Uitnodiging:
Zoals verleden week min of meer afgesproken stappen we woensdag van Aubel naar Visè. De meesten onderons kennen deze uitstap, met de tec-lijn 738 van Verviers Centraal naar Aubel in "het land van Herve". Via bos en wei, met fruitbloesem en hopelijk veel wijngaardslakken, passeren we het dorpje St Jean Sart, vervolgens naar de Basiliek en de abdij van Val Dieu. Zo naar Montroux en Dalhem om te eindigen in Visè. Dit is een jaarlijks wederkerende tocht welke niet verveeld door de verscheidenheid aan uitzicht, door weilanden met hoogstamfruitbomen, door bos en langs mooie beken en lentebloemen, tamelijk op en af en iets meer dan 20km.
Stafkaarten nr 42 / 3.4 en 34 / 7.8 (kunnen eventueel nog een aanpassing doen langs de "Voerstreek")
treinen : vertrek te St niklaas om 06.30u met "den dubbeldekker" naar brussel noord, vervolgens met de I.C. komende van Oostende naar Eupen, vertrek Brussel Nd 08.06u met overstap te Verviers Central en daar de bus op naar Aubel.
Tot Woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
22 april 2009
Hebben het weer goed “te pakken”, super gemotiveerd en elke week een andere streek of thema. Dee’z week naar het “land van Herve” voor de fruitbloesem (meestal hoogstam) en de wijngaardslakkendreef. Telkenjare in april doen we deze tocht, een dikke twintiger, nu met Frans en Jacky die in het onbekende stapten. Met zulk mooi weer, zonnig maar niet te warm en de planten jeugdig fris door de ochtendmist, “natuurlijk mooi”. De prentjes liegen er niet om. Als er details zijn die ik vergeten vermelden ben, sorry, gezien ik deze stapdag jaarlijks overdoe zijn er bezienswaardigheden die me ontgaan. Weer eens een proficiat aan den “ijzerenweg” die ons zonder één minuut vertraging, zowel heen als terug, 2 x 150 km. ver spoorde.
Relaas van de dagtrip:
Ons laten afzetten door de tec-bus 738 van Verviers naar Aubel, dat al een aangename toeristische busrit is, heuvelachtig met lentegroene weilanden langs proper gerestaureerde dorpjes. Vanaf de grote dorpskern Aubel gans de dag van Oost naar West. Vooreerst naar de dreef die ons naar St Jean-Sart leidt via “chap. St Anne” en de door ons omgedoopte “wijngaardslakkenpad”. Hadden “chance”, door de natte ochtendmist waren de “Limaçons des Vignes” actief op zoek naar hun partner om de voortplantingsrituelen aan te vangen, je weet toch hoe slakken het doen… slijmerig traag. Opletten dat we niet op de parende stellen trapten, soms waren ze met drie, dus, niet enkel de mensen … enz. Door veel klapdeurtjes de weilanden in, tussen de andere beesten om op een hoog punt de observatiepost “knuppelstok” uit W.O. II te bereiken. Daar is ook een oriëntatietafel in reliëf geplaatst. (hier ook de toffe foto’s van Jacky en William bekijken). Daar verschiet men wel even van de hoogteverschillen, één kilometer verder maar 130m. dieper aan het riviertje “Berwinne” staat de Abdij van Val Dieu met zijn imposante Basiliek en brouwerij. Naar gewoonte daar onze boterhammetjes opgegeten.
Met de gedachte dat we nog 14km. moesten stappen, niet getalmd, terug de wei in langs hoogstambloesem naar het “bois de Mortroux” en het gelijknamige dorp. Daar de “Berwinne” opgezocht om langs de oude trambedding ieder jaar te blijven stilstaan aan een poel met veel “gele dotterbloem”. Nu Dalhem binnen, nog eens de weide in langs de rivier en een mooi kasteel, een laatste maal omhoog om via een groene long het stadje Visè te bereiken op het voorziene drankuur. Een 10 op 10 voor onze gelegenheidsleider Herman die met de nieuwste kaarten ter hand alles gadesloeg. Zeker de eerstejaars waren opgetogen over de schoonheid van “de streek van de siroopmakers”, veel gezien, veel afwisseling, nooit verveeld.
Wat ik zeker moet vermelden is dat we met z’n achten op een zonnig terras, geklonken, gedronken en gezongen hebben op de verjaardag van ons Francine … lang zal Ze leven … hiep … hiep … hiep … hoera!!! Als bevoorrechten, tegen 200km. per uur naar Brussel … gelukkig niet geflitst en ook geen alcoholtest moeten doen. Tot volgende week, Hilaire
Nabeschouwing:
Het moet gezegd, een bijzonder mooie dag, een schitterende wandeling, één uit de duizend.
Heb je het gezienen en gelezen? Ik heb een complimentje gekregen van onzen groten tjiftjaf! Ikke blinken en glunderen en zeker (zeggen en schrijven) 10cm gegroeid.
Het zal toch nog een toffe gast zijn, blijkbaar.
Maar laat jullie niet in verleiding brengen. Het was enkel omdat hij de weg zonder kaarten wist dat ik er mee mocht zwaaien. Hij had er wel een, maar nog van in de tijd dat de beesten nog konden kaartlezen. Hij dierf ze dus niet bovenhalen. HEHE.
Vanuit Lochristi met een zacht voedzaam regentje uit de lucht, de vochtige groeten.
Herman
zondag 26 april 2009
zaterdag 18 april 2009
Han s / Lesse – Resteigne – Belvaux – Wavreille – Forrières s / Lomme
Uitnodiging:
Vooraf een goed einde van het Paasweek-end. Aan m'n Apostelen, zeker aan ongelovige Herman, hierbij het programma voor komende Woensdag. Het is te mooi weer om er een lang verhaal rond te weven, moeten nog gaan fietsen en naar de jaarmarkt in Waasmunster. In grote lijnen wat we gaan doen : het is tijd om het wildemanskruid nog eens te gaan opzoeken en de Lesse als leidraad te nemen. Beginnen in Han-sur-Lesse, zo naar het natuurreservaat van "les Grignaux", grote baan over naar een ander natuurreservaat van de Lesse in "bois de Niau" en doortrekken naar het kasteel van Resteigne waar het ongeveer middag zal zijn. Langs de rivier en klimmen naar "Rocher au Pic", ook genoemd, "Hautes Roche", verder door het gehucht Belvaux, langs de omheining van het wildpark van Han s/Lesse om te eindigen via Wavreille in Forriéres, je weet wel, het gezellig cafe met terras aan het station.
Een zeer gevarieerd parcours, veel op en af, en bij het mooi weer zoals ze voorspellen, veel te zien. Gelukkig zijn we reeds vroeg op pad, maak dat je uitgeslapen bent, het zal de moeite zijn, "DAARVOOR DOEN WE HET", lui wordt je vanzelf..
Stafkaarten 59 / 1.2 --- 59 / 5.6 --- 59 / 3.4 --- neem er 59 / 7.8 nog bij.
Voor degenen die zich niet kunnen orienteren, de treinuren : vertrek met "den dubbeldekker" st niklaas om 06.30u naar brussel noord. Vertrek naar Jemelle te brussel nd om 07.42u en aankomst te jemelle om 09.22u. vandaar met een tec-bus om 09.34u naar Han s/Lesse met aankomst om 09.48u. Moeten 's avonds maar opstappen te Forriéres om 17.24u. Tijd genoeg om er een leuke dag van te maken.
Nu al zeggen voor degenen die er niet zullen bijzijn, spijtig en sorry, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
16 april 2009
Met z’n tienen, zeven beroeps en drie gemotiveerde amateurs, joviale meestappers uit Michel z’n “kunstkring”. Dank aan hen omdat de spoorweg via hun financiële bijdrage ons pensioen kan blijven storten.
Ge moet eens doorbijten om daarna met voldoening te genieten van de aangeboden vergezichten en /of merkwaardigheden. En ... het weer was met ons, veel zon, niet te warm, vanaf twee uur in de namiddag dreigend onweer met wat donderslagen maar zonder regen. Ons programma afgewerkt tot op de meter.
Han s / Lesse – Resteigne – Belvaux – Wavreille – Forrières s / Lomme.
Relaas van de trip: Nog eens een tocht uit “Demulder” zijnen tijd. Vanuit Han s/Lesse naar het “res.nat. Les grignaux” op zoek naar het wildemanskruid, een lentebloem die op zuidelijk gerichte kalkhoudende rotsen te vinden is. Misschien een weekje te laat, niet getreurd, nog veel ander moois ontdekt o.a. gevlekte orchis (de foto’s liegen er niet om). Na de eerste keer 100m. omhoog, terug naar de “ri d’Ave”, de gevaarlijke baan over om langs een vijver een tweede maal op te klimmen, nu in “res.nat. bois de Niau” naar de “Rne de l’Ermitage. Na hoger komt lager, naar de rustige pic-nic plaats aan het kasteel van Resteigne en de oude brug over de Lesse. Zalig om daar in het warme zonnetje je rugzak lichter te maken. Wat echter niet meevalt, met een gevulde maag aan de steile klim beginnen langs de “ancien carrière” om 100m. boven de rivier te genieten van een prachtig panorama, zowel boven de oude steengroeve als twee kilometer verder aan de “rocher à Pic” (ook genoemd “Hautes Roches”) ( de beelden van Freddy, Jacky en William illustreren dit optimaal). Nu wederom het heldere water gaan opzoeken in het bekende gehucht Belvaux aan de voet van de rotsformaties “Taille Madame”, al wat je daar ziet straalt een natuurlijke rust uit. Meedraaien met de Lesse tot waar ze in de rotsen verdwijnt om de prachtige “grotten van Han” te versieren. In alle rust en stilte, met de wetenschap dat we op voorzien tijdstip de eindmeet zouden bereiken, langs een kronkelend pad door het “Banalbois” om in een “slink” vol daslook (nog niet in bloei) voor de laatste maal omhoog naar het hoogste punt van de dag, de Calvarieberg met groot houten kruis en de merkwaardige linde “Tilleul de la Chapelle”. Resultaat, een 360° panorama : DAARVOOR DOEN WE HET: Via het dorp Wavreille ons laten zakken, onder dreiging van onweerswolken en gedonder om vóór de eerste regendruppels Forrières te bereiken.
Met ons groepje van tien, …moet er weer geen tekeningetje bijmaken zeker hoe er geklonken en gedronken werd op de goede afloop van deze prachtige dag…in hoofdzaak de Orval was van een goed jaar. Man…man…man…lekkerrrrrr.
Een dik uur staan wachten, zonder veel uitleg, op onze L-trein naar Jemelle die niet kwam. Gelukkig één actieve treinbegeleider in ons gezelschap, via zijn gsm en veel aandringen van zijnentwege dan toch een I.C. laten stoppen en 1 uur later thuis te komen. Iedereen in koor, na zulk een geslaagde dag mag dit de pret niet derven. Wat is één uur in een mensenleven, en … de betalende onder ons hebben langer kunnen genieten van hun Euro’s, nog dit, als het ’s morgens gebeurd is het veeeel erger. Ik ga jullie laten met de melding: volgende woensdag richting land van Herve voor de wijngaardslakken en de bloesem. Hilaire
Nabeschouwing:
Voor jullie geachte lezers van deze hoogstaande wekelijkse fotoreeks. We moeten het zeggen een dag om in te kaderen, zonovergoten zoals men zegt.
Een niet falende leider, ba ik vergeef hem die kleine vergissing waardoor we bijna het wildemanskruid misten. Zijn schuld niet dat ze weer een stuk bos gekapt hadden. Een prachtig parkours (gepikt), een erfenis van de eerste grote voortrekker "Demulder".
Een goede naspoeling, droge en dorstige eerste echte warme zonnige dag.
Terugreis was er eentje op zijn spoors, verduidelijking:
Je mag mee, maar je kan niet.
Je kan mee, maar we stoppen daar niet.
Je wil mee, maar je kan niet.
Je mag mee!!!
De trein is altijd een beetje ...
De groeten en tot wederziens.
Vooraf een goed einde van het Paasweek-end. Aan m'n Apostelen, zeker aan ongelovige Herman, hierbij het programma voor komende Woensdag. Het is te mooi weer om er een lang verhaal rond te weven, moeten nog gaan fietsen en naar de jaarmarkt in Waasmunster. In grote lijnen wat we gaan doen : het is tijd om het wildemanskruid nog eens te gaan opzoeken en de Lesse als leidraad te nemen. Beginnen in Han-sur-Lesse, zo naar het natuurreservaat van "les Grignaux", grote baan over naar een ander natuurreservaat van de Lesse in "bois de Niau" en doortrekken naar het kasteel van Resteigne waar het ongeveer middag zal zijn. Langs de rivier en klimmen naar "Rocher au Pic", ook genoemd, "Hautes Roche", verder door het gehucht Belvaux, langs de omheining van het wildpark van Han s/Lesse om te eindigen via Wavreille in Forriéres, je weet wel, het gezellig cafe met terras aan het station.
Een zeer gevarieerd parcours, veel op en af, en bij het mooi weer zoals ze voorspellen, veel te zien. Gelukkig zijn we reeds vroeg op pad, maak dat je uitgeslapen bent, het zal de moeite zijn, "DAARVOOR DOEN WE HET", lui wordt je vanzelf..
Stafkaarten 59 / 1.2 --- 59 / 5.6 --- 59 / 3.4 --- neem er 59 / 7.8 nog bij.
Voor degenen die zich niet kunnen orienteren, de treinuren : vertrek met "den dubbeldekker" st niklaas om 06.30u naar brussel noord. Vertrek naar Jemelle te brussel nd om 07.42u en aankomst te jemelle om 09.22u. vandaar met een tec-bus om 09.34u naar Han s/Lesse met aankomst om 09.48u. Moeten 's avonds maar opstappen te Forriéres om 17.24u. Tijd genoeg om er een leuke dag van te maken.
Nu al zeggen voor degenen die er niet zullen bijzijn, spijtig en sorry, tot woensdag, Hilaire
Relaas der feiten:
16 april 2009
Met z’n tienen, zeven beroeps en drie gemotiveerde amateurs, joviale meestappers uit Michel z’n “kunstkring”. Dank aan hen omdat de spoorweg via hun financiële bijdrage ons pensioen kan blijven storten.
Ge moet eens doorbijten om daarna met voldoening te genieten van de aangeboden vergezichten en /of merkwaardigheden. En ... het weer was met ons, veel zon, niet te warm, vanaf twee uur in de namiddag dreigend onweer met wat donderslagen maar zonder regen. Ons programma afgewerkt tot op de meter.
Han s / Lesse – Resteigne – Belvaux – Wavreille – Forrières s / Lomme.
Relaas van de trip: Nog eens een tocht uit “Demulder” zijnen tijd. Vanuit Han s/Lesse naar het “res.nat. Les grignaux” op zoek naar het wildemanskruid, een lentebloem die op zuidelijk gerichte kalkhoudende rotsen te vinden is. Misschien een weekje te laat, niet getreurd, nog veel ander moois ontdekt o.a. gevlekte orchis (de foto’s liegen er niet om). Na de eerste keer 100m. omhoog, terug naar de “ri d’Ave”, de gevaarlijke baan over om langs een vijver een tweede maal op te klimmen, nu in “res.nat. bois de Niau” naar de “Rne de l’Ermitage. Na hoger komt lager, naar de rustige pic-nic plaats aan het kasteel van Resteigne en de oude brug over de Lesse. Zalig om daar in het warme zonnetje je rugzak lichter te maken. Wat echter niet meevalt, met een gevulde maag aan de steile klim beginnen langs de “ancien carrière” om 100m. boven de rivier te genieten van een prachtig panorama, zowel boven de oude steengroeve als twee kilometer verder aan de “rocher à Pic” (ook genoemd “Hautes Roches”) ( de beelden van Freddy, Jacky en William illustreren dit optimaal). Nu wederom het heldere water gaan opzoeken in het bekende gehucht Belvaux aan de voet van de rotsformaties “Taille Madame”, al wat je daar ziet straalt een natuurlijke rust uit. Meedraaien met de Lesse tot waar ze in de rotsen verdwijnt om de prachtige “grotten van Han” te versieren. In alle rust en stilte, met de wetenschap dat we op voorzien tijdstip de eindmeet zouden bereiken, langs een kronkelend pad door het “Banalbois” om in een “slink” vol daslook (nog niet in bloei) voor de laatste maal omhoog naar het hoogste punt van de dag, de Calvarieberg met groot houten kruis en de merkwaardige linde “Tilleul de la Chapelle”. Resultaat, een 360° panorama : DAARVOOR DOEN WE HET: Via het dorp Wavreille ons laten zakken, onder dreiging van onweerswolken en gedonder om vóór de eerste regendruppels Forrières te bereiken.
Met ons groepje van tien, …moet er weer geen tekeningetje bijmaken zeker hoe er geklonken en gedronken werd op de goede afloop van deze prachtige dag…in hoofdzaak de Orval was van een goed jaar. Man…man…man…lekkerrrrrr.
Een dik uur staan wachten, zonder veel uitleg, op onze L-trein naar Jemelle die niet kwam. Gelukkig één actieve treinbegeleider in ons gezelschap, via zijn gsm en veel aandringen van zijnentwege dan toch een I.C. laten stoppen en 1 uur later thuis te komen. Iedereen in koor, na zulk een geslaagde dag mag dit de pret niet derven. Wat is één uur in een mensenleven, en … de betalende onder ons hebben langer kunnen genieten van hun Euro’s, nog dit, als het ’s morgens gebeurd is het veeeel erger. Ik ga jullie laten met de melding: volgende woensdag richting land van Herve voor de wijngaardslakken en de bloesem. Hilaire
Nabeschouwing:
Voor jullie geachte lezers van deze hoogstaande wekelijkse fotoreeks. We moeten het zeggen een dag om in te kaderen, zonovergoten zoals men zegt.
Een niet falende leider, ba ik vergeef hem die kleine vergissing waardoor we bijna het wildemanskruid misten. Zijn schuld niet dat ze weer een stuk bos gekapt hadden. Een prachtig parkours (gepikt), een erfenis van de eerste grote voortrekker "Demulder".
Een goede naspoeling, droge en dorstige eerste echte warme zonnige dag.
Terugreis was er eentje op zijn spoors, verduidelijking:
Je mag mee, maar je kan niet.
Je kan mee, maar we stoppen daar niet.
Je wil mee, maar je kan niet.
Je mag mee!!!
De trein is altijd een beetje ...
De groeten en tot wederziens.
zondag 12 april 2009
Landelies - ruines van de Abdij van Aulne - Thuin
Uitnodiging:
Voor Ik, de leider, nu eens met een lange ij, is het niet altijd gemakkelijk, noodgedwongen mijn programma moeten aanpassen omdat men eerst opteerde om gezamenlijk te gaan stappen op 15 april, nu dit week-end gewijzigd, dus 8 april, gelieve nu niet meer te veranderen.
Zouden naar Thuin gaan op aanraden van onze vriend William. wat de stafkaarten betreft, 52 / 1.2 en 52 / 3.4 Er zijn daar verscheidene mooie parcours te doen, ik zou kiezen voor aan te vangen in Landelies, zo naar aulne en via hourpes eindigen in Thuin, het mooie oude stadje aan de Samber met zijn Belfort en zijn panoramische zichten. Het is in het centrum zelf dat we gaan nagenieten van de tocht.
wat de treinen aangaat : St niklaas vertrek om 07.30u met de I.C.trein naar brussel zuid (sinaai 07.37u - lokeren 07.43u - aankomst te brussel z/m om 08.43u) vertrek te Brussel zuid om 09.09u naar Charleroi om daar over te stappen op het dieseltje richting Thuin, met aankomst Landelies om 10.20u.
Moeten 's avonds maar vertrekken om 17.32u te Thuin om op normaal uur thuis te zijn.
Aanvraag biljetten, Heen en terug Thuin.
Niet nodig om jullie schoofzak voor 's avonds mee te nemen, in brass,taverne,restaurant L' impérial is er keuze genoeg. Graag ontvang ik van jullie een berichtje indien jullie meestappen en ook een schoteltje stekken bij aankomst. Heb beloofd aan de waard morgenavond te bellen om het aantal personen te melden, dit in verband met de plaatsreservatie, Hilaire
Relaas der feiten:
8 april 2009
Veel afwezigen, meestal noodgedwongen en met pijn in ’t hert, anderen omdat ze geen goesting hadden, toch nog met tienen aan de start voor een tocht die we goed kennen en waarvan we weten dat iedereen hem aankan. Het weer was niet al te gunstig, regenkledij steeds bij de hand maar neerslag zonder echt nat te worden.
Relaas van de uitstap.: even buiten de stad Charleroi, afgestapt in het dorpje Landelies (L-trein naar Erquelinnes aan de franse grens). Direct uit de vallei van de Sambre klimmend naar het dak van het dorpje om ons daarna, in het “bois domanial de Leernes”, te laten afzakken naar een grote bocht van de rivier aan “ècluse nr 8 en de enorm grote ruines van de Abdij van Aulne, een plaats om even te vertoeven. Danny, Jacky, Marie-Jeanne en William losten af om mooie plaatjes te schieten. Verder onder de Spaanse boog naar het “bois du Prince”, eens niet de aangeduide wandelwegen genomen maar hogerop kronkelende paadjes opgezocht naar “bois de la Grattiére”. Goed gekozen, want … veel bosanemonen en boshyacinten gezien. Nu tussen het bos en het weiland, een één kilometer lang wegeltje ontdekt, bestrooit met omgevallen bomen op het pad. Aan de twee grote vijvers gezocht naar een droge schuilplaats om te eten. Niet gevonden, dan maar in een aanpalend dicht bos aan de visvijver ons genesteld. Vastgesteld dat er hier ook “bospoepers” zijn, hier geen beenhouwer van “vlees en bloed” maar waarschijnlijk een visser van “oester en paling”. Hebben daar de boodschap van de Paus nog niet ontvangen dat het “capootje” niet helpt tegen aids. Willy heeft ze op één hoopje gelegd om te drogen, dan kan hij ze (lees = den bospoeper) nog eens gebruiken. Terug op stap, nu “ferme de l’Abbaye”, dus, langs de andere kant de overblijfselen van de oude Abdij opgezocht. Nog maar eens aan de Samber in de “bois d’Aulnes” aan sluis nr 7 en de spoorwegstopplaats Hourpes. Daar naar het jaagpad van de rivier om deze ongeveer vier kilometer te volgen met aan weerszijden een steile kam en nog maar eens een schilderachtige handgedraaide sluis (nr 6). Aan de spoorwegbrug “pont de la Frégenne” , klauterend naar omhoog in het gelijknamige bos met overwegend “grove den” en … mooie panorama’s te bewonderen van het ommuurt stadje Thuin met een in het oogspringende Belfort. Voor de laatste maal naar het water, deze over om via de stadstrappen “intro muros” stipt op tijd op de afspraak en de gedekte tafel van taverne L’Impèrial aan te komen.
De oude vestingstad Thuin is zeker de moeite om eens op een zomerse zaterdag te verkennen…doen hé? . Gaan de afwezigen niet te veel doen watertanden, maar toch vermelden, genoten van “drank en spijs” in de proper en gezellige brasserie onder het Belfort. De roze uitbaters ons “als toemaatje” getrakteerd met een “dègustief”. Man …man…man…lekkerrrrrrr… Sorry aan klein Willytje, moet wel pijnlijk zijn als je dit leest en er niet bijbent. Aan André van Sonja een spoedige genezing.
Tot volgende woensdag, een zalige en goed paasweekend, niet vergeten, eerst je zondeke’s biechten, Hilaire
Flinke natrap
Hallo, beste stapgenoten! Wegens een groot aantal foto's en laattijdige inzending (William) zijn we hier dan toch nog. Met een flinke portie soul op de achtergrond, twee vliegen in een klap dus.
Dit zou kunnen geweest zijn een mooie wandeling, maar!
De woorden van Hem "eens niet de aangeduide wandelwegen genomen". Ja hallo, ze wisten het gewoon niet meer, dan maar "een één kilometer lang wegeltje ontdekt". Bekijk de foto's en wijs mij de wegeltje.
Deze was ook goed "bestrooit met omgevallen bomen op het pad". Deze dutskens lagen er wel al 100 jaar, dag pad!
En dan als klap op de vuurpijl,het wel gekende "dik over dun zeker". Het wegeltje moet daar toch liggen he.
Het zijn fijne mannen. Ja beste lezers zijn adjunct was er ook terug bij, ze hebben er weer poefen op gegeven. Twee handen op een buik.
Mijn vrouw zegt "dat ik geen oude wandellaars uit de gracht mag trekken", beter laten verdrinken dus.
Ook mag ik geen wraakgevoellens koesteren tegen die twee onverlaten welke mijn mooie wandeling de grond in boorden. Maar ja zo zijn ze "ze zien de naald in een ander zijn oog, maar niet de den in eigen oog".
Zo, dit lucht op, ik voel me al iets beter nu.
Om te eindigen nog een positieve noot. Den aprês was af, en nog beter daarna afwaarts naar de trein.
Beste spoortrippers, de groeten en tot volgende week, het vuur is terug aangewakkerd.
ps: Sommige spreuken zijn variatie's op eigen en gekende thema's.
Voor Ik, de leider, nu eens met een lange ij, is het niet altijd gemakkelijk, noodgedwongen mijn programma moeten aanpassen omdat men eerst opteerde om gezamenlijk te gaan stappen op 15 april, nu dit week-end gewijzigd, dus 8 april, gelieve nu niet meer te veranderen.
Zouden naar Thuin gaan op aanraden van onze vriend William. wat de stafkaarten betreft, 52 / 1.2 en 52 / 3.4 Er zijn daar verscheidene mooie parcours te doen, ik zou kiezen voor aan te vangen in Landelies, zo naar aulne en via hourpes eindigen in Thuin, het mooie oude stadje aan de Samber met zijn Belfort en zijn panoramische zichten. Het is in het centrum zelf dat we gaan nagenieten van de tocht.
wat de treinen aangaat : St niklaas vertrek om 07.30u met de I.C.trein naar brussel zuid (sinaai 07.37u - lokeren 07.43u - aankomst te brussel z/m om 08.43u) vertrek te Brussel zuid om 09.09u naar Charleroi om daar over te stappen op het dieseltje richting Thuin, met aankomst Landelies om 10.20u.
Moeten 's avonds maar vertrekken om 17.32u te Thuin om op normaal uur thuis te zijn.
Aanvraag biljetten, Heen en terug Thuin.
Niet nodig om jullie schoofzak voor 's avonds mee te nemen, in brass,taverne,restaurant L' impérial is er keuze genoeg. Graag ontvang ik van jullie een berichtje indien jullie meestappen en ook een schoteltje stekken bij aankomst. Heb beloofd aan de waard morgenavond te bellen om het aantal personen te melden, dit in verband met de plaatsreservatie, Hilaire
Relaas der feiten:
8 april 2009
Veel afwezigen, meestal noodgedwongen en met pijn in ’t hert, anderen omdat ze geen goesting hadden, toch nog met tienen aan de start voor een tocht die we goed kennen en waarvan we weten dat iedereen hem aankan. Het weer was niet al te gunstig, regenkledij steeds bij de hand maar neerslag zonder echt nat te worden.
Relaas van de uitstap.: even buiten de stad Charleroi, afgestapt in het dorpje Landelies (L-trein naar Erquelinnes aan de franse grens). Direct uit de vallei van de Sambre klimmend naar het dak van het dorpje om ons daarna, in het “bois domanial de Leernes”, te laten afzakken naar een grote bocht van de rivier aan “ècluse nr 8 en de enorm grote ruines van de Abdij van Aulne, een plaats om even te vertoeven. Danny, Jacky, Marie-Jeanne en William losten af om mooie plaatjes te schieten. Verder onder de Spaanse boog naar het “bois du Prince”, eens niet de aangeduide wandelwegen genomen maar hogerop kronkelende paadjes opgezocht naar “bois de la Grattiére”. Goed gekozen, want … veel bosanemonen en boshyacinten gezien. Nu tussen het bos en het weiland, een één kilometer lang wegeltje ontdekt, bestrooit met omgevallen bomen op het pad. Aan de twee grote vijvers gezocht naar een droge schuilplaats om te eten. Niet gevonden, dan maar in een aanpalend dicht bos aan de visvijver ons genesteld. Vastgesteld dat er hier ook “bospoepers” zijn, hier geen beenhouwer van “vlees en bloed” maar waarschijnlijk een visser van “oester en paling”. Hebben daar de boodschap van de Paus nog niet ontvangen dat het “capootje” niet helpt tegen aids. Willy heeft ze op één hoopje gelegd om te drogen, dan kan hij ze (lees = den bospoeper) nog eens gebruiken. Terug op stap, nu “ferme de l’Abbaye”, dus, langs de andere kant de overblijfselen van de oude Abdij opgezocht. Nog maar eens aan de Samber in de “bois d’Aulnes” aan sluis nr 7 en de spoorwegstopplaats Hourpes. Daar naar het jaagpad van de rivier om deze ongeveer vier kilometer te volgen met aan weerszijden een steile kam en nog maar eens een schilderachtige handgedraaide sluis (nr 6). Aan de spoorwegbrug “pont de la Frégenne” , klauterend naar omhoog in het gelijknamige bos met overwegend “grove den” en … mooie panorama’s te bewonderen van het ommuurt stadje Thuin met een in het oogspringende Belfort. Voor de laatste maal naar het water, deze over om via de stadstrappen “intro muros” stipt op tijd op de afspraak en de gedekte tafel van taverne L’Impèrial aan te komen.
De oude vestingstad Thuin is zeker de moeite om eens op een zomerse zaterdag te verkennen…doen hé? . Gaan de afwezigen niet te veel doen watertanden, maar toch vermelden, genoten van “drank en spijs” in de proper en gezellige brasserie onder het Belfort. De roze uitbaters ons “als toemaatje” getrakteerd met een “dègustief”. Man …man…man…lekkerrrrrrr… Sorry aan klein Willytje, moet wel pijnlijk zijn als je dit leest en er niet bijbent. Aan André van Sonja een spoedige genezing.
Tot volgende woensdag, een zalige en goed paasweekend, niet vergeten, eerst je zondeke’s biechten, Hilaire
Flinke natrap
Hallo, beste stapgenoten! Wegens een groot aantal foto's en laattijdige inzending (William) zijn we hier dan toch nog. Met een flinke portie soul op de achtergrond, twee vliegen in een klap dus.
Dit zou kunnen geweest zijn een mooie wandeling, maar!
De woorden van Hem "eens niet de aangeduide wandelwegen genomen". Ja hallo, ze wisten het gewoon niet meer, dan maar "een één kilometer lang wegeltje ontdekt". Bekijk de foto's en wijs mij de wegeltje.
Deze was ook goed "bestrooit met omgevallen bomen op het pad". Deze dutskens lagen er wel al 100 jaar, dag pad!
En dan als klap op de vuurpijl,het wel gekende "dik over dun zeker". Het wegeltje moet daar toch liggen he.
Het zijn fijne mannen. Ja beste lezers zijn adjunct was er ook terug bij, ze hebben er weer poefen op gegeven. Twee handen op een buik.
Mijn vrouw zegt "dat ik geen oude wandellaars uit de gracht mag trekken", beter laten verdrinken dus.
Ook mag ik geen wraakgevoellens koesteren tegen die twee onverlaten welke mijn mooie wandeling de grond in boorden. Maar ja zo zijn ze "ze zien de naald in een ander zijn oog, maar niet de den in eigen oog".
Zo, dit lucht op, ik voel me al iets beter nu.
Om te eindigen nog een positieve noot. Den aprês was af, en nog beter daarna afwaarts naar de trein.
Beste spoortrippers, de groeten en tot volgende week, het vuur is terug aangewakkerd.
ps: Sommige spreuken zijn variatie's op eigen en gekende thema's.
zondag 5 april 2009
Mariembourg – Dourbes – Nismes – Mariembourg
Uitnodiging:
Opgepast, zie dit niet als een "verzendingsgrap" bij 1 april, je weet wel, uit onze goede oude schooltijd. Gaan nog eens richting Couvin en eindigen te Mariembourg. Hetgeen we verleden week niet gedaan hebben wegens de slechte weersomstandigheden kunnen we nu wel doen met een stralende zon boven ons hoofd en =/- 18°. Als alles normaal verloopt sporen we tot in Couvin om vervolgens een klein trajekt met de tec-bus te doen naar Petigny of Nismes (lijn 56). Kunnen vanaf daar alle kanten uit met als natuurlijke bezienswaardigheden a) Fondrie des chiens b) roche aux faucons c) Rne chat. la haute roche d) roche á Lomme (samenvl. eau noire en eau blanche = Viroin) en e) de mooie dorpjes Nismes, Dourbes en Fagnolles. Uit te kiezen op de trein bij meerderheid van stemmen ( wanneer ongeregeldheden bij stemming, beslist de leider)
Kaarten 57 / 7.8 --- 58 / 5.6 --- Heb ook een wandelkaart van de streek Viroinval.
Eindigen kunnen we doen in Mariembourg waar er opnieuw een Café is geopend, rechtover het station.
De treinen : Zoals verleden week, met den dubbeldekker, vertrek om 06.30u te St. niklaas, rechtstreeks naar Brussel zuid om aldaar de I.C.trein te nemen naar Charleroi om 08.09u., vervolgens het dieseltje naar Couvin.
Tot woensdag, zorg dat je bij de groep bent met zulk mooi weer, Hilaire
Relaas der feiten:
01 april 2009
Gekozen om te starten in Mariembourg en …te eindigen, hun wil geschiedde. Met zulk een mooi weer is het plezant om iets vroeger de tocht aan te vatten.
Mariembourg – Dourbes – Nismes – Mariembourg. Streek genaamd VIROINVAL.
Relaas van de daguitstap: Om 09.50u stapten we het spoor over via de “ijzeren passerelle” om langs een grote beek “brouffe” en het materieel en spoorwegarsenaal van de toeristische lijn “chemin de fer à vapeur des trois vallees” naar de eerste kam van de dag “tienne aux Pauquis” waar we zoals altijd passeren langs de jeneverbesstruiken. Daalden terug af naar het stille dorpje Dourbes. Via het kerkje en een kerkwegel begonnen aan de steile klim naar de “Ruine Chateau la Haute Roche” van waaruit een prachtig zicht op het ondergelegen Dourbes. Hier vastgesteld dat helder weer een zegen is voor de prentjesmakers van dienst (Etienne, Freddy en Jacky) en … op de rotsachtige uitsteek gezien hoe vlug het gaat met de lentebloemen. Een paar dagen warm en daar zijn ze, de bosanemoon, de wilde narcis, het maarts-en bosviooltje, de sleutelbloem, de aronskelken die bovenkomen, en, door ons Francine opgemerkt, de gevlekte Orchis. Verleden week nog volop winter, nu alles aan het open bloeien. Dit is wel een uitstap waar je van het ene natuurreservaat in het andere stapt. Na het opserveren van de jeugdige planten op de rotswand, nu half glijdend naar beneden tot de “Viroin” die in een grote bocht rond de kam plooit: “Revers des Godias”. Het brugje over om deze heuvel op te gaan en boven zijnde, “en plein de soleil”, onze boterhammen op te eten.
Daarna een beetje moeten zoeken om het goede pad te vinden naar de oude spoorwegtunnel en de “Roche Aux Faucons”, alweer een juweeltje in de natuur. Twee kilometer verder aangekomen aan “Fondri des chiens”, boven Nismes gelegen en “De” blikvanger van de dag. Daar m’n metgezellen de tijd gegund om alles te bezien en af te dalen in de diepte om zich eens uit te leven t.t.z. hun leiband eens afgedaan. Afzakkend naar het toeristische dorp Nismes aan de samenvloeiing van het “Zwarte en het Witte water” = vanaf daar Viroin. Langs het prachtige kasteel en door het mooie recreatiepark het grote kruis op de “Roche à Lomme” zien staan maar geen tijd meer om naartoe te klimmen, beloofd om de volgende keer langs daar te beginnen. De tijd was vol en de beste fysieke pijlen waren verschoten. Voldaan stipt om vier uur aangekomen rechtover het station te Mariembourg in de nieuw geopende kroeg om onze “Lentemoeheid” door te spoelen. Spijtig, geen Orval, voor één keer kunnen we er mee leven, maar O… Wee.. nog één keer en ze zien ons daar nooit meer, ze zijn gewaarschuwd.
De treinreis terug verliep niet volgens het boekje, moesten ons haasten om te Brussel zuid de trein te nemen naar Gent St.P en daar vastgesteld dat onzen Etienne niet gevolgd was, weten nog niet of hij al thuis is, ik heb z’n foto’s nog niet ontvangen, (’t zijn altijd dezelfden die geluk hebben). Tot de volgende keer en hou 15 april vrij voor de gezamenlijke uitstap vanuit Landelies naar Thuin, Hilaire•
Nabeschouwing:
Zondagmorgen, de bakker bezocht, alles klaar voor het ontbijt, maar de muis slaapt nog in het meel! Dus vooraf klikkerdeklik en tikkedetik. Het zal moeten rap gaan want er is nog leven op deze zonnige dag, dus:
Onze leider mist duidelijk de slechte invloed van zijn eerste adjunct. Over de wandeling niks dan goed, treinen op tijd, het weer was (kon niet beter), parkoer om van te snoepen.
Kleine missing link, der was geen Orval. Ik heb er nog deugd van.
Terugreis met kleine happeringen geen aansluiting in Charleroi, ze doen het expres meneer om ons te Orvallen. Dan in Brussel een man kwijtgespeeld! Iedereeen had deze brave ziel vergeten, hoewel?
Groeten
Opgepast, zie dit niet als een "verzendingsgrap" bij 1 april, je weet wel, uit onze goede oude schooltijd. Gaan nog eens richting Couvin en eindigen te Mariembourg. Hetgeen we verleden week niet gedaan hebben wegens de slechte weersomstandigheden kunnen we nu wel doen met een stralende zon boven ons hoofd en =/- 18°. Als alles normaal verloopt sporen we tot in Couvin om vervolgens een klein trajekt met de tec-bus te doen naar Petigny of Nismes (lijn 56). Kunnen vanaf daar alle kanten uit met als natuurlijke bezienswaardigheden a) Fondrie des chiens b) roche aux faucons c) Rne chat. la haute roche d) roche á Lomme (samenvl. eau noire en eau blanche = Viroin) en e) de mooie dorpjes Nismes, Dourbes en Fagnolles. Uit te kiezen op de trein bij meerderheid van stemmen ( wanneer ongeregeldheden bij stemming, beslist de leider)
Kaarten 57 / 7.8 --- 58 / 5.6 --- Heb ook een wandelkaart van de streek Viroinval.
Eindigen kunnen we doen in Mariembourg waar er opnieuw een Café is geopend, rechtover het station.
De treinen : Zoals verleden week, met den dubbeldekker, vertrek om 06.30u te St. niklaas, rechtstreeks naar Brussel zuid om aldaar de I.C.trein te nemen naar Charleroi om 08.09u., vervolgens het dieseltje naar Couvin.
Tot woensdag, zorg dat je bij de groep bent met zulk mooi weer, Hilaire
Relaas der feiten:
01 april 2009
Gekozen om te starten in Mariembourg en …te eindigen, hun wil geschiedde. Met zulk een mooi weer is het plezant om iets vroeger de tocht aan te vatten.
Mariembourg – Dourbes – Nismes – Mariembourg. Streek genaamd VIROINVAL.
Relaas van de daguitstap: Om 09.50u stapten we het spoor over via de “ijzeren passerelle” om langs een grote beek “brouffe” en het materieel en spoorwegarsenaal van de toeristische lijn “chemin de fer à vapeur des trois vallees” naar de eerste kam van de dag “tienne aux Pauquis” waar we zoals altijd passeren langs de jeneverbesstruiken. Daalden terug af naar het stille dorpje Dourbes. Via het kerkje en een kerkwegel begonnen aan de steile klim naar de “Ruine Chateau la Haute Roche” van waaruit een prachtig zicht op het ondergelegen Dourbes. Hier vastgesteld dat helder weer een zegen is voor de prentjesmakers van dienst (Etienne, Freddy en Jacky) en … op de rotsachtige uitsteek gezien hoe vlug het gaat met de lentebloemen. Een paar dagen warm en daar zijn ze, de bosanemoon, de wilde narcis, het maarts-en bosviooltje, de sleutelbloem, de aronskelken die bovenkomen, en, door ons Francine opgemerkt, de gevlekte Orchis. Verleden week nog volop winter, nu alles aan het open bloeien. Dit is wel een uitstap waar je van het ene natuurreservaat in het andere stapt. Na het opserveren van de jeugdige planten op de rotswand, nu half glijdend naar beneden tot de “Viroin” die in een grote bocht rond de kam plooit: “Revers des Godias”. Het brugje over om deze heuvel op te gaan en boven zijnde, “en plein de soleil”, onze boterhammen op te eten.
Daarna een beetje moeten zoeken om het goede pad te vinden naar de oude spoorwegtunnel en de “Roche Aux Faucons”, alweer een juweeltje in de natuur. Twee kilometer verder aangekomen aan “Fondri des chiens”, boven Nismes gelegen en “De” blikvanger van de dag. Daar m’n metgezellen de tijd gegund om alles te bezien en af te dalen in de diepte om zich eens uit te leven t.t.z. hun leiband eens afgedaan. Afzakkend naar het toeristische dorp Nismes aan de samenvloeiing van het “Zwarte en het Witte water” = vanaf daar Viroin. Langs het prachtige kasteel en door het mooie recreatiepark het grote kruis op de “Roche à Lomme” zien staan maar geen tijd meer om naartoe te klimmen, beloofd om de volgende keer langs daar te beginnen. De tijd was vol en de beste fysieke pijlen waren verschoten. Voldaan stipt om vier uur aangekomen rechtover het station te Mariembourg in de nieuw geopende kroeg om onze “Lentemoeheid” door te spoelen. Spijtig, geen Orval, voor één keer kunnen we er mee leven, maar O… Wee.. nog één keer en ze zien ons daar nooit meer, ze zijn gewaarschuwd.
De treinreis terug verliep niet volgens het boekje, moesten ons haasten om te Brussel zuid de trein te nemen naar Gent St.P en daar vastgesteld dat onzen Etienne niet gevolgd was, weten nog niet of hij al thuis is, ik heb z’n foto’s nog niet ontvangen, (’t zijn altijd dezelfden die geluk hebben). Tot de volgende keer en hou 15 april vrij voor de gezamenlijke uitstap vanuit Landelies naar Thuin, Hilaire•
Nabeschouwing:
Zondagmorgen, de bakker bezocht, alles klaar voor het ontbijt, maar de muis slaapt nog in het meel! Dus vooraf klikkerdeklik en tikkedetik. Het zal moeten rap gaan want er is nog leven op deze zonnige dag, dus:
Onze leider mist duidelijk de slechte invloed van zijn eerste adjunct. Over de wandeling niks dan goed, treinen op tijd, het weer was (kon niet beter), parkoer om van te snoepen.
Kleine missing link, der was geen Orval. Ik heb er nog deugd van.
Terugreis met kleine happeringen geen aansluiting in Charleroi, ze doen het expres meneer om ons te Orvallen. Dan in Brussel een man kwijtgespeeld! Iedereeen had deze brave ziel vergeten, hoewel?
Groeten
Abonneren op:
Posts (Atom)