Couvin - Eau Noire - Presgaux

Uitnodiging:


Zo lang mogelijk gewacht omdat ik eerst naar het weerbericht wilde kijken, Franske voorspeld vanaf dinsdagnacht regen welke vanuit het zuiden over ons land trekt : gevolg, wij zuidwaarts richting Franse grens omdat het daar eerst voorbij zal trekken en we veel kans hebben dat het om 10u in de morgen aldaar de meeste regen voorbij is...ver gezocht maar 't kan.

Dus, wij sporen naar Couvin om een ganse dag in de nabijheid van de "Eau Noire" te blijven. Zou nog eens willen gaan kijken naar de rotspatijtjes "cour du Chestia", "roche à L'Ermite" en "roche à Tchapia" langseen de "Eau Noire". Hiervoor hebben we twee kaarten nodig, 57 / 7.8 en 62 / 3.4

Wat de treinuren betreft : met den dubbeldekker (alweer) vertrek St Niklaas om 06.30u naar Brussel Zuid / Midi. Daar om 08.09u aansluiting naar Charleroi sud om vervolgens door te dieselen naar Couvin.

wat de suggestie naar de Ninglinspo betreft : het watertje dat zich van hoog naar de Ambléve stort staat voor het ogenblik zo goed als droog : gevolg, uitgesteld tot een latere datum..zal het niet vergeten.

Afspraak woensdagmorgen, gezond en fit, Hilaire



Relaas der feiten:
26 mei 2010


Het logisch denken van de leider met het gezond boerenverstand heeft zijn vruchten afgeworpen ... iets wat ze op school niet meer leren. Wij richting zuiden naar Couvin aan de Franse grens, met de trein onder het slechte weer door, daar hadden de onweersbuien de nacht voordien voor de nodige verfrissende regen gezorgd. Gevolg, we hebben van gans de dag geen regen gezien, wel een aangename temperatuur met soms dreigende wolken. Spijtig dat de donder en bliksem ook de seininrichting van de spoorlijn had ontregeld. Een dik uur later dan voorzien aan de tocht begonnen in het stadje Couvin … hadden inmiddels ons programma lichtjes gewijzigd om te eindigen in het dorp Presgaux, tussen Couvin en Chimay, een alerte voorman weet altijd raad.

Relaas van de tocht: Door het stadje en de marktkramen, veel marktwijven gezien, wij gauw weg om de “l’Eau Noire” op te zoeken en zo het natte bos in, genaamd “bois dit Petit Forêt”. Gezien hoe de natuur op adem is gekomen door het malse regenwater van de nacht voordien ... alle planten met hun kopje omhoog en wij maar zuurstof opsnuiven. Het riviertje dat we zo graag volgen, kennen daar ieder wegeltje, nooit uit ons zicht, nu eens rechts en dan weer links, elf kilometers ver tot de rotspartijtjes van “Cour du Chestia” – “Roche à Tchapia” – “ Roche à l”Ermite”. Deze nu goed verscholen achter de lentegroene bladeren van de dikke loofbomen. Daar het donkere woud langs de “l’Eau Noire” verlaten om uit de bedding te klimmen via “Vieille Taille” en “Taille Fontaine au Plane” naar de openstaande kerk op het dorpsplein van Presgaux. Ons tevreden gesteld met de verkorte versie, toch nog een goede vijftien km. bij leuk stapweer.
Intussen via de gsm’s van onze Michel en Patrick vernomen dat het thuisfront uren aan een stuk het koude regenwater heeft moeten slikken, een neus gezet aan alle thuisblijvers die dachten dat we kletsnat terug zouden keren ... niets van, geen regen gezien.
De ongemakken op de spoorlijn Couvin – Charleroi intussen opgelost, wij “moetens” naar Charleroi met het dieseltje: reden, de kroeg rechtover het station Couvin is weer eens dicht, een goede leider weet altijd een oplossing. In Charleroi onze dorst weggespoeld in een rustige propere taverne. Niet vergeten kijken naar de foto’s van onze William.
Tot volgende week, Hilaire




Nabeschouwing:



Het moet me van het hart, ik ween van binnen en ik drink om te vergeten. Maar de eerlijkheid gebied! Hij is goed, hij had gelijk en de treinen zijn gewoon niet te regelen (alhoewel, in onzen tijd).
Tussen de tranen door ontluikt een glimlach, als ik nu beken en hem gelijk geef, wat als hij morgen naast de bal slaat!
Het is donker en grijs, vochtig en nat maar ik bespeur licht en warmte aan de einder, ooit zal hij ernaast zitten en die dag zal mijn nabeschouwing in het rood geschreven worden (de kleur van zijn bloed).
Om te beginnen hij gaat naar Dendermonde deze namiddag, God der Goden laat de regen met bakken over Termonde vallen, er mag gerust een hagelballetje bijzijn.
De groeten en blijf binnen, je weet nooit waar ze vallen!