zondag 6 juni 2010

Anseremme – Lesse – Furfooz – Gendron-Celles

Uitnodiging:



Morgen nog een dagje kwakkelweer en dan...is het woensdag en..altijd mooi en zonnig weer waar wij gaan stappen, dus, gelieve me te volgen als je een bezige, aangename en sportieve dag wilt hebben.!! en veel bijleren over de bloemetjes en de bijtjes.

Jawel, wij zaten tussen de 70.000 toeschouwers voor 't peird van Dendermonde, en jawel het was aangenaam buitenweer, Ge moet heel fanatiek en een slecht karakter hebben om deze stoet een rot weer toe te wensen zoals den dienen van tegen 't Gentse aan, men zou bijna geloven dat hij van aolst is.

Geen woorden meer aan vuil maken, terzake : Daar den kayaktrein terug pendelt tussen Namur - Dinant - Houyet en er daar nog paadjes zijn welke we nog niet hebben platgelopen...wij daareen met den dubbeldekker vanuit St Niklaas om 06.30u naar Brussel noord en om 07.42u met den E.C. Vauban naar Namur, daar om 08.47u met het toeristisch treintje naar de Lesse.

Stafkaarten : doen er genoeg mee, van voor tot achter Dinant d.w.z. nrs; 53 / 3.4 -- 53 / 7.8 -- 54 / 5.6 --
58 / 3.4 -- 59 / 1.2
Keuze genoeg, b.v. Dinant - Yvoir of de stationnetjes langs de Lesse (Anseremme - Gendron-celles - Houyet) kiezen doen we op de trein, Hilaire



Relaas der feiten:
02 juni 2010




De spoortrippers hebben het getroffen met “Meneerke” hierboven, ’t was weer stapweer om ons in ’t hemd te zetten. Wij bedanken hem daarvoor met af en toe eens in een kapelletje of kerkje te gaan bezoeken en een kaarsje aan te steken voor die mooie woensdagen, Zalig zijn zij … enz Behalve onze Michel, die krijgt ge niet uit zijn vest, of zou hij mislukte tatoeëringen hebben staan op z’n bovenarmen? De serveuse aan het stationnetje bij aankomst pronkt graag met de “gravures” en “zilverknopen” op haar boezem.
Om 09.15u stapten we te Anseremme, aan samenvloeiing van Lesse en Maas, van de toeristische kayak-trein, de nevel hing nog in de vallei.

Anseremme – Lesse – Furfooz – Gendron-Celles.

Relaas van de tocht: Hadden nog eens goesting om andere paadjes op te zoeken, daarom wij langs de vroegere loskoer, tussen spoorlijn en Lesse op zoek naar het “visserspaadje” welke ons naar de “pont du tunnel” bracht. De brug over, langs een aftakkingbeek, om te beginnen met het veroveren van de vele rotspartijtjes van “Plain de Fosses”. Niet bang om eens een wegeltje links of rechts te nemen, ze leiden allen naar een boven de Lesse uitstekend rotsgedeelte met mooi uitzicht. Door het vroege vertrekuur tijd zat en ten slotte, met gediplomeerde kaartlezers als wij en hulp van hen die goed het kompas kunnen hanteren, aangekomen aan het kruis van “Tienne Hubaille”. Ons terug naar de Lesse laten zakken om aan de “Pont de Fer” op de asfaltbaan te komen welke we moeten volgen tot “Chateau de Walzin”. Langs brede dreven afgezoomd met dikke linden naar de achterkant van het private kasteeldomein van Walzin d.w.z. terug gestaag omhoog om vóór de grote graanvelden, met zicht op de heel grote “vierkantshoeve” rechts het prachtige bos in te duikelen, via “Pointe du Fond de Lesse”, alsmaar kronkelend bergaf, genietend van de stilte en bloemenpracht (soorten Orchis) bewonder de foto’s van natuurfotograaf William ( Dany vroeger en Etienne nu, hebben hun toestel kapot gekregen). Beneden, deden het voor onze eenzame Michel, nogmaals de Lesse bewonderd en aan één van de vele spoorwegbruggen onze boterhammen verorberd aan de oever van de rivier, in het zonnetje bij 30° warmte, nog steeds hield hij zijn vest aan. Vijf minuten langer dan anders geschoofd, met een volle maag begonnen aan de derde beklimming van de dag, naar “Roche à la Chandelle” en “Les Aiguilles de Chaleux” met mooi uitzicht op de diepe Lesse met daarnaast de spoorlijn. Nogmaals de uitgestrekte gerstvelden door de felle warme wind zien deinen als wiegende zeeën. ( niets ontgaat de leider, het moet hun altijd gezegd worden) Wandelend door het dorp Furfooz, langs de akkers heen, naar “Chateau de Vêves” en eventjes een zicht op het nog hogere gelegen “Chat. de Noisy”. De laatste twee kilometer nog eens op “onbekend terrein”, op de kaart wel aangeduid met een stippellijntje maar wij hebben de indruk dat het enkel tijdens het jachtseizoen betreden wordt. Het was klauteren over en onder gevallen bomen en op het laatst een afzink die kon tellen, steil en glibberig met op het laatst de vermelding dat het paadje “verboten” was en er wolfsijzers en vergif lagen. ( moet een zeer oud bord zijn, toen er daar nog wolven leefden). Eind goed al goed, na de voetwassing aan het beekje “Ri des Fosses”, met zevenen en veel goesting een feestje gebouwd op het terras rechtover het kleine stationnetje van Gendron-celles in de diepe Lesse-vallei.

“DAARVOOR DOEN WE HET!! Het was goed, dat het goed was … Ik kan het niet altijd van hun gezicht aflezen, en zeggen doen ze het zelden, met een schouderklopje ben ik al content. Men kan het ook zien aan de foto genomen door mij, met de opgeheven volle dikbuikige glazen … man ... man ... man … lekkerrrrrr. Tot nog eens, Hilaire



Nabeschouwing:


Hij heeft gelijk we zeggen het hem niet genoeg, we tonen het niet genoeg, en toch blijft hij zijn beste beentje voorzetten. Iets wat voor hem niet gemakkelijk is wegens hoge knieën.
Maar het spreekwoord "Liefde moet je voelen" indachtig, zal ik er hem nog even op wijzen. Deze nabeschouwing is een grote ode aan zijn ego.
Hiervoor doen we het!!! Maar je moet het tussen de lijntjes lezen he leider!!
Dus nog even en op zijn verzoek voor punten.
- Te vroeg moeten opstaan, moeten lopen voor de aansluiting in Namen. (DUS, geen punten)
- Via de oude loskoer was dus wel mis, maar vergeef het hem, oud spoorbloed moet over de loskoer. (half puntje omdat het zondag is)
- Boven bleek rechts links te liggen en het oosten ten westen van het zuiden, we waren even het noorden kwijt. (nog een half omdat het drukkend warm is)
- Proper kunnen onze boterhammen kunnen opeten (in het gras). Naast de Lesse (kanovaarders zijn lawaaimakers). Met een drukke goederenlijn op een steenworp (bloed kruipt enz.). Bijna geruisloos daveren zij voorbij, boterhammen sprongen zo uit mijn doos. (min een punt, omdat het nog niet regent anders min twee)
- De rest van het stapgenoegen verliep bijna rimpelloos, oude mensen lastigvallen omdat ze van oorsprong van Sint-Gilles waren. Over paadjes sukkelen die er niet meer waren, onder en over gevallen bomen kleferen. (vijf punten omdat mijn aperitief juist aangekomen is)
- Bijna vergeten, de grote schoenpoets, getten uit, want we zijn der bijna!!! Dan door een door God vergeten en verlaten pad, met modder en water. (Geen punten aftrekken omdat ik dan nog een aperitief krijg)
- Het terras was goed, de bediening vlot en proper, het uitzicht op alle vlak heerlijk. Zo mooi dat er zelfs geen geneut was over de temperatuur van de geleverde drank. Er kwam zelfs kaas boven speciaal voor zijn schone ogen. (Vol punt, ook al was de wandeling ten einde.
- Reken en tel alles samen, deel door honderd, vermenigvuldig met vier.

Ween bitter bij het zien van zo'n droevig resultaat.

Aan allen:
Hilaire kan veel beter, het is dus aan ons om hem te stimuleren en naar hogere punten te drijven.
De groeten en blijf droog want hier regent het al!