Walcourt – L’eau d’Heure - Soumoy

Uitnodiging:

We moeten overal eens komen.. en ja, er zijn nog Waalse oorden, dorpjes en gehuchten waar we nog niet geweest zijn..of toch lang geleden.

Deze keer sporen we naar Walcourt om daar zuidwaarts te gaan stappen naar de "barrage de l'eau d'heure" en "barrage du Ri-Jaune". Deze grote waterplassen vormen één geheel met de reeds door ons verkende grote "barrage de la Plate-Taille". Toen zijn we gestart in Cerfontaine, nu gaan we aanvangen in 't dorpje Soumoy (200 inw).
Eerst door het grote "bois du trou des Renards", zo naar het "Lac du ri-jaune" met zijn stuwdam, verder langs het meer en het "bois des Maréchaud" om uit te komen aan de andere "barrage de l'eau d'heure" met zijn langgerekte waterplas. Daar beslissen we welke kant we nemen om naar Walcourt te stappen.
Weer een uitstap vol afwisseling : veel bos, waterlopen en meren, dorpjes en tussendoor open vlakte met vergezichten, weinig plat.

Stafkaarten : eventjes de 57 / 3.4 en daarna 52 / 7.8 .

Treinuren : met den dubbeldekker vanuit St niklaas (om 06.29u) naar Brussel zuid om vervolgens te Brussel zuid ( om 08.08u) de I.C. komende van Antwerpen naar Charleroi te nemen. Aansluiting te Charleroi om 09.09u naar Walcourt en de verdere verplaatsing met de tec-bus lijn 132a tot onze startplaats Soumoy (15' bus - 3 zones).

Maak dat jullie er bij zijn..kunnen niet gemist worden, tot woensdagmorgen, Hilaire


Relaas der feiten:
23 februari 2011-02-26

Te goed voor deze wereld, ik weet het! Maanden leidt je iemand op om in een verre toekomst het leiderschap over te nemen (ik dacht, met hun tweeën zullen ze mij wel kunnen vervangen). Nu blijkt dat onzen Herman de “wekelijkse feestdag = woensdag” niet meer kan of wil vrijhouden omdat er ergens in zijn woonst een borsteltje verf moet aangebracht worden. Het ergste is dat zijn en ons aller Francine daar de “dupe” van moet zijn, het meisje “kickt” op die stapdagen.
Uitvluchten zullen er altijd zijn, ook bij sommige anderen, hetzij platvoeten, muttensknieen of andere onderdelen met sleet (veel of weinig gebruikt).

Walcourt – L’eau d’Heure - Soumoy

Relaas van de tocht: Vroege start om 09.35u aan het station van Walcourt om de mooiste stroken uit vroegere parcours met elkaar te verbinden. Vóór de noen veel klimmen en dalen, na de pic-nic langs drie stuwmeren. Niet door het stadje, dat was voor na de tocht, maar omhoog naar “Campagne de l’Abbaye” met kleine kapelletjes van een “Kalvarietocht” (beginnend en eindigend aan de Basiliek N. D.). Afdalend naar de “l’Eau d’Heure”, door het gehucht Gehimpont om de andere kant van het riviertje te nemen, omhoog naar het “bois de Terginsart” en terug afzakkend naar de forellenkweekvijvers in het gehucht La Pisselotte behorend bij de gemeente Silenrieux. Nogmaals de grote zuivere beek over om een derde maal uit de vallei te klauteren aan “Chap. la Sainte Famille”, nu naar het hoogste punt aan de nieuwe watertoren. Even een ommetje naar de “Vieux Calvaire”, zijn kapel en mooi zicht op het onderliggende dorpskerkje van Silenrieux. Vanaf de “Champ de la Justice” met panoramisch zicht op de eerste van onze drie “meren”. Zakkend langs de weiden van “Champ du Saussi” naar de rand van het “Lac de Féronval” om ons daar een beschutte plaats te zoeken om ons boterhammen op te peuzelen (wij gewoon brood – de Heren van Nieuwkerken “stoefend” met hun sandwichen en/of boterkoeken).
Welle weer weg, te koud om lang te blijven zitten, langs een geitenpad en enkele tientallen meters boven de waterplas door het “bois de Spèche” naar de Pré – barrage de Féronval en de barrage de l’Eau d’Heure. Nu langs het grotere “Lac de l’Eau d’Heure”, een twee kilometers lang verhard en plat asfaltwegeltje door het “bois des Maréchaux” tot de Pré – barrage du Ri Jaune, wederom aan de rand van water en “bois des Violettes”, eventjes nog mee met de “Ri Jaune” om dan zuidwaarts te kiezen. De laatste maal omhoog door het loofboombos van “bois du trou des Renards” en “bois Généstia”, zo naar “Tienne de Slinri” om zo langs een modderige veldwegel naar het gehucht Soumoy af te zakken. Juist op tijd om onze tec-bus te nemen naar Walcourt.
Intussen was het lichtjes gaan sneeuwen, ons laten afzetten aan de voet van de Basiliek, in “t Centrum van Walcourt, genoeg tijd over om “ons te laten gaan” zoals het hoort, alle volle kelken die aan ons voorbijkwamen geledigd tot op den bodem. Man..man..man..lekkerrrrr !!
Einde verhaal, even een kwartuurtje doorgestapt naar het station om huiswaarts te keren.
Toch nog dit: Op de trein getuige van een “echtelijke twist”, weten niet goed wat er voorafgegaan is aan de oorzaak van het gekibbel. Ons meewandelend koppeltje zat op de trein netjes “zoals altijd” rechtover elkander met hun knietjes tegen elkaar toen de warme volle koffiekroes van de ene partner omsloeg in “’t kruis” van z’n vriend…bemoeien ons niet, ieder in zijn eigen kot, maar volgens de ene was het de schuld van den roekeloze treinbestuurder. Ik zeg maar zo, wie drinkt er koffie kort na drie lekkere Orval’s, hopelijk voor ons komt het terug goed tussen die twee.
Zeker kijken naar de foto’s van onze Dany, Jacky en William, samengebundeld in één door onze Herman, Tot volgende week, Hilaire


Nabeschouwing:
Alles in overweging genomen, zijn onze leidinggevende knorhanen nogal een stel hypokrieten! Geen rekening houden met mijn uitleg, niet snappen dat er prioriteiten zijn. Deze stijgen blijkbaar boven hun tweecelige hersenen. Maar Francine is blij en snort als een tevreden poesje DUS!
Filoes zijn het en nog wel van het brakste water! Alleen spijtig dat zelfs ons oudste lid en voortrekker zich voor de kar van een Williameke laat spannen. Spijtig!
Misschien heel misschien zal ik deze week nog eens tijd vrijmaken om dat met dat stelletje onverlaten nog eens buiten te komen. Moesten er aanvragen binnenkomen om ze in een of andere ravijn te dumpen, wees niet bevreesd ik ben uw aangewezen man.
De groeten aan hen die me graag zien en blijf uit het nat.