zaterdag 31 december 2011

Montzen – Hombourg – Teuven

Uitnodiging:

"EINDEJAARSSTAPDAG"

Het zal ons goed doen, na het noodgedwongen thuisblijven door staking, om ons lichaam terug fit te maken, zeker nu met de komende "Kerstfeestdagen" vol goede dranken en spijzen. Opgelet "ieder pondje gaat door 't mondje", zullen er woensdag de overtollige calorieën weer aflopen.

Na het opruimen van de "shit" en het tellen van de "giften" kunnen de bonzen van "La Croix Rouge" weer de wereld rondreizen. Ook nog gauw een traantje weggepinkt bij de "Kerstboodschap" van onze "Koning aller Belgen", ook Hij mag gerust met zijn "bootje" blijven ronddobberen. Wat is de "Kerstgedachte" mooi.

Nu terzake: Ieder zal zitten popelen om mee te stappen, zeker als men weet dat op het eind van de stapdag er ons een traktatie te wachten staat, geschonken door onze onlangs jarige Karel.

Beginnen doen we in Montzen om te eindigen in een vakantiehuis te Teuven (Voerstreek)

Met de wandelkaart: Land van Eupen en Geuldal + Voersteek + stafkaarten 34/ 7.8 en 35/ 5.6 en 43/ 1.2.

Allen mee, laat niets over van de goede dranken en versnaperingen ons aangeboden door de fam. De Maere - Peeters. ('k mag niets verklappen)

Treinuren: "Kom uit je bedstee mijn liefste" met den dubbeldekker (vertrek St. Niklaas om 06.29u) naar Brussel Nd (tijd voor een koffietje) vervolgens met den I.C. komende van Oostende naar Eupen, wij tot Welkenraedt (vertrek Bru Nd om 08.06u) Ten slotte nemen we de tec-bus ligne 710 naar Montzen Kerk/Eglise. (busrit van 11 minuten)

Een Zalig en Vrolijk Kerstfeest aan alle leden en familie van ons Clubje, tot woensdagmorgen, Hilaire en Annie



Relaas der feiten:
28 december 2011



Eindejaartocht goed opgevolgd, met twaalven op reis, aangevuld tot zestien stappers – het is goed om er af en toe “iedereen” eens bij te betrekken, de sterkste doen het wat zachter en de mindere doen hun uiterste best zodat het voor allen meevalt.

Montzen – Hombourg – Teuven (Land van Herve – Voerstreek)

Relaas van de tocht:
Start in het mooie en goedbewaarde dorp Montzen (onder spoorwegmannen genoeg gekend). De bedoeling om via de weilanden en een paar oude kasteel/boerderijen en zo langs de visvijvers van “kasteel Streverstrop” (genaamd Graaf) om zo aan de felle klim te beginnen welke ons 150m hoger dan de drassige bedding van de “Strevenstroperbach” te belanden op de kam van de “Heersbusch”. Na eventjes uitpuffen, nu noordelijk, op de kam blijvend met langs weerszijden een diep dal –links het “Land van Herve” en –rechts de “Vaalserberg” met de toren van het “Drielandenpunt Vaals” (voor de spoorwegfanaten – ook nog te zien, de enorm uitgestrekte rangeer- en sorteerbundel van het goederenverkeer van en naar Duitsland alsmede een beetje verder de 1100m lange spoorwegbrug van Moresnet – zie meer uitleg daarover bij ons vorige bezoeken). Na drie kilometer op de kam gebleven, wij weer naar beneden om in het dorp Hombourg een beschut plekje te zoeken om te “boterhammen” (niet gemakkelijk met zestien stappers). Terug op krachten, nu NNW door het dorp Hombourg, toch even opzij om de “Schasberg” op te klauteren om daar aan het groot Kruis, hoog boven alles uitstekend een groots panoramisch zicht te aanschouwen. Iedereen terug samen, via glibberige paadjes en dus heel voorzichtig, langs en door een oude spoorwegbedding naar het “Bois de Beusdal”. Dit groot bos door, met veel “ups en downs”, richting Nederlandse grens tot aan het “Bovenste Bos”. Een paar honderd meter van de grens afgebleven om daar kwartdraai links, via een prachtige diep uitgesneden holle weg, vrij steil naar beneden om uit te komen achter het “Kasteel van Teuven”. Niet moeilijk om nu een beekje te vinden om ons proper te maken zodat we, op uitnodiging, binnen mochten in het “Vakantiehuis” bij Anita, Karel en Familie in het dorpje Teuven, gehucht Sinnich.
Ik zal deze “nastapse opvang” niet van commentaar voorzien, mijn twee hulpjes (witte pieten) zijn daar heel goed in.
2011 was voor ons geweldig – laat ons zeggen super – mooie voorbereide tochten – goede en leuke bezetting met veel aangenaam stapweer en afsluiters vol spijs en drank. Gaan trachten om 2012 ook zo aangenaam mogelijk te maken met ons motto “DAARVOOR DOEN WE HET!! Lui wordt je vanzelf, moet je niet voor uit je zetel komen. Blijven onze woensdag behouden, deze dag is ons heilig. Meldt dit aan iedereen – geen verplichtingen of afspraken maken op woensdag, ook geen begrafenissen (er zijn andere dagen genoeg).
Nog een gezellig en gezond eindejaarsfeest gewenst, geniet van de vele mooie foto’s en nabeschouwingen – bij “Leven en welzijn” tot volgend jaar, je dienaar, Hilaire


Nabeschouwing I:

Hoi vrienden wandelaars.

Wat we vandaag meegemaakt hebben is een unieke belevenis.
De treinen en bussen liepen bijna perfect, alle voorziene aansluitingen kunnen nemen kortom zo loopt het niet altijd.
Door onze grote GG prachtige uitgestippelde trip, niet al te moeilijk ook niet te lang, een parcours door iedereen gesmaakt vooral de dames .
Wel waren er verschillende kornuiten bij die loense streken uithaalden zoals stenen op de rugzak leggen waardoor die wandelaarster kilometers met een zware steen zeulde of takken in de rugzak steken waardoor die persoon met een radiozender sleurde, of ook nog rugzak vastbinden met touw aan kruisbeeld hierdoor kwam die stapper plots te blokkeren (dat moet je durven zeg, wat een godslastering).
Maar dan de afsluiter, mochten ze alle weken zo maar zijn. Voor de verjaardag van de bionische man waren we allen uitgenodigd in zijn vakantie optrekje en daar was alles voorzien, ja hoor. Twee bakken van die lekkere godendrank en wijnen, kaas en heel lekkere Ardennerham dat alles kundig geprepareerd door de gastheer en zijn gade. Het was smullen van al dat lekkers. Daarvoor dank van ons allen aan hen.

Geniet van de foto's en tot volgende berichtgeving over de nieuwjaarsreceptie.

William en Godelieve



Nabeschouwing II:

Eerst nog zoals het hoort een dankwoord aan onze Karel (ex bionische man) en zijn Eega (vrouw die onder de spanning leeft) voor de prachtige afsluiter, jarig zijn is nu eenmaal een feest! Spijtig dat hij maar eenmaal per jaar verjaard.
Het is gebeurd, gedaan , finito, foetsie op één kleine inspanning na. “De nacht doorkomen.”
En dan, dan hebben weer een vol nieuw jaar tegoed. Ik wou dat het met alles zo eenvoudig en simpel was!
Terugblikken is mooi, een fijn stapjaar achter de voeten, mooie wandelingen (dank, o grote leider), knappe foto’s (dank aan de fotografen), mooi weer (dank …), voor alle treinen die deden wat ze moesten doen (dank aan de jonge garde), zelfs de tec mogen we niet vergeten. Ook alle medestappers worden bedankt om: gewoon erbij te zijn.
Een speciale vermelding moet naar mijn vriend William (PG). Als ik terugblik op het voorbije jaar moet ik het hoofd buigen, als ik zie wat hij allemaal heeft moeten verduren, hoe dikwijls hij rare namen gekregen heeft, hoe dikwijls hij is beledigd. Niks bleef hem gespaard. Voorbij ook dat. Een nieuw jaar, een nieuwe kans!
Maar alles wel overwogen verdiende hij niet beter, het is en blijft een deugniet ( beng, boef, etter, guit, kwajongen, ondeugd, rakker, schavuit, schelm, snaak, stinkerd, vleg)
of nog: Aap, Aterling, Aasvogel, Aap van een jongen, Baldadige jongen, Beersem, Belhamel, Boefje, Booswicht, Boef, Bliksemstraal, Bengel, Boosdoener, Brak, Dondersteen, Donderstraal, Doerak, Etter, Een aap van een jongen, Galgebrok, Gauwdief, Guit, Kataas, Kwajongen, Kapoen, Leur, Loeder, Lorejas, Losbol, Luifer, Lammeling, Misdadiger, Nieweerd, Nietswaardig persoon, Ondeugende jongen, Onverlaat, Ondeugd, Persoonsbenaming, Prul, Paloeter, Padjakker, Raddraaier, Rabauw, Rakker, Rekel, Slecht mens, Stinkerd, Strop, Snaak, Schurk, Schoft, Schobbejak, Schelm, Schavuit, Schalk, Schooier, Snotjongen, Snotneus, Schimpnaam, Uitgommen, Vleg, Vaartkapoen, Vlegel, Wolf.
Kortom: Een aap van een vent.
Ik heb spijt dat ik hem niet meer en beter gekelderd heb, maar treur niet spitsbroeder het nieuwe jaar is nog lang!
Ik ga mij nu voorbereiden in totale afzondering, om het oude jaar buiten te zetten en het nieuwe in mijn armen te nemen.
Tot later beste lezers, geniet met maten, weet dat ik uw beste maat ben!

Herman

vrijdag 23 december 2011

Bouillon naar Libramont AFGESCHAFT

Uitnodiging:


Vroeg hé, deze oproep, ik doe het nu omdat er ons een feestend weekend te wachten staat en ik maandag wat moe zal zijn.

Wij zullen doorgaan, deze keer tot in Bouillon. Hetgeen we beloven doen we, ook nu weer ondanks dat het volgende woensdag de meest donkere dag van het jaar is nl. 21 december. Daarom wens ik traditioneel te starten in Bertrix zodat we kunnen stappen vanaf 10.00u en eindigen in hartje Bouillon aan de Semois vóór den donkeren. (Keren terug met den tec-bus ligne 8 - vertrek Bouillon om 16.10u naar Libramont - 'k zal nog eens een groepsbiljet aanvragen, te hopen dat we met minstens tien stappers zijn)

Wat de kaarten betreft, : 64/ 5.6 en 64/ 7.8 en 67/1.2 + wandelkaart Bouillon.
Wat de treinen betreft : Met den dubbeldekker (vertrek St.Niklaas om 06.29u) naar Brussel nd en vervolgens om 07.42u naar Libramont en zo verder naar Bertrix.

Tot woensdagmorgen, Hilaire



Relaas der feiten:
21 december 2011



Morgen geen stapdag.

Wegens de stakingen allerlei, daarmee bedoel ik spoor - bus en vele andere openbare diensten.

Normaal zou men er maar de riem afleggen op woensdagavond 10.00u maar volgens de nieuwsuitzendingen op radio en tv en de berichten in de dagbladen zijn er nu al wilde stakingen op gang.

Hoe ver geraken we woensdagmorgen en hoe en wanneer kunnen we terug huiswaarts keren?. Eén nachtje ergens blijven slapen zou best eens leuk zijn maar daags nadien kunnen we ook niet terugkeren (algemene staking op donderdag)

Spijtig maar het is niet anders, daarom, wijs zoals we zijn, in overleg met onze Herman morgen geen stapdag,

Volgende week naar de Voerstreek, zult tijdig bericht krijgen, Hilaire



Nabeschouwing:

Geen, er was ook geen stapdag, niks aan te doen. Spijtig, één week rust, zo kunnen onze oude knoken nog eens op hun plooi komen!
Ik vraag mij wel af of onze PG er voor niks tussen zit, kwestie van ons een beetje te saboteren. Zijn tweede natuur getrouw. Het valt wel op dat op een dag dat hij niet meekan (wij juichen en kerstliederen aanheffen) er plots langs alle kanten pre-stakingen zijn.
Ik geef hem het voordeel van de twijfel, maar toch, het is en blijft een
sloeber = Deugniet, sjarel, bitskommer, kastaar, treze, kapoen, zjambaar).

Groeten en tot in de warmte
Herman

zondag 18 december 2011

Baraque Michel – Hohes Venn – Polleur – Trô Maret – Malmedy.

Uitnodiging:

Naar de "Hoge Venen - Hohes Venn - Hautes Fagnes"

Op algemene aanvraag, kunnen het niet blijven uitstellen. De bedoeling is om vanaf het hoogste punt te gaan zoeken naar het watertje "Trou Marêt" en dit diep uitgesneden waterloopje te volgen naar "Fme Libert" en zo te eindigen in Malmedy - Niet al te veel kilometers maar een flinke moeilijkheidsgraad. DAARVOOR DOEN WE HET !! lui word je vanzelf - daarvoor moet je niet uit je zetel komen.

Met de stafkaarten 50 / 1.2 en 50 / 5.6 + de wandelkaart van de Hoge Venen en Malmedy.

Treinuren : Met den dubbeldekker vanuit StNiklaas (vertrek om 06.29u) naar Brussel noord, daar tijd voor een koffietje en vervolgens de IC komende van Oostende naar Verviers (vertrek Bru nd om 08.06u) Te Verviers central de tec-bus ligne 390 naar ons startpunt.

Met verse moed, tot woensdagmorgen, Hilaire


Relaas der feiten:
14 december 2011


Het moest er eens van komen, een ganse dag afwisselend een buitje, soms met winters karakter (smeltende sneeuw of hagel) maar dan zijn de “Hoge Venen” griezelig mooi. Weken na elkander, wat zeg ik, maanden met meer dan tienen op stap, dan doe je iets meer dan moet, stond ik daar met rode kaken van schaamte. Om van sommigen hun gezaag vanaf te zijn, je moet hun niet met “zotte” kosten opzadelen, had ik voor woensdag 2 groepsbiljetten voor de tec-bus aangevraagd, ik moet dit tweewerkdagen op voorhand doen en wij moeten met minstens tien reizigers zijn. Wat gebeurde er maandag en dinsdag, de ene na de andere die zich “absent” meldde (Onze William zijn mening lees je hieronder – kunt ge u voorstellen hoe er geroddeld werd over de afwezigen). Ga het nog eens proberen voor volgende woensdag 21 dec. Dan staat de jaarlijkse uitstap naar Bouillon op stapel. Commentaar van ons Annie, “je bent onnozel dat je dit allemaal doet, zijn nooit tevreden”
Met zessen voor een staptocht “Buiten Categorie” waarbij ieder van ons het beste van zichzelf moest geven, zeker met de neerslag van de laatste dagen, hebben aan “teambuilding” gedaan.

Baraque Michel – Hohes Venn – Polleur – Trô Maret – Malmedy.

Relaas van de tocht:
Start om 10.15u aan de kapel “Fischbach”, wij richting “Fagnes Polleur” tot het bijhorend beekje “Rau de Polleur” aan de “Pont de Bèleu”. Zagen toen al dat de watertjes allen fel gewassen waren. Deze overlopende beek stroomafwaarts gevolgd tot we, aangedaan door de pracht der natuur op onze stappen moesten terug keren om over één bepaald bruggetje ons terug te oriënteren, even GG + PG = Gp’s (grote prutsers). Nu volledig het zuiden gekozen, eerst gaan zoeken naar “Cabane du Negus” een ruïne van een kluizenaarswoonst in “Res. nat. dom. Fraineu et Lovaiseu”. Daar al “rechtstaand” maar tijdelijk zonder regen onze honger gestild. Terug op weg, op zoek naar “het” van de dag “Rau du Trô Maret”. Geen dag te vroeg of te laat, juist op tijd nog mogelijk te doen, deze bruisende en kolkende waterloop gevolgd, drie kilometers ver van een hoogte van 600m naar 400m. Super mooi langs het water of bijwijlen hoog de diepe kloven.. ieder mag mee genieten van de foto’s van onze Dany en William.. ge moet het maar doen in dit weer. De diepe kloof verlaten om een fikse klim te doen naar “Ferme Libert”, hoog boven Bevercè. Hadden nog niet genoeg van het avontuurlijke, via de toerist. trekpleister “Ferme Libert” naar de Ermitage (Kapel), nog behoorlijke steile klim om daar Malmedy aan ons voeten te zien liggen. Eén lange afdaling door een groot sparrenbos om de brug over de Warche te bereiken en zo het centrum van Malmedy binnen. (zie laatste foto)
Nog niet gans droog langs buiten, alsook vrij vochtig onder onze regenkledij door de intense inspanningen door ons geleverd, besloten (zeer wijs) om de vroegere bus naar Verviers te nemen. Het deed deugd, op de warme tec-bus ons kunnen verlossen van ons natte spullen om zo goed opgewarmd in Verviers de klaarstaande trein naar Leuven te nemen. Allen samen (niemand gevlucht) de kroeg in, één Orval minder dan naar gewoonte maar hij smaakte “o zo lekker”.
Tot volgende oproep, geniet van foto’s en commentaar, Hilaire.


Nabeschouwing I:

Hoi straffe mannen.
Deze keer waren de weergoden ons niet zo gunstig gezind. Het heeft geregend tot na de middag het was lang geleden dat we dat nog hebben meegemaakt. Het was voorspeld en je zag het ook aan de opkomst van de stappers. Alleen de dapperen, de harde kern, de besten, de onversaagden, de “die hards” kortom het kruim van de stappers waren erbij. De softies, de zwakkelingen, de minderen, zij hebben verstek laten gaan en ze hadden gelijk ook, want ze zouden het toch niet kunnen volbracht hebben. Zoals gezegd het weer viel niet mee maar het was een tripje in de Venen om U tegen te zeggen. Weeral kundig voorbereid en geleid door de GG zij het op een klein foutje van hem en mij de PG. Degenen die er niet bij waren (gewettigd of niet) zullen het zich eeuwig berouwen. Iedereen was het er over eens, dit was de wandeling en zoals vermeld hierboven niet voor doetjes. De afsluiter hadden we voorzien in Leuven waar we wel minder dan ons normaal rantsoen hebben gebruikt.
Geniet van de karige foto's deze keer en tot volgende week om blokjes voor in de soep.

William


Nabeschouwing II:

Loof en spring, lach en zing want ik ben een softie, een zwakkeling en een mindere! Bij zoveel waarheid buig ik nederig het hoofd voor de dapperen, de harde kern, de besten, de onversaagde “die hards”, kortom de waterkiekens!
Spijt dat ik er niet bij kon zijn? Neen, want iedereen weet dat ik water haat! Ja, maar de wegen van een stapper zijn onvoorzien, en daardoor onderhevig aan veranderingen buiten zijn wil om. Ik zal voor onze grote voortrekker het hoofd buigen een knieval doen en hem smeken om in het voorjaar als de botten in de bomen komen deze tocht nog eens te doen. Als de weergoden en al de rest meezitten kunnen we dan ook nog eens genieten van deze klassieker, wij de afvalligen, de doetjes.
Ik kan weinig zinnig vertellen over deze trip, wegens afwezig, er niet bij zijn dus.
Het ga jullie allemaal goed en blijf uit de regen en de kou, blijf dromen van een warme voorjaar want het komt er aan!

Groeten
Herman

zaterdag 10 december 2011

Hamoir – Ourthe – Barvaux.

Uitnodiging:

Je zult zeker mijn berichten van eerder op de dag al gelezen hebben, gaan woensdag op stap zonder een verplaatsing met een tec-bus.

Al een tijdje geleden dat we de treinhaltes langs de Ourthe tussen Barvaux en Hamoir af - of opgestapt zijn, te weten, Barvaux, Bomal, Sy en Hamoir.

Nemen drie stafkaarten mee: 49/ 5.6 - 55/ 1.2 en 55/ 5.6 + wandelkaart.

'k Zal er al een paar mooie tochten uitzoeken en deze woensdagmorgen ter goedkeuring voorleggen aan mijn Adjuncten.

Nu gauw nog de treinuren: Met de dubbeldekker naar Brussel Noord (vertrek St Niklaas om 06.29u) vervolgens met den E.C. Vauban vanuit Bru Nd (vertrek om 07.42u) naar Marloie om daar de aansluitingstrein te nemen naar onze startplaats (ter informatie: Karel vermeld bestemming Hamoir)

Tot woensdagmorgen, 't zou een beetje kunnen druppelen maar niet veel, Hilaire


Relaas der feiten:
07 december 2011


Ons laten uitwaaien boven op de kammen van de Ourthe. Open veld als we uit de beboste valleien klauterden met meestal 360° vergezichten, in het zonlicht maar met een strakke wind die ons gezicht geselde tot een gezonde rode kleur. Weer geen spatje regen maar dat wisten we al, daarom was het woensdag. Door de neerslag van de voorbije dagen komen de modderige en glibberige paadjes eraan.

Hamoir – Ourthe – Barvaux.

Relaas van de tocht:
Het L- treintje genomen op de lijn Marloie – Liège, volgt de vallei van de Ourthe, afgestapt te Hamoir om aldaar te starten. Langs de “Rive Gauche” van deze mooie rivier tot het beekje “Le Néblon”, daar de grote waterloop verlaten om de beek te volgen om een beetje verder de beboste steile wand van “Hé de la Crête” op te klimmen richting het gehucht Hermanne. Daar boven op de kam voor het eerst de felle windstoten gevoeld (5 à 6 Beaufort). Bij ons komt na omhoog steeds omlaag, verder via de kleine woonkern Bergerie en Petit Houmart naar de diepte aan het sympathiek klein beekje “rau de Nansenioute” met zijn watervalletje en vervallen “Ancien Moulin” (spijtig). In dit mooi groen valleitje onze boterhammen opgegeten tussen het boerenvee in de veldschuur, op ons plaats dus (willen onze boerenafkomst niet verloochenen). Kunnen het niet altijd passen, deze keer met een rond buikje (sommigen onder ons moeten daarom niet gegeten hebben), terug naar boven om nogmaals in dit stralend weer van de panorama’s te genieten (getuige de foto’s van onzen Danny, Etienne en William) Vanaf nu immer zuiderwaarts, scherend langs het dorp Tohogne, naar de “Thier des Vieilles Forges” verder naar “Croix de Herbert” en zo naar “Six Bonniers”. Niet afzakken naar Bomal maar weer het bos in om af te dalen naar een prachtige meander van de Ourthe onder Tohogne. Eens uitgerust en beslist om toch nog eens moeilijke paadjes op te zoeken met als gevolg een steile klim naar “Rocher de Glawan”. DAARVOOR DOEN WE HET !! Voorzichtig en behoedzaam terug naar beneden (per koppel) om de laatste twee kilometers langs de fors gewassen rivier het grote toeristische dorp Barvaux te bereiken. Aan de oevers het zware maar knappe knaagwerk van de bevers bewonderd.
Met ons elven een sfeervolle en prachtig ingerichte Taverne bezocht, rechtover de kerk. Ons eerste vol Orvalglas geklonken op de traktatie bij de verjaardag van onze Frans.. 3 x hiep, hiep, hiep, Hoera. Na het dorstlessen tevreden naar huis, uitrustend en relaxend in de warme treinen. Tot volgende oproep, als alles normaal verloopt van de Hoge venen naar Malmedy, Hilaire


Nabeschouwing I:
Hoi mannekens


Eindelijk tijd ,het leven van een gepensioneerde is druk, druk, druk het is niet te onderschatten .
Dit terloops, nu over de wandeling van gisteren .
Drie vaste waarden waren er niet bij, den Tony ( DGV )en zijn eega en de kasteelheer ( KH ) die bij de opbouw van zijn optrekje, met al die stenen die hij heeft mee gebracht uit D'ardennen, het nodig acht om zijn nederzetting te moeten schilderen.
De trip zelf was zoals gewoonlijk meesterlijk georkestreerd door de GG wel bijgestaan door zijn eerste adjunct ( vergeet die andere want die bakt er toch niet veel van ) om alles in goede banen te leiden. Mooie trip en voor de tijd van het jaar prachtig weer dus geen regen en een streepje zon, leuk gezelschap op de V3 na. Hij moest en zou weer stenen en takken in andermans ransel deponeren.
Waar haalt hij het vandaan? Het is hem te vergeven want hij weet niet beter. Onze afsluiter was wel een meenemertje zo willen we ze altijd wel meemaken.

Geniet van de foto's en tot volgende trip.

WILLIAM


Nabeschouwing II:

Alles goed gelezen, maar niet goedgekeurd! Wat hierna volgt is het enige en echte relaas der feiten.
Eerst en vooral is er onze ex bionische man. Wegens een niet nader te beschrijven rugzak misdaad (omdat het zo wreed en onrechtvaardig was)tegen de leider vervloekte onze GG hem en zijn nageslacht tot in de zevende generatie (persoonlijk vond ik acht beter). De leider spuwde vuur, beloofde er gebraden hansworst van te maken, en de ex varkenskweker te voeren aan de everzwijnen en dan nog bloedige wraak te nemen op de rest van de familie. Hij moet nog veel leren, liet zich inpakken en naaien door de mooiprater, maar zonder spanning. Maar niet getreurd ik zal hem helpen, de deugniet is bij deze opgeschreven samen met de PG zullen zij ten onder gaan.
Je geloofd niet wat je ziet, bekijk de foto’s van deze week met iets meer aandacht en je zal zien dat de hierboven vermelde sloeber en deugniet, de ex bionische man, onze leider tracht binnen te doen en te misleiden met zijn linkerhand, terwijl hij enige foto’s later zich duidelijk met zijn eigen echtgenote wil verzoenen (letterlijk) met dat feit en haar tegen zijn ribbenkast trekt. Maar dat dan wel met zijn rechterhand! Nadat hij haar zogezegd de helling heeft afgeholpen. Bah, bah, bah wel dat ik er een stokske heb tussen gestoken.
Ook onze leider heb ik moeten helpen met een stokske, want hij liet zich in tweede instantie helpen door die PG, zie de foto’s weer! Nog wel dat ik zijn vuile spelletje doorzie en regelmatig tussenkom met heilige stokskes, en speciale genotskeien. Ze zouden dankbaar moeten zijn de onverlaten!
Even op adem komen voor ik mij te ver laat meevoeren door mijn emoties en mijn gevoelige natuur.
De wandeling was af, de treinen hielpen ons aan een bus welke we gingen vermijden (te moeilijk om uit te leggen). Het ging omhoog en omlaag, een beetje naar links, maar meer naar rechts. We konden onze boterhammen verslinden bij de koeien, lekker buiten maar ook binnen (te moeilijk om uit te leggen). Er was geen regen en de sfeer was goed, het was niet te koud en ook niet te warm. We kwamen de werken tegen van een beverkolonie en zagen dat het goed was. Moesten de openbare werken aan deze beesten over gelaten worden, het zou vooruitgaan. En er was een bistro lekker warm met een bediening waar sommigen van gingen dromen, de drank was in orde en we mochten Frans geluk wensen. Waarna Frans (hij weze geprezen) onze rekening verkleinde.
Het afscheid te Brussel was snel en in een wip over. Moge al onze verdere stapdagen zo verder gaan.
De groeten en tot stapgenoegen en doe niks wat ik niet zou doen, of kom het mij eerst zeggen.

Herman

zondag 4 december 2011

VECPRE – St-Thibaut – Ourthe – BEFFE – HAMPTEAU

Oproep:


Wij aanvaarden met plezier de uitnodiging van onzen Dany en zijn Godelieve om hen een bezoekje te brengen tijdens hun weekje verblijf te Beffe, een dorpje in de omgeving van Rendeux, hoog boven de Ourthe.
Graag zouden ze hebben dat we rond de middag in hun vakantieverblijf binnenvallen zodat we aldaar ons boterhammen kunnen doppen in de vers riekende en dampende kom soep met balletjes aangeboden door D & G. (Man.. man.. man..dat zal lekker zijn)
Treinuren: met den dubbeldekker naar Brussel Noord (vertrek St Niklaas om 06.29u) vervolgens te Bru Nd (vertrek 07.42u) met de E.C. Vauban naar Marloie.
Maak dat je erbij bent, Hilaire

Stapdag = Bijgevoegde informatie voor morgen
Bijvullende informatie voor de stapdag van morgen. Wat moet een leider doen : misverstanden uitsluiten, klare wijn schenken, geen gegevens achter houden, niets minimaliseren of opblazen.
Wat de stapdag van morgen betreft, Het niet onderschatten.
Als alles normaal loopt met trein en tec-bus
Starten langs de N888 – in het gehucht Vecpré (halte Moulin Halleux) om O9.5Ou. Eerst een felle klim naar de “Ermitage” en “Chapelle St.-Thibaut” met een prachtig “point de vue”. Vervolgens afdalen naar de Ourthe, de baan N883 en de Ourthe- brug over in het dorp Marcourt. Noordwaarts en dan steil omhoog door “bois del Côre” om 16Om hoger dan de rivier uit te komen in open vergezichten en zo richting het dorp Beffe.
Mijn schatting: na 1O km en twee flinke hellingen zullen we de soep pas ruiken en smaken om +/- 12.3Ou. (Neem je voorzorgen, niet beginnen zagen van lang daarvoor dat je honger hebt)
Na het warm onthaal bij onze vriend Dany nemen we de stapdraad weer op richting station Melreux-Hotton voor een bezoek aan ons vriendin Gislaine rechtover het station.

Als niet alles normaal loopt met de trein.
Start vanuit het station Melreux-Hotton naar Hotton, Werpin, Trinal naar Beffe, ook dit is bij benadering 1O km. Hoe dan ook, ze kunnen ons niet zonder mooie trip zetten.

Tot morgenvroeg, zullen met veel goesting den Dany en Godelieve alle "EER" aandoen, Hilaire.


Relaas der feiten:
30 november 2011

Goed, beter, BEST.. ditmaal het hoogste trapje van de vergelijkingen, in alle opzichten, treinen en tec- bussen op tijd, het weer bijna zomers mooi en een natuurlijke omgeving om stil van te worden. Geen gemakkelijke tocht, een drietal keer moesten we een kam over om daar prachtige zonovergoten panorama’s te aanschouwen. Zelfs vanachter ons lekkere kom soep hadden we een mooi uitzicht.

VECPRE – St-Thibaut – Ourthe – BEFFE – HAMPTEAU.

Relaas van de tocht:
Start in het gehucht Vecprè om 09:50u (langs N888 tec-bus ligne 15 halte Moulin Halleux). Zonder opwarming de eerste steile klim aangevangen, mee met de g.r. 573, naar het kleine dorpje Warisy, immer noordwaarts, nu langs moeilijke en kronkelige modderpaadjes naar de “Ermitage” en “Chap. St-Thibaut”. Allen samen genoten vanaf deze steile helling bijna 200m boven de Ourthe, zeker bij dit open en zonnig weer, een formidabel uitzicht (geniet mee bij de foto’s van onzen Etienne en William – zij hebben oog voor al wat mooi en natuurlijk is – met dank). Wij verder, door het “bois de St-Thibaut” ons laten afzakken naar het dorp Marcourt aan de Ourthe, aangemoedigd door een drietal reeën. In gezelschap van een vissende witte reiger mee met de rivier naar het “bois de Jambe” om een tweede klim aan te vangen, door een uitgeholde sleuf in “bois del Côre” werkten we ons lichamen omhoog richting het dorp Beffe. Ook dit loonde de moeite – DAARVOOR DOEN WE HET!! Nu begon de honger te knagen, snel naar het gehucht Magoster, gezocht en gevonden, het vakantiechalet waar we door onzen Dany uitgenodigd waren op de soep… slurpen en knabbelen.. lekker !!.
Wat gegevens: Na 3u en 10minuten onderweg ongeveer 12 moeilijke km. onder de voeten – elk minstens twee kommen lekkere soep met minstens 15 balletjes. De drie leiders even hun slimme koppen bijeengestoken om de verdere tocht uit te stippelen, met een goed resultaat zo bleek achteraf. Het chaletpark te Magoster verlaten om 13:50u, door de weilanden een kleine diepte in met name het beekvalleitje “Rau Lisbelle”en zo het gehucht Trinal binnen. Boven Trinal, in open akkerveld (vandaag 30 Nov.) het raapzaad (groenbemesting) in volle “fleur” (de foto’s zullen het navertellen). Gedaan met klimmen voor vandaag, de laatste drie kilometer dalend langs “Vierge de Werpin”, nadien door het dorpje Werpin om te eindigen aan ons aller Ourthe te Hampteau. Ons schoeisel proper gemaakt onder de brug om een beetje verder aan de N883 de tec-bus ligne 13 te nemen naar het station Melreux-Hotton.
Allen samen, 13 + 4 (Dany en zijn fam.) nagenoten van de heerlijke dag met spijs, drank en veel stapplezier om een dik uur later de warme trein huiswaarts te nemen. Dan toch één minpunt – alhoewel we het al wisten – Chez Gislaine staat de verwarming altijd op een laag pitje – zal een heet scharminkel zijn, is afkomstig van Beffe. Bij dit koud regenweer, geniet na van de foto’s en commentaren van mijn twee opvolgers, ze maken het voor mij gemakkelijker, Hilaire.


Nabeschouwing I:
Hoi vrienden wandelaars.


HIJ had er ons voor gewaarschuwd, het zou een moeilijke tocht worden, en het was waar. Twee onmiddellijke sjefs hadden vooraf reeds afgezegd en ze hadden nog gelijk ook.
Vanaf we afstapten van de bus begon het al. Klimmen, klimmen tot het zweet ons langs alle kanten uitbrak. Tot 3 maal toe een stevige kuitenbijter voor we aan onze middagbestemming kwamen even voorbij BEFFE (zie foto 15 waarop de dames met een brede glimlach staan afgebeeld). Daar wachtte Danny en zijn gezelschap ons op met een ketel dampende soep. Je had ze allen moeten zien smullen, soep met ballen om U tegen te zeggen en ze waren niet geteld. Proficiat voor hen die dit hebben voorbereid. Na deze verkwikking en nog een drupje straf water onze weg verdergezet tot de eindmeet Hampteau.
Bij de après te Melreux onze gastheren en dames terug gezien om te genieten van je weet wel hé. Weeral een prachtige maar vrij moeilijke trip, met een subliem weertje een tocht om niet te vergeten.
Wat wel opviel was dat er geen schurkenstreken zijn begaan door de V3 en de KASTEELHEER. Zij voeren iets in hun schild, me dunkt. We zien wel wat dat in de eerstvolgende tochten zal geven.

Geniet van de foto's en tot volgende trip, naar ik heb vernomen de Venen.

WILLIAM


Nabeschouwing II:

Stapperde-stap nog aan toe, we worden verwend! We moeten en zullen het zeggen, het klimaat, de weergoden? Ik weet het niet maar iets of iemand zorgt voor dit prachtig stapweer. De tochten en dat weten en waarderen we, komen uit de handen van onze old-timer en grote goeroe (GG). Wekelijks gaat het crescendo niet te geloven, je moet werkelijk een grote dikke steen in zijn weg gaan leggen wil hij er op schoppen. Waar blijft hij het halen? Volgens mijn doorgaans goed ingelichte bron krijgt hij veel hulp van zijn Annie. Kan ook niet anders. We zullen hem maar niet te veel bestoefen of het stijgt naar zijn hoofd. Met als resultaat onze tweede in bevel, je weet wel, de PG of pruts goeroe wordt dan jaloers en nijdig! En mijn nog altijd goed ingelichte bron zegt mij dat zijn echtgenote Godie het dan moet bekopen. Het zweepje hangt altijd klaar aan de muur! Dit ter zijde.
Weer iets nieuws, een uitnodiging om op de middag onze boterhammen te komen nuttigen bij Danny (op verlof en kon ons niet missen), met een tas warme soep en bolletjes als toemaat. Je kunt niet geloven hoe het vooruitzicht van een tas soep het tempo en de verbeelding kan opdrijven. Feit is dat ik één bolletje minder dan onze GG heb gekregen, wat als normaal kan beschouwd worden. Maar en dat is van belang. Wel heb ik er één meer dan de PG gekregen en dat is van veel groter belang! In ieder geval, was er op de terugweg niks dan lof over de echtgenote van Danny, een soepmaakster bij uitstek, en bolletjesdraaister met gouden handen. Een voorstel is ingediend om Danny op al zijn uitstappen te gaan volgen om hier een vervolg aan te breien.

De stapdag:
- De treinen lieten ons weten dat ze niet altijd op uur kunnen rijden, maar wegens goed weer en omdat het voor ons was en de soep al klaar,zou er een extra inspanning zou geleverd worden. Enige extra ampère’s en onze aansluiting met de bus was in orde. Leve de jonge wolven van het spoor, laat ze lang en gelukkig werken!
- Uit de trein, de bus op tot Vecpré, vervolgens bijna recht omhoog, van 230m naar 350m en dat over 500m. Dat is zeggen en schrijven 120m stijgen over +/- 500m . Je zou kunnen zeggen: even goed zuchten en je bent boven, maar wel goed zuchten hé. Dan kan je alleen maar zakken, twee keer in het stof schoppen, drie afgevallen bladeren aan de kant schoppen, net genoeg water tegenkomen om er een mooie modder poel van te maken, waar je natuurlijk door moet! Een bocht naar links en de volgende muur voor onze neus. Nu iets meer stijgen dan daarjuist, over een iets kortere afstand. We waren tenslotte al warmgedraaid. Even gaan kijken waar de kluizenaar Thibaut zijn uitzicht over L’Ourthe had. Kluizenaars zijn rare gasten (een beet als PG) ,kruipen altijd hoog. Kwestie van laag te kunnen vallen. Geen tijd om te zeveren, de soep zou koud kunnen worden. Zakken dan maar. De Ourthe over en niet de zachte klim, maar de iets rechtere kant van 190m naar 345m. Nog een beetje op en af en na 12 km zuchten blazen en puffen Danny op het balkon op wacht. Hoera!!!
- De lof gezongen in alle toonaarden over deze gulle geste, we mochten van onze GG 15’ langer verpozen dan anders, hij weze geprezen. Al de rest was peanuts. De uiteindelijke beloning wachtte op ons.
- Er was Orval met sloten, kaas op bordjes en dat alles voor 2,60 euro per consummatie. Geen woorden maar daden dacht onze GG en hij sloeg de hand aan de ploeg, figuurlijk dan, want het was Gislaine welke haar hoofd op zijn schouder vleide, wel op zijn uitdrukkelijk verzoek! Oude liefde roest niet, kraakt alleen een beetje. We zijn nog niet aan de vroege patatjes met die gast.
- Geloof het of niet, maar ik heb me weer geamuseerd. Als dit de straf is voor mijn vroegere leven heb ik spijt niet veel meer gezondigd te hebben! Ik zal nog maar wat kaarsen branden, je weet nooit, baat het niet ,het schaadt niet.
Aan mijn vriend de PG: treur niet uw dag komt!

De groeten beste lezers van goede wil, tot de volgende stapdag moge hij nog beter zijn dan de vorige.

Herman