Voorbeschouwing:
Druk ..druk...druk...,sorry voor de nogal laattijdige oproep. zaterdag met ons annie aan het zeeken geweest en gisteren met m'n oudste broer zijn clubke(fietsers) gaan stappen in de hoge venen. De teerling geworpen, en ... wat is het geworden, richting Spa.
a) vanaf de "baraque Michel" richting "croix des Fiancès" zo naar de "statte" via Solwaster en Sart naar Spa over "lac de nivezè".
b) vanaf Sart afzakken naar de "hoegne ", vandaar naar de "dolmen" en "rocher de Bilisse" aan de "statte" zo doorschuiven via Solwaster en Neufmarteau naar Polleur. Verder onder de autostrade richting sasserotte tot aan Franchimont of doorpeddelen naar Theux.
c) Mogelijkheid open houden voor mijn twee "linkerhanden" ...hebben ook hun zegje?
Zoals jullie reeds kunnen opmerken, 's morgens een klein ritje met de tec-bus vanuit het station Verviers naar de "Baraque Michel" of naar Sart lez Spa.
De treinuren : St niklaas vertrek om 06.35u naar brussel noord met aankomst om 07.45u (geen overstap te dendermonde).
: Brussel nd vertrek om 08.06u met de I.C. trein komende van Oostende naar Eupen met overstap te Verviers centraal. (familie Thys-trein)
toemaatje : ben volop, vanaf nu, bezig met de wandeling (laat het zo noemen) voor volgende week. Ga er iets mooi uitzoeken naar ieders mogelijkheid en zeker de "Herfst" op de voorgrond plaatsen. Maak dat je er bij bent, we kunnen jullie niet missen.!!!
Tot woensdag, Hilaire
Relaas: 22 oktober 2008
Een dag gezegend met mooi weer, spetterende bergriviertjes, kabbelende beekjes, vergezichten en volop herfstkleuren.
Van op de baraque Michel op 675m naar het nostalgische Spa op 275m… ne mens zou zeggen, 400m zakken, een ganse dag afberg,… vergeet het, onderweg nog een paar fikse klimpartijtjes. Nog meer gegevens : Gans de trip van oost naar west, zo’n 15km. in vogelvlucht, maar daar wij niet kunnen vliegen maar wel hue.. ge weet wel, was het volgens onze specialist opmeter dik in de twintig stapkilometers.
Wat we allemaal gezien en beleefd hebben op onze dagtocht :
HET RELAAS :
Gestart om 10.15u aan “chap. Fischbach” op de hoge venen, langs de “Vecquèe” op de plankjes naar het “croix des Fiancès”, op de rand van “grande Fagne” zo naar “monument Americain”.( de foto’s van onze vrienden Etienne- Jacky en William illustreren goed het verloop van de dag- waarvoor onze dank). Op zoek naar de bron van de “Statte” welke we stoomafwaarts volgden via “Cascade des Nûtons”, “Rocher de Bilisse” tot in het dorp Solwaster. Nog wat cijfers, 3km. over glibberige boomwortels en rotspartijtjes van 540m hoog naar 360m hoogte. Zeer spijtig voor de afwezigen met in het bijzonder ons Francine die niet mee mocht van haren Herman (dat in 2008). Het dorpje doorkruist, de “Hoegne” opgezocht en gevolgd tot het gehucht Croupets du Moulin. De autostrade over naar het tweede dorpje Sart lez Spa. Gaan zoeken naar het volgende watertje, “rau du Wayai”, dat ons gezelschap hield via de prachtige geitenpaadjes van “Hé de Sart” en “Bois de la Pouhon”. Hier onze kennis van kaartlezen optimaal gebruikt om uit te komen aan het “Lac de Warfa”. Daar tot het inzicht gekomen dat we de trein van iets vóór vier uur zouden halen om onze “aprés promenade” bij onze vriend in Verviers door te brengen. Voldaan ons modderig onderstel gekuist om in de propere gelagzaal te genieten van … je weet wel!!
Geklonken op de verjaardag van de “langste” stapper in ons clubke…Lang Leve onze William…hiep enz. hoera.( Ik zie jullie gezichten, ge moet maar niet thuisblijven)
Nazorg:
Hallo vrienden van de stapbeweging.
.
Zoals je bovenaan ziet doet picasa een beetje moeilijk, daarom langs deze weg, laat ik jullie weten dat alle foto's op het net staan.
De voor en nabeschouwing vind je op ons blog.
Als nabeschouwing:
Punt een, we waren er niet bij, spijtig en helaas, maar toch dit. Een wandeling pffffttt 400m zakken, maak ons wat wijs.
En er dan er bijzeggen bij wijze van verontschuldiging dat er ook een paar viadukskes tussen zaten, moet wel wreed lastig zijn pfffttttt.
Punt Twee, William die uitgerekend deze week verjaart, spijt, pffftttt, hij verjaart volgend jaar toch terug. En dat is maar 50 wandelingen ver. Dus!
Punt drie grote leider ons Francine zegt dat ze veeeeeeel liever bij mij is dan bij zo'n bende prutsers, of hoorde niet goed!
Wij hebben 's avonds eentje (of zo) genuttigd op jullie gezondheid.
Voila, goede nachtrust, kuise dromen, en hoed u voor alcohol.
Herman
vrijdag 24 oktober 2008
vrijdag 17 oktober 2008
Couvin - Couvin
Oproep
Het is weer een tijdje geleden dat we naar de valleien van Couvin zijn geweest. Daar is voor ons nog veel te ontdekken of te herontdekken.
Starten in Couvin en zo langs "l'eau noire" tot aan de rotsen "cour du Chestia" "roche à l'hermite" en "roche à Thapia".
Diep in het "bois de Gonrieux" en "bois de Baileux" , twee namen van dorpen in de omgeving.
De bedoeling is om via het dorpje Peche met zijn vele kapelletjes, kerk en klooster terug te keren naar Couvin.
Voor de meesten van ons een nieuwigheid en voor mij ongeveer vijf jaar geleden. Ik kan jullie meegeven, de natuur op zijn best.
Degenen die beschikken over kaart 57 / 7.8 en 62 / 3.4 , breng ze mee aub.
Nu nog eens de treinuren opgeven
: Belsele vertrek om 06.40u Sinaai om 0642u Lokeren om 06.48u , zonder overstap naar Brussel Zuid.
: St.Niklaas mag of kan vertrekken om 06.35u over Dendermonde of om 06.50u via Berchem.
: In Berchem (om 07.26u) of in Brussel Zuid (om 08.09u) nemen we de trein naar Charleroi-Sud met aankomst om 08.55u.
: Charleroi-Sud vertrek om 09.05u naar Couvin met aankomst om 09.55u.
Francine en Herman zien we te Brussel Zuid/Midi
Anderen die eventueel via Berchem sporen zien we op de I.C. te Brussel Z/M
-Gsm stand-by svp.
Ik wens jullie nog een paar mooie na-zomerdagen en tot woensdag, hilaire
15 oktober 2008
Relaas der feiten.
Zuid/westwaarts langs “L’Eau Noire” door een groot woud, in de uiterste tip van de Provincie Namen op enkele boogscheuten en nog wat steenworpen van “La France”.
(streek genaamd “de valleien van de wilde wateren”)
Om 10u op stap, reeds volop genieten van de herfstkleuren, maar spijtig genoeg dit keer zonder streepje zon. Een ganse dag miezerig grijs.
De eerste drie km. in open veld richting het dorpje Pesche tot ferme “la Butte de Pesche”. Vanaf daar één groot gemengd loof- en naaldbos, doorklieft door het riviertje “L’Eau Noire”. Door “bois Madame”, op aandringen van ons andere madame Francine, de steile afzink van “les Trieux Sauvages” genomen welke we nu “het hellend vlak van Francine” gaan noemen. Het mens was zo content dat ze als dank plat op haar rug ging liggen, hetgeen “digital” opgeslagen is door onze nieuwe medestapper Jacky. (hopelijk zien we er wat van ?) Vanaf hier vier km. langs het kronkelende riviertje, waar af en toe een speelse forel opsprong, omgeven door links en rechts steile beboste hellingen.
Na onze boterhammetjes, rond 1uur ’s middags, het verste punt van de dag bereikt.( Les roches “à Tchapia”, “à l’ermite” en “chestia”). Moeten daar zeker nog eens terugkomen bij mooi weer en ter plaatse onze maaltijd nemen. Puur natuur en stilte met langs weerszijden een 100m. hoge, bijna loodrechte helling. Op onze stappen teruggekeerd, het watertje verlaten, in het “bois de Gonrieux”, over de kam van “le grosse terne”, “coupes de douze Apôtres” en “ coupes Brauze” , terug ons laten zakken naar ons “zwarte water”. Daar links langs de rivier, over een afstand 5 km., een sympathiek paadje gevolgd, op en neer kronkelend, tot het binnenstappen van Couvin aan het groot sportcentrum “La Foulerie”.
Moe maar voldaan ons proper gemaakt in het water welke ons een ganse dag aangenaam heeft bezig gehouden. Negen tevreden stappers, nou ja negen, er is altijd wel iemand (gewoonlijk dezelfde) die punten moet aftrekken voor futiliteiten.
In een plaatselijke kroeg, tussen de gewone mensen, nou ja gewone, onze grote dorst gelest. De cafébazin wist welke drinkers ze in haar kuip had en heeft ons overladen met smakelijke hapjes, waarvoor onze dank.
Tot binnen enkele dagen voor mijn oproep voor woensdag aanstaande, Hilaire
Het is weer een tijdje geleden dat we naar de valleien van Couvin zijn geweest. Daar is voor ons nog veel te ontdekken of te herontdekken.
Starten in Couvin en zo langs "l'eau noire" tot aan de rotsen "cour du Chestia" "roche à l'hermite" en "roche à Thapia".
Diep in het "bois de Gonrieux" en "bois de Baileux" , twee namen van dorpen in de omgeving.
De bedoeling is om via het dorpje Peche met zijn vele kapelletjes, kerk en klooster terug te keren naar Couvin.
Voor de meesten van ons een nieuwigheid en voor mij ongeveer vijf jaar geleden. Ik kan jullie meegeven, de natuur op zijn best.
Degenen die beschikken over kaart 57 / 7.8 en 62 / 3.4 , breng ze mee aub.
Nu nog eens de treinuren opgeven
: Belsele vertrek om 06.40u Sinaai om 0642u Lokeren om 06.48u , zonder overstap naar Brussel Zuid.
: St.Niklaas mag of kan vertrekken om 06.35u over Dendermonde of om 06.50u via Berchem.
: In Berchem (om 07.26u) of in Brussel Zuid (om 08.09u) nemen we de trein naar Charleroi-Sud met aankomst om 08.55u.
: Charleroi-Sud vertrek om 09.05u naar Couvin met aankomst om 09.55u.
Francine en Herman zien we te Brussel Zuid/Midi
Anderen die eventueel via Berchem sporen zien we op de I.C. te Brussel Z/M
-Gsm stand-by svp.
Ik wens jullie nog een paar mooie na-zomerdagen en tot woensdag, hilaire
15 oktober 2008
Relaas der feiten.
Zuid/westwaarts langs “L’Eau Noire” door een groot woud, in de uiterste tip van de Provincie Namen op enkele boogscheuten en nog wat steenworpen van “La France”.
(streek genaamd “de valleien van de wilde wateren”)
Om 10u op stap, reeds volop genieten van de herfstkleuren, maar spijtig genoeg dit keer zonder streepje zon. Een ganse dag miezerig grijs.
De eerste drie km. in open veld richting het dorpje Pesche tot ferme “la Butte de Pesche”. Vanaf daar één groot gemengd loof- en naaldbos, doorklieft door het riviertje “L’Eau Noire”. Door “bois Madame”, op aandringen van ons andere madame Francine, de steile afzink van “les Trieux Sauvages” genomen welke we nu “het hellend vlak van Francine” gaan noemen. Het mens was zo content dat ze als dank plat op haar rug ging liggen, hetgeen “digital” opgeslagen is door onze nieuwe medestapper Jacky. (hopelijk zien we er wat van ?) Vanaf hier vier km. langs het kronkelende riviertje, waar af en toe een speelse forel opsprong, omgeven door links en rechts steile beboste hellingen.
Na onze boterhammetjes, rond 1uur ’s middags, het verste punt van de dag bereikt.( Les roches “à Tchapia”, “à l’ermite” en “chestia”). Moeten daar zeker nog eens terugkomen bij mooi weer en ter plaatse onze maaltijd nemen. Puur natuur en stilte met langs weerszijden een 100m. hoge, bijna loodrechte helling. Op onze stappen teruggekeerd, het watertje verlaten, in het “bois de Gonrieux”, over de kam van “le grosse terne”, “coupes de douze Apôtres” en “ coupes Brauze” , terug ons laten zakken naar ons “zwarte water”. Daar links langs de rivier, over een afstand 5 km., een sympathiek paadje gevolgd, op en neer kronkelend, tot het binnenstappen van Couvin aan het groot sportcentrum “La Foulerie”.
Moe maar voldaan ons proper gemaakt in het water welke ons een ganse dag aangenaam heeft bezig gehouden. Negen tevreden stappers, nou ja negen, er is altijd wel iemand (gewoonlijk dezelfde) die punten moet aftrekken voor futiliteiten.
In een plaatselijke kroeg, tussen de gewone mensen, nou ja gewone, onze grote dorst gelest. De cafébazin wist welke drinkers ze in haar kuip had en heeft ons overladen met smakelijke hapjes, waarvoor onze dank.
Tot binnen enkele dagen voor mijn oproep voor woensdag aanstaande, Hilaire
zaterdag 11 oktober 2008
Hatrival - Arville - Poix St-Hubert
08 oktober 2008
Oproep:
Nu de herfst is ingetreden heb ik hier nog een mooie uitstap klaar in de omgeving van Saint Hubert. We laten ons vanuit Libramont met de tec-bus afzetten te Hatrival om 10.07u (lijn 162b- 3 zones). Daar wacht ons een tocht met een verscheidenheid aan bos (loof-naald) met mooie vergezichten rond Arville. De bedoeling is om te eindigen te Poix-St-H., hetgeen reeds een tijdje geleden is. Met de kaarten 64 / 3.4 en 59 / 7.8 in de hand stappen we gezwind door dit typisch Ardennenland.
Een week zonder beelden... een schande, niemand aanwezig om onze uitstap vast te leggen op postkaartformaat. hebben dan maar al het mooi's opgeslagen op onze harde schijf in 't kopke.
Hatrival - Arville - Poix St-Hubert.
Ons laten afzetten door de tec-lijn 162b in het rustige dorpje Hatrival tussen Libramont en Saint Hubert. Door het centrum met de gerestaureerde huisjes op zoek naar het laag-drassig weiland en de "rau d'Hatrival". Uit dit vallei-tje naar het "bois de la charbonnerie" en "bois de poix".
Een goede proef voor onze "leerling kaartlezer" in dit bos vol dwarsliggende bospaadjes, hij is goed op weg om een "grote" te worden en op lange termijn de "zaak" over te nemen.
Ons laten afzakken naar het vroegere "fme du val de poix" aan de gelijknamige beek.
Ons "boke's" opgegeten in de vervallen veldschuur.
De baan Libin - St-Hubert over, achter een vervallen camping, noordwaarts naar Arville.
Ook daar veel drassige paden na de laatste regendagen, een goede test voor het nieuwe schoeisel aan de voeten van de familie Thys.
De woonkern Arville binnengestapt, achter de wat vreemde bouw van de kerk met de groenkoperen dakbedekking. Klimmend langs weilanden (streek met overwegend veeteelt) naar prachtige vergezichten, zeker nu de herfstkleuren opduiken (helaas geen foto's).
We hadden ons voorgenomen om Francine en Michel ter wille te zijn, het enorme "bois St-Hubert" door te trekken naar de Lomme maar de jacht heeft het ons verboden. Gelukkig vonden we steeds een "ontsnappingsroute" maar het eindresultaat was 4 km. minder afstand en bijgevolg een klein uurtje eerder aan de aankomstlijn.
Voor degenen die het gehucht Poix kennen, het vroegere "cafè de la poste" is terug open, wat ons aangenaam verraste daar ze Orval schenken van meer dan 3 jaar oud (april 2005). Bewaren "Hem" in een kelder onder de rotswand waar het huis is aangebouwd. Gepast op temperatuur, man...man...man.. beter dan de beste wijn, zelfs Herman heeft er zijn Rochefort voor gelaten. Hij mocht wel mee met de bazin naar de voorraadkelder maar een strakke blik van zijn eega ... niet dus.
Je kunt bijgevolg denken dat wij te doen hadden met degenen die er niet bijwaren, het is geen leedvermaak HI HI maar we kunnen ons goed inbeelden hoe je bij het lezen van dit bericht een traan moet wegpinken.
Maakt dat je volgende week terug paraat bent, Hilaire.
Oproep:
Nu de herfst is ingetreden heb ik hier nog een mooie uitstap klaar in de omgeving van Saint Hubert. We laten ons vanuit Libramont met de tec-bus afzetten te Hatrival om 10.07u (lijn 162b- 3 zones). Daar wacht ons een tocht met een verscheidenheid aan bos (loof-naald) met mooie vergezichten rond Arville. De bedoeling is om te eindigen te Poix-St-H., hetgeen reeds een tijdje geleden is. Met de kaarten 64 / 3.4 en 59 / 7.8 in de hand stappen we gezwind door dit typisch Ardennenland.
Een week zonder beelden... een schande, niemand aanwezig om onze uitstap vast te leggen op postkaartformaat. hebben dan maar al het mooi's opgeslagen op onze harde schijf in 't kopke.
Hatrival - Arville - Poix St-Hubert.
Ons laten afzetten door de tec-lijn 162b in het rustige dorpje Hatrival tussen Libramont en Saint Hubert. Door het centrum met de gerestaureerde huisjes op zoek naar het laag-drassig weiland en de "rau d'Hatrival". Uit dit vallei-tje naar het "bois de la charbonnerie" en "bois de poix".
Een goede proef voor onze "leerling kaartlezer" in dit bos vol dwarsliggende bospaadjes, hij is goed op weg om een "grote" te worden en op lange termijn de "zaak" over te nemen.
Ons laten afzakken naar het vroegere "fme du val de poix" aan de gelijknamige beek.
Ons "boke's" opgegeten in de vervallen veldschuur.
De baan Libin - St-Hubert over, achter een vervallen camping, noordwaarts naar Arville.
Ook daar veel drassige paden na de laatste regendagen, een goede test voor het nieuwe schoeisel aan de voeten van de familie Thys.
De woonkern Arville binnengestapt, achter de wat vreemde bouw van de kerk met de groenkoperen dakbedekking. Klimmend langs weilanden (streek met overwegend veeteelt) naar prachtige vergezichten, zeker nu de herfstkleuren opduiken (helaas geen foto's).
We hadden ons voorgenomen om Francine en Michel ter wille te zijn, het enorme "bois St-Hubert" door te trekken naar de Lomme maar de jacht heeft het ons verboden. Gelukkig vonden we steeds een "ontsnappingsroute" maar het eindresultaat was 4 km. minder afstand en bijgevolg een klein uurtje eerder aan de aankomstlijn.
Voor degenen die het gehucht Poix kennen, het vroegere "cafè de la poste" is terug open, wat ons aangenaam verraste daar ze Orval schenken van meer dan 3 jaar oud (april 2005). Bewaren "Hem" in een kelder onder de rotswand waar het huis is aangebouwd. Gepast op temperatuur, man...man...man.. beter dan de beste wijn, zelfs Herman heeft er zijn Rochefort voor gelaten. Hij mocht wel mee met de bazin naar de voorraadkelder maar een strakke blik van zijn eega ... niet dus.
Je kunt bijgevolg denken dat wij te doen hadden met degenen die er niet bijwaren, het is geen leedvermaak HI HI maar we kunnen ons goed inbeelden hoe je bij het lezen van dit bericht een traan moet wegpinken.
Maakt dat je volgende week terug paraat bent, Hilaire.
zondag 5 oktober 2008
Aywaille heen en terug
01 oktober 2008
Met de natuurlijke gedachte… water is de bron van alle leven… geen nat haar op onze frisse kop dat er aan dacht om voor een buitje meer thuis te blijven. Al bij al nog meegevallen, ’s morgens vanaf de start om 09.50u geregeld regenvlagen tot hoognoen. Daarna opklaringen met af en toe een zonnetje en gans droog aan de aankomst om 15.45u (op de klare prentjes van William duidelijk het verschil tussen vóór- en namiddag.)
Aywaille heen en terug met een geslaagde ontdekkingstocht in het “bois d’Aywaille”.
Zoals aangegeven in onze oproep, de rood/witte streep opgezocht die ons meteen deed klimmen naar het gehucht Kin en zo naar Stokeu (stoqueu) en het gemengd “bois de Winhisté”.
Deze route al eens in omgekeerde richting gedaan in gelijkaardige weersomstandigheden, nu niet gans afgezakt naar het kasteel van Harzè ( later nog eens met beter weer). In het dichte bos was het nu beter, tot het gehucht Pavillonchamps en zo langs de “rau de Fourneau” naar de pic-nic plaats aan de kleine vijver (spijtig niet overdekt).
Na de noen over de autostrade naar het enorme woud van “bois d’Aywaille”. Vanaf daar een geslaagd nieuw traject uitgestippeld, wisten op voorhand dat het niet gemakkelijk zou zijn gezien de hoogtelijnen heel dicht bij elkaar lagen en het parcours door de regen heel glibberig was. Kronkelend rond “hè de Goreu”, eerst fel naar beneden en daarna links van ons een steile helling omhoog en rechts een diepe afgrond. Moeite loont.. daarvoor doen we het.. het panoramisch uitzicht naar de 200m lager gelegen bochten van de Ambleve en het dorpje Nonceveux. Deze 3,5km. lange nieuwigheid heeft ons losjes gerekend één en een kwart uur tijd gekost.
We komen hier zeker terug, niemand mag ontstoken blijven van deze “pure natuur” (zie de foto’s bij mooi weer). Terug onder de autostrade naar Hénumont (boerderij) waar we Danny zijn herdershond bezochten (iets langer geleden). Nu hun poesje dood is, een gedeelde smart. Verder afgezakt naar de Ambléve, over een “passerelle” naar het toeristisch centrum van Aywaille.
Ons eerst proper gemaakt voor we het laatste, niet onbelangrijk, hoofdstuk van de dag begonnen!!! (foto’s spreken boekdelen).
Met de gedachte dat de herfstkleuren er aankomen kijken we reeds uit naar volgende week. Groetjes van Hilaire
Met de natuurlijke gedachte… water is de bron van alle leven… geen nat haar op onze frisse kop dat er aan dacht om voor een buitje meer thuis te blijven. Al bij al nog meegevallen, ’s morgens vanaf de start om 09.50u geregeld regenvlagen tot hoognoen. Daarna opklaringen met af en toe een zonnetje en gans droog aan de aankomst om 15.45u (op de klare prentjes van William duidelijk het verschil tussen vóór- en namiddag.)
Aywaille heen en terug met een geslaagde ontdekkingstocht in het “bois d’Aywaille”.
Zoals aangegeven in onze oproep, de rood/witte streep opgezocht die ons meteen deed klimmen naar het gehucht Kin en zo naar Stokeu (stoqueu) en het gemengd “bois de Winhisté”.
Deze route al eens in omgekeerde richting gedaan in gelijkaardige weersomstandigheden, nu niet gans afgezakt naar het kasteel van Harzè ( later nog eens met beter weer). In het dichte bos was het nu beter, tot het gehucht Pavillonchamps en zo langs de “rau de Fourneau” naar de pic-nic plaats aan de kleine vijver (spijtig niet overdekt).
Na de noen over de autostrade naar het enorme woud van “bois d’Aywaille”. Vanaf daar een geslaagd nieuw traject uitgestippeld, wisten op voorhand dat het niet gemakkelijk zou zijn gezien de hoogtelijnen heel dicht bij elkaar lagen en het parcours door de regen heel glibberig was. Kronkelend rond “hè de Goreu”, eerst fel naar beneden en daarna links van ons een steile helling omhoog en rechts een diepe afgrond. Moeite loont.. daarvoor doen we het.. het panoramisch uitzicht naar de 200m lager gelegen bochten van de Ambleve en het dorpje Nonceveux. Deze 3,5km. lange nieuwigheid heeft ons losjes gerekend één en een kwart uur tijd gekost.
We komen hier zeker terug, niemand mag ontstoken blijven van deze “pure natuur” (zie de foto’s bij mooi weer). Terug onder de autostrade naar Hénumont (boerderij) waar we Danny zijn herdershond bezochten (iets langer geleden). Nu hun poesje dood is, een gedeelde smart. Verder afgezakt naar de Ambléve, over een “passerelle” naar het toeristisch centrum van Aywaille.
Ons eerst proper gemaakt voor we het laatste, niet onbelangrijk, hoofdstuk van de dag begonnen!!! (foto’s spreken boekdelen).
Met de gedachte dat de herfstkleuren er aankomen kijken we reeds uit naar volgende week. Groetjes van Hilaire
Abonneren op:
Posts (Atom)