Virton – Gaumestreek – Virton

Uitnodiging:

Oproep woensdag stapdag 27 juli 2011.
Moeten elk eens zijn goesting geven, nu de beurt aan onze William die graag eens de meest zuiderse regio van België wil bewandelen, namelijk, de Gaumestreek tussen Virton en Torgny.
Zeker de moeite waart maar een hele onderneming en zorgvuldige planning.. laat ons daar nou juist goed in zijn. Meteen bijzeggen, ’s avonds een uur later thuis, daar beginnen we mee maar in volle zomertijd mag dit geen beletsel wezen.
Heb al een paar staptochten in gedachte maar beslissen doen we woensdagmorgen op de E.C. VAUBAN –trein richting Luxemburg (hopelijk is nu ook weer alles normaal) Voor alle zekerheid, stafkaarten : 71 / 1.2 en 68 / 7.8 en 68 / 5.6 en 68 / 1.2.
Treinuren meegeven: met den dubbeldekker naar Brussel Nd (vertrek St - Niklaas om 06.29u)
Mag je later dan negen uur ’s avonds naar huis komen? Maak dat je er dan bij bent, uitrusten doen we op onze luxe- treinen, Hilaire
(Hieronder nog wat gegevens over hetgeen we verleden week bewonderd hebben.)
Nachtvlinder Grote beer: vliegt in juli en augustus (leeft van kruidachtige planten) Ruig klokje (klokjesbloemachtigen)


 
Relaas der feiten:
27 juli 2011

Wij zijn naar het zuiden des land gespoord, onderweg een mistig en miezerig weertje maar eens Libramont voorbij brak de lucht open en zagen we het opklaren. We wisten dat de Gaume een gunstig klimaat heeft maar dit hadden we niet durven dromen. Het was wel woensdag en dan is het altijd goed, eens op stap was ‘t bijwijlen zonnig en in de voormiddag vooral zwoel warm. De fotoreportage van Dany en William zijn daar getuige van, in ons hemdje en dan nog transpireren, ’t moet gezegd, wel goed om onze spieren soepel te maken. Ondanks de verre treinreis en de gedachte dat het ’s avonds minstens één uur later thuiskomen was, toch met zijn elven.. in ons luxe- rijtuigen gaat de tijd snel, er wordt veel gebabbeld, gesnurkt of geslapen als de muizen in ’t meel, drie uur lang een gezellig onderonsje…moet je thuis eens proberen doen zonder berisping van moeder de vrouw.. “zou je niet beter dit of dat doen, toettietoetta”.

Virton – Gaumestreek – Virton.

Relaas van de tocht:
Dieseltje stopt om 10.30u stipt op uur in het stationnetje van Virton, en welle op pad – hadden afgesproken om richting Torgny te stappen, uitkijken tot het verste punt, om daarna tijdig terug in Virton te eindigen en de trein te nemen van 16.27u naar Libramont. Bijna zes uur staptijd dan kun je ieders goesting laten beleven. Vanuit de vallei van de “Ton” en de “Vire” geregeld klimmend naar de grote boskam vóór ons. Het eerste uur langs rijp graanveld en diep groene weiden met veel mooie runderen ras “Limousin”. Dan op avontuur, paadjes dichtgegroeid en tamelijk steil omhoog in het “bois de Guéville” tot we op de “officiële wandelweg” kwamen. Een zeer gevarieerd en dicht bos, zonder structuur en met veel wildspoor, aangenaam om te vertoeven bij deze zwoele warmte. Na de noen en de smaak van de boterhammen de “Rau de Radru” volgend om nog even uit het bos te komen piepen met een vergezicht richting Lamorteau en Harnoncourt. Vervolgens weer het “bois de la Côte” binnen, fel oplopend langs een holle naar het andere open veld met zicht op de vijfhonderd meter verder gelegen Franse grens. Torgny niet kunnen bezoeken maar parallel mee met de Franse grens en terug het woud in. Ons nog maar eens laten afzakken naar “Rau de Radru” welke het bos in tweeën snijdt. Nog een paar keer de verharde weg verlaten om de wildgroeiwegeltjes door te kruipen. Een laatste maal van op de kam genoten van het panorama met Virton als decor ver achter ons. Voor sommigen van ons was de kous nu afgezakt, een ganse dag die warme lucht en moeilijkheidsgraad 7 op schaal 10. Gans de dag uitkijken naar de vele mooie veldbloemen.
 
Goed getimed om het dieseltje terug naar Libramont te nemen zoals afgesproken. Het was met veel dorst aftellen naar onze eerste Orval rechtover het station van Libramont om daar een dik uur te genieten van hetgeen we niet meer kunnen missen.. onze trappisten.. men spreekt hier over een verslaving (afkikken is voor ons te laat)
Tot volgende oproep, Hilaire



 
Nabeschouwing I:

Hoi wandelaars.
De weergoden waren ons andermaal gunstig gezind, geen spatje regen af en toe een streepje zon, om met de woorden van de Grote Goeroe te zeggen “dit moet je verdienen elke week opnieuw”. Het was een mooie wandeling waar we ons doel net niet hebben bereikt, met veel zweet en gelach onderweg.
De rode draad tijdens de wandeling was het (door mij) gevonden stuk roest ijzer. Wat is het? De door allen goedgekeurde oplossing was het restant van een strijdbijl van de Merovingers!!! Maar nu komt het, ik heb het gevonden, gedumpt in de rugzak van Patrick, na de wandeling komt het uit bij Herman en onze Grote Goeroe gaat er mee naar huis. Daar gaat hij de strijdbijl spreekwoordelijk begraven in zijn tuin met of zonder de goedkeuring van zijn onmiddellijke sjef.
Ik denk dat dit verhaal nog een vervolg zal krijgen?
Geniet van de foto's en tot volgende week.
William


Nabeschouwing II:

Een schone stapdag, niet te warm niet te koud, een beetje zwoel maar dat is dan weer goed om te kunnen zweten en zo komt het vuil uit onze poriën mee. Als je bedenkt dat deze behandeling gratis is! Maar best dat de meeste mensen dit niet weten anders zou het snel gedaan zijn met de rust op onze wandelingen.

- Onze grote spoortrekker, een gekende wratstapper doet of hij de pijn niet voelt, echt Belseels bloed (bier), stroomt door zijn aderen!

- Eric bezig gezien deze week, nog maar net op pensioen en er zijn al kosten aan, hij liep bijna gans de dag met een antenne vanuit zijn rugzak tot boven zijn hoofd, volgens zijn eigen woorden om de ontvangst voor zijn gsm te verbeteren. Rare kerel!

- Er moet mij nog iets van het hart, onze bionische man Karel (Charle pour les dames) is een geval apart. Vorige week op sterven na dood, deze week stappen om ons dood te doen! Zijn uitleg: bakske bijgeregeld! Hallo, zijn bakske! Een urinetest zal verplicht worden in het vervolg.

- Dan hebben nog ons Patje, hij mag zijn heengaan nog snel regelen, zijn tijd is gekomen. De voorhistorische bijl, zal zijn eerste slachtoffer maken zoals voorspeld door William. Niemand zal nog over hem spreken, maar zijn echtgenote zal onze persoonlijke aandacht en steun krijgen!

Adios amigo’s en tot volgende week, laat de zon maar te voorschijn komen.
Herman