Uitnodiging:
Ik wist het hé...ik wist het dat ik hard zou aangepakt worden voor het feit dat het een trappistenloze woensdag was. Nogmaals mijn verontschuldigingen aan gans de groep..en het ergste, donderdag vastgesteld dat ik WEL een wandelkaart van het Aachener wald heb...nog één van wijlen onze vriend Willytje toen we regelmatig naar het "Drielandenpunt Vaals" stapten. Ik heb hem die nooit teruggegeven aangezien hij de kaart niet meer nodig heeft. Zal ze bijhouden tot we nog eens naar ginder reizen maar dan op een andere plaats eindigen. Wel spijtig dat ik NAMREH voer gegeven heb om mij zo in die oude "gevangeniswagen" te stoppen... Toch eens bellen naar onze Minister van Justitie om hem voor te stellen dit voertuig te gebruiken bij het overbrengen van gevangenen...zullen daar niet uit ontsnappen.
Ter zake...Het is nog een week te vroeg om specifiek de Lentebloemen te gaan opzoeken, daarom heb ik mijn onderste schuif opengetrokken en daar lag al lang deze uitstap...naar het grootste stuwmeer van het land "La Plate - Taille" tussen Walcourt en Cerfontaine met als toemaatjes de "pré barrage de la Falemprise" die van "du Ry Jaune" en van de "L'eau d'Heure"... Genoeg te zien in die streek. Met de kaarten 52 / 7.8 en 57 / 3.4 keuze te over.
De treintjes nog eens doorgeven : St Niklaas vertrek om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel Midi / Zuid om daar de I.C.trein te nemen komende van Antwerpen met als bestemming Charleroi Sud. vertrek Brussel zuid om 08.09u. Vervolgens met het dieseltje naar Walcourt (vertrek 09.09u) waar er een tec-bus lijn 132a staat te wachten om ons ergens af te zetten in de beurt van Cerfontaine. Voorwaar ik zeg U, de moeite om uit je zetel te komen,Hilaire
Relaas der feiten:
24 maart 2010
Nu eens geen verslag van onze woensdaguitstap zoals anders met de routebeschrijving maar meer gegevens over hetgeen we gezien hebben onderweg, reden : Hebben praktisch gans de dag G.R.125 gevolgd.
Om 09.50u ons laten afzetten op het dorpsplein van Cerfontaine met de tec-bus lijn 132a vanuit Walcourt. Langs het gemeentehuis, de Kerk en het oud station gebouwd op een spoorwegbrug (lijn van Philippeville naar Chimay – afgeschaft in 1970). De hoofdweg verlaten om de rood-witte streepjes te volgen van G.R., door het “bois de Stoûmont” de barrage zien opduiken om vervolgens de 800m. lange stuwmuur over te steken. Eerst en vooral iets over het “hoofdmenu” van onze stapdag “Lac de la Plate Taille” het grootste stuwmeer van België. De doelen van de barrage zijn velerlei : o.a. drinkbaar water voor de regio Charleroi, alsook het opwekken van elektriciteit, en de laatste jaren uitgebouwd als toeristische attractie (wandel- fiets- en watersportanimatie). Dit wil ik jullie nog meegeven : het meer “la Plate Taille” wordt gevoed door het veel kleinere en 50m.lager gelegen meer van “L’Eau d’Heure”. ’s Nachts wordt er gemiddeld 6,5 miljoen M3 water omhoog gepompt. De muur is 800m. lang en de toren met uitzicht is 170m. hoog, opgetrokken in “béton crénelé = gekanteeld beton”. De vele mooie foto’s van ons mannen Etienne, Jacky en William geven een goed beeld, waarvoor dank…de moeite om te verkennen…deze enorme oppervlakten verspreidt over de Provincies Henegouwen en Namen, één grote en drie kleinere stuwmeren. Langs kleine inhammen van het meer genoten van het lenteweer. Nu noordwaarts richting het dorp Erpion en door het volgende dorp Boussu –Lez – Walcourt, met plattelandswoningen van gehouwen kalksteen, typische boerendorpen met weinig weiland maar overwegend akkers met graangewassen. Alsmaar licht golvend naar ons eindpunt Walcourt, vanuit de verte zagen we de toren ( Bulbe ) genaamd van de “Basilique Notre dame”. Nog eens een laatste klimmetje om deze oude vestingstad goed waar te nemen: DAARVOOR DOEN WE HET !! Binnen langs de trapjes omhoog, om uit te komen aan de 64m. hoge Basiliek. Tijd genomen om eens rond te neuzen in deze Abdijkerk. Walcourt is een oude vesting omgeven door de samenvloeiing van de “L’Eau d’Yves” en de “L’Eau d’Heure”.
Deze keer drankgelegenheid genoeg in de schaduw van de Basiliek op nog geen km. van het station. LekkerRRR… dat het was, en tijd genoeg, moesten maar om 17.36u vertrekken…kunt ge het je al voorstellen..en tellen.. . Het was op de weg naar het station dat Etienne zijn “struikel act” nog eens opvoerde aan de plaatselijke bevolking…had zich volledig gegeven…daar lag hij dan op het asfalt onder luid applaus… en waren wij pas echt verschoten. Wat Herman betreft : Een ganse week zonder regen en dan nog met een uitvlucht afkomen dat hij woensdag zijn “Prairie” moest bewerken en afbakenen om dat ezeltje te huisvesten.
Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Te schoon weer om met een bende oude venten op stap te gaan, thuis gedaan wat de dame vroeg goede punten gescoord! Ik zit goed voor het ogenblik, er mag er al eens eentje verdwalen nu.
Wegens niet aanwezig op de wandeling, moet ik mij beperken tot wat ik zie op de foto's. Ik ben vrijwel zeker dat ik beter thuis was, de verzorging was prima, met voor en na het nodige vocht. Het was een verplichting wegens hoge temperatuur.
Het ga jullie goed en tot wederhoren.
zaterdag 27 maart 2010
zondag 21 maart 2010
Hergenrath (droogland)
Uitnodiging:
Verandering van spijs doet..eten, verandering van streek doet..stappen!!. Gaan nog eens onbekende oorden opzoeken, vanuit de stopplaats Hergenrath op de lijn Luik - Aken (vóór de Duitse grens) op verkenning naar het "Dreiländerblick" (350m.) in het Aachener wald, juist over de grens. (niet verwarren met "Drielandenpunt Vaals".) Daarna terug afzakken naar de vallei van "Die göhl, La Gueule" (200m.)
Met de stafkaart 43 / 1.2 en helpende informatie kunnen we weer een boeiende stapdag beleven. De bedoeling is om terug de trein te nemen in het grensstation Hergenrath. Weer z'n uitstap waar we van houden , afwisselend door bos en langs weidepaadjes, op en af en af en toe een dorpje of gehucht door...bij zulk een Lentetemperatuur...winterkledij in de kast opbergen.
Treinen : met den dubbeldekker, vertrek te St. niklaas om 06.30u (Belsele om 06.35u) rechtstreeks naar Brussel noord en vervolgens met de I.C.Oostende - Eupen (vertrek Brussel nd om 08.06u)
Voor de gezondheid...DAARVOOR DOEN WE HET !! Lui wordt je vanzelf, daarvoor moet je niet uit je zetel komen.
Tot woensdagmorgen, Hilaire en zijn helpers.
Relaas der feiten:
17 maart 2010
Toch tevreden dat we deze tocht ondernomen hebben, alleen, als we nog eens naar ginder trekken, ons voorzien van een goede stafkaart in deze Akense bossen. Het “Aachener wald” is zeker de moeite waart om door te trekken. Een oud gemengd woud vol met kriskras kleine paadjes door elkaar. De heuvels volgen elkander vlug op en hebben allen een naam. Afgestapt in het nieuw aangelegde onbewaakte grensstation Hergenrath, van het oude “gare de frontiére Principal” Herbesthal is er nergens geen spoor meer. Zij die als Milicien met den DVT /TPJ van of naar Duitsland spoorden zullen zich dat nog wel herinneren.
Relaas van de tocht : Begonnen met stappen op twee kilometer van de Duitse grens, rechts van de spoorlijn 37 naar Aachen Hbf direct het bos in op zoek naar de grenspaal 974 om daar de goede richting te zoeken naar het uitzicht van “Dreilanderblick” op 350m. hoogte. Op de kam gebleven om een drietal “grafheuvels” langs te stappen, de foto’s van Etienne, Jacky en William verduidelijken deze grafkelders van v. Christus. Al zakkend naar de spoorlijn 37 welke gans vernieuwd en in een bredere bedding wordt gelegd om de HST te laten voorbijrazen, waar ze ook bezig zijn een tweede tunnel te graven naast de bestaande. Na het boterhammen eten van het “Aachener wald” naar het “Preuswald”, nog steeds op Duits grondgebied. Op een oude spoorwegbedding richting Belgenland naar grenspaal 1000 en door dichte struinen naar gr 51( grenspaal van het vroegere Neutraal gebied Neu- Moresnet ) Nu nog meer slalommend en zoekend om uit te komen aan de bekende goederenspoorlijn 24 Montzen – Aachen west. Daar lag het aan ons voeten, Kelmis ( La Calamine ) aan de ene kant en de fameuse 1150 lange spoorwegbrug van Moresnet aan de andere kant. ( gebouwd op 22 pijlers – 50m afstand – met als hoogste pijler 52m. – daarop recent een ganse vernieuwde ijzeren constructie voor dubbelspoor. Zijn afgezakt in de vallei van het riviertje “Die Göhl – La Gueule” om nog meer het imposante van dit formidabel kunstwerk te aanschouwen. Deze waterloop twee kilometer gevolgd, deels langs nogmaals een oude spoorlijn van Moresnet naar Kelmis ( meer daarover bij de toemaatjes ). Kenden nog goed onze weg omdat we in 2008 hier geweest zijn (mooie plek). Nu door de weilanden, langs draaihekjes, naar het “Eyneburg Schloss” waar nu Middeleeuwse spelen worden georganiseerd. Voor de laatste maal over het meanderende riviertje om de dorpskom Hergenrath te bereiken.
Een plaatselijke schone had ons ’s morgens aan het stationnetje overtuigd dat er een drankgelegenheid was aan de kerk…man…man…man…misère…!! De “drankstubbe” gesloten op “Mitwoche”…daar stonden we dan, eens goed gevloekt en al slenterend naar de één kilometer verder gelegen stopplaats. Daar maar wachten, gelukkig in het lentezonnetje, geen goesting om ergens onze treinreis te onderbreken, wij droog naar huis waar ze verschoten van onze vroege thuiskomst…halen de geleden schade nog wel in.
Toemaatjes :
1) oude spoorwegbedding van het vroegere station Herbesthal (kwam van Aachen sud) naar Moresnet en Montzen = aangelegd in de eerste WO door de Duitsers om de snelle bevoorrading van hun troepen, na WO II uitgebroken.
2) Industrielijn van Moresnet, langs de “Gueule” naar Neutraal-Moresnet, nu Kelmis (la Calamine) Eindigde in de industriële installaties van “la Vieille Montagne” (zink en loodontginning)
3) De grote spwgbrug van Moresnet is gebouwd in de WO I door de Pruisen om de snelle bevoorrading en omdat Nederland neutraal gebied was en men bijgevolg niet over den “ijzeren rijn” spoorde.
4) Neutraal-Moresnet, door een “vergetelheid” van de cartografen van het Congres van Wenen (1815) ontstaan, is er in geslaagd om zijn onafhankelijkheid te bewaren tot einde eerste WO, nadien definitief België met naam La Calamine.
Zeer belangrijk bericht : In overeenkomst met onze “gastheer” Karel en zijn “gastvrouw” Anita gaan we drie dagen logeren in hun “vakantiehuis” te Hastiére. De meesten onder ons hebben reeds ter plaatse geweest en de mooie plek en uitstekende verblijfsmogelijkheden gezien : Laat deze gelegenheid niet voorbijgaan. Maandag 14, Dinsdag 15 en woensdag 16 Juni 2010. Iedereen van onze groep (met Partner) wordt uitgenodigd, ook zij die niet kunnen meestappen zijn welkom, de planning en het volledig programma zal later meegedeeld worden, Maak dat je er bij bent !! Nu aanduiden op je almanak en een mailtje zenden voor deelname.
Tot volgende oproep voor Woensdag, Hilaire
Nabeschouwing:
Er zijn zo van die dagen, dagen dat je beter niet uit bed zou gekomen zijn, dagen die in je geheugen gegrift blijven, voor eeuwig en drie dagen!
- Karel was terug na lange rugtrubels, wat goed was! Zat er wel door op het laatst en dat is geen schande.
- Duitstalig landsgedeelte, brrrr, rare jongens die Duitsers, ze zien er raar uit lopen in rare kleren en spreken een eigen taal brrrr.
- Gedropt in het hol van Pluto (Hergenrath). Ik ben zeker, daar is ons Heer hier nog niet geweest.
- Op het eerste zicht geen drankgelegenheid in de nabijheid, op het tweede zicht en bij navraag zou er toch een bistro zijn, maar of het open is groot?
- Goede vibratie's bij ons leidinggevend duo. We hadden het moeten weten, eens vis altijd mis! Opsluiten die handel, sleutel weggooien (of aan mij geven) en voor de rest vergeten.
- Tweede in bevel had nog een kaart bij van voor de tijd dat de beesten nog konden klappen. Heeft ze niet durven bovenhalen, die kaart zou spontaan uiteen kunnen vallen bij het zien van zonlicht!
Ik ga stoppen, of mijn aperitief smaakt mij niet meer en dat zou zonde zijn.
Laat de lentekriebels maar binnen en denk dat je 20 bent.
Groeten
Verandering van spijs doet..eten, verandering van streek doet..stappen!!. Gaan nog eens onbekende oorden opzoeken, vanuit de stopplaats Hergenrath op de lijn Luik - Aken (vóór de Duitse grens) op verkenning naar het "Dreiländerblick" (350m.) in het Aachener wald, juist over de grens. (niet verwarren met "Drielandenpunt Vaals".) Daarna terug afzakken naar de vallei van "Die göhl, La Gueule" (200m.)
Met de stafkaart 43 / 1.2 en helpende informatie kunnen we weer een boeiende stapdag beleven. De bedoeling is om terug de trein te nemen in het grensstation Hergenrath. Weer z'n uitstap waar we van houden , afwisselend door bos en langs weidepaadjes, op en af en af en toe een dorpje of gehucht door...bij zulk een Lentetemperatuur...winterkledij in de kast opbergen.
Treinen : met den dubbeldekker, vertrek te St. niklaas om 06.30u (Belsele om 06.35u) rechtstreeks naar Brussel noord en vervolgens met de I.C.Oostende - Eupen (vertrek Brussel nd om 08.06u)
Voor de gezondheid...DAARVOOR DOEN WE HET !! Lui wordt je vanzelf, daarvoor moet je niet uit je zetel komen.
Tot woensdagmorgen, Hilaire en zijn helpers.
Relaas der feiten:
17 maart 2010
Toch tevreden dat we deze tocht ondernomen hebben, alleen, als we nog eens naar ginder trekken, ons voorzien van een goede stafkaart in deze Akense bossen. Het “Aachener wald” is zeker de moeite waart om door te trekken. Een oud gemengd woud vol met kriskras kleine paadjes door elkaar. De heuvels volgen elkander vlug op en hebben allen een naam. Afgestapt in het nieuw aangelegde onbewaakte grensstation Hergenrath, van het oude “gare de frontiére Principal” Herbesthal is er nergens geen spoor meer. Zij die als Milicien met den DVT /TPJ van of naar Duitsland spoorden zullen zich dat nog wel herinneren.
Relaas van de tocht : Begonnen met stappen op twee kilometer van de Duitse grens, rechts van de spoorlijn 37 naar Aachen Hbf direct het bos in op zoek naar de grenspaal 974 om daar de goede richting te zoeken naar het uitzicht van “Dreilanderblick” op 350m. hoogte. Op de kam gebleven om een drietal “grafheuvels” langs te stappen, de foto’s van Etienne, Jacky en William verduidelijken deze grafkelders van v. Christus. Al zakkend naar de spoorlijn 37 welke gans vernieuwd en in een bredere bedding wordt gelegd om de HST te laten voorbijrazen, waar ze ook bezig zijn een tweede tunnel te graven naast de bestaande. Na het boterhammen eten van het “Aachener wald” naar het “Preuswald”, nog steeds op Duits grondgebied. Op een oude spoorwegbedding richting Belgenland naar grenspaal 1000 en door dichte struinen naar gr 51( grenspaal van het vroegere Neutraal gebied Neu- Moresnet ) Nu nog meer slalommend en zoekend om uit te komen aan de bekende goederenspoorlijn 24 Montzen – Aachen west. Daar lag het aan ons voeten, Kelmis ( La Calamine ) aan de ene kant en de fameuse 1150 lange spoorwegbrug van Moresnet aan de andere kant. ( gebouwd op 22 pijlers – 50m afstand – met als hoogste pijler 52m. – daarop recent een ganse vernieuwde ijzeren constructie voor dubbelspoor. Zijn afgezakt in de vallei van het riviertje “Die Göhl – La Gueule” om nog meer het imposante van dit formidabel kunstwerk te aanschouwen. Deze waterloop twee kilometer gevolgd, deels langs nogmaals een oude spoorlijn van Moresnet naar Kelmis ( meer daarover bij de toemaatjes ). Kenden nog goed onze weg omdat we in 2008 hier geweest zijn (mooie plek). Nu door de weilanden, langs draaihekjes, naar het “Eyneburg Schloss” waar nu Middeleeuwse spelen worden georganiseerd. Voor de laatste maal over het meanderende riviertje om de dorpskom Hergenrath te bereiken.
Een plaatselijke schone had ons ’s morgens aan het stationnetje overtuigd dat er een drankgelegenheid was aan de kerk…man…man…man…misère…!! De “drankstubbe” gesloten op “Mitwoche”…daar stonden we dan, eens goed gevloekt en al slenterend naar de één kilometer verder gelegen stopplaats. Daar maar wachten, gelukkig in het lentezonnetje, geen goesting om ergens onze treinreis te onderbreken, wij droog naar huis waar ze verschoten van onze vroege thuiskomst…halen de geleden schade nog wel in.
Toemaatjes :
1) oude spoorwegbedding van het vroegere station Herbesthal (kwam van Aachen sud) naar Moresnet en Montzen = aangelegd in de eerste WO door de Duitsers om de snelle bevoorrading van hun troepen, na WO II uitgebroken.
2) Industrielijn van Moresnet, langs de “Gueule” naar Neutraal-Moresnet, nu Kelmis (la Calamine) Eindigde in de industriële installaties van “la Vieille Montagne” (zink en loodontginning)
3) De grote spwgbrug van Moresnet is gebouwd in de WO I door de Pruisen om de snelle bevoorrading en omdat Nederland neutraal gebied was en men bijgevolg niet over den “ijzeren rijn” spoorde.
4) Neutraal-Moresnet, door een “vergetelheid” van de cartografen van het Congres van Wenen (1815) ontstaan, is er in geslaagd om zijn onafhankelijkheid te bewaren tot einde eerste WO, nadien definitief België met naam La Calamine.
Zeer belangrijk bericht : In overeenkomst met onze “gastheer” Karel en zijn “gastvrouw” Anita gaan we drie dagen logeren in hun “vakantiehuis” te Hastiére. De meesten onder ons hebben reeds ter plaatse geweest en de mooie plek en uitstekende verblijfsmogelijkheden gezien : Laat deze gelegenheid niet voorbijgaan. Maandag 14, Dinsdag 15 en woensdag 16 Juni 2010. Iedereen van onze groep (met Partner) wordt uitgenodigd, ook zij die niet kunnen meestappen zijn welkom, de planning en het volledig programma zal later meegedeeld worden, Maak dat je er bij bent !! Nu aanduiden op je almanak en een mailtje zenden voor deelname.
Tot volgende oproep voor Woensdag, Hilaire
Nabeschouwing:
Er zijn zo van die dagen, dagen dat je beter niet uit bed zou gekomen zijn, dagen die in je geheugen gegrift blijven, voor eeuwig en drie dagen!
- Karel was terug na lange rugtrubels, wat goed was! Zat er wel door op het laatst en dat is geen schande.
- Duitstalig landsgedeelte, brrrr, rare jongens die Duitsers, ze zien er raar uit lopen in rare kleren en spreken een eigen taal brrrr.
- Gedropt in het hol van Pluto (Hergenrath). Ik ben zeker, daar is ons Heer hier nog niet geweest.
- Op het eerste zicht geen drankgelegenheid in de nabijheid, op het tweede zicht en bij navraag zou er toch een bistro zijn, maar of het open is groot?
- Goede vibratie's bij ons leidinggevend duo. We hadden het moeten weten, eens vis altijd mis! Opsluiten die handel, sleutel weggooien (of aan mij geven) en voor de rest vergeten.
- Tweede in bevel had nog een kaart bij van voor de tijd dat de beesten nog konden klappen. Heeft ze niet durven bovenhalen, die kaart zou spontaan uiteen kunnen vallen bij het zien van zonlicht!
Ik ga stoppen, of mijn aperitief smaakt mij niet meer en dat zou zonde zijn.
Laat de lentekriebels maar binnen en denk dat je 20 bent.
Groeten
maandag 15 maart 2010
Tussen Libramont en Pont de Libin.. en terug
Uitnodiging:
Woensdag veel zon maar een schrale N/O wind, dus, wij naar het Zuiden in het groot woud rond Libramont om uit de koude wind te stappen. Met de stafkaarten 64 / 3.4 en 59 / 7.8 gaan we er iets goeds uitkiezen. Trekken vanaf het I.C.station Libamont naar boven op de kaart richting Libin om daar een dag te vertoeven tussen de 400 en 500 meters. Eventueel 's morgens een tec-bus nemen, breng de nodige informatie mee. Jullie weten goed dat mijn voorbereidingen altijd tip-top in orde zijn, je niet laten meeslepen door iemand die wat al te graag de fakkel wil overnemen (lees de nabeschouwingen).
Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek om 06.30u) naar Brussel noord en vervolgens met den E.C.Vauban van Brussel nd (vertrek om 07.42u) naar Libramont.
Tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
10 maart 2010
Gekregen zoals gevraagd, de woensdag weer de beste weerdag van de week, ginder diep in de Ardennen : een pelletje sneeuw en veel zon. Met de gedachte aan een snedige N/O wind, bescherming gezocht in het Ardennen woud en nu eens geen dorpjesbezoek. Een dag zonder steile hellingen of afdalingen maar toch veel “vals plat” tussen de 350 m. aan “La Lomme” en 555 m. als hoogste punt van de dag (bois Voltaire). ’s Morgens op de E.C. Vauban met drie “bevoegden” het traject uitgetekend en instrumentaal de afstand berekend, eerste en tweede in bevel kwamen met hun vaste hand uit op een goede twintiger, derde in bevel, nog in opleiding, gleed over de kaart alsof er ijzel op lag, volgens hem de schuld van de wiebelende trein.
Een joviale buschauffeur van de ligne tec 61 zette ons af op de baan N40 tussen Libramont en Libin op de plaats waar we onze tocht het liefst zouden aanvangen. Merci bien et au revoir.
Relaas van de tocht : Aan de ingang van “bois La Hé”, om 10.10u dit woud in op 480m. hoogte, noordwaarts naar een prachtig stuk veengebied genaamd “Reserve Nat. Dom. Des ANCIEN TROUFFERIES DE LIBIN”. Een mondvol voor een vochtig natuurgebied gevoed door “rau de Large Fontaine”. De prentjes gemaakt door Dany, jacky en william brengen dit goed in beeld, waarvoor dank aan die gasten. Goed volgend op de stafkaart naar een andere beek “rau de la Fagne de Tailsus” waar we de verwoestingen van het laatste stormweer konden bekijken, dikke gezonde bomen ontworteld of afgeknakt alsof het lucifers waren, dit moet een oorverdovend lawaai geweest zijn. Nog steeds onze neuzen naar het noorden gericht, nu naar Pont de Libin. Onderweg een beschutte p.n. plaats gevonden, uit de wind en in de zuiderzon, smakelijk allemaal. Na de versterking “La Lomme” en de spoorlijn over om terug te keren door het “Banal bois”, langs “Anc. Chat. de Banal Bois”, zo onder de “Carriére” naar de N89. Nogmaals “La Lomme” over welke hier nog maar een beek breed is ( ontspringt een beetje verder in Bras-Haut ). Onder de N89, zuiders kronkelend en goed uitkijkend door het “bois de Hambeau” en “bois Voltaire” naar het veel grotere naaldbomenwoud van “bois de Bernihé”. Een ganse dag zonder steile hellingen maar veel “vals plat” (tussen de 350m in de vallei van “La Lomme” en 555m als hoogste punt van de dag (bois Voltaire). Libramont binnen, wat een timing, via de “Haute Ecole Robert Schuman” en het “Centre hospital de l”Ardenne”.
Toemaatjes :
Voor één keer geef ik jullie de juiste gegevens aangaande de afstand, dit voor de meestappers die nooit tot een akkoord komen, soms vijf kilometer verschil :
1) van vertrek tot pont de Libin = 9km.
2) Pont de Libin door “Banal bois” naar N89 = 6km. en
3) onder de N89 tot Libramont station = 7km.
Het totaal op 22km.
Nog wat cijfers : van 10.10u tot 15.50u = 5u en 40 minuten. = 5 uur stappen voor 22km. (gemiddelde van 4,4 km p/u.) (alle cijfers vastgelegd bij een deurwaarder).
Met ons achten een goede plaats gekregen van de klant vriendelijke waardin. De één jaar oude Orval met de iets minder oude goudgele klompjes kaas…gesmaakt ? …lekkerrrrr..!!! gelukkig maar, ons Francine en William waren er nu wel vroeg bij… in de voormiddag zagen ze tussen het mooie winterlandschap reeds het silhouet van het dikbuikig amberkleurig Orvalglas…van verslaving gesproken.
Tot de volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Een late nabeschouwing deze week, door werkzaamheden ten huize Flore aan tv, netwerk en andere moeilijke woorden,met een beetje siroop van mijnentweege en gegrol van de jongste zoon welke gans de boel mocht installeren en in dienst stellen.
Maar ik moet het hem toegeven het is hem gelukt, hij zal waarschijnlijk zo goed worden als zijn vader!
Voor mijn vertrouwde lezers, deze week zal ik de sloebers maar eens met rust laten, toch liggen er nog enige stenen op mijn maag, het zal ze zuur opbreken als dit zal uitbreken.
Er is al een poging tot omkoping geweest van onze leider, hij heeft me zijn beste kompas gegeven! Het is een grote leider!
Tot in den draai en loop maar lekker in de zon als ze schijnt deze week.
Woensdag veel zon maar een schrale N/O wind, dus, wij naar het Zuiden in het groot woud rond Libramont om uit de koude wind te stappen. Met de stafkaarten 64 / 3.4 en 59 / 7.8 gaan we er iets goeds uitkiezen. Trekken vanaf het I.C.station Libamont naar boven op de kaart richting Libin om daar een dag te vertoeven tussen de 400 en 500 meters. Eventueel 's morgens een tec-bus nemen, breng de nodige informatie mee. Jullie weten goed dat mijn voorbereidingen altijd tip-top in orde zijn, je niet laten meeslepen door iemand die wat al te graag de fakkel wil overnemen (lees de nabeschouwingen).
Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek om 06.30u) naar Brussel noord en vervolgens met den E.C.Vauban van Brussel nd (vertrek om 07.42u) naar Libramont.
Tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
10 maart 2010
Gekregen zoals gevraagd, de woensdag weer de beste weerdag van de week, ginder diep in de Ardennen : een pelletje sneeuw en veel zon. Met de gedachte aan een snedige N/O wind, bescherming gezocht in het Ardennen woud en nu eens geen dorpjesbezoek. Een dag zonder steile hellingen of afdalingen maar toch veel “vals plat” tussen de 350 m. aan “La Lomme” en 555 m. als hoogste punt van de dag (bois Voltaire). ’s Morgens op de E.C. Vauban met drie “bevoegden” het traject uitgetekend en instrumentaal de afstand berekend, eerste en tweede in bevel kwamen met hun vaste hand uit op een goede twintiger, derde in bevel, nog in opleiding, gleed over de kaart alsof er ijzel op lag, volgens hem de schuld van de wiebelende trein.
Een joviale buschauffeur van de ligne tec 61 zette ons af op de baan N40 tussen Libramont en Libin op de plaats waar we onze tocht het liefst zouden aanvangen. Merci bien et au revoir.
Relaas van de tocht : Aan de ingang van “bois La Hé”, om 10.10u dit woud in op 480m. hoogte, noordwaarts naar een prachtig stuk veengebied genaamd “Reserve Nat. Dom. Des ANCIEN TROUFFERIES DE LIBIN”. Een mondvol voor een vochtig natuurgebied gevoed door “rau de Large Fontaine”. De prentjes gemaakt door Dany, jacky en william brengen dit goed in beeld, waarvoor dank aan die gasten. Goed volgend op de stafkaart naar een andere beek “rau de la Fagne de Tailsus” waar we de verwoestingen van het laatste stormweer konden bekijken, dikke gezonde bomen ontworteld of afgeknakt alsof het lucifers waren, dit moet een oorverdovend lawaai geweest zijn. Nog steeds onze neuzen naar het noorden gericht, nu naar Pont de Libin. Onderweg een beschutte p.n. plaats gevonden, uit de wind en in de zuiderzon, smakelijk allemaal. Na de versterking “La Lomme” en de spoorlijn over om terug te keren door het “Banal bois”, langs “Anc. Chat. de Banal Bois”, zo onder de “Carriére” naar de N89. Nogmaals “La Lomme” over welke hier nog maar een beek breed is ( ontspringt een beetje verder in Bras-Haut ). Onder de N89, zuiders kronkelend en goed uitkijkend door het “bois de Hambeau” en “bois Voltaire” naar het veel grotere naaldbomenwoud van “bois de Bernihé”. Een ganse dag zonder steile hellingen maar veel “vals plat” (tussen de 350m in de vallei van “La Lomme” en 555m als hoogste punt van de dag (bois Voltaire). Libramont binnen, wat een timing, via de “Haute Ecole Robert Schuman” en het “Centre hospital de l”Ardenne”.
Toemaatjes :
Voor één keer geef ik jullie de juiste gegevens aangaande de afstand, dit voor de meestappers die nooit tot een akkoord komen, soms vijf kilometer verschil :
1) van vertrek tot pont de Libin = 9km.
2) Pont de Libin door “Banal bois” naar N89 = 6km. en
3) onder de N89 tot Libramont station = 7km.
Het totaal op 22km.
Nog wat cijfers : van 10.10u tot 15.50u = 5u en 40 minuten. = 5 uur stappen voor 22km. (gemiddelde van 4,4 km p/u.) (alle cijfers vastgelegd bij een deurwaarder).
Met ons achten een goede plaats gekregen van de klant vriendelijke waardin. De één jaar oude Orval met de iets minder oude goudgele klompjes kaas…gesmaakt ? …lekkerrrrr..!!! gelukkig maar, ons Francine en William waren er nu wel vroeg bij… in de voormiddag zagen ze tussen het mooie winterlandschap reeds het silhouet van het dikbuikig amberkleurig Orvalglas…van verslaving gesproken.
Tot de volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Een late nabeschouwing deze week, door werkzaamheden ten huize Flore aan tv, netwerk en andere moeilijke woorden,met een beetje siroop van mijnentweege en gegrol van de jongste zoon welke gans de boel mocht installeren en in dienst stellen.
Maar ik moet het hem toegeven het is hem gelukt, hij zal waarschijnlijk zo goed worden als zijn vader!
Voor mijn vertrouwde lezers, deze week zal ik de sloebers maar eens met rust laten, toch liggen er nog enige stenen op mijn maag, het zal ze zuur opbreken als dit zal uitbreken.
Er is al een poging tot omkoping geweest van onze leider, hij heeft me zijn beste kompas gegeven! Het is een grote leider!
Tot in den draai en loop maar lekker in de zon als ze schijnt deze week.
zondag 7 maart 2010
Pepinster / Cornesse / Goffontaine / Soiron / Grand-Rechain / Pepinster.
Uitnodiging:
We zijn grotendeels gespaard gebleven van het "te" hevige stormweer, gelukkig maar. Voor woensdag voorspellen ze een ietwat zonnige dag zonder noemenswaardige neerslag.
De "thema-uitstappen" komen er binnen enkele weken aan, als daar zijn, de bosanemonen - de narcissen - wilde- of boshyacint en andere dasloken of wildemanskruid. 'K zal het op tijd navragen en dan passen we onze uitstappen aan in functie van de "Lentebloeiers".
Voor nu woensdag heb ik gekozen voor de vallei van de Vesder tussen Trooz en Pepinster. Hebben daar alles nog niet gezien, er zijn nog vele paadjes welke we nog moeten platlopen. Ten noorden van de rivier met zowel bos als veld en mooie vergezichten, of ten zuiden van de Vesdre/Wezer met overwegend woud en telkens klimwerk. Op de I.C. van Oostende naar Eupen komen we allicht tot een besluitvorming. Ik kan wel uuuuren bezig zijn met het uitstippelen van de tocht maar als die twee kornuiten (lees : Leiders in wording) dwarsliggen is al mijn werk voor niets geweest...ik pas me wel aan zoals gewoonlijk.
Wandel of stafkaarten : 42 / 7.8 en toch maar 49 / 3.4 (voor alle zekerheid)
Treinuren : Met den dubbeldekker (vertrek om 06.30u) vanuit St niklaas naar Brussel noord om daar de I.C. naar Eupen te nemen (vertrek Brussel nd om 08.06u) Overstappen te LUIK GM op de omnibustrein naar ons vertrekpunt.
Alles gelezen van verleden woensdag ? het relaas, de foto's bekeken en de nabeschouwingen van Herman. 'K denk dat zijn aperitief (tijdens het pennen) nu wel heel straf moet geweest zijn, of misschien wel meerdere. Tot woensdag, Hilaire, maak dat je er bij bent, jullie kunnen niet gemist worden.
Relaas der feiten:
3 maart 2010
Nog maar eens een bevestiging, wat het weer betreft is woensdag de beste dag van de week om te gaan stappen. Nu gekozen in functie van de open helder blauwe hemel, ’s morgens nogal wat bos en na de noen meestal tussen de weilanden langs veel holle wegen omzoomd met hagen. Een streek die we meer en meer beginnen te waarderen en te koesteren, geen meter plat behalve het voetbalveld, mooie rustige dorpjes met goed onderhouden of gerestaureerde woonpanden, steile dalletjes met af en toe een strook bos.
De foto’s van Jacky, Etienne en William zien er stralend uit op deze zonovergoten woensdag stapdag. 20 km. intens stapplezier ten noorden van de Vesder / Vesdre / Wezer (ten zuiden van de rivier, zeer bosrijk, hebben we bijna alle paadjes betreden). Het treinverkeer, nu wel bijna spelbreker, maar een goede leider heeft gauw een gepaste oplossing, spijtig voor de uren voorbereiding…steek het voorziene parcours in de map “nog af te handelen”.
Relaas van de tocht: Met de I.R.trein van Luik GM – Aachen Sud, te Pepinster uit de trein gestapt om 09.50u. De bijrivier van de Maas over om te beginnen aan de eerste steile klim naar het dorpje Cornesse. De kerk al tientallen keren zien staan in de verte bij onze vroegere tochten ten zuiden van de Vesder. Hier beseften we al dat we goed gekozen hadden, veel mooie vergezichten onder een blauwe hemel met in de zonkant lopend aangename temperaturen. Na 150 meter stijgen, je raadt het goed, evenveel meters dalen, langs een smal boswegeltje naar het gehucht Goffontaine. In het zicht van de Vesdre meedraaien met het water op zoek naar “rau de la Saute”, deze slenk volgend langs het beekje, een holle weg vol weggespoelde keien en een bos dat veel afgezien heeft van de laatste stormwind weekend jl. Na een felle inspanning boven gekomen op het hoogste punt van de dag “Croix Maga”, vanaf hier zagen we ons volgende dorp liggen, Soiron met zijn prachtig gerestaureerde kerk St. Roch en het nevenstaand “Chateau de Soiron”. Zeker een bezoek waart, dank aan de vele goed bewegwijzerde buurt- en kerkwegels rond het dorp. Hebben daar, veel later dan gewoonlijk, onze picknickmand leeggegeten. Om één uur terug op pad, alles goed aanschouwt, nu door “bois de Morathier”, naar het verste punt van de dag het dorpje Grand –Rechain. Ons opgevallen, een gans nieuw stratenplan met “kastelen van huizen” in aanbouw (vanwaar die rijke mensen?). Op onze weg terug, tussen de golvende weilanden, veel beerwagens gezien om de landen te verzadigen met het onwelriekende groeimiddel. Via “Chap. St Roch” naar “Chateau de Sclassin” en verder naar het gehucht St Germain om ons voor de laatste maal te laten zakken langs “Ruisseau du grand Ri” naar het vijvertje van “doux fonds” om te eindigen waar we begonnen waren, Pepinster a/d Vesder.
’s Morgens in het café aan het station onze komst aangekondigd en gevraagd om den Orval op de gewenste temperatuur te brengen, wat geschiedde. Nogmaals een traktatie voor een verjaardag, nu van onzen Jacky. Met zevenen met een vol glas geklonken zonder morsen om het daarna op zijn gezondheid uit te drinken… Drie X Hoera.
Eén valse noot, onze meestapper met het grootste pensioen wilde ondanks de vermindering die we al kregen van de cafébazin nog minder betalen en zo zijn eigen “collega’s” in de zak zetten, foei. Een geluk dat hij nooit de rekening uit de voeten doet, wij zouden er opliggen.
Nog een pluim op de hoed van M –J ( je mag ze ook elders steken) kijkt u eens op haar nieuwe blog naar de “power points” van een clubuitstap in 2008. Mooie herinnering!!
Nog een zeer slecht weekeinde gewenst wat het weer betreft, tot volgende woensdag bij “goed” weer, Hilaire
Nabeschouwing:
Hoi, lieve rechtschapen spoortrippers en vriendinnen:
Zondagmorgen, elf uur dertig, de zon schijnt, de potten en pannen rammelen achter mijn rug (Canard a l'orange)in wording! De pc zoemt vriendelijk en gewillig, en er staat een gevuld glas (Dalwhinnie) binnen handbereik om in geval van blackout mijn hersenen te reanimeren.
Er zijn minder leuke dingen om te doen op een doordeweekse zondagmorgen. Maar de plicht roept en er moeten leiders genekt worden, tweede's in bevel de put in geduwd (en toesmijten) en vergeten waar! Niet dat ik dit graag doe, maar de plicht is heilig en ik weet dat jullie op mijn eerlijke en onbevooroordeelde mening zitten te wachten.
Vooruit dan maar omdat het moet:
Eerst een put vullen, hij is niet goed bezig, zijn foto's al bekeken? Te weinig, geen ruggengraat en vooral ik ben nooit in beeld!
Dichtgooien die handel en vergeten waar het was.
Nu dan, hem nog even nekken, hebben jullie hem weeral bezig gezien. Niks geen voorbereiding, zorgen dat de treinen in de knoop draaien. Om dan onschuldige collega's (welke zich in zweet werken om voor ons pensioen de benodigde Euro's bijeen te krijgen) te kleineren. Dan op de trein rap, rap, nog een tripke ineen te flansen tussendoor een treinbegeleider het vuile werk (voor onze aansluiting) laten doen.
Niks geen beetje vriendelijk tegen deze persagent, zelfs geen traktatie, laat staan steekpenningen, hij moet nog veel leren!
Voila, ze hebben er om gevraagd, ze hebben het gekregen! Ik, ik ga mijn glas hervullen het is een beetje zachtjes aan leeggelopen.
Laat jullie niet afleiden door die oldtimer maar kijk buiten vanachter het glas en geniet van de zon.
Toedeloe en tot in den draai.
We zijn grotendeels gespaard gebleven van het "te" hevige stormweer, gelukkig maar. Voor woensdag voorspellen ze een ietwat zonnige dag zonder noemenswaardige neerslag.
De "thema-uitstappen" komen er binnen enkele weken aan, als daar zijn, de bosanemonen - de narcissen - wilde- of boshyacint en andere dasloken of wildemanskruid. 'K zal het op tijd navragen en dan passen we onze uitstappen aan in functie van de "Lentebloeiers".
Voor nu woensdag heb ik gekozen voor de vallei van de Vesder tussen Trooz en Pepinster. Hebben daar alles nog niet gezien, er zijn nog vele paadjes welke we nog moeten platlopen. Ten noorden van de rivier met zowel bos als veld en mooie vergezichten, of ten zuiden van de Vesdre/Wezer met overwegend woud en telkens klimwerk. Op de I.C. van Oostende naar Eupen komen we allicht tot een besluitvorming. Ik kan wel uuuuren bezig zijn met het uitstippelen van de tocht maar als die twee kornuiten (lees : Leiders in wording) dwarsliggen is al mijn werk voor niets geweest...ik pas me wel aan zoals gewoonlijk.
Wandel of stafkaarten : 42 / 7.8 en toch maar 49 / 3.4 (voor alle zekerheid)
Treinuren : Met den dubbeldekker (vertrek om 06.30u) vanuit St niklaas naar Brussel noord om daar de I.C. naar Eupen te nemen (vertrek Brussel nd om 08.06u) Overstappen te LUIK GM op de omnibustrein naar ons vertrekpunt.
Alles gelezen van verleden woensdag ? het relaas, de foto's bekeken en de nabeschouwingen van Herman. 'K denk dat zijn aperitief (tijdens het pennen) nu wel heel straf moet geweest zijn, of misschien wel meerdere. Tot woensdag, Hilaire, maak dat je er bij bent, jullie kunnen niet gemist worden.
Relaas der feiten:
3 maart 2010
Nog maar eens een bevestiging, wat het weer betreft is woensdag de beste dag van de week om te gaan stappen. Nu gekozen in functie van de open helder blauwe hemel, ’s morgens nogal wat bos en na de noen meestal tussen de weilanden langs veel holle wegen omzoomd met hagen. Een streek die we meer en meer beginnen te waarderen en te koesteren, geen meter plat behalve het voetbalveld, mooie rustige dorpjes met goed onderhouden of gerestaureerde woonpanden, steile dalletjes met af en toe een strook bos.
De foto’s van Jacky, Etienne en William zien er stralend uit op deze zonovergoten woensdag stapdag. 20 km. intens stapplezier ten noorden van de Vesder / Vesdre / Wezer (ten zuiden van de rivier, zeer bosrijk, hebben we bijna alle paadjes betreden). Het treinverkeer, nu wel bijna spelbreker, maar een goede leider heeft gauw een gepaste oplossing, spijtig voor de uren voorbereiding…steek het voorziene parcours in de map “nog af te handelen”.
Relaas van de tocht: Met de I.R.trein van Luik GM – Aachen Sud, te Pepinster uit de trein gestapt om 09.50u. De bijrivier van de Maas over om te beginnen aan de eerste steile klim naar het dorpje Cornesse. De kerk al tientallen keren zien staan in de verte bij onze vroegere tochten ten zuiden van de Vesder. Hier beseften we al dat we goed gekozen hadden, veel mooie vergezichten onder een blauwe hemel met in de zonkant lopend aangename temperaturen. Na 150 meter stijgen, je raadt het goed, evenveel meters dalen, langs een smal boswegeltje naar het gehucht Goffontaine. In het zicht van de Vesdre meedraaien met het water op zoek naar “rau de la Saute”, deze slenk volgend langs het beekje, een holle weg vol weggespoelde keien en een bos dat veel afgezien heeft van de laatste stormwind weekend jl. Na een felle inspanning boven gekomen op het hoogste punt van de dag “Croix Maga”, vanaf hier zagen we ons volgende dorp liggen, Soiron met zijn prachtig gerestaureerde kerk St. Roch en het nevenstaand “Chateau de Soiron”. Zeker een bezoek waart, dank aan de vele goed bewegwijzerde buurt- en kerkwegels rond het dorp. Hebben daar, veel later dan gewoonlijk, onze picknickmand leeggegeten. Om één uur terug op pad, alles goed aanschouwt, nu door “bois de Morathier”, naar het verste punt van de dag het dorpje Grand –Rechain. Ons opgevallen, een gans nieuw stratenplan met “kastelen van huizen” in aanbouw (vanwaar die rijke mensen?). Op onze weg terug, tussen de golvende weilanden, veel beerwagens gezien om de landen te verzadigen met het onwelriekende groeimiddel. Via “Chap. St Roch” naar “Chateau de Sclassin” en verder naar het gehucht St Germain om ons voor de laatste maal te laten zakken langs “Ruisseau du grand Ri” naar het vijvertje van “doux fonds” om te eindigen waar we begonnen waren, Pepinster a/d Vesder.
’s Morgens in het café aan het station onze komst aangekondigd en gevraagd om den Orval op de gewenste temperatuur te brengen, wat geschiedde. Nogmaals een traktatie voor een verjaardag, nu van onzen Jacky. Met zevenen met een vol glas geklonken zonder morsen om het daarna op zijn gezondheid uit te drinken… Drie X Hoera.
Eén valse noot, onze meestapper met het grootste pensioen wilde ondanks de vermindering die we al kregen van de cafébazin nog minder betalen en zo zijn eigen “collega’s” in de zak zetten, foei. Een geluk dat hij nooit de rekening uit de voeten doet, wij zouden er opliggen.
Nog een pluim op de hoed van M –J ( je mag ze ook elders steken) kijkt u eens op haar nieuwe blog naar de “power points” van een clubuitstap in 2008. Mooie herinnering!!
Nog een zeer slecht weekeinde gewenst wat het weer betreft, tot volgende woensdag bij “goed” weer, Hilaire
Nabeschouwing:
Hoi, lieve rechtschapen spoortrippers en vriendinnen:
Zondagmorgen, elf uur dertig, de zon schijnt, de potten en pannen rammelen achter mijn rug (Canard a l'orange)in wording! De pc zoemt vriendelijk en gewillig, en er staat een gevuld glas (Dalwhinnie) binnen handbereik om in geval van blackout mijn hersenen te reanimeren.
Er zijn minder leuke dingen om te doen op een doordeweekse zondagmorgen. Maar de plicht roept en er moeten leiders genekt worden, tweede's in bevel de put in geduwd (en toesmijten) en vergeten waar! Niet dat ik dit graag doe, maar de plicht is heilig en ik weet dat jullie op mijn eerlijke en onbevooroordeelde mening zitten te wachten.
Vooruit dan maar omdat het moet:
Eerst een put vullen, hij is niet goed bezig, zijn foto's al bekeken? Te weinig, geen ruggengraat en vooral ik ben nooit in beeld!
Dichtgooien die handel en vergeten waar het was.
Nu dan, hem nog even nekken, hebben jullie hem weeral bezig gezien. Niks geen voorbereiding, zorgen dat de treinen in de knoop draaien. Om dan onschuldige collega's (welke zich in zweet werken om voor ons pensioen de benodigde Euro's bijeen te krijgen) te kleineren. Dan op de trein rap, rap, nog een tripke ineen te flansen tussendoor een treinbegeleider het vuile werk (voor onze aansluiting) laten doen.
Niks geen beetje vriendelijk tegen deze persagent, zelfs geen traktatie, laat staan steekpenningen, hij moet nog veel leren!
Voila, ze hebben er om gevraagd, ze hebben het gekregen! Ik, ik ga mijn glas hervullen het is een beetje zachtjes aan leeggelopen.
Laat jullie niet afleiden door die oldtimer maar kijk buiten vanachter het glas en geniet van de zon.
Toedeloe en tot in den draai.
Abonneren op:
Posts (Atom)