Dinant – Awagne – Purnode – Evrehailles – Yvoir

Uitnodiging:


Na maandag komt dinsdag en ...Joepy...daarna WOENSDAG, kunnen er niet genoeg van krijgen, bijzonder met zo een zonnig weer. Gaan het nog eens wagen richting Dinant om te eindigen in Yvoir.

Tweemaal jaars moeten we als laatste kilometers de rotsen van Champalle aandoen, zeker nu de bloemetjes, eventueel de wilde Orchis, op ons staan te wachten.
Vanaf het station te Dinant stappen we de Maas over om uit die stroomvallei te klimmen, zal er iets mooi's uitzoeken met een paar nieuwigheden en een paar dorpjes door.

Wat de stafkaarten betreft : 53 / 3.4 en 53 / 7.8 en als 't kan de 54 / 5.6

Wat de treinuren betreft : Jawel, den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord om daar de E.C. Vauban te nemen vertrek Brussel nd om 07.42u naar Namen en vervolgens de kayaktrein vanuit Namen (om .8.47u) rechtstreeks naar Dinant. Bijgevolg, iets na 09.00u aan 't stappen, wat een luxe...bij zulk goe weer zal het kalm aan zijn en genieeeeeten.

Tijdig uit je bedstee...lui word je vanzelf...als je blijft liggen, tot woensdag, Hilaire



Relaas der feiten:
23 juni 2010


Tijd vliegt snel, wij gebruiken hem wel, na de toffe 3-daagse van Hastiére-sur-Meuse was het rap weer woensdag. Welle weer weg richting Dinant aan de grote stroom. Alles verliep weeral vlotjes met onze jonge collega’s (wie zijn die misnoegden toch)..… Stipt om 09.10u stapten we van de toeristische kayaktrein, onder de machtige vestingmuren van de Citadel, voor meer dan 6u stapplezier. De dagtrip op voorhand uitgestippeld, een dikke twintiger, met veel moed begonnen onder een stralende hemel met een aangename temperatuur en wetende dat we niet “full speed” moesten stappen.
Dinant – Awagne – Purnode – Evrehailles – Yvoir.

Relaas van de tocht: Uit het station, niet over de Maasbrug maar langs het water, de sluis en de passerelle over ter hoogte van “Abdij van Leffe”. Tussen de oude huisjes door van het gehucht “La Dinantaise” begonnen aan de klim uit de Maasvallei, door en onder het nog frisse en gedauwde struikgewas naar “Réserve Naturelle devant Bouvignes”. Honderd meter boven de Maas een eerste panoramisch zicht op de overkant, het dorp Bouvignes, zijn historisch dorpsplein, kerk en hogerop de “ruines du chateau de Crèvecoeur” (verkennen we jaarlijks in de maand juli wanneer we op “Beeweg” gaan naar Maredsous). Het bos verlaten om door een groot akkerland uit te komen op een paar honderd meter van de grote hoeve “Fme de Viet”. Een kleine kilometer noordwaarts op de asfaltweg richting Purnode, vervolgens de tweede dreef rechts duikelden we in het “bois les Sarts”, langs de waterpoel “étang des Massennes”. Verder in een grote bocht om uit te komen in de weilanden van “Haie des Basses” en het dorp Awagne.
Tijd genomen om naar de mooi gerestaureerde oude huizen te kijken, intussen wees de klok 11.30u en hadden we 10km gestapt en …kregen honger. Een goed plekje gezocht in de lommer onder de dikke lindebomen van het kerkplein…smakelijk !!.
Een half uur later terug op pad, tussen twee kapelletjes door nogmaals de weilanden en de uitgestrekte graanvelden door (gerst begint goudkleurig te rijpen), nu richting vallei van “Le Bocq” en het brouwerijdorp Purnode. Met nog tien kilometer voor de voeten was het niet aangeraden om dit ambachtshuis, maker van vele streekbieren, een bezoekje te brengen. Wij met zijn achten terug de bossen in om de verbinding te maken naar het volgende dorpje Evrehailles, door “bois Pîpetit” en “bois Chaumont”, één en al jachtgebied. Waanden ons ergens in Engeland door vele aanduidingen “DO NOT ENTER”, mochten wel de paden betreden maar niet het bos doorkruisen (doen we trouwens nooit). Zoals gezegd, deze wildbossen door om in Evrehailles uit te komen aan de kant van het kasteel, kennen daar alles, op ons gemak het toeristische dorp door ( vele aangename Gîtes). Vanaf daar de baan Purnode – Yvoir over (N937) via “Terre des Roches” naar het superbekende “res. Nat. de Champalle”. Al tientallen keren de smalle rotsige paadjes genomen en telkens ontdekken we iets nieuw wat de Fauna en Flora betreft,( nu wilde bieslook en berganjer ) nooit uitgekeken op die zuidelijk gelegen heetgebakerde kalkrotsen. Ook het uitzicht op de diepliggende Maas en de omringende dorpjes is gewoon mooi om zien. (Zie de foto’s van Etienne en William – waarvoor dank)
Moe maar voldaan ons laten afzakken naar het stadje Yvoir, nu eens niet onze dorst gelest op het levendige pleintje aan den “Bocq” maar het overzetje genomen naar “Ile d’Yvoir”, een eilandje in de Maas dicht bij het station. In volle vakantiestemming genoten van het bijna twee uur durend bezoek. Zij die tijdens het stappen telkens moeten gewezen worden op de mooie golvingen in de natuur waren nu de eersten om, op het terras, er ons attent te maken op de rondingen bedekt met het beetje textiel. Tot volgende oproep, Hilaire.



Nabeschouwing:


Ha, ha, voor hen die twijfelden aan mijn moed en doorzettingsvermogen ons blogje staat er bijna op. Ik zal onze leider en groot voorbeeld geen tien geven, want het zou naar zijn hoofd stijgen, en hij zit op dit eigenste ogenblik tripel aan het drinken, bahh. Je ziet niks blijft voor jullie reporter ter plaatse verborgen. Er rest mij nog enkel een beetje schofelwerk. Maar ja de zon, den drank en nog dorst, (naar zijn goede voorbeeld)het zal voor een andere keer zijn. Maar uitgesteld is niet verloren. Schud en beef snoodaards dezer aarde want niks blijft ongestraft.
De groeten en tot schrijfs.