Han-sur-Lesse - Rochefort - Jemelle

Uitnodiging:

Nog twee keer slapen en 't is weer stappersdag... Woensdag nog maar eens een zonnige dag met temperaturen tot 20° en helderblauwe lucht. (winteruitrusting opbergen en nu op z'n zomers)

Het zal warm zijn op de zuidkant van de kalkrotsen boven Han-sur-Lesse. Gaan uitkijken naar o.a. het "Wildemanskruid", "Bosanemonen" en "Wilde Narcissen" welke daar weelderig bloeien.

Met de stafkaarten 59 (alle vier) zijn we zeker dat we er iets mooi's kunnen uitzoeken. Starten doen we in Han-sur-Lesse en eindigen daar waar mijn twee adjuncten het meest vanaf weten, het kiezen van de eindkroeg.

Treinuren: de dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek om 06.29u) naar Bru Noord en onmiddellijke aansluiting met den E.C. Vauban (vertrek Bru Nd om 07.42u) tot Jemelle om daar de Tec-bus (ligne 29) te nemen naar Han-sur-Lesse.

Tot woensdagmorgen, uitgerust en fit aan de start, Hilaire



Relaas der feiten:
28 maart 2012

Veel afwezigen deze week, uitgerekend op een woensdag met “superstip notering”. Ze kunnen in of aan het ziekbed de perfecte foto’s bekijken en de leuke commentaren nalezen, hopelijk werkt dit als “afstandstherapie”, ofwel zakt de zieke nog verder onder de lakens. Tot later, Hilaire

Relaas van de tocht:
Na twee I.C.treinen en een tec-bus, zo ver weg van huis maar stipt op tijd, start om 09.50u in ’t centrum van Han-sur-Lesse. Eerst fel klimmend naar het hoofddoel van de stapdag, gaan zoeken naar het “Wildemanskruid” (nou ja zoeken, we weten het blindelings staan) op de kam van “Les Grignaux” boven op de zuiders gerichte kalkrotsen van natuurreservaat “Hérimont”. Juist op tijd, stonden in de “fleur” van hun kortstondig bestaan (ongeveer twee weken in bloei) zeker nu met deze vele dagen volle zon, zijn zeker dat het daar gisteren bij hoog noen meer dan 25° warm was. Na een “fotosessie” van de mooiste modellen ons laten zakken naar de baan N86 om vervolgens een tweede kalkrots heuvel op te klauteren, met name “Tienne Turmont”. Na zes kilometers afstand en anderhalf uur staptijd terug waar we gestart waren, het toeristisch centrum van Han-sur-Lesse. Gezien dat de Horeca- bedrijfjes hun zomerterrassen aan ’t opstellen zijn, wensen hen een goed seizoen met veel Orval in voorraad. Wij richting oost tot “Croix de la Planche” om dan het noorden te kiezen, mee met de “Rau de la Planche”, rand bos en wei tot de “Source St-Martin”. Tijd om een goed plekje in de zon uit te zoeken om te “boterhammen”, even later wel met volle maag stug omhoog door het prachtige natuurreservaat van “Fond St-Martin” met boven op de “Tienne d’al Galette Magritte” een panoramisch zicht. DAARVOOR DOEN WE HET!!. Besloten om naar Rochefort te trekken, dus immer noordelijk, eerst door het groot pijnbomenbos van “So Hère” daarna het “bois de Moulaiti” en “Tier des Falizes” om ons te laten zakken onder het “Chateau des Falizes” en zo h et stadje Rochefort binnengetreden. Deze oude stad, omarmd door de “Lomme” binnen de oevers rondgewandeld. Tenslotte uit de “Lomme- vallei” naar “Chap. N.D. de Lorette” (opgedragen aan Comtesse Josine de la Marck). Wilden zo vlug mogelijk naar de oude spoorwegbedding maar werden de weg versperd aan het groot domein van “Chateau de Beauregard” (dat onze William een familielid was van Josine de la Marck mocht niet baten). Het noodgedwongen ommetje naar Jemelle langs smalle en kronkelende asfaltwegeltjes kon de pret niet bederven. Na zes uur op pad in prachtig lenteweer nog ruim de tijd over om na te genieten en onze dorst te lessen.



Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.

Wat een dag prachtig weer met 8 moedige stappers enkele afwezigen door ziekte of andere ongemakken maar reeds zeer lang geleden ditmaal zonder vrouwelijk gezelschap. Het was ze aan te horen, ze spraken zo vrank over vanalles en nog wat zonder op de woordenschat te moeten denken.
Het was een trip uitgedokterd door de GG himself zoals gewoonlijk. Er waren stevige klimpartijen bij, echte kuitenbijters om U tegen te zeggen, maar de beloning was navenant een weelde aan bloemenpracht Wildemanskruid (door sommigen onder ons nog niet gezien), Maagdenpalm, Narcis, Bosanemoon en nog anderen. Het was zoals ze zeggen een thema wandeling. Onderweg zijn we nog "verlorengelopenengelssprekendeisraelieten" tegen gekomen die we op het juiste pad hebben gezet. Zo hebben we ongeveer 20km afgestapt zonder morren om toe te komen in het door ons gekend en bemint buffet te Jemelle om de ARPES te nuttigen met een tractatie van de jongste van de bende Patrick Maar weeral moeten vaststellen dat de Godendrank schaars wordt en daar heeft iedereen en IKKE vooral hartzeer van.
Kortom het was een prachtdag om niet te vergeten vooral dan door de wasspelden en het poppetje dat van her naar der ging iedereen kreeg er mee te maken.

Geniet van de foto's en tot volgende trip.

IKKE
William


Nabeschouwing II:
Collega's wandelaars,

Bij afwezigheid van een aantal vaste waarden, zijn we met een groepje van 8 naar Han sur Lesse afgezakt.
Michel apetrots met zijn vest én sjaal én pet van SK Lokeren.
Zonnig weer, veel bos, pittige klimpartijen, mooie uitzichten, de deugnieterij van altijd.
Het wildemanskruid ook gepasseerd.
Twee pipo's van de Mossad die men de juiste weg wees. Ik had ze verder het bos in gestuurd.
De passage door Rochefort leverde de nodige moeilijkheden op om terug op het juiste pad te raken.
21km en een beetje, het was genoeg en het was goed.
Dank aan de GG en de PG.
Ook dank aan Patrick die trakteerde op zijn verjaardag.
En gratis friet van de cafébazin.
Alleen dat Orval probleem wordt groter en groter.
Geniet nog na van de foto's.
Tot de volgende keer.

Groeten.
Harry


Nabeschouwing III:

Met zware voeten rondlopen op woensdag, wegens niet kunnen meestappen. Iedereen heeft recht op een zwak moment, ook Francine. Niet klein te krijgen onder geen omstandigheden, maar bij nacht en ontij moet er een onbekende bacterie de macht over haar binnenwerk overgenomen hebben. Ik als officiël gekende bijslaper, helper en schokbreker heb mijn plicht gedaan. We hebben het overleeft. Volgende week zijn we weer paraat! Ten minste als er weer geen beestje in ons darmstelsel de overmacht neemt.
Spijt en jaloers omdat we er niet konden bijzijn, voor één van de voorjaars klassiekers. De deugnieten zijn ons nog niet kwijt! Er zijn nog klassiekers in aantocht.
De groeten en tot de volgende stapdag.

Herman