zondag 22 augustus 2010
Bertrix – grottes de Saint Remacle sur Semois – Bertrix
Uitnodiging:
Na bakken regen kunnen we ons woensdag verheugen op wat beter weer, hoe meer we naar het zuiden trekken hoe meer kans op opklaringen. 'k heb daarom gekozen voor de "echte" Ardennen, vanuit Bertrix nogmaals richting Semois (nu meer zuid-west) met als keerpunt de grotten van St Remacle gelegen boven een meander van de semois (ten zuid-oosten onder het dorp Auby-sur-Semois)
------------------------------
wat de kaarten aangaat : 64 / 5.6 -- 64 / 7.8
67 / 1.2 -- 67 / 3.4
------------------------------
Treinuren : Met den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord en met den E.C.Vauban naar Libramont en vervolgens eventjes met het dieseltje naar Bertix. (aankomst 10.00u)
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
18 augustus 2010
Veel “te” braaf, veel “te” goed ben ik, mijn voorstel om eens in de zomer tot Bouillon te stappen…afgescheept om verschillende redenen met argumenten die geen steek hielden…bus nemen, voetbal op tv, een uurtje later thuis…ze zullen wel gaan als ik het niet meer aankan. Leisteen en mos erover, het was nu ook mooi en vrij moeilijk. Vandaag eens geen dorpjes maar door oeroude bossen in de “echte Ardennen”.
Bertrix – grottes de Saint Remacle sur Semois – Bertrix.
Relaas van de tocht: start om 10u, een kleine 2km. door de straten van Bertrix om dan Z-Z-W langs weilanden en akkers op zoek naar de eerste bossen, afzakkend naar het beekje “Rau de la bonne fontaine”. Door de uitvallende mist hadden de naaldboombossen met kanjers van hoge bomen een nevelig en mysterieus aanzicht. Vóór de noen, in het zicht van het dorpje Auby-sur-Semois werden de lage wolken weggeblazen en prikte af en toe de zon erdoor. Voor het boterhammen eten eventjes in een “cul de sac” verzeilt, het minst hinderlijke parcours gekozen om tenslotte op een privaat terrein op adem te komen en ons daar genesteld alsof het allemaal van ons was. Met zevenen op een rij, één uitgesloten, ons doosje leeggemaakt. Wat tijd verloren en ook veel lager dan voorzien, met veel oriëntatiegevoel terug naar de kam geklommen, weliswaar met een volle maag. Zagen diep beneden ons een grote meander van de Semois, “le jambon” genaamd (goed gekozen, heeft correct het uitzicht van een hesp) In een prachtige omgeving, met reuzen van loofbomen, rotspartijtjes en veel mos, een bezoek gebracht aan de “ grotten van Saint Remacle” ons doel voor vandaag…DAARVOOR DOEN WE HET!! De “echte” Ardense bossen bleven maar komen op onze terugtocht naar Bertrix. Nu in een grote bocht, 130m. boven de Semois, alsmaar kronkelend ons laten afzakken naar het beekje “ Goutelle de derniére la forêt” welke opgeslorpt wordt door de iets grotere beek “Rau de Muno” die naar de Semois vliet. Een volgende helling op, in de nabijheid gebleven van het kleine beekje, gans de omgeving in een fris kleedje door de laatste regendagen, dus ook veel zuurstof onder het gebladerte van een oeroud gemengd bos. Boven aangekomen in het “Plat bois” hebben we beslist om dezelfde paadjes te volgen van deze morgen om “huiswaarts” te keren. Wil ook zeggen, nogmaals neerwaarts naar de “Rau de la bonne fontaine” en ten laatste nog eens omhoog met een mooi vergezicht richting Bertrix.
Enkele gegevens noteren: Op pad van 10u tot 16u, een dikke twintiger onder de voeten gelopen, ’s morgens mistig en nat, na de middag brede opklaringen en vrij warm, laat ons zeggen zwoel door de vochtigheid. Zoals ge reeds hebt gezien, de beeldjesschieters van dienst hebben zich kunnen uitleven (dank aan Etienne, Jacky en William)
Onze dorst goed gelest, een eerste maal bij aankomst in Bertrix en daarna nog eens een half uurtje tijd in Libramont met dank aan de gemiste aansluiting…en toch nog op tijd thuis. Gezien op foto, de twee boezemvrienden de ganse staptijd al tetterend en kwebbelend achteraan de staart van de groep, maar bij de terugreis in een diepe slaap, hoe kan het anders.
Tot de volgende week, hopelijk mag ik dan eens kiezen, Hilaire
Toevoegsel aan het relaas van woensdag stapdag 18 oogst 2010.
Grotten van Saint Remacle boven de semois te Auby s/Semois : Ardense Apostel uit de kerstening ( 7è eeuw).
Het versje dat we samen hebben “GeFranst”: Un homme comme un tonneau,
: qui boit la fût comme il faut,
: tombe dans son Tombeau.
( de bedoeling was om het verschil in betekenis aan te duiden van ton, vat, graf of grafkelder – het moest nog rijmen ook)
Nu nog een zeer belangrijk bericht : zijn vandaag gaan fietsen in de omgeving van Kalken / schelde /Laarne : even buiten Kalken richting knooppunt 39, in Café “de groene Meersen” met overdekt en open terras : ORVAL 2.20 Euro ALLEN DAAREEN!! (zondag en maandag gesloten)
Ik en ons Annie, zoveel gedronken dat we onze nafte gespaard hebben.
tot nog eens, Hilaire
Nabeschouwing:
We zijn weer op weg:
De wandeling begon in de mist, groeide door naar prettig stapweer met niet teveel zon. Het was een flinke kuitenbijter met veel variatie, nu eens bergop, dan weer bergaf. De laatste kilometer was er blijkbaar koers naar onze vast rustpunt, de grote voortrekker toonde daar dat hij nog een goede eindspurt in de benen had. Blijkbaar was hij op de rand van uitdroging.
Treinen is altijd een beetje afzien vooral als je naar huis wil! Bij overstap laten ze de trein naar Brussel voor onze neus vertrekken! Het zijn geen treinen meer zoals vroeger. En weer was hij verplicht om ons de juiste weg te tonen, te weinig water bij denk ik.
Met als gevolg dat er op de trein naar huis een aardig potje gezeverd is, bijna is het woordenboek Frans veranderd.
Eind goed, al goed zullen we maar zeggen.
De groeten en tot wederhoren.
Na bakken regen kunnen we ons woensdag verheugen op wat beter weer, hoe meer we naar het zuiden trekken hoe meer kans op opklaringen. 'k heb daarom gekozen voor de "echte" Ardennen, vanuit Bertrix nogmaals richting Semois (nu meer zuid-west) met als keerpunt de grotten van St Remacle gelegen boven een meander van de semois (ten zuid-oosten onder het dorp Auby-sur-Semois)
------------------------------
wat de kaarten aangaat : 64 / 5.6 -- 64 / 7.8
67 / 1.2 -- 67 / 3.4
------------------------------
Treinuren : Met den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord en met den E.C.Vauban naar Libramont en vervolgens eventjes met het dieseltje naar Bertix. (aankomst 10.00u)
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
18 augustus 2010
Veel “te” braaf, veel “te” goed ben ik, mijn voorstel om eens in de zomer tot Bouillon te stappen…afgescheept om verschillende redenen met argumenten die geen steek hielden…bus nemen, voetbal op tv, een uurtje later thuis…ze zullen wel gaan als ik het niet meer aankan. Leisteen en mos erover, het was nu ook mooi en vrij moeilijk. Vandaag eens geen dorpjes maar door oeroude bossen in de “echte Ardennen”.
Bertrix – grottes de Saint Remacle sur Semois – Bertrix.
Relaas van de tocht: start om 10u, een kleine 2km. door de straten van Bertrix om dan Z-Z-W langs weilanden en akkers op zoek naar de eerste bossen, afzakkend naar het beekje “Rau de la bonne fontaine”. Door de uitvallende mist hadden de naaldboombossen met kanjers van hoge bomen een nevelig en mysterieus aanzicht. Vóór de noen, in het zicht van het dorpje Auby-sur-Semois werden de lage wolken weggeblazen en prikte af en toe de zon erdoor. Voor het boterhammen eten eventjes in een “cul de sac” verzeilt, het minst hinderlijke parcours gekozen om tenslotte op een privaat terrein op adem te komen en ons daar genesteld alsof het allemaal van ons was. Met zevenen op een rij, één uitgesloten, ons doosje leeggemaakt. Wat tijd verloren en ook veel lager dan voorzien, met veel oriëntatiegevoel terug naar de kam geklommen, weliswaar met een volle maag. Zagen diep beneden ons een grote meander van de Semois, “le jambon” genaamd (goed gekozen, heeft correct het uitzicht van een hesp) In een prachtige omgeving, met reuzen van loofbomen, rotspartijtjes en veel mos, een bezoek gebracht aan de “ grotten van Saint Remacle” ons doel voor vandaag…DAARVOOR DOEN WE HET!! De “echte” Ardense bossen bleven maar komen op onze terugtocht naar Bertrix. Nu in een grote bocht, 130m. boven de Semois, alsmaar kronkelend ons laten afzakken naar het beekje “ Goutelle de derniére la forêt” welke opgeslorpt wordt door de iets grotere beek “Rau de Muno” die naar de Semois vliet. Een volgende helling op, in de nabijheid gebleven van het kleine beekje, gans de omgeving in een fris kleedje door de laatste regendagen, dus ook veel zuurstof onder het gebladerte van een oeroud gemengd bos. Boven aangekomen in het “Plat bois” hebben we beslist om dezelfde paadjes te volgen van deze morgen om “huiswaarts” te keren. Wil ook zeggen, nogmaals neerwaarts naar de “Rau de la bonne fontaine” en ten laatste nog eens omhoog met een mooi vergezicht richting Bertrix.
Enkele gegevens noteren: Op pad van 10u tot 16u, een dikke twintiger onder de voeten gelopen, ’s morgens mistig en nat, na de middag brede opklaringen en vrij warm, laat ons zeggen zwoel door de vochtigheid. Zoals ge reeds hebt gezien, de beeldjesschieters van dienst hebben zich kunnen uitleven (dank aan Etienne, Jacky en William)
Onze dorst goed gelest, een eerste maal bij aankomst in Bertrix en daarna nog eens een half uurtje tijd in Libramont met dank aan de gemiste aansluiting…en toch nog op tijd thuis. Gezien op foto, de twee boezemvrienden de ganse staptijd al tetterend en kwebbelend achteraan de staart van de groep, maar bij de terugreis in een diepe slaap, hoe kan het anders.
Tot de volgende week, hopelijk mag ik dan eens kiezen, Hilaire
Toevoegsel aan het relaas van woensdag stapdag 18 oogst 2010.
Grotten van Saint Remacle boven de semois te Auby s/Semois : Ardense Apostel uit de kerstening ( 7è eeuw).
Het versje dat we samen hebben “GeFranst”: Un homme comme un tonneau,
: qui boit la fût comme il faut,
: tombe dans son Tombeau.
( de bedoeling was om het verschil in betekenis aan te duiden van ton, vat, graf of grafkelder – het moest nog rijmen ook)
Nu nog een zeer belangrijk bericht : zijn vandaag gaan fietsen in de omgeving van Kalken / schelde /Laarne : even buiten Kalken richting knooppunt 39, in Café “de groene Meersen” met overdekt en open terras : ORVAL 2.20 Euro ALLEN DAAREEN!! (zondag en maandag gesloten)
Ik en ons Annie, zoveel gedronken dat we onze nafte gespaard hebben.
tot nog eens, Hilaire
Nabeschouwing:
We zijn weer op weg:
De wandeling begon in de mist, groeide door naar prettig stapweer met niet teveel zon. Het was een flinke kuitenbijter met veel variatie, nu eens bergop, dan weer bergaf. De laatste kilometer was er blijkbaar koers naar onze vast rustpunt, de grote voortrekker toonde daar dat hij nog een goede eindspurt in de benen had. Blijkbaar was hij op de rand van uitdroging.
Treinen is altijd een beetje afzien vooral als je naar huis wil! Bij overstap laten ze de trein naar Brussel voor onze neus vertrekken! Het zijn geen treinen meer zoals vroeger. En weer was hij verplicht om ons de juiste weg te tonen, te weinig water bij denk ik.
Met als gevolg dat er op de trein naar huis een aardig potje gezeverd is, bijna is het woordenboek Frans veranderd.
Eind goed, al goed zullen we maar zeggen.
De groeten en tot wederhoren.
Abonneren op:
Posts (Atom)