zondag 21 juni 2009

Houyet - Gendron-Celles

Uitnodiging:

Geen.
Wegens leider te lui, om ons op een vriendelijke wijze aan te zetten tot het onszelf voortbewegen, door middel van onze onderste ledematen.


Relaas der feiten:
17 juni 2009

Zaten met zijn zevenen op dezelfde golflengte, in het bijzonder het vroeg beginnen stappen is genieten tijdens de tocht en niet te verlegen om een dikke twintiger onder de voeten te lopen. De vooraf uitgestippelde “wandeling” optimaal afgewerkt met medewerking van men twee co-piloten kaartlezers. De spijtige afwezigen nog eens vermelden, ons Francine voelde zich niet welletjes, Etienne nog wegens familiale omstandigheden (moeder ernstig ziek), Frans nog altijd niet terug met zijnen “Hollandsen bok” (zaken doen met noorderburen, gevaarlijk) en Jacky had de nacht gedaan op Zaventem vlieghaven.

Houyet -- Custinne -- Celles -- Gendron-Celles (Lesse)
Relaas van de dagtrip : Om 09.30u, trein der stiptheid, aangekomen te Houyet, konden niet rap genoeg van de trein zijn om, in ons hemdje, direct aan een klim te beginnen naar de “Tour du Rocher” (toren afgebroken) door een dicht loofbos, fris en zuurstofrijk, aan de rand van “Parc d’Ardenne”. Nogmaals een “goeden dag” willen zeggen aan de bewoners van de villa daarboven, maar weeral (4è x) niet thuis. Ons laten afzakken langs een wildpad naar een zijbeek van de Lesse, de “L’Iwoigne”. Niet voor lang, haaks terug omhoog in het “Petit Bois”, de andere kant van “Parc d’Ardenne”, om er uit te geraken tweemaal de weidedraad over gemoeten om op “normaal terrein” te komen. Wat dacht je, nog maar eens zakken in een vochtig koel bos, tot de samenvloeiing van “rau de Vesti” met “L’Iwoigne”. Op naar ons eerste kontact met de bewoonde wereld (nou ja, bewoont?), het dorpje Custinne. Na twee uur in gezonde boslucht een plekje uitgezocht om de innerlijke mens te versterken.
Verder onder de blote hemel en de warme zon, eerst een bezoekje gebracht aan de begraafplaats met de opmerking, dat zij die er lagen een mooi altijd durend uitzicht hadden op de vallei. Niemand gezien om een plaatsje voor ons te reserveren. Nu door het dorp met zijn mooi gerenoveerde woningen en de kasteelhoeve (zie foto’s van Danny, misschien Eric en William). Doorgestoken naar het “bois du Mauvais Mont”, door een dreef met gigantische beuken, zo naar de graanvelden (volgende week beginnen oogsten) tussen de gehuchten Grande en Petite Trussogne. Hier een 360° vergezicht met andermaal mooie foto’s, het loonde de moeite – daarvoor doen we Het. Vanonder de warme zon terug de friste opgezocht van het “bois des Priesses” om ons aan te melden bij de Heilige Hadelin in het nog mooiere dorpje Celles. (door ons allen bekent en bemind) Ingetogen de Kruisweg bewandeld naar de Ermitage St Hadelin om de laatste klim aan te vangen naar het gehucht Lavis, om eindelijk aan de lange afdaling te beginnen, via het dorp Gendron (niets bijzonders) naar ons eindpunt, de treinhalte te Gendron-Celles. Een spijtig voorval, de kroeg daar gesloten wegens verlof. Mn nuchtere kijk op de feiten (dan toch nog) en daaropvolgende suggestie werd aanvaard ( met de hulp van vriend Michel). De eerste trein genomen naar Namur om daar genoeg tijd over te hebben om op een bevoorrechte plaats, bij een “erkend bierschenker”, onze mooie dag door te spoelen.

Ditmaal heb ik geen dagpunten gekregen, sommigen hadden het te druk met punten geven aan de voorbij paraderende “Naamse schonen”, zal ditmaal hun naam niet vermelden maar bij gelegenheid aan hun partner(in) meedelen.
Wat weten we nog over vriend Willy? Hij kan ons één van volgende woensdagen eens komen bezoeken op onzen “après promenade”, dan kunnen we klinken op zijnen verjaardag.
Voilà, alles is weer “digitaal” vastgelegd, tot volgende week woensdag 24 juni, dan met dezelfde treinen richting Waulsort en Hastière, Hilaire

Nabeschouwing:

Naar het goede voorbeeld van onze grote leider, is het niet nodig, lees een der vorige, en je zal voldaan zijn!
Maar we kunnen dit niet maken! Onze trouwe lezers hebben recht op een flinke natrap gericht op hij die de lijntjes uittekent!

Maar, het is zondag, er is de zon die er doorkomt, er is wijn in mijn glas, en ik voel me als een kat welke haar muisje al gehad heeft vandaag.
Ge zult het dus moeten stellen met het volgende:

Het was een mooie dag, een wandeling om in te kaderen.
Een beetje gesukkel omdat onze grote voortrekker vergeten was na te zien was of ons bistrootje wel open was.
Even vergeten na te zien leider? Iedereen weet al jaren dat ze sluiten half juni! Wat zit gij dan ganse dagen op uw pc te prutsen?
Maar ons hoor je niet klagen, het zijn de jaren. Namen was ook goed.
Alhoewel, Michel wel heel graag naar ginder trekt? Hij miste zijn vriend en toeverlaat om deze wandeling voor hem perfect te maken.

De groeten en vergeet uw papieren niet in te vullen zodat vadertje staat voldoende kan afhouden van uw ruim inkomen.

zaterdag 13 juni 2009

Wandelen rond Houyet.

Uitnodiging:

Ben er deze keer extra vroeg bij omdat het voor de hand ligt, de volgende maanden gaan we de streek rond Dinant en de Lesse onveilig maken. Daar is een goede reden voor, met de bijkomende toeristentrein vanuit Namen naar Houyet met stilstand te Dinant, Anseremme, Gendron-Celles en Houyet zelf zijn we zeker dat we vroeg aan het stappen zijn, namelijk tussen 09.15u en 09.30u wat een luxe.
Over veertien dagen zijn we in Dinant vertrokken en nu opteer ik voor Houyet. Vandaaruit stappen we zuidwaarts in een grote lus om terug te keren naar ons vertrekpunt Houyet.
Stafkaarten : 59 / 1.2 en (één hoekje maar) 58 /3.4
Treinuren :
- Met "den dubbeldektrein" van St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord met vertrek te Sinaai om 06.38u, Lokeren om 06.44u, Dendermonde om 07.08u en aankomst te Bru/nd om 07.30u
- Vertrek te Brussel noord om 07.42u met E.C. Vauban naar Namur aankomst 08.39u.
- Vertrek te Namur om 08.47u met de I.C.T.(kayaktrein naar Houyet) aankomst 09.30u.
(Gelieve deze treinuren bij te houden dan moet ik ze niet telkens vermelden, danke.)

Nog een goed weekeinde gewenst en tot woensdagmorgen, Hilaire.


Relaas der feiten:
10 Juni 2009


We zijn er aan begonnen : de streek beneden Dinant aan de Maas, tot de Franse grens, en, langs de Lesse met zijn vele bochten en steile valleien tot ver onder Houyet. Goed voor een tiental woensdagen.

Voor degenen die graag volgen op de kaart :
53 / 3.4 en 7.8—54 / 1.2 en 5.6—58 / 3.4 – 59 / 1.2.
Wat de G.R. betreft : 125 , 126 , 129, doorkruisen alleen Dinant en G.R. 575 , 577 , lopen langs Houyet.
Geef nog eens voor de laatste maal de treinuren om te starten in Anseremme, Gendron-Celles of Houyet : St niklaas vertrek om 06.30u met “den dubbeldekker” naar Brussel noord aankomst 07.30u.
Verder met de E.C. Vauban te Brussel nd om 07.42u naar Namur met aankomst om 08.39u en aldaar vertrek om 08.47u met de I.C. Toerist (kayaktrein) naar één der bovenvermelde stopplaatsen.
Bijgevolg zijn we tijdig op pad en moeten we geen tandje bijsteken om ons vooropgestelde parcours af te leggen zoals verleden woensdag het geval was. Ga toch maar een naam noemen, ‘t was vriend Herman (zonder z’n Spaanssprekende furie) die het nodig vond om via Gent te sporen en bijna ons vooropgestelde ( of toch gedeeltelijk) programma in de war te sturen. Mijn meestappers hebben me tijdig kunnen bedaren of het was ontaardt in… .Drie kwartuur later dan voorzien aan onze trip begonnen.

Relaas van de dagtocht : Aan de Lesse te Houyet vertrokken om 10.20u, de samenlopende G.R. 126, 577 genomen. Toch maar ons regenkledij over getrokken om onder het druppelend groen van het dicht bos ( “fond d’Irou”, “Li Spinette”, “Su Belhè” en het beekje “rau de Romoine”) zes kilometer verder en bijna tweehonderd meter hoger aan te komen aan “Chapelle Notre-Dame de la Salette”. Op die hoogte de vele graanakkers van de Famenne kunnen overzien, en , het was daar feller beginnen regenen. De foto’s van vriend Eric, Jacky en William getuigen van ’s morgens regen en ’s namiddags zonneschijn en tamelijk warm. De drukke baan Houyet – Feschaux even langs, deze verlaten om naar het rustig dorpje Mesnil-Eglise te stappen. Verder naar het 100meter lager gelegen ons dorpje Wiesme. Intussen geen neerslag meer, daar op het dorpspleintje, tegen de spoorlijn aan, een p.n. plaats te bezetten om te middagmalen. Tijdens het binnen knabbelen van ons “boke’s” een paar zware goederentreinen zien voorbij denderen, wat moet een gepensioneerd spwgman meer hebben.
Opgedroogd en verwarmd door de zonnestralen nu naar het “bois du ROI” om de G.R. na 11km te verlaten. Het moet gezegd, de nieuwe kaarten op schaal 20.000 editie 2005 zijn perfect bijgewerkt. Met samen vele tientallen jaren ervaring, vriend William meer dan dertig jaar, is het leuk en voor ons een koud kunstje om zelf iets uit te zoeken dat de moeite is, het is nog gelukt ook. Via het “bois du Roi” naar “bois Madame” en “tienne do Hé”, langs het beekje “rau Godelet” en slijkpaadjes naar “Le Bultia” en het gehuchtje Petite Hour. ’T Was genieten, vijf kilometer langs smalle modderpaden (kan nie anders met de regen), en een verscheidenheid aan bosbeplanting. En dan, de allerlaatste vijf km. langs de groene weilanden aan de Lesse, via de oude spwgbedding van de lijn Jemelle-Houyet, tweemaal de Lesse over om te eindigen, niet zonder onze modderlaarzen te kuisen, daar waar we begonnen waren,Houyet. Het doet deugd als je van bijna iedere meestapper een schouderklopje krijgt voor de toffe stapdag.
Pal aan het station de vernieuwde taverne-restaurant “le Charlemagne” uitgekozen en “goedgekeurd”, ruim, proper en met een grote veranda. Te doen bij de volgende gezamenlijke clubuitstap, voor wanneer?, wacht nog steeds op een datum!!.
Zoals hierboven aangehaald ontvangen jullie van mij geen “oproep” meer voor woensdag 17 juni, sporen terug richting Houyet!
Tot woensdag en nog een mooi week-end, Hilaire


Natrap:

Waar is de tijd dat er gedege en vriendelijke leiders waren, welke een verdwaalde reiziger konden opvangen met een vriendelijk woord en een schouderklopje? Blij waren ze dat ge er toch bij wilde zijn!
Kijk en je zal mij zien wenen om zoveel onbegrip, luister en je zal mij horen knarsertanden van miserie! Maar hier "en plain public" kan ik hem zijn zaligheid geven. En mijn Spaanse furie, zou hij best niet in de weg lopen nu!
De treinen op uur behalve eenen! Voorziene trein afgeschaft. (mijn schuld zeker, moet maar via Lokeren rijden baba)
Ik ga er mij niet dik in maken, dun is de mode.
Hij zou graag veel punten hebben, pfffftt. En dat na zoveel onbegrip!
De drank achteraf was goed (te duur en geene kaas).
Niet getreurt en verder gestapt tot volgende week!

zondag 7 juni 2009

Aywaille - Targnon - Amblève - Targnon - Aywaille

Uitnodiging:

Vóórdat we weken aaneen naar het achterland van Dinant trekken, dit met de gelegenheid de "kayaktrein" te nemen, stappen we woensdag nog eens richting Stoumont en de Ambléve.

Eens een gans nieuw parcours uitproberen. met de tec-bus lijn 42a van Aywaille naar de stopplaats Targnon langs de Ambléve. Al kronkelend in de diep uitgesneden vallei blijven, onder Stoumont door, langs het "Chateau de Froidecour" (al dikwijls gezien vanuit de verte) en daar de baan oversteken. Rechts van Stoumont naar het "bois de Bassenge" en het "pavillon de chasse", hogerop naar "Croix Honay". Als alles "kits zit" doorgaan naar de oorsprong van de Chefna,(je weet wel) te Ville- Au- bois. Niet de Chefna afgaan zoals over enkele weken maar ons de laatste vier kilometer laten vallen naar het gehucht Targnon via "Les Chefnas" en "bois de la Sûretè".

OM EN ROND STOUMONT EN DE AMBLEVE.

Regelen het einde van de tocht zo dat we de tec-bus terug nemen om 15.35u om af te stappen te Aywaille om 16.00u en daar de trein huiswaarts te nemen om 17.13u. ( niet bang zijn om later dan voorzien thuis te komen, kunnen zelfs nog naar Coo met de bus om aldaar dezelfde trein te nemen, en, het is licht tot tien uur 's avonds)

Kaart nr 49 / 7.8 (Harzé - Stoumont). Treinuren : met den dubbeldekker om 06.30u van St niklaas rechtstreeks naar Brussel noord, daar met de I.C trein komende van Oostende naar LIége gm (fam.Thys-trein) om te Liége gm de trein te nemen naar Aywaille.
Dank voor Uw aandacht, maakt dat jullie uitgeslapen bent en niets vergeten!!, tot woensdag, Hilaire


Relaas der feiten:
04 juni 2009



Op stap in de onbekende,…bemind teruggekeerd uit deze mooie streek van de Ardennen, meer bepaald de vallei van de Amblève.
Bij onze vroegere uitstappen vanuit Coo, het dorp Stoumont en het kasteel van Froidecour al dikwijls zien liggen op verre afstand. Nu ten voeten uit ondervonden dat dit een wandelparadijs is waar de “stappers” beschermd zijn. Veel aangegeven wandelpaden en bijna geen private domeinen. Spijtig dat er maar vijf gelukkigen waren die “meekonden of mochten”, zullen het nog eens overdoen met een grotere bende. Toch één lid met fototoestel, onze vriend Jacky die van het ene “beeld” naar de andere afgrond werd getrokken om alles te vereeuwigen.

Relaas van de uitstap : Met de tec-bus lijn 42a, voor ons een bijna privébus, vanuit Aywaille naar het gehucht Targnon, juist vóór Stoumont. Langs de rustige en verzorgde woonkern richting Amblève die we gans de voormiddag en circa acht kilometer niet uit het oor of oog verloren. “Hè des Zeftais”, ten zuiden van Stoumont, vol bewondering deze natuurpaadjes met veel rots- en klimpartijtjes doorgehuppeld. Een gezellig p.n. plaatsje gevonden om te “boterhammen”.
Met volle moed, we wisten waar we voorstonden, begonnen aan een vier kilometer lange klim, vooreerst via een enorm kunstwerk, de statige spoorwegbrug over de “Quartsiet” blokken rivier en zo onder het “Chateau de Froidecour” door. (naam Kasteel zeker waardig) Verder rechts van de dorpskern Stoumont fel stijgend naar het “bois de Bassenge”, langs de weilanden regelmatig achterom kijkend naar de vergezichten van oost tot west. Besloten om naar het gehucht Monthouet te stappen, een open plek driehonderd meter hoger dan de Amblève. Mooie panorama’s, de dorpjes lagen verspreid in het licht/donkergroene tapijt met de kronkelende Amblève als zilverdraad er dooréén geweven. Verder langs het “bois de Sûretè” terug 300 meter dalen naar ons vertrek/eindpunt Targnon.
Zeer verheugd om onze uitstap, één minpunt, moesten te vroeg terug zijn om de bus te nemen naar Aywaille om onze vaste stek te bezetten op het terras bij de sympathieke “patron” die veel moeite doet om onze taal te praten. Er kan wel een mouw aan gepast, onze “apres promenade” te Stoumont nemen en de latere bus huiswaarts.(Gezegde van Johan Cryuiff indachtig) Ne nadeel heeft altijd Ne voordeel, hebben langer kunnen genieten van de amberkleurige “coupe’s Orval” met de goudgele schaaltjes kaas, man..man..man.. Lekker…!!
Tot volgende oproep, Hilaire. (voor wanneer de grote clubuitstap? Laat het mij weten aub)

Nabeschouwing:


Hallo, op deze dag van vrije keuze, even over onze stapdag. Mooie wandeling op gepaste temperatuur geserveerd, in een mooi kader, met gepast gezelschap. Mooier kan bijna niet zijn. De treinen vielen op tijd binnen, de bussen waren op de afspraak. Het is van dag tot dag triestiger aan het worden om hem op gepaste wijze te kelderen. Maar treur niet ik blijf op vinkenslag liggen en bij iedere valse noot, zal ik hem leren fluiten de schuifelaar.
De groeten, en stem voor de goeie dan heb je altijd gewonnen!