zondag 27 december 2009

Bomal via Durbuy naar Barvaux

Uitnodiging:


EINDEJAARSSPOORTRIPPERSUITSTAP

En toch gaan we er een gezellige dag van maken, goe weten!! We vertrekken met den trein van 07.30u vanuit St niklaas via Lokeren en Dendermonde naar Brussel noord om daar de aansluiting te nemen met de I.C. van 08.42u naar Marloie om vervolgens naar ons vertrekpunt te sporen. De bedoeling is om na de middag door het stadje Durbuy te wandelen en de Kerstmarkt aldaar mee te pikken om te eindigen in Barvaux s/Ourthe en daar 's avonds de trein terug te nemen. Terplaatse zien we wel hoe de weersomstandigheden en parcours zijn. We beschikken over de nodige wandelkaarten van de streek, we kiezen met z'n allen de beste oplossing. Eén ding moet ik meegeven, kan daar niets op voorhand plannen aangaande onze "aprés promenade", er kan intussen nog van alles gebeuren qua weer enz. Barvaux is groot en levendig genoeg om terplaatse te beslissen waar we gaan binnenstappen.

kaarten 49 / 5.6 en 50 / 1.2 en plaatselijke wandelkaart.
Degenen die een biljet moeten aanvragen, Hamoir H. en T. is altijd goed, tot Woensdag, groetjes Annie en Hilaire



Relaas der feiten:
23 december 2009


Vooreerst ZALIGE KERST aan alle spoortrippers van goede wil.!!
Heb jaaaaren “’t Pallieterke” gelezen met bovenaan het voorblad “Wat niet al lachend kan gezegd worden is de waarheid niet” (altijd onthouden)
Hij zal weer eens overdrijven en in superlatieven pennen. A wel, zo was het, het weer goed, zonnig met veel blauw aan de hemel, goed gezelschap, zelfs vriend Michel opgetogen ondanks de mindere kilometers en het ontbreken van zijn “kletskameraden”. Eens over de Maas zagen we de dunne sneeuwlaag en konden we, aan de hand daarvan, onze dagtrip uitstippelen.

Relaas van onze tocht: het L-treintje af te Bomal om langs de spoorlijn naar de Calvarieberg te stappen. Een goede opwarming om te beginnen, in een grote bocht voorzichtig langs een smal stijgend paadje naar het Christuskruis met uitzicht op het dorp Bomal. Nog hoger naar het gehucht Herbet om daar te genieten van de vergezichten, een pelletje wit en blauw licht. DAARVOOR DOEN WE HET!! Enkel op de hoge niet beboste kammen voelde het winters aan, bijgevolg terug zakkend naar de Ourthe om in een mooi weidedalletje, ons te koesteren in volle zon en uit de wind, onze krachten bij te vullen, zalig bij + 15° C ( zegge en schrijven plus vijftien graden boven nul ) Langs een wilde slink naar de overvolle rivier, onder ”rocher de Glawans” door om het water niet meer te verlaten tot Durbuy. Na een paar grote bochten en onder het dorpje Warre door naar de Kerstmarkt in het Middeleeuws stadje dat ingesloten ligt door steile kammen. De Kerstsfeer opgesnoven op een verwarmd terras met een deugddoend opwarmertje, klein maar straf. Het laatste uur aangevangen, langs de trappen uit de vallei geklommen, opgepast, was intussen lichtjes aan ’t vriezen, om zo op de heuvel Barvaux vóór ons voeten te zien liggen. Met een gevoel van “kontentement” dat we niet zijn thuisgebleven, begonnen aan de laatste afdaling naar het Ourthe-dorp Barvaux. Toen al besloten om een uur langer te blijven hangen, om de schone dag met klasse af te sluiten.
Het was lang geleden dat we met zo weinig waren voor een clubuitstap. Ziekte of ziekenzorg, schrik voor ’t vallen, geen tijd of goesting, sneeuwlaag of buik te dik, allemaal argumenten die begrijpelijk zijn. Voor die afwezigen, als medeleven, hebben wij ’s avonds ons voeten wat verder onder tafel geschoven, op jullie gezondheid ons bord en ons glas met veel smaak geledigd. Er zwemmen vanaf woensdag vier forellen minder in de Ourthe en de mama van bambi is, met fatale afloop, tegen ons bestek gelopen.
William nog bedanken voor de fotoreportage, tot een van dees dagen, Hilaire



Nabeschouwing:


Hallo beste verstandige lieve trouwe thuisblijfspoortrippers. Tot mijn spijt heb ik moeten vaststellen dat onze tweede in bevel een gladjanus is! Onze grote voortrekker is nog een grotere kommaneuker, weet je nog enige weken geleden(Alle bewijzen zijn nog terug te vinden in op deze blog) commentaar met krollen omdat wij eens een week niet meekonden. Nu heeft zijn beste vriend tweede in bevel ons zes (lezen en schrijven)6 weken in de steek gelaten, om onze gekleurde broeders en vooral zusters (hem kennende) een beetje liefde te geven, poehaa. Heb je in al zijn commentaren hier al een woord over gelezen? Wel al gezien dat ze bijzonder lief zijn voor mekaar! Waar zal dit eindigen? Tragedie's zijn niet te overzien!
Maar wij zullen het hoofd niet buigen! Wij blijven eerlijk en heerlijke commentaar spuien vanachter de zijlijn.
Vooruit van mij krijgen jullie allemaal zonder onderscheid der persoons (de twee bovenvermelde sloebers iets minder) vele lieve groeten, en feest nog maar eens zoals je nog 20 was!