Eupen - Osterthogenwald - Wesertalsperre - Eupen

Uitnodiging:

Gaan niet brossen, we gaan naar de bossen...met zulke temperaturen een dag in het "Osthertogenwald" en de "Hohes Venn". Vanuit Eupen na 1km. het groot woud in om er in de late namiddag maar uit te komen. De kaarten 43 / 1.2 en 43 / 5.6 samen met de wandelkaart van de "Hoge venen" zullen ons daar bij helpen.

Twee luxe-treinen gaan ons er heen brengen : Vertrek met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u rechtstreeks naar Brussel nd om vandaar de I.C.trein naar Eupen te nemen, vertrek Brussel noord om 08.06u met aankomst te Eupen om 09.48u.

Tot woensdagmorgend, Hilaire



Relaas der feiten:
05 augustus


Met zijn drieën is ook goed, het is toch niet om met de kaart te spelen. Woensdag, wij in het frisse grote bos, in de “lege” Ardennen, hebben het beter gehad dan zij in een “volle vieze” zandbak aan zee meestal zonder zon en soms met regendruppels. Laat het een les zijn voor de toekomst, van je fouten moet je leren. De nacht voordien was het kwik in de hoge venen gedaald tot een paar graden boven nul, het duurde dan ook tot de namiddag, bevonden ons tussen de 350/450m, vooraleer de hoge temperatuur er was.

Relaas van de trip : Om 09.48u van de koele I.C. trein gestapt en via het gehucht Nispert het veld in, omgeven door hoge hagen, het “Katharinenbusch” in te stappen. Fotograaf Jacky even een beeldje geschoten van het lager liggende Kettenis. Zoveel mogelijk dwarswegeltjes en brandgangen genomen, meestal niet het gemakkelijkste, dit mocht nu wel daar er geen grote hoogteverschillen te verwerken waren. De eerste kilometers mee, parallel met de inmiddels opgedoekte “Vennbahn”. Gaan zoeken naar de “Iterbach” om deze te volgen en om even na twaalven aan het “Totes venn” te pic-nicken. Vervolgens naar een mooi stuk natuurgebied, het meer van Eupen. Het water, afkomstig van de hoge venen en daar opgevangen aan de “Wesertalsperre” moet dienen als vergaarbekken van drinkwater. De afdamming en de verschillende fasen van waterzuivering zijn een bezoekje waard. ( het water van de hoge venen is bruinkleurig van het ijzergehalte en mangaan – ook daarom geen enkele watersport toegelaten op de grote plas) Vanaf hier vloeit de “Vesdre” door Eupen en zo richting Verviers tot Luik in de Maas. Het is langs deze grillige rivier dat we de laatste zes kilometer zijn meegestapt tot de “Understadt” Eupen. Pas het laatste uur beseften we hoe fel de zon uithaalde wanneer we toch eens vanonder het gebladerde kwamen. Het terras van café “Treffpunkt” maakte onze dag “super”.
In een luxe en koele trein huiswaarts, met dank aan de twee “vrienden” die me gans de dag in hun nabijheid geduld hebben, anders liep ik daar moederziel alleen.
Gaan volgende week nog eens richting Hamoir, laatste week dat die T-trein bolt, Hilaire



Nabeschouwing:



Veel valt er niet te vertellen, ik was er niet bij, en ge ziet wat er van komt.
Met de trein naar het einde van Belgë, de wandeling ziet er een slomme boel uit, wandelinske doen, langs brandgangen rechttoe rechtaan, dikke plas opzoeken, nog een groot ongezellig terras (geen foto's), nog eens door ons landje vliegen, op eigen borst kloppen en peinzen dat je Tarzan bent. Pfffffffft.
Het is nu wel duidelijk voor iedereen hij heeft gekozen, en nog wel voor de twee vrienden, verkeerde keuze, verkeerde vrienden.
We zullen er weer een voltijdse opdracht aan hebben om hem terug met beide benen op de grond bij ons Annie in te leveren. 't Is goed dat het voor haar is, anders zouden we hem bij zijn vrienden laten!
Maar vooruit, nog een zonnige, zondige, zondag en doe geen dingen die ik niet zou doen!