Uitnodiging:
Nog maar eens naar een onbekend terrein, starten aan de Franse grens te Erquelinnes en zo met de Samber als richtingsaanwijzer een paar sluizen over, de dorpjes Solrè-sur-Sambre, Hantes-Wihèries, Labuissière en Lobbes aandoen en eindigen in het oude stadje Thuin waar we al eens geweest zijn maar toen weinig tijd hadden om het te verkennen. Zoals men kan denken, veel afwisseling en de g.r.129 als leidraad. Bos, open veld van akkers en weilanden, een paar natuurreservaten door en wat de gebouwen betreft, oude watermolens en nogal wat kastelen en boerderijen en verscheidene spoorwegbruggen over de Samber en zijn bijriviertjes. Zijn nooit te oud om te leren en onze "horizon" te verruimen.
Wat de kaart betreft : ik beschik over een gloednieuwe kaart nr. 52 / 1.2 en het g.r. boekje 129
Wat de treinen betreft
: Wij van Sinaai rijden met den dubbeldekker met vertrek te St niklaas om 06.30u via Lokeren en Dendermonde naar Brussel Zuid.
: Degenen die vanuit st niklaas vertrekken kunnen, als ze willen, de trein nemen om 06.47u naar Antwerpen Centraal om daar de aansluiting te nemen naar Charleroi.
: Fam.Thys kan vertrekken vanuit Gent St Pieters naar Charleroi.
We zien elkaar bijgevolg op de I.C. trein naar Charleroi met vertrek te Brussel zuid om 08.09u- Aankomst Charleroi om 08.55u en vertrek met de L-trein richting Franse grens (Jeumont) met afstap te Erquelinnes-village om 09.45u
Kan jullie al het een en ander meegeven voor volgende week / zal te vertrekken zijn met de trein naar Brussel om 07.30u te St niklaas en we gaan 's avonds eindigen in Namur met de afdaling van de Citadel in het hartje van de stad. (verdere uitleg volgt eind deze week), maak dat je er bij bent, jullie kunnen niet gemist worden, Hilaire
Relaas der feiten:
18 februari 2009
Onze ontdekkingstocht langs de Samber is meegevallen, al hebben we geen enkele aak of andere (plezier)boten gezien, ook niet aan de sluizen. We hadden ons laten leiden door de g.r;129 om vanaf de Franse grens tot Thuin te stappen. Langs het jaagpad van de rivier zeker ook mooi voor fietsers in een land van water en lucht. Nog nooit met ons groepje deze rustige streek aangedaan, ons laten afzetten door de omnibustrein van Charleroi naar het Franse Jeumont.
Relaas van de tocht : om 09.50u aangevangen en onmiddellijk op zoek naar het jaagpad langs de Samber, onder de “pont de Sambre” naar het dorpje Solre-Sur-Sambre. Daar viel ons op dat deze woonkernen oud en rustig zijn en hoe het er in de 17è eeuw uitzag. Over de met de hand te draaien “ecluse nr.1”, nu langs “la Tûre” naar het “chateau-fort”. Hier konden onze drie foto-makers, Danny, Etienne en William zich voor de eerste maal uitleven, het resultaat mag er zijn. Nu richting het gehucht Hantes-Wihéries, over de “pont de Hantes”, een andere bijrivier van de Samber met veel weilanden rondom. Deze meanderende “la Hantes” na 2km verlaten en begonnen aan de golvende “Collines” met veel grote witgekalkte oude boerderijen omgeven door uitgestrekte hectaren grote akkers. Op het hoogste punt, aan een eenzame wilg, een 360° panorama. Beloofd om in de zomer, als de bollige akkers vol rijpe graangewassen staan, terug te komen. Terug licht dalend op zoek naar onze “Sambre” en het volgende dorpje Labuissiére aan de overkant van sluis nr.2. Op het rustige dorpspleintje, tegenover het sasgebouw gemiddagmaald.
Te fris om lang te blijven zitten, de zon deed wel pogingen maar zonder veel resultaat. Nogmaals langs weilanden en akkers door nattige en vettige rood gekleurde kleigrond en dito leischilfers, omklimmend langs een schorrengebied naar het “Chateau de Grignard” en de veel lager gelegen “Ferme de Grignard”(niet de Ferre) aan de, hoe kan het anders, de kolkende “rau de Grignard”. Daar onze tijd genomen om dit mooi plekje te vereeuwigen op foto’s. Vervolgens 3km jaagpad met zicht op de kasteelhoeve “de Forestaille”, tot de “pont de Planchette”, een ijzeren brug in verval als overblijfsel van de vroegere spoorlijn naar Chimay. Door een bosgebied om onder de “pont du Brûle”, uit te kijken naar het hoogste punt van Lobbes met de veel te grote maar toch imposante hoofdkerk. Voor de laatste maal een kort steil klimmetje naar Thuin om een uitzicht te hebben over Lobbes. Amper 2km van ons eindpunt verwijderd, het middeleeuws stadje Thuin met zijn belfort = beffroi. Onder de zestig meter hoge toren van het prachtig bouwwerk, onze dorst gelest met de bevinding dat we niets spectaculairs gedaan hadden maar toch tevreden dat we deze voor ons onbekende streek hadden verkend. Nu nog 10 minuten, trapsgewijs, tot het diepliggend station, gelukkig niemand te veel gedronken en bijtijds naar huis.
Hou jullie klaar voor volgende woensdag, in clubverband, morgen weet je reeds meer, Hilaire
Nabeschouwing:
Weer een mooie stapdag, met bijna enkele zonnestraaltjes, het kan niet anders of het wordt een mooie zomer.
Over de wandeling, niks, was niet moeilijk altijd rechtdoor en afslaan als er een pijltje stond, vlak, met nu en dan een heuveltje iets van Erica. Altijd asfalt met een spatje modder. Echte stappers onwaardig. Zo kan ik het ook. Met copytjes van kaarten, mijn handen jeuken nog, zijn nieuwe kaart mocht ik zelfs niet vasthouden, pffft, gebrek aan vertrouwen ja!
Oh ja hij belooft al van woensdag morgen heb je meer uitleg over woensdag a.s. maar we zijn nu zondag morgen, en, hij zit te kaarten zeker!
Hij zal toch wel weer een goede uitleg hebben en wij zullen beleefd knikken.
Hallee tot stappensgenoegens
zondag 22 februari 2009
zondag 15 februari 2009
Lus tussen Bertrix en Herbeumont terug naar Bertrix
Oproep:
Het gaat hem vannacht en morgen uitregenen, dat is goed voor ons woensdag. Zouden eens naar Bertrix reizen om daar een lus te maken richting zuiden. Doorgaan langs de oude watertoren, zo de vroegere spoorlijn naar Herbeumont volgen en in een grote bocht terugkeren naar "rne chat.des Fées" en via de kapel Ste Barbara de cirkel rond maken. De meesten van ons kennen deze trip en weten dus dat het een tamelijk gevarieerd parcours is, veel kronkelpaden, op en af en een ganse dag bos. 2 kaarten die we zeker nodig hebben zijn 64 / 7.8 en 67 / 3.4 (liefst niet van in de jaren stillekes)
Wat de treinuren betreft : Vertrek te Sint Niklaas om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord via Lokeren en Dendermonde. Brussel nd vertrek om 07.42u met de E.C.Vauban tot Libramont waar we het dieseltje nemen tot Bertrix met aankomst om 10.00u. Zorgen dat we om 16u binnen zijn om de trein te nemen van 17.02u(zelfde reisroute als 's morgens, natuurlijk andersom)
--------------------------------------------------------------------------------
Voor degenen die het zouden vergeten zijn : binnen 2 weken - woensdag 25 febr. - stapdag met de ganse meute, vanaf volgende week meer hierover, Hilaire
Relaas der feiten:
11 februari 2009
Het blijft winteren, voor de zoveelste keer lag het landschap onder een laagje sneeuw, nu glinsterend in het zonlicht, altijd mooi om beeldjes te schieten. (schutter van dienst vriend William) Daarbij kwam er nog veel water aan te pas, “bron van alle leven”, sloten waren beekjes, beken werden rivieren en riviertjes waren kolkende stromingen geworden op weg naar het Maasland. Op honderden plaatsen kwam het zuivere nat uit de grond geborreld en zocht op ons pad zijn weg naar de gracht. Vandaag woensdag met twee Dames op stap “au coeur de L’Ardoise”, ons Francine en Sainte Barbe, (patrones van de mijnwerkers- ieder kapelletje in de omtrek is aan haar gewijd ). Ardoisières zijn leisteengroeven, de naam die daar gegeven wordt aan de “schiste/ leisteen”. In de omgeving van Bertrix waren er vele nu niet meer ontgonnen leisteengroeven waarvan er nog één als museum te bezoeken is. De bedding van de verdwenen spoorlijn 163a van Bertrix naar Herbeumont, muno en de Franse grens is de beste plaats om de leisteenlagen te bewonderen, natuur en industriële archeologie ineengeweven.
In een grote lus tussen Bertrix en Herbeumont terug naar Bertrix.
Relaas van de trip : Stipt op tijd (10u) stapten we van het dieseltje te Bertrix om mee met de spoorlijn zuidwaarts naar de “chateau eau” te gaan. Langs heldere vergezichten (zie foto van eenzame naaldboom) ons laten afzakken naar de 100m lager gelegen oude sp.weg in de vallei van de “rau d’Aise”. Na 3km. deze leisteenbedding te volgen weet je goed hoe deze steenmassa er uitziet, panelen vertellen je alles over de ontginning.
Terugkeren in een grote bocht al klimmend en dalend over de kam “le cul du mont” om de baan Bertrix- Cugnon over te steken. Daar aan een rustplaats wat bijgetankt om langs een “waterwegel” en ‘ri goutelle de derrière la forêt” weer goed omhoog naar “plat bois ou la forêt” om langs een mooie holle weg het open veld en het voor ons liggende stadje Bertrix te zien liggen, nu al onder dreigende wolken. De laatste 3km. langs een rustige asfaltweg konden de tevredenheid over de tocht niet minderen. De laatste foto’s van William getuigen van de volle goesting waarmee we het zes maanden oud brouwsel tot ons namen. Tevreden huiswaarts, spijtig van “ à cause d’un accident” met de trein gestrand even voorbij Gemblours (Mont St Guibert) vervolgens in een stampvolle bus naar Ottignies om verder naar Brussel te sporen en dank aan de vlugheid van vriend Guido toch nog onze trein naar St niklaas te halen. Al bij al maar één uur vertraging.
Voor de spoorwegfanaten : Wat meer over de oude lijn 163a: vóór Wo1 wilden de Fransen de verbinding met het Franse net niet maken uit schrik voor het Duitse gevaar. De Duitsers legden in Wo1 meteen de sporen en gebruikten de lijn voor de bevoorrading van het front in Verdun en voor de afvoer van gewonden. Meteen na de oorlog braken de Fransen de verbinding weer af, tot 1969 reden er nog goederentreinen op de lijn.
Dit is weer eens alles voor dee’z week, maandag meer over woensdag 18 feb. En al meer over de clubwandeling van 25 feb. 09, Hilaire
Erratum aan het mailtje van gisterenavond aangaande het relaas van onze uitstap.
Ben vergeten om uit volle borst en in naam van alle clubleden ons Sonja een zeer gelukkige verjaardag te wensen!!!, op 25 februari doen we het met z’n allen eens tastbaar over.
Nog een geluk dat ons Annie bij de pinken is, Hilaire
Nabeschouwing:
Hallo tweevoetigen, na een voorspoedige treintrip, een koude maar deugddoende wandeling door de sneeuw. Gelukkig kreeg onzen goeroe hulp bij het lezen van de kaart, van den dienen van ons Detje, of we waren nog leisteen aan het kappen.
Dik over dun, foute boel ja. Het betere nate vingerwerk (zonder bijbedoelingen he gluiperds), met drie de kaart lezen en elk een ander spoor. pfffft, zo kan ik het ook.
Bij het huiswaarts keren weer prutsen aan het spoor, aan ons lijf kunnen ondervinden dat de organisatie bij prutsers zit. De anderen zijn op pensioen!
Maar ons Detje zij geprezen want haar schatje heeft in Brussel Noord het record versporen gebroken. Als ze daar een wedstrijd op verzinnen is de eerste prijs al binnen.
Nog dit als je de foto's bekijkt zal je zien dat oude liefde niet roest ( bij afwezigheid van ...) er was sprake van een zachte toenadering.
Ja, ja, der zijn nog leuke dingen voor een onpartijdig waarnemer!
Het gaat hem vannacht en morgen uitregenen, dat is goed voor ons woensdag. Zouden eens naar Bertrix reizen om daar een lus te maken richting zuiden. Doorgaan langs de oude watertoren, zo de vroegere spoorlijn naar Herbeumont volgen en in een grote bocht terugkeren naar "rne chat.des Fées" en via de kapel Ste Barbara de cirkel rond maken. De meesten van ons kennen deze trip en weten dus dat het een tamelijk gevarieerd parcours is, veel kronkelpaden, op en af en een ganse dag bos. 2 kaarten die we zeker nodig hebben zijn 64 / 7.8 en 67 / 3.4 (liefst niet van in de jaren stillekes)
Wat de treinuren betreft : Vertrek te Sint Niklaas om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord via Lokeren en Dendermonde. Brussel nd vertrek om 07.42u met de E.C.Vauban tot Libramont waar we het dieseltje nemen tot Bertrix met aankomst om 10.00u. Zorgen dat we om 16u binnen zijn om de trein te nemen van 17.02u(zelfde reisroute als 's morgens, natuurlijk andersom)
--------------------------------------------------------------------------------
Voor degenen die het zouden vergeten zijn : binnen 2 weken - woensdag 25 febr. - stapdag met de ganse meute, vanaf volgende week meer hierover, Hilaire
Relaas der feiten:
11 februari 2009
Het blijft winteren, voor de zoveelste keer lag het landschap onder een laagje sneeuw, nu glinsterend in het zonlicht, altijd mooi om beeldjes te schieten. (schutter van dienst vriend William) Daarbij kwam er nog veel water aan te pas, “bron van alle leven”, sloten waren beekjes, beken werden rivieren en riviertjes waren kolkende stromingen geworden op weg naar het Maasland. Op honderden plaatsen kwam het zuivere nat uit de grond geborreld en zocht op ons pad zijn weg naar de gracht. Vandaag woensdag met twee Dames op stap “au coeur de L’Ardoise”, ons Francine en Sainte Barbe, (patrones van de mijnwerkers- ieder kapelletje in de omtrek is aan haar gewijd ). Ardoisières zijn leisteengroeven, de naam die daar gegeven wordt aan de “schiste/ leisteen”. In de omgeving van Bertrix waren er vele nu niet meer ontgonnen leisteengroeven waarvan er nog één als museum te bezoeken is. De bedding van de verdwenen spoorlijn 163a van Bertrix naar Herbeumont, muno en de Franse grens is de beste plaats om de leisteenlagen te bewonderen, natuur en industriële archeologie ineengeweven.
In een grote lus tussen Bertrix en Herbeumont terug naar Bertrix.
Relaas van de trip : Stipt op tijd (10u) stapten we van het dieseltje te Bertrix om mee met de spoorlijn zuidwaarts naar de “chateau eau” te gaan. Langs heldere vergezichten (zie foto van eenzame naaldboom) ons laten afzakken naar de 100m lager gelegen oude sp.weg in de vallei van de “rau d’Aise”. Na 3km. deze leisteenbedding te volgen weet je goed hoe deze steenmassa er uitziet, panelen vertellen je alles over de ontginning.
Terugkeren in een grote bocht al klimmend en dalend over de kam “le cul du mont” om de baan Bertrix- Cugnon over te steken. Daar aan een rustplaats wat bijgetankt om langs een “waterwegel” en ‘ri goutelle de derrière la forêt” weer goed omhoog naar “plat bois ou la forêt” om langs een mooie holle weg het open veld en het voor ons liggende stadje Bertrix te zien liggen, nu al onder dreigende wolken. De laatste 3km. langs een rustige asfaltweg konden de tevredenheid over de tocht niet minderen. De laatste foto’s van William getuigen van de volle goesting waarmee we het zes maanden oud brouwsel tot ons namen. Tevreden huiswaarts, spijtig van “ à cause d’un accident” met de trein gestrand even voorbij Gemblours (Mont St Guibert) vervolgens in een stampvolle bus naar Ottignies om verder naar Brussel te sporen en dank aan de vlugheid van vriend Guido toch nog onze trein naar St niklaas te halen. Al bij al maar één uur vertraging.
Voor de spoorwegfanaten : Wat meer over de oude lijn 163a: vóór Wo1 wilden de Fransen de verbinding met het Franse net niet maken uit schrik voor het Duitse gevaar. De Duitsers legden in Wo1 meteen de sporen en gebruikten de lijn voor de bevoorrading van het front in Verdun en voor de afvoer van gewonden. Meteen na de oorlog braken de Fransen de verbinding weer af, tot 1969 reden er nog goederentreinen op de lijn.
Dit is weer eens alles voor dee’z week, maandag meer over woensdag 18 feb. En al meer over de clubwandeling van 25 feb. 09, Hilaire
Erratum aan het mailtje van gisterenavond aangaande het relaas van onze uitstap.
Ben vergeten om uit volle borst en in naam van alle clubleden ons Sonja een zeer gelukkige verjaardag te wensen!!!, op 25 februari doen we het met z’n allen eens tastbaar over.
Nog een geluk dat ons Annie bij de pinken is, Hilaire
Nabeschouwing:
Hallo tweevoetigen, na een voorspoedige treintrip, een koude maar deugddoende wandeling door de sneeuw. Gelukkig kreeg onzen goeroe hulp bij het lezen van de kaart, van den dienen van ons Detje, of we waren nog leisteen aan het kappen.
Dik over dun, foute boel ja. Het betere nate vingerwerk (zonder bijbedoelingen he gluiperds), met drie de kaart lezen en elk een ander spoor. pfffft, zo kan ik het ook.
Bij het huiswaarts keren weer prutsen aan het spoor, aan ons lijf kunnen ondervinden dat de organisatie bij prutsers zit. De anderen zijn op pensioen!
Maar ons Detje zij geprezen want haar schatje heeft in Brussel Noord het record versporen gebroken. Als ze daar een wedstrijd op verzinnen is de eerste prijs al binnen.
Nog dit als je de foto's bekijkt zal je zien dat oude liefde niet roest ( bij afwezigheid van ...) er was sprake van een zachte toenadering.
Ja, ja, der zijn nog leuke dingen voor een onpartijdig waarnemer!
zaterdag 7 februari 2009
Haversin - Forzee - Frandeux - Buisonville - Haversin
Uitnodiging:
Ik heb zo lang mogelijk gewacht, eerst nog naar het weerbericht gekeken en besloten om een uurtje later te vertrekken. Weerman Frank praat over koud maar droog op woensdag, we laten ons zeker niet afschrikken door onaangename temperaturen. Hebben deze winter al voor zoveel verrassingen gestaan dat deze winterprik er nog bij kan. Zouden vanuit Ciney de L-trein nemen richting Marloie met afstap te Haversin. Dit is reeds een hele periode geleden dat we er geweest zijn, kunnen daar alle kanten uit met een lus te maken of eindigen in Aye of Marloie. De keuze is zeer groot, zal het allemaal op een rijtje zetten en jullie voorschotelen woensdagmorgen op de trein.
Wat de stafkaarten betreft : 54 / 5.6 - 54 / 7.8 (heb ook nog een wandelkaart van de 54 / 7.8.)
De treinuren :
St niklaas vertrek om 07.30u Belsele 07.35u Sinaai 07.38u Lokeren 07.43u zonder overstap te Dendermonde naar Brussel noord.
Brussel nd vertrek om 08.42 met de I.C. trein naar Ciney met aankomst aldaar om 10.00u. Vertrek Ciney om 10.04u met de L-trein naar Haversin (aankomst om 10.15u)
Tot dan, Hilaire
Relaas der feiten:
4 februari 2009
Nu eens niet zo diep in de Ardennen, dus, geprofiteerd om bij ons een uurtje later te vertrekken om met het omnibusje vanuit Ciney naar Haversin te sporen (derde halte). Eerste teleurstelling, het café aan het station is niet meer open, nu nog geen gezeur, maken dat we om 16.22u terug zijn om de L-trein te nemen naar Marloie. William en ik hadden op de trein een onuitgegeven route uitgestippeld met veel afwisseling.
Relaas van de stapdag :
Bij aanvang toch een beetje verschoten, het had tijdens de nacht gesneeuwd, alles lag maagdelijk wit en voor de zoveelste keer deze winter “sneeuwpret”. De aangekondigde zonneschijn kwam er maar in de late namiddag. Vanuit Haversin zuidwaarts naar het “bois de Halleux” waar we via “chap. St.Willibrord” het dorpje Forzèe instapten. Deze kleine woonkern met vele gerenoveerde oude boerderijen die nu geen functie meer hebben in het boerenleven. Het dorp uit, een “draaiboom” moeten openen, om deels in een groot privé jachtgebied – in de nabijheid van drie kastelen, mooie bospaden uit te zoeken in het enorm groot “forêt de Bricquemont”. In de verse sneeuw kunnen vaststellen dat de wildsporen niet te tellen waren. Werden beloond voor ons moeite, na de middag, achter de grote vijver van het “Chateau de Frandeux” tweemaal een kleine kudde everzwijnen onze weg zien kruisen. De eerste maal op ongeveer 70m, tot onze grote verrassing nog eens op 20m afstand vijf à zes volwassen “sangliers” opgeschrikt uit hun schuilplaats. De wilde zwijnenreuk bleef nog een hele tijd “neuszitten”. Aan het voornoemde kasteel, op de openbare weg, de grote beek “Le Vachau” over, naar het “bois du Vesti”. Ge moet wat geluk hebben als je zoiets doet, op de juiste tijd op de juiste plaats, daar de tractor tegengekomen die we reeds meermaals in de verte gehoord hadden en wiens spoor lange tijd gevolgd. Het is hij die mais strooit in het jachtgebied. Eerst klimmen om daarna terug te zakken naar de voornoemde beek om uit te komen aan het “kasteel van Navaugle”. Verder door het dorp Buissonville om te beginnen op 180m hoogte aan een niet steile maar 4km lange klim naar de 340m hoger gelegen “chap. St. Adelin”. Een laatste maal onze tijd genomen om het imposante gele kasteel van Haversin met de aanpalende boerderij grondig te aanschouwen. Jacky en William de tijd gegeven om prentjes te maken. Tien minuten vóór tijd aan de treinhalte om naar Marloie te rijden en daar alles weg te spoelen.
Tweede teleurstelling: het café rechtover het station definitief gesloten. Vlug de trein op naar Ciney waar we voor de derde maal teleurgesteld werden : de kroeg waar we vroeger kwamen onherroepelijk gesloten. Dan maar in een andere “brass. Restaur” in de buurt van het station waar ze voor ons nog juist 1 (zeggen en schrijven: één) Orval hadden. Het zijn triestige vooruitzichten voor de goedlevers zoals wij, zullen binnen een aantal jaren ons eigen geestesnat nog moeten meebrengen in onze rugzak. Tot overmaat van ramp nog een geklaag en gezeur achter mijne rug van: hoe is het mogelijk en wist hij dat nu niet enz. Moet er geen tekeningetje bijmaken van wie zeker, toevallig de vroegere “chefs”, niets doen en achteraan gaan staan om commentaar te geven. Nog dit, er was de tweede ronde nog één Orval over, wie heeft hem uitgedronken, éénmaal raden.
We weten het wel, het kan altijd niet van een leiendakje lopen, dus we kijken al uit naar volgende week, zoals afgesproken richting Bertrix, Hilaire
Nabeschouwing:
Jullie moeten toch eens met aandacht naar ons fotoalbum kijken, klik op mijn foto's, reeds op 26 november 2009 liepen we op een pelletje sneeuw!
Nu dan, waar wachten we op om hem de doodsteek te geven! (de kaartenripper)
Jullie oogjes blinken, mijn pc staat op scherp, en het warme whiskyvuur stroomt door mijn aderen!
De reis verliep goed, maar bij aankomst reeds een eerste mes door zijn hart, cafee gesloten!
Nu wat een medestapper lijden kan!
Er was sneeuw (mooi) maar mag gaan veranderen in streepje zon zonder sneeuw. De ronkers van achter en stappen maar.
...
Wegens punt één gesloten cafee, treintje vroeger, twee haltes verder, afstappen, gaan kijken, cafe gesloten, toen begon de zon te schijnen, raar maar waar. Treintje weg!
Wachten op volgend treintje! Der op der af, dat kunnen we allemaal, was onzen job. Zonder schuine gedachten he!
Stappen naar bistrotje alsof de duvels hem gebeten hadden. Wij op een lang lint achter hem, aan ons water voelend dat dit de ultieme doodsteek kon zijn.
Een krakende vloek (zonder overdrijven, gans het Franstalig landsgedeelte viel op zijn knieën) ik zweer het Annie in het midden van de straat, vloeken in het Frans.
Bijna een hartstilstand en de uitdroging nabij.
Achter ons aan slenterend en mompelend grollend als een oude beer toch noch een bistro binnen, tegen zijn gedacht. De lieve glimlach van de aanwezige dienster, de warmte binnen lieten hem ontdooien. Ik zal de kaart eens vragen zie.
Pas op nu: Orval van hier Orval van ginder vertaling "Ik weet niet of er nog Orval is, ik zal eens kijken".
Dan is er iets gebroken vanbinnen in onze grote leider.
Hij moet maar leren Rochefort drinken.
Ik zweer het ik heb de tranen in zijn ogen gezien.
Zoals gezegd ik had er niks mee te maken! Maar heb genoten en nog steeds, ik leef op wolkjes!
De groeten vanuit de hemel, en laat hem maar stoven in den Orval.
Ik heb zo lang mogelijk gewacht, eerst nog naar het weerbericht gekeken en besloten om een uurtje later te vertrekken. Weerman Frank praat over koud maar droog op woensdag, we laten ons zeker niet afschrikken door onaangename temperaturen. Hebben deze winter al voor zoveel verrassingen gestaan dat deze winterprik er nog bij kan. Zouden vanuit Ciney de L-trein nemen richting Marloie met afstap te Haversin. Dit is reeds een hele periode geleden dat we er geweest zijn, kunnen daar alle kanten uit met een lus te maken of eindigen in Aye of Marloie. De keuze is zeer groot, zal het allemaal op een rijtje zetten en jullie voorschotelen woensdagmorgen op de trein.
Wat de stafkaarten betreft : 54 / 5.6 - 54 / 7.8 (heb ook nog een wandelkaart van de 54 / 7.8.)
De treinuren :
St niklaas vertrek om 07.30u Belsele 07.35u Sinaai 07.38u Lokeren 07.43u zonder overstap te Dendermonde naar Brussel noord.
Brussel nd vertrek om 08.42 met de I.C. trein naar Ciney met aankomst aldaar om 10.00u. Vertrek Ciney om 10.04u met de L-trein naar Haversin (aankomst om 10.15u)
Tot dan, Hilaire
Relaas der feiten:
4 februari 2009
Nu eens niet zo diep in de Ardennen, dus, geprofiteerd om bij ons een uurtje later te vertrekken om met het omnibusje vanuit Ciney naar Haversin te sporen (derde halte). Eerste teleurstelling, het café aan het station is niet meer open, nu nog geen gezeur, maken dat we om 16.22u terug zijn om de L-trein te nemen naar Marloie. William en ik hadden op de trein een onuitgegeven route uitgestippeld met veel afwisseling.
Relaas van de stapdag :
Bij aanvang toch een beetje verschoten, het had tijdens de nacht gesneeuwd, alles lag maagdelijk wit en voor de zoveelste keer deze winter “sneeuwpret”. De aangekondigde zonneschijn kwam er maar in de late namiddag. Vanuit Haversin zuidwaarts naar het “bois de Halleux” waar we via “chap. St.Willibrord” het dorpje Forzèe instapten. Deze kleine woonkern met vele gerenoveerde oude boerderijen die nu geen functie meer hebben in het boerenleven. Het dorp uit, een “draaiboom” moeten openen, om deels in een groot privé jachtgebied – in de nabijheid van drie kastelen, mooie bospaden uit te zoeken in het enorm groot “forêt de Bricquemont”. In de verse sneeuw kunnen vaststellen dat de wildsporen niet te tellen waren. Werden beloond voor ons moeite, na de middag, achter de grote vijver van het “Chateau de Frandeux” tweemaal een kleine kudde everzwijnen onze weg zien kruisen. De eerste maal op ongeveer 70m, tot onze grote verrassing nog eens op 20m afstand vijf à zes volwassen “sangliers” opgeschrikt uit hun schuilplaats. De wilde zwijnenreuk bleef nog een hele tijd “neuszitten”. Aan het voornoemde kasteel, op de openbare weg, de grote beek “Le Vachau” over, naar het “bois du Vesti”. Ge moet wat geluk hebben als je zoiets doet, op de juiste tijd op de juiste plaats, daar de tractor tegengekomen die we reeds meermaals in de verte gehoord hadden en wiens spoor lange tijd gevolgd. Het is hij die mais strooit in het jachtgebied. Eerst klimmen om daarna terug te zakken naar de voornoemde beek om uit te komen aan het “kasteel van Navaugle”. Verder door het dorp Buissonville om te beginnen op 180m hoogte aan een niet steile maar 4km lange klim naar de 340m hoger gelegen “chap. St. Adelin”. Een laatste maal onze tijd genomen om het imposante gele kasteel van Haversin met de aanpalende boerderij grondig te aanschouwen. Jacky en William de tijd gegeven om prentjes te maken. Tien minuten vóór tijd aan de treinhalte om naar Marloie te rijden en daar alles weg te spoelen.
Tweede teleurstelling: het café rechtover het station definitief gesloten. Vlug de trein op naar Ciney waar we voor de derde maal teleurgesteld werden : de kroeg waar we vroeger kwamen onherroepelijk gesloten. Dan maar in een andere “brass. Restaur” in de buurt van het station waar ze voor ons nog juist 1 (zeggen en schrijven: één) Orval hadden. Het zijn triestige vooruitzichten voor de goedlevers zoals wij, zullen binnen een aantal jaren ons eigen geestesnat nog moeten meebrengen in onze rugzak. Tot overmaat van ramp nog een geklaag en gezeur achter mijne rug van: hoe is het mogelijk en wist hij dat nu niet enz. Moet er geen tekeningetje bijmaken van wie zeker, toevallig de vroegere “chefs”, niets doen en achteraan gaan staan om commentaar te geven. Nog dit, er was de tweede ronde nog één Orval over, wie heeft hem uitgedronken, éénmaal raden.
We weten het wel, het kan altijd niet van een leiendakje lopen, dus we kijken al uit naar volgende week, zoals afgesproken richting Bertrix, Hilaire
Nabeschouwing:
Jullie moeten toch eens met aandacht naar ons fotoalbum kijken, klik op mijn foto's, reeds op 26 november 2009 liepen we op een pelletje sneeuw!
Nu dan, waar wachten we op om hem de doodsteek te geven! (de kaartenripper)
Jullie oogjes blinken, mijn pc staat op scherp, en het warme whiskyvuur stroomt door mijn aderen!
De reis verliep goed, maar bij aankomst reeds een eerste mes door zijn hart, cafee gesloten!
Nu wat een medestapper lijden kan!
Er was sneeuw (mooi) maar mag gaan veranderen in streepje zon zonder sneeuw. De ronkers van achter en stappen maar.
...
Wegens punt één gesloten cafee, treintje vroeger, twee haltes verder, afstappen, gaan kijken, cafe gesloten, toen begon de zon te schijnen, raar maar waar. Treintje weg!
Wachten op volgend treintje! Der op der af, dat kunnen we allemaal, was onzen job. Zonder schuine gedachten he!
Stappen naar bistrotje alsof de duvels hem gebeten hadden. Wij op een lang lint achter hem, aan ons water voelend dat dit de ultieme doodsteek kon zijn.
Een krakende vloek (zonder overdrijven, gans het Franstalig landsgedeelte viel op zijn knieën) ik zweer het Annie in het midden van de straat, vloeken in het Frans.
Bijna een hartstilstand en de uitdroging nabij.
Achter ons aan slenterend en mompelend grollend als een oude beer toch noch een bistro binnen, tegen zijn gedacht. De lieve glimlach van de aanwezige dienster, de warmte binnen lieten hem ontdooien. Ik zal de kaart eens vragen zie.
Pas op nu: Orval van hier Orval van ginder vertaling "Ik weet niet of er nog Orval is, ik zal eens kijken".
Dan is er iets gebroken vanbinnen in onze grote leider.
Hij moet maar leren Rochefort drinken.
Ik zweer het ik heb de tranen in zijn ogen gezien.
Zoals gezegd ik had er niks mee te maken! Maar heb genoten en nog steeds, ik leef op wolkjes!
De groeten vanuit de hemel, en laat hem maar stoven in den Orval.
Abonneren op:
Posts (Atom)