Hoera, hoera, woensdag zoals telkenmale een schitterende stapdag, goed warm en geen neerslag...'t ik zal er wederom een dikke portie bos uitzoeken zodat we ons geregeld kunnen wegsteken onder 't loof. In een regio van lang geleden, sporen naar Marloie om vanaf daar te starten, waar we eindigen zoeken we uit op de I.C. trein naar ginder met vertrek te Brussel Noord om 07.42u. vooraf met den dubbeldekker om 06.29u vanuit St Niklaas naar Brussel Nd.
Stafkaarten : 54/ 7.8 en 59/ 3.4.
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
01 augustus 2012
Nog eens een goed ouderwets zomertje aan ’t beleven, een gazon zonder gele plekken en de bloemen- en moestuinplanten met hun frisse kop omhoog. Laat dit wisselvallig weertje maar aanhouden, goed om te werken en goed voor de sporters en andere recreanten.. de kust maar klagen..doen ze immers altijd. Ons houden ze niet thuis ook al is ’t woensdags iets warmer dan normaal, hadden er iets uitgezocht naar ieders goesting, veel hoge bebossing en een paar dorpjes door.
Aye – Humain – Serinchamps – Haversin.
Relaas van de tocht: Vroege start te Aye om 09.30u één stopplaats vóór het I.C. station Marloie op de lijn 162 Namur – Arlon. Uit de dorpskern van Aye voorbij een paar goedbewaarde en beschermde oude gebouwen o.a. “ferme du Chateau”. Zo naar “Chap. St. Donat” om daar het eerste langgerekt bos in te duiken tot het nog mooiere dorpje Humain. De grote vijvers rechts laten liggen, nog dieper zakkend om over de beek “Rau Pont dol Vau” het nog grotere bos “bois des Deffes” te bereiken. Langs het groot “Militair domein” met zijn “T.I.R. de champs” en immer lichtjes bergop door de nogal modderige paadjes om aan het “bois des Dames” rechts af te slaan. Steeds het “Domaine Militair” volgend tot we een pad links naar het beneden liggend dorp niet hadden opgemerkt, dan maar dik over dun met de natte vinger richting Noord. Geen paniek, eerst de innerlijke mens versterkt om daarna al zwoegend en zwetend onze weg terug te vinden naar de grootste vijver van het dorpje Serinchamps, vijver gevoed door de beek “Le vachau”. Daar tot de bevinding gekomen dat we wegens de drukke warmte we vandaag niet mochten overdrijven wat de afstand betrof. Waren blij wanneer we het dorpje uitstapten en terug het frissere loof over ons kregen. Via “taille Madame” in het “bois de Longuire” waar je goed moet kunnen kaartlezen om ons daar door te loodsen.. geen enkele officieel wandelpad en ook geen platgetrapte wegeltjes van voorgangers en ook gestaag naar omhoog van 190m aan de vijver naar 335m…oef, eventjes uitrusten bij een prachtig vergezicht en een foto genomen met dank aan Etienne en William. Wilden zolang als het kon in de bebossing blijven, wij langs “bois Borlon” en “les Halleux” naar de N929, deze baan over om aan de rand van het bos “Rogia” en 400m van de treinstopplaats Haversin weer de volle zon op onzen bol te voelen branden, einde tocht.
Geen kroeg meer te Haversin, wij met de eerste de beste trein naar Ciney om daar direct de I.C. te nemen en zo terug te keren naar Marloie waar ik de vergeten stapschoenen van ons Annie moest ophalen (zie verslagje van William) Toch vijf stapgenoten die me niet alleen achterlieten, zeker met mijn kwaal… het ontroerde mij, heb daarom getrakteerd. De andere zo gezegde collega’s keerden vroeger huiswaarts om zo reeds vóór zeven uur thuis te zijn, of hun Madam dit leuk vond weten we niet. Wij anderhalf uur met volle teugen genoten van genoeg Orval en klompjes kaas. Geniet van de prentjes en de commentaren, Hilaire
Nabeschouwing:
Hoi vrienden spoortrippers.
Na een lange gedwongen afwezigheid je weet wel hé was ik er terug bij en je zag het aan de gezichten van de medestappers ze waren blij, opgelucht zo van eindelijk daar is hij. Over de trip zelf ga ik nu niet te veel uitleggen dat doet ZIJ wel de GG en de V3. Maar de rode draad in het verloop van de wandeling was toch wel een paar schoenen zeker. Het gaat zo, vorige week (ik was er niet bij ) vergeet de GG of zijnen grote sjef de zak met de wandelschoenen van ons Annie in Marloie ach ja waarom zou hij anders terug naar Marloie gaan om te vertrekken met de trip, waar die zak zou klaar staan in het station, wat dan ook weeral teveel gevraagd was van de spoorweg. Er werd afgesproken dat er zou gebeld, worden als die zak uitkwam, naar het thuisfront dus naar de grote sjef van de GG. Op haar beurt belde zijn naar de V3 om te zeggen die zak met schoenen was uitgekomen in het station oef. Maar nu wij met allen aangekomen op het einde van de trip in Haversin, het laat zich raden een deel van ons terug gespoord naar het vertrekpunt Marloie om de schoenen te kunnen ophalen en om daar de uitgedroogde lijven te laven aan het kostbare vocht rechtover het station. Eind goed al goed zou ik maar zeggen het was toch weer een mooie afsluiter na een uitdrogende wandeling meestal uit de zon maar toch met zwoele temperaturen.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.IKKE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten