Uitnodiging:
Sorry voor het laattijdig berichten van onze oproep, zijn een paar uur terug thuis van een drie-daagse in Heuvelland (Kemmelberg en omstreken)
Heb de tocht nog niet in gedachten maar het schijnt dat we hoe meer we oosters rijden hoe meer kans dat het daar woensdag het rapste droog zal zijn ('t droge weer komt vanover Duitsland)
Stafkaart 42/ 7.8 en 49/ 3.4. Starten doen we ergens tussen Luik en Verviers en eindigen doen we in Pepinster.
Treinen : met den dubbeldekker (vertrek St.Niklaas om 06.29u) naar Brussel Noord en vervolgens met den I.C. komende van Oostende (vertrek Bru Nd om 08.06u) richting Eupen.
Ik zoek er morgen wel iets goed uit met veel afwisseling in de nabijheid van de Vesder en/of de Hoegne, beslissen doen we dan met zijn allen op woensdag morgen.
Nogmaals mijn excuses voor de late oproep, Hilaire
Relaas der feiten:
23 mei 2012
Gelukkig was het vandaag geen “woensdag stapdag”, bij meer dan dertig graden op de middag zou de tocht van gisteren gezien de moeilijkheidsgraad niet passen. Mooi…mooier…mooist! Als je het maar wilt zien en desnoods opsnuiven wat nu het geval was met het uitgebloemde “daslook” welke haar diepe geur in de natte bossen
verspreidde. Er mag niets bewegen, rieken of fel kleuren : niets ontsnapt ons al moeten we er naartoe klauteren wat ditmaal een spijtig vervolg had. Onze Etienne welke graag deze natuurverschijnselen vastlegt in beeld dacht dat zijn digital toestel nog rond zijn hals hing, pardoes daar lag het op de grond met nogal ernstige gevolgen voor het apparaat. Met tienen op pad, negen mannen en ons Francine welke nooit opgeeft.
Trooz –“La vesdre” – Nessonvaux – Tancrèmont – “La Hoegne” – Pepinster.
Relaas van de tocht: Tamelijk vroege start, om 09.35u van de L- trein gestapt te Trooz op de lijn Liège Gm naar Verviers Central. Onder de spoorlijn, een beetje verder links over “La Vesdre” om achter “Chateau de la Fenderie” en uit het rumoer het frisse bos in te klauteren langs smalle kronkelende paadjes tot het “reserve naturelle En Massouhé” boven het beekje “Ri des Chenaux”. Kwamen uit boven de steengroeve, nu naar de kleine woonkern En Gelivaux om daar na de eerste 150m klimwerk terug af te dalen naar de baan N61 en de “Vesder”, dit tussen Fraipont en Nessonvaux. Vijfhonderd meters op de baan blijven op weg naar de treinstopplaats Nessonvaux, de ijzeren passerelle over om de tweede felle kam over te steken langs “Domaine de Colonhè” naar het gehucht Trasenster om even buiten deze woonkern onze boterhammen op te eten bij een mooi vergezicht op “Bois de Fraipont”. Verse krachten opgedaan en uitgerust weer op pad om de niet ongevaarlijke afdaling aan te vatten naar andermaal “La Vesdre” welke blijft flirten met de spoorlijn (komt uit een 1200m lange tunnel, reeds uitgehouwen en in dienst in 1841 – “brugt” op korte tijd vijfmaal de rivier over – wij hebben dit allemaal kunnen bewonderen met als “decor” het dorpje Goffontaine) Via “trou Renard” mee met de meanderende waterloop, over het beekje “Rau du fond des Trois Bois” (scheidingslijn rand “bois de Fraipont” en “bois de Tancrèmont”) Eventjes gerust en gedronken om de steilste en hoogste kam van de dag te bekampen (van 130m naar 300m over een afstand van 1000m) Zuchtend en puffend boven gekomen aan de “Chap. du Vieux Bon Dieu de Tancrèmont” met een weids vergezicht richting Theux in de vallei van de “Hoegne” DAARVOOR DOEN WE HET !! Na “up” komt “down”, achter het “Domaine Militaire” met zijn “Ancien Fort” afdalend langs het gehucht Robônve en Poullou Fourneau om vanaf Sur les Villers een prachtig bosgebied door te slalommen met diep beneden ons “La Hoegne”. Nog één maal een gehucht door, Hauts Sarts genaamd om steeds links van de “Hoegne” maar nu dichterbij het water ons te laten leiden door de grote beek, onder de rotspartijtjes van “Chateau de Chalseche” tot op enkele honderden meters van het Centrum Pepinster (wat een afsluiter).
Wat daarna kwam was even goed, de goedlachse waardin was wel verwittigd, genoeg Orval in voorraad wat een luxe is dat de dag van vandaag. Zeker nu we getrakteerd werden door twee meestappers- verjaarders, onzen Eric en Michel ..en wij maar zingen en klinken van Hiep, hiep, hoera ..lang zullen ze geven. Leuk als je genoeg tijd hebt om na te genieten en niet gehaast je derde of vierde bolle glas mag nuttigen, kort samengevat: een superdag, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi trippers van het spoor.
Wat een prachtdag je kan het je niet beter voorstellen. De treinen zo goed als op uur. Het weer was ondanks de voorspellingen uitmuntend. Een tripje om U tegen te zeggen uitgestippeld door de alom geprezen en vereerde GG met medewerking van ikke de PG natuurlijk. Het is wel zo (weeral) dat er bepaalde figuren rondlopen die niks in de pap te brokken hebben maar alles willen zeggen en dan ook nog de richting willen aangeven. De T2 hij heeft nu toch de moeite genomen om een kaart in handen te nemen en ja hij trekt er zijn plan wel mee met die oude versleten kaart. De T4 loopt wel mee met een goede kaart maar dan nog vindt hij er zijn weg niet op en loopt dus van grote armoede achteraan de groep. Ikke heb er hem dikwijls moeten op attent maken dat de plaats van kaartlezer vooraan de groep is maar dat gaat bij hem in dovemans oren. Die moet nog veel leren zulle. Ikke wordt natuurlijk weer als slaaf gebruikt zie maar foto 21, het zal ze nog zuur opbreken de kornuiten.
En dan zoals gewoonlijk Jack en Russel ze zijn de eeuwige laatsten, maar Jack moet oppassen want er zijn kapers op de kust in de vorm van (Den Botter je weet wel hé) Frans die probeert Russel de beste vriend van den Jack op te vrijen en er zijn er nog bij wie hij dat probeert zie foto's 26-27. Enfin op elke trip is er wel iets te beleven, laat het ons zo houden.
En dan de afsluiter. Twee feestvarkens de T4 en Russel die elk onze kelen hebben gesmeerd met de bekende Godendrank. Ikke moet wel een grove fout toegeven, vorige week bij de aprés vergeten onze GG op de foto te zetten bij zijn traktatie hopelijk bij deze hersteld met foto 24 en het heeft hem deugd gedaan die godendrank dat zie je hé.
Volgende week wordt de trip uitgestippeld door de T2 we zien wel wat hij ervan terechtbrengt.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.
Nabeschouwing II:
Er zijn van die dagen die niet snel vervagen (schoon he)! Deze week was er eentje uit het grote klassiekers boek. Treinen die reden waar ze moesten rijden, op de juiste uur en tijd, plaats op de trein (iedereen vlucht weg van ons). Een trip met alle variaties die we als stapper willen, niet te warm niet te koud als kers op de taart de eindklim waar je nog eens extra zuurstof voor kan binnen pompen en ten langen leste de bromberen achteraan om de aftocht te dekken. Op het einde een rustplaats met voldoende stappersdrank begeleid door een knabbeltje. Terug op uur en tijd, de bromberen zouden ervan in slaap vallen. Man, man, man de leider weze geprezen. Moge zijn aderen proper gekuist zijn en zijn klepke snel terug tikken als in zijn jeugd. Annie gij zijt geprezen.
Aan alle vitters ik wil niemand horen zeggen dat het nu te warm is! Zet u onder een boom uit de zon en kijk u de ogen uit, de dames zien er nog zo goed uit op zo’n zonnige dagen. Ze glimlachen zelfs als ze je ondeugende blikken zien, je kan er toch alleen maar naar kijken maar aankomen niet! Leve de zon, ik ga onder mijnen boom zitten aan een aperitief lurken, en dromen over mijn jeugd toen mijn ogen nog veel scherper waren.
De groeten en geniet!
Herman
zondag 27 mei 2012
zaterdag 19 mei 2012
Fays-les-Veneurs – “Rau Fays-les-Veneurs” – “Rau des Aleines” – Bertrix.
Uitnodiging:
Goed weer vandaag, bijgevolg tot laat op ons terras gezeten en mij nu moeten haasten om de oproep door te geven. Morgen voorspellen ze een "rotweerdag" en woensdag als vanouds weer normaal stapweer (weinig neerslag en tamelijke temperaturen)
Belooft is belooft, een ganse dag in de wouden tussen Bouillon en Bertrix, de beslissing "vanwaar naarwaar" zal genomen worden op de E.C.Vauban tot Libramont.
Kunnen 's morgens met den tec-bus richting Bouillon rijden of ons laten afzetten onderweg en zo terugkomen naar het station Bertrix waar we om 15.58u de trein kunnen nemen naar Libramont voor onze "Apres".
Stafkaarten : 64/ 5.6 + 64/ 7.8 en 67/ 1.2 + 67/ 3.4
Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St. Niklaas om 06.29u) naar Brussel noord - vertrek Bru Nd om 07.42u met de E.C.Vauban.
Tot ziens op woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
16 mei 2012
Andere spijs doet eten, een vertrekpunt vanaf een onbekende plaats geeft ons meer stapplezier. Ditmaal met de tec-bus lijn 8 van Libramont via Bertrix centrum naar Bouillon en onderweg afgestapt in het dorpje Fays-les-Veneurs.
Fays-les-Veneurs – “Rau Fays-les-Veneurs” – “Rau des Aleines” – Bertrix.
Relaas van de tocht: 10.35u. vertrokken aan de kerk van Fays-les-Veneurs, onder de grote baan N89 waar we de grote beek “rau Fays-les-Veneurs” opnamen om deze waterloop parallel en zuidwaarts te volgen om het Ardens- woud in te trekken. Vooreerst door het “bois de Bertrifontaine” om boven het “Ancien Ardoisières de Rougebau” door te stappen via “Côte de Châtillon”. (Ardoisières zijn plaatsen waar ze vroeger de Leisteen = Schiste ontgonnen – veel voorkomend in deze streek) In een prachtige natuurlijke omgeving vol rotspartijtjes, gevormd met deze leisteen, ons laten zakken tot de N816. Op de stenen brug over de grote beek onze boterhammendoos leeggeroofd. Verder op pad, nu op bekend terrein de beek links volgend tot de samenvloeiing met de “rau des Aleines” welke we meanderend volgden onder de 100m. hoger gelegen “Côte de Châtillon” van één uur geleden. Het afwisselend mooi natuurgebied onder vele rotsformaties door tot de doorwaadbare plaats van “Les Sehans”. Ten ogen gezien dat we niet over het verhakkelde bruggetje konden en gezien de felle waterstroming ook niet konden doorwaden. ’t Zal ons een zorg wezen, dan maar uitgeweken naar het noorden, mee met de beek “rau des Aleines” welke haar oorsprong heeft aan de grote vijver van het klein gehuchtje La Géripont. Nu de laatste fase aangevangen richting Bertrix, door het “Gros Bois Bèlônoi” naar het “Croix Joseph Husson”. In een grote bocht met overwegend naaldbossen en via “bois La Forêt” en “Chaurfontaine” naar het crossparcours en over de helderwater beek “Rau de bonne Fontaine” naar het hoger gelegen open veld waar we de toren van de hoofdkerk van Bertrix zagen opdoemen. Via de sportvelden en het zwembad van de stad ons gehaast naar het treinstation om op tijd het dieseltje te nemen naar Libramont om daar onze dorst te lessen.
Weer een geslaagde stapdag met goed gekozen nieuwe paadjes en een groep stappers die goedkeurend volgden omdat ze niet anders kunnen. Geniet van de foto’s van onze William (was maar alleen als prentjesschieter en voelt zich dan “Important” – geen foto vanuit de kroeg, zelfs geen foto van de jarige) Lach mee met de nabeschouwingen van onze Herman en William, moest je er niets van begrijpen het geeft niet.
Hilaire.
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.
Mannekens, mannekens, mannekens als spoortripper hebben we toch veel geluk. De transportmiddelen redelijk op uur, het weer best meegevallen en een trip uitgestippeld door de GG (met mijn hulp natuurlijk ). Bijna gans de dag in het grote dierenbos met heldere frisse groene kleuren zoals men het voor deze periode van het jaar mag verwachten.
Moet gezegd worden we hebben enkele trippers die zich willen opwerpen als mogelijke opvolgers van de GG en de PG (mijzelf ). Allé zeg nu zelf de T3 hij...heeft geen kaarten bij van de trip, dat kan toch niet, voor mijn part wordt hij T4. Onze V3 hij heeft wel kaarten bij maar geeft ze tenslotte toch aan de T3 (T4 ) te laat hé. De T2 die, en dat is nog onbegrijpelijker heeft wel de kaarten bij maar haalt ze zelfs niet boven en dat wil dan ons de weg wijzen pffft. De waarheid gebied me te zeggen dat ze nog veel moeten leren willen ze aan de knoessel komen van de GG en de PG.
Vandaag werden er geen fratsen uitgehaald; me dunkt dat ze het een beetje beu beginnen worden maar dat komt wel terug, daar ben ik van overtuigd.
De afsluiter in Libramont in de door allen gekende drankgelegenheid is het 1ste drankje geschonken door de GG voor zijn geboortedag zovele jaren reeds geleden hiep hiep hoera. Zo staan er ons nog enkele te wachten deze maand, mei is blijkbaar een vruchtbare maand.
Geniet van de prentjes en tot volgende trip.
IKKE William
Nabeschouwing II:
Het is erg aan het worden, een serieuze terugval valt te noteren bij onze PG (pruts- goeroe, beter gekend als de tweede in lijn, en hij zou zo graag eerste worden). Ik vrees dat dat voor zijn volgende leven zal zijn. Als ik er dan aan denk hoe hij waarschijnlijk zal terugkeren in dat volgende leven, komen de tranen in mijn ogen (van het lachen).
Maar tot daar aan toe, het gaat hem hier over het feit dat hij als enige fotograaf bezig is er zijn toestel aan te vegen. Weinig initiatief bij het nemen van foto’s, men moet hem telkens wijzen op de omgeving, of een verzoek indienen wil de edelachtbare zich de moeite getroosten om een foto te nemen. Zeer zware professionele fout was het om nog geen foto van de jarige (onze leider) te nemen. Onvergefelijk!!! Ten tweede een niet aanvalspact sluiten met de ex bionische man, zoiets doe je niet Ik zal maar weer over mijn hart strijken en hem niet verder de grond in boren, alhoewel het idee is niet zo slecht.
Goed aan het wandelen dan, De trein richting Namen is de trein der vertraging. Maar de god van de Tec bus was met ons. De brave borst was blijven wachten op onze bende en een bende scholieren uit het Brusselse, zij waren op zoek naar de natuur in al zijn vormen, dixit Jack en Rusell. Resultaat op tijd en stond aan de wandeltrip begonnen en een ernstige hormonen opstoot bij ons duo. Weer een wandeling uit het doosje, een portie weidenland, dennen bossen, machtige schone rechte beuken. afgewisseld met krom gevlochten stoere eiken. Een overvloed aan beekjes met net iets te veel aan water, niet doorwaadbaar. Vijvers en meertjes, de water kiekens onder ons hadden ook hun dagje. Stappen op een snuifje asfalt, een beetje grind met een nette portie modder om onze schoenen niet te laten uitdrogen.
Dan uiteindelijk treintje op, treintje af! Aan tafel,om uit volle borst te zingen opdat onze leider en grote voorbeeld nog lang mag leven! Annie let op uw bedgenoot, er was sprake van een overeenkomst om samen met de waardin iets te gaan beginnen. Je weet wel weinig woorden kunnen veel zeggen.
Voila, het zit er weer op, nog vier keer slapen en we zijn weer op pad, laat de zon dan maar al schijnen.
Herman
Goed weer vandaag, bijgevolg tot laat op ons terras gezeten en mij nu moeten haasten om de oproep door te geven. Morgen voorspellen ze een "rotweerdag" en woensdag als vanouds weer normaal stapweer (weinig neerslag en tamelijke temperaturen)
Belooft is belooft, een ganse dag in de wouden tussen Bouillon en Bertrix, de beslissing "vanwaar naarwaar" zal genomen worden op de E.C.Vauban tot Libramont.
Kunnen 's morgens met den tec-bus richting Bouillon rijden of ons laten afzetten onderweg en zo terugkomen naar het station Bertrix waar we om 15.58u de trein kunnen nemen naar Libramont voor onze "Apres".
Stafkaarten : 64/ 5.6 + 64/ 7.8 en 67/ 1.2 + 67/ 3.4
Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St. Niklaas om 06.29u) naar Brussel noord - vertrek Bru Nd om 07.42u met de E.C.Vauban.
Tot ziens op woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
16 mei 2012
Andere spijs doet eten, een vertrekpunt vanaf een onbekende plaats geeft ons meer stapplezier. Ditmaal met de tec-bus lijn 8 van Libramont via Bertrix centrum naar Bouillon en onderweg afgestapt in het dorpje Fays-les-Veneurs.
Fays-les-Veneurs – “Rau Fays-les-Veneurs” – “Rau des Aleines” – Bertrix.
Relaas van de tocht: 10.35u. vertrokken aan de kerk van Fays-les-Veneurs, onder de grote baan N89 waar we de grote beek “rau Fays-les-Veneurs” opnamen om deze waterloop parallel en zuidwaarts te volgen om het Ardens- woud in te trekken. Vooreerst door het “bois de Bertrifontaine” om boven het “Ancien Ardoisières de Rougebau” door te stappen via “Côte de Châtillon”. (Ardoisières zijn plaatsen waar ze vroeger de Leisteen = Schiste ontgonnen – veel voorkomend in deze streek) In een prachtige natuurlijke omgeving vol rotspartijtjes, gevormd met deze leisteen, ons laten zakken tot de N816. Op de stenen brug over de grote beek onze boterhammendoos leeggeroofd. Verder op pad, nu op bekend terrein de beek links volgend tot de samenvloeiing met de “rau des Aleines” welke we meanderend volgden onder de 100m. hoger gelegen “Côte de Châtillon” van één uur geleden. Het afwisselend mooi natuurgebied onder vele rotsformaties door tot de doorwaadbare plaats van “Les Sehans”. Ten ogen gezien dat we niet over het verhakkelde bruggetje konden en gezien de felle waterstroming ook niet konden doorwaden. ’t Zal ons een zorg wezen, dan maar uitgeweken naar het noorden, mee met de beek “rau des Aleines” welke haar oorsprong heeft aan de grote vijver van het klein gehuchtje La Géripont. Nu de laatste fase aangevangen richting Bertrix, door het “Gros Bois Bèlônoi” naar het “Croix Joseph Husson”. In een grote bocht met overwegend naaldbossen en via “bois La Forêt” en “Chaurfontaine” naar het crossparcours en over de helderwater beek “Rau de bonne Fontaine” naar het hoger gelegen open veld waar we de toren van de hoofdkerk van Bertrix zagen opdoemen. Via de sportvelden en het zwembad van de stad ons gehaast naar het treinstation om op tijd het dieseltje te nemen naar Libramont om daar onze dorst te lessen.
Weer een geslaagde stapdag met goed gekozen nieuwe paadjes en een groep stappers die goedkeurend volgden omdat ze niet anders kunnen. Geniet van de foto’s van onze William (was maar alleen als prentjesschieter en voelt zich dan “Important” – geen foto vanuit de kroeg, zelfs geen foto van de jarige) Lach mee met de nabeschouwingen van onze Herman en William, moest je er niets van begrijpen het geeft niet.
Hilaire.
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.
Mannekens, mannekens, mannekens als spoortripper hebben we toch veel geluk. De transportmiddelen redelijk op uur, het weer best meegevallen en een trip uitgestippeld door de GG (met mijn hulp natuurlijk ). Bijna gans de dag in het grote dierenbos met heldere frisse groene kleuren zoals men het voor deze periode van het jaar mag verwachten.
Moet gezegd worden we hebben enkele trippers die zich willen opwerpen als mogelijke opvolgers van de GG en de PG (mijzelf ). Allé zeg nu zelf de T3 hij...heeft geen kaarten bij van de trip, dat kan toch niet, voor mijn part wordt hij T4. Onze V3 hij heeft wel kaarten bij maar geeft ze tenslotte toch aan de T3 (T4 ) te laat hé. De T2 die, en dat is nog onbegrijpelijker heeft wel de kaarten bij maar haalt ze zelfs niet boven en dat wil dan ons de weg wijzen pffft. De waarheid gebied me te zeggen dat ze nog veel moeten leren willen ze aan de knoessel komen van de GG en de PG.
Vandaag werden er geen fratsen uitgehaald; me dunkt dat ze het een beetje beu beginnen worden maar dat komt wel terug, daar ben ik van overtuigd.
De afsluiter in Libramont in de door allen gekende drankgelegenheid is het 1ste drankje geschonken door de GG voor zijn geboortedag zovele jaren reeds geleden hiep hiep hoera. Zo staan er ons nog enkele te wachten deze maand, mei is blijkbaar een vruchtbare maand.
Geniet van de prentjes en tot volgende trip.
IKKE William
Nabeschouwing II:
Het is erg aan het worden, een serieuze terugval valt te noteren bij onze PG (pruts- goeroe, beter gekend als de tweede in lijn, en hij zou zo graag eerste worden). Ik vrees dat dat voor zijn volgende leven zal zijn. Als ik er dan aan denk hoe hij waarschijnlijk zal terugkeren in dat volgende leven, komen de tranen in mijn ogen (van het lachen).
Maar tot daar aan toe, het gaat hem hier over het feit dat hij als enige fotograaf bezig is er zijn toestel aan te vegen. Weinig initiatief bij het nemen van foto’s, men moet hem telkens wijzen op de omgeving, of een verzoek indienen wil de edelachtbare zich de moeite getroosten om een foto te nemen. Zeer zware professionele fout was het om nog geen foto van de jarige (onze leider) te nemen. Onvergefelijk!!! Ten tweede een niet aanvalspact sluiten met de ex bionische man, zoiets doe je niet Ik zal maar weer over mijn hart strijken en hem niet verder de grond in boren, alhoewel het idee is niet zo slecht.
Goed aan het wandelen dan, De trein richting Namen is de trein der vertraging. Maar de god van de Tec bus was met ons. De brave borst was blijven wachten op onze bende en een bende scholieren uit het Brusselse, zij waren op zoek naar de natuur in al zijn vormen, dixit Jack en Rusell. Resultaat op tijd en stond aan de wandeltrip begonnen en een ernstige hormonen opstoot bij ons duo. Weer een wandeling uit het doosje, een portie weidenland, dennen bossen, machtige schone rechte beuken. afgewisseld met krom gevlochten stoere eiken. Een overvloed aan beekjes met net iets te veel aan water, niet doorwaadbaar. Vijvers en meertjes, de water kiekens onder ons hadden ook hun dagje. Stappen op een snuifje asfalt, een beetje grind met een nette portie modder om onze schoenen niet te laten uitdrogen.
Dan uiteindelijk treintje op, treintje af! Aan tafel,om uit volle borst te zingen opdat onze leider en grote voorbeeld nog lang mag leven! Annie let op uw bedgenoot, er was sprake van een overeenkomst om samen met de waardin iets te gaan beginnen. Je weet wel weinig woorden kunnen veel zeggen.
Voila, het zit er weer op, nog vier keer slapen en we zijn weer op pad, laat de zon dan maar al schijnen.
Herman
zondag 13 mei 2012
Yvoir – Maasvallei – Bauche - Vallei van de Bocq – Evrehailles – Yvoir
Uitnodiging:
Bestemming voor woensdag gewijzigd op aanvraag van Karel en Anita welke met hun wagen richting Hastière bollen en daarom, samen met ons, in de omgeving van Dinant wensen te stappen. Wie ben ik om dit te weigeren?..en daarbij, in de maand mei is het overal goed om te vertoeven. 'k Zal er iets sportiefs en sprankelend uitzoeken tussen Yvoir en Dinant of andersom (Stafkaart 53/ 3.4 en 53/ 7.8)
Beginnen met uit de Maasvallei te klimmen wat telkens weer mooie panorama's geeft. DAARVOOR DOEN WE HET !!
Treinuren : dubbeldekker (vertrek Fsn om 06.29u) naar Brussel Noord, aansluiting te Bru Nd om 07.42u (E.C.Vauban) tot Namur waar we een halfuurtje later (vertrek 09.17u) de trein nemen tot richting Yvoir/ Dinant.
Wees fit en uitgeslapen want na onze tocht zullen we nog moeten "vieren", tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
09 mei 2012
Even nagels bijten tot Namen, oef, toch nog onze aansluiting richting Dinant om af te stappen te Yvoir langs de boorden van de fel gewassen Maas.
Yvoir – Maasvallei – Bauche - Vallei van de Bocq – Evrehailles – Yvoir.
Relaas van de tocht:
Start aan de Maasoever te Yvoir om 09.40u. door het centrum mee met de spoorweg die parallel loopt met de brede stroom. Aan de sluis van “Fidevoye” onder de steile klimrotsen
van “rocher de Fau” om tussen de steenmassa een wegeltje steil omhoog te nemen naar het uitzichtpunt “le Calvaire”. Nu van de Maas weg, niet meer noordwaarts naar Godinne maar verder klimmend door een prachtig gemengd woud. Via het “bois de Godinne” naar de stokoude eik “Chêne à l’Image”, door het “bois Les Comognes” tot ons picknick plaats aan het M.F.(maison forestière) om zo in ’t droge ons boterhammetjes te kunnen opeten. Met volle maag en veel goesting terug op weg, bevonden ons nu tweehonderd meters boven “la Meuse” om nu honderd vijftig meters te zakken naar de vallei van “Le Bocq” door het “bois d’Anway”, even een ommetje tot tegen de woonkern van het dorpje Mont. Aan de begraafplaats draaiend terug tussen bos en veld naar de “ferme de Venatte” met een schitterend zicht op de Bocq- vallei en het diep ingesloten dorp Bauche. Genoeg tijd genomen om het dorpje door te stappen en even halt gehouden aan de oude watermolen
in werking. Hier kennen we onze weg als de zakken in ons (cinema)broek. Eerst nog een laatste felle klim uit de vallei van het zijriviertje, over “tienne du Taureau” om het volgende mooi en beschermd dorp in te wandelen, Evrehailles. Krijgen er niet genoeg van, rond het rustige dorpje, nog eens even binnen de poorten van het kasteel om een prentje te maken en zo via het “Res. Naturelle de Champalle” ons te laten afzakken naar Yvoir. Ook daar wij, spijtig genoeg niet allemaal, vol bewondering voor de prachtflora
boven op de “rotsen van Champalle”. Er waren er die rap rap over de glibberige rotswegeltjes huppelden om zo vlugger in de kroeg te zitten, geen namen noemen, zij die een ganse dag achteraan bengelen zijn wel de eersten in ’t café, geen oog voor de zeldzame bloemetjes maar wel oog voor ’t vrouwelijke schoon aan den toog.
Viering van de Jarigen: Tweemaal uit volle borst gezongen voor onze Etienne en Herman
, hebben hen veel “EER” aangedaan met te klinken en uitdrinken van de volle bolle glazen Orval.
Geniet na van de beeldjes ons geschonken door huize Etienne en William en probeer te lachen met de commentaar van de twee “leiders in opleiding”. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi vrienden spoortrippers.
Weeral miserie met de treinen. Vanuit Brussel met de nodige vertraging vertrokken om toch nog op tijd in Yvoir toe te komen. Daar wachtte de bionische man en zijnen onmiddellijke sjef ons op om de tocht met 13 trippers aan te vatten. Dus gestart om er een gezellige boel van te maken en dat is grotendeels gelukt op een paar kleine miskleuntjes na.
Vooreerst zoals ik heb vernomen tijdens de trip hebben mijn medestappers mij vorige week gemist, was het niet om mijzelf dan toch voor mijnen portrettentrekker zodanig zelf dat ze me zouden degraderen tot een onbenullige rang, van wandelvrienden gesproken zeg!!!
Moet wel gezegd zijn de V3 en de T3, zijn verbeterd met het kaartlezen alhoewel de T3 geen kaart in zijn handen had. Komt erbij dat ze dan nog gans de dag op mijn kap zitten de onverlaten. Het viel wel op dat er weinig fratsen zijn uitgehaald op enkele uitzonderingen na zoals de Guido(T2) die aan een hondenleidraad hing na de middagpauze. Tegenwoordig hebben we zelfs een voortrekker (voorloper, spoortrekker) Patje, die er danig de pees oplegt tot grote ergernis van Jack, hij moest op zijn tanden bijten om bij te blijven ook dankzij de steun van zijn boezemvriend en toeverlaat Russel. Maar de trip was heel mooi, af en toe een drupje nat maar wel met een frisgroen landschap.
En dan de tradionele afsluiter in Yvoir met 2 jarigen die er een lap op hebben gegeven tot groot jolijt van allen, hiep hiep hiep hoera voor Herman(V3) en Etienne, mogen ze nog vele jaren meegaan met de spoortrippers.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.
IKKE William
Nabeschouwing II:
Hierboven veel aandacht voor zijn eigen persoontje vindt je niet? Hij met zijnen portrettentrekker, alsof we ook maar één goede gedachte aan hem besteed hebben. Voorwaar ik zeg u het is een Judas, ne pierewaaier, een niet te vertrouwen individu. Moeders past op uw dochters als hij in de omgeving is, hij wiegt ze in slaap met zijn zoetgevooisde stem! Het is maar enige maanden later dat ge met de gebakken peren zit.
Bon, de trip was nat en vochtig.
Nat: regelmatig een bui, je zag ze hangen en ze kwamen. Niks aan te doen het is de tijd van het jaar, alhoewel trop is teveel. Voor onze landbouwers vissers moeten worden moet het stoppen.
Vochtig: De tranen kwamen in mijn ogen bij het aanheffen van het “lang zal hij leven lied”. Alleen is er een duiveltje dat mij waarschuwde, dat het alleen maar voor de traktatie is dat de deugnieten mij een lang leven wensen.
Weer eens een fijn uitgebeende tocht, iets meer zon en het was uitstekend. Een leider met zoveel jaren dienst kun je nooit vervangen door een bietekwiet met een trektoestelmachieneapperaat. En er is dan nog niks om aan te trekken je moet op een knopke duwen. Pfffftt, de prutser.
Maar we leven op hoop, nog een maand en de dagen beginnen te korten. Ik ben zot van lange nachten!
De groeten en buiten schijnt de zon, vergeet moederdag niet sloebers, je kan er veel punten mee scoren!
Herman
zondag 6 mei 2012
Statte(Huy/Hoei) – Rau de Solières – Ben-Ahin – Hoei/Huy.(daslooktocht)
Uitnodiging:
Was is das das, das? das? das daslook das. hoo..das is daslook das, jawol das is daslook das .. echt gebeurt, 't zou het anders niet willen vermelden.
Je hebt het al geraden, woensdag naar de streek van Huy/Hoei om naar jaarlijkse gewoonte het "Daslook" te gaan "spotten". De meesten onder ons weten dat deze tocht niet bij de gemakkelijkste behoort .. maar ho zo mooi, zeker met de indringende geur van de "look" erbij.
Spijtig dat er nogal wat "deserteurs" zijn volgende woensdag, er zijn er bij die liever gaan fietsen aan t' zeetje waar het de eerstkomende dagen spontaan zal regenen, zoveel vrije dagen en dan jullie woensdag verprutsen. Zullen er spijt van hebben maar laat ze maar doen, Rita en Jean-Paul gaan ons extra soigneren bij 't afsluiten te Hoei.
De bedoeling is om te starten langs de Maas ( tec-bus lijn 12 van Hoei naar Ben-Ahin ) eindigen doen we zoals naar gewoonte in het centrum van Huy bij ons vrienden van jaaaren.
Vertrekken met den dubbeldekker St. Niklaas om 06.29u naar Brussel Nd met aansluiting om 07.42u (E.C.Vauban) naar Namur en vervolgens naar Huy.
Tot op de trein, Hilaire
Dag Hilaire,
Tof dat Julie willen langskomen woensdag.
Ik zal de zon bestellen en waterdichte wolken.
Helaas zal er gene Orval zijn. De paterkes willen pas leveren vanaf juni...en ik heb nog welgeteld 2 flessen op stock.
Hopelijk kan ik jullie verleiden met een Rochfort 8 of 10, hou me op de hoogte.
De hapjes zullen er zeker bijzijn.
Groetjes aan alle" stappers en stapperinnen"
Rita( Vaste vriendin van onze leider)
Relaas der feiten:
02 mei 2012
Hoe kunnen ze het over hun hart krijgen om ons clubje zo in de steek te laten. Geen enkel lid met een digital toestel om beeldjes te schieten, schande. Soms lopen ze met vier à vijf elkander in de weg, nu stonden we daar, velden met fel riekende “Daslook” zonder ook maar iemand die deze feestdag met foto’s vereeuwigde. Ik ga niet de harde woorden herhalen die tijdens het stappen over dit spijtig voorval zijn gezegd. (deze alinea eindigt hier tot de commentaar van vriend Herman)
Drie treinen en één tec-bus met telkens 10 minuten aansluiting, ’t moet dan wat meezitten .. deze keer niet, zagen te Namen onze L- trein naar Hoei voor onze neus vertrekken. Mijn nog gezond brein laten werken, twintig minuten later een halve - direct genomen en afgestapt te Statte(Huy) om 09.40u.
Ondanks dat we het niet kunnen illustreren met beelden toch een zeer geslaagde woensdag stapdag. Waren gegaan om het “daslook” en andere meibloemen te zien pronken langs de kabbelende beekjes, de bedwelmende lookgeur zit nog ’t neusje.
Statte(Huy/Hoei) – Rau de Solières – Ben-Ahin – Hoei/Huy.(daslooktocht)
Relaas van de tocht:
Start in het station Statte aan “la Meuse”, eventjes gezondigd, over de verlaten goederensporen gewipt om zo rapper de “Pont Pire” over te steken om zo vlugger uit het stadsgewoel te zijn. In het gehucht Ahin van de N612 rechtsaf om een paar honderd meters mee met de N698 tot “Chap. du Chateau” en “Chateau d’Ahin” (nu een Gîte – Chambres d’Hôtes), de veldwegel inslaan .. oef, ver weg van alle stinkauto’s, moet nu toch alle aardolie uit onze aardbodem opgebruikt worden vooraleer er iets aan gedaan word?. Vanaf nu genieten met volle zuurstofhappen. De verse regen op de opgewarmde bodem van de laatste dagen waren groeischeuten voor de Flora, planten in lentebloei en bloemetjes met opgeheven hoofd, om lyrisch van te worden. De meesten van ons hebben het allemaal reeds verscheidene keren gezien maar toch zijn we daar nog graag. Waar zijn we langsgegaan, “Ancien Carr.”, “Ruïne du Chat. de Beaufort”, van de vijver van Lovegnèe naar “La Poudrerie” en zo over het rotspaadje langs “Rau de Solières” naar de rots “Trou Manto” en het oeroud bruggetje. Nu uit de beekbedding naar omhoog een plekje gaan zoeken onder de dikke bomen om toch een beetje droog onze boterhammen op te smullen. Wij verder, eens iets nieuws gezocht (hebben daar bijna ieder wegeltje onder de voeten gelopen) in het “bois Mélart” en het “bois de Mâvelin”. Aan de twee kleine vijvertjes tussen deze bossen de terugtocht aangevangen. Links en rechts was de beekbedding volgroeid met het “daslook”, zijn deze gevolgd via “fosse du Loup” en nogmaals “Trou Manto” tot “La Poudrerie”. Voor de laatste maal uit de vallei opklimmend, door een mooie “slink” verder naar het gehucht Saint- Léonard, op de kam gebleven tot “Tour Joseph” om af te sluiten met een avontuurlijke afdaling, zigzaggend langs glibberige paadjes en niet zonder gevaar, afzakkend naar het centrum van de stad Huy/Hoei.
Op weg naar taverne “La Bolus” bij Rita en Jean-Claude. Gezellig met ons negenen samen aan één tafel, genietend van al het goede dat op de dis werd gezet. Bij de gratis aangeboden koude en warme hapjes tussen elk vol glas beloofd aan de sympathieke waard en waardin dat wij binnen een korte periode zullen terugkeren naar Hoei. (wij beloofden dit en Rita en Jean-Claude beloofden dat er tegen die tijd genoeg Orval zal zijn = belofte maakt schuld)
Kan jullie nu al verklappen dat volgende woensdag de uitgestelde trip naar Bertrix-Bouillon (of andersom) op het menu staat, Hilaire
Nabeschouwing:
Eindelijk herkenning door onze grote leider, ik mag zijn alinea verder afwerken. Ik mag, moet zelfs de spitsbroeders van het zwarte doosje, de mannen met oog voor detail, zij die wekelijks lopen op te scheppen over de grote van hun megapixels, de grond in boren. De leider heeft mij zelfs de opdracht gegeven om die hansworsten, die opgeblazen kikkers, zij die de wereld via een klein schermpje bekijken, voor eens en voor altijd uit de wereld te schrijven. Maar ik heb een groot hart, ik zal ze gratie verlenen. Ze kunnen het ook niet helpen dat zij hun wederhelft moeten volgen. Of anders gezegd, ze zien hun vrouw graag, zoniet, liggen ze onder de welgekende sloef. Wat het meest waarschijnlijke is.
De staptocht begon met een klein oponthoud, onze overstap te Namen voor onze neus weg. We moesten onze grote voortrekker bijna vastbinden. Man, man, man moest hij aan de treinbegeleider van dienst gekunnen hebben, dan moesten wij hem nu in Leuven Centraal gaan bezoeken. Spijtig een gemiste kans, ik zou hem graag gaan bezoeken ter plekke. Maar een kat valt altijd op haar pootjes, onze leider ook!
Tot de middag bleef het droog, daarna moest onze wereld gespoeld worden. Dus verder in de regen! De wereld was mooi groen en rook naar verse look alle zonden werden weggespoeld (oef) ook alle vuil en stof. Ondanks alles een fijne staptocht. Eén van de vaste klassiekers! Niet te missen dus. Te laat voor diegene welke er niet bij waren, want hij is voorbij.
De afsluiter was eentje om af te sluiten, de gastheer met zijn dame mogen er zijn, een droom voor elke degelijke stapper.
Tot volgende week, dan gaan we nog naar een ander bieslook gebied, laat ons zeggen een klassieker in wording.
PS: Bij het ter perse gaan nog een mailtje van dappere Harry ontvangen. Maak u geen zorgen William zal uw zak wel dragen, hij doet dat graag. Toch het beste gewenst, is het de rechter of de linker arm? Anders bel Frans die heeft schapen!
Herman
Was is das das, das? das? das daslook das. hoo..das is daslook das, jawol das is daslook das .. echt gebeurt, 't zou het anders niet willen vermelden.
Je hebt het al geraden, woensdag naar de streek van Huy/Hoei om naar jaarlijkse gewoonte het "Daslook" te gaan "spotten". De meesten onder ons weten dat deze tocht niet bij de gemakkelijkste behoort .. maar ho zo mooi, zeker met de indringende geur van de "look" erbij.
Spijtig dat er nogal wat "deserteurs" zijn volgende woensdag, er zijn er bij die liever gaan fietsen aan t' zeetje waar het de eerstkomende dagen spontaan zal regenen, zoveel vrije dagen en dan jullie woensdag verprutsen. Zullen er spijt van hebben maar laat ze maar doen, Rita en Jean-Paul gaan ons extra soigneren bij 't afsluiten te Hoei.
De bedoeling is om te starten langs de Maas ( tec-bus lijn 12 van Hoei naar Ben-Ahin ) eindigen doen we zoals naar gewoonte in het centrum van Huy bij ons vrienden van jaaaren.
Vertrekken met den dubbeldekker St. Niklaas om 06.29u naar Brussel Nd met aansluiting om 07.42u (E.C.Vauban) naar Namur en vervolgens naar Huy.
Tot op de trein, Hilaire
Dag Hilaire,
Tof dat Julie willen langskomen woensdag.
Ik zal de zon bestellen en waterdichte wolken.
Helaas zal er gene Orval zijn. De paterkes willen pas leveren vanaf juni...en ik heb nog welgeteld 2 flessen op stock.
Hopelijk kan ik jullie verleiden met een Rochfort 8 of 10, hou me op de hoogte.
De hapjes zullen er zeker bijzijn.
Groetjes aan alle" stappers en stapperinnen"
Rita( Vaste vriendin van onze leider)
Relaas der feiten:
02 mei 2012
Hoe kunnen ze het over hun hart krijgen om ons clubje zo in de steek te laten. Geen enkel lid met een digital toestel om beeldjes te schieten, schande. Soms lopen ze met vier à vijf elkander in de weg, nu stonden we daar, velden met fel riekende “Daslook” zonder ook maar iemand die deze feestdag met foto’s vereeuwigde. Ik ga niet de harde woorden herhalen die tijdens het stappen over dit spijtig voorval zijn gezegd. (deze alinea eindigt hier tot de commentaar van vriend Herman)
Drie treinen en één tec-bus met telkens 10 minuten aansluiting, ’t moet dan wat meezitten .. deze keer niet, zagen te Namen onze L- trein naar Hoei voor onze neus vertrekken. Mijn nog gezond brein laten werken, twintig minuten later een halve - direct genomen en afgestapt te Statte(Huy) om 09.40u.
Ondanks dat we het niet kunnen illustreren met beelden toch een zeer geslaagde woensdag stapdag. Waren gegaan om het “daslook” en andere meibloemen te zien pronken langs de kabbelende beekjes, de bedwelmende lookgeur zit nog ’t neusje.
Statte(Huy/Hoei) – Rau de Solières – Ben-Ahin – Hoei/Huy.(daslooktocht)
Relaas van de tocht:
Start in het station Statte aan “la Meuse”, eventjes gezondigd, over de verlaten goederensporen gewipt om zo rapper de “Pont Pire” over te steken om zo vlugger uit het stadsgewoel te zijn. In het gehucht Ahin van de N612 rechtsaf om een paar honderd meters mee met de N698 tot “Chap. du Chateau” en “Chateau d’Ahin” (nu een Gîte – Chambres d’Hôtes), de veldwegel inslaan .. oef, ver weg van alle stinkauto’s, moet nu toch alle aardolie uit onze aardbodem opgebruikt worden vooraleer er iets aan gedaan word?. Vanaf nu genieten met volle zuurstofhappen. De verse regen op de opgewarmde bodem van de laatste dagen waren groeischeuten voor de Flora, planten in lentebloei en bloemetjes met opgeheven hoofd, om lyrisch van te worden. De meesten van ons hebben het allemaal reeds verscheidene keren gezien maar toch zijn we daar nog graag. Waar zijn we langsgegaan, “Ancien Carr.”, “Ruïne du Chat. de Beaufort”, van de vijver van Lovegnèe naar “La Poudrerie” en zo over het rotspaadje langs “Rau de Solières” naar de rots “Trou Manto” en het oeroud bruggetje. Nu uit de beekbedding naar omhoog een plekje gaan zoeken onder de dikke bomen om toch een beetje droog onze boterhammen op te smullen. Wij verder, eens iets nieuws gezocht (hebben daar bijna ieder wegeltje onder de voeten gelopen) in het “bois Mélart” en het “bois de Mâvelin”. Aan de twee kleine vijvertjes tussen deze bossen de terugtocht aangevangen. Links en rechts was de beekbedding volgroeid met het “daslook”, zijn deze gevolgd via “fosse du Loup” en nogmaals “Trou Manto” tot “La Poudrerie”. Voor de laatste maal uit de vallei opklimmend, door een mooie “slink” verder naar het gehucht Saint- Léonard, op de kam gebleven tot “Tour Joseph” om af te sluiten met een avontuurlijke afdaling, zigzaggend langs glibberige paadjes en niet zonder gevaar, afzakkend naar het centrum van de stad Huy/Hoei.
Op weg naar taverne “La Bolus” bij Rita en Jean-Claude. Gezellig met ons negenen samen aan één tafel, genietend van al het goede dat op de dis werd gezet. Bij de gratis aangeboden koude en warme hapjes tussen elk vol glas beloofd aan de sympathieke waard en waardin dat wij binnen een korte periode zullen terugkeren naar Hoei. (wij beloofden dit en Rita en Jean-Claude beloofden dat er tegen die tijd genoeg Orval zal zijn = belofte maakt schuld)
Kan jullie nu al verklappen dat volgende woensdag de uitgestelde trip naar Bertrix-Bouillon (of andersom) op het menu staat, Hilaire
Nabeschouwing:
Eindelijk herkenning door onze grote leider, ik mag zijn alinea verder afwerken. Ik mag, moet zelfs de spitsbroeders van het zwarte doosje, de mannen met oog voor detail, zij die wekelijks lopen op te scheppen over de grote van hun megapixels, de grond in boren. De leider heeft mij zelfs de opdracht gegeven om die hansworsten, die opgeblazen kikkers, zij die de wereld via een klein schermpje bekijken, voor eens en voor altijd uit de wereld te schrijven. Maar ik heb een groot hart, ik zal ze gratie verlenen. Ze kunnen het ook niet helpen dat zij hun wederhelft moeten volgen. Of anders gezegd, ze zien hun vrouw graag, zoniet, liggen ze onder de welgekende sloef. Wat het meest waarschijnlijke is.
De staptocht begon met een klein oponthoud, onze overstap te Namen voor onze neus weg. We moesten onze grote voortrekker bijna vastbinden. Man, man, man moest hij aan de treinbegeleider van dienst gekunnen hebben, dan moesten wij hem nu in Leuven Centraal gaan bezoeken. Spijtig een gemiste kans, ik zou hem graag gaan bezoeken ter plekke. Maar een kat valt altijd op haar pootjes, onze leider ook!
Tot de middag bleef het droog, daarna moest onze wereld gespoeld worden. Dus verder in de regen! De wereld was mooi groen en rook naar verse look alle zonden werden weggespoeld (oef) ook alle vuil en stof. Ondanks alles een fijne staptocht. Eén van de vaste klassiekers! Niet te missen dus. Te laat voor diegene welke er niet bij waren, want hij is voorbij.
De afsluiter was eentje om af te sluiten, de gastheer met zijn dame mogen er zijn, een droom voor elke degelijke stapper.
Tot volgende week, dan gaan we nog naar een ander bieslook gebied, laat ons zeggen een klassieker in wording.
PS: Bij het ter perse gaan nog een mailtje van dappere Harry ontvangen. Maak u geen zorgen William zal uw zak wel dragen, hij doet dat graag. Toch het beste gewenst, is het de rechter of de linker arm? Anders bel Frans die heeft schapen!
Herman
Abonneren op:
Posts (Atom)