zondag 27 december 2009

Bomal via Durbuy naar Barvaux

Uitnodiging:


EINDEJAARSSPOORTRIPPERSUITSTAP

En toch gaan we er een gezellige dag van maken, goe weten!! We vertrekken met den trein van 07.30u vanuit St niklaas via Lokeren en Dendermonde naar Brussel noord om daar de aansluiting te nemen met de I.C. van 08.42u naar Marloie om vervolgens naar ons vertrekpunt te sporen. De bedoeling is om na de middag door het stadje Durbuy te wandelen en de Kerstmarkt aldaar mee te pikken om te eindigen in Barvaux s/Ourthe en daar 's avonds de trein terug te nemen. Terplaatse zien we wel hoe de weersomstandigheden en parcours zijn. We beschikken over de nodige wandelkaarten van de streek, we kiezen met z'n allen de beste oplossing. Eén ding moet ik meegeven, kan daar niets op voorhand plannen aangaande onze "aprés promenade", er kan intussen nog van alles gebeuren qua weer enz. Barvaux is groot en levendig genoeg om terplaatse te beslissen waar we gaan binnenstappen.

kaarten 49 / 5.6 en 50 / 1.2 en plaatselijke wandelkaart.
Degenen die een biljet moeten aanvragen, Hamoir H. en T. is altijd goed, tot Woensdag, groetjes Annie en Hilaire



Relaas der feiten:
23 december 2009


Vooreerst ZALIGE KERST aan alle spoortrippers van goede wil.!!
Heb jaaaaren “’t Pallieterke” gelezen met bovenaan het voorblad “Wat niet al lachend kan gezegd worden is de waarheid niet” (altijd onthouden)
Hij zal weer eens overdrijven en in superlatieven pennen. A wel, zo was het, het weer goed, zonnig met veel blauw aan de hemel, goed gezelschap, zelfs vriend Michel opgetogen ondanks de mindere kilometers en het ontbreken van zijn “kletskameraden”. Eens over de Maas zagen we de dunne sneeuwlaag en konden we, aan de hand daarvan, onze dagtrip uitstippelen.

Relaas van onze tocht: het L-treintje af te Bomal om langs de spoorlijn naar de Calvarieberg te stappen. Een goede opwarming om te beginnen, in een grote bocht voorzichtig langs een smal stijgend paadje naar het Christuskruis met uitzicht op het dorp Bomal. Nog hoger naar het gehucht Herbet om daar te genieten van de vergezichten, een pelletje wit en blauw licht. DAARVOOR DOEN WE HET!! Enkel op de hoge niet beboste kammen voelde het winters aan, bijgevolg terug zakkend naar de Ourthe om in een mooi weidedalletje, ons te koesteren in volle zon en uit de wind, onze krachten bij te vullen, zalig bij + 15° C ( zegge en schrijven plus vijftien graden boven nul ) Langs een wilde slink naar de overvolle rivier, onder ”rocher de Glawans” door om het water niet meer te verlaten tot Durbuy. Na een paar grote bochten en onder het dorpje Warre door naar de Kerstmarkt in het Middeleeuws stadje dat ingesloten ligt door steile kammen. De Kerstsfeer opgesnoven op een verwarmd terras met een deugddoend opwarmertje, klein maar straf. Het laatste uur aangevangen, langs de trappen uit de vallei geklommen, opgepast, was intussen lichtjes aan ’t vriezen, om zo op de heuvel Barvaux vóór ons voeten te zien liggen. Met een gevoel van “kontentement” dat we niet zijn thuisgebleven, begonnen aan de laatste afdaling naar het Ourthe-dorp Barvaux. Toen al besloten om een uur langer te blijven hangen, om de schone dag met klasse af te sluiten.
Het was lang geleden dat we met zo weinig waren voor een clubuitstap. Ziekte of ziekenzorg, schrik voor ’t vallen, geen tijd of goesting, sneeuwlaag of buik te dik, allemaal argumenten die begrijpelijk zijn. Voor die afwezigen, als medeleven, hebben wij ’s avonds ons voeten wat verder onder tafel geschoven, op jullie gezondheid ons bord en ons glas met veel smaak geledigd. Er zwemmen vanaf woensdag vier forellen minder in de Ourthe en de mama van bambi is, met fatale afloop, tegen ons bestek gelopen.
William nog bedanken voor de fotoreportage, tot een van dees dagen, Hilaire



Nabeschouwing:


Hallo beste verstandige lieve trouwe thuisblijfspoortrippers. Tot mijn spijt heb ik moeten vaststellen dat onze tweede in bevel een gladjanus is! Onze grote voortrekker is nog een grotere kommaneuker, weet je nog enige weken geleden(Alle bewijzen zijn nog terug te vinden in op deze blog) commentaar met krollen omdat wij eens een week niet meekonden. Nu heeft zijn beste vriend tweede in bevel ons zes (lezen en schrijven)6 weken in de steek gelaten, om onze gekleurde broeders en vooral zusters (hem kennende) een beetje liefde te geven, poehaa. Heb je in al zijn commentaren hier al een woord over gelezen? Wel al gezien dat ze bijzonder lief zijn voor mekaar! Waar zal dit eindigen? Tragedie's zijn niet te overzien!
Maar wij zullen het hoofd niet buigen! Wij blijven eerlijk en heerlijke commentaar spuien vanachter de zijlijn.
Vooruit van mij krijgen jullie allemaal zonder onderscheid der persoons (de twee bovenvermelde sloebers iets minder) vele lieve groeten, en feest nog maar eens zoals je nog 20 was!

zondag 20 december 2009

Barvaux - Sy

Uitnodiging:


Wat ben ik blij, daarnet een mailtje gekregen van mijn vriendin Godi dat alles in orde is met haar apparaat en dat we terug in haar toestel kunnen binnendringen.

Het zit eraan te komen, bij de korste keren is het zo ver, van de modder- naar de vries- en sneeuwpaden. Zou het toch waar zijn? woensdag een pelleke sneeuw en een streepje zon, wat er van waar is ?, we vliegen er woensdag weer eens in met onze groep.

Met de uitbreiding van het treinaanbod op de lijn Marloie - Luik (nu om het uur) terug de mogelijkheid om vóór tien uur te starten in de omgeving van de Ourthe-vallei met de stationnetjes Barvaux / Bomal / Sy / Hamoir enz..als begin of eindpunt. Zal er in die streek iets uitkiezen dat het best past bij de weersomstandigheden van woensdag...bij helder en zonnig weer klimmen we uit het Ourthe-dal tot boven op de weidse kam. Daarvoor doen we HET !!
Stafkaart 49 / 5.6 en 55 / 1.2 zijn de twee meest nodige voor die Cotè.

Treinuren: De meesten in ons gezelschap zijn reeds op de hoogte aangaande de L-lijn 43 tussen Marloie en Luik (toch nog eens samenvatten)
: Met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u naar Brussel noord. vervolgens met den I.C. Vauban om 07.42u naar Marloie met aansluiting aldaar naar één van de Ourthe-stations ( vertrek Marloie om 09.30u)
Voor degenen die hun bestemming op hun biljet moeten schrijven, zet Hamoir en dan zit je goed. tot woensdag ,Hilaire

Nog maar eens vermelden, niet vergeten naar de wekelijkse e-mails van Herman te kijken, die jongen doet zo zijn best, gun het hem maar.



Relaas der feiten:
16 december 2009


Spijtig genoeg, eerst het slechte nieuws : Mariette van Frans heeft een auto-ongeval gehad en is herstellende van haar verwondingen, van gans de bende een spoedig en volledig beterschap gewenst.
Terug op stap met William: Na zeven woensdagen met een bruin kleurtje en vol overgave alsof hij niet is weggeweest, tijdens de treinuren veel verteld over zijn belevenissen, safari en andere uitstappen in zuid Afrika.
Hadden weer geluk met het weer, koud maar niet bijtend wegens windstilte en vóór de middag al een blauwe hemel met warme zonnestralen.(zie foto: schovend in het groene gras bij +10°- enkel het pelletje sneeuw ontbrak).
Voor de zoveelste week stipt op uur aan onze startplaats, ondanks twee of drie aansluitingen, geen probleem. Wie zijn die misnoegden die altijd te laat komen met de trein?
Na weken ploeteren langs modderpaden en ondergelopen wegels naar hard bevroren ondergrond ten gevolge van de laatste vriesdagen.

Relaas van de tocht: Starten in het koude Barvaux, niet door het dorp maar langs de spoorlijn en daarna klimmend door het “Domaine de Hotemme” en “res. Nat. du Mont de Pins” zakkend naar de bedding van de Aisne te Juzaine. Intussen heldere hemel, terug voor meerdere kilometers omhoog langs de “Grotte de Coléoptère”, door het “bois de Spineu” naar de woonkern Ozo met zijn ferme de Strasbourg. Aan een haagkant, in volle zon, ons boterhammen opgegeten. Met acht goedgeluimde en getrainde beroepsstappers verder op zoek naar de beek “rau de pont de Prètre” met zijn twee bevroren vijvers. Door de weiden naar het hoog gelegen dorp Izier, de moeite voor een bezoek, zijn “ancien Chateau”, “ferme de la Tour” en zijn kerk met oorlogsmonument, alsook de panorama’s. Daarvoor doen we Het!!! lui wordt je vanzelf…enz. Vervolgens doorsteken naar Vieuxville met een ommetje langs het riviertje “La Lembrèe”. Hebben daar wat toeren moeten uithalen om langs de gekapte bomen te slalommen en de goede weg te vinden. De foto’s van Dany, Etienne en William zijn de moeite om bekijken, waarvoor dank!! Vanuit Vieuxville nog vier kilometer, meer dan een uur intens stappen. Opklimmen naar “bois des Campes” om hoog boven de Ourthe mee te meanderen, langs de “Hé des Larrons”, altijd op de kam blijven en goed opletten in de wirwar van paadjes om tenslotte over de rotsen van Sy te eindigen in het onderliggende stationnetje aan “Chap.N.D. de Lourdes”. Dit laatste deel al zoveel malen beleefd maar het steekt nooit tegen, iets voor alle seizoenen, wel spijtig dat het één nacht te laat is gaan sneeuwen.
Geen mogelijkheid om ter plaatse onze mooie uitstap te verdrinken. Onze leider weer eens de juiste beslissing genomen, waarvoor dank, na tien minuten wachten een trein naar Poulseur om daar gezellig rond een ronde tafel een feestje te bouwen met Orval en Kaas. Een superdag, veel afwisseling, een paar nieuwe dorpjes door, bos en veld en op en af.
Nog meegeven, volgende week woensdag 23 dec. “EINDEJAARSSPOORTRIPPERSUITSTAP”, eerstdaags krijgen jullie het programma in de e-mailbox, tot dan, Hilaire



Nabeschouwing:


Slippertjes zijn toegelaten met dit weer! Dus uit de weg en hou me niet tegen! Het mag gerust iets meer zijn! Vooruit, achteruit, genen tijd om te zeveren, het jaagt door mijn bloed ik moet en zal, niks aan te doen.
Als je me moest tegenkomen laat me maar lopen of ga mee! De groeten en tot ... Dooeiii

zaterdag 12 december 2009

La Roche (Brabant) – Ruines Abdij Villers-la-Ville – La Roche (Brabant)t)

Uitnodiging:


Man..man..man.. wat vliegt de tijd, 't is al bijna terug woensdag en William en Godi hun zes weken verlof zijn ook bijna opgebruikt.

Nu overmorgen eens niet zo ver, wil zeggen, 's morgens een uur langer slapen en 'savonds een uur vroeger thuis.

De weergeleerden voorspellen zachte temperatuur met gesloten hemel en kans op af en toe lichte neerslag...ocharme, wie blijft daarvoor thuis...de slappelingen.

Heb mij gefocust op de streek om en rond het bosrijke gebied van de "Abdijruïnes van Villers-La-Ville".

Op de omnibus-lijn 140 van Ottignies naar Charleroi liggen de stationnetjes Faux - La Roche (Brabant) - Villers (La Ville) en Tilly, (vier stopplaatsen amper 10 treinminuten uit elkander).

Stafkaarten 39 / 7.8 -- 40 / 5.6 + boekje Gr126 + een paar Adept wandelingen, alles in mijn bezit.

Treinuren : Vanuit St niklaas vertrek om 07.30u naar Brussel.
: Aansluiting met de I.C. om 08.42u naar Ottignies en vervolgens op de L-lijn 140 van Ottignies richting Charleroi.

Tot woensdagmorgen, Hilaire



Relaas der feiten:
29 december 2009


Het blijft ons voor de wind gaan, woensdag bij het stappen weer geen neerslag van betekenis, ’s morgens een beetje miezerig maar daarna droog met aangename temperatuur en “binnen” vóór het weer begon te druppelen. Besluit : op tijd eens in een kapelletje een kaarsje aan en een cent in de offerblok steken. Weer op pad met negenen, ook hier blijft het ons goed gaan. Er zal altijd wel iemand afwezig zijn, de laatste woensdag dat William ontbreekt, is intussen samen z’n Godi terug in Flanders Fields, Welkom Thuis!!. Jacky wegens gezondheidsredenen en Frans heeft wake aan het kraambed van zijn ooien, beterschap en veel lammetjes gewenst. Over Willy-tje ontbreekt elk nieuws, de wandeling van woensdag was speciaal voor hem uitgestippeld, zonder gevolg, spijtig voor zijn Christianne, kan nooit meer eens een dagje alleen uit. ‘t Was nu eens wat dichterbij, tot in Waals-Brabant, op de L-lijn van Ottignies naar Charleroi. Mij twee nieuwe stafkaarten aangeschaft en proberen een trip uit te stippelen.

Relaas van de tocht: Ons laten afzetten om 09.40u in de onbewaakte stopplaats en kleine woonkern La Roche. Oostwaarts naar “bois de L’Heuchère” tot aan “fme le Sartage”. Aangezien er veel “Privaatdomein” is opgehangen niet gemakkelijk om de vooropgestelde route te blijven volgen. Een paar zondeke’s gedaan, ’t is ons vergeven, door het “bois Le Sartage” om daar, denken we, de Waalse “bospoeper” te zien “wegracen” om ons te ontwijken. In meneer z’n bos opvallend veel fazanten en zijn wildmenu van Kerst en Nieuwjaar zien lopen. Intussen was het middag, plaatsten ons netjes bijeen op gevelde bomen om onze rugzak minder zwaar te maken. Aan de mooie foto’s van Etienne zie je duidelijk dat het ons smaakt. Terug op pad door het “bois Ste-Catherine”, doorsteken naar het “bois de L’ Ermitage St Jean Baptiste”. Vanaf nu zeer heuvelachtig met veel holle wegen, kort op en af, volgens mijn medestappers de moeite om te doen. Via “Chap. N.D. des Affligés” (O.L.V. van de lijdenden) naar het geklasseerde en tot museum hervormde “Ruines de L’Abbaye Villers-la-Ville” (In 1146 duidde Bernardus van Clairvaux de vestigingsplaats aan, goed uitgekozen met twee bronnen, bossen en een steengroeve. De Cistercienzermonniken bleven er tot de Franse revolutionaire periode (1796) Men plunderde het complex en liet het vervallen. In 1892 kocht de Belg. Staat het gebied aan en in 1855 trok men de huidige spoorlijn door het domein.) Omhoog uit de vallei van “ri la Thyle” door het groot “bois d’Hè”, zeer gevarieerd om daarna terug af te zakken naar de andere beekvallei “ri d’Hè”. Drie kilometer lang dit water stroomafwaarts gevolgd tot in het gehucht Tangissart, de N275 oversteken en langs een stationswegel naar het perronnetje van La Roche (Brabant). Tegen dat onze zware modderbottines proper waren was het tijd om op het warme omnibusje te klauteren.

We waren er vroeger al eens geweest, in de ruime en mooi ingerichte kroeg rechtover het station van Ottignies. Met negenen aan één grote tafel met negen Orval’s in negen originele glazen met veel goesting uitgeschonken door de goedlachse waardin. Even het volle bolle glas geheven tot boven ons hoofd op de gezondheid van vriend Karel en gezongen van “Lang zal hij leven…” op zijn verjaardag HIEP…HIEP…HIEP…HOERA.!! Aangezien we maar een halfuur sporen van Brussel verwijderd waren, onze tijd genomen om met gezellig babbelen onze dag af te sluiten..tien op tien voor alles en alleman!!
Voilà, ik ben mijn ei weer eens kwijt, moest het “Epistel” te lang zijn, vergeef het me. Volgende week woensdag zoals afgesproken zitten we op de herschikte spoorlijn van Marloie naar Luik (lijn 43), Hilaire



Nabeschouwing:


Je moet eens goed de uitnodiging lezen, 's morgens een uur langer slapen en 's avonds een uur vroeger thuis, zou hij toch oud aan het worden zijn?
Dan gaat hij zich nog een beetje "focussen" zal wel nodig zijn zeker.
Maar voor de goede lezer en nog betere verstaander: hij heeft "Godi gemist" en dat in zijn eerste zin!
William vent ik zou het spel in de gaten houden!
Voila beste stappers het zaad is gezaaid en kan kiemen. Het zijn spannende tijden voor een zijlijn reporter.
Hou jullie warm en als de grote stapgod het wil schoppen we woensdag in de sneeuw!
De groeten want er moet hier nog iets gedronken worden.

zaterdag 5 december 2009

Bertrix - Bouillon

Uitnodiging:

Valt ons planning in 't water ? Hadden gedacht van woensdag, traditiegetrouw, onze jaarlijkse tocht naar Bouillon te doen. Met het feit dat er de laatste weken zoveel water is gevallen en het overal ploeteren zal zijn, gaan we terplaatse zien of a) de mogelijkheid bestaat en b) het weer het toelaat ( Boosserke spreekt wel van minder neerslag op woensdag).
Kop omhoog, borst vooruit en de voeten in de goede richting ! Sporen naar Bertrix om daar om 10.00u aan onze trip te beginnen en beslissen wel ter plaatse.

treinuren : met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u naar Brussel noord om daar de I.C.vauban te nemen om 07.42u naar Libramont en verder met het dieseltje naar Bertrix.
kaarten : beginnen met 64 / 7.8 dan 64 / 5.6 (eventueel 67 / 3.4 en de wandelkaart van Bouillon)

Verzorg je goed en maak dat je de aansuiting met de groep niet mist, tot woensdag, Hilaire




Relaas der feiten:
02 december 2009



Zoals afgesproken en voorzien, ploeteren in vol water gelopen paadjes en voorzichtig over de bijna weggespoelde houten bruggetjes. Hebben ons nog eens avontuurlijk kunnen uitleven met tekens de vraag “gaan we er over en langs kunnen?” Met zeven vastberaden nog eens de jaarlijkse uitstap gedaan van Bertrix naar Bouillon. We weten uit ondervinding dat het zes uur intens stappen is, kam op kam af, de donkere naaldbossen door. De stilte werd een paar keer onderbroken door de zware multifunctionele machines van de “Boskappers” die grote percelen reuzendennen rooien en verwerken alsof het lucifers zijn, prachtig om volgen. Gelukkig iets minder regenval dan de laatste dagen, ’s morgens droog en na de noen wat onderkoelde regen (sneeuwhagel) of regen naargelang het hoogteverschil.

Relaas van de tocht: Stipt om 10u het stadje Bertrix in, het centrum door, langs de begraafplaats, uit het rumoer van de woonkern de bossen in. Bij de eerste overlopende beekjes al beseft dat we veel (nieuw ontstaan) natuurschoon zouden tegenkomen, zeker toen we na één uur “rau de Aleines” over moesten. De rotspartijtjes vol fris mos met aflopende waterstralen. Vriend Dany, enige prentjesmaker van dienst, werd alsmaar opmerkzaam gemaakt wat voor moois hij in zijn “bakske” kon opslaan … laat hem doen, hij doet het graag en kan het goed. Ongeveer twee kilometer ver overstelpt worden door het geluid van de kolkende beek tegen de rotsblokken welke vele watervalletjes vormden. Opgemerkt, verscheidene oude leisteengroeven die nu afgesloten zijn en gebruikt worden als schuilplaats voor vleermuizen. Een paar grote meanders verder en voorzichtig tussen hoogwater en rotspartij kwamen we aan de samenvloeiing van “rau de Aleines” en “rau Fays de Veneurs”, komende van het gelijknamige dorpje verderop. Aan de stenen brug “Pont le Prêtre”, zoals voorgaande jaren, geschoofd.
Bij vertrek daar viel er een beetje onderkoelde regen, verder nu met regenkledij en handschoenen aan naar het gehucht La Cornette aan de “Rau de pont le Prêtre”. Nu het grootste hoogteverschil van de dag overwinnen, van 260m, langs “les Hautes Voies” naar “bois la Caïolire” tot 420m, weliswaar over een paar kilometer. Ons laten afzakken, normaal na een klim, via “Les Blancs Cailloux” door de diepe slink van “Côte du Hol” en “Côte Séche”, de N865 over (Noirefontaine – Dohan) om uit te komen aan “Moulin Hideux”. Een laatste maal verse krachten binnengewerkt om de laatste steile en glibberige klim aan te vallen (zeker in deze natte periode), ieder op eigen tempo en vermogen. Vanaf de brug over het water naar de geelgekalkte “Chapelle N.D. de Walcourt”, over een afstand van 800m naar 120m hoger. Voor de zoveelste maal op rij niet kunnen genieten van het panorama over Bouillon, het miezerig weer belette ons dat, beloofd dat we eens terugkomen bij helder weer. De laatste drie kilometer in dalende lijn naar het centrum van Bouillon om tegen 16.10u onze tec-bus lijn 8 te nemen naar Libramont.

Na een lange busrit in regen en donker, met gedampte ruiten en geen baanverlichting om 17.00u aan het station van Libramont. (spijtig, één persoon, altijd dezelfde, die mijn opgezochte uurregeling in twijfel trekt … is dat wel zeker dat die bus komt? Spijtig voor hem maar het klopt altijd). Rechtover het station, in de warme en gezellige kroeg was diezelfde persoon zijn humeur vlug beter bij het zien van de toffe bazin met minirok. Den Orval was gewoon super, goed van temperatuur, 9 maand oud) en lekkere brokjes kaas erbij ( prijs 2€60). Als kers op de taart, geklonken op de nakende verjaardag van vriend Guido, eventjes den toog laten opschrikken bij het applaus en Hoerageroep bij zijn traktatie. De twee foto’s in de kroeg zal ik opsturen naar onze vrienden in Z-A. Eén uur later thuis dan gewoonlijk, met alle plezier, veel plaats op de I.C.trein naar Brussel om sommigen hun dutje te laten doen, weer een feestdag voor mij en dank aan degenen die in mij geloven, Hilaire


Nabeschouwing:

Er zijn er die geloven, er zijn ook anderen die niet geloven, er zijn er ook die hun geloof verloren zijn. Maar zij die verloren gaan aan de watergekte hen kunnen we niet meer helpen! We zullen echter blijven proberen om deze in wezen vriendelijke man terug huiswaarts te sturen met een gezuiverde geest maar een gelauterd lichaam.
Laat de Sint maar komen, wij zijn der klaar voor en staan met goede punten vooraan.
De groeten en tot in een droge wereld.