitvoeren maar hem kennende heeft hij daar op deskundige wijze een mouw aan gepast.
De wandeling is dan toch nog prima verlopen, mooi weer, prachtige panorama's en op en top deskundig geleid door hoger genoemde leider en zijn 3 de in bevel (hoewel die heeft er niet veel van gebakken).Het was af, het was goed en iedereen tevreden met nog een leuke afsluiter wat moet een mens meer hebben.
Veel kijkgenot en tot volgende wandeling.
William
Nabeschouwing II:
Zoals al gezegd: dit is de enige en echte. Nabeschouwing 1 kan je als nietig en onbestaande beschouwen en zal zichzelf vernietigen na verloop van tijd.
Je kunt neuten en creften, maar een waardige stapper moet toegeven, hij is en blijft goed onze grote voortrekker. Hij trekt een beetje op (zeer) oude wijn, hij verbetert met de jaren.
Er is er eentje die zichzelf tot eerste in opvolging benoemd heeft tot eerste opvolger. Maar hij reikt niet tot zijn knoesels (oud nederlands voor een oude leider). Trouwens iedereen kan zien dat hij zelfs geen kaarten heeft! Zie de foto’s.
Vertraging met treinen is de oorzaak van onze veranderde staproute, en dat voor de tweede maal op rij. Twee maal knipperde hij met zijn ogen en ... Niks aan de hand een noodplan kon ons redden. Ik kan alleen maar juichen bij deze ontwikkeling, want voor de tweede maal een prachtig parkoers en dat door de hersenspinsels van onze voortrekker met een nog een fijne afsluiter. En dat we dan iets later beginnen beginnen stappen "so watt". En de stappers uit Sinaai iets later thuis, kan geen kwaad, het zijn daar toch nachtuilen.
Geniet van de dag en de zon, tot de volgende.
zondag 1 mei 2011
Andenne –La Meuse – Huy (genaamd : Daslook stapdag)
Uitnodiging:
Traditiegetrouw, den "DASLOOK" is er en wij gaan hem opzoeken.
Zoals naar jaarlijkse gewoonte gaan we richting Hoei om de mooie volle beddingen "daslookplanten" te bekijken en de frisse geur op te snuiven.
Met de stafkaart 48 / 1.2 en 48 / 3.4 en voor alle zekerheid kaart 48 / 7.8 stippelen we een mooie route uit op de trein.
Treinuren: met den dubbeldekker naar Brussel noord (St Niklaas vertrek om 06.29u)
: Te Brussel noord (vertrek om 07.42u) met E.C. Vauban tot Namur en vervolgens aansluiting te Namur naar Huy waar we een kort busritje doen tot onze startplaats.
Het zal iets minder warm zijn en mogelijks een bui-tje, geeft niet, het zal de natuur goed doen, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
27 april 2011
Miljaarde, het zal toch niet waar zijn zeker. Een tf-je vanuit Gent dat ze hun rugzakken thuis laten staan hadden en bijgevolg een halfuurtje later in Namur zouden zijn. Mijn brein eventjes op volle toeren laten werken en een gepaste oplossing bedacht..’k ben niet voor niets de leider (lijder). Onze Herman toch aangeraden om dinsdagavond niet meer te gaan fladderen.
Andenne –La Meuse – Huy (genaamd : Daslook stapdag)
Relaas van de tocht:
We waren er vroeg bij, 09.30u, afgestapt van de trein te Andenne, de Maasbrug over en langs de hoofdstraat van het kleine stadje, via place des Tilleuls en het stadhuis naar het oude Inst. St Begge met het College St Begge. Achter deze prachtige gebouwen om uit de Maasvallei op te klimmen naar de “Kapel O.L.V. Onbevlekt ontvangen”. Ons terug laten zakken, via een mooie holle weg naar het beekje “rau d’Andenelle” om uit te komen aan de “Ancien Moulin de Kevret”. Deze beek over, een heel mooi en voor ons nieuw bos in om een asfaltweg te vermijden. Verder naar het “Anc. fme de Grosse” welke we nog mooier konden aanschouwen van op de kam naar het gehucht Les Arches. Nu een beetje op de kam gebleven om naar het ander gehucht te stappen, woonkern Bohissau. Nog maar eens terug afdalen om het grachtje “Rau de Bousale” over te sukkelen, uit ondervinding wisten we dat het daar wat zoekwerk is om het goede pad te vinden in het “bois de Morogne” en “La Grande Sapiniére”, één groot jachtgebied.
Na twee en één kwartuur en negen kilometer marcheren, aangekomen aan het “Pavillon de Chasse” waar we traditiegetrouw onze rugzak minder zwaar maken. Gans de groep smakelijk gegeten, verder met de regenkledij bij de hand daar het begon te druppelen, langs “ferme de Siri” naar “Chap. Saint Eutrope” in het “bois de Chéfaye”, aan de derde beek van de dag “Rau de Solières” welke daar ontspringt aan de “Font de St Eutrope” en welke we ongeveer vier kilometer als leidraad volgen. Wij nog even door het dorpje Solières, langs de kerk en de “Chap. Saint Donat” en afzakkend naar de voornoemde grote beek. Intussen was het goed beginnen regenen, wij blij, door een nat smal weggetje met hoge begroeiing en op zoek naar de oude bedding van een “Chemin Virginal” in het “bois de grand Henimont”.
Waar we voor gekomen waren hadden we nog niet gezien maar door het zachte regentje wel geroken. Altijd noordwaarts, links van de fel kronkelende beek, vervolgens rechts om het nog wat meer avontuurlijker te maken, nu in het “bois Mélart”, langs “fosse de Loup” naar het oeroude boogbruggetje van “Trou Manto”. Daar traditiegetrouw onze rugzak even afgezet om een laatste rustpauze in te lassen. Stonden daar bedwelmd en vol bewondering te kijken naar het “Daslook”. Door de zo broodnodige regen stond gans de bedding in de “Fleur van zijn leven” vol met de prachtige witgekleurde bloemen uit de diepgroene plant en geurend tot hoog in de bomen. Elk jaar opnieuw staan we versteld, dit jaar zeker op het juiste moment, bekijk de mooie foto’s van onze Dany, Freddy en William. De kilometer die nu volgde is echter het “Neusje van de zalm”, onder de rotspartijtjes van “Trou Manto” naar de nederzetting “La Poudrerie”. Een smal bebloemd rotspaadje rechts van het water, met dit vochtig weer na een lange droogte moeten we elkaar een helpende hand toesteken om slippertjes te voorkomen. Een afsluiter die kan tellen, uit het smalle valleitje klauteren, door het “bois de Mimont” om 100m hoger het gehucht Saint Léonard” te bereiken. Daar wijselijk besloten dat het genoeg was voor vandaag en in fel dalende lijn langs de baan naar hartje Huy (Hoei).
We wisten dat het “Ontvangstcomité” op ons stond te wachten en er een tafel van elf was gereserveerd. Mijn vriendin Rita, samen met Jean-Claude uit de taverne “Le Bolus” in hartje Huy weten wat leuk is voor een mens, zeker nu ze wisten dat we twee verjaardagen te vieren hadden.. niets is te veel voor hen en ze hebben er zelf nog plezier in ook. Telkens een verschillend stevig hapje per rondje bier en een stuk taart met kaars voor de glunderende feestvarkens, ons Francine en Dany.. De vele foto’s spreken voor zich, geklonken, gedronken en gezongen op hun gezondheid.. met muziek begeleiding… Man,man,man, 100 minuten (mocht eens extra lang duren) genoten van de traktatie van de jarigen en met veel dank afscheid genomen van de waardin en waard uit de kroeg.
Moesten er nu zijn die groen zien van jaloezie, dat betert wel als je er volgende week bij bent, Hilaire.
Nabeschouwing 1:
Mijn beste vriend en foefelaar, ezel van oudsher en met een duister verleden, hij heeft bij zijn foto’s ook een schrijven gepleegd. Royaal als ik ben en omdat het mijn beste vriend is in duistere dagen wil ik dit dan ook in ons blog verwerken.
Iedereen mag al eens lachen vind ik!
Dit zijn mijn foto's van vandaag.(Zie bijlage fotoalbum)
Ondanks de moeilijke start, er was er toch enen die zijn rugzakken vergeten was op een drafje naar huis gereden en dan toch de voorziene trein gemist zeker, enfin hierdoor heeft onze grote Goeroe
de wandeling moeten aanpassen wat dat hem heel goed gelukt is.
Iedereen was het er over eens dat het een mooie tocht was met veel overdadig ruikende flora, een streling voor het oog, prachtig zeg nu zelf.
De afsluiter was er ook eentje om te vermelden met 2 jarigen, heerlijke Orval en andere bieren en door de vriendin van onze leider samengestelde hapjes om U tegen te zeggen. Maar dat was nog niet alles, de patroon van de zaak bracht een serenade op zijn gitaar begeleid door een violist voor onze jarigen man man man je zag ze genieten die twee (en wij ook ) kortom een dag om te vermelden.
Geniet van de foto's en tot de volgende wandeling.
Grtjs
WILLIAM
Nabeschouwing 2 (de enige en echte):
Ik weet uit ervaring dat het niet gemakkelijk is om aan iedereen die meegewerkt heeft aan zo een prachtige dag een dankwoord te richten. Maar toch wil ik het deze keer doen. Dus hier gaan we, alle medestappers van goede wil, goed gedaan.
- Onze leider houdt van vroeg uit de veren, het gezegde “de ochtenstond heeft goud in de mond” is zijn leidraad. Ik vermoed dat hij een goudmijn zoekt!
- De treinen waren op uur, alléé die welke we genomen hebben toch. Degene welke we moesten nemen was op uur weg! Altijd verkeerd aan het spoor.
- Een geluk bij een ongeluk dat we onze leider zijn voorziene tochtje niet konden laten doen. Deze was zeker zo mooi, en prettiger om te verteren.
- Na de middag, begon het te druppelen, goed voor de natuur. Maar daarom hoefde het niet te plenzen. De Boosere is bij deze ook herkend als weer-prutser, buien afgewisseld met opklaringen, regen met droge perioden; als het blijft regenen zijn dat geen buien.
- Voor één keer heeft de mooie natuur het gewonen op de regen, als ze er maar geen gewoonte van maken. Ik blijf tegen water als het uit de hemel komt.
- Over de afsluiter is al in alle toonaarden gezongen, zo erg zelfs dat de thuisliggers nu al een week met buikkrampen liggen, hun tranen zijn opgedroogd wegens onvoldoende aanvoer. Ieder van ons zou zo wel eens jarig willen zijn. Amen.
- Rest er ons enkel nog de ziekenboeg te bekijken, er is er eentje in alle stilte aan het herstellen, dat komt dus goed, Hou de moed erin Etienne!
- Onze Jacky dat is een rare vogel, laat zich volgens mij veel te regelmatig scheren, ik wist niet dat hij daarvoor naar het hospitaal moest. Hij zal moeten opletten, want Frans is een wolf in schaapsvacht en weet van geen wijken. Spoedig herstel gewenst, en laat uw haar maar groeien. Michel heeft gezworen dat hij het wel zal bijknippen, hij mompelde iets van een Braziliën wax.
Ik wens jullie allemaal een prettige zon… dag. Regelmatig drinken tegen uitdroging kan veel problemen voorkomen, volgens de oudste stapper.
Grtjs
Herman
Traditiegetrouw, den "DASLOOK" is er en wij gaan hem opzoeken.
Zoals naar jaarlijkse gewoonte gaan we richting Hoei om de mooie volle beddingen "daslookplanten" te bekijken en de frisse geur op te snuiven.
Met de stafkaart 48 / 1.2 en 48 / 3.4 en voor alle zekerheid kaart 48 / 7.8 stippelen we een mooie route uit op de trein.
Treinuren: met den dubbeldekker naar Brussel noord (St Niklaas vertrek om 06.29u)
: Te Brussel noord (vertrek om 07.42u) met E.C. Vauban tot Namur en vervolgens aansluiting te Namur naar Huy waar we een kort busritje doen tot onze startplaats.
Het zal iets minder warm zijn en mogelijks een bui-tje, geeft niet, het zal de natuur goed doen, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
27 april 2011
Miljaarde, het zal toch niet waar zijn zeker. Een tf-je vanuit Gent dat ze hun rugzakken thuis laten staan hadden en bijgevolg een halfuurtje later in Namur zouden zijn. Mijn brein eventjes op volle toeren laten werken en een gepaste oplossing bedacht..’k ben niet voor niets de leider (lijder). Onze Herman toch aangeraden om dinsdagavond niet meer te gaan fladderen.
Andenne –La Meuse – Huy (genaamd : Daslook stapdag)
Relaas van de tocht:
We waren er vroeg bij, 09.30u, afgestapt van de trein te Andenne, de Maasbrug over en langs de hoofdstraat van het kleine stadje, via place des Tilleuls en het stadhuis naar het oude Inst. St Begge met het College St Begge. Achter deze prachtige gebouwen om uit de Maasvallei op te klimmen naar de “Kapel O.L.V. Onbevlekt ontvangen”. Ons terug laten zakken, via een mooie holle weg naar het beekje “rau d’Andenelle” om uit te komen aan de “Ancien Moulin de Kevret”. Deze beek over, een heel mooi en voor ons nieuw bos in om een asfaltweg te vermijden. Verder naar het “Anc. fme de Grosse” welke we nog mooier konden aanschouwen van op de kam naar het gehucht Les Arches. Nu een beetje op de kam gebleven om naar het ander gehucht te stappen, woonkern Bohissau. Nog maar eens terug afdalen om het grachtje “Rau de Bousale” over te sukkelen, uit ondervinding wisten we dat het daar wat zoekwerk is om het goede pad te vinden in het “bois de Morogne” en “La Grande Sapiniére”, één groot jachtgebied.
Na twee en één kwartuur en negen kilometer marcheren, aangekomen aan het “Pavillon de Chasse” waar we traditiegetrouw onze rugzak minder zwaar maken. Gans de groep smakelijk gegeten, verder met de regenkledij bij de hand daar het begon te druppelen, langs “ferme de Siri” naar “Chap. Saint Eutrope” in het “bois de Chéfaye”, aan de derde beek van de dag “Rau de Solières” welke daar ontspringt aan de “Font de St Eutrope” en welke we ongeveer vier kilometer als leidraad volgen. Wij nog even door het dorpje Solières, langs de kerk en de “Chap. Saint Donat” en afzakkend naar de voornoemde grote beek. Intussen was het goed beginnen regenen, wij blij, door een nat smal weggetje met hoge begroeiing en op zoek naar de oude bedding van een “Chemin Virginal” in het “bois de grand Henimont”.
Waar we voor gekomen waren hadden we nog niet gezien maar door het zachte regentje wel geroken. Altijd noordwaarts, links van de fel kronkelende beek, vervolgens rechts om het nog wat meer avontuurlijker te maken, nu in het “bois Mélart”, langs “fosse de Loup” naar het oeroude boogbruggetje van “Trou Manto”. Daar traditiegetrouw onze rugzak even afgezet om een laatste rustpauze in te lassen. Stonden daar bedwelmd en vol bewondering te kijken naar het “Daslook”. Door de zo broodnodige regen stond gans de bedding in de “Fleur van zijn leven” vol met de prachtige witgekleurde bloemen uit de diepgroene plant en geurend tot hoog in de bomen. Elk jaar opnieuw staan we versteld, dit jaar zeker op het juiste moment, bekijk de mooie foto’s van onze Dany, Freddy en William. De kilometer die nu volgde is echter het “Neusje van de zalm”, onder de rotspartijtjes van “Trou Manto” naar de nederzetting “La Poudrerie”. Een smal bebloemd rotspaadje rechts van het water, met dit vochtig weer na een lange droogte moeten we elkaar een helpende hand toesteken om slippertjes te voorkomen. Een afsluiter die kan tellen, uit het smalle valleitje klauteren, door het “bois de Mimont” om 100m hoger het gehucht Saint Léonard” te bereiken. Daar wijselijk besloten dat het genoeg was voor vandaag en in fel dalende lijn langs de baan naar hartje Huy (Hoei).
We wisten dat het “Ontvangstcomité” op ons stond te wachten en er een tafel van elf was gereserveerd. Mijn vriendin Rita, samen met Jean-Claude uit de taverne “Le Bolus” in hartje Huy weten wat leuk is voor een mens, zeker nu ze wisten dat we twee verjaardagen te vieren hadden.. niets is te veel voor hen en ze hebben er zelf nog plezier in ook. Telkens een verschillend stevig hapje per rondje bier en een stuk taart met kaars voor de glunderende feestvarkens, ons Francine en Dany.. De vele foto’s spreken voor zich, geklonken, gedronken en gezongen op hun gezondheid.. met muziek begeleiding… Man,man,man, 100 minuten (mocht eens extra lang duren) genoten van de traktatie van de jarigen en met veel dank afscheid genomen van de waardin en waard uit de kroeg.
Moesten er nu zijn die groen zien van jaloezie, dat betert wel als je er volgende week bij bent, Hilaire.
Nabeschouwing 1:
Mijn beste vriend en foefelaar, ezel van oudsher en met een duister verleden, hij heeft bij zijn foto’s ook een schrijven gepleegd. Royaal als ik ben en omdat het mijn beste vriend is in duistere dagen wil ik dit dan ook in ons blog verwerken.
Iedereen mag al eens lachen vind ik!
Dit zijn mijn foto's van vandaag.(Zie bijlage fotoalbum)
Ondanks de moeilijke start, er was er toch enen die zijn rugzakken vergeten was op een drafje naar huis gereden en dan toch de voorziene trein gemist zeker, enfin hierdoor heeft onze grote Goeroe
de wandeling moeten aanpassen wat dat hem heel goed gelukt is.
Iedereen was het er over eens dat het een mooie tocht was met veel overdadig ruikende flora, een streling voor het oog, prachtig zeg nu zelf.
De afsluiter was er ook eentje om te vermelden met 2 jarigen, heerlijke Orval en andere bieren en door de vriendin van onze leider samengestelde hapjes om U tegen te zeggen. Maar dat was nog niet alles, de patroon van de zaak bracht een serenade op zijn gitaar begeleid door een violist voor onze jarigen man man man je zag ze genieten die twee (en wij ook ) kortom een dag om te vermelden.
Geniet van de foto's en tot de volgende wandeling.
Grtjs
WILLIAM
Nabeschouwing 2 (de enige en echte):
Ik weet uit ervaring dat het niet gemakkelijk is om aan iedereen die meegewerkt heeft aan zo een prachtige dag een dankwoord te richten. Maar toch wil ik het deze keer doen. Dus hier gaan we, alle medestappers van goede wil, goed gedaan.
- Onze leider houdt van vroeg uit de veren, het gezegde “de ochtenstond heeft goud in de mond” is zijn leidraad. Ik vermoed dat hij een goudmijn zoekt!
- De treinen waren op uur, alléé die welke we genomen hebben toch. Degene welke we moesten nemen was op uur weg! Altijd verkeerd aan het spoor.
- Een geluk bij een ongeluk dat we onze leider zijn voorziene tochtje niet konden laten doen. Deze was zeker zo mooi, en prettiger om te verteren.
- Na de middag, begon het te druppelen, goed voor de natuur. Maar daarom hoefde het niet te plenzen. De Boosere is bij deze ook herkend als weer-prutser, buien afgewisseld met opklaringen, regen met droge perioden; als het blijft regenen zijn dat geen buien.
- Voor één keer heeft de mooie natuur het gewonen op de regen, als ze er maar geen gewoonte van maken. Ik blijf tegen water als het uit de hemel komt.
- Over de afsluiter is al in alle toonaarden gezongen, zo erg zelfs dat de thuisliggers nu al een week met buikkrampen liggen, hun tranen zijn opgedroogd wegens onvoldoende aanvoer. Ieder van ons zou zo wel eens jarig willen zijn. Amen.
- Rest er ons enkel nog de ziekenboeg te bekijken, er is er eentje in alle stilte aan het herstellen, dat komt dus goed, Hou de moed erin Etienne!
- Onze Jacky dat is een rare vogel, laat zich volgens mij veel te regelmatig scheren, ik wist niet dat hij daarvoor naar het hospitaal moest. Hij zal moeten opletten, want Frans is een wolf in schaapsvacht en weet van geen wijken. Spoedig herstel gewenst, en laat uw haar maar groeien. Michel heeft gezworen dat hij het wel zal bijknippen, hij mompelde iets van een Braziliën wax.
Ik wens jullie allemaal een prettige zon… dag. Regelmatig drinken tegen uitdroging kan veel problemen voorkomen, volgens de oudste stapper.
Grtjs
Herman
Abonneren op:
Posts (Atom)