Uitnodiging:
EINDEJAARSSPOORTRIPPERSUITSTAP
En toch gaan we er een gezellige dag van maken, goe weten!! We vertrekken met den trein van 07.30u vanuit St niklaas via Lokeren en Dendermonde naar Brussel noord om daar de aansluiting te nemen met de I.C. van 08.42u naar Marloie om vervolgens naar ons vertrekpunt te sporen. De bedoeling is om na de middag door het stadje Durbuy te wandelen en de Kerstmarkt aldaar mee te pikken om te eindigen in Barvaux s/Ourthe en daar 's avonds de trein terug te nemen. Terplaatse zien we wel hoe de weersomstandigheden en parcours zijn. We beschikken over de nodige wandelkaarten van de streek, we kiezen met z'n allen de beste oplossing. Eén ding moet ik meegeven, kan daar niets op voorhand plannen aangaande onze "aprés promenade", er kan intussen nog van alles gebeuren qua weer enz. Barvaux is groot en levendig genoeg om terplaatse te beslissen waar we gaan binnenstappen.
kaarten 49 / 5.6 en 50 / 1.2 en plaatselijke wandelkaart.
Degenen die een biljet moeten aanvragen, Hamoir H. en T. is altijd goed, tot Woensdag, groetjes Annie en Hilaire
Relaas der feiten:
23 december 2009
Vooreerst ZALIGE KERST aan alle spoortrippers van goede wil.!!
Heb jaaaaren “’t Pallieterke” gelezen met bovenaan het voorblad “Wat niet al lachend kan gezegd worden is de waarheid niet” (altijd onthouden)
Hij zal weer eens overdrijven en in superlatieven pennen. A wel, zo was het, het weer goed, zonnig met veel blauw aan de hemel, goed gezelschap, zelfs vriend Michel opgetogen ondanks de mindere kilometers en het ontbreken van zijn “kletskameraden”. Eens over de Maas zagen we de dunne sneeuwlaag en konden we, aan de hand daarvan, onze dagtrip uitstippelen.
Relaas van onze tocht: het L-treintje af te Bomal om langs de spoorlijn naar de Calvarieberg te stappen. Een goede opwarming om te beginnen, in een grote bocht voorzichtig langs een smal stijgend paadje naar het Christuskruis met uitzicht op het dorp Bomal. Nog hoger naar het gehucht Herbet om daar te genieten van de vergezichten, een pelletje wit en blauw licht. DAARVOOR DOEN WE HET!! Enkel op de hoge niet beboste kammen voelde het winters aan, bijgevolg terug zakkend naar de Ourthe om in een mooi weidedalletje, ons te koesteren in volle zon en uit de wind, onze krachten bij te vullen, zalig bij + 15° C ( zegge en schrijven plus vijftien graden boven nul ) Langs een wilde slink naar de overvolle rivier, onder ”rocher de Glawans” door om het water niet meer te verlaten tot Durbuy. Na een paar grote bochten en onder het dorpje Warre door naar de Kerstmarkt in het Middeleeuws stadje dat ingesloten ligt door steile kammen. De Kerstsfeer opgesnoven op een verwarmd terras met een deugddoend opwarmertje, klein maar straf. Het laatste uur aangevangen, langs de trappen uit de vallei geklommen, opgepast, was intussen lichtjes aan ’t vriezen, om zo op de heuvel Barvaux vóór ons voeten te zien liggen. Met een gevoel van “kontentement” dat we niet zijn thuisgebleven, begonnen aan de laatste afdaling naar het Ourthe-dorp Barvaux. Toen al besloten om een uur langer te blijven hangen, om de schone dag met klasse af te sluiten.
Het was lang geleden dat we met zo weinig waren voor een clubuitstap. Ziekte of ziekenzorg, schrik voor ’t vallen, geen tijd of goesting, sneeuwlaag of buik te dik, allemaal argumenten die begrijpelijk zijn. Voor die afwezigen, als medeleven, hebben wij ’s avonds ons voeten wat verder onder tafel geschoven, op jullie gezondheid ons bord en ons glas met veel smaak geledigd. Er zwemmen vanaf woensdag vier forellen minder in de Ourthe en de mama van bambi is, met fatale afloop, tegen ons bestek gelopen.
William nog bedanken voor de fotoreportage, tot een van dees dagen, Hilaire
Nabeschouwing:
Hallo beste verstandige lieve trouwe thuisblijfspoortrippers. Tot mijn spijt heb ik moeten vaststellen dat onze tweede in bevel een gladjanus is! Onze grote voortrekker is nog een grotere kommaneuker, weet je nog enige weken geleden(Alle bewijzen zijn nog terug te vinden in op deze blog) commentaar met krollen omdat wij eens een week niet meekonden. Nu heeft zijn beste vriend tweede in bevel ons zes (lezen en schrijven)6 weken in de steek gelaten, om onze gekleurde broeders en vooral zusters (hem kennende) een beetje liefde te geven, poehaa. Heb je in al zijn commentaren hier al een woord over gelezen? Wel al gezien dat ze bijzonder lief zijn voor mekaar! Waar zal dit eindigen? Tragedie's zijn niet te overzien!
Maar wij zullen het hoofd niet buigen! Wij blijven eerlijk en heerlijke commentaar spuien vanachter de zijlijn.
Vooruit van mij krijgen jullie allemaal zonder onderscheid der persoons (de twee bovenvermelde sloebers iets minder) vele lieve groeten, en feest nog maar eens zoals je nog 20 was!
zondag 27 december 2009
zondag 20 december 2009
Barvaux - Sy
Uitnodiging:
Wat ben ik blij, daarnet een mailtje gekregen van mijn vriendin Godi dat alles in orde is met haar apparaat en dat we terug in haar toestel kunnen binnendringen.
Het zit eraan te komen, bij de korste keren is het zo ver, van de modder- naar de vries- en sneeuwpaden. Zou het toch waar zijn? woensdag een pelleke sneeuw en een streepje zon, wat er van waar is ?, we vliegen er woensdag weer eens in met onze groep.
Met de uitbreiding van het treinaanbod op de lijn Marloie - Luik (nu om het uur) terug de mogelijkheid om vóór tien uur te starten in de omgeving van de Ourthe-vallei met de stationnetjes Barvaux / Bomal / Sy / Hamoir enz..als begin of eindpunt. Zal er in die streek iets uitkiezen dat het best past bij de weersomstandigheden van woensdag...bij helder en zonnig weer klimmen we uit het Ourthe-dal tot boven op de weidse kam. Daarvoor doen we HET !!
Stafkaart 49 / 5.6 en 55 / 1.2 zijn de twee meest nodige voor die Cotè.
Treinuren: De meesten in ons gezelschap zijn reeds op de hoogte aangaande de L-lijn 43 tussen Marloie en Luik (toch nog eens samenvatten)
: Met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u naar Brussel noord. vervolgens met den I.C. Vauban om 07.42u naar Marloie met aansluiting aldaar naar één van de Ourthe-stations ( vertrek Marloie om 09.30u)
Voor degenen die hun bestemming op hun biljet moeten schrijven, zet Hamoir en dan zit je goed. tot woensdag ,Hilaire
Nog maar eens vermelden, niet vergeten naar de wekelijkse e-mails van Herman te kijken, die jongen doet zo zijn best, gun het hem maar.
Relaas der feiten:
16 december 2009
Spijtig genoeg, eerst het slechte nieuws : Mariette van Frans heeft een auto-ongeval gehad en is herstellende van haar verwondingen, van gans de bende een spoedig en volledig beterschap gewenst.
Terug op stap met William: Na zeven woensdagen met een bruin kleurtje en vol overgave alsof hij niet is weggeweest, tijdens de treinuren veel verteld over zijn belevenissen, safari en andere uitstappen in zuid Afrika.
Hadden weer geluk met het weer, koud maar niet bijtend wegens windstilte en vóór de middag al een blauwe hemel met warme zonnestralen.(zie foto: schovend in het groene gras bij +10°- enkel het pelletje sneeuw ontbrak).
Voor de zoveelste week stipt op uur aan onze startplaats, ondanks twee of drie aansluitingen, geen probleem. Wie zijn die misnoegden die altijd te laat komen met de trein?
Na weken ploeteren langs modderpaden en ondergelopen wegels naar hard bevroren ondergrond ten gevolge van de laatste vriesdagen.
Relaas van de tocht: Starten in het koude Barvaux, niet door het dorp maar langs de spoorlijn en daarna klimmend door het “Domaine de Hotemme” en “res. Nat. du Mont de Pins” zakkend naar de bedding van de Aisne te Juzaine. Intussen heldere hemel, terug voor meerdere kilometers omhoog langs de “Grotte de Coléoptère”, door het “bois de Spineu” naar de woonkern Ozo met zijn ferme de Strasbourg. Aan een haagkant, in volle zon, ons boterhammen opgegeten. Met acht goedgeluimde en getrainde beroepsstappers verder op zoek naar de beek “rau de pont de Prètre” met zijn twee bevroren vijvers. Door de weiden naar het hoog gelegen dorp Izier, de moeite voor een bezoek, zijn “ancien Chateau”, “ferme de la Tour” en zijn kerk met oorlogsmonument, alsook de panorama’s. Daarvoor doen we Het!!! lui wordt je vanzelf…enz. Vervolgens doorsteken naar Vieuxville met een ommetje langs het riviertje “La Lembrèe”. Hebben daar wat toeren moeten uithalen om langs de gekapte bomen te slalommen en de goede weg te vinden. De foto’s van Dany, Etienne en William zijn de moeite om bekijken, waarvoor dank!! Vanuit Vieuxville nog vier kilometer, meer dan een uur intens stappen. Opklimmen naar “bois des Campes” om hoog boven de Ourthe mee te meanderen, langs de “Hé des Larrons”, altijd op de kam blijven en goed opletten in de wirwar van paadjes om tenslotte over de rotsen van Sy te eindigen in het onderliggende stationnetje aan “Chap.N.D. de Lourdes”. Dit laatste deel al zoveel malen beleefd maar het steekt nooit tegen, iets voor alle seizoenen, wel spijtig dat het één nacht te laat is gaan sneeuwen.
Geen mogelijkheid om ter plaatse onze mooie uitstap te verdrinken. Onze leider weer eens de juiste beslissing genomen, waarvoor dank, na tien minuten wachten een trein naar Poulseur om daar gezellig rond een ronde tafel een feestje te bouwen met Orval en Kaas. Een superdag, veel afwisseling, een paar nieuwe dorpjes door, bos en veld en op en af.
Nog meegeven, volgende week woensdag 23 dec. “EINDEJAARSSPOORTRIPPERSUITSTAP”, eerstdaags krijgen jullie het programma in de e-mailbox, tot dan, Hilaire
Nabeschouwing:
Slippertjes zijn toegelaten met dit weer! Dus uit de weg en hou me niet tegen! Het mag gerust iets meer zijn! Vooruit, achteruit, genen tijd om te zeveren, het jaagt door mijn bloed ik moet en zal, niks aan te doen.
Als je me moest tegenkomen laat me maar lopen of ga mee! De groeten en tot ... Dooeiii
Wat ben ik blij, daarnet een mailtje gekregen van mijn vriendin Godi dat alles in orde is met haar apparaat en dat we terug in haar toestel kunnen binnendringen.
Het zit eraan te komen, bij de korste keren is het zo ver, van de modder- naar de vries- en sneeuwpaden. Zou het toch waar zijn? woensdag een pelleke sneeuw en een streepje zon, wat er van waar is ?, we vliegen er woensdag weer eens in met onze groep.
Met de uitbreiding van het treinaanbod op de lijn Marloie - Luik (nu om het uur) terug de mogelijkheid om vóór tien uur te starten in de omgeving van de Ourthe-vallei met de stationnetjes Barvaux / Bomal / Sy / Hamoir enz..als begin of eindpunt. Zal er in die streek iets uitkiezen dat het best past bij de weersomstandigheden van woensdag...bij helder en zonnig weer klimmen we uit het Ourthe-dal tot boven op de weidse kam. Daarvoor doen we HET !!
Stafkaart 49 / 5.6 en 55 / 1.2 zijn de twee meest nodige voor die Cotè.
Treinuren: De meesten in ons gezelschap zijn reeds op de hoogte aangaande de L-lijn 43 tussen Marloie en Luik (toch nog eens samenvatten)
: Met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u naar Brussel noord. vervolgens met den I.C. Vauban om 07.42u naar Marloie met aansluiting aldaar naar één van de Ourthe-stations ( vertrek Marloie om 09.30u)
Voor degenen die hun bestemming op hun biljet moeten schrijven, zet Hamoir en dan zit je goed. tot woensdag ,Hilaire
Nog maar eens vermelden, niet vergeten naar de wekelijkse e-mails van Herman te kijken, die jongen doet zo zijn best, gun het hem maar.
Relaas der feiten:
16 december 2009
Spijtig genoeg, eerst het slechte nieuws : Mariette van Frans heeft een auto-ongeval gehad en is herstellende van haar verwondingen, van gans de bende een spoedig en volledig beterschap gewenst.
Terug op stap met William: Na zeven woensdagen met een bruin kleurtje en vol overgave alsof hij niet is weggeweest, tijdens de treinuren veel verteld over zijn belevenissen, safari en andere uitstappen in zuid Afrika.
Hadden weer geluk met het weer, koud maar niet bijtend wegens windstilte en vóór de middag al een blauwe hemel met warme zonnestralen.(zie foto: schovend in het groene gras bij +10°- enkel het pelletje sneeuw ontbrak).
Voor de zoveelste week stipt op uur aan onze startplaats, ondanks twee of drie aansluitingen, geen probleem. Wie zijn die misnoegden die altijd te laat komen met de trein?
Na weken ploeteren langs modderpaden en ondergelopen wegels naar hard bevroren ondergrond ten gevolge van de laatste vriesdagen.
Relaas van de tocht: Starten in het koude Barvaux, niet door het dorp maar langs de spoorlijn en daarna klimmend door het “Domaine de Hotemme” en “res. Nat. du Mont de Pins” zakkend naar de bedding van de Aisne te Juzaine. Intussen heldere hemel, terug voor meerdere kilometers omhoog langs de “Grotte de Coléoptère”, door het “bois de Spineu” naar de woonkern Ozo met zijn ferme de Strasbourg. Aan een haagkant, in volle zon, ons boterhammen opgegeten. Met acht goedgeluimde en getrainde beroepsstappers verder op zoek naar de beek “rau de pont de Prètre” met zijn twee bevroren vijvers. Door de weiden naar het hoog gelegen dorp Izier, de moeite voor een bezoek, zijn “ancien Chateau”, “ferme de la Tour” en zijn kerk met oorlogsmonument, alsook de panorama’s. Daarvoor doen we Het!!! lui wordt je vanzelf…enz. Vervolgens doorsteken naar Vieuxville met een ommetje langs het riviertje “La Lembrèe”. Hebben daar wat toeren moeten uithalen om langs de gekapte bomen te slalommen en de goede weg te vinden. De foto’s van Dany, Etienne en William zijn de moeite om bekijken, waarvoor dank!! Vanuit Vieuxville nog vier kilometer, meer dan een uur intens stappen. Opklimmen naar “bois des Campes” om hoog boven de Ourthe mee te meanderen, langs de “Hé des Larrons”, altijd op de kam blijven en goed opletten in de wirwar van paadjes om tenslotte over de rotsen van Sy te eindigen in het onderliggende stationnetje aan “Chap.N.D. de Lourdes”. Dit laatste deel al zoveel malen beleefd maar het steekt nooit tegen, iets voor alle seizoenen, wel spijtig dat het één nacht te laat is gaan sneeuwen.
Geen mogelijkheid om ter plaatse onze mooie uitstap te verdrinken. Onze leider weer eens de juiste beslissing genomen, waarvoor dank, na tien minuten wachten een trein naar Poulseur om daar gezellig rond een ronde tafel een feestje te bouwen met Orval en Kaas. Een superdag, veel afwisseling, een paar nieuwe dorpjes door, bos en veld en op en af.
Nog meegeven, volgende week woensdag 23 dec. “EINDEJAARSSPOORTRIPPERSUITSTAP”, eerstdaags krijgen jullie het programma in de e-mailbox, tot dan, Hilaire
Nabeschouwing:
Slippertjes zijn toegelaten met dit weer! Dus uit de weg en hou me niet tegen! Het mag gerust iets meer zijn! Vooruit, achteruit, genen tijd om te zeveren, het jaagt door mijn bloed ik moet en zal, niks aan te doen.
Als je me moest tegenkomen laat me maar lopen of ga mee! De groeten en tot ... Dooeiii
zaterdag 12 december 2009
La Roche (Brabant) – Ruines Abdij Villers-la-Ville – La Roche (Brabant)t)
Uitnodiging:
Man..man..man.. wat vliegt de tijd, 't is al bijna terug woensdag en William en Godi hun zes weken verlof zijn ook bijna opgebruikt.
Nu overmorgen eens niet zo ver, wil zeggen, 's morgens een uur langer slapen en 'savonds een uur vroeger thuis.
De weergeleerden voorspellen zachte temperatuur met gesloten hemel en kans op af en toe lichte neerslag...ocharme, wie blijft daarvoor thuis...de slappelingen.
Heb mij gefocust op de streek om en rond het bosrijke gebied van de "Abdijruïnes van Villers-La-Ville".
Op de omnibus-lijn 140 van Ottignies naar Charleroi liggen de stationnetjes Faux - La Roche (Brabant) - Villers (La Ville) en Tilly, (vier stopplaatsen amper 10 treinminuten uit elkander).
Stafkaarten 39 / 7.8 -- 40 / 5.6 + boekje Gr126 + een paar Adept wandelingen, alles in mijn bezit.
Treinuren : Vanuit St niklaas vertrek om 07.30u naar Brussel.
: Aansluiting met de I.C. om 08.42u naar Ottignies en vervolgens op de L-lijn 140 van Ottignies richting Charleroi.
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
29 december 2009
Het blijft ons voor de wind gaan, woensdag bij het stappen weer geen neerslag van betekenis, ’s morgens een beetje miezerig maar daarna droog met aangename temperatuur en “binnen” vóór het weer begon te druppelen. Besluit : op tijd eens in een kapelletje een kaarsje aan en een cent in de offerblok steken. Weer op pad met negenen, ook hier blijft het ons goed gaan. Er zal altijd wel iemand afwezig zijn, de laatste woensdag dat William ontbreekt, is intussen samen z’n Godi terug in Flanders Fields, Welkom Thuis!!. Jacky wegens gezondheidsredenen en Frans heeft wake aan het kraambed van zijn ooien, beterschap en veel lammetjes gewenst. Over Willy-tje ontbreekt elk nieuws, de wandeling van woensdag was speciaal voor hem uitgestippeld, zonder gevolg, spijtig voor zijn Christianne, kan nooit meer eens een dagje alleen uit. ‘t Was nu eens wat dichterbij, tot in Waals-Brabant, op de L-lijn van Ottignies naar Charleroi. Mij twee nieuwe stafkaarten aangeschaft en proberen een trip uit te stippelen.
Relaas van de tocht: Ons laten afzetten om 09.40u in de onbewaakte stopplaats en kleine woonkern La Roche. Oostwaarts naar “bois de L’Heuchère” tot aan “fme le Sartage”. Aangezien er veel “Privaatdomein” is opgehangen niet gemakkelijk om de vooropgestelde route te blijven volgen. Een paar zondeke’s gedaan, ’t is ons vergeven, door het “bois Le Sartage” om daar, denken we, de Waalse “bospoeper” te zien “wegracen” om ons te ontwijken. In meneer z’n bos opvallend veel fazanten en zijn wildmenu van Kerst en Nieuwjaar zien lopen. Intussen was het middag, plaatsten ons netjes bijeen op gevelde bomen om onze rugzak minder zwaar te maken. Aan de mooie foto’s van Etienne zie je duidelijk dat het ons smaakt. Terug op pad door het “bois Ste-Catherine”, doorsteken naar het “bois de L’ Ermitage St Jean Baptiste”. Vanaf nu zeer heuvelachtig met veel holle wegen, kort op en af, volgens mijn medestappers de moeite om te doen. Via “Chap. N.D. des Affligés” (O.L.V. van de lijdenden) naar het geklasseerde en tot museum hervormde “Ruines de L’Abbaye Villers-la-Ville” (In 1146 duidde Bernardus van Clairvaux de vestigingsplaats aan, goed uitgekozen met twee bronnen, bossen en een steengroeve. De Cistercienzermonniken bleven er tot de Franse revolutionaire periode (1796) Men plunderde het complex en liet het vervallen. In 1892 kocht de Belg. Staat het gebied aan en in 1855 trok men de huidige spoorlijn door het domein.) Omhoog uit de vallei van “ri la Thyle” door het groot “bois d’Hè”, zeer gevarieerd om daarna terug af te zakken naar de andere beekvallei “ri d’Hè”. Drie kilometer lang dit water stroomafwaarts gevolgd tot in het gehucht Tangissart, de N275 oversteken en langs een stationswegel naar het perronnetje van La Roche (Brabant). Tegen dat onze zware modderbottines proper waren was het tijd om op het warme omnibusje te klauteren.
We waren er vroeger al eens geweest, in de ruime en mooi ingerichte kroeg rechtover het station van Ottignies. Met negenen aan één grote tafel met negen Orval’s in negen originele glazen met veel goesting uitgeschonken door de goedlachse waardin. Even het volle bolle glas geheven tot boven ons hoofd op de gezondheid van vriend Karel en gezongen van “Lang zal hij leven…” op zijn verjaardag HIEP…HIEP…HIEP…HOERA.!! Aangezien we maar een halfuur sporen van Brussel verwijderd waren, onze tijd genomen om met gezellig babbelen onze dag af te sluiten..tien op tien voor alles en alleman!!
Voilà, ik ben mijn ei weer eens kwijt, moest het “Epistel” te lang zijn, vergeef het me. Volgende week woensdag zoals afgesproken zitten we op de herschikte spoorlijn van Marloie naar Luik (lijn 43), Hilaire
Nabeschouwing:
Je moet eens goed de uitnodiging lezen, 's morgens een uur langer slapen en 's avonds een uur vroeger thuis, zou hij toch oud aan het worden zijn?
Dan gaat hij zich nog een beetje "focussen" zal wel nodig zijn zeker.
Maar voor de goede lezer en nog betere verstaander: hij heeft "Godi gemist" en dat in zijn eerste zin!
William vent ik zou het spel in de gaten houden!
Voila beste stappers het zaad is gezaaid en kan kiemen. Het zijn spannende tijden voor een zijlijn reporter.
Hou jullie warm en als de grote stapgod het wil schoppen we woensdag in de sneeuw!
De groeten want er moet hier nog iets gedronken worden.
Man..man..man.. wat vliegt de tijd, 't is al bijna terug woensdag en William en Godi hun zes weken verlof zijn ook bijna opgebruikt.
Nu overmorgen eens niet zo ver, wil zeggen, 's morgens een uur langer slapen en 'savonds een uur vroeger thuis.
De weergeleerden voorspellen zachte temperatuur met gesloten hemel en kans op af en toe lichte neerslag...ocharme, wie blijft daarvoor thuis...de slappelingen.
Heb mij gefocust op de streek om en rond het bosrijke gebied van de "Abdijruïnes van Villers-La-Ville".
Op de omnibus-lijn 140 van Ottignies naar Charleroi liggen de stationnetjes Faux - La Roche (Brabant) - Villers (La Ville) en Tilly, (vier stopplaatsen amper 10 treinminuten uit elkander).
Stafkaarten 39 / 7.8 -- 40 / 5.6 + boekje Gr126 + een paar Adept wandelingen, alles in mijn bezit.
Treinuren : Vanuit St niklaas vertrek om 07.30u naar Brussel.
: Aansluiting met de I.C. om 08.42u naar Ottignies en vervolgens op de L-lijn 140 van Ottignies richting Charleroi.
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
29 december 2009
Het blijft ons voor de wind gaan, woensdag bij het stappen weer geen neerslag van betekenis, ’s morgens een beetje miezerig maar daarna droog met aangename temperatuur en “binnen” vóór het weer begon te druppelen. Besluit : op tijd eens in een kapelletje een kaarsje aan en een cent in de offerblok steken. Weer op pad met negenen, ook hier blijft het ons goed gaan. Er zal altijd wel iemand afwezig zijn, de laatste woensdag dat William ontbreekt, is intussen samen z’n Godi terug in Flanders Fields, Welkom Thuis!!. Jacky wegens gezondheidsredenen en Frans heeft wake aan het kraambed van zijn ooien, beterschap en veel lammetjes gewenst. Over Willy-tje ontbreekt elk nieuws, de wandeling van woensdag was speciaal voor hem uitgestippeld, zonder gevolg, spijtig voor zijn Christianne, kan nooit meer eens een dagje alleen uit. ‘t Was nu eens wat dichterbij, tot in Waals-Brabant, op de L-lijn van Ottignies naar Charleroi. Mij twee nieuwe stafkaarten aangeschaft en proberen een trip uit te stippelen.
Relaas van de tocht: Ons laten afzetten om 09.40u in de onbewaakte stopplaats en kleine woonkern La Roche. Oostwaarts naar “bois de L’Heuchère” tot aan “fme le Sartage”. Aangezien er veel “Privaatdomein” is opgehangen niet gemakkelijk om de vooropgestelde route te blijven volgen. Een paar zondeke’s gedaan, ’t is ons vergeven, door het “bois Le Sartage” om daar, denken we, de Waalse “bospoeper” te zien “wegracen” om ons te ontwijken. In meneer z’n bos opvallend veel fazanten en zijn wildmenu van Kerst en Nieuwjaar zien lopen. Intussen was het middag, plaatsten ons netjes bijeen op gevelde bomen om onze rugzak minder zwaar te maken. Aan de mooie foto’s van Etienne zie je duidelijk dat het ons smaakt. Terug op pad door het “bois Ste-Catherine”, doorsteken naar het “bois de L’ Ermitage St Jean Baptiste”. Vanaf nu zeer heuvelachtig met veel holle wegen, kort op en af, volgens mijn medestappers de moeite om te doen. Via “Chap. N.D. des Affligés” (O.L.V. van de lijdenden) naar het geklasseerde en tot museum hervormde “Ruines de L’Abbaye Villers-la-Ville” (In 1146 duidde Bernardus van Clairvaux de vestigingsplaats aan, goed uitgekozen met twee bronnen, bossen en een steengroeve. De Cistercienzermonniken bleven er tot de Franse revolutionaire periode (1796) Men plunderde het complex en liet het vervallen. In 1892 kocht de Belg. Staat het gebied aan en in 1855 trok men de huidige spoorlijn door het domein.) Omhoog uit de vallei van “ri la Thyle” door het groot “bois d’Hè”, zeer gevarieerd om daarna terug af te zakken naar de andere beekvallei “ri d’Hè”. Drie kilometer lang dit water stroomafwaarts gevolgd tot in het gehucht Tangissart, de N275 oversteken en langs een stationswegel naar het perronnetje van La Roche (Brabant). Tegen dat onze zware modderbottines proper waren was het tijd om op het warme omnibusje te klauteren.
We waren er vroeger al eens geweest, in de ruime en mooi ingerichte kroeg rechtover het station van Ottignies. Met negenen aan één grote tafel met negen Orval’s in negen originele glazen met veel goesting uitgeschonken door de goedlachse waardin. Even het volle bolle glas geheven tot boven ons hoofd op de gezondheid van vriend Karel en gezongen van “Lang zal hij leven…” op zijn verjaardag HIEP…HIEP…HIEP…HOERA.!! Aangezien we maar een halfuur sporen van Brussel verwijderd waren, onze tijd genomen om met gezellig babbelen onze dag af te sluiten..tien op tien voor alles en alleman!!
Voilà, ik ben mijn ei weer eens kwijt, moest het “Epistel” te lang zijn, vergeef het me. Volgende week woensdag zoals afgesproken zitten we op de herschikte spoorlijn van Marloie naar Luik (lijn 43), Hilaire
Nabeschouwing:
Je moet eens goed de uitnodiging lezen, 's morgens een uur langer slapen en 's avonds een uur vroeger thuis, zou hij toch oud aan het worden zijn?
Dan gaat hij zich nog een beetje "focussen" zal wel nodig zijn zeker.
Maar voor de goede lezer en nog betere verstaander: hij heeft "Godi gemist" en dat in zijn eerste zin!
William vent ik zou het spel in de gaten houden!
Voila beste stappers het zaad is gezaaid en kan kiemen. Het zijn spannende tijden voor een zijlijn reporter.
Hou jullie warm en als de grote stapgod het wil schoppen we woensdag in de sneeuw!
De groeten want er moet hier nog iets gedronken worden.
zaterdag 5 december 2009
Bertrix - Bouillon
Uitnodiging:
Valt ons planning in 't water ? Hadden gedacht van woensdag, traditiegetrouw, onze jaarlijkse tocht naar Bouillon te doen. Met het feit dat er de laatste weken zoveel water is gevallen en het overal ploeteren zal zijn, gaan we terplaatse zien of a) de mogelijkheid bestaat en b) het weer het toelaat ( Boosserke spreekt wel van minder neerslag op woensdag).
Kop omhoog, borst vooruit en de voeten in de goede richting ! Sporen naar Bertrix om daar om 10.00u aan onze trip te beginnen en beslissen wel ter plaatse.
treinuren : met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u naar Brussel noord om daar de I.C.vauban te nemen om 07.42u naar Libramont en verder met het dieseltje naar Bertrix.
kaarten : beginnen met 64 / 7.8 dan 64 / 5.6 (eventueel 67 / 3.4 en de wandelkaart van Bouillon)
Verzorg je goed en maak dat je de aansuiting met de groep niet mist, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
02 december 2009
Zoals afgesproken en voorzien, ploeteren in vol water gelopen paadjes en voorzichtig over de bijna weggespoelde houten bruggetjes. Hebben ons nog eens avontuurlijk kunnen uitleven met tekens de vraag “gaan we er over en langs kunnen?” Met zeven vastberaden nog eens de jaarlijkse uitstap gedaan van Bertrix naar Bouillon. We weten uit ondervinding dat het zes uur intens stappen is, kam op kam af, de donkere naaldbossen door. De stilte werd een paar keer onderbroken door de zware multifunctionele machines van de “Boskappers” die grote percelen reuzendennen rooien en verwerken alsof het lucifers zijn, prachtig om volgen. Gelukkig iets minder regenval dan de laatste dagen, ’s morgens droog en na de noen wat onderkoelde regen (sneeuwhagel) of regen naargelang het hoogteverschil.
Relaas van de tocht: Stipt om 10u het stadje Bertrix in, het centrum door, langs de begraafplaats, uit het rumoer van de woonkern de bossen in. Bij de eerste overlopende beekjes al beseft dat we veel (nieuw ontstaan) natuurschoon zouden tegenkomen, zeker toen we na één uur “rau de Aleines” over moesten. De rotspartijtjes vol fris mos met aflopende waterstralen. Vriend Dany, enige prentjesmaker van dienst, werd alsmaar opmerkzaam gemaakt wat voor moois hij in zijn “bakske” kon opslaan … laat hem doen, hij doet het graag en kan het goed. Ongeveer twee kilometer ver overstelpt worden door het geluid van de kolkende beek tegen de rotsblokken welke vele watervalletjes vormden. Opgemerkt, verscheidene oude leisteengroeven die nu afgesloten zijn en gebruikt worden als schuilplaats voor vleermuizen. Een paar grote meanders verder en voorzichtig tussen hoogwater en rotspartij kwamen we aan de samenvloeiing van “rau de Aleines” en “rau Fays de Veneurs”, komende van het gelijknamige dorpje verderop. Aan de stenen brug “Pont le Prêtre”, zoals voorgaande jaren, geschoofd.
Bij vertrek daar viel er een beetje onderkoelde regen, verder nu met regenkledij en handschoenen aan naar het gehucht La Cornette aan de “Rau de pont le Prêtre”. Nu het grootste hoogteverschil van de dag overwinnen, van 260m, langs “les Hautes Voies” naar “bois la Caïolire” tot 420m, weliswaar over een paar kilometer. Ons laten afzakken, normaal na een klim, via “Les Blancs Cailloux” door de diepe slink van “Côte du Hol” en “Côte Séche”, de N865 over (Noirefontaine – Dohan) om uit te komen aan “Moulin Hideux”. Een laatste maal verse krachten binnengewerkt om de laatste steile en glibberige klim aan te vallen (zeker in deze natte periode), ieder op eigen tempo en vermogen. Vanaf de brug over het water naar de geelgekalkte “Chapelle N.D. de Walcourt”, over een afstand van 800m naar 120m hoger. Voor de zoveelste maal op rij niet kunnen genieten van het panorama over Bouillon, het miezerig weer belette ons dat, beloofd dat we eens terugkomen bij helder weer. De laatste drie kilometer in dalende lijn naar het centrum van Bouillon om tegen 16.10u onze tec-bus lijn 8 te nemen naar Libramont.
Na een lange busrit in regen en donker, met gedampte ruiten en geen baanverlichting om 17.00u aan het station van Libramont. (spijtig, één persoon, altijd dezelfde, die mijn opgezochte uurregeling in twijfel trekt … is dat wel zeker dat die bus komt? Spijtig voor hem maar het klopt altijd). Rechtover het station, in de warme en gezellige kroeg was diezelfde persoon zijn humeur vlug beter bij het zien van de toffe bazin met minirok. Den Orval was gewoon super, goed van temperatuur, 9 maand oud) en lekkere brokjes kaas erbij ( prijs 2€60). Als kers op de taart, geklonken op de nakende verjaardag van vriend Guido, eventjes den toog laten opschrikken bij het applaus en Hoerageroep bij zijn traktatie. De twee foto’s in de kroeg zal ik opsturen naar onze vrienden in Z-A. Eén uur later thuis dan gewoonlijk, met alle plezier, veel plaats op de I.C.trein naar Brussel om sommigen hun dutje te laten doen, weer een feestdag voor mij en dank aan degenen die in mij geloven, Hilaire
Nabeschouwing:
Er zijn er die geloven, er zijn ook anderen die niet geloven, er zijn er ook die hun geloof verloren zijn. Maar zij die verloren gaan aan de watergekte hen kunnen we niet meer helpen! We zullen echter blijven proberen om deze in wezen vriendelijke man terug huiswaarts te sturen met een gezuiverde geest maar een gelauterd lichaam.
Laat de Sint maar komen, wij zijn der klaar voor en staan met goede punten vooraan.
De groeten en tot in een droge wereld.
Valt ons planning in 't water ? Hadden gedacht van woensdag, traditiegetrouw, onze jaarlijkse tocht naar Bouillon te doen. Met het feit dat er de laatste weken zoveel water is gevallen en het overal ploeteren zal zijn, gaan we terplaatse zien of a) de mogelijkheid bestaat en b) het weer het toelaat ( Boosserke spreekt wel van minder neerslag op woensdag).
Kop omhoog, borst vooruit en de voeten in de goede richting ! Sporen naar Bertrix om daar om 10.00u aan onze trip te beginnen en beslissen wel ter plaatse.
treinuren : met den dubbeldekker vanuit St niklaas om 06.30u naar Brussel noord om daar de I.C.vauban te nemen om 07.42u naar Libramont en verder met het dieseltje naar Bertrix.
kaarten : beginnen met 64 / 7.8 dan 64 / 5.6 (eventueel 67 / 3.4 en de wandelkaart van Bouillon)
Verzorg je goed en maak dat je de aansuiting met de groep niet mist, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
02 december 2009
Zoals afgesproken en voorzien, ploeteren in vol water gelopen paadjes en voorzichtig over de bijna weggespoelde houten bruggetjes. Hebben ons nog eens avontuurlijk kunnen uitleven met tekens de vraag “gaan we er over en langs kunnen?” Met zeven vastberaden nog eens de jaarlijkse uitstap gedaan van Bertrix naar Bouillon. We weten uit ondervinding dat het zes uur intens stappen is, kam op kam af, de donkere naaldbossen door. De stilte werd een paar keer onderbroken door de zware multifunctionele machines van de “Boskappers” die grote percelen reuzendennen rooien en verwerken alsof het lucifers zijn, prachtig om volgen. Gelukkig iets minder regenval dan de laatste dagen, ’s morgens droog en na de noen wat onderkoelde regen (sneeuwhagel) of regen naargelang het hoogteverschil.
Relaas van de tocht: Stipt om 10u het stadje Bertrix in, het centrum door, langs de begraafplaats, uit het rumoer van de woonkern de bossen in. Bij de eerste overlopende beekjes al beseft dat we veel (nieuw ontstaan) natuurschoon zouden tegenkomen, zeker toen we na één uur “rau de Aleines” over moesten. De rotspartijtjes vol fris mos met aflopende waterstralen. Vriend Dany, enige prentjesmaker van dienst, werd alsmaar opmerkzaam gemaakt wat voor moois hij in zijn “bakske” kon opslaan … laat hem doen, hij doet het graag en kan het goed. Ongeveer twee kilometer ver overstelpt worden door het geluid van de kolkende beek tegen de rotsblokken welke vele watervalletjes vormden. Opgemerkt, verscheidene oude leisteengroeven die nu afgesloten zijn en gebruikt worden als schuilplaats voor vleermuizen. Een paar grote meanders verder en voorzichtig tussen hoogwater en rotspartij kwamen we aan de samenvloeiing van “rau de Aleines” en “rau Fays de Veneurs”, komende van het gelijknamige dorpje verderop. Aan de stenen brug “Pont le Prêtre”, zoals voorgaande jaren, geschoofd.
Bij vertrek daar viel er een beetje onderkoelde regen, verder nu met regenkledij en handschoenen aan naar het gehucht La Cornette aan de “Rau de pont le Prêtre”. Nu het grootste hoogteverschil van de dag overwinnen, van 260m, langs “les Hautes Voies” naar “bois la Caïolire” tot 420m, weliswaar over een paar kilometer. Ons laten afzakken, normaal na een klim, via “Les Blancs Cailloux” door de diepe slink van “Côte du Hol” en “Côte Séche”, de N865 over (Noirefontaine – Dohan) om uit te komen aan “Moulin Hideux”. Een laatste maal verse krachten binnengewerkt om de laatste steile en glibberige klim aan te vallen (zeker in deze natte periode), ieder op eigen tempo en vermogen. Vanaf de brug over het water naar de geelgekalkte “Chapelle N.D. de Walcourt”, over een afstand van 800m naar 120m hoger. Voor de zoveelste maal op rij niet kunnen genieten van het panorama over Bouillon, het miezerig weer belette ons dat, beloofd dat we eens terugkomen bij helder weer. De laatste drie kilometer in dalende lijn naar het centrum van Bouillon om tegen 16.10u onze tec-bus lijn 8 te nemen naar Libramont.
Na een lange busrit in regen en donker, met gedampte ruiten en geen baanverlichting om 17.00u aan het station van Libramont. (spijtig, één persoon, altijd dezelfde, die mijn opgezochte uurregeling in twijfel trekt … is dat wel zeker dat die bus komt? Spijtig voor hem maar het klopt altijd). Rechtover het station, in de warme en gezellige kroeg was diezelfde persoon zijn humeur vlug beter bij het zien van de toffe bazin met minirok. Den Orval was gewoon super, goed van temperatuur, 9 maand oud) en lekkere brokjes kaas erbij ( prijs 2€60). Als kers op de taart, geklonken op de nakende verjaardag van vriend Guido, eventjes den toog laten opschrikken bij het applaus en Hoerageroep bij zijn traktatie. De twee foto’s in de kroeg zal ik opsturen naar onze vrienden in Z-A. Eén uur later thuis dan gewoonlijk, met alle plezier, veel plaats op de I.C.trein naar Brussel om sommigen hun dutje te laten doen, weer een feestdag voor mij en dank aan degenen die in mij geloven, Hilaire
Nabeschouwing:
Er zijn er die geloven, er zijn ook anderen die niet geloven, er zijn er ook die hun geloof verloren zijn. Maar zij die verloren gaan aan de watergekte hen kunnen we niet meer helpen! We zullen echter blijven proberen om deze in wezen vriendelijke man terug huiswaarts te sturen met een gezuiverde geest maar een gelauterd lichaam.
Laat de Sint maar komen, wij zijn der klaar voor en staan met goede punten vooraan.
De groeten en tot in een droge wereld.
zaterdag 28 november 2009
Hoge Venen - Hellelsoor - Hertogenwoud - Eupen
Uitnodiging:
Regenen, met bakken uit de lucht, veel wind, maar tegen woensdag als we moeten gaan stappen zal het rustiger en droger zijn.
Wij zullen er zeker niet voor thuisblijven, met goede uitrusting en vol goesting op post voor een volle dag natuursnuiven.
We vertrekken vanuit St niklaas om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord. Vandaar met de eerste aansluiting naar Luik en Verviers.
Mijn vooropgesteld plan : vanaf de Baraque Michel naar Eupen. Met de stafkaart 43 / 5.6, de wandelkaart "hoge venen" en bijhorende G.r's kunnen we op de trein een besluit nemen.
Afspraak woensdagmorgen op het eerste verdiep van de eerste 1èklas (normaal vijfde rijtuig), groetjes,Hilaire
Relaas der feiten:
25 november 2009
Ik zal de stapdag moeten verwoorden in superlatieven: een tocht buiten categorie, door de hoge venen op een dag dat alle slootjes, grachten en beken kolkend overliepen. Al onze spieren in werking om ons langs de veenpollen een weg te banen. Gelukkig iedereen in optimale conditie en met perfecte uitrusting. Het weer schitterend begonnen, aangename temperatuur, een felle losse wind en streepjes zon over de vlakten, de laatste twee uur in het dichte woud een mals regentje waar de zuivere lucht ons in de brandgangen tegenkwam. Zijn een beetje beschaamd om te vermelden dat wij er bij waren en andere vaste waarden “toevallig” afwezig. Hiervoor bedank ik ons Annie omdat ik altijd mee mag en al het andere moet wijken voor “DE woensdag”. Als je naar de foto’s kijkt van onzen Danny en Etienne kan men indenken welke mooie stapdag wij hebben gehad. Met de tec-bus vanuit Verviers ons laten afzetten aan de Baraque Michel om te starten om 10.15u.
Relaas van de tocht:
Begonnen aan de Baraque Michel met het lezen van de melding “plankjes in slechte staat”. Door het grootste veengebied richting Helle (tussen Grande Fagne en Fagne Wallonne). Onder de gladde en soms rotte of afgebroken latten zocht het regenwater van de laatste dagen de bedding van het riviertje op. Daar waar de bedding het gevaarlijkst werd, deze verlaten om op te klimmen naar het “Geitzbusch”. Vanaf dit mooie stuk pijnboombos een prachtig uitzicht over het grote veengebied. Met zevenen achter elkaar langs een kronkelend paadje en fel gewassen grachtjes over en door om uit te komen aan het “pavillon de chasse Portfays”. Na twee uur intens stappen schoven de sneetjes boterham er met veel smaak in. Nu even op het asfalt naar de “Pont de Soor” om rechts van het bruisende riviertje zelf een wegeltje te maken dat na twee kilometer plassentrappen uitkwam aan het chalet van “Pont de Hasebusch”. Vanaf daar het open veen verlaten om in het “Hertogenwald” de brandgangen op te zoeken. Intussen was de hemel dicht en begon het lichtjes te regenen, (een paar man hun poncho overgetrokken wat niet nodig leek enkel tijdverlies). Ons laten afzakken tot de zwarte brug “Pont de Guerrier”, aan de samenvloeiing van Helle en Soor, om daar een laatste maal nog iets te nuttigen en de resterende vijf kilometer af te haspelen met de wetenschap dat we ons niet moesten haasten om tegen vier uur binnen te zijn in “trefpunt”. Nog een paar maal korte nijdige klimmetjes op en af naar en langs de Weser (Vesdre), een bosrijke afsluiter vóór we de stad Eupen binnen stapten.
Voorwaar ik zeg U : Niet aan beginnen indien niet ernstig!!.
Goed ontvangen door de goedlachse dienster van het café waar we al decennia lang een praatje doen met de kroegbaas. Eén minpunt, hebben geen Orval of Rochefort. Niet getreurd, veel “Scholl en Hoerageroep” bij de traktatie van onzen Patrick (al verjaart) en onzen Frans (verjaardag binnenkort) Twee X drie X Hoera en lang zullen ze meegaan!!. Een contente leider nodigt uit voor volgende woensdag, Hilaire.
Nabeschouwing:
Wij de afwezigen waren blij dat we er niet bij waren, een droeve wandeling door een grauw en troosteloos landschap, en zonder waardige afsluiter!
Je begint het te verliezen leider!
En laat ons Annie er buiten, deze dame is veel te goed voor jou. Ga maar eens enkele maanden terug en zeg dan nog eens dat je er altijd bij bent. Juiste data is gekend op de redactie.Vuile Geotrupes Stercorarius, hypocriet, scheve lavabo enz.
Aan alle andere stappers een droge zondag gewenst en tot achter de bocht!
Regenen, met bakken uit de lucht, veel wind, maar tegen woensdag als we moeten gaan stappen zal het rustiger en droger zijn.
Wij zullen er zeker niet voor thuisblijven, met goede uitrusting en vol goesting op post voor een volle dag natuursnuiven.
We vertrekken vanuit St niklaas om 06.30u met den dubbeldekker naar Brussel noord. Vandaar met de eerste aansluiting naar Luik en Verviers.
Mijn vooropgesteld plan : vanaf de Baraque Michel naar Eupen. Met de stafkaart 43 / 5.6, de wandelkaart "hoge venen" en bijhorende G.r's kunnen we op de trein een besluit nemen.
Afspraak woensdagmorgen op het eerste verdiep van de eerste 1èklas (normaal vijfde rijtuig), groetjes,Hilaire
Relaas der feiten:
25 november 2009
Ik zal de stapdag moeten verwoorden in superlatieven: een tocht buiten categorie, door de hoge venen op een dag dat alle slootjes, grachten en beken kolkend overliepen. Al onze spieren in werking om ons langs de veenpollen een weg te banen. Gelukkig iedereen in optimale conditie en met perfecte uitrusting. Het weer schitterend begonnen, aangename temperatuur, een felle losse wind en streepjes zon over de vlakten, de laatste twee uur in het dichte woud een mals regentje waar de zuivere lucht ons in de brandgangen tegenkwam. Zijn een beetje beschaamd om te vermelden dat wij er bij waren en andere vaste waarden “toevallig” afwezig. Hiervoor bedank ik ons Annie omdat ik altijd mee mag en al het andere moet wijken voor “DE woensdag”. Als je naar de foto’s kijkt van onzen Danny en Etienne kan men indenken welke mooie stapdag wij hebben gehad. Met de tec-bus vanuit Verviers ons laten afzetten aan de Baraque Michel om te starten om 10.15u.
Relaas van de tocht:
Begonnen aan de Baraque Michel met het lezen van de melding “plankjes in slechte staat”. Door het grootste veengebied richting Helle (tussen Grande Fagne en Fagne Wallonne). Onder de gladde en soms rotte of afgebroken latten zocht het regenwater van de laatste dagen de bedding van het riviertje op. Daar waar de bedding het gevaarlijkst werd, deze verlaten om op te klimmen naar het “Geitzbusch”. Vanaf dit mooie stuk pijnboombos een prachtig uitzicht over het grote veengebied. Met zevenen achter elkaar langs een kronkelend paadje en fel gewassen grachtjes over en door om uit te komen aan het “pavillon de chasse Portfays”. Na twee uur intens stappen schoven de sneetjes boterham er met veel smaak in. Nu even op het asfalt naar de “Pont de Soor” om rechts van het bruisende riviertje zelf een wegeltje te maken dat na twee kilometer plassentrappen uitkwam aan het chalet van “Pont de Hasebusch”. Vanaf daar het open veen verlaten om in het “Hertogenwald” de brandgangen op te zoeken. Intussen was de hemel dicht en begon het lichtjes te regenen, (een paar man hun poncho overgetrokken wat niet nodig leek enkel tijdverlies). Ons laten afzakken tot de zwarte brug “Pont de Guerrier”, aan de samenvloeiing van Helle en Soor, om daar een laatste maal nog iets te nuttigen en de resterende vijf kilometer af te haspelen met de wetenschap dat we ons niet moesten haasten om tegen vier uur binnen te zijn in “trefpunt”. Nog een paar maal korte nijdige klimmetjes op en af naar en langs de Weser (Vesdre), een bosrijke afsluiter vóór we de stad Eupen binnen stapten.
Voorwaar ik zeg U : Niet aan beginnen indien niet ernstig!!.
Goed ontvangen door de goedlachse dienster van het café waar we al decennia lang een praatje doen met de kroegbaas. Eén minpunt, hebben geen Orval of Rochefort. Niet getreurd, veel “Scholl en Hoerageroep” bij de traktatie van onzen Patrick (al verjaart) en onzen Frans (verjaardag binnenkort) Twee X drie X Hoera en lang zullen ze meegaan!!. Een contente leider nodigt uit voor volgende woensdag, Hilaire.
Nabeschouwing:
Wij de afwezigen waren blij dat we er niet bij waren, een droeve wandeling door een grauw en troosteloos landschap, en zonder waardige afsluiter!
Je begint het te verliezen leider!
En laat ons Annie er buiten, deze dame is veel te goed voor jou. Ga maar eens enkele maanden terug en zeg dan nog eens dat je er altijd bij bent. Juiste data is gekend op de redactie.Vuile Geotrupes Stercorarius, hypocriet, scheve lavabo enz.
Aan alle andere stappers een droge zondag gewenst en tot achter de bocht!
zaterdag 21 november 2009
Rivage - Comblain-au-pont - Ourthe naar Aywaille - Amblève.
Uitnodiging:
Het zal weer rap woensdag zijn, daarom hier mijn oproep woensdag stapdag. Als je graag met de bende meestapt moet je er wat voor doen, dus, ik en ons Annie vandaag onze fysiek op peil gehouden in de Puiveldse bossen, want lui wordt je...enz.
Woensdag nog eens richting de Provincie Luik om te beginnen stappen in Rivage. Vandaar langs de "roches noires" naar Comblain-au-pont, de Ourthe over om via Oneux en Hoyemont te eindigen in Aywaille. kaarten 49 / 1.2 en 49 / 3.4
Treinuren : Vanuit St niklaas met den dubbeldekker van 06.30u rechtstreeks naar Brussel (Belsele 06.35u Sinaai 06.38u Lokeren 06.44u en Dendermonde 07.08u)
: Vanuit Brussel met den I.C.Oostende-Eupen tot Liége Gm en vervolgens met den E.C.Luxembourg tot Rivage met aankomst om 09.40u
: Als alles normaal verloopt, 's avonds vertrek te Aywaille om 17.13u
Zal iets goed uitstippelen, voor elk wat wils, op en af en soms een dorpje door. Volgens de vooruitzichten zal het weer meezitten, Hilaire
Relaas der feiten:
18 november 2009
Een goed weertje ginder tussen Ourthe en Amblève. Hoge bewolking met veel streepjes zon en op de kam een fris briesje. Een temperatuur om echt te genieten in de paadjes met luchtkussens van dik opgewaaide herfstbladeren. Nog maar eens vroeg op stap, en stipt, om 09.40u van E.C. Luik – Luxemburg gestapt te Rivage met de wetenschap dat we maar om 17.13u Aywaille moesten verlaten. Veel nog onbekende wegeltjes genomen en ons nooit moeten overhaasten. Gelukkig wilde Karel met zijn Gsm wat beeldjes schieten ( de anderen hadden ons laten stikken).
Relaas van de tocht: Uit het station Rivage, twee honderd meter verder daar waar de Amblève in de Ourthe eindigt, over de Amblève en vervolgens over de Ourthe om te klimmen naar “reserves naturelles du Chession et du Vignoble” aan de zwarte rotsen. Wij “au-dessous des Roches Noires” gebleven om via het bos met de vele arduinen sculpturen Comblain-au-Pont binnen te vallen. Daar terug de Ourthe over om deze definitief te verlaten richting oosten, onder het dorpje Oneux, steeds stijgend, om uit te komen in Hoyemont 200m. hoger dan de vallei. Ogen tekort om de kilometers verre dorpjes te tellen in een 360° panorama, prachtig! Daarvoor doen we HET!! Ons uit de wind gezet in een boer zijn veldschuur om onze boterhammen te eten. Terug op stap door het rustige dorpje Hoyemont nu noordwaarts en zakkend door de weilanden naar de boerderij (zonder naam) die 100m. dieper en twee kilometer verder als een stekkendoosje voor ons lag, een zeer mooi groen dal. De veeboer tegen gekomen, deze was eerst een beetje argwanend omdat we over zijn weiland kwamen, maar na de kennismaking met een goed gevoel ons stip-stip-stip paadje gevolgd. Nu naar het gehucht Chambralles om naar beneden schuivend op dik liggende herfstbladeren te belanden aan de Amblève te Martinrive. Hadden er nog niet genoeg van, terug zuidwaarts en klimmend naar het dorp Awan om even een “bonjour” te gaan zeggen aan ons meestappend hondje (van weken geleden). Ten laatste, dalend door het mooie “bois de Bougneuse Hé” naar ons eindpunt, Aywaille aan de Amblève voor de voetwassing aan de brug en de trapjes.
Met ons vijven, gezellig binnen in ons stamcafé, genoten van 99cl. Orval (per persoon) en de goudgele klompjes oude kaas .. lekker … echt lekker!!
Juicht stappers Juicht!! Goed nieuws voor ons … de treinen op de lijn 43 Luik –Marloie gaan bij de nieuwe uurregeling om het uur rijden i.p.v. om de twee uur. D.w.z. langs de Ourthe-vallei (Melreux - Hotton – Barvaux – Bomal – Sy en Hamoir) op stap vôôr 10u, wat een luxe. Ben bezig om de drankgelegenheden rond die stations te sensibiliseren om meer Orval te stockeren. Dus, blijf je soigneren, vôôr de stapdag, matig het eten- drankgebruik en geen seks...neen dames…ook niet thuis.
Tot één van deez dagen voor de nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Klaar en duidelijk geen bende maar een keurgroep van fijnproevers geselecteerde Spoortrippers. De afwezigen ... enz. Dus wij op pad, onder begeleiding van onze grote leider terwijl ik hem tracht te volgen op de kaart maar raak hem voortdurend kwijt. Niet getreurd stappen is onze leuze, altijd vooruit en omhoog, niet te geloven dat er zoveel meters omhoog lopen, er is blijkbaar minder bergaf in de wereld? Waar zitten de filosofen om dit uit te leggen. Ik moet sluiten, ik moet mijn aperitief nog nuttigen. Tussendoor nog enige goede punten sprokkelen en we kunnen er weer tegen.
Dag beren tot in den draai!
Het zal weer rap woensdag zijn, daarom hier mijn oproep woensdag stapdag. Als je graag met de bende meestapt moet je er wat voor doen, dus, ik en ons Annie vandaag onze fysiek op peil gehouden in de Puiveldse bossen, want lui wordt je...enz.
Woensdag nog eens richting de Provincie Luik om te beginnen stappen in Rivage. Vandaar langs de "roches noires" naar Comblain-au-pont, de Ourthe over om via Oneux en Hoyemont te eindigen in Aywaille. kaarten 49 / 1.2 en 49 / 3.4
Treinuren : Vanuit St niklaas met den dubbeldekker van 06.30u rechtstreeks naar Brussel (Belsele 06.35u Sinaai 06.38u Lokeren 06.44u en Dendermonde 07.08u)
: Vanuit Brussel met den I.C.Oostende-Eupen tot Liége Gm en vervolgens met den E.C.Luxembourg tot Rivage met aankomst om 09.40u
: Als alles normaal verloopt, 's avonds vertrek te Aywaille om 17.13u
Zal iets goed uitstippelen, voor elk wat wils, op en af en soms een dorpje door. Volgens de vooruitzichten zal het weer meezitten, Hilaire
Relaas der feiten:
18 november 2009
Een goed weertje ginder tussen Ourthe en Amblève. Hoge bewolking met veel streepjes zon en op de kam een fris briesje. Een temperatuur om echt te genieten in de paadjes met luchtkussens van dik opgewaaide herfstbladeren. Nog maar eens vroeg op stap, en stipt, om 09.40u van E.C. Luik – Luxemburg gestapt te Rivage met de wetenschap dat we maar om 17.13u Aywaille moesten verlaten. Veel nog onbekende wegeltjes genomen en ons nooit moeten overhaasten. Gelukkig wilde Karel met zijn Gsm wat beeldjes schieten ( de anderen hadden ons laten stikken).
Relaas van de tocht: Uit het station Rivage, twee honderd meter verder daar waar de Amblève in de Ourthe eindigt, over de Amblève en vervolgens over de Ourthe om te klimmen naar “reserves naturelles du Chession et du Vignoble” aan de zwarte rotsen. Wij “au-dessous des Roches Noires” gebleven om via het bos met de vele arduinen sculpturen Comblain-au-Pont binnen te vallen. Daar terug de Ourthe over om deze definitief te verlaten richting oosten, onder het dorpje Oneux, steeds stijgend, om uit te komen in Hoyemont 200m. hoger dan de vallei. Ogen tekort om de kilometers verre dorpjes te tellen in een 360° panorama, prachtig! Daarvoor doen we HET!! Ons uit de wind gezet in een boer zijn veldschuur om onze boterhammen te eten. Terug op stap door het rustige dorpje Hoyemont nu noordwaarts en zakkend door de weilanden naar de boerderij (zonder naam) die 100m. dieper en twee kilometer verder als een stekkendoosje voor ons lag, een zeer mooi groen dal. De veeboer tegen gekomen, deze was eerst een beetje argwanend omdat we over zijn weiland kwamen, maar na de kennismaking met een goed gevoel ons stip-stip-stip paadje gevolgd. Nu naar het gehucht Chambralles om naar beneden schuivend op dik liggende herfstbladeren te belanden aan de Amblève te Martinrive. Hadden er nog niet genoeg van, terug zuidwaarts en klimmend naar het dorp Awan om even een “bonjour” te gaan zeggen aan ons meestappend hondje (van weken geleden). Ten laatste, dalend door het mooie “bois de Bougneuse Hé” naar ons eindpunt, Aywaille aan de Amblève voor de voetwassing aan de brug en de trapjes.
Met ons vijven, gezellig binnen in ons stamcafé, genoten van 99cl. Orval (per persoon) en de goudgele klompjes oude kaas .. lekker … echt lekker!!
Juicht stappers Juicht!! Goed nieuws voor ons … de treinen op de lijn 43 Luik –Marloie gaan bij de nieuwe uurregeling om het uur rijden i.p.v. om de twee uur. D.w.z. langs de Ourthe-vallei (Melreux - Hotton – Barvaux – Bomal – Sy en Hamoir) op stap vôôr 10u, wat een luxe. Ben bezig om de drankgelegenheden rond die stations te sensibiliseren om meer Orval te stockeren. Dus, blijf je soigneren, vôôr de stapdag, matig het eten- drankgebruik en geen seks...neen dames…ook niet thuis.
Tot één van deez dagen voor de nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Klaar en duidelijk geen bende maar een keurgroep van fijnproevers geselecteerde Spoortrippers. De afwezigen ... enz. Dus wij op pad, onder begeleiding van onze grote leider terwijl ik hem tracht te volgen op de kaart maar raak hem voortdurend kwijt. Niet getreurd stappen is onze leuze, altijd vooruit en omhoog, niet te geloven dat er zoveel meters omhoog lopen, er is blijkbaar minder bergaf in de wereld? Waar zitten de filosofen om dit uit te leggen. Ik moet sluiten, ik moet mijn aperitief nog nuttigen. Tussendoor nog enige goede punten sprokkelen en we kunnen er weer tegen.
Dag beren tot in den draai!
zondag 15 november 2009
Van Florenville, via Lacuisine en La Semois terug.
Uitnodiging:
Het ziet er goed uit voor DONDERDAG, we horen niets meer van een staking en het weer kan de "pot op", voorspellen weinig of geen regen.
Eens naar een gans andere kant van de Ardennen, tegen de Gaume aan, naar Florenville aan de Semois, zo doorsteken naar Chiny, de Semois verlaten om het dorp Suxy aan de Vierre te kruisen en tot slot eindigen in Marbehan. Een ganse boterham maar de moeite om doen.
stafkaarten : beginnen met 67 /7.8, dan 67 /3.4, vervolgens 68 /1.2 om te eindigen met 68 /5.6
treinuren : den dubbeldekker vertrek St niklaas om 06.30u naar Brussel noord om daar om 07.42u de I.C. vauban te nemen naar Libramont met aansluiting naar Florenville met aankomst aldaar om 10.14u.
Soigneer jullie, maak dat je er bij bent, Hilaire
Relaas der feiten:
12 november 2009
Nog maar eens op ontdekkingstocht… en geslaagd, behalve daar waar we niets aan kunnen veranderen… het weer. Miezerig nevelig, soms uitvallende mist maar niet koud. Er zullen er een paar op hun “sjiek” bijten als ze de prentjes van Danny gezien hebben. Zeker Michel, moeten buigen voor zijn Yvonne nu het een ganse dag langs de Semois te stappen was, en Willy, die zijn leider niet geloofde wanneer die een aangepaste route voorstelde. Etienne en Karel om familiale redenen afwezig en Frans..hebben we steeds het raden naar..“komt hij of komt hij niet !?” … Zijn die schaapjes nu nog niet op het droge?. De vooropgestelde tocht van Florenville naar Marbehan uitgesteld tot volgende zomer, iets over de limiet wat de kilometers betreft en met dit donker weer niet aan te raden. Toch nog met zevenen, in alle “harmonie” ons plan op het treintafeltje gelegd en alleman goedkeurend ja geknikt. Nog iets, Guido de tijd gegeven om zijn uitstap naar Corsica te laten navertellen.
Relaas van de tocht: na meer dan 200km. trein stipt om 10.14u van het dieseltje gestapt te Florenville. De eerste maal de Semois over te Lacuisine, (onze tafel gereserveerd voor op het einde), langs de fel gewassen rivier. De N85 en de spoorlijn over naar het mistig duistere “forêt des Epioux”. Al het grillige wat de Ardennen te bieden heeft passeert de revue, (zie de natuurbeelden). Meedalend met de grote beek “rau de Tamljan” naar ons aller Semois aan de “forges Roussel” waar we onze honger hebben gestild. ( Ruines van een oude smederij) Nogmaals van de rivier weg om de oeverrotsen over te steken en daarna terug te keren om een drietal meanders af te ronden. Een laatste maal klimmend uit de vallei om terecht te komen in een enorme oppervlakte weilanden met honderden dikbillen van alle ras rond een paar grote boerderijen. De eerste woonkern van de dag, de Semoisbrug over, het gehucht Laiche binnen. Steeds tussen de malse weiden en mooie runderen, langs de supergrote boerderij “ferme de Prés Richaux” naar de volgende Semoisbrug in het dorpje Martué. In alle sereniteit en rust dit pareltje doorgewandeld. Een laatste maal een wei door om in Lacuisine te eindigen, in de veranda van “Le Beau Séjour” met zicht op, hoe kunt u het raden…Le Semois.
Ondanks het mistige uitzicht toch genoten van dees voor ons onbekende mysterieuse paadjes. Na een uurtje dorstlessen nog even een kwartuurtje voetwerk om, bijna in het donker, op het warme dieseltje naar Libramont te sporen.
Nog een aangenaam weekend en tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Haha, zondag morgen de pc ronkt als een spinnende kat, mijn aperitief lokt en lonkt, de potten en pannen rammelen op de achtergrond. Het is gestopt met regenen de zon doet een poging om mijn humeur nog beter te maken!
Zoals er al te lezen was bij ons webalbum de wandeling was top. Dus geen commentaar, dit is nochtans een uitgelezen dag om iemand eens ruig te schoffelen, onderuit te halen door de modder sleuren en dan al bleitend achterlaten.
Spijtig, ik zit met meer dan jaloerse gedachten op te loeren naar de foto's van William, het is gewoon niet eerlijk!
We zullen hem hebben de sloeber, ons hier zijn reis voorschotelen alsof het naast de deur is. Onze enige en grootste troost is dat hij ginder warm zit heel warm het kan er niet warm genoeg zijn. hij kan er niet goed tegen en de droge lever zal dan toeslaan en er is ginder geen ORVAL.
Tot een volgende keer!
Het ziet er goed uit voor DONDERDAG, we horen niets meer van een staking en het weer kan de "pot op", voorspellen weinig of geen regen.
Eens naar een gans andere kant van de Ardennen, tegen de Gaume aan, naar Florenville aan de Semois, zo doorsteken naar Chiny, de Semois verlaten om het dorp Suxy aan de Vierre te kruisen en tot slot eindigen in Marbehan. Een ganse boterham maar de moeite om doen.
stafkaarten : beginnen met 67 /7.8, dan 67 /3.4, vervolgens 68 /1.2 om te eindigen met 68 /5.6
treinuren : den dubbeldekker vertrek St niklaas om 06.30u naar Brussel noord om daar om 07.42u de I.C. vauban te nemen naar Libramont met aansluiting naar Florenville met aankomst aldaar om 10.14u.
Soigneer jullie, maak dat je er bij bent, Hilaire
Relaas der feiten:
12 november 2009
Nog maar eens op ontdekkingstocht… en geslaagd, behalve daar waar we niets aan kunnen veranderen… het weer. Miezerig nevelig, soms uitvallende mist maar niet koud. Er zullen er een paar op hun “sjiek” bijten als ze de prentjes van Danny gezien hebben. Zeker Michel, moeten buigen voor zijn Yvonne nu het een ganse dag langs de Semois te stappen was, en Willy, die zijn leider niet geloofde wanneer die een aangepaste route voorstelde. Etienne en Karel om familiale redenen afwezig en Frans..hebben we steeds het raden naar..“komt hij of komt hij niet !?” … Zijn die schaapjes nu nog niet op het droge?. De vooropgestelde tocht van Florenville naar Marbehan uitgesteld tot volgende zomer, iets over de limiet wat de kilometers betreft en met dit donker weer niet aan te raden. Toch nog met zevenen, in alle “harmonie” ons plan op het treintafeltje gelegd en alleman goedkeurend ja geknikt. Nog iets, Guido de tijd gegeven om zijn uitstap naar Corsica te laten navertellen.
Relaas van de tocht: na meer dan 200km. trein stipt om 10.14u van het dieseltje gestapt te Florenville. De eerste maal de Semois over te Lacuisine, (onze tafel gereserveerd voor op het einde), langs de fel gewassen rivier. De N85 en de spoorlijn over naar het mistig duistere “forêt des Epioux”. Al het grillige wat de Ardennen te bieden heeft passeert de revue, (zie de natuurbeelden). Meedalend met de grote beek “rau de Tamljan” naar ons aller Semois aan de “forges Roussel” waar we onze honger hebben gestild. ( Ruines van een oude smederij) Nogmaals van de rivier weg om de oeverrotsen over te steken en daarna terug te keren om een drietal meanders af te ronden. Een laatste maal klimmend uit de vallei om terecht te komen in een enorme oppervlakte weilanden met honderden dikbillen van alle ras rond een paar grote boerderijen. De eerste woonkern van de dag, de Semoisbrug over, het gehucht Laiche binnen. Steeds tussen de malse weiden en mooie runderen, langs de supergrote boerderij “ferme de Prés Richaux” naar de volgende Semoisbrug in het dorpje Martué. In alle sereniteit en rust dit pareltje doorgewandeld. Een laatste maal een wei door om in Lacuisine te eindigen, in de veranda van “Le Beau Séjour” met zicht op, hoe kunt u het raden…Le Semois.
Ondanks het mistige uitzicht toch genoten van dees voor ons onbekende mysterieuse paadjes. Na een uurtje dorstlessen nog even een kwartuurtje voetwerk om, bijna in het donker, op het warme dieseltje naar Libramont te sporen.
Nog een aangenaam weekend en tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Haha, zondag morgen de pc ronkt als een spinnende kat, mijn aperitief lokt en lonkt, de potten en pannen rammelen op de achtergrond. Het is gestopt met regenen de zon doet een poging om mijn humeur nog beter te maken!
Zoals er al te lezen was bij ons webalbum de wandeling was top. Dus geen commentaar, dit is nochtans een uitgelezen dag om iemand eens ruig te schoffelen, onderuit te halen door de modder sleuren en dan al bleitend achterlaten.
Spijtig, ik zit met meer dan jaloerse gedachten op te loeren naar de foto's van William, het is gewoon niet eerlijk!
We zullen hem hebben de sloeber, ons hier zijn reis voorschotelen alsof het naast de deur is. Onze enige en grootste troost is dat hij ginder warm zit heel warm het kan er niet warm genoeg zijn. hij kan er niet goed tegen en de droge lever zal dan toeslaan en er is ginder geen ORVAL.
Tot een volgende keer!
vrijdag 6 november 2009
Dinant - ParLesHauteurs - Hastiére-Lavaux
Uitnodiging:
Je gaat het zien !!! Tegen woensdag is alle regen uit de lucht verdwenen...en nog goed nieuws, vriend Willy-tje gaat woensdag terug de stapschoenen aanbinden om ons te vervoegen..;heb hem beloofd om het niet "te moeilijk" te maken en dat iedereen gaat supporteren voor hem.
Een uitstap op uitnodiging : vriend karel verblijft met zijn familie in hen "Gîte" boven Hastiére-sur-Meuse, vraagt om langs te komen en daar onze tocht te eindigen.
Samengevat zit het zo : Vertrekken in Dinant (niet de Maasbrug over) maar zuid/westwaarts richting Hastiére om te eindigen boven de Maasvallei in het gehucht Inzémonts. Familie De Maere zal ons daar ontvangen en nadien ons naar Dinant brengen met hun personenwagens.
Stafkaart : 53 / 7.8
Treinen : Vertrek St niklaas om 07.30u Belsele 07.34u Sinaai 07.37u Lokeren 07.44u en Dendermonde 08.08u
: Brussel noord vertrek om 08.42u met eventueel een koffiestop te Namur en vervolgens verder naar Dinant.
Relaas der feiten:
04 november 2009
Weer een goede opkomst voor een niet “alle week” woensdag stapdag. Ons mindere kilometers gekoppeld aan een promotiecampagne op uitnodiging van vriend Karel en zijn familie. Hebben een oud boerderijtje gekocht en opgeknapt “ferme le Crupet” boven Hastiére-sur-Meuse, in het gehucht Inzémonts, vijf kilometer van de Franse grens en Givet. Dit met veel noeste arbeid omgebouwd tot een grote, mooi en gerieflijke “Gîte”.
Relaas van de tocht: We werden in het station van Dinant opgewacht door Karel en zijn schoonbroer Patrick (met hond) totaal met elf (zonder hond. Omdat we een uurtje later aan de trip begonnen en tijdig op onze afspraak moesten zijn, werd het een dag zonder veel kilometers en geen ommetjes. Niet over de Maasbrug maar via de uitgestippelde wandeling “Dinant par les Hauteurs”. Na deze klim en achterom kijkend de citadelstad zien liggen in al zijn glorie. Nu onder de N97 (snelweg) door het “bois de Freyr” om boven uit te komen in een enorm groot akkergebied. Intussen hadden we al smakelijk gegeten, met elven op één boomstam (zien eten doet eten) gauw melden dat de foto’s van Dany, Etienne en Willy-tje zijn (waarvoor dank) Toemaatje: het klein ronde mannetje is Willy – terug in ons midden. Via dat plateau naar Hastiére waar we sterk dalend langs een glibberig pad, rotsachtig en met natte herfstbladeren, het dorp binnenschoven. Nog een mooie laatste steile klim naar Hastiére-Lavaux en zo naar het gehucht Inzémonts. Tijd genomen om de mooie uitzichten in de Maasvallei op te nemen. De eerste indruk van de door Karel aangewezen “ferme” was “rustig en natuurlijk”, in een mooi kader.
Het ontvangstcomité stond ons op te wachten, onze stapschoenen uitgedaan en op één rij gezet, plaats genomen aan één grote tafel, de Orval en het andere lekkers in ruime mate aanwezig. Na de eerste “drink” een rondleiding door het ganse verblijf, gevolg, het kreeg door ons “grote onderscheiding”. Ons tijdig naar het station Dinant laten vervoeren om de twee chauffeurs nog een Orval te kunnen aanbieden. Ik denk dat Michel dit overdreven vond, heb twee uur moeten zagen (sorry voor de anderen) om mijn centen te krijgen (dan nog met een list).
Nogmaals dank aan de Familie De Maere – Peeters, zullen het verblijf promoten waar nodig.
Wat volgende week betreft, mijn licht opgestoken, het zal te stappen zijn op dinsdag, reden: woensdag zondagsdienst en donderdag kans op staking, Hilaire (wie weet beter?)
Tot woensdag op de trein!! Hilaire
Nabeschouwing:
Een trip om in te lopen, Willy terug uit blessure, en je zag het snel de routine was er niet meer! Niet zo snel meer op de trein, bagage niet meer ordentelijk kunnen plaatsen, resultaat, thermos uit zijn vorig leven om zeep, hij kon nog net zijn tranen bedwingen. Later, als de eenparige beweging "voet voor voet" terug kwam sprak zijn glimlach boekdelen. Nog later bij het nuttigen van het noodzakelijke levensvocht begonnen zijn ogen terug te blinken. Hij kan het nog!
Stappers alle landen ik zeg het u: Willy is back
En voor onze grote ge weet wel, hij zal u terug in de gaten houden, alsof hij nooit is weg geweest.
Vanuit de achterhoede, je weet wel die zonderlingen, kwam er wel een gonzen, zou Willy al verjaard zijn dit jaar?
Vanuit Lochristi hou jullie taai (zoals de bokken van Sinaai) en droog. Tot stappens!
Je gaat het zien !!! Tegen woensdag is alle regen uit de lucht verdwenen...en nog goed nieuws, vriend Willy-tje gaat woensdag terug de stapschoenen aanbinden om ons te vervoegen..;heb hem beloofd om het niet "te moeilijk" te maken en dat iedereen gaat supporteren voor hem.
Een uitstap op uitnodiging : vriend karel verblijft met zijn familie in hen "Gîte" boven Hastiére-sur-Meuse, vraagt om langs te komen en daar onze tocht te eindigen.
Samengevat zit het zo : Vertrekken in Dinant (niet de Maasbrug over) maar zuid/westwaarts richting Hastiére om te eindigen boven de Maasvallei in het gehucht Inzémonts. Familie De Maere zal ons daar ontvangen en nadien ons naar Dinant brengen met hun personenwagens.
Stafkaart : 53 / 7.8
Treinen : Vertrek St niklaas om 07.30u Belsele 07.34u Sinaai 07.37u Lokeren 07.44u en Dendermonde 08.08u
: Brussel noord vertrek om 08.42u met eventueel een koffiestop te Namur en vervolgens verder naar Dinant.
Relaas der feiten:
04 november 2009
Weer een goede opkomst voor een niet “alle week” woensdag stapdag. Ons mindere kilometers gekoppeld aan een promotiecampagne op uitnodiging van vriend Karel en zijn familie. Hebben een oud boerderijtje gekocht en opgeknapt “ferme le Crupet” boven Hastiére-sur-Meuse, in het gehucht Inzémonts, vijf kilometer van de Franse grens en Givet. Dit met veel noeste arbeid omgebouwd tot een grote, mooi en gerieflijke “Gîte”.
Relaas van de tocht: We werden in het station van Dinant opgewacht door Karel en zijn schoonbroer Patrick (met hond) totaal met elf (zonder hond. Omdat we een uurtje later aan de trip begonnen en tijdig op onze afspraak moesten zijn, werd het een dag zonder veel kilometers en geen ommetjes. Niet over de Maasbrug maar via de uitgestippelde wandeling “Dinant par les Hauteurs”. Na deze klim en achterom kijkend de citadelstad zien liggen in al zijn glorie. Nu onder de N97 (snelweg) door het “bois de Freyr” om boven uit te komen in een enorm groot akkergebied. Intussen hadden we al smakelijk gegeten, met elven op één boomstam (zien eten doet eten) gauw melden dat de foto’s van Dany, Etienne en Willy-tje zijn (waarvoor dank) Toemaatje: het klein ronde mannetje is Willy – terug in ons midden. Via dat plateau naar Hastiére waar we sterk dalend langs een glibberig pad, rotsachtig en met natte herfstbladeren, het dorp binnenschoven. Nog een mooie laatste steile klim naar Hastiére-Lavaux en zo naar het gehucht Inzémonts. Tijd genomen om de mooie uitzichten in de Maasvallei op te nemen. De eerste indruk van de door Karel aangewezen “ferme” was “rustig en natuurlijk”, in een mooi kader.
Het ontvangstcomité stond ons op te wachten, onze stapschoenen uitgedaan en op één rij gezet, plaats genomen aan één grote tafel, de Orval en het andere lekkers in ruime mate aanwezig. Na de eerste “drink” een rondleiding door het ganse verblijf, gevolg, het kreeg door ons “grote onderscheiding”. Ons tijdig naar het station Dinant laten vervoeren om de twee chauffeurs nog een Orval te kunnen aanbieden. Ik denk dat Michel dit overdreven vond, heb twee uur moeten zagen (sorry voor de anderen) om mijn centen te krijgen (dan nog met een list).
Nogmaals dank aan de Familie De Maere – Peeters, zullen het verblijf promoten waar nodig.
Wat volgende week betreft, mijn licht opgestoken, het zal te stappen zijn op dinsdag, reden: woensdag zondagsdienst en donderdag kans op staking, Hilaire (wie weet beter?)
Tot woensdag op de trein!! Hilaire
Nabeschouwing:
Een trip om in te lopen, Willy terug uit blessure, en je zag het snel de routine was er niet meer! Niet zo snel meer op de trein, bagage niet meer ordentelijk kunnen plaatsen, resultaat, thermos uit zijn vorig leven om zeep, hij kon nog net zijn tranen bedwingen. Later, als de eenparige beweging "voet voor voet" terug kwam sprak zijn glimlach boekdelen. Nog later bij het nuttigen van het noodzakelijke levensvocht begonnen zijn ogen terug te blinken. Hij kan het nog!
Stappers alle landen ik zeg het u: Willy is back
En voor onze grote ge weet wel, hij zal u terug in de gaten houden, alsof hij nooit is weg geweest.
Vanuit de achterhoede, je weet wel die zonderlingen, kwam er wel een gonzen, zou Willy al verjaard zijn dit jaar?
Vanuit Lochristi hou jullie taai (zoals de bokken van Sinaai) en droog. Tot stappens!
vrijdag 30 oktober 2009
Vecpré (La Roche) –Marcourt – Beffe – Werpin – Melreux-Hotton
Uitnodiging:
Leuk toch ? Nog altijd aangename temperaturen, geen neerslag van betekenis...en toch al veel herfstbladeren. Gaan woensdag eens terug richting Ourthe tussen La Roche en Melreux-Hotton. Vanuit het gehucht Vecpré (even vóór La Roche-en-Ardenne) via Warisy naar de Kapel Saint Thibaut (Ermitage) hoog boven de Ourthe en Marcourt. Ons laten zakken, over de rivier naar het dorp Beffe (als we boffen moeten we niet baffen) en zo naar Werpin en Hotton, altijd in de nabijheid van de Ourthe. Als alles goed gaat eindigen in het station Melreux-Hotton.
Normaal gezien, wat is bij ons normaal? moeten we maar één stafkaart hebben nr. 55 / 5.6
Gaan bij de heenreis nog eens tec-bussen lijn 15 (Marloie - La roche) 25 minuten bustraject.
Wat de treinen aangaat : het is een uur vroeger licht, wil zeggen een uur vroeger vertrekken.
Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u rechtstreeks naar Brussel Noord (Sinaai 06.38u Lokeren 06.44u en Dendermonde 07.08u)
Vanuit Brussel Noord met den I.C.-Vauban vertrek om 07.42u naar Marloie om daar aan te komen om 09.15u en vertrek met de bus om 09.23u met aankomst aan ons vertrekpunt om 09.48u.
Ge gaat het zien, ik krijg weer een tien,tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
28 oktober 2009
Te vroeg gezongen van…’t is weer voorbij die mooie zomer…het blijft maar duren en wij maar blijven profiteren en bij de gelukkigen zijn en hebben er met volle longen van genoten…joepi !! De beeldjes van Dany en Etienne laten ons nagenieten van de zonovergoten herfstkleuren en panorama’s. Dezelfde bende als verleden week, behalve William die zeven weken lang niet zal meestappen. Nu meer hartje Ardennen richting La Roche-en-Ardenne, met de tec-bus een toeristisch ritje, ons laten afzetten in het gehucht Vecpré aan camping Pouhou.
Vecpré (La Roche) –Marcourt – Beffe – Werpin – Melreux-Hotton ( Gans de tocht nabijheid Ourthe)
Relaas van de tocht: In ons hemd, de zon stond al te bluffen, direct het bos in en een eerste maal omhoog naar het gehucht Warisy en verder naar het grote woud rond “Ermitage” en “Chap. St Thibaut”. Daar voor het eerst onze rugzak even afgezet om te genieten van de mooie zichten met de Ourthe diep onderons en via de oriëntatietafel de dorpjes op te noemen. Sterk dalend naar de Ourthe en het dorp Marcourt. Het was nog ruim vóór de noen, toch besloten om onze boterhammen aan te spreken aan de zonbeschenen p.n. plaats aan de rivier met de nu zeer lage waterstand. Beseffend dat het vandaag zwaar ging worden, iedereen bereid om een tandje bij te steken. Nog even achterop kijkend naar de witte kapel van Saint Thibaut hoog op een rots boven de Ourthe, vooraleer we aan de tweede zware klim van de dag begonnen. Door “bois de Jambe” en “bois del Côre”, iedereen goed klimmend maar toch op eigen tempo, naar een zeer mooi uitzicht 160m. boven de Ourthe. DAARVOOR DOEN WE HET !! lui wordt je vanzelf, daarvoor moet je niet uit je zetel komen.. Nu ongeveer een uur op de kam blijvend, door het dorpje Beffe, naar het gehucht Trinal tussen de runderen in de weilanden. Ons laten afzakken naar het volgende rustpunt…de acht meter hoge “Vierge de Werpin” in de gelijknamige goed gerestaureerde woonkern Werpin. Intussen was het twee uur dertig, ons nog eens opgeladen, de Fam. Thys goed koptrekkend, om aan de laatste maar bekende hindernis te beginnen. Achter “Chateau de Héblon” naar de rotsen, langs de rivier, op en af naar de klimrotsen om de voetwassing te doen aan de nog in werking zijnde watermolen “ Moulin Faber”. Dit alles bij het binnenstappen van Hotton. Vandaar naar het station van Melreux-Hotton ons lot in handen gegeven van vriend Dany die ter plekke alles kent, zeker de kroegen. Via een paadje van de drukke baan weg, het ommetje namen we er graag bij, om uit te komen aan de kerk van Melreux. Moe maar voldaan toch nog een vol uur over om ons te laten verwennen door Madame Ghislaine, rechtover het station.
Begin niet aan deze trip zonder goede fysiek of motivatie. Enkele cijfers voor wie interesse heeft: op weg van 09.45u tot 16.15u = 6 1/2u – 1u (rust en eetpauze) = 5 1/2u intens stappen. Wie kan kaartlezen, kan uitrekenen dat we van Vecpré naar Melreux-Hotton 13 km vogelvlucht overbruggen, stapafstand ongeveer 24km. Ons hoor je niet klagen, wij waren erbij en zagen dat het goed was. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Proberen deze wandeling te omschrijven zou me te ver leiden, alle superlatieven zou ik moeten gebruiken en dat zou me te ver brengen. Laat ons daarom maar zeggen dat het heel mooi weer was, laat de winter nu maar komen dit kunnen ze ons niet meer afpakken! Zij die er niet bij waren zullen geen tranen genoeg hebben om deze gemiste trip te bewenen. De groeten en haal de winterpakken nu maar uit de kast.
Leuk toch ? Nog altijd aangename temperaturen, geen neerslag van betekenis...en toch al veel herfstbladeren. Gaan woensdag eens terug richting Ourthe tussen La Roche en Melreux-Hotton. Vanuit het gehucht Vecpré (even vóór La Roche-en-Ardenne) via Warisy naar de Kapel Saint Thibaut (Ermitage) hoog boven de Ourthe en Marcourt. Ons laten zakken, over de rivier naar het dorp Beffe (als we boffen moeten we niet baffen) en zo naar Werpin en Hotton, altijd in de nabijheid van de Ourthe. Als alles goed gaat eindigen in het station Melreux-Hotton.
Normaal gezien, wat is bij ons normaal? moeten we maar één stafkaart hebben nr. 55 / 5.6
Gaan bij de heenreis nog eens tec-bussen lijn 15 (Marloie - La roche) 25 minuten bustraject.
Wat de treinen aangaat : het is een uur vroeger licht, wil zeggen een uur vroeger vertrekken.
Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u rechtstreeks naar Brussel Noord (Sinaai 06.38u Lokeren 06.44u en Dendermonde 07.08u)
Vanuit Brussel Noord met den I.C.-Vauban vertrek om 07.42u naar Marloie om daar aan te komen om 09.15u en vertrek met de bus om 09.23u met aankomst aan ons vertrekpunt om 09.48u.
Ge gaat het zien, ik krijg weer een tien,tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
28 oktober 2009
Te vroeg gezongen van…’t is weer voorbij die mooie zomer…het blijft maar duren en wij maar blijven profiteren en bij de gelukkigen zijn en hebben er met volle longen van genoten…joepi !! De beeldjes van Dany en Etienne laten ons nagenieten van de zonovergoten herfstkleuren en panorama’s. Dezelfde bende als verleden week, behalve William die zeven weken lang niet zal meestappen. Nu meer hartje Ardennen richting La Roche-en-Ardenne, met de tec-bus een toeristisch ritje, ons laten afzetten in het gehucht Vecpré aan camping Pouhou.
Vecpré (La Roche) –Marcourt – Beffe – Werpin – Melreux-Hotton ( Gans de tocht nabijheid Ourthe)
Relaas van de tocht: In ons hemd, de zon stond al te bluffen, direct het bos in en een eerste maal omhoog naar het gehucht Warisy en verder naar het grote woud rond “Ermitage” en “Chap. St Thibaut”. Daar voor het eerst onze rugzak even afgezet om te genieten van de mooie zichten met de Ourthe diep onderons en via de oriëntatietafel de dorpjes op te noemen. Sterk dalend naar de Ourthe en het dorp Marcourt. Het was nog ruim vóór de noen, toch besloten om onze boterhammen aan te spreken aan de zonbeschenen p.n. plaats aan de rivier met de nu zeer lage waterstand. Beseffend dat het vandaag zwaar ging worden, iedereen bereid om een tandje bij te steken. Nog even achterop kijkend naar de witte kapel van Saint Thibaut hoog op een rots boven de Ourthe, vooraleer we aan de tweede zware klim van de dag begonnen. Door “bois de Jambe” en “bois del Côre”, iedereen goed klimmend maar toch op eigen tempo, naar een zeer mooi uitzicht 160m. boven de Ourthe. DAARVOOR DOEN WE HET !! lui wordt je vanzelf, daarvoor moet je niet uit je zetel komen.. Nu ongeveer een uur op de kam blijvend, door het dorpje Beffe, naar het gehucht Trinal tussen de runderen in de weilanden. Ons laten afzakken naar het volgende rustpunt…de acht meter hoge “Vierge de Werpin” in de gelijknamige goed gerestaureerde woonkern Werpin. Intussen was het twee uur dertig, ons nog eens opgeladen, de Fam. Thys goed koptrekkend, om aan de laatste maar bekende hindernis te beginnen. Achter “Chateau de Héblon” naar de rotsen, langs de rivier, op en af naar de klimrotsen om de voetwassing te doen aan de nog in werking zijnde watermolen “ Moulin Faber”. Dit alles bij het binnenstappen van Hotton. Vandaar naar het station van Melreux-Hotton ons lot in handen gegeven van vriend Dany die ter plekke alles kent, zeker de kroegen. Via een paadje van de drukke baan weg, het ommetje namen we er graag bij, om uit te komen aan de kerk van Melreux. Moe maar voldaan toch nog een vol uur over om ons te laten verwennen door Madame Ghislaine, rechtover het station.
Begin niet aan deze trip zonder goede fysiek of motivatie. Enkele cijfers voor wie interesse heeft: op weg van 09.45u tot 16.15u = 6 1/2u – 1u (rust en eetpauze) = 5 1/2u intens stappen. Wie kan kaartlezen, kan uitrekenen dat we van Vecpré naar Melreux-Hotton 13 km vogelvlucht overbruggen, stapafstand ongeveer 24km. Ons hoor je niet klagen, wij waren erbij en zagen dat het goed was. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Proberen deze wandeling te omschrijven zou me te ver leiden, alle superlatieven zou ik moeten gebruiken en dat zou me te ver brengen. Laat ons daarom maar zeggen dat het heel mooi weer was, laat de winter nu maar komen dit kunnen ze ons niet meer afpakken! Zij die er niet bij waren zullen geen tranen genoeg hebben om deze gemiste trip te bewenen. De groeten en haal de winterpakken nu maar uit de kast.
zaterdag 24 oktober 2009
Jemelle - Marloie
Uitnodiging:
Niet veel tijd gehad dit weekeinde, toch in de rapte nog iets goed gevonden met veel afwisseling. Beginnen of eindigen te Jemelle / Marloie, onderweg een paar kleine dorpjes o.a. Waha en dieper beneden Hargimont alsook meerdere kleine en iets grotere waterloopjes die we volgen. Ik heb ook gekeken, wat het jachtseizoen betreft, naar het District Nassonge : geen hindernis volgens het schema.
Twee stafkaarten : 54 / 7.8 en 59 / 3.4 route is min of meer uitgestipppeld maar waar begin en/of einde? kiezen het wel op de trein.
Treinuren : sommigen zullen het graag lezen : Vertrekken 07.30u met de I.C.trein van St niklaas naar Brussel noord (Sinaai 07.37u en lokeren 07.43u en Dendermonde 08.08u) te Brussel noord 08.42u met de I.C. trein naar Marloie of Jemelle met aankomst om 10.15u of 10.22u. ('s Avonds vertrek om 17.37 of 17.45u)
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten
21 oktober 2009
Uit welke hoek kwamen ze nu weer, twee uit de stad, vijf uit de residentiële gemeenten Nieuwkerken en Sinaai, één uit het agrarische dorpje Opdorp, en tenslotte twee uit een verlaten achterbuurt van Gent, met ons tienen alweer. Eén gedwongen afwezige, Jacky moet een paar weken het huishouden beredderen nu zijn eega buiten strijd is wegens een heupoperatie. Aan beiden het beste en spoedige herstel. Frans geschikt bevonden om de plaats van Jacky in te nemen om de rangen te sluiten samen met Michel. (het is er achteraan niet stiller op geworden, kunnen later misschien een triootje vormen).
Toch nog iets nieuw gevonden, althans voor de meesten van ons en, dank aan de p.c., navraag gedaan welke dagen er gejaagd word in die regio. Als je de stafkaart 59 / 3.4 openlegt zie je ten oosten van het I.C. station Jemelle één grote groene plek waar de hoogtelijnen tamelijk kort op elkaar volgen. Gezien we opteren voor afwisseling, op het laatst de bewoonde wereld in om een beetje cultuur op te doen en te eindigen in het ander I.C. station Marloie.
Relaas van de tocht: Met twee comfortabele treinen, en stipt, om 10.20u begonnen te Jemelle, rechtover het station de trappen op, langs de school naar het bos “Fond des Vaux”. Goed klimmend om bij de “Chap. N.D. des Champs” een eerste maal het panorama te bewonderen met beneden ons het dorpje Ambly, ons wel bekend. Eén kilometer vóór het dorp links omhoog in het “bois de Javigne”, naar het hoogste punt van de kam “Haie St Hubert” (een gemengd bos zonder aangeduide wandelpaden – improviseren en onze kennis van kaartlezen aanspreken). Daarboven, in het zonnetje met een aangename 15°C. op een stapel gekapte bomen onze boterhammen binnengewerkt (zalig genieten en smakelijk gegeten). Na twaalven terug op stap, meerdere kilometers op de kam gebleven om afwisselend in open veld of streepje bos van de vergezichten te profiteren. Via “cresse des Bosquets”, lichtjes dalend en N.O doorsteken naar het riviertje “La Wamme” , door het “bois de Binte. Daar voor het eerst een glimp opgevangen van “Chateau de Jemeppe”. Dit prachtige kasteel ligt aan de N896 te Hargimont. In de woonkern, eerst een brug over “La Wamme” en daarna dat van “La Hèdree”. Achter het kasteel, deze grote beek “La Hèdree” gevolgd in het “bois de Sauvage”, een laatste maal een klim begonnen die wel kan tellen, door een super mooi en goed onderhouden beukenbos, twee kilometer blijven stijgen tot het schuilhuisje “Aux Trois Sapins” boven het dorp Waha.(van 210m. naar 360m.) Dwars door het dorp om het pareltje te gaan bekijken: “L’Eglise St Etienne”, aanvang bouw in 1050. De vele foto’s van ons mannen getuigen van de interesse, zowel binnen als buiten. Zagen in de verte Marloie liggen, vóór de enorme stapels hout van de houtzagerij ligt het dorp met het I.C. station. De laatste drie kilometer rustig afgestapt met de conclusie:
a) een tocht voor alle seizoenen en
b) een dikke twintiger maar
c) toch op tijd binnen voor onze “apres promenade”.
Rechtover het stationsgebouw van Marloie, in “café de la gare”, de tafeltjes bijeengeschoven om met ons tienen te Orvalleren…De rest kan je raden…moet er geen tekeningetje bijmaken…er zijn foto’s.
Tot volgende oproep, Hilaire (reden van laattijdig doorsturen = Dany nog steeds geen foto’s doorgezonden)
Nabeschouwing:
Het is gebeurd zij die erbij waren zullen aan hun kleinkinderen kunnen zeggen: "wij hebben hem zien weggaan". Wie zal zijn moeilijke taak overnemen om onze grote leider voortaan te controleren, en verbeteren, wie durft dit aan? Ge ziet wat er van kan komen als de stappersvloek toeslaat. Via zieners en hogere sferen heb ik vernomen dat we hem slecht kunnen terugzien als we dezelfde hoeveelheid Orval met nog meer liefde blijven verorberen. Maar steeds bij de eerste slok aan hem denken zoals hij vroeger was. Volgens de goden zal hij met plezier de rekening vereffenen, wil hij niet en voor altijd in zijn vorige gedaante veranderen. Aartsmoeilijke opdracht voor de achterblijvers, maar ik zweer het we zullen het doen.
Groeten in Zuid Afrika
Niet veel tijd gehad dit weekeinde, toch in de rapte nog iets goed gevonden met veel afwisseling. Beginnen of eindigen te Jemelle / Marloie, onderweg een paar kleine dorpjes o.a. Waha en dieper beneden Hargimont alsook meerdere kleine en iets grotere waterloopjes die we volgen. Ik heb ook gekeken, wat het jachtseizoen betreft, naar het District Nassonge : geen hindernis volgens het schema.
Twee stafkaarten : 54 / 7.8 en 59 / 3.4 route is min of meer uitgestipppeld maar waar begin en/of einde? kiezen het wel op de trein.
Treinuren : sommigen zullen het graag lezen : Vertrekken 07.30u met de I.C.trein van St niklaas naar Brussel noord (Sinaai 07.37u en lokeren 07.43u en Dendermonde 08.08u) te Brussel noord 08.42u met de I.C. trein naar Marloie of Jemelle met aankomst om 10.15u of 10.22u. ('s Avonds vertrek om 17.37 of 17.45u)
Tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten
21 oktober 2009
Uit welke hoek kwamen ze nu weer, twee uit de stad, vijf uit de residentiële gemeenten Nieuwkerken en Sinaai, één uit het agrarische dorpje Opdorp, en tenslotte twee uit een verlaten achterbuurt van Gent, met ons tienen alweer. Eén gedwongen afwezige, Jacky moet een paar weken het huishouden beredderen nu zijn eega buiten strijd is wegens een heupoperatie. Aan beiden het beste en spoedige herstel. Frans geschikt bevonden om de plaats van Jacky in te nemen om de rangen te sluiten samen met Michel. (het is er achteraan niet stiller op geworden, kunnen later misschien een triootje vormen).
Toch nog iets nieuw gevonden, althans voor de meesten van ons en, dank aan de p.c., navraag gedaan welke dagen er gejaagd word in die regio. Als je de stafkaart 59 / 3.4 openlegt zie je ten oosten van het I.C. station Jemelle één grote groene plek waar de hoogtelijnen tamelijk kort op elkaar volgen. Gezien we opteren voor afwisseling, op het laatst de bewoonde wereld in om een beetje cultuur op te doen en te eindigen in het ander I.C. station Marloie.
Relaas van de tocht: Met twee comfortabele treinen, en stipt, om 10.20u begonnen te Jemelle, rechtover het station de trappen op, langs de school naar het bos “Fond des Vaux”. Goed klimmend om bij de “Chap. N.D. des Champs” een eerste maal het panorama te bewonderen met beneden ons het dorpje Ambly, ons wel bekend. Eén kilometer vóór het dorp links omhoog in het “bois de Javigne”, naar het hoogste punt van de kam “Haie St Hubert” (een gemengd bos zonder aangeduide wandelpaden – improviseren en onze kennis van kaartlezen aanspreken). Daarboven, in het zonnetje met een aangename 15°C. op een stapel gekapte bomen onze boterhammen binnengewerkt (zalig genieten en smakelijk gegeten). Na twaalven terug op stap, meerdere kilometers op de kam gebleven om afwisselend in open veld of streepje bos van de vergezichten te profiteren. Via “cresse des Bosquets”, lichtjes dalend en N.O doorsteken naar het riviertje “La Wamme” , door het “bois de Binte. Daar voor het eerst een glimp opgevangen van “Chateau de Jemeppe”. Dit prachtige kasteel ligt aan de N896 te Hargimont. In de woonkern, eerst een brug over “La Wamme” en daarna dat van “La Hèdree”. Achter het kasteel, deze grote beek “La Hèdree” gevolgd in het “bois de Sauvage”, een laatste maal een klim begonnen die wel kan tellen, door een super mooi en goed onderhouden beukenbos, twee kilometer blijven stijgen tot het schuilhuisje “Aux Trois Sapins” boven het dorp Waha.(van 210m. naar 360m.) Dwars door het dorp om het pareltje te gaan bekijken: “L’Eglise St Etienne”, aanvang bouw in 1050. De vele foto’s van ons mannen getuigen van de interesse, zowel binnen als buiten. Zagen in de verte Marloie liggen, vóór de enorme stapels hout van de houtzagerij ligt het dorp met het I.C. station. De laatste drie kilometer rustig afgestapt met de conclusie:
a) een tocht voor alle seizoenen en
b) een dikke twintiger maar
c) toch op tijd binnen voor onze “apres promenade”.
Rechtover het stationsgebouw van Marloie, in “café de la gare”, de tafeltjes bijeengeschoven om met ons tienen te Orvalleren…De rest kan je raden…moet er geen tekeningetje bijmaken…er zijn foto’s.
Tot volgende oproep, Hilaire (reden van laattijdig doorsturen = Dany nog steeds geen foto’s doorgezonden)
Nabeschouwing:
Het is gebeurd zij die erbij waren zullen aan hun kleinkinderen kunnen zeggen: "wij hebben hem zien weggaan". Wie zal zijn moeilijke taak overnemen om onze grote leider voortaan te controleren, en verbeteren, wie durft dit aan? Ge ziet wat er van kan komen als de stappersvloek toeslaat. Via zieners en hogere sferen heb ik vernomen dat we hem slecht kunnen terugzien als we dezelfde hoeveelheid Orval met nog meer liefde blijven verorberen. Maar steeds bij de eerste slok aan hem denken zoals hij vroeger was. Volgens de goden zal hij met plezier de rekening vereffenen, wil hij niet en voor altijd in zijn vorige gedaante veranderen. Aartsmoeilijke opdracht voor de achterblijvers, maar ik zweer het we zullen het doen.
Groeten in Zuid Afrika
zaterdag 17 oktober 2009
Godinne – Maas – Evrehailles – Bocq – Yvoir
Uitnodiging:
Het is uiteindelijk gelukt, niet gemakkelijk om na een dag stappen een taverne/brass/rest. te vinden 1) dicht bij het station 2) woensdag open 3) keuken open in de namiddag 4) moet er gezellig zijn en...niet het minste 5) moeten Orval hebben. Ga er verder niet over zagen, heb er zelf voor gekozen en ben dat gewoon van tijdens mijn job, het spoorpad effenen voor de bazen, die kwamen als het werk gedaan was.
Nog even dit : vergeet het bezoek aan de "Escargots" kwekerij te Warnant, reden : zouden daarna nog een bus moeten nemen welke niet aansluit op de trein en ook...geen centen uit de collega's hun zak jagen maar liever een trappist meer drinken (gevolg : zie nabeschouwing van Herman)
Nu ter zake : Starten met stappen te Godinne aan de Maas om 10.35u (lijn Namen -Dinant) en eindigen te Yvoir (op dezelfde lijn) daar waar het zuivere water van de "Bocq" in "la Meuse" vloeit. (ongeveer 15 km.) kaart 53 / 3.4 in een grote bocht door het "bois de Godinne" naar "bois d'Anway" , zakken naar de gehuchten Marteau Feuillen en Bauche, nog éénmaal klimmen naar het dorp Evrehailles langs de "Tienne du Taureau" en zo via "Reserve Naturelle de Champalle" naar "Chez Jeanninne- café/taverne du Bocq te Yvoir.
Treinuren : Vertrek St Niklaas om 07.30u met de rechtstreekse trein naar Brussel noord (Sinaai 07.37u - Lokeren 07.43u en Dendermonde 08.08u) Aansluiting naar Namur met de I.C. van 08.42u om daar over te stappen naar Godinne. (tijd om te Namen een koffietje te gaan drinken)
Eén vraagje : mogen het Madame Jeanninne niet te moeilijk maken zegt ze, zou graag hebben dat we zoveel mogelijk dezelfde schotel nemen : suggestie = Truite du Bocq (beurre blanc, fines herbes, garnitures) 9,5€ (wie het niet lust kan ter plaatse iets anders kiezen - dus, als je de forel (zonder bril) niet neemt, geef een seintje aub) Heb afgesproken om dinsdag te bellen naar Yvoir, Dank Hilaire Dikkop
Relaas der feiten:
14 oktober 2009
Zal het deze maal kort kunnen houden(hahaha), de vele foto’s spreken tot de ver(af)beelding. Het ging er vanaf ‘s morgens al gemoedelijk en schouderkloppend aan toe, zeker bij het terugzien met de verleden week (erg) gekwetste Herman. Zijn dokter heeft er alles aan gedaan zodat hij nog zienlijk onder de mensen kan komen. De twee “knorpotten” die op afstand volgden namen we er graag bij. Het was wel mijn schuld, ik had hen op voorhand moeten “brieven” dat ze één uur later zouden thuis zijn en de Ho Zo belangrijke voetbalinterland op T.V. zouden missen, Sorry. (na Dick Advocaat steunen we jullie kandidatuur als nieuwe bondscoach) . Te Brussel was de groep voltallig, met vijftienen naar Namen waar nog tijd was om een koffietje te slurpen, om daarna met “laarzen en getten” aan naar Godinne te sporen en aan onze vooraf uitgestippelde tocht te beginnen. Drie met een stafkaart, twee met een hoogtemeter en één met stappenteller en …zeer belangrijk, verbanddoos aangepast. Het is leuk om met een dergelijke gemotiveerde bende op pad te gaan.
Relaas van de tocht: Enkel diep in de maasvallei nog wat nevel, hogerop lachte de zon ons al toe (prachtige beelden met het morgenzonlicht) Langzaam klimmend langs “Coll. St Paul” naar “Chap. St Roch” en zo langs de hoge muur van “Chateau de Tricointe” naar de grote vierkantshoeve “Ferme d’Anway”. Het zal toch niet waar zijn zeker … ja dus ... een bord met de melding “vandaag 14 okt – tir à balles”. Als je de weg kent als wij mag dit een luid tetterende en goedgemutste bende niet uit hun lood (slaan) schieten. Een ommetje door het gehucht Tricointe, ons laten vallen naar het oud station “Les Forges” op de reeds lang opgedoekte lijn van Ciney – Yvoir in de bedding van de “Bocq”. ( van Ciney – Spontin – Dorinne en Purnode nog een toerist. treintje in de zomer en op W.E.) Even aandacht voor de bijna 1200m lange spoorwegtunnel onder een hoge kam die uitkomt aan de rand van Yvoir (tunnel gebouwd in 1906 – zeer gevaarlijk omdat de zwaarbeladen stoomtreinen patinerend en hijgend zorgden voor verstikkingsgevaar in de onderdoorgang). Het gehucht Gayolle door om aan de rivier de “Bocq” onze boterhammen op te eten. Iets nieuw opgezocht, van Gayolle naar Bauche mee met het zuiverwater riviertje, maar veel hoger, met zicht op “Instit. Sacré Coeur” te Marteau Feuillen. Via een “sentier touristique” , een voor ons onbekend maar mooi paadje, afzakkend naar het brugje over de “Bocq” om even te verpozen aan de “Ancien Moulin” en “Chap. St Antoine”. De laatste klim begonnen , die van “Tienne du Taureau” om een mooi panorama te bewonderen 150m. boven de Bocqvallei …DAARVOOR DOEN WE HET!!! We hadden alle tijd om het mooi gerestaureerde dorp Evrehailles te verkennen, zijn kasteel en kasteelhoeve, rond te slenteren en mooie foto’s te verzamelen … geniet ervan met dank aan Marie-Jeanne, Sonja, Etienne, Freddy, William en Willy (niemand vergeten?). Het fraaie dorp Evrehailles verlaten, over de drukke N937 (Yvoir – Purnode) naar het “Réserve Naturelle de Champalle” (de rotsen van Champalle), hoog boven de Maas waar de zes stoere “meisjes” het bankje mochten bezetten om een laatste maal uit te rusten en om breed lachend voor de fotograaf te poseren. Nog een laatste inspanning, het hoofd erbij houden en af en toe genieten van het prachtig uitzicht. Eindigden zoals voorzien te Yvoir waar “den bok” in de Maas uitmondt.
Chez Jeanninne – Taverne du Bocq in hartje Yvoir ons genesteld aan de gereserveerde tafel om de flink uit de kluiten gewassen forel met frieten te eten. Deze laten plonsen in ons buikje met Orval en hem verder verdrinken met dit edele nat. Na twee uur gezellig napraten over deze supermooie dag … gezongen, geklonken en gedronken op de komende verjaardag van vriend William … 3 x Hoera. Vertrekt binnen twee weken met zijn Godi voor een kleine maand naar Zuid – Afrika (komen ze wel terug? Hebben is hebben..alvast proficiat en goede reis gewenst)
Elkaar beloofd om niet te lang te wachten voor een volgende gezamenlijke uitstap. Er moet niet altijd een etentje bijzijn, zonder kan ook. Tot volgende week maandag met een nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Vrienden tweevoeters, bekijk de foto's en geniet! Wees jaloers en voel je hart bloeden als je er niet bijwas. Zie onze grote goeroe in actie: dames omhoog helpen!
Ik heb het gezien! Ik liep er juist achter per (on)geluk. Een helpende hand voor iedereen behalve voor mannelijke collega's, zelfs niet voor mij terwijl ik toch gehandicapt rondliep.
Voorwaar ik zeg U: het is en blijft een deugniet.
De groeten en blijf uit de regen.
Het is uiteindelijk gelukt, niet gemakkelijk om na een dag stappen een taverne/brass/rest. te vinden 1) dicht bij het station 2) woensdag open 3) keuken open in de namiddag 4) moet er gezellig zijn en...niet het minste 5) moeten Orval hebben. Ga er verder niet over zagen, heb er zelf voor gekozen en ben dat gewoon van tijdens mijn job, het spoorpad effenen voor de bazen, die kwamen als het werk gedaan was.
Nog even dit : vergeet het bezoek aan de "Escargots" kwekerij te Warnant, reden : zouden daarna nog een bus moeten nemen welke niet aansluit op de trein en ook...geen centen uit de collega's hun zak jagen maar liever een trappist meer drinken (gevolg : zie nabeschouwing van Herman)
Nu ter zake : Starten met stappen te Godinne aan de Maas om 10.35u (lijn Namen -Dinant) en eindigen te Yvoir (op dezelfde lijn) daar waar het zuivere water van de "Bocq" in "la Meuse" vloeit. (ongeveer 15 km.) kaart 53 / 3.4 in een grote bocht door het "bois de Godinne" naar "bois d'Anway" , zakken naar de gehuchten Marteau Feuillen en Bauche, nog éénmaal klimmen naar het dorp Evrehailles langs de "Tienne du Taureau" en zo via "Reserve Naturelle de Champalle" naar "Chez Jeanninne- café/taverne du Bocq te Yvoir.
Treinuren : Vertrek St Niklaas om 07.30u met de rechtstreekse trein naar Brussel noord (Sinaai 07.37u - Lokeren 07.43u en Dendermonde 08.08u) Aansluiting naar Namur met de I.C. van 08.42u om daar over te stappen naar Godinne. (tijd om te Namen een koffietje te gaan drinken)
Eén vraagje : mogen het Madame Jeanninne niet te moeilijk maken zegt ze, zou graag hebben dat we zoveel mogelijk dezelfde schotel nemen : suggestie = Truite du Bocq (beurre blanc, fines herbes, garnitures) 9,5€ (wie het niet lust kan ter plaatse iets anders kiezen - dus, als je de forel (zonder bril) niet neemt, geef een seintje aub) Heb afgesproken om dinsdag te bellen naar Yvoir, Dank Hilaire Dikkop
Relaas der feiten:
14 oktober 2009
Zal het deze maal kort kunnen houden(hahaha), de vele foto’s spreken tot de ver(af)beelding. Het ging er vanaf ‘s morgens al gemoedelijk en schouderkloppend aan toe, zeker bij het terugzien met de verleden week (erg) gekwetste Herman. Zijn dokter heeft er alles aan gedaan zodat hij nog zienlijk onder de mensen kan komen. De twee “knorpotten” die op afstand volgden namen we er graag bij. Het was wel mijn schuld, ik had hen op voorhand moeten “brieven” dat ze één uur later zouden thuis zijn en de Ho Zo belangrijke voetbalinterland op T.V. zouden missen, Sorry. (na Dick Advocaat steunen we jullie kandidatuur als nieuwe bondscoach) . Te Brussel was de groep voltallig, met vijftienen naar Namen waar nog tijd was om een koffietje te slurpen, om daarna met “laarzen en getten” aan naar Godinne te sporen en aan onze vooraf uitgestippelde tocht te beginnen. Drie met een stafkaart, twee met een hoogtemeter en één met stappenteller en …zeer belangrijk, verbanddoos aangepast. Het is leuk om met een dergelijke gemotiveerde bende op pad te gaan.
Relaas van de tocht: Enkel diep in de maasvallei nog wat nevel, hogerop lachte de zon ons al toe (prachtige beelden met het morgenzonlicht) Langzaam klimmend langs “Coll. St Paul” naar “Chap. St Roch” en zo langs de hoge muur van “Chateau de Tricointe” naar de grote vierkantshoeve “Ferme d’Anway”. Het zal toch niet waar zijn zeker … ja dus ... een bord met de melding “vandaag 14 okt – tir à balles”. Als je de weg kent als wij mag dit een luid tetterende en goedgemutste bende niet uit hun lood (slaan) schieten. Een ommetje door het gehucht Tricointe, ons laten vallen naar het oud station “Les Forges” op de reeds lang opgedoekte lijn van Ciney – Yvoir in de bedding van de “Bocq”. ( van Ciney – Spontin – Dorinne en Purnode nog een toerist. treintje in de zomer en op W.E.) Even aandacht voor de bijna 1200m lange spoorwegtunnel onder een hoge kam die uitkomt aan de rand van Yvoir (tunnel gebouwd in 1906 – zeer gevaarlijk omdat de zwaarbeladen stoomtreinen patinerend en hijgend zorgden voor verstikkingsgevaar in de onderdoorgang). Het gehucht Gayolle door om aan de rivier de “Bocq” onze boterhammen op te eten. Iets nieuw opgezocht, van Gayolle naar Bauche mee met het zuiverwater riviertje, maar veel hoger, met zicht op “Instit. Sacré Coeur” te Marteau Feuillen. Via een “sentier touristique” , een voor ons onbekend maar mooi paadje, afzakkend naar het brugje over de “Bocq” om even te verpozen aan de “Ancien Moulin” en “Chap. St Antoine”. De laatste klim begonnen , die van “Tienne du Taureau” om een mooi panorama te bewonderen 150m. boven de Bocqvallei …DAARVOOR DOEN WE HET!!! We hadden alle tijd om het mooi gerestaureerde dorp Evrehailles te verkennen, zijn kasteel en kasteelhoeve, rond te slenteren en mooie foto’s te verzamelen … geniet ervan met dank aan Marie-Jeanne, Sonja, Etienne, Freddy, William en Willy (niemand vergeten?). Het fraaie dorp Evrehailles verlaten, over de drukke N937 (Yvoir – Purnode) naar het “Réserve Naturelle de Champalle” (de rotsen van Champalle), hoog boven de Maas waar de zes stoere “meisjes” het bankje mochten bezetten om een laatste maal uit te rusten en om breed lachend voor de fotograaf te poseren. Nog een laatste inspanning, het hoofd erbij houden en af en toe genieten van het prachtig uitzicht. Eindigden zoals voorzien te Yvoir waar “den bok” in de Maas uitmondt.
Chez Jeanninne – Taverne du Bocq in hartje Yvoir ons genesteld aan de gereserveerde tafel om de flink uit de kluiten gewassen forel met frieten te eten. Deze laten plonsen in ons buikje met Orval en hem verder verdrinken met dit edele nat. Na twee uur gezellig napraten over deze supermooie dag … gezongen, geklonken en gedronken op de komende verjaardag van vriend William … 3 x Hoera. Vertrekt binnen twee weken met zijn Godi voor een kleine maand naar Zuid – Afrika (komen ze wel terug? Hebben is hebben..alvast proficiat en goede reis gewenst)
Elkaar beloofd om niet te lang te wachten voor een volgende gezamenlijke uitstap. Er moet niet altijd een etentje bijzijn, zonder kan ook. Tot volgende week maandag met een nieuwe oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Vrienden tweevoeters, bekijk de foto's en geniet! Wees jaloers en voel je hart bloeden als je er niet bijwas. Zie onze grote goeroe in actie: dames omhoog helpen!
Ik heb het gezien! Ik liep er juist achter per (on)geluk. Een helpende hand voor iedereen behalve voor mannelijke collega's, zelfs niet voor mij terwijl ik toch gehandicapt rondliep.
Voorwaar ik zeg U: het is en blijft een deugniet.
De groeten en blijf uit de regen.
zaterdag 10 oktober 2009
Baraque Michel - Statte - Solwaster - Sart-Les-Spa
Uitnodiging:
Eindelijk eens de langvoorspelde regen, en, de temperaturen blijven bovenmaats. Die gasten van de kanten van Ukkel hebben ons weken aan een stuk leugens wijsgemaakt, maar nu toch de zalige vochtigheid...heb van kontentement vandaag een ganse dag buiten gewerkt..;joepie.
Woensdag trekken we nog eens, op aanvraag, naar de "Hoge Venen" om te eindigen in Spa. kaarten : wandelkaart Hoge Venen - 50 / 1.2 en 49 / 3.4.
Laten ons met de bus afzetten aan de "Baraque Michel" of "Mont rigi" 680m hoog. richting "Croix des Fiancés" 630m - "Monument Américain" 600m - naar de bronnen van de "Statte" deze mee stroomafwaarts langs de "Cascade des Nûtons" 460m - en "Rocher de Bilisse" 400m. door Solwaster en doorsteken tot waar de Statte in de Hoegne uitmondt op 300m hoogte. Het eerste en langste gedeelte alsmaar in dalende lijn (van 680m naar 300m). Het moet niet elke week zwaar klimmen zijn. Vervolgens naar het gehucht Croupets du Moulin - autostrade A27 - E42 over en het dorp Sart -Lez -Spa doorsteken naar "Hé de Sart" en het beekje "Wayai" zoeken , dit volgen tot het "Lac de Warfa". zo naar de stopplaats Spa Géronstére waar we de trein nemen om 15.45u naar Verviers Central. (Jullie begrijpen wel waarom)
Zou graag weten wie er allemaal meestapt op woensdag 14 oktober, wie het nog niet gemeld heeft, gelieve dit nu te doen, Dank u
Wat de treinuren betreft : Zou nog eens willen over mechelen / Leuven sporen. Het is maar om het heel groot verschil van vertrek vanuit St niklaas te rechtvaardigen. Hier gaan we dan, goed luisteren, ik zeg het maar éénmaal.
Jacky stapt niet af te Lokeren maar blijft zitten tot St niklaas, wij vanuit Sinaai rijden met de trein waar Jacky opzit naar St niklaas. L-trein van gent naar Antwerpen met stilstand te Sinaai om 06.50u. Te St niklaas wachten we op P-trein van 07.18u naar Mechelen om daar over te stappen op de P-trein van Mechelen naar Leuven met vertrek te Mechelen om 07.59u en aankomst te Leuven om 08.17u. Daar nemen we dan de I.C.trein van Oostende naar Eupen om 08.26u. (trein van Familie Thys)
wanneer het fout gaat mogen jullie de schuld op mij steken, ik neem mijn voorzorgen en voorzie een vervangingstocht tussen Luik en Verviers mocht het met de aansluiting misgaan.
Wie vragen heeft, doe maar, Hilaire
Relaas der feiten:
7 oktober 2009
Weer met zijn tienen, leuk om vast te stellen dat ieder zo gedreven is om mee te stappen, een dagje te ontstressen, midden in de natuur en in een enorm stiltegebied. Alles zat mee om er een superdag van te maken, aangename temperatuur met zonnige perioden, een avontuurlijk uitgekozen pad en onderweg veel te (her)bezien of te (her)bewonderen. Het mooie van de natuur waar we graag even bij stilstaan, (zie de prachtige beeldjes van Dany, Etienne en William – waarvoor nogmaals dank)
Maar dan, plotseling uit het niets, na het boterhammen eten, als een dief in de nacht, het noodlot. Oei… oei... Herman wat is dat nu…? Dat ongelukkige ventje was tussen de rotsblokken in de “Statte” gehuppeld om de “cascade des Nûtons” te bereiken. Als er één iemand onder ons “klimvast en stabiel” is, is hij het wel. Het ligt op een kleine plaats, daar stond het fel aangedane baasje dan, met een opengescheurde oogkas, erg bloedend en zijn bovenlijf kloddernat…op één van die spekgladde rotsblokken uitgegleden…mijnen bril ben ik ook kwijt… . Wij allen, samen met Francine, van ons melk, het was zeker geen mooi gezicht… zijn gezicht. Kalm gebleven en hem geholpen daar waar we konden, oogkas met een steriel doekje beschermd en er een plakker over gedaan, intens naar zijn bril gaan zoeken… niet gevonden. Onze goesting was over, had ook veel tijd verloren en daarom wijs besloten om de dagtocht in te korten.
Relaas van de tocht: 10.15u, ons laten afzetten in het grote natuurreservaat “Hohes Venn” aan de Baraque Michel (680m) tussen Eupen en Malmedy. Sommigen van ons komen daar al dertig jaar, ieder seizoen en in alle weersomstandigheden, geleerd van “Mulderken”. Kennen daarom de paadjes als in ons (cinema) broekzak. Door de “Grande Fagne”, op de latjes, naar de weg “Vecquée” tot de “Croix des Fiancés”. Het “Vecquée” rechts verlaten om langs de rand van het “grote ven” naar “monument Américain” te modderen (daags voordien goed geregend in de omgeving). Altijd zakken en westwaarts om de “Statte” te gaan opzoeken, deze prachtige natuurlijke bedding stroomafwaarts mee, onderweg mooie prentjes geschoten, tot aan de hogerop aangehaalde alinea met de kwalijke tuimelpartij van vriend Herman. Met de wetenschap dat we niet meer de vooropgestelde eindmeet te Spa zouden bereiken, onze tijd genomen om langs “rocher de Bilisse” het rotsriviertje te verlaten om zo door Solwaster te stappen, via de houtzagerij en over de snelweg E42 naar Sart-lez-Spa te slenteren om daar onze trip te beëindigen. Een halfuurtje later de bus genomen naar Verviers.
Zouden in Verviers de gekwetste tot zijn trein begeleiden, niets van, hij mee met ons naar de kroeg om dank aan het geneeskrachtige alcoholgehalte van den ouden Orval zijn vooreen bleek gezicht weer te zien blozen. Moeten ook zeggen dat zijn oogkas ook van kleur wisselde naar lichtblauw. Gevoelige mensen zouden we aanraden niet naar de foto’s van onze gevallen Herman te kijken, de anderen zouden we vragen om niet te lachen.
Via internet een foto binnen gekregen van de plaatselijke vissersclub te Solwaster met de vraag van wie deze bril is?. Er is deze morgen in de “Statte” een grote forel boven gehaald met brilletje op.
Graag tot één van dee’s dagen met volledig programma voor volgende woensdag, Hilaire
Nabeschouwing:
Het is voorbij over en gedaan, ik heb mijnen bots gedaan anderen en betere (alhoewel voor mij hoef je het niet te doen).
Dus over naar de agenda van de dag een nabeschouwing.
Ik zou zeggen als onpartijdige partij, een niet verantwoorde wandeling.
1. Met de bus naar de Baraque Michel, wil zeggen mensen op onnodige kosten jagen omdat hij gratis en voor niks op de bus mag.
2. Over gladde en natte padjes gaan wandelen nu dat het nat en glibberig is, deze zomer bij schoon droog weer kon dat niet zeker.
3. De wandeling onderbreken en inkorten omdat er een dommerik in het water duikt en zijn hoofd stoot. Dat hij zijne plan trekt, den duiker!
4. Weer kosten omdat wandeling ingekort is, en we weer met de bus terug moeten.
5. Een bistro induiken waarvan we weten dat hij er vriend aan huis is, nogmaals bijkomende kosten om de drank te koelen.
6. Kosten van dokters en verplegend personeel omdat ik mijne kop moest laten verzorgen. Ik zal nooit meer dezelfde zijn! En wie zal dat betalen.
Eindelijk eens de langvoorspelde regen, en, de temperaturen blijven bovenmaats. Die gasten van de kanten van Ukkel hebben ons weken aan een stuk leugens wijsgemaakt, maar nu toch de zalige vochtigheid...heb van kontentement vandaag een ganse dag buiten gewerkt..;joepie.
Woensdag trekken we nog eens, op aanvraag, naar de "Hoge Venen" om te eindigen in Spa. kaarten : wandelkaart Hoge Venen - 50 / 1.2 en 49 / 3.4.
Laten ons met de bus afzetten aan de "Baraque Michel" of "Mont rigi" 680m hoog. richting "Croix des Fiancés" 630m - "Monument Américain" 600m - naar de bronnen van de "Statte" deze mee stroomafwaarts langs de "Cascade des Nûtons" 460m - en "Rocher de Bilisse" 400m. door Solwaster en doorsteken tot waar de Statte in de Hoegne uitmondt op 300m hoogte. Het eerste en langste gedeelte alsmaar in dalende lijn (van 680m naar 300m). Het moet niet elke week zwaar klimmen zijn. Vervolgens naar het gehucht Croupets du Moulin - autostrade A27 - E42 over en het dorp Sart -Lez -Spa doorsteken naar "Hé de Sart" en het beekje "Wayai" zoeken , dit volgen tot het "Lac de Warfa". zo naar de stopplaats Spa Géronstére waar we de trein nemen om 15.45u naar Verviers Central. (Jullie begrijpen wel waarom)
Zou graag weten wie er allemaal meestapt op woensdag 14 oktober, wie het nog niet gemeld heeft, gelieve dit nu te doen, Dank u
Wat de treinuren betreft : Zou nog eens willen over mechelen / Leuven sporen. Het is maar om het heel groot verschil van vertrek vanuit St niklaas te rechtvaardigen. Hier gaan we dan, goed luisteren, ik zeg het maar éénmaal.
Jacky stapt niet af te Lokeren maar blijft zitten tot St niklaas, wij vanuit Sinaai rijden met de trein waar Jacky opzit naar St niklaas. L-trein van gent naar Antwerpen met stilstand te Sinaai om 06.50u. Te St niklaas wachten we op P-trein van 07.18u naar Mechelen om daar over te stappen op de P-trein van Mechelen naar Leuven met vertrek te Mechelen om 07.59u en aankomst te Leuven om 08.17u. Daar nemen we dan de I.C.trein van Oostende naar Eupen om 08.26u. (trein van Familie Thys)
wanneer het fout gaat mogen jullie de schuld op mij steken, ik neem mijn voorzorgen en voorzie een vervangingstocht tussen Luik en Verviers mocht het met de aansluiting misgaan.
Wie vragen heeft, doe maar, Hilaire
Relaas der feiten:
7 oktober 2009
Weer met zijn tienen, leuk om vast te stellen dat ieder zo gedreven is om mee te stappen, een dagje te ontstressen, midden in de natuur en in een enorm stiltegebied. Alles zat mee om er een superdag van te maken, aangename temperatuur met zonnige perioden, een avontuurlijk uitgekozen pad en onderweg veel te (her)bezien of te (her)bewonderen. Het mooie van de natuur waar we graag even bij stilstaan, (zie de prachtige beeldjes van Dany, Etienne en William – waarvoor nogmaals dank)
Maar dan, plotseling uit het niets, na het boterhammen eten, als een dief in de nacht, het noodlot. Oei… oei... Herman wat is dat nu…? Dat ongelukkige ventje was tussen de rotsblokken in de “Statte” gehuppeld om de “cascade des Nûtons” te bereiken. Als er één iemand onder ons “klimvast en stabiel” is, is hij het wel. Het ligt op een kleine plaats, daar stond het fel aangedane baasje dan, met een opengescheurde oogkas, erg bloedend en zijn bovenlijf kloddernat…op één van die spekgladde rotsblokken uitgegleden…mijnen bril ben ik ook kwijt… . Wij allen, samen met Francine, van ons melk, het was zeker geen mooi gezicht… zijn gezicht. Kalm gebleven en hem geholpen daar waar we konden, oogkas met een steriel doekje beschermd en er een plakker over gedaan, intens naar zijn bril gaan zoeken… niet gevonden. Onze goesting was over, had ook veel tijd verloren en daarom wijs besloten om de dagtocht in te korten.
Relaas van de tocht: 10.15u, ons laten afzetten in het grote natuurreservaat “Hohes Venn” aan de Baraque Michel (680m) tussen Eupen en Malmedy. Sommigen van ons komen daar al dertig jaar, ieder seizoen en in alle weersomstandigheden, geleerd van “Mulderken”. Kennen daarom de paadjes als in ons (cinema) broekzak. Door de “Grande Fagne”, op de latjes, naar de weg “Vecquée” tot de “Croix des Fiancés”. Het “Vecquée” rechts verlaten om langs de rand van het “grote ven” naar “monument Américain” te modderen (daags voordien goed geregend in de omgeving). Altijd zakken en westwaarts om de “Statte” te gaan opzoeken, deze prachtige natuurlijke bedding stroomafwaarts mee, onderweg mooie prentjes geschoten, tot aan de hogerop aangehaalde alinea met de kwalijke tuimelpartij van vriend Herman. Met de wetenschap dat we niet meer de vooropgestelde eindmeet te Spa zouden bereiken, onze tijd genomen om langs “rocher de Bilisse” het rotsriviertje te verlaten om zo door Solwaster te stappen, via de houtzagerij en over de snelweg E42 naar Sart-lez-Spa te slenteren om daar onze trip te beëindigen. Een halfuurtje later de bus genomen naar Verviers.
Zouden in Verviers de gekwetste tot zijn trein begeleiden, niets van, hij mee met ons naar de kroeg om dank aan het geneeskrachtige alcoholgehalte van den ouden Orval zijn vooreen bleek gezicht weer te zien blozen. Moeten ook zeggen dat zijn oogkas ook van kleur wisselde naar lichtblauw. Gevoelige mensen zouden we aanraden niet naar de foto’s van onze gevallen Herman te kijken, de anderen zouden we vragen om niet te lachen.
Via internet een foto binnen gekregen van de plaatselijke vissersclub te Solwaster met de vraag van wie deze bril is?. Er is deze morgen in de “Statte” een grote forel boven gehaald met brilletje op.
Graag tot één van dee’s dagen met volledig programma voor volgende woensdag, Hilaire
Nabeschouwing:
Het is voorbij over en gedaan, ik heb mijnen bots gedaan anderen en betere (alhoewel voor mij hoef je het niet te doen).
Dus over naar de agenda van de dag een nabeschouwing.
Ik zou zeggen als onpartijdige partij, een niet verantwoorde wandeling.
1. Met de bus naar de Baraque Michel, wil zeggen mensen op onnodige kosten jagen omdat hij gratis en voor niks op de bus mag.
2. Over gladde en natte padjes gaan wandelen nu dat het nat en glibberig is, deze zomer bij schoon droog weer kon dat niet zeker.
3. De wandeling onderbreken en inkorten omdat er een dommerik in het water duikt en zijn hoofd stoot. Dat hij zijne plan trekt, den duiker!
4. Weer kosten omdat wandeling ingekort is, en we weer met de bus terug moeten.
5. Een bistro induiken waarvan we weten dat hij er vriend aan huis is, nogmaals bijkomende kosten om de drank te koelen.
6. Kosten van dokters en verplegend personeel omdat ik mijne kop moest laten verzorgen. Ik zal nooit meer dezelfde zijn! En wie zal dat betalen.
zaterdag 3 oktober 2009
Aywaille tot Amblève en terug
Uitnodiging:
Een moeilijke keuze...zoveel mooi's dat ik nog wil zien ..of ..wil TERUG zien. In dit geval, herinner jullie nog dat ruw stukje natuur "Hé de Goreu" hoog boven Aywaille. Eerst naar het zuiden richting kasteel Harzé en dan oostwaarts, over de autostrade richting Amblève. Daar in een bocht dat moeilijk maar fraai paadje meepikken (geleden van verleden jaar - ligt hoog boven en ten zuiden van Nonceveux.) De bedoeling is om terug te keren naar Aywaille.
Kaarten : normaal komen we toe met 49 / 3/4 en 49 / 7.8 maar ik neem voor alle zekerheid alle 4 de kaarten nr 49 mee.
Nog maar eens de treinen meegeven : Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u rechtstreeks naar Brussel noord om daar aansluiting te nemen naar Liége Gm en vervolgens met E.C. trein vanuit Luik om 09.18u naar Aywaille met aankomst aldaar om 09.47u. (Familie Thys zien we in Brussel Noord of Luik)
Tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
30 september 2009
Terug ten zuiden van Luik, spoorslags een beetje verder dan verleden week, de Ourthe niet blijven volgen maar in het kruisingsstation Rivage, waar de Amblève in de Ourthe komt, deze rivier volgen tot in het levendig en toeristisch dorp Aywaille. Hebben daar alles nog niet onder de voeten gelopen en …het was daar weer helemaal voor ons alleen. Nu met elven, vanwaar die allemaal kwamen? Vriend Patrick na een lange periode nog eens van de partij en het stappen nog niet verleerd, alsook de jongste zoon van Michel met z’n “vrouwtje”. Kwamen ook eens “polsen” hoe die verhouding nu juist zit tussen pa en zijn vriend. De groep was nog groter geweest als vriend Herman niet ziek was geworden na twee wilde kermisdagen in zijn gemeente. Francine moest noodgedwongen naast hem op den “intensief” blijven. Spijtig voor hen nu het een prachtuitstap was.
Relaas van de tocht: Onze trein weer eens stipt op tijd (09.47u), achter het station over de parking van de “beroepsschool” (niet meer doen) om in het “bois de Bougneuse Hé” te belanden. Kozen eerst voor een niet meer te betreden pad, tussen de doornstruiken uitgeweken naar rechts om op de goede weg te komen, fel klimmend na 2km. uit het gemengd bos om voor ons het dorpje Awan te zien liggen. Door de kalme woonkern gestapt, kregen we het gezelschap van een speelse hond die ons een leuk groepje vond en niet meer terug naar zijn “thuis” wilde. Wat heeft dat beestje op een speelse wijze afgerend in die wilde omgeving. Hebben op het einde van de dag naar zijn baasje “gegsm’t” die hem op de afgesproken plaats Kin kwam halen. Eind goed al goed, wij blij met de onvoorziene attractie en zijn baasje blij hem terug te zien. Afgezakt naar en over de N30 (Aywaille – Harzé) om het grote “bois de Winhisté” stijgend door te trekken. Een gezellig plekje gezocht, tussen de varens die herfstkleuren, om met de hulp van onze viervoeter ons boterhamdoos te ledigen. Nadien de snelweg E25 over naar het woud “bois d’Aywaille”. Begonnen aan het intensiefste en supernatuurlijke gedeelte van de dag, ons laten afzakken langs een steil ruw geitenpad (gelukkig niet modderig na deze droogte), in een steile “slink” naar de “Hé de Goreu”, 180m dieper om deze nadien terug te overwinnen. Dit is echt een dik uur genieten van al het natuurlijke “onzer Ardennen”, een gemengd oerbos met kanjers van bomen langs bijna loodrechte wanden, kabbelende beekjes en rotspartijtjes. De foto’s van Dany, Etienne en William bewijzen dat. Nu onder de snelweg, wijs besloten, het meeste vet was van de soep, om via het gehucht Kin ons te laten afzakken naar ons terras aan de Amblève te Aywaille. Toch enkele cijfers meegeven: drie maal goed omhoog, in totaal 500m. bergop, dezelfde cijfers ook bergaf.
Op het terras de tafels tegenaan geplaatst om in een goede sfeer te kunnen nagenieten van de stapdag. Ik zit nooit stil, ben al aan het programmeren voor de gezamenlijke uitstap op 14 okt…maak dat je er bij bent.
Volgende week, op aanvraag, van de Hoge venen (Baraque Michel naar Spa) oproep volgt. Hilaire
Nabeschouwing:
Het zijn kerels die spoortrippers eerst een jong koppel in de verleiding brengen, dan een onschuldige hond verleiden. Ik ben blij dat ik er niet bij was. Om nog niet te spreken van onze grote voortrekker, die denkt te weten, maar hij faalt. de wijkkermis was voor 14 dagen en dit w.e. is het het kermis. Ik zal om pree komen achter de hoogmis. Ik kan spijtig genoeg niemand door het slijk trekken wegens grote droogte, maar der komt verandering, en ik haat water! De groeten en als alles meezit tot woensdag.
Een moeilijke keuze...zoveel mooi's dat ik nog wil zien ..of ..wil TERUG zien. In dit geval, herinner jullie nog dat ruw stukje natuur "Hé de Goreu" hoog boven Aywaille. Eerst naar het zuiden richting kasteel Harzé en dan oostwaarts, over de autostrade richting Amblève. Daar in een bocht dat moeilijk maar fraai paadje meepikken (geleden van verleden jaar - ligt hoog boven en ten zuiden van Nonceveux.) De bedoeling is om terug te keren naar Aywaille.
Kaarten : normaal komen we toe met 49 / 3/4 en 49 / 7.8 maar ik neem voor alle zekerheid alle 4 de kaarten nr 49 mee.
Nog maar eens de treinen meegeven : Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas vertrek om 06.30u rechtstreeks naar Brussel noord om daar aansluiting te nemen naar Liége Gm en vervolgens met E.C. trein vanuit Luik om 09.18u naar Aywaille met aankomst aldaar om 09.47u. (Familie Thys zien we in Brussel Noord of Luik)
Tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
30 september 2009
Terug ten zuiden van Luik, spoorslags een beetje verder dan verleden week, de Ourthe niet blijven volgen maar in het kruisingsstation Rivage, waar de Amblève in de Ourthe komt, deze rivier volgen tot in het levendig en toeristisch dorp Aywaille. Hebben daar alles nog niet onder de voeten gelopen en …het was daar weer helemaal voor ons alleen. Nu met elven, vanwaar die allemaal kwamen? Vriend Patrick na een lange periode nog eens van de partij en het stappen nog niet verleerd, alsook de jongste zoon van Michel met z’n “vrouwtje”. Kwamen ook eens “polsen” hoe die verhouding nu juist zit tussen pa en zijn vriend. De groep was nog groter geweest als vriend Herman niet ziek was geworden na twee wilde kermisdagen in zijn gemeente. Francine moest noodgedwongen naast hem op den “intensief” blijven. Spijtig voor hen nu het een prachtuitstap was.
Relaas van de tocht: Onze trein weer eens stipt op tijd (09.47u), achter het station over de parking van de “beroepsschool” (niet meer doen) om in het “bois de Bougneuse Hé” te belanden. Kozen eerst voor een niet meer te betreden pad, tussen de doornstruiken uitgeweken naar rechts om op de goede weg te komen, fel klimmend na 2km. uit het gemengd bos om voor ons het dorpje Awan te zien liggen. Door de kalme woonkern gestapt, kregen we het gezelschap van een speelse hond die ons een leuk groepje vond en niet meer terug naar zijn “thuis” wilde. Wat heeft dat beestje op een speelse wijze afgerend in die wilde omgeving. Hebben op het einde van de dag naar zijn baasje “gegsm’t” die hem op de afgesproken plaats Kin kwam halen. Eind goed al goed, wij blij met de onvoorziene attractie en zijn baasje blij hem terug te zien. Afgezakt naar en over de N30 (Aywaille – Harzé) om het grote “bois de Winhisté” stijgend door te trekken. Een gezellig plekje gezocht, tussen de varens die herfstkleuren, om met de hulp van onze viervoeter ons boterhamdoos te ledigen. Nadien de snelweg E25 over naar het woud “bois d’Aywaille”. Begonnen aan het intensiefste en supernatuurlijke gedeelte van de dag, ons laten afzakken langs een steil ruw geitenpad (gelukkig niet modderig na deze droogte), in een steile “slink” naar de “Hé de Goreu”, 180m dieper om deze nadien terug te overwinnen. Dit is echt een dik uur genieten van al het natuurlijke “onzer Ardennen”, een gemengd oerbos met kanjers van bomen langs bijna loodrechte wanden, kabbelende beekjes en rotspartijtjes. De foto’s van Dany, Etienne en William bewijzen dat. Nu onder de snelweg, wijs besloten, het meeste vet was van de soep, om via het gehucht Kin ons te laten afzakken naar ons terras aan de Amblève te Aywaille. Toch enkele cijfers meegeven: drie maal goed omhoog, in totaal 500m. bergop, dezelfde cijfers ook bergaf.
Op het terras de tafels tegenaan geplaatst om in een goede sfeer te kunnen nagenieten van de stapdag. Ik zit nooit stil, ben al aan het programmeren voor de gezamenlijke uitstap op 14 okt…maak dat je er bij bent.
Volgende week, op aanvraag, van de Hoge venen (Baraque Michel naar Spa) oproep volgt. Hilaire
Nabeschouwing:
Het zijn kerels die spoortrippers eerst een jong koppel in de verleiding brengen, dan een onschuldige hond verleiden. Ik ben blij dat ik er niet bij was. Om nog niet te spreken van onze grote voortrekker, die denkt te weten, maar hij faalt. de wijkkermis was voor 14 dagen en dit w.e. is het het kermis. Ik zal om pree komen achter de hoogmis. Ik kan spijtig genoeg niemand door het slijk trekken wegens grote droogte, maar der komt verandering, en ik haat water! De groeten en als alles meezit tot woensdag.
zondag 27 september 2009
Heen en weer rond Poulseur
Uitnodiging:
Joepie..het blijft maar aangenaam zomerweer, voor een lange periode niet meer naar de Lesse, reden : gedaan met de kayak-trein voorbij Dinant en na het binnendringen op privé-terrein, woensdag jl, zijn we beter om een tijdje niet meer in die omgeving te stappen (ben getipt, zonder grote leider één op hol geslagen bende).
Volgende woensdag naar ons aller Ourthe met start te Poulseur om te eindigen in Esneux of terug naar Poulseur. Met de weersvoorspellingen voor woensdag, nog 20° en zonnig, zal het aangenaam vertoeven zijn, over en hoog boven de ourthe richting Chaply, Flagothier tot Haie des Pauvres, zo in een grote bocht naar Esneux of terugstappen naar het terras van "Le Poul's Café" aan het station.
Kaart 49 / 1.2
N.b. Hebben jullie op RTBF ook het grootse spektakel en inhuldiging van het nieuwe station Liége GM (GARE A VOUS) gezien? toegeven, die Walen kennen er wat van. (heb je mij dan ook zien staan, als afgevaardigde van ons Ardennenclub, tussen de V.I.P.'s - heb een paar flessen Champagne weggemoffeld voor de grote inhuldiging van "De lange Wapper" of zoiets te Antwerpen in het jaar 2050 of zoiets als de studieprojekten afbetaald zijn. Eventjes meelachen!!
Treinuren : den dubbeldekker vanuit St.Niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord. Indien mogelijk direkt aansluiting naar Liége GM of anders wachten naar de Fam. Thys die op de I.C. trein Oostende - Eupen zitten. ( Zien elkander te Brussel of Luik) Aansluiting te Liége GM om 09.16u naar Poulseur met aankomst om 09.30u. vroeg begonnen...enz..enz.
tot woensdag, Hilaire (hem zelf)
Relaas der feiten:
23 september 2009
Niet zo warm meer, bijgevolg gekozen voor open veld onder de voeten, af en toe langs een woonkern en boven op een kam fraaie vergezichten. Tussen de weilanden waar verleden week honderden boze boeren duizenden hectoliters verse koeienmelk lieten vloeien over Gods akkers. (oriëntatiepunt: U.Z. Sart–Tilman op achtergrond) Waren een klein uurtje op voorhand al in het pas ingehuldigde hoofdstation van LUIK (Liége GM). Hebben op ons gemak rondgeneusd en onze William rustig laten prentjes schieten nu zonder de bulldozers en kranen op de werf. In de kraaknette inkomhal en onderdoorgang, bevloerd met marmertegels uit de streek, in één van de gezellige koffiebars gewacht op Francine en Herman. Zij kunnen moeilijk in, dus ook moeilijk uit hun bed, en daarom later op het “appel”. Wie tijd over heeft moet maar eens een half dagje uittrekken voor een bezoek aan deze “spoorwegkathedraal”. Met negenen met de E.C.trein naar ons startpunt om te beginnen om 09.35u.
Relaas van de trip : Nog maar eens in ons hemdje vertrokken, wisten dat we de eerste uren nogal wat klimwerk voor de voeten kregen. Langs de “Donjon de la Renastienne” omhoog om na 2km. zuidwaarts terug af te dalen, door een ruwe “slink”, om de Ourthe over te steken in het dorpje Chanxhe. Velen van ons vinden het leuk om een rustige en goeduitziende woonkern te verkennen. Terug de bossen in, langs een beekje en een “ancien carriére”, voortdurend stijgend naar het dorpje Lincé. Via het kasteel oostwaarts door de weiden, om vóór Ogné terug noordwaarts te stappen naar het hoogste punt van de dag, aan de watertoren. (ter inlichting : al acht kilometer ver, 300m geklommen en 100m gedaald. Nogmaals het bos in om na 2 1/2u en 10 km stappen een stilteplekje te vinden en te “pic-nicken”. Vriend Frans wilde zich ook hier bij ons “koppeltje” voegen maar tevergeefs, ze blijven zich afzonderen, dat zie je genoeg aan de foto’s, lopen precies “undercover” mee. Wij weer weg, nu westwaarts naar het gehucht Bet’gné langs een traag vliedend beekje waar we de mooie frisse zwammen zagen en flitsten.(met dank aan William) Almaar lichtjes op en af naar “Moulin à Vent”, (is er niet meer) en in plaats de zoveelste watertoren op onze weg. Nog maar eens een woonkern door, Flagothier. Verder naar Chaply en onze laatste klim van de dag. Ik verheugde en stimuleerde onze groep met te melden dat daar een zeer mooie “point de vue” te bewonderen was, hoog boven een steile wand in een grote Ourthe bocht met zicht op ons eindpunt Poulseur. Brute pech, deze steile beboste strook is een natuurreservaat geworden, goed afgespannen en ook voorzien van borden “Opgepast Adders” (Vipères). Ons aan de regels gehouden, enkel ons Francine wou de sprong wagen. Dan maar langs buiten en rond dit prachtgebied gestapt, tussen de afsluiting toch nog een kijk opgevangen op de grootste van de drie onderwater gelopen ”oude groeven”. Het gehucht Montfort door om mee met de spoorweg, over de Ourthebrug, naar het terras van “le Poul’s café” aan het station te eindigen.
Na deze dikke twintiger tijd genoeg over om uit te rusten en de verbruikte calorieën weer aan te vullen met drank en spijs. Vastgesteld dat het zonderlinge stel terug was komen aansluiten. De Siciliaanse cafébaas (on)vrijwillig in het zak willen zetten met Vlaamse maffia praktijken (niet gelukt voordeel van de twijfel namen enkel bekend in onze groep).
Aanbevolen berichtje: Op 14 oktober (woensdag) vrijhouden om mee te stappen met zijn allen, als het kan een seintje geven. Tot kijk Hilaire
Nabeschouwing:
Zij die er bij waren zullen het weten, dit was een staptocht de naam waardig, overal over en door, geen steen te dik geen heuvel te hoog en geen dal te diep. Je waande je bij momenten op een andere. Terugkeer op aarde was niet zo moeilijk, het lekkere aardse vocht en het bijhorende gezelschap kun je enkel op deze planeet vinden. De frustraties van onze grote voortrekker er bij nemende, hij zit duidelijk met een gevoel van weemoed te denken aan zijn verfpotten! Hij vergeet echter, goede punten zijn niet te krijgen, je moet ze verdienen, elke dag opnieuw!
Maar de stapper hij stapte voort, en vandaag de zon tegemoet!
Tot genoegen.
Joepie..het blijft maar aangenaam zomerweer, voor een lange periode niet meer naar de Lesse, reden : gedaan met de kayak-trein voorbij Dinant en na het binnendringen op privé-terrein, woensdag jl, zijn we beter om een tijdje niet meer in die omgeving te stappen (ben getipt, zonder grote leider één op hol geslagen bende).
Volgende woensdag naar ons aller Ourthe met start te Poulseur om te eindigen in Esneux of terug naar Poulseur. Met de weersvoorspellingen voor woensdag, nog 20° en zonnig, zal het aangenaam vertoeven zijn, over en hoog boven de ourthe richting Chaply, Flagothier tot Haie des Pauvres, zo in een grote bocht naar Esneux of terugstappen naar het terras van "Le Poul's Café" aan het station.
Kaart 49 / 1.2
N.b. Hebben jullie op RTBF ook het grootse spektakel en inhuldiging van het nieuwe station Liége GM (GARE A VOUS) gezien? toegeven, die Walen kennen er wat van. (heb je mij dan ook zien staan, als afgevaardigde van ons Ardennenclub, tussen de V.I.P.'s - heb een paar flessen Champagne weggemoffeld voor de grote inhuldiging van "De lange Wapper" of zoiets te Antwerpen in het jaar 2050 of zoiets als de studieprojekten afbetaald zijn. Eventjes meelachen!!
Treinuren : den dubbeldekker vanuit St.Niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord. Indien mogelijk direkt aansluiting naar Liége GM of anders wachten naar de Fam. Thys die op de I.C. trein Oostende - Eupen zitten. ( Zien elkander te Brussel of Luik) Aansluiting te Liége GM om 09.16u naar Poulseur met aankomst om 09.30u. vroeg begonnen...enz..enz.
tot woensdag, Hilaire (hem zelf)
Relaas der feiten:
23 september 2009
Niet zo warm meer, bijgevolg gekozen voor open veld onder de voeten, af en toe langs een woonkern en boven op een kam fraaie vergezichten. Tussen de weilanden waar verleden week honderden boze boeren duizenden hectoliters verse koeienmelk lieten vloeien over Gods akkers. (oriëntatiepunt: U.Z. Sart–Tilman op achtergrond) Waren een klein uurtje op voorhand al in het pas ingehuldigde hoofdstation van LUIK (Liége GM). Hebben op ons gemak rondgeneusd en onze William rustig laten prentjes schieten nu zonder de bulldozers en kranen op de werf. In de kraaknette inkomhal en onderdoorgang, bevloerd met marmertegels uit de streek, in één van de gezellige koffiebars gewacht op Francine en Herman. Zij kunnen moeilijk in, dus ook moeilijk uit hun bed, en daarom later op het “appel”. Wie tijd over heeft moet maar eens een half dagje uittrekken voor een bezoek aan deze “spoorwegkathedraal”. Met negenen met de E.C.trein naar ons startpunt om te beginnen om 09.35u.
Relaas van de trip : Nog maar eens in ons hemdje vertrokken, wisten dat we de eerste uren nogal wat klimwerk voor de voeten kregen. Langs de “Donjon de la Renastienne” omhoog om na 2km. zuidwaarts terug af te dalen, door een ruwe “slink”, om de Ourthe over te steken in het dorpje Chanxhe. Velen van ons vinden het leuk om een rustige en goeduitziende woonkern te verkennen. Terug de bossen in, langs een beekje en een “ancien carriére”, voortdurend stijgend naar het dorpje Lincé. Via het kasteel oostwaarts door de weiden, om vóór Ogné terug noordwaarts te stappen naar het hoogste punt van de dag, aan de watertoren. (ter inlichting : al acht kilometer ver, 300m geklommen en 100m gedaald. Nogmaals het bos in om na 2 1/2u en 10 km stappen een stilteplekje te vinden en te “pic-nicken”. Vriend Frans wilde zich ook hier bij ons “koppeltje” voegen maar tevergeefs, ze blijven zich afzonderen, dat zie je genoeg aan de foto’s, lopen precies “undercover” mee. Wij weer weg, nu westwaarts naar het gehucht Bet’gné langs een traag vliedend beekje waar we de mooie frisse zwammen zagen en flitsten.(met dank aan William) Almaar lichtjes op en af naar “Moulin à Vent”, (is er niet meer) en in plaats de zoveelste watertoren op onze weg. Nog maar eens een woonkern door, Flagothier. Verder naar Chaply en onze laatste klim van de dag. Ik verheugde en stimuleerde onze groep met te melden dat daar een zeer mooie “point de vue” te bewonderen was, hoog boven een steile wand in een grote Ourthe bocht met zicht op ons eindpunt Poulseur. Brute pech, deze steile beboste strook is een natuurreservaat geworden, goed afgespannen en ook voorzien van borden “Opgepast Adders” (Vipères). Ons aan de regels gehouden, enkel ons Francine wou de sprong wagen. Dan maar langs buiten en rond dit prachtgebied gestapt, tussen de afsluiting toch nog een kijk opgevangen op de grootste van de drie onderwater gelopen ”oude groeven”. Het gehucht Montfort door om mee met de spoorweg, over de Ourthebrug, naar het terras van “le Poul’s café” aan het station te eindigen.
Na deze dikke twintiger tijd genoeg over om uit te rusten en de verbruikte calorieën weer aan te vullen met drank en spijs. Vastgesteld dat het zonderlinge stel terug was komen aansluiten. De Siciliaanse cafébaas (on)vrijwillig in het zak willen zetten met Vlaamse maffia praktijken (niet gelukt voordeel van de twijfel namen enkel bekend in onze groep).
Aanbevolen berichtje: Op 14 oktober (woensdag) vrijhouden om mee te stappen met zijn allen, als het kan een seintje geven. Tot kijk Hilaire
Nabeschouwing:
Zij die er bij waren zullen het weten, dit was een staptocht de naam waardig, overal over en door, geen steen te dik geen heuvel te hoog en geen dal te diep. Je waande je bij momenten op een andere. Terugkeer op aarde was niet zo moeilijk, het lekkere aardse vocht en het bijhorende gezelschap kun je enkel op deze planeet vinden. De frustraties van onze grote voortrekker er bij nemende, hij zit duidelijk met een gevoel van weemoed te denken aan zijn verfpotten! Hij vergeet echter, goede punten zijn niet te krijgen, je moet ze verdienen, elke dag opnieuw!
Maar de stapper hij stapte voort, en vandaag de zon tegemoet!
Tot genoegen.
zondag 20 september 2009
Van Gendron-Celles naar Anseremme
Uitnodiging:
Hallo mannekens
Omdat onze grote Goeroe het nodig vindt zijn SCHOUW te laten kuisen zal ik de nodige stappen zetten om jullie in deze moeilijke tijd te vergezellen op ons wekelijks tochtje in DARDENNEN.Ik had gedacht nog eens naar Houyet te gaan en langs een andere weg richting Gendron of Anseremme te stappen.
Voor de geintereseerden kaarten
53 / 7-8
54 / 5-6
58 / 3-4
59 / 1-2
meebrengen we zien wel op de trein hoe we gaan.
Trein zoals gewoonlijk 6u30 in St-Niklaas en verder weten jullie dat wel allemaal.
Wie durft het aan met mij ,geef een seintje.
grtjs
WILLIAM
Relaas der feiten:
16 september 2009
Iets vooraf:
Jonge goeroe is geen groot schrijver, ik ook niet daarom doe ik het in zijn plaats.
Ontmoetingsplaats Brussel – Noord.
Alle treinen op uur en iedereen paraat, uit bijna alle windrichtingen. Dit wil zeggen ze bleven komen. Uit Zottegem, Sint Niklaas en deelgemeenten, en last but not least Lochristi.
Samen de Vauban op en weg. Onderweg bespreking waar naartoe, en langs waar te stappen, fijne gast die nieuwe leider, inspraak op alle niveaus, met luisterbereidheid. De rit werd opgevrolijkt door Freddy welke op zijn pc een fotoreportage gaf van zijn reis naar en staptocht door Nepal. Aansluiting in Namen gemist met zeggen en schrijven 1 minuut, volgende keer in Namur overstappen dat zal moeten helpen. Geen nood, geen gezaag, geen paniek, gewoon via Dinant op T trein en met een beetje vertraging op pad.
Relaas van de staptocht:
Van Gendron-Celles naar Anseremme.
Met een schuine blik op wat eens een stamkroeg was, waar Michel met gebogen hoofd voorbijliep alsof hij daar nog een ei moet uitbroeden, onder het spoor door over de Lesse en holder de bolder naar beneden om toch maar zo rap mogelijk aan het stappen te zijn.
Om een lang verhaal kort te maken, en om aan alle deugnieten welke liever aan hun schouw laten prutsen dan te stappen, in korte trekken vertellen hoe het ging.
Waar we konden kiezen tussen plat en gemakkelijk, namen we moeilijk en omhoog, waarna we moesten dalen (das de wet der natuur) Er waren er bij die op een derde been moesten rekenen om veilig op moeder aarde te blijven. (zie foto’s) Tussendoor even halt houden om boterhammetjes te verorberen. Weer op pad want de benen waren goed, de sfeer opperbest en ons knap koppel nam de leiding!
Verbod hier verbod daar, voeten aan vegen, geen hindernis te groot of te hoog, vooruit is de weg. Maar uiteindelijk moeten we een kasteel veroveren of het hoofd buigen en terug naar af. Nog even niet geplooid en volgende pad enz. maar het domein was te groot en wij te klein.
Niet getreurd asfalt stapt snel en goed en de uiteindelijke beloning nadert dan ook snel.
Op ons vast terras was er drank en worst en nootjes, en niemand heeft ook maar een ogenblik aan zijn schouw gedacht.
Nabeschouwing:
Het zal je maar overkomen, een schouw boven een jarenlange vriendschap?
Niet getreurd op pad met andere en … .
Het was duidelijk te zien aan de enthousiaste deelnemers, ze waren met veel en uit alle richtingen, iedereen wil wel eens met een jonge gast op ongekende paden stappen. Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken maar het was goed.
Hij was zo lief meneer, hij heeft zelfs zijn laatste Orval vrijwillig met mij gedeeld, dat zijn daden waar men op beoordeeld word en waar mijn hart van smelt en mijn pen zijn scherpte van verliest! Een goede luisteraar heeft maar een half woord nodig.
Voila, voor deze week zit het er op, en volgende week zullen we wel zien.
De groeten
Hallo mannekens
Omdat onze grote Goeroe het nodig vindt zijn SCHOUW te laten kuisen zal ik de nodige stappen zetten om jullie in deze moeilijke tijd te vergezellen op ons wekelijks tochtje in DARDENNEN.Ik had gedacht nog eens naar Houyet te gaan en langs een andere weg richting Gendron of Anseremme te stappen.
Voor de geintereseerden kaarten
53 / 7-8
54 / 5-6
58 / 3-4
59 / 1-2
meebrengen we zien wel op de trein hoe we gaan.
Trein zoals gewoonlijk 6u30 in St-Niklaas en verder weten jullie dat wel allemaal.
Wie durft het aan met mij ,geef een seintje.
grtjs
WILLIAM
Relaas der feiten:
16 september 2009
Iets vooraf:
Jonge goeroe is geen groot schrijver, ik ook niet daarom doe ik het in zijn plaats.
Ontmoetingsplaats Brussel – Noord.
Alle treinen op uur en iedereen paraat, uit bijna alle windrichtingen. Dit wil zeggen ze bleven komen. Uit Zottegem, Sint Niklaas en deelgemeenten, en last but not least Lochristi.
Samen de Vauban op en weg. Onderweg bespreking waar naartoe, en langs waar te stappen, fijne gast die nieuwe leider, inspraak op alle niveaus, met luisterbereidheid. De rit werd opgevrolijkt door Freddy welke op zijn pc een fotoreportage gaf van zijn reis naar en staptocht door Nepal. Aansluiting in Namen gemist met zeggen en schrijven 1 minuut, volgende keer in Namur overstappen dat zal moeten helpen. Geen nood, geen gezaag, geen paniek, gewoon via Dinant op T trein en met een beetje vertraging op pad.
Relaas van de staptocht:
Van Gendron-Celles naar Anseremme.
Met een schuine blik op wat eens een stamkroeg was, waar Michel met gebogen hoofd voorbijliep alsof hij daar nog een ei moet uitbroeden, onder het spoor door over de Lesse en holder de bolder naar beneden om toch maar zo rap mogelijk aan het stappen te zijn.
Om een lang verhaal kort te maken, en om aan alle deugnieten welke liever aan hun schouw laten prutsen dan te stappen, in korte trekken vertellen hoe het ging.
Waar we konden kiezen tussen plat en gemakkelijk, namen we moeilijk en omhoog, waarna we moesten dalen (das de wet der natuur) Er waren er bij die op een derde been moesten rekenen om veilig op moeder aarde te blijven. (zie foto’s) Tussendoor even halt houden om boterhammetjes te verorberen. Weer op pad want de benen waren goed, de sfeer opperbest en ons knap koppel nam de leiding!
Verbod hier verbod daar, voeten aan vegen, geen hindernis te groot of te hoog, vooruit is de weg. Maar uiteindelijk moeten we een kasteel veroveren of het hoofd buigen en terug naar af. Nog even niet geplooid en volgende pad enz. maar het domein was te groot en wij te klein.
Niet getreurd asfalt stapt snel en goed en de uiteindelijke beloning nadert dan ook snel.
Op ons vast terras was er drank en worst en nootjes, en niemand heeft ook maar een ogenblik aan zijn schouw gedacht.
Nabeschouwing:
Het zal je maar overkomen, een schouw boven een jarenlange vriendschap?
Niet getreurd op pad met andere en … .
Het was duidelijk te zien aan de enthousiaste deelnemers, ze waren met veel en uit alle richtingen, iedereen wil wel eens met een jonge gast op ongekende paden stappen. Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken maar het was goed.
Hij was zo lief meneer, hij heeft zelfs zijn laatste Orval vrijwillig met mij gedeeld, dat zijn daden waar men op beoordeeld word en waar mijn hart van smelt en mijn pen zijn scherpte van verliest! Een goede luisteraar heeft maar een half woord nodig.
Voila, voor deze week zit het er op, en volgende week zullen we wel zien.
De groeten
zondag 13 september 2009
Houyet sur Lesse (in een grote bocht “heen en weer”).
Uitnodiging:
Dit is zowat de korste oproep. Zijn verleden woensdagavond tot een akkoord gekomen, hadden niet te veel gedronken, om nu woensdag eerstkomend nog eens de "kayaktrein" te nemen richting Lesse om te eindigen in Houyet (bolt nog drie weken). 'K zal trachten nog een paar onbekende paadjes uit te zoeken om niet in herhaling te vallen.
Voor de vergeetachtigen onder ons : den dubbeldekker vanuit st niklaas vertrek om 06.30u naar brussel noord om daar de E.C.Vauban te nemen om 07.42u naar namen en vervolgens directe aansluiting naar dinant, anseremme, gendron-celles of houyet.
Nog niet zingen van "'t is weer voorbij die mooie zomer...", 't zal woensdag nog warm zijn, dus, vroeg starten is de boodschap en doe het voor je gezondheid, lui wordt je vanzelf...daarvoor moet je niet uit je luie zetel komen, zeg dat ik het gezegd heb, tot woensdag, Hilaire
Al gekeken op de nieuwe activiteit in picasa-webalbum van Herman, heeft de schoonste foto, leider met paard, gedeleet, foei.
Recht van antwoord:
Dezen ezel moet goed leren kijken en minder neuten, lezers vreemd aan onze ploeggeest zullen weer geweldpleging voor ogen hebben.
Relaas der feiten:
09/09/09 (ziet er eigenlijk wel proper uit.)
• Zingen van “daar is LENTE, daar is de zon (verdere uitleg volgt). O9.09.09.09.09, dit is geen telefoonnummer maar het ogenblik dat we in het jaar 09 maand 09 dag 09 uur 09 minuut 09 met onze goed gekoelde honderdton-dieseltje het station van Dinant binnen spoorden. Een ingeving van mij, wat ben ik toch bij de zaak, om er een foto van te maken, eerst met tegenzin, daarna met veel plezier genomen door Dany en William. Met ditzelfde “kayak-treintje” naar het eindstation Houyet sur Lesse. Via het spoorweghart Brussel en twee aansluitingen, weer eens stipt op tijd om 09.30u, aangekomen. Wie zijn die kritiekasters die altijd maar vitten over zoveel vertraging?
Houyet sur Lesse (in een grote bocht “heen en weer”).
Relaas van de trip : Vinden in deze omgeving nog moeilijk een paadje welke we nog niet onder de voeten gelopen hebben. In de nog frisse morgen, (je weet wel… vroeg begonnen is…) aanstonds omhoog naar het hoogste punt van “bois du Tchérau” om nadien af te dalen (hadden niets anders verwacht) naar de grote meander van de Lesse langs “le gros Tienne”, zo naar “chap. N.D. du Maquis”. Nu zuidwaarts naar het gehucht Hérock en eventjes langs de baan naar “Pont d’Havenne”. Niet over de mooie rivier maar door het struikgewas een klein weggetje opgezocht om, mee met het nu zeer kalme water, naar de oude spoorwegbedding Houyet – Jemelle te slalommen. (de oude lijn 166 is nu een prachtige fietsroute) Aan de oude spwgbrug over de Lesse een goed plekje gezocht om te pic –nicken. Zalig vertoeven langs het water in gezelschap van een ijsvogel en scholen visjes van pas uit het eitje tot al wat groter. Terug op pad, wisten dat we nu 5 km. ver de warme zon boven ons hadden, (nog tot 30° C). Langzaam klimmend uit de Lesse-vallei en zijn bijwatertje “le Biran”, door Wanlin naar “Croix du Pétrali”, “Croix remy”, “Croix la Justine”, en “Croix Gérard” om boven op de kam een 360° vergezicht te aanschouwen, (Daarvoor doen we HET)…Neven “village des Vacances” terug het dichte bos in, een grote bocht door “bois du Roi” en “bois Madame” nu noordwaarts langs “rau Godelet”, terug vanonder het hoge loof een bezoekje gebracht aan Petite Hour. Op onze tocht drie “Houren” zien liggen,nl. een gewone Hour, een grande Hour en Petite Hour, zijn maar bij één op visite geweest…onze ouderdom..begrijp je…Nogmaals eens goed onze dorst gelest om de laatste vijf kilometer, in open veld en tussen weilanden, rond “Ferme de Harroy” , nog tweemaal de Lesse over, op de oude spoorwegbedding om alzo ons eindpunt Houyet te bereiken. Na deze dikke twintiger op een late maar warme zomerdag, moe maar voldaan (ikke toch), ons op een terras laten neerstrijken.
Eerst het goede nieuws. Met ons achten gezongen en geklonken, met een smakelijke Orval in ons polletjes, op het jongste kleinkind van Dany en Godelieve, proficiat aan hun zoon en schoondochter, de ouders van Lente.
Nu het droevige nieuws. ‘K kan volgende woensdag niet mee…snik…snik…komen de schouw kuisen, kwestie van planning …doen woensdag alle klanten in Sinaai…geen ontkomen aan of anders bijbetalen…man..man..man…misérie…misérie.
Tot nader orde, Hilaire
Nabeschouwing:
Ik ging het niet doen, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan!
Eerst en vooral die affaire met zijne foto!
Pffffttt den troeten, moesten er alleen maar mooie foto's op komen we hadden hem nog nooit op het www gezien.
En dan nu
Wat lees ik, ze komen zijn schouw kuisen!
Hewel 't is proper, met een beetje geluk trekken die kerels hem eens door zijn schouw. Resultaat, schouw proper want opgeruimt staat netjes.
Terwijl ik eraan denk, de oplossing van zijn probleem! Annie gaat mee stappen (zit ze niet gans de dag met die schouwkuiser zijn gezaag). En wij zullen haar wel verzorgen.
Haha de groeten, het heeft weer deugd gedaan, en stort u niet in onkuisheid.
Dit is zowat de korste oproep. Zijn verleden woensdagavond tot een akkoord gekomen, hadden niet te veel gedronken, om nu woensdag eerstkomend nog eens de "kayaktrein" te nemen richting Lesse om te eindigen in Houyet (bolt nog drie weken). 'K zal trachten nog een paar onbekende paadjes uit te zoeken om niet in herhaling te vallen.
Voor de vergeetachtigen onder ons : den dubbeldekker vanuit st niklaas vertrek om 06.30u naar brussel noord om daar de E.C.Vauban te nemen om 07.42u naar namen en vervolgens directe aansluiting naar dinant, anseremme, gendron-celles of houyet.
Nog niet zingen van "'t is weer voorbij die mooie zomer...", 't zal woensdag nog warm zijn, dus, vroeg starten is de boodschap en doe het voor je gezondheid, lui wordt je vanzelf...daarvoor moet je niet uit je luie zetel komen, zeg dat ik het gezegd heb, tot woensdag, Hilaire
Al gekeken op de nieuwe activiteit in picasa-webalbum van Herman, heeft de schoonste foto, leider met paard, gedeleet, foei.
Recht van antwoord:
Dezen ezel moet goed leren kijken en minder neuten, lezers vreemd aan onze ploeggeest zullen weer geweldpleging voor ogen hebben.
Relaas der feiten:
09/09/09 (ziet er eigenlijk wel proper uit.)
• Zingen van “daar is LENTE, daar is de zon (verdere uitleg volgt). O9.09.09.09.09, dit is geen telefoonnummer maar het ogenblik dat we in het jaar 09 maand 09 dag 09 uur 09 minuut 09 met onze goed gekoelde honderdton-dieseltje het station van Dinant binnen spoorden. Een ingeving van mij, wat ben ik toch bij de zaak, om er een foto van te maken, eerst met tegenzin, daarna met veel plezier genomen door Dany en William. Met ditzelfde “kayak-treintje” naar het eindstation Houyet sur Lesse. Via het spoorweghart Brussel en twee aansluitingen, weer eens stipt op tijd om 09.30u, aangekomen. Wie zijn die kritiekasters die altijd maar vitten over zoveel vertraging?
Houyet sur Lesse (in een grote bocht “heen en weer”).
Relaas van de trip : Vinden in deze omgeving nog moeilijk een paadje welke we nog niet onder de voeten gelopen hebben. In de nog frisse morgen, (je weet wel… vroeg begonnen is…) aanstonds omhoog naar het hoogste punt van “bois du Tchérau” om nadien af te dalen (hadden niets anders verwacht) naar de grote meander van de Lesse langs “le gros Tienne”, zo naar “chap. N.D. du Maquis”. Nu zuidwaarts naar het gehucht Hérock en eventjes langs de baan naar “Pont d’Havenne”. Niet over de mooie rivier maar door het struikgewas een klein weggetje opgezocht om, mee met het nu zeer kalme water, naar de oude spoorwegbedding Houyet – Jemelle te slalommen. (de oude lijn 166 is nu een prachtige fietsroute) Aan de oude spwgbrug over de Lesse een goed plekje gezocht om te pic –nicken. Zalig vertoeven langs het water in gezelschap van een ijsvogel en scholen visjes van pas uit het eitje tot al wat groter. Terug op pad, wisten dat we nu 5 km. ver de warme zon boven ons hadden, (nog tot 30° C). Langzaam klimmend uit de Lesse-vallei en zijn bijwatertje “le Biran”, door Wanlin naar “Croix du Pétrali”, “Croix remy”, “Croix la Justine”, en “Croix Gérard” om boven op de kam een 360° vergezicht te aanschouwen, (Daarvoor doen we HET)…Neven “village des Vacances” terug het dichte bos in, een grote bocht door “bois du Roi” en “bois Madame” nu noordwaarts langs “rau Godelet”, terug vanonder het hoge loof een bezoekje gebracht aan Petite Hour. Op onze tocht drie “Houren” zien liggen,nl. een gewone Hour, een grande Hour en Petite Hour, zijn maar bij één op visite geweest…onze ouderdom..begrijp je…Nogmaals eens goed onze dorst gelest om de laatste vijf kilometer, in open veld en tussen weilanden, rond “Ferme de Harroy” , nog tweemaal de Lesse over, op de oude spoorwegbedding om alzo ons eindpunt Houyet te bereiken. Na deze dikke twintiger op een late maar warme zomerdag, moe maar voldaan (ikke toch), ons op een terras laten neerstrijken.
Eerst het goede nieuws. Met ons achten gezongen en geklonken, met een smakelijke Orval in ons polletjes, op het jongste kleinkind van Dany en Godelieve, proficiat aan hun zoon en schoondochter, de ouders van Lente.
Nu het droevige nieuws. ‘K kan volgende woensdag niet mee…snik…snik…komen de schouw kuisen, kwestie van planning …doen woensdag alle klanten in Sinaai…geen ontkomen aan of anders bijbetalen…man..man..man…misérie…misérie.
Tot nader orde, Hilaire
Nabeschouwing:
Ik ging het niet doen, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan!
Eerst en vooral die affaire met zijne foto!
Pffffttt den troeten, moesten er alleen maar mooie foto's op komen we hadden hem nog nooit op het www gezien.
En dan nu
Wat lees ik, ze komen zijn schouw kuisen!
Hewel 't is proper, met een beetje geluk trekken die kerels hem eens door zijn schouw. Resultaat, schouw proper want opgeruimt staat netjes.
Terwijl ik eraan denk, de oplossing van zijn probleem! Annie gaat mee stappen (zit ze niet gans de dag met die schouwkuiser zijn gezaag). En wij zullen haar wel verzorgen.
Haha de groeten, het heeft weer deugd gedaan, en stort u niet in onkuisheid.
zondag 6 september 2009
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN – LIMBURG
Uitnodiging:
Eens iets heel anders, nu naar de bloeiende heide (erica) in het Nationaal park Midden-Limburg in de driehoek Genk-Maaseik- Lanaken.
Ik moet enkel nog de stafkaart 26 / 5.6 gaan halen of de wandelkaart van dit natuurreservaat. Beschik verder over alle informatie om er te geraken. Als alles goed zit gaat het een prachtige stapdag worden, nu eens in een andere omgeving.
De bedoeling is om naar maastricht of genk te sporen en daar enkel 's morgens een bus te nemen van "de lijn" nr.45.
de treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel noord vertrek te St niklaas om 06.30u. Met wat geluk (waarom niet) te Brussel nd de trein nemen van 07.33u rechtstreeks naar Maastricht (nl). Wanneer we deze aansluiting aan onze neus zien voorbij gaan blijven we te Brussel nd om daar de I.C.trein te nemen naar Genk.
Nemen ofwel de bus te maastricht ofwel te Genk om ons te laten afzetten richting Zutendaal.
Informatie voor de familie Thys : indien we de aansluiting naar Maastricht niet halen te Brussel noord, gelieve dan in dit station af te stappen om ons te vervoegen.
Hopelijk valt dit bij jullie in goede Limburgse aarde, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
2 september 2009
Onbekend WAS Onbemind… ik zag ze zo naar elkaar kijken en denken … nu gaat hij toch zijn willetje doordrijven…naar de Liimburrrg in plaats van naar “Onze Ardennen”. Sommigen, “we kunnen nog altijd in Luik afstappen”. Hun argwaan nam nog toe toen we, al om 09.00u, aan het station te Maastricht op de bus van de Vlaamse “lijn” stonden te wachten die zich niet op tijd aanbood. Daar was hij dan, met 10 minuten vertraging vertrokken richting Genk om bij aankomst in het gehucht Bessemer, tussen Lanaken en Zutendaal aan te komen met 5 minuten. De grote Goeroe had weer eens alles onder controle en genoeg informatie bijeen om te starten in één van de vijf “toegangspoorten” van dit enorm groot gebied, namelijk “Pietersembos”.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN – LIMBURG
Relaas van de trip : Om 09.45u, (vroeg starten = meer dan half gewonnen) het grote dennenwoud in richting natuurreservaat “Zipbeek” waar natuurbehoud alles in het werk stelt om dit watertje “als zuiverste beekje van Vlaanderen” te behoeden. Verder noordwaarts tot tegen de hoge afsluiting van het “Koninklijk domein” met middenin “Koninklijke villa Fridhem”. Zo naar de baan Zutendaal – Maasmechelen, deze oversteken, naar de diepe zandgroeve waar we een p.n. plaats zochten, en vonden. Diep onder ons de ondergelopen zandgroeve die we na het boterhammen eten een bezoekje gingen brengen. (Het beste zand van Europa om het fijnste glas te blazen)-(Geniet van de mooie foto’s van Etienne en William). Het geluk was met ons, de loslopende Prewalskipaarden stonden ons op te wachten aan de rand van de waterplas om te verbroederen. Meer dan vijf kilometer nodig om deze plek met veel heide, weliswaar op het einde van de bloei, rond te stappen. Terug de baan van deze morgen over om op onze stappen terug te keren, nu naar het grote veen “onder de berg”. We hadden goed gekozen om langs daar te gaan. Dit veen is bijna volledig begroeid met veenmossen, die mossen hebben er tienduizenden jaren over gedaan om dit natuurlijke tapijt te creëren. (ze maaien op sommige plaatsen de uitgebloeide heide af om het veenmos te laten woekeren). Terug via de “Zipbeek” naar ons vertrek en aankomstpunt en tot het besluit gekomen dat dit een “aangenaam mooi wandelparadijs is”. Evenveel kilometer afgehaspeld als in “onze Ardennen” maar minder moe bij aankomst daar de moeilijkheidsgraad van de tocht één of twee sterretjes minder bevat.
Met de bus naar Genk om daar te terrassen zonder Orval of andere Trappist. Of is het, zoals men zegt, toch nog een onderontwikkeld gebied en kijken ze niet verder dan hun Limburgse neus lang is. Ik alleszins in de wolken na deze stapdag met zeer mooi weer. Tot volgende woensdag, terug richting Houyet, Hilaire
Nabeschouwing:
Eindelijk heeft hij zich ge-uit, hij is zot van Limburgers (omdat ze zo mooi zingen). Hij is zot van Opgrimbie (ge weet waarom!), en hij kan niet van de merrie's blijven. Het zijn toeren. Laat je niks wijsmaken, het was een prutswandeling. Treinverkeer moeten ophouden ophouden te Brussel, omdat de heren te laat waren! Treinverkeer daardoor voor uren in de knoop. Bus te laat! Chaufeur vies omdat wij nog tickets moesten hebben en hij al laat was!
En ten laatste GEENEN Orval. Deze wandeling niet minder dan een ramp!
Juicht vrienden juicht, en treurt, weent bitter het is gebeurd.
want wat niemand blijkt te weten ho grote verassing, voor degene die het tellen verleerd zijn, staan er bij ons foto album nummers.
Wie oh wie heeft gezien dat we deze week nummer 100 ingevuld hebben.
Niemand noppes, nobody, geen reactie's.
Ik had nochtans gedacht bij zo'n nummer hoort feest, ik was al een tijdje aan het sparen, in het zwart je weet wel!
Maar ja wegens gebrek aan belangstelling (trouwens de inschrijvingen zijn gesloten) zal ik weer helemaal alleen dit potje nat moeten laten verdwijnen.
Op voor de volgende 100, volgende feest bij 250?
Gegroet deugnieten der aarde.
Eens iets heel anders, nu naar de bloeiende heide (erica) in het Nationaal park Midden-Limburg in de driehoek Genk-Maaseik- Lanaken.
Ik moet enkel nog de stafkaart 26 / 5.6 gaan halen of de wandelkaart van dit natuurreservaat. Beschik verder over alle informatie om er te geraken. Als alles goed zit gaat het een prachtige stapdag worden, nu eens in een andere omgeving.
De bedoeling is om naar maastricht of genk te sporen en daar enkel 's morgens een bus te nemen van "de lijn" nr.45.
de treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel noord vertrek te St niklaas om 06.30u. Met wat geluk (waarom niet) te Brussel nd de trein nemen van 07.33u rechtstreeks naar Maastricht (nl). Wanneer we deze aansluiting aan onze neus zien voorbij gaan blijven we te Brussel nd om daar de I.C.trein te nemen naar Genk.
Nemen ofwel de bus te maastricht ofwel te Genk om ons te laten afzetten richting Zutendaal.
Informatie voor de familie Thys : indien we de aansluiting naar Maastricht niet halen te Brussel noord, gelieve dan in dit station af te stappen om ons te vervoegen.
Hopelijk valt dit bij jullie in goede Limburgse aarde, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
2 september 2009
Onbekend WAS Onbemind… ik zag ze zo naar elkaar kijken en denken … nu gaat hij toch zijn willetje doordrijven…naar de Liimburrrg in plaats van naar “Onze Ardennen”. Sommigen, “we kunnen nog altijd in Luik afstappen”. Hun argwaan nam nog toe toen we, al om 09.00u, aan het station te Maastricht op de bus van de Vlaamse “lijn” stonden te wachten die zich niet op tijd aanbood. Daar was hij dan, met 10 minuten vertraging vertrokken richting Genk om bij aankomst in het gehucht Bessemer, tussen Lanaken en Zutendaal aan te komen met 5 minuten. De grote Goeroe had weer eens alles onder controle en genoeg informatie bijeen om te starten in één van de vijf “toegangspoorten” van dit enorm groot gebied, namelijk “Pietersembos”.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN – LIMBURG
Relaas van de trip : Om 09.45u, (vroeg starten = meer dan half gewonnen) het grote dennenwoud in richting natuurreservaat “Zipbeek” waar natuurbehoud alles in het werk stelt om dit watertje “als zuiverste beekje van Vlaanderen” te behoeden. Verder noordwaarts tot tegen de hoge afsluiting van het “Koninklijk domein” met middenin “Koninklijke villa Fridhem”. Zo naar de baan Zutendaal – Maasmechelen, deze oversteken, naar de diepe zandgroeve waar we een p.n. plaats zochten, en vonden. Diep onder ons de ondergelopen zandgroeve die we na het boterhammen eten een bezoekje gingen brengen. (Het beste zand van Europa om het fijnste glas te blazen)-(Geniet van de mooie foto’s van Etienne en William). Het geluk was met ons, de loslopende Prewalskipaarden stonden ons op te wachten aan de rand van de waterplas om te verbroederen. Meer dan vijf kilometer nodig om deze plek met veel heide, weliswaar op het einde van de bloei, rond te stappen. Terug de baan van deze morgen over om op onze stappen terug te keren, nu naar het grote veen “onder de berg”. We hadden goed gekozen om langs daar te gaan. Dit veen is bijna volledig begroeid met veenmossen, die mossen hebben er tienduizenden jaren over gedaan om dit natuurlijke tapijt te creëren. (ze maaien op sommige plaatsen de uitgebloeide heide af om het veenmos te laten woekeren). Terug via de “Zipbeek” naar ons vertrek en aankomstpunt en tot het besluit gekomen dat dit een “aangenaam mooi wandelparadijs is”. Evenveel kilometer afgehaspeld als in “onze Ardennen” maar minder moe bij aankomst daar de moeilijkheidsgraad van de tocht één of twee sterretjes minder bevat.
Met de bus naar Genk om daar te terrassen zonder Orval of andere Trappist. Of is het, zoals men zegt, toch nog een onderontwikkeld gebied en kijken ze niet verder dan hun Limburgse neus lang is. Ik alleszins in de wolken na deze stapdag met zeer mooi weer. Tot volgende woensdag, terug richting Houyet, Hilaire
Nabeschouwing:
Eindelijk heeft hij zich ge-uit, hij is zot van Limburgers (omdat ze zo mooi zingen). Hij is zot van Opgrimbie (ge weet waarom!), en hij kan niet van de merrie's blijven. Het zijn toeren. Laat je niks wijsmaken, het was een prutswandeling. Treinverkeer moeten ophouden ophouden te Brussel, omdat de heren te laat waren! Treinverkeer daardoor voor uren in de knoop. Bus te laat! Chaufeur vies omdat wij nog tickets moesten hebben en hij al laat was!
En ten laatste GEENEN Orval. Deze wandeling niet minder dan een ramp!
Juicht vrienden juicht, en treurt, weent bitter het is gebeurd.
want wat niemand blijkt te weten ho grote verassing, voor degene die het tellen verleerd zijn, staan er bij ons foto album nummers.
Wie oh wie heeft gezien dat we deze week nummer 100 ingevuld hebben.
Niemand noppes, nobody, geen reactie's.
Ik had nochtans gedacht bij zo'n nummer hoort feest, ik was al een tijdje aan het sparen, in het zwart je weet wel!
Maar ja wegens gebrek aan belangstelling (trouwens de inschrijvingen zijn gesloten) zal ik weer helemaal alleen dit potje nat moeten laten verdwijnen.
Op voor de volgende 100, volgende feest bij 250?
Gegroet deugnieten der aarde.
Houyet - Chevethogne - Leignon
Uitnodiging:
Geven niet af : terug richting Lesse om te starten in Houyet en eventueel te eindigen op de lijn 162 te Leignon, via Chevetogne.
kaarten 54 / 5.6 en 59 / 1.2 en 59 / 5.6 Kiezen doen we op de trein, heb reeds een paar goede tochten in het vooruitzicht, ook volgens de weersomstandigheden.
Wat de treinen betreft : den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord, vandaar de E.C.Vauban om 07.42u naar Namur en vervolgens naar Houyet met de kayaktrein ( zoals verleden week )
tot woensdag op de afspraak, niet vergeten Herman z'n berichten te openen. Hilaire
Relaas der feiten:
26 augustus 2009
Niet versagen, de woensdag is “onze feestdag” geworden. Nog eens andere paden opgezocht, nu van Houyet aan de Lesse op de lijn 165 (Dinant – Bertrix) doorsteken naar de lijn 162 (Namur –Arlon) om te eindigen in de onbewaakte stopplaats Leignon, één halte voor Ciney. Een trip die we jaren geleden, ten tijde van “Mulderken”, in tegenovergestelde richting aflegden. Onze groep vandaag aangenaam aangevuld met wat jonger bloed (of is het minder oud), Eric en Guido (de werkers) en gelegenheidscompagnon Karel, een kennis van Dany uit Nieuwkerken. Familie Thys dinsdagavond afgebeld, zijn met zijn tweetjes naar Bretagne op “retraite” om zo hun “huwelijkstreintje” op het goede spoor te houden.
Relaas van de trip : Wat een weelde aan tijd, vertrokken om 09.30u en vastgesteld dat het ginds de dag voordien goed geregend had, bijgevolg de grond een beetje zompig, de planten eens goed gedronken van het “Hemelwater” en daarom met hun oortjes omhoog en wij met onze longen wijd open om een voorraad zuurstof op te doen (moeten ons wapenen tegen de komende winter). Wij weg van de Lesse, het leisteenpaadje omhoog, door het “Parc d’Ardenne”, de N94 over om ons bij het wild te voegen, de laatste sluit het hek. Afdalen naar de “Ywoigne”, nu eens oostwaarts in het “bois de Quewisse” om de grote beek stroomopwaarts te volgen naar de “Pont de Ver”. Daar de minder drukke N982 kruisen, nog steeds naar het oosten om onder de vijftig meter hoge overbrugging van de E411-A4 te stappen. Wat een gigantisch bouwwerk om de vallei van één simpele beek te overspannen met een snelweg. Wij alsmaar verder in deze bedding, tot grote vreugde van vriend Michel die opgetogen was in de nabijheid van het water en zijn vriend Jacky, hun dag kon niet meer stuk. Tussen de vele sporen en “wildwissels” en de badplaatsen voor everzwijnen, een rustig plekje gevonden om te genieten en onze rugzak lichter te maken. Ook zij, het wild bedoel ik, houden hun ”siësta”. Zoveel sporen en vers omgewroete grond, maar buiten een schuchtere ree of hert die komt kijken, niemand te zien. Vastgesteld dat we vóór de noen al meer dan negen kilometer onder de voetzolen hadden in een duurtijd van 2.20u. Terug op stap, na 7km langs de “L’Ywoigne”, uit de bedding geklommen naar het dorp Chevetogne en zijn “Domaine Provincial”. Dit domein heeft alles in huis om eens een dag te verblijven in familieverband, men kan er alle sporten beoefenen, eten en drinken, in een groot, mooi en groen kader. Met nog wat tijd over langs de grote vijvers gewandeld om daarna een smal modderig paadje te zoeken nevens een gracht om zo omhoog in open veld uit te komen ( de eerste keer vandaag ). Het stille dorpje Ychippe door, mooi gerenoveerde huisjes kijkend, om ons tot slot te laten afzakken naar Leignon met zijn kasteel als toemaatje. Vastgeprikt op foto door Dany en William, waarvoor dank. Timing was goed, om 15.40u op het perron om 10 minuten later de L-trein te nemen voor een kort ritje (3’) naar Ciney.
Terrasjes tijd van vier tot zes, wat een zee aan tijd om al het goede tot ons te nemen,…en een vermelding waart, “den Orval” werd om het halfuur een halfjaar ouder, de meesten zullen dit wel begrijpen, … lekkerrrr. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Hallo vrienden en 'innen, geen uitleg bij de foto's deze week ik was der niet bij, ik kan dus niet gezondigd hebben! Maar zie wel anderen welke volgens mij dringend moeten gaan werken aan een volle aflaat. Ik voor mij heb vastgesteld dat er nog leukere dingen zijn dan met een bende loesje ongeregelden door de bossen te trekken. Zij zouden beter ook eens meer hun eigen vrouw in de armen sluiten in plaats van hun ogen te rusten te leggen op vreemde boezems! Allee ik trek me terug tegen eigen boezem ofzo. De goeten.
Geven niet af : terug richting Lesse om te starten in Houyet en eventueel te eindigen op de lijn 162 te Leignon, via Chevetogne.
kaarten 54 / 5.6 en 59 / 1.2 en 59 / 5.6 Kiezen doen we op de trein, heb reeds een paar goede tochten in het vooruitzicht, ook volgens de weersomstandigheden.
Wat de treinen betreft : den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord, vandaar de E.C.Vauban om 07.42u naar Namur en vervolgens naar Houyet met de kayaktrein ( zoals verleden week )
tot woensdag op de afspraak, niet vergeten Herman z'n berichten te openen. Hilaire
Relaas der feiten:
26 augustus 2009
Niet versagen, de woensdag is “onze feestdag” geworden. Nog eens andere paden opgezocht, nu van Houyet aan de Lesse op de lijn 165 (Dinant – Bertrix) doorsteken naar de lijn 162 (Namur –Arlon) om te eindigen in de onbewaakte stopplaats Leignon, één halte voor Ciney. Een trip die we jaren geleden, ten tijde van “Mulderken”, in tegenovergestelde richting aflegden. Onze groep vandaag aangenaam aangevuld met wat jonger bloed (of is het minder oud), Eric en Guido (de werkers) en gelegenheidscompagnon Karel, een kennis van Dany uit Nieuwkerken. Familie Thys dinsdagavond afgebeld, zijn met zijn tweetjes naar Bretagne op “retraite” om zo hun “huwelijkstreintje” op het goede spoor te houden.
Relaas van de trip : Wat een weelde aan tijd, vertrokken om 09.30u en vastgesteld dat het ginds de dag voordien goed geregend had, bijgevolg de grond een beetje zompig, de planten eens goed gedronken van het “Hemelwater” en daarom met hun oortjes omhoog en wij met onze longen wijd open om een voorraad zuurstof op te doen (moeten ons wapenen tegen de komende winter). Wij weg van de Lesse, het leisteenpaadje omhoog, door het “Parc d’Ardenne”, de N94 over om ons bij het wild te voegen, de laatste sluit het hek. Afdalen naar de “Ywoigne”, nu eens oostwaarts in het “bois de Quewisse” om de grote beek stroomopwaarts te volgen naar de “Pont de Ver”. Daar de minder drukke N982 kruisen, nog steeds naar het oosten om onder de vijftig meter hoge overbrugging van de E411-A4 te stappen. Wat een gigantisch bouwwerk om de vallei van één simpele beek te overspannen met een snelweg. Wij alsmaar verder in deze bedding, tot grote vreugde van vriend Michel die opgetogen was in de nabijheid van het water en zijn vriend Jacky, hun dag kon niet meer stuk. Tussen de vele sporen en “wildwissels” en de badplaatsen voor everzwijnen, een rustig plekje gevonden om te genieten en onze rugzak lichter te maken. Ook zij, het wild bedoel ik, houden hun ”siësta”. Zoveel sporen en vers omgewroete grond, maar buiten een schuchtere ree of hert die komt kijken, niemand te zien. Vastgesteld dat we vóór de noen al meer dan negen kilometer onder de voetzolen hadden in een duurtijd van 2.20u. Terug op stap, na 7km langs de “L’Ywoigne”, uit de bedding geklommen naar het dorp Chevetogne en zijn “Domaine Provincial”. Dit domein heeft alles in huis om eens een dag te verblijven in familieverband, men kan er alle sporten beoefenen, eten en drinken, in een groot, mooi en groen kader. Met nog wat tijd over langs de grote vijvers gewandeld om daarna een smal modderig paadje te zoeken nevens een gracht om zo omhoog in open veld uit te komen ( de eerste keer vandaag ). Het stille dorpje Ychippe door, mooi gerenoveerde huisjes kijkend, om ons tot slot te laten afzakken naar Leignon met zijn kasteel als toemaatje. Vastgeprikt op foto door Dany en William, waarvoor dank. Timing was goed, om 15.40u op het perron om 10 minuten later de L-trein te nemen voor een kort ritje (3’) naar Ciney.
Terrasjes tijd van vier tot zes, wat een zee aan tijd om al het goede tot ons te nemen,…en een vermelding waart, “den Orval” werd om het halfuur een halfjaar ouder, de meesten zullen dit wel begrijpen, … lekkerrrr. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Hallo vrienden en 'innen, geen uitleg bij de foto's deze week ik was der niet bij, ik kan dus niet gezondigd hebben! Maar zie wel anderen welke volgens mij dringend moeten gaan werken aan een volle aflaat. Ik voor mij heb vastgesteld dat er nog leukere dingen zijn dan met een bende loesje ongeregelden door de bossen te trekken. Zij zouden beter ook eens meer hun eigen vrouw in de armen sluiten in plaats van hun ogen te rusten te leggen op vreemde boezems! Allee ik trek me terug tegen eigen boezem ofzo. De goeten.
zaterdag 22 augustus 2009
Aan de Ywoigne en de Lesse van Houyet naar Gendron-Celles
Uitnodiging:
Ga het heel kort houden omdat het niet moeilijk om raden is... gaan ons woensdag wegsteken in de bossen rond Gendron- Celles en Houyet aan de Lesse.
met de kaarten 53 / 7.8 en 54 / 5.6 en 59 / 1.2 en 58 / 3.4 kunnen we een uitstap maken met voortdurend groen boven onze koppen om ons te beschermen tegen de warmte. Nog dit, eindigen in Gondron- celles of te Houyet ( beiden met terras en zonder drukte )
Nu nog maar eens de treinen meegeven : Met den dubbeldekker vertrek te St Niklaas om 06.30u naar Brussel noord en vandaar met de E.C. trein-Vauban vertrek om 07.42u naar Namur om aldaar de toer.trein te nemen naar de Lesse ( kayak-trein ) Bijgevolg aan het stappen vóór 09.30u in alle friste om ons zeker niet te moeten haasten om op ons terras neer te strijken.
Tot woensdag morgen, Hilaire.
Vanuit ons kliekje willen ook ons meeleven betuigen aan vriend Etienne bij het overlijden van zijn moeder.
Relaas der feiten:
19 augustus 2009
We horen het jullie al mompelen : ge moet goed zot zijn (Ziet ge wel hij weet het)om in zulke weersomstandigheden naar de Ardennen te gaan stappen… en toch …waren met z’n vieren en hebben ons gezond verstand (hehehe) gebruikt..en ja we hebben dat.. omdat
a) vroeg te vertrekken met goed uitgeruste treinen (airco) om in de friste te starten.
b) een ganse dag hoog bos opgezocht dicht bij het water.
c) de hoogteverschillen en de afstand te beperken.
d) elk van ons met aangepaste uitrusting, drankvoorraad en tenvolle gemotiveerd.
Nog een detail om te vermelden : de Lesse vol joelende kayakkers (hoeveel honderden?) in de brandende zon en wij in het relatief frisse woud met z’n zessen (amper twee tegenliggers op de ganse dag). ‘s Middags één minuut stilte gehouden voor de “mensen” in de stampvolle treinen en verhitte files richting “zandbak”. En…spijtig dat de Fam. Thys niet aanwezig was ... vriend Michel (jaloerzigaard van een bospoeper)wist te vertellen dat hij, vriend Herman, nog eens “de nacht” op moest.
Aan de Ywoigne en de Lesse van Houyet naar Gendron-Celles.
Relaas van de trip : De nevel was nog maar net verdwenen toen we om 09.30u te Houyet afstapten, een ganse kudde ging z’n vaartuigje ophalen, wij het bos in weg van de Lesse en de drukte, langs de vijvers van “rau de Mossia”. Ons twee prentjesschieters waren meteen bij de pinken (samen vier) en al wat mooi was, was gezien. Na drie kilometer eventjes vanonder het dichte loofblad om de N94 over te steken en in het “bois de Quewisse” de “rau de Vesti” stroomafwaarts te volgen. Moeten vermelden dat in de Ardennen het waterpeil ook sterk dalend is na de warme droge periode. Hadden gekozen voor deze bedding omdat we die op ons duimpjes kennen (samen acht), alsook waar het beekje in de iets grotere “L’Ywoigne”uitmondt. Terug de N94 kruisen, het riviertje “L’Ywoigne” ook stroomafwaarts volgend om één kilometer verder een doorwaadbare plaats te zoeken om wat meer avontuur in te lassen. Langs veel wildspoor en modderpoelen voor evers aan wat klauterwerk begonnen op zoek naar de bron “Fontaine du Bouillon”. Een geschikte plaats gezocht om te boterhammen bij een temperatuur van 21° C. (geen graad gelogen) Regelmatig een rustpauze ingelast, zeker na een inspanning, daarna ons terug laten afzakken naar de plaats waar de Ywoigne de Lesse voedt. Daar in de grote bocht, vanonder het struikgewas, gesupporterd voor de bootjesmensen die van Houyet naar Gendron peddelden. Wij hadden nog twee uur tijd, nodig ook, om het zes kilometer lange G.R.pad, heel wisselvallig met veel rotspartijtjes en altijd in de nabijheid van de kronkelende Lesse, af te leggen. Hoeveel keer hebben we dit pad al gevolgd?, nog steekt het niet tegen, één voor alle seizoenen. Hebben die twee uur optimaal gebruikt om niet uitgeput op ons terras aan te komen.
Anderhalf uur relax genoten van ons hapje en ons kelkje (tot op de bodem geledigd), ware het niet dat vriend Michel aan de “serveuse” vroeg of haar “tattoo” op haar borst geen graffiti was? Gevolg, onze laatste Orval niet meer zo fris als gewenst … en wij ook niet meer gewenst,... hij moet leren zwijgen.
Volgende maandag meer voor de oproep van volgende Woensdag 26 oogst.
Hilaire
Nabeschouwing:
Het zijn kerels, een keer alleen op stap, en de ganse Franstalige gemeenschap tegen ons in het harnas. Onze leider heeft zijn Sinaaise discipelen niet meer in de hand.
Het doet goed aan het hart eens een ander slachtoffer door het slijk te kunnen sleuren. Maar hij heeft er om gevraagd. Mij de grote critikaster schofelen zonder aanziens des persoons, hij zal bij deze openlijk en bloot (zie foto's van vorige week) op het www. aan de schandpaal gekluistert worden. En iedereen (en der zijn er velen) mag zijn gal spuien op en over deze onverlaat.
Ik hoop voor hem dat hij nog mag en kan schuilen onder de rok van zijn eega.
Hilaire, mag voor deze ingreep zijn afgesproken bijdrage storten op mijn bankrekeing!
Tot wederziens beste, betere stapgenoten.
Ga het heel kort houden omdat het niet moeilijk om raden is... gaan ons woensdag wegsteken in de bossen rond Gendron- Celles en Houyet aan de Lesse.
met de kaarten 53 / 7.8 en 54 / 5.6 en 59 / 1.2 en 58 / 3.4 kunnen we een uitstap maken met voortdurend groen boven onze koppen om ons te beschermen tegen de warmte. Nog dit, eindigen in Gondron- celles of te Houyet ( beiden met terras en zonder drukte )
Nu nog maar eens de treinen meegeven : Met den dubbeldekker vertrek te St Niklaas om 06.30u naar Brussel noord en vandaar met de E.C. trein-Vauban vertrek om 07.42u naar Namur om aldaar de toer.trein te nemen naar de Lesse ( kayak-trein ) Bijgevolg aan het stappen vóór 09.30u in alle friste om ons zeker niet te moeten haasten om op ons terras neer te strijken.
Tot woensdag morgen, Hilaire.
Vanuit ons kliekje willen ook ons meeleven betuigen aan vriend Etienne bij het overlijden van zijn moeder.
Relaas der feiten:
19 augustus 2009
We horen het jullie al mompelen : ge moet goed zot zijn (Ziet ge wel hij weet het)om in zulke weersomstandigheden naar de Ardennen te gaan stappen… en toch …waren met z’n vieren en hebben ons gezond verstand (hehehe) gebruikt..en ja we hebben dat.. omdat
a) vroeg te vertrekken met goed uitgeruste treinen (airco) om in de friste te starten.
b) een ganse dag hoog bos opgezocht dicht bij het water.
c) de hoogteverschillen en de afstand te beperken.
d) elk van ons met aangepaste uitrusting, drankvoorraad en tenvolle gemotiveerd.
Nog een detail om te vermelden : de Lesse vol joelende kayakkers (hoeveel honderden?) in de brandende zon en wij in het relatief frisse woud met z’n zessen (amper twee tegenliggers op de ganse dag). ‘s Middags één minuut stilte gehouden voor de “mensen” in de stampvolle treinen en verhitte files richting “zandbak”. En…spijtig dat de Fam. Thys niet aanwezig was ... vriend Michel (jaloerzigaard van een bospoeper)wist te vertellen dat hij, vriend Herman, nog eens “de nacht” op moest.
Aan de Ywoigne en de Lesse van Houyet naar Gendron-Celles.
Relaas van de trip : De nevel was nog maar net verdwenen toen we om 09.30u te Houyet afstapten, een ganse kudde ging z’n vaartuigje ophalen, wij het bos in weg van de Lesse en de drukte, langs de vijvers van “rau de Mossia”. Ons twee prentjesschieters waren meteen bij de pinken (samen vier) en al wat mooi was, was gezien. Na drie kilometer eventjes vanonder het dichte loofblad om de N94 over te steken en in het “bois de Quewisse” de “rau de Vesti” stroomafwaarts te volgen. Moeten vermelden dat in de Ardennen het waterpeil ook sterk dalend is na de warme droge periode. Hadden gekozen voor deze bedding omdat we die op ons duimpjes kennen (samen acht), alsook waar het beekje in de iets grotere “L’Ywoigne”uitmondt. Terug de N94 kruisen, het riviertje “L’Ywoigne” ook stroomafwaarts volgend om één kilometer verder een doorwaadbare plaats te zoeken om wat meer avontuur in te lassen. Langs veel wildspoor en modderpoelen voor evers aan wat klauterwerk begonnen op zoek naar de bron “Fontaine du Bouillon”. Een geschikte plaats gezocht om te boterhammen bij een temperatuur van 21° C. (geen graad gelogen) Regelmatig een rustpauze ingelast, zeker na een inspanning, daarna ons terug laten afzakken naar de plaats waar de Ywoigne de Lesse voedt. Daar in de grote bocht, vanonder het struikgewas, gesupporterd voor de bootjesmensen die van Houyet naar Gendron peddelden. Wij hadden nog twee uur tijd, nodig ook, om het zes kilometer lange G.R.pad, heel wisselvallig met veel rotspartijtjes en altijd in de nabijheid van de kronkelende Lesse, af te leggen. Hoeveel keer hebben we dit pad al gevolgd?, nog steekt het niet tegen, één voor alle seizoenen. Hebben die twee uur optimaal gebruikt om niet uitgeput op ons terras aan te komen.
Anderhalf uur relax genoten van ons hapje en ons kelkje (tot op de bodem geledigd), ware het niet dat vriend Michel aan de “serveuse” vroeg of haar “tattoo” op haar borst geen graffiti was? Gevolg, onze laatste Orval niet meer zo fris als gewenst … en wij ook niet meer gewenst,... hij moet leren zwijgen.
Volgende maandag meer voor de oproep van volgende Woensdag 26 oogst.
Hilaire
Nabeschouwing:
Het zijn kerels, een keer alleen op stap, en de ganse Franstalige gemeenschap tegen ons in het harnas. Onze leider heeft zijn Sinaaise discipelen niet meer in de hand.
Het doet goed aan het hart eens een ander slachtoffer door het slijk te kunnen sleuren. Maar hij heeft er om gevraagd. Mij de grote critikaster schofelen zonder aanziens des persoons, hij zal bij deze openlijk en bloot (zie foto's van vorige week) op het www. aan de schandpaal gekluistert worden. En iedereen (en der zijn er velen) mag zijn gal spuien op en over deze onverlaat.
Ik hoop voor hem dat hij nog mag en kan schuilen onder de rok van zijn eega.
Hilaire, mag voor deze ingreep zijn afgesproken bijdrage storten op mijn bankrekeing!
Tot wederziens beste, betere stapgenoten.
Abonneren op:
Posts (Atom)