zondag 14 februari 2010

Couvin - Barrage Ry de Rome - Couvin

Uitnodiging:


Het blijft maar winteren met daar bovenop nog een viese gesloten lucht, heb vandaag mijn wandelsnelheid naar Belsele ook aangepast van 5 naar 4 km p/u. 't Gaat beteren, vanaf dinsdag terug open weer met zonnige periode's maar wel vrieskou, ook tijdens den dag.

' K zal blij zijn als we woensdag nog eens een ganse dag in de bossen vertoeven en daar geen fijne stofdeeltjes moeten inhademen. Het is een tijdje geleden dat we richting Couvin hebben gestapt waar er ten zuiden daarvan een groot woud is om ons een ganse dag in weg te steken en onze longen zuiver te houden.

Wat de kaarten betreft, 57 / 7.8 en 58 / 5.6 en 62 / 3.4

Uit ondervinding weten we dat het daar tamelijk heuvelachtig is met veel waterlopen in een gemengd woud, 'k zal er een paar mooie "slinken" uitkiezen. Als het voor jullie goed is, het moet wel, starten in Couvin en eindigen in Couvin.

De treinuren nog meegeven: Met den dubbeldekker naar Brussel Zuid (vertrek St Niklaas om 06.30u) Aansluiting in Brussel Zuid/Midi naar Charleroi en vandaar naar Couvin met aankomst om 09.58u

De foto's van Etienne ( van verleden week - kon ze niet importeren ) zijn vandaag via mij naar onze verzamelaar Herman gezonden, die zal ze wel in de betreffende map steken om ze te kunnen bekijken.

Tot woensdagmorgen met volle goesting, Hilaire



Relaas der feiten:
10 februari 2010



Het heeft weer deugd gedaan, de inhoud van onze longen met zuivere boslucht open geperst, onzen “tikker” goed zijn kleppen laten werken zodat het gestuwd bloed alle afvalstoffen heeft afgevoerd tot onze bolle wangen er uitzagen als grote rijpe tomaten. Neen, sorry echt niet, hebben niet gedacht aan de vele duizenden met fileleed die door de sneeuwbuien in hun voertuig vastzaten, terwijl wij in drie gezellig warme treinen iedereen voorbijreden en naar onze bestemming spoorden.
Was maanden geleden dat we nog eens rond Couvin zijn gestapt, wisten goed dat er daar minder sneeuw lag en het daarom geen ploeteren zou worden… het weer, rond het vriespunt, ’s middags één ferme sneeuwbui en vele opklaringen, dit keer de paden niet gevaarlijk glad.
Een aangename verrassing, actief personeelslid en vriend Eric nog eens mee op tocht, verder nogal wat noodgedwongen afwezigen, doe jullie best om er vlug bij te zijn.

Relaas van de tocht: Om 10u door de hoofdstraat van Couvin, over de markt en de brug, langs de trappen naar de hoger gelegen Hoofdkerk, door het oude stadsgedeelte, steeds klimmend naar open veld en zo uit de vallei van de “L’eau Noire” naar “bois de L’Hestreu”. Op de stafkaart schaal 1/20.000 kan men goed zien dat de hoogtelijnen in deze streek dicht bij elkaar lopen. Nu door een goed onderhouden gemengd woud, even opletten geblazen om de goede “gleuf” te vinden welke naar de “Ri de Rome” duikt. Langs een twaalftal visvijvers, gevoed door deze brede beek, twee kilometers stroomopwaarts naar de stuwdam in dit bosrijk gebied. In de natte weilanden langs de beek een kudde halftamme Moeflons (wilde schapen) opgemerkt. Het stuwmeer, een plaats van kalmte en rust rond deze nu dichtgevroren en nu met sneeuw bedekt meer, een plek van zuiverheid in beeld gebracht door onze “digitale” trekkers Etienne en Jacky. Hebben daar ’s middags tijdens de enige felle sneeuwvlaag in een aanpalend schuurtje onze boterhammen opgegeten. Bij het buitenkomen zag alles er kraakwit, dus, nog mooier uit. Eén kilometer langs een brede baan, met zeven naast elkaar zonder één maal te moeten uitwijken voor een voertuig, uit de bedding naar “bois de Couvin” om via “taille de la Baraque” en de “taille de Allemands” nogmaals afzakkend naar de volgende grote beek “Rau de la forge du Prince”. Normaal zouden we daar moeten kunnen overgestoken hebben, niet aan beginnen, de fel gewassen waterloop was niet te temmen, geen nood, een tweetal kilometers de bedding stroomafwaarts gevolgd waar we een brug over konden om de andere kant te bereiken. Voor de derde maal vandaag omhoog, kort maar krachtig, om ons langs de andere kant van de kam te laten zakken naar een plek die we goed kennen, waar de “Rau de Rabais” in de grote “L’eau Noire” uitmondt. Het brugje over, het wit gekalkt huis voorbij, om, ik beloof het, de laatste steile klim aan te vangen langs een met stenen bezaaide holle weg in het ”bois Madame” om hijgend en rood aangeslagen boven te komen aan “ferme la Butte de Pesche”. Dank aan de laatste opklaringen nog genoten van de vergezichten aan de rand van “bois dit Petit Forêt”, een paar welkome panorama’s. Couvin lag aan ons voeten, zo zou het moeten, afdalend via “dessus la ville” naar “Chap. N.D. de la Consolation”, even gestopt voor dank aan de goede bijstand.
Nu eens naar de heropende “Brasserie de la Gare” om onze dorst te lessen, Orval genoeg (een half jaar oud) veel en goede versnaperingen maar ..de verwarming onderkoeld. Gelukkig konden we ons op de treinen naar huis opwarmen.
Vriend Herman (normaal 3é in bevel) heeft woensdag heel veel bijgeleerd van de leider, nu vriend William (normaal 2é in bevel) zich niet ten ongepaste tijde bemoeide en “Always” gelijk wilde hebben.
Nog vermelden dat het zondag “Valentijnsdag” is : voor degenen die met hun geliefde(n) iets goed te maken hebben of een misstap moeten opbiechten. Niets voor mij en ons Annie, wij houden 365 dagen per jaar VALENTIJNSDAG., tot de volgende keer, Hilaire



Nabeschouwing:


Tien uur in de morgen, bijna voor dag en dauw, en mijn vingers jeuken al om jullie weeral in te lichten over de vorige staptocht.
De eer alleen al om na het ontbijt van de leider aan zijn tafel uitgenodigd te worden om deel te nemen (lees, goedkeurend te knikken) aan het plannen van de wandeling.
Je ziet de jaloerse blikken in de ogen van de medestappers (als ze ze kunnen open houden), medereizigers zien het belang in van de functie medeplanner! Je ego groeit door zoveel aandacht. Blikken van waardering en jaloezie mmmmmmmmmmmm lekker!
Ik begin W te begrijpen (niet goed te keuren) het blijft al bij al een gladjanus.
Volgens Vandale is een gladjanus = Orval en Whisky drinkend manspersoon. bahhh
Ik zie dat er witte vlokken uit de lucht vallen, ik denk dat ik buiten een sneeuwman ga maken naar W's evenbeeld, daarna bekogelen met sneeuwballen.
Het leven van een collumist kan schoon zijn. Doe hem de groeten en tot woensdag.