Uitnodiging:
Ga het heel kort houden omdat het niet moeilijk om raden is... gaan ons woensdag wegsteken in de bossen rond Gendron- Celles en Houyet aan de Lesse.
met de kaarten 53 / 7.8 en 54 / 5.6 en 59 / 1.2 en 58 / 3.4 kunnen we een uitstap maken met voortdurend groen boven onze koppen om ons te beschermen tegen de warmte. Nog dit, eindigen in Gondron- celles of te Houyet ( beiden met terras en zonder drukte )
Nu nog maar eens de treinen meegeven : Met den dubbeldekker vertrek te St Niklaas om 06.30u naar Brussel noord en vandaar met de E.C. trein-Vauban vertrek om 07.42u naar Namur om aldaar de toer.trein te nemen naar de Lesse ( kayak-trein ) Bijgevolg aan het stappen vóór 09.30u in alle friste om ons zeker niet te moeten haasten om op ons terras neer te strijken.
Tot woensdag morgen, Hilaire.
Vanuit ons kliekje willen ook ons meeleven betuigen aan vriend Etienne bij het overlijden van zijn moeder.
Relaas der feiten:
19 augustus 2009
We horen het jullie al mompelen : ge moet goed zot zijn (Ziet ge wel hij weet het)om in zulke weersomstandigheden naar de Ardennen te gaan stappen… en toch …waren met z’n vieren en hebben ons gezond verstand (hehehe) gebruikt..en ja we hebben dat.. omdat
a) vroeg te vertrekken met goed uitgeruste treinen (airco) om in de friste te starten.
b) een ganse dag hoog bos opgezocht dicht bij het water.
c) de hoogteverschillen en de afstand te beperken.
d) elk van ons met aangepaste uitrusting, drankvoorraad en tenvolle gemotiveerd.
Nog een detail om te vermelden : de Lesse vol joelende kayakkers (hoeveel honderden?) in de brandende zon en wij in het relatief frisse woud met z’n zessen (amper twee tegenliggers op de ganse dag). ‘s Middags één minuut stilte gehouden voor de “mensen” in de stampvolle treinen en verhitte files richting “zandbak”. En…spijtig dat de Fam. Thys niet aanwezig was ... vriend Michel (jaloerzigaard van een bospoeper)wist te vertellen dat hij, vriend Herman, nog eens “de nacht” op moest.
Aan de Ywoigne en de Lesse van Houyet naar Gendron-Celles.
Relaas van de trip : De nevel was nog maar net verdwenen toen we om 09.30u te Houyet afstapten, een ganse kudde ging z’n vaartuigje ophalen, wij het bos in weg van de Lesse en de drukte, langs de vijvers van “rau de Mossia”. Ons twee prentjesschieters waren meteen bij de pinken (samen vier) en al wat mooi was, was gezien. Na drie kilometer eventjes vanonder het dichte loofblad om de N94 over te steken en in het “bois de Quewisse” de “rau de Vesti” stroomafwaarts te volgen. Moeten vermelden dat in de Ardennen het waterpeil ook sterk dalend is na de warme droge periode. Hadden gekozen voor deze bedding omdat we die op ons duimpjes kennen (samen acht), alsook waar het beekje in de iets grotere “L’Ywoigne”uitmondt. Terug de N94 kruisen, het riviertje “L’Ywoigne” ook stroomafwaarts volgend om één kilometer verder een doorwaadbare plaats te zoeken om wat meer avontuur in te lassen. Langs veel wildspoor en modderpoelen voor evers aan wat klauterwerk begonnen op zoek naar de bron “Fontaine du Bouillon”. Een geschikte plaats gezocht om te boterhammen bij een temperatuur van 21° C. (geen graad gelogen) Regelmatig een rustpauze ingelast, zeker na een inspanning, daarna ons terug laten afzakken naar de plaats waar de Ywoigne de Lesse voedt. Daar in de grote bocht, vanonder het struikgewas, gesupporterd voor de bootjesmensen die van Houyet naar Gendron peddelden. Wij hadden nog twee uur tijd, nodig ook, om het zes kilometer lange G.R.pad, heel wisselvallig met veel rotspartijtjes en altijd in de nabijheid van de kronkelende Lesse, af te leggen. Hoeveel keer hebben we dit pad al gevolgd?, nog steekt het niet tegen, één voor alle seizoenen. Hebben die twee uur optimaal gebruikt om niet uitgeput op ons terras aan te komen.
Anderhalf uur relax genoten van ons hapje en ons kelkje (tot op de bodem geledigd), ware het niet dat vriend Michel aan de “serveuse” vroeg of haar “tattoo” op haar borst geen graffiti was? Gevolg, onze laatste Orval niet meer zo fris als gewenst … en wij ook niet meer gewenst,... hij moet leren zwijgen.
Volgende maandag meer voor de oproep van volgende Woensdag 26 oogst.
Hilaire
Nabeschouwing:
Het zijn kerels, een keer alleen op stap, en de ganse Franstalige gemeenschap tegen ons in het harnas. Onze leider heeft zijn Sinaaise discipelen niet meer in de hand.
Het doet goed aan het hart eens een ander slachtoffer door het slijk te kunnen sleuren. Maar hij heeft er om gevraagd. Mij de grote critikaster schofelen zonder aanziens des persoons, hij zal bij deze openlijk en bloot (zie foto's van vorige week) op het www. aan de schandpaal gekluistert worden. En iedereen (en der zijn er velen) mag zijn gal spuien op en over deze onverlaat.
Ik hoop voor hem dat hij nog mag en kan schuilen onder de rok van zijn eega.
Hilaire, mag voor deze ingreep zijn afgesproken bijdrage storten op mijn bankrekeing!
Tot wederziens beste, betere stapgenoten.
zaterdag 22 augustus 2009
zaterdag 15 augustus 2009
Bomal – Heyd – Wéris – Barvaux
Uitnodiging:
Zoals jullie konden denken stappen we woensdag richting Barvaux sur Ourthe. Het is de laatste week dat de toeristentrein vanuit Luik Gm. die richting rijdt. Kunnen, als alles naar wens verloopt, aanvangen te Bomal om zo nog eens naar Wéris te stappen en te eindigen in Barvaux. Als we de kaarten 49/1.2 en 49/5.6 en 55/1.2 meenemen kunnen we alle kanten uit.
De aanbevolen treinen : den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel Noord. Daar nemen we met wat geluk de trein van 07.33u naar Liége Gm. en sluiten ons aan bij de Fam. Thys. Nogmaals met wat geluk aanstonds aansluiting richting Bomal, of, niet treuren maar een kopje koffie gaan drinken en de volgende nemen, ook dan zijn we nog vóór tien uur op pad. Hilaire
Relaas der feiten:
12 augustus 2009
Wat een zomertje: Niet te warm, dus, nu heerlijke temperatuur om te stappen onder een blote hemel om van de vele panorama’s te genieten. Geprofiteerd, voor de laatste maal, om gebruik te maken van de toer. Trein langs de Ourthe, kwestie van een goede planning.
Bomal – Heyd – Wéris – Barvaux.
Relaas van de trip: Bij het afstappen te Bomal stipt om 09.50u, een goede voettocht gewenst door de treinchef. De mooi bebloemde Ourthe-brug over, het dorpje door om zo langzaam uit de riviervallei te klimmen naar het ons goed gekende “reserve Nat. du Mont des Pins” boven Juzaine. Daar midden de pure natuur een eerste foto genomen door de enige trekker van dienst, William. Ge ziet het zo, anders niets dan stralende gezichten bij de gedachte dat we weer eens bij de gelukkigen waren, ver van alle drukte en lawaai. Terug het open veld in tussen de overrijpe tarwevelden, langs “Domaine de Hottemme” naar “fme de Hottemme”, omgevormd tot natuurcentrum. Ongeveer vijf kilometer langs weilanden en akkers, een ommetje gemaakt boven het dorp Heyd om zo te verdwijnen in een oerbos, “Bois de Wéris”, 250m hoger dan ons vertrek aan de Ourthe.
Een tijdje langer onze boterhammetjes laten zitten daar de braambessen ons “zoetekes” toelachten. Deze zomer, we kunnen het jullie met blauwe lippen meegeven, ze zijn smakelijk en zoet gerijpt door de zon.
Het gemengde oud bos van Wéris is werkelijk de moeite om doen, pittig op en af, veel doorwaadbare plaatsen en dito beekjes. Het bos niet uit geweest om het gehucht Fanzel aan te doen maar al onze ”kaartlezerskunst” aangesproken om uit te komen aan “refuge du Brocard” en zo naar het “hoog(s)tepunt” van de dag, “Menhir Pire Hèna” (Daarvoor doen we “HET”). Beseften daar, bij de mooie vergezichten, dat onze dag geslaagd kon genoemd worden, zeker bij de vaststelling dat we nu, om 14.10u, nog een dikke vijf km. moesten afleggen naar het 200m. lager gelegen toeristisch Ourthe dorp Barvaux.
Hadden daar op een terras ons visitekaartje al afgegeven voor drie weken, dus ze wisten al welke “drinkebroers en zus” ze in de kuip hadden. Ge moet maar geluk hebben, ook daar zat de fotograaf op de juiste plaats en … van koelbloedigheid gesproken, belichting en afstand perfect. ‘K ben blij dat mijn aanbeveling van over een paar weken geholpen heeft … de leider enkel volgen tijdens de voettocht. Geniet van de foto’s van vriend William en de nabeschouwing van vriend Herman.
Hopend dat vriend Dany zijn oogontsteking vlug geneest en sterkte aan vriend Etienne die ons mailt dat zijn moeder naar haar einde gaat.
Volgende week richting Dinant en de Lesse, oproep volgt, Hilaire
Nabeschouwing:
Beste lezers zijn relaas klinkt schoon en het was schoon. Maarrrrrrrrrr, der zaten duidelijk enige wolfijzers en schietgeweren op deze tocht.
Het begon al net buiten Bomal het grote bos in, eerste pad links in, (liep dood na enige honderden meter en tientallen meter klimwerk).
Gekerm, gezucht, enige heiligen naar beneden laten donderen, en wij stillekes in zijn voetspoor! Dan staat er nog zoiets over "kaartleeskunst" jawaddedadde, dat was dus dutsen en nat vingerwerk. Gelukkig was William er om in te grijpen en te helpen, anders liepen we nu nog in het grote boze bos.
Mijn aperitief is op, ik ga een beetje lief doen en aandacht geven, mischien lacht het leven mij toe en is de fles niet leeg. Geniet van de zon en laat je niet uitdrogen.
Zoals jullie konden denken stappen we woensdag richting Barvaux sur Ourthe. Het is de laatste week dat de toeristentrein vanuit Luik Gm. die richting rijdt. Kunnen, als alles naar wens verloopt, aanvangen te Bomal om zo nog eens naar Wéris te stappen en te eindigen in Barvaux. Als we de kaarten 49/1.2 en 49/5.6 en 55/1.2 meenemen kunnen we alle kanten uit.
De aanbevolen treinen : den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel Noord. Daar nemen we met wat geluk de trein van 07.33u naar Liége Gm. en sluiten ons aan bij de Fam. Thys. Nogmaals met wat geluk aanstonds aansluiting richting Bomal, of, niet treuren maar een kopje koffie gaan drinken en de volgende nemen, ook dan zijn we nog vóór tien uur op pad. Hilaire
Relaas der feiten:
12 augustus 2009
Wat een zomertje: Niet te warm, dus, nu heerlijke temperatuur om te stappen onder een blote hemel om van de vele panorama’s te genieten. Geprofiteerd, voor de laatste maal, om gebruik te maken van de toer. Trein langs de Ourthe, kwestie van een goede planning.
Bomal – Heyd – Wéris – Barvaux.
Relaas van de trip: Bij het afstappen te Bomal stipt om 09.50u, een goede voettocht gewenst door de treinchef. De mooi bebloemde Ourthe-brug over, het dorpje door om zo langzaam uit de riviervallei te klimmen naar het ons goed gekende “reserve Nat. du Mont des Pins” boven Juzaine. Daar midden de pure natuur een eerste foto genomen door de enige trekker van dienst, William. Ge ziet het zo, anders niets dan stralende gezichten bij de gedachte dat we weer eens bij de gelukkigen waren, ver van alle drukte en lawaai. Terug het open veld in tussen de overrijpe tarwevelden, langs “Domaine de Hottemme” naar “fme de Hottemme”, omgevormd tot natuurcentrum. Ongeveer vijf kilometer langs weilanden en akkers, een ommetje gemaakt boven het dorp Heyd om zo te verdwijnen in een oerbos, “Bois de Wéris”, 250m hoger dan ons vertrek aan de Ourthe.
Een tijdje langer onze boterhammetjes laten zitten daar de braambessen ons “zoetekes” toelachten. Deze zomer, we kunnen het jullie met blauwe lippen meegeven, ze zijn smakelijk en zoet gerijpt door de zon.
Het gemengde oud bos van Wéris is werkelijk de moeite om doen, pittig op en af, veel doorwaadbare plaatsen en dito beekjes. Het bos niet uit geweest om het gehucht Fanzel aan te doen maar al onze ”kaartlezerskunst” aangesproken om uit te komen aan “refuge du Brocard” en zo naar het “hoog(s)tepunt” van de dag, “Menhir Pire Hèna” (Daarvoor doen we “HET”). Beseften daar, bij de mooie vergezichten, dat onze dag geslaagd kon genoemd worden, zeker bij de vaststelling dat we nu, om 14.10u, nog een dikke vijf km. moesten afleggen naar het 200m. lager gelegen toeristisch Ourthe dorp Barvaux.
Hadden daar op een terras ons visitekaartje al afgegeven voor drie weken, dus ze wisten al welke “drinkebroers en zus” ze in de kuip hadden. Ge moet maar geluk hebben, ook daar zat de fotograaf op de juiste plaats en … van koelbloedigheid gesproken, belichting en afstand perfect. ‘K ben blij dat mijn aanbeveling van over een paar weken geholpen heeft … de leider enkel volgen tijdens de voettocht. Geniet van de foto’s van vriend William en de nabeschouwing van vriend Herman.
Hopend dat vriend Dany zijn oogontsteking vlug geneest en sterkte aan vriend Etienne die ons mailt dat zijn moeder naar haar einde gaat.
Volgende week richting Dinant en de Lesse, oproep volgt, Hilaire
Nabeschouwing:
Beste lezers zijn relaas klinkt schoon en het was schoon. Maarrrrrrrrrr, der zaten duidelijk enige wolfijzers en schietgeweren op deze tocht.
Het begon al net buiten Bomal het grote bos in, eerste pad links in, (liep dood na enige honderden meter en tientallen meter klimwerk).
Gekerm, gezucht, enige heiligen naar beneden laten donderen, en wij stillekes in zijn voetspoor! Dan staat er nog zoiets over "kaartleeskunst" jawaddedadde, dat was dus dutsen en nat vingerwerk. Gelukkig was William er om in te grijpen en te helpen, anders liepen we nu nog in het grote boze bos.
Mijn aperitief is op, ik ga een beetje lief doen en aandacht geven, mischien lacht het leven mij toe en is de fles niet leeg. Geniet van de zon en laat je niet uitdrogen.
zondag 9 augustus 2009
Eupen - Osterthogenwald - Wesertalsperre - Eupen
Uitnodiging:
Gaan niet brossen, we gaan naar de bossen...met zulke temperaturen een dag in het "Osthertogenwald" en de "Hohes Venn". Vanuit Eupen na 1km. het groot woud in om er in de late namiddag maar uit te komen. De kaarten 43 / 1.2 en 43 / 5.6 samen met de wandelkaart van de "Hoge venen" zullen ons daar bij helpen.
Twee luxe-treinen gaan ons er heen brengen : Vertrek met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u rechtstreeks naar Brussel nd om vandaar de I.C.trein naar Eupen te nemen, vertrek Brussel noord om 08.06u met aankomst te Eupen om 09.48u.
Tot woensdagmorgend, Hilaire
Relaas der feiten:
05 augustus
Met zijn drieën is ook goed, het is toch niet om met de kaart te spelen. Woensdag, wij in het frisse grote bos, in de “lege” Ardennen, hebben het beter gehad dan zij in een “volle vieze” zandbak aan zee meestal zonder zon en soms met regendruppels. Laat het een les zijn voor de toekomst, van je fouten moet je leren. De nacht voordien was het kwik in de hoge venen gedaald tot een paar graden boven nul, het duurde dan ook tot de namiddag, bevonden ons tussen de 350/450m, vooraleer de hoge temperatuur er was.
Relaas van de trip : Om 09.48u van de koele I.C. trein gestapt en via het gehucht Nispert het veld in, omgeven door hoge hagen, het “Katharinenbusch” in te stappen. Fotograaf Jacky even een beeldje geschoten van het lager liggende Kettenis. Zoveel mogelijk dwarswegeltjes en brandgangen genomen, meestal niet het gemakkelijkste, dit mocht nu wel daar er geen grote hoogteverschillen te verwerken waren. De eerste kilometers mee, parallel met de inmiddels opgedoekte “Vennbahn”. Gaan zoeken naar de “Iterbach” om deze te volgen en om even na twaalven aan het “Totes venn” te pic-nicken. Vervolgens naar een mooi stuk natuurgebied, het meer van Eupen. Het water, afkomstig van de hoge venen en daar opgevangen aan de “Wesertalsperre” moet dienen als vergaarbekken van drinkwater. De afdamming en de verschillende fasen van waterzuivering zijn een bezoekje waard. ( het water van de hoge venen is bruinkleurig van het ijzergehalte en mangaan – ook daarom geen enkele watersport toegelaten op de grote plas) Vanaf hier vloeit de “Vesdre” door Eupen en zo richting Verviers tot Luik in de Maas. Het is langs deze grillige rivier dat we de laatste zes kilometer zijn meegestapt tot de “Understadt” Eupen. Pas het laatste uur beseften we hoe fel de zon uithaalde wanneer we toch eens vanonder het gebladerde kwamen. Het terras van café “Treffpunkt” maakte onze dag “super”.
In een luxe en koele trein huiswaarts, met dank aan de twee “vrienden” die me gans de dag in hun nabijheid geduld hebben, anders liep ik daar moederziel alleen.
Gaan volgende week nog eens richting Hamoir, laatste week dat die T-trein bolt, Hilaire
Nabeschouwing:
Veel valt er niet te vertellen, ik was er niet bij, en ge ziet wat er van komt.
Met de trein naar het einde van Belgë, de wandeling ziet er een slomme boel uit, wandelinske doen, langs brandgangen rechttoe rechtaan, dikke plas opzoeken, nog een groot ongezellig terras (geen foto's), nog eens door ons landje vliegen, op eigen borst kloppen en peinzen dat je Tarzan bent. Pfffffffft.
Het is nu wel duidelijk voor iedereen hij heeft gekozen, en nog wel voor de twee vrienden, verkeerde keuze, verkeerde vrienden.
We zullen er weer een voltijdse opdracht aan hebben om hem terug met beide benen op de grond bij ons Annie in te leveren. 't Is goed dat het voor haar is, anders zouden we hem bij zijn vrienden laten!
Maar vooruit, nog een zonnige, zondige, zondag en doe geen dingen die ik niet zou doen!
Gaan niet brossen, we gaan naar de bossen...met zulke temperaturen een dag in het "Osthertogenwald" en de "Hohes Venn". Vanuit Eupen na 1km. het groot woud in om er in de late namiddag maar uit te komen. De kaarten 43 / 1.2 en 43 / 5.6 samen met de wandelkaart van de "Hoge venen" zullen ons daar bij helpen.
Twee luxe-treinen gaan ons er heen brengen : Vertrek met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u rechtstreeks naar Brussel nd om vandaar de I.C.trein naar Eupen te nemen, vertrek Brussel noord om 08.06u met aankomst te Eupen om 09.48u.
Tot woensdagmorgend, Hilaire
Relaas der feiten:
05 augustus
Met zijn drieën is ook goed, het is toch niet om met de kaart te spelen. Woensdag, wij in het frisse grote bos, in de “lege” Ardennen, hebben het beter gehad dan zij in een “volle vieze” zandbak aan zee meestal zonder zon en soms met regendruppels. Laat het een les zijn voor de toekomst, van je fouten moet je leren. De nacht voordien was het kwik in de hoge venen gedaald tot een paar graden boven nul, het duurde dan ook tot de namiddag, bevonden ons tussen de 350/450m, vooraleer de hoge temperatuur er was.
Relaas van de trip : Om 09.48u van de koele I.C. trein gestapt en via het gehucht Nispert het veld in, omgeven door hoge hagen, het “Katharinenbusch” in te stappen. Fotograaf Jacky even een beeldje geschoten van het lager liggende Kettenis. Zoveel mogelijk dwarswegeltjes en brandgangen genomen, meestal niet het gemakkelijkste, dit mocht nu wel daar er geen grote hoogteverschillen te verwerken waren. De eerste kilometers mee, parallel met de inmiddels opgedoekte “Vennbahn”. Gaan zoeken naar de “Iterbach” om deze te volgen en om even na twaalven aan het “Totes venn” te pic-nicken. Vervolgens naar een mooi stuk natuurgebied, het meer van Eupen. Het water, afkomstig van de hoge venen en daar opgevangen aan de “Wesertalsperre” moet dienen als vergaarbekken van drinkwater. De afdamming en de verschillende fasen van waterzuivering zijn een bezoekje waard. ( het water van de hoge venen is bruinkleurig van het ijzergehalte en mangaan – ook daarom geen enkele watersport toegelaten op de grote plas) Vanaf hier vloeit de “Vesdre” door Eupen en zo richting Verviers tot Luik in de Maas. Het is langs deze grillige rivier dat we de laatste zes kilometer zijn meegestapt tot de “Understadt” Eupen. Pas het laatste uur beseften we hoe fel de zon uithaalde wanneer we toch eens vanonder het gebladerde kwamen. Het terras van café “Treffpunkt” maakte onze dag “super”.
In een luxe en koele trein huiswaarts, met dank aan de twee “vrienden” die me gans de dag in hun nabijheid geduld hebben, anders liep ik daar moederziel alleen.
Gaan volgende week nog eens richting Hamoir, laatste week dat die T-trein bolt, Hilaire
Nabeschouwing:
Veel valt er niet te vertellen, ik was er niet bij, en ge ziet wat er van komt.
Met de trein naar het einde van Belgë, de wandeling ziet er een slomme boel uit, wandelinske doen, langs brandgangen rechttoe rechtaan, dikke plas opzoeken, nog een groot ongezellig terras (geen foto's), nog eens door ons landje vliegen, op eigen borst kloppen en peinzen dat je Tarzan bent. Pfffffffft.
Het is nu wel duidelijk voor iedereen hij heeft gekozen, en nog wel voor de twee vrienden, verkeerde keuze, verkeerde vrienden.
We zullen er weer een voltijdse opdracht aan hebben om hem terug met beide benen op de grond bij ons Annie in te leveren. 't Is goed dat het voor haar is, anders zouden we hem bij zijn vrienden laten!
Maar vooruit, nog een zonnige, zondige, zondag en doe geen dingen die ik niet zou doen!
zaterdag 1 augustus 2009
Flémalle-Haute aan de Maas naar Tilff aan de Ourthe
Uitnodiging:
Ze voorspellen voor woensdag mooi en warm weer, bijgevolg zoeken we de koelte van het dichte bos op. Hebben verleden jaar eens met een beperkt groepje een trip gemaakt die we, belofte maakt schuld, nog eens zouden doen. Vanuit het station Flémalle-haute op de lijn 125 (Luik naar Namen)stappen we over de maas langs "Pont-barrage d'Ivoz-Ramet" naar het gehucht Ivoz tot tegen de "Cristalleries du Val St. Lambert". Daar kronkelen we met een beek mee, geleidelijk omhoog in een groot woud naar het "res. nat. du plateau des Sources". Voorzichtig de N 63 oversteken naar "chateau de Plainevaux" en bevinden ons nu op hoogte aan "roche aux Faucons" (valkenrots). Als we daar alles gezien hebben overleggen we hoe we naar de terrasjes aan het station van Tilff eindigen.
Wat de kaarten aangaat : 42 / 5.6 en 49 / 1.2...en de treinen : Met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.30u) naar Brussel noord om daar op de Fam. Thys te wachten die vanuit Gent St.P de trein nemen van Oostende naar Eupen (vertrek te Brussel nd om 08.06u) Te Liége Gm. met de L-trein om 09.26u naar ons beginpunt Flémalle-Haute met aankomst om 09.43u.
Zullen ons nogmaals niet moeten haasten om ons terras in te palmen (lees= Orvallen).moeten maar om 17.20u opkrassen, tijd genoeg dus, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
29 juli 2009
Welle nog eens weg, de friste van de hoge bomen gaan opzoeken nu ze voorspelden dat het warm zou worden. Vertrokken met een goed vertrouwen in de tocht daar we verleden jaar in dezelfde temperaturen deze onderneming al eens afgewerkt hadden. Een spijtig voorval, jullie zullen het moeten stellen zonder beeldmateriaal. Jacky en William afwezig, Danny terug uit verlof, wel op de afspraak maar zonder toestel, zat nog vol met al het schoon van zijn Sloveense reis. Met de L-trein van Luik Gm. langs de industriezone en de Maas via Sclessin, Tilleur en Jemeppe stipt om 09.43u ons laten afzetten te Flémalle-Haute. Wat veertig, vijftig jaar geleden nog grauw en grijs was, omgeven door kale zwarte terril’s van de koolmijnen, heeft nu één natuurlijke kleur “groen”.
Flémalle-Haute aan de Maas naar Tilff aan de Ourthe.
Relaas van de trip : Bij de oversteek van “Pont-Barrage d’Ivoz-Ramet over de brede “Meuse” getuigd enkel nog het vroegere Cockerill-Sambre ( nu Arcelor ) over zware industrie. Zuidwaarts vóór ons het gehucht Ivoz en stappend naar “Cristalleries du Val Saint Lambert” één hoge groene oase tot 200m boven de Maas uitstekend. Vijf km. breed en zes km. lang anders niets dan woud met daartussen een kronkelende brede beek die hoe hoger men gaat hoe grilliger ze wordt. Deze beek heeft meerdere namen tot het 200m. hoger gelegen “reserve nat. du plateau des Sources” : hier volgen de namen van de waterloop : Rau de Villecourt” , “Rau du fond du bois de l’Abbaye”, en “Rau du Chera ou de la Vecquée”. Ons “berggeitje” Francine wist nog goed , en drong aan, waar we toen ook een extra klimmetje maakten vooraleer we, toen ook, ons “boke’s” oppeuzelden aan een oud stenen bruggetje.( zie foto’s van verleden jaar – toen met vier, nu met Michel erbij) Na ongeveer drie uur stappen dan toch eens vanonder het loof om de zon op ons knikker te voelen. Verder naar “Roche des Faucons”, ons aller bekend om daar het g.r. pad op te nemen naar Tilff waar we na vijf en een half uur stappen ons een lommerrijk terrasje aan de oever van de Ourthe hebben uitgezocht om twee uur te genieten van al het goede (drank goed, spijs goed, kleine visjes in en grote ganzen op het water en de konijntjes los in’t kot)
Niet vergeten kijken naar “Picassa web Albums” van onze vriend Herman. Nog een aangenaam week-end gewenst en tot volgende woensdag naar de kanten van Bomal- Barvaux – Hamoir. Hilaire
Nabeschouwing:
Weer een dag in de Waalse bossen, te voet door moeder natuur, gestimuleerd en met overtuiging geleid vanuit de achtergrond door Francine. Der waren tijden dat leiders, leiders waren maar zich zo laten doen en inpalmen door het andere geslacht, nooit gedacht! Zelfs het terras is door haar bepaald, alleen het vrouwelijk schoon dat ter plaatse liep te trippelen kon ze niet voorzien, het maakte dat ook het oog wel wat luste. Gegroet ho medestappers, ik vertrek met mijn eega naar zee voor enkele dagen tot mijn schoonzus me beu is en buitenwipt, als we der niet zijn woensdag, zitten ik nog loslopende konijntjes te zoeken aan de kust!
Ze voorspellen voor woensdag mooi en warm weer, bijgevolg zoeken we de koelte van het dichte bos op. Hebben verleden jaar eens met een beperkt groepje een trip gemaakt die we, belofte maakt schuld, nog eens zouden doen. Vanuit het station Flémalle-haute op de lijn 125 (Luik naar Namen)stappen we over de maas langs "Pont-barrage d'Ivoz-Ramet" naar het gehucht Ivoz tot tegen de "Cristalleries du Val St. Lambert". Daar kronkelen we met een beek mee, geleidelijk omhoog in een groot woud naar het "res. nat. du plateau des Sources". Voorzichtig de N 63 oversteken naar "chateau de Plainevaux" en bevinden ons nu op hoogte aan "roche aux Faucons" (valkenrots). Als we daar alles gezien hebben overleggen we hoe we naar de terrasjes aan het station van Tilff eindigen.
Wat de kaarten aangaat : 42 / 5.6 en 49 / 1.2...en de treinen : Met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.30u) naar Brussel noord om daar op de Fam. Thys te wachten die vanuit Gent St.P de trein nemen van Oostende naar Eupen (vertrek te Brussel nd om 08.06u) Te Liége Gm. met de L-trein om 09.26u naar ons beginpunt Flémalle-Haute met aankomst om 09.43u.
Zullen ons nogmaals niet moeten haasten om ons terras in te palmen (lees= Orvallen).moeten maar om 17.20u opkrassen, tijd genoeg dus, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
29 juli 2009
Welle nog eens weg, de friste van de hoge bomen gaan opzoeken nu ze voorspelden dat het warm zou worden. Vertrokken met een goed vertrouwen in de tocht daar we verleden jaar in dezelfde temperaturen deze onderneming al eens afgewerkt hadden. Een spijtig voorval, jullie zullen het moeten stellen zonder beeldmateriaal. Jacky en William afwezig, Danny terug uit verlof, wel op de afspraak maar zonder toestel, zat nog vol met al het schoon van zijn Sloveense reis. Met de L-trein van Luik Gm. langs de industriezone en de Maas via Sclessin, Tilleur en Jemeppe stipt om 09.43u ons laten afzetten te Flémalle-Haute. Wat veertig, vijftig jaar geleden nog grauw en grijs was, omgeven door kale zwarte terril’s van de koolmijnen, heeft nu één natuurlijke kleur “groen”.
Flémalle-Haute aan de Maas naar Tilff aan de Ourthe.
Relaas van de trip : Bij de oversteek van “Pont-Barrage d’Ivoz-Ramet over de brede “Meuse” getuigd enkel nog het vroegere Cockerill-Sambre ( nu Arcelor ) over zware industrie. Zuidwaarts vóór ons het gehucht Ivoz en stappend naar “Cristalleries du Val Saint Lambert” één hoge groene oase tot 200m boven de Maas uitstekend. Vijf km. breed en zes km. lang anders niets dan woud met daartussen een kronkelende brede beek die hoe hoger men gaat hoe grilliger ze wordt. Deze beek heeft meerdere namen tot het 200m. hoger gelegen “reserve nat. du plateau des Sources” : hier volgen de namen van de waterloop : Rau de Villecourt” , “Rau du fond du bois de l’Abbaye”, en “Rau du Chera ou de la Vecquée”. Ons “berggeitje” Francine wist nog goed , en drong aan, waar we toen ook een extra klimmetje maakten vooraleer we, toen ook, ons “boke’s” oppeuzelden aan een oud stenen bruggetje.( zie foto’s van verleden jaar – toen met vier, nu met Michel erbij) Na ongeveer drie uur stappen dan toch eens vanonder het loof om de zon op ons knikker te voelen. Verder naar “Roche des Faucons”, ons aller bekend om daar het g.r. pad op te nemen naar Tilff waar we na vijf en een half uur stappen ons een lommerrijk terrasje aan de oever van de Ourthe hebben uitgezocht om twee uur te genieten van al het goede (drank goed, spijs goed, kleine visjes in en grote ganzen op het water en de konijntjes los in’t kot)
Niet vergeten kijken naar “Picassa web Albums” van onze vriend Herman. Nog een aangenaam week-end gewenst en tot volgende woensdag naar de kanten van Bomal- Barvaux – Hamoir. Hilaire
Nabeschouwing:
Weer een dag in de Waalse bossen, te voet door moeder natuur, gestimuleerd en met overtuiging geleid vanuit de achtergrond door Francine. Der waren tijden dat leiders, leiders waren maar zich zo laten doen en inpalmen door het andere geslacht, nooit gedacht! Zelfs het terras is door haar bepaald, alleen het vrouwelijk schoon dat ter plaatse liep te trippelen kon ze niet voorzien, het maakte dat ook het oog wel wat luste. Gegroet ho medestappers, ik vertrek met mijn eega naar zee voor enkele dagen tot mijn schoonzus me beu is en buitenwipt, als we der niet zijn woensdag, zitten ik nog loslopende konijntjes te zoeken aan de kust!
Abonneren op:
Posts (Atom)